Verscherpte verhoudingen
Hef vreemde goudland roept
0
m
m
I
Miljoen
ONDERGANG VAN HET RIJK DER INCA'S
Vrouw lid van
Raad van State
Peter Townsend in
Parijs bestolen
ADELOZE CAPTAIN.
In de toekomst
stofvrije en
kleurige kolen
STAATSEXAMEN (HBS t Gymn.)
RESA-HILVERSUM
Premiebetaling voor
vrijwillige leden
fondsen verandert
méér kracht
véérkracht
Prins Rainier geef t
zijn zoon 5 weken
hoge onderscheiding
B¥@i@IDeTandpasta van standing
r-T
SPROETJE SPARK
door FRANK GODWIN
-Speelse Speurtocht
Zaterdag 19 april 1958
VAN hel ogenblik ai. dat op mid den-Sumatra een tegenregering is
uitgeroepen, heeft JSjalroedclin, de leider hiervan, verklaard, dat in
het geval van een militaire nederlaag in het open veld, de strijd
van de bergen en het oerwoud uit in de vorm van een guerilla zou
worden voortgezet- £r is enige reden om aan te nemen, dat Sjafroeddin
dit minder zei in de verwachting, dat het zovei zou komen, dan met de
bedoeling, Djakarta van een militair ingrijpen af te schrikken.
Hij had lang genoeg in Djakarta gewoond om iets te weten van de neiging
tot compromissen, van het vermogen tot het slaan van bruggen tussen
schijnbaar onverzoenlijke standpunten, in de kring der leidende figuren.
Het was juist één van zijn grieten, dat dit eeuwige geschipper bij voort
during de communisten in de kaart speelde.
Sjafroeddin verliet Java in december vorig jaar ten tijde van de anti-
NederJandse actie, welke de communisten even onverwacht ais straffeloos
zover buiten de opzet deden uitdijen. Hij had kennelijk de hoop opgegeven,
dat langs normale wegen nog iets tegen hen viel te ondernemen. Als direc
teur van de Indonesische Bank was hij op de hoogte van de financiële war
winkel en de versombering der economische vooruitzichten. Hij besefte
ook het gevaar van een afhankelijkheid van de communistische landen, nu
het Westen meer en meer moest twijfelen aan Indonesië's betrouwbaarheid
en democratische gezindheid.
Wat hij nodig had was een positie, van waaruit hij druk kon uitoefenen
zonder te worden gestoord door communistische manoeuvres. Hij meende
die te hebben gevonden in midden-Sumatra met zijn in verhouding ont
wikkelde bevolking en zijn aanzienlijke natuurlijke rijkdommen. Hier leefde
de federale gedachte en had liet communisme zeer weinig in te brengen.
Het kostte hem weinig moeite om een groep gelijkgezinden om zich heen
te verzamelen. Men weet hoe het verder is gegaan: eerst werd de regiering
Djoeanda gesommeerd om af te treden, en toen dat niet gebeurde, volgde
de voorlopige afscheiding.
NOGMAALS, wij hebben zo'n vermoeden, dat Sjafroeddin een
grootscheeps militair optreden van Djakarta als iet of wat irreëel
beeft beschouwd. Hij had zo'n idee, dat officieren en manschappen
hiervoor niet te vinden waren, en dat hei in de gebruikelijke trant
zou komen tot praten, eerder achter de schermen nog dan in het openbaar.
En daarbij had hij een sterke positie. Door beheersing van het grootste
deel van de Sumatraanse handel en van de olievelden van Pakanbaroe kon
hij de hand leggen op het geld, dat de regering te Djakarta dringend
nodig had. Zo moest hij in staat zijn, de beslissingen af te dwingen, die op
andere manier niet waren te verkrijgen.
De redenering lijkt wel gezond, en daar ze die was van een zo ervaren
man als Sjafroeddin, waren velen geneigd er geloof aan te hechten. Zeer
waarschijnlijk echter lieeft ze gefaald. Djakarta heeft een verrassend grote
militaire paraatheid aan de dag gelegd; er is gevochten ïnplaats van
onderhandeld, en de tegenregering is. nu van de zee afgesneden, waar ze
het van had moeten hebben. De oorzaak hiervan is, dat andere krachten
dan de schipperende en eeuwig zwenkende in dc hoofdstad de overhand
hebben gekregen. Sjafroeddin had het kunnen weten, want in feite was
dit de reden van zijn vertrek.
De communisten hebben met a! hun kracht de militaire oplossing van
het conflict bevorderd, de binnenlandse communisten en de buitenlandse,
die in de ambassades zetelen. Deze laatstcn hebben de wapenhulp van bun
landen weten te versnellen; en het is de vraag of het bij wapenhulp
is gebleven. De tegenregering daarentegen heeft, ondanks alle alarm-
berichten van de communistische propaganda, zeer weinig steun genoten.
Ook dat is een tegenvaller voor Sjafroeddin geweest, en ook dat had hij
kunnen weten. Zijn bewind was niet erkend, en de Westelijke landen
nemen nu eenmaal geen risico's. En vertoont de democratie niet altijd een
zekere radeloosheid jegens revoluties, die haar gunstig zijn gezind?
J All EN geleden, bij de strijd om Madioen, die het gevolg was van een
te vroege en te onberaden communistische poging om zich van de
macht te verzekeren, is gesneuveld de christen Sjarifoedin, die zich
achter de communisten had geschaard, omdat die de enigen waren
die wisten wat zij wilden. Drze desperate stemming heeft sindsdien op ver
ontrustende wijze veld gewonnen. Het optreden jegens de tegenregering ver
toont in zijn opzet zeer duidelijk de invloed van de communistische doortas
tendheid en het communistisch gebrek aan scrupules. Palar, oud-lid van de
Nedeilandse Tweede Kamer en than® Indonesisch ambassadeur in de V.S.,
heeft gepoogd, de communistische invloed te ontkennen, zeggende o.a. dat
men van beide kanten zoveel bezwaar had om te vechten. Maar het staat
wei vast, dat dit verschijnsel bij de Sumatraanse troepen veel sterker was
dan bij het expcditieleger van de centrale regering.
Nu zijn Sjafroeddin en de zijnen inderdaad aangewezen op de bergen en
het oerwoud. Hoe goed deze zich lenen voor een guerilla, hebben de
"communisten in Malakka bewezen. Maar voor zoiets zijn grimmigheid en
doodsverachting nodig; en van het bestaan daarvan is tot nu toe niet zo
veel'gebleken. Misschien vergissen wij ons; misschien begint inderdaad
met een jungle-oorlog de strijd pas goed. Maar wij twijfelen sterk. Tot nu
is het resultaat van de revolte alleen geweest een versterking van de
communistische invloed en daarmee een verscherping van de verhoudingen
in Indonesië die voor de vrijheid en de democratie in dat land het ergste
doet vrezen.
/j ANGESTOKEh, door het gran- beëdigd
dioze succes dat de Spaanse standaai
edelman Herndndo Cortéz en de
werd
standaard gewijd.
Uit Panama, dat reeds
zijnen behaalden btf de verovering Spaanse handen was, vertrok in juni f
../i— niAriAn «mMim ...I.» «.i. 1531 een kleine vloot voor de eigen-
ufln Mexico, voelden velen zich ge- J -
roepen voor het vaderland en het hjke veroveringstocht. Het was maar
christendom nieuw land te ontdek- een handjevol mannen dat zich in
leen en te veroveren scheepte op de drie schepen waaruit
Dc lokroep van hei de hele vloot bestond: 190 man voet-
goud en van edele ge- volk, 27 ruiters en 30 Indianen die al
steenten inspireerde tot °P vorige tochten mee geweest tva-
grootse daden De ren en die als toIk moesten dienen.
groepjes die er óp uit- Gebrek aan water en vers voed-
trokken om te zien Kat fel dwongen Pilar,o al spoed,g lot
er in het fabuleuze landen ,n de Golf van Smt Matten,
goudland te halen was Het plan was de troepen te laten op-
voegüen geen nieuw ge- marcheren naar Tumoes, terwijl de
bied aan het Spaanse keizerrijk toe. schepen langs dc kustlijn zouden vol-
Mcor hun optoindende verhalen wak- ®en.
leer den de zucht naar avontuur fel begon een schier onbescbri, le
ant!. Francisco Pizarro, van huis uit tosM door vreemd gebied on-
ecu eenvoudig man, die als soldaat der onbekende omstandigheden. De
zijn mannetje stond, pakte het wat uiannen moesten hun weg zien te
grootscheepser aan dan zijn voorgan- vinden dwars door dichte wouden
gers. Na diverse strooptochten te en rivieren oversteken zonder hülp-
hebben ondernomen keerde hij naar ^ludsien.
Spanje terug met een kapitaal van ongewone klimaat, de verstik-
3500 dukaten om een expeditie uit kende vochtige hitte had vele man
ie rwten nen al in een dodelyke worggreep
Ridder Pedro de Candia vergezel- no« ZA het lokkende land Êoed
de hem als adjudant. Met buitge- en wel hadden gezien,
maakte gouden en zilveren voorwer- °P, d®z.e zouden ook de per
pen maakten zij hun opwachting aan slachtoffers vallen onder de m-
het hof van keizer Karei V, die op heemse bevolking en de Spaanse w-
dat moment het toppunt van zijn Eenet\.,ro^d |Te^leurl worden d<?or
macht bereikt had Hernando Cortez hu" bloed- Nederzettingen werden
had het veroverde land der Azteken zonder enige waarschuwing overval-
aan de keizerlijke voeten neergelegd 3en en de bewoners neergeslagen. De
en nu kv;am Pizarro met beloften veroveraars zagen by voorbaat af
over het rijke iand der Inca's. Kerel STn
V hoorde de plannen met een wel- £at.Z1J bang waren, dat de buit dan
willend oor aan en gaf zijn toestem- kl®_mer 20U zyn-
ming.
Lauding
Spanjaarden
goudland Peru.
Naarmate de buit toenam steeg de
moed en groeide het aantal man-
De enthousiaste verhalen, gepaard schappen. De schepen onderhielden mannen onderweg misdreven had,
gaande met het aanbieden van vor- een geregelde pendeldienst op Fana- Toen de Spanjaarden in Tumbez
stelyke geschenken bezorgden Pi- kostbaarheden beladen voe- aankwamen troffen zij een, volko-
zarro de rang van goeverneur van ren 2ij heen, met nieuwe manschap- me verlaten stad aan, waar mets
net nog te veroveren land van Peru. pen keerden zij terug. Na korte tijd meer te halen was: geen mensen en
Hij X'erwierr zich by die gelegenheid was troepenmacht aangegroeid geen kostbaarheden. De bevolking
tevens de oint Jago-orde, een van tot 300 man voetvolk en 50 ruiters, had alles meegenomen en had zich
ae hoogste onderscheidingen die net een lange en afmattende tocht in de omringende bergen terugge
land in die tijd kende. bereikten de veroveraars Tumbez. trokken. Pizarro liet onmiddellijk
Op 26 juli 3529 werden de beslui- Daar wachtte de eerste teleurstelling, drie gevangen genomen Indianen een
ten officieel goedgekeurd door de Pizarro was al eens eerder in Turn- boodschap overbrengen aan de Ku-
Raad van Indie, waarbij Pizarro een bez geweest. Hij had zich op deze raka van Tumnez. Hij verzocht de
macht voor de rest van zijn leven vroegere „oriëntatietocht" vredelie- bevolking terug te keren en de drie
kreeg die gehjk stond met die van vend gedragen en zelfs drie van zijn Spanjaaarden die de vorige keer
onderkoning. Hij kreeg een jaarin- mannen op hun verzoek m Tumbez achtergebleven waren vrij te laten,
komen van 1600 goudpesos. dat ech- achtergelaten, met de bedoeling hen Hij beloofde de levens van de in
ter betaald moest worden uit de toe- later op te halen. heemse bevolking te sparen, maar
komstige opbrengsten van het te ver- De inwoners van Tumbez hadden voegde er aan toe, dat hij hen als
overen land. intussen al lang gehoord wat het opstandig volk zou uitroeien als zijn
Op 27 december werd hij feestelijk nieuwe legertje blanke, baardige bevel met werd opgevolgd.
DEN HAAG. Met ingang van
1 juli 1958 is in de vacature dr. J.
H. Scholten benoemd tot lid van
de Raad van State mcj. mr. A. E.
Ribbius Peletier te Amsterdam.
Zij is thans lid van Gedeputeerde
Staten van Noord-Holland voor de
Partij van de Arbeid en de eerste
vrouw die in de Raad van State is
benoemd.
PARIJS, Peter Townsend. op
terugreis van vakantie in Parijs, is
donderdagnacht voor ruim driedui
zend gulden bestolen. Uit zijn auto
werden twee koffers, vele papieren
en enkele fototoestellen vermist
In de Franse pers doken ter
stond geruchten op dat er zich on
der de gestolen papieren ook brie
ven van prinses Margaret zouden
bevinden
(Advertentie LM.)
„Free-kick, hands, buitenspel, corner.,, en de scheidsrechter fluit
niet eens... hii loopt maar te lezenI"
(Zó boeiend is nu PANORAMA!)
Advertentie l M
Aan U de keus op welke wijze'U
Alofenaar's Kindermeel
wilt klaar maken
ZELF KOKEN
BORDKLAAR
(het Molenaar'* Kinder
meel m de van oud* be-
ktnde verpakking)
De oude, beproefd
thode. De pap wordt In
pannetje aangemaakt
door U zelf gaar ge
kookt.
(het Molenaar* Kinder
meel pak met de rode
band)
Het meel wordt recht
streek* uit het pak
melk op het bord
itrooid
opgeklopt Het kinder
meel werd reed*
fabriek gaar gekookt.
De dokter «gt: &ant*oedtng
daarna
ESSEN. Een gouden, stofvrije
tijd zal voor de huisvrouw aanbre
ken, tenminste wat betreft de kolen.
Een Amerikaanse procédé, waarbij
men her „zwarte diamant" niet al
leen stofvrij kan -maken, maar ook
nog een vrolijk kleurtje kan geven,
is door de kolenmdustrie in het
Roergebied overgenomen.
Het kolenstof wordt gebonden
door een speciale chemische sub
stantie, die men over de kolen
sproeit. De huisvrouw hoeft dan niet
meer bang te 2ijn voor de gebrui
kelijke zwarte stofwolken, als de
kolenman zijn last in de kelder uit
stort.
En in de toekomst kan men ook
niet langer van het „zwarte dia
mant" spreken. Men zal dan gouden
cokes, zilveren kolen en rode bri
ketten kunnen kopen. Maar de fabri
kanten bedoelen dat met zozeer ais
een verfraaiing van hun somber
produkt, zij hopen er een kwaliteits
garantie mee te bereiken m hun
strijd tegen minderwaardige kolen-
soorten.
DJAKARTA - Volgende week woens
dag zullen de Nederl. employe's
van de Billiton Maatschappij met
hun gezinn. in totaal ongeveer 330
personen, van Billiton vertrekken.
Het Italiaanse passagiersschip „Cas-
tel Felice", dat voor dit doel werd
gecharterd, zal Tandjongpandan, de
naven van. Billiton, daarvoor aan
doen.
i Advertentie i M.)
De kortste on roardahgsie opleiding
(Bekenda SchrifialIJka Cursus)
(Van een onzer redacteuren!
AMSTERDAM. Naar wjj verne
men zou het ontwerp Ziekenfondswet,
dat minister Suurhoff binnen afzien
bare tüd by de Tweede Kamer hoopt
in te dienen een principiële wijziging
brengen voor de vrijwillig verzeker
den. Er zou voor hen een soortgelijke
regeling zijn ontworpen als die welke
reeds voor de bejaarden geldt.
Er zou voor de vrijwillig verzeker
den een gedifferentieerde premiebe
taling worden voorgesteld me' «nkele
premiehoogten naar gelang n de
draagkracht van de verzekerde. Het
zal duidelijk zijn, dat bij een derge
lijke regeling een bijdrage uit 's rijks
kas nodig zou zijn, waaruit via het
Vereveningsfonds de betalingen van
de verzekerden uit de ziekenfondsen
zouden kunnen worden aangevuld.
Ook volgens het ontwerp Zieken
fondswet,. kunnen alleen personen
wier inkomen beneden de welstands-
grens (thans 6900) blijft van de \rrij-
willige verzekering gebruik maken.
Het ligt in de bedoeling in de wet
de bestaande ziekenfondsen te erken
nen. In dat verband herinneren wij
er aan, dat het een omstreden vraag
stuk is of ook de ziekenfondsen op
levensbeschouwelijke grondslag in
een bij de wet geregeld ziekenfonds
stelsel moeten worden, opgenomen.
(Advertentie LM.)
Elke jmorgen
door de
MONTE CARLO. De thans vijf
weken oud prins Albert van Mo
naco heeft vandaag zijn eerste de
coratie ontvangen. Zijn vader, prins
Rainier, benoemde hem tot groot
kruis in de orde van Grimaldï, de
hoogste onderscheiding die het
prinsdom heeft.
De officiële mededeling vermeldt
niet, hoe de zuigeling op dit eer
betoon reageerde.
De kleine prins heeft van een
gravin, uit Zwitserland een telegram
m chocoladeletters gekregen. Het
woog twaalf kilo. dat Is driemaal
zo zwaar als het prinsje zelf.
1 N een buitenlandse krant stond
laatst een toto van een brieyeu-
S beste/Ier, die in een voetbalpool een
miljoen gewonnen had. Hij keek met
echt blij- Een uitdrukking van diep
I geluk kan men. in dit leven, ürou-
i-ioens alleen waarnemen op de ge-
zichten van mensen, die in het sta-
dion hun club een doelpunt zien
maken. Wat aan de nieuwbakken
miljonair het meest opviel was dat
hij veel te weinig schouders had,
om alle handen die de hem omrm-
igende personen er op wilden leg
gen te torsen. Schier gewurgd door
vriendschap stond hij met zijn
cheque tn de hand geklemd en keek
'met een klein, sluw lachje dat zeg.
gen wilde: „Als jullie maar niet
denken dat je er wat van krijgt."
Zo'n plaatje brengt je aan het
peinzen over de tjraag; „Wat zou
ik nu doen als ik plotseling een
miljoen kreeg?"
Onmiddellijk mijn betrekking op
zeggen, natuurlijk.
Dat is de klassieke reactie. Een
broodbezorger, die vroeger bij ons
thuis elke dag kadetjes bracht, ver
nam eensterwijl hij bezig was zxjn
wijk te doen, dat er een prijs van.
duizend gulden ojj zyn staatslootje
was gevallen. Hij wierp zijn pet
met de jirmanaam in de grachtliet
zijn kar midden op straat staan en
verdween in een wolk van onjuiste
voornemens. Dit voorbeeld is illu
stratief. Eigenlijk moet je je betrek
king niet opzeggen, geloof ik, want
sinds de paradijsvloek heeft de
mens een ingekankerde behoefte
aan een acceptabel levensvoorwend
sel. Bijna niemand brengt de geest,
kracht op, die blijkbaar nodig is om
volkomen harmonisch te zeggen:
„Nee, ik doe niets, ik ben geheel
nutteloos, ik bezit veel geld dat ik
verbras voor mijn eigen genoegen
en daarmee vut Ik myn dagen op
een manier die my bevredigt."
Ik weet wel dat u en ik, zo op
het eerste gezicht, deze verant
woordelijkheid a raison van een
miljoen gaarne op ons zouden ne
men, maar op de duur schijn je
toch behoefte te krijgen aan een
etiket, aan een gezicht, aan een
eigen draadnagel in de eeuwigheid,
v-aaraan ze later, als Hein is wezen
maaien, je leven ten gerieve van
het nageslacht kunnen ophangen.
Nu kun je natuurlek ook je geld
besteden aan het doen van goede
werken. Daar ondank 's werelds
loon is, leidt dit al spoedig tot de
verbittering die je nodig hebt om
er weer mee op te houden. En als
je karakter je daarvoor behoedt,
loop je weer andere risico's. Een
vriend van mij, die onlangs een
enorme erfenis kreeg, had al jaren
lang de gewoonte op weg naar huis
een haring te eten btf een vast
karretje. Op een nacht werd de kar
door brand verwoest. Aangezien
mijn vriend sympathie kad gekregen
voor het mannetje tastte hy spon
taan in zijn zak en betaalde ae
schade. Leukmaar de gevolgen wa
ren het nietWant toen hij, bij de
nieuwe kar, om een haring kwam
begon het mannetje, met een ser
viele grijns, ten aanhore van alle
andere eters te roepen: ,JDadr is
mijn weldoener! Aan deze heer heb
ik alles te danken!" Het was zo
walgelijk dat hij sindsdien nooit
meer haring heeft gegeten en via
een omweg naar huis sluipt om met
langs die_ kar te hoeven.
Neenik geloof dat je nog de
meeste vreugd zou beleven aan zo'n
miljoen, als je er gekke dingen mee
deed.
Ik noem biaar ietsje ziet vaak
vliegtuigjes boven de stad en die
trekken letters achter zich aan, die
een sigarettenmerk vormen of een
stag zin voor zeeppoeder. Zo'n vlieg
tuigje kan iedereen hurenStel nu
eens dat je een hekel hebt aan
Koos Kanebretjer. Dan bestel je
een vliegtuig en laat het, op een
mooie, windstille zondag, boven zijn
stad cirkelen met de zin: ,JCoos
Kanebreijer is een fcl etsmeijeri'.
Daar kar. Koos niets aan doen
tenzij hij afweergeschut op zolder
heeft. Leuk lijkt me ook om, als er
s zomers een enorme politieke
openluchtmeeting is met de een of
andere demagaochelaar als spreker,
een vliegtuig boven het veld te stu
ren met de zin„Geloof hem niet,
hoor!" 't Kost een paar centen, na
tuurlijk, maar het geeft vast dieper
bevrediging dan elke dag kreeft
KRONKEL
A rl rcrie'Uïtr I M f
Tube
9S-70c>
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
oTEVIG£VCf16T£R&
Haar van Binnen uit
LÊVmn IEGEEJ1PR0
BULtriOP
Dfc nijnt WAt>
GROT£R..ttAAR
DfcitlbWtLntTlO
nooi
o ttAtiLtrttn 6 tpvctnt rvsomotR, oit zieti mews ver
non i YiW noRTori'S Fwn öinntn tekoheh ntr hulp
vul Sproetje tnMiy.on nitJS verhoeden..tnjnttni de
niDEun<iVAnnzxms> ^arMSSklSi- 1 ^v/ATttn
WAS Dit VAM
5ALQM
GRONDIG IN ZICH OP
UITZICHT
3286. En ook Barbara handelt snel. Binnen een
oogwenk is zij in de kleren en dan springt zij in
de snelle motorboot, die langszij ligt. Baker en
Pablo zijn al met de „Golondrina" weggevaren
en zij zal wel niet eerder bij de „Sea serpent"
kunnen komenWat ben je eigenlijk van
plan?", vraagt Pablo aan Baker. Hij wil hier, in
de haven waar hij thuis hoort, liever geen herrie
hebben. „Maak je geen zorgen, Pablo", antwoordt
Baker, „de hele zaak is eenvoudig: wij halen Lou
Spencer van boord en dan. gaan we samen terug
naar Tulip-xock. En ik zal hem wei aan zijn ver
stand brengen, dat hij moet duiken. Ik laat mij
door zo'n kwajongen geen loer draaien." Even
later praait hij de „Sea serpent", die nog steeds
hulpeloos ronddraait. Op hetzelfde moment krijgt
hij de motorboot in de gaten en hjj herkent Bar
bara.
bod majesteitelijk van de hand. Zelf
stak ze er een op,
„Wanneer denkt u dat ze terug zul
len zijn?" vroeg ze. Dit scheen haar
een ongevaarlijke vraag en het was
belangrijker in contact te komen
met Colin dan uit te vinden wat hij
naar bet buitenland vervoerde in
Marokkaanse bruidskoffers.
„Waarschijnlijk na dezelfde ter
mijn als altijd," antwoordde de oude
man.
Maar wat was die „dezelfde ter
mijn"? Het was om dol van te wor-
hen toegeschuifeld tot vlak in ^n „Ze de rook uit en waagde
opnieuw een kans.
„Over een maand misschien?"
„Oh nee, voyons. Mademoiselle
meestal is het'op zijn minst zes we-
hun buurt. In haar gespannenheid,
„Maar natuurlijk, Mademoiselle, haar intense concentratie en verbijs-
Op die manier wordt toch de expe- tering was dit de druppel die de em-
dition geregeld, zoals Mademoiselle mer deed overlopen; ze verloor to- Peesla^ 1S °pJ?ro" maa«dPavoor
zich natuurlijk realiseert". Julia rea- taal haar zelfbeheersing. keQ. maar vaker twee maanden voor
liseerde nch helemaal niets ze had „ote-tol de 141" schreeuwde ze bij.
zelts geen idee, Klaai-Dlukeluk nam tegen de gids - „Blijf buiten.
Bathyadis stilzwijgend aan dat ze al- 2oais ,k je al tweemaal gezegd heb!"
les van Colm's activiteiten rfwist, Terwijl Abdul zich terug trok zag ze NI"1
wat die dan ook mochten zijn ter- hoe opnieuw een glimlach klein, 1
wijl ze er m feite niets van afwist, listig, maar nog steeds goedkeurend
ze terugkeren."
„Tiens," zei Julia neutraal. Dat
was niet best. „Twee maanden is 'n
lange tud," zei ze peinzend. „Daar
ik er haast achter moet zetten, is t
misschien werkelijk dat ik mijn
Een ogenblik hield het woord eapé- véróchïen"m Ba»yatïrT°aTriTr- nee! „a!:ht5r"a.,reis SÜS? 0Prfaf'is
dition haar aandacht gevangen chale baard non. Mademoiselle - dat Js
Purcell had gezegd dat de roodharige onmogelijkDe man was auiae-
,man kisten met whisky en gin ge- Pjj?rfflte VrfJtH«f, „i 1«k geschokt door dit idee. „Ze wer-
kocht had om mee op reis te nemen, ketl °P verschrikkelijke plaatsen
en dus op een expeditie; maar waar- Jorelï v 11 e s endroits was de mtdruk-
om fluwelen koffers om Je drank m de aanval fcmg ^ie Bathyadis bezigde) „waar
te doen? Toen herinnerde ze zich dat 0VJ' ür een jongedame zoals u niet naartoe
in het Frans expédition ook het ver- P ogen- jcan gaan_ Hoe zou u in die c anti-
zenden van goederen kan betekenen: D13K- nes moeten overnachten? eer. jon
de man die iemands bagage en meu- „Ah nee, Mademoiselle een paar gedame alleen? En het is een woest
bilair van de ene plaats naar de an- dagen geleden zijn ze hier geweest, en verlaten landschap!"
dere verzendt wordt een expéditeur maar ze zijn weer vertrokken," De arme Julia kreunde in stilte,
genoemd de fluwelen kistjes zou- „Waarheen?" "Waar lagen die „viles endroits"?
den dus heel goed gebruikt kunnen Bathyadis maakte een vaag ge- Én wat waren in vredesnaam bij de
worden om iets in te vervoeren, baar met zijn hand. Morakkanen „cantine8"? In En-
Waarschijnlijk gebeurde dit ook. „Naar het zuiden, net als altijd geland overnachtte nooit iemand m
Maar wat en waar naartoe? Vervoer veronderstel ik". Opnieuw sprak hij kantines het waren gelegenheden
binnen Marokko? Vast met. Haar op een to0n alsof jujia wel wist wat waar fabrieksarbeiders en soldaten
hersenen werkten koortsachtig, zon- hij bedoelde. Het was allemaal bui- aten.
der dat haar gezicht iets verried, tengewoon kwellend: Bathyadis. die „Dan moet ik zijn adres hebben»
Souvenirwinkeltjes aan de kust, za- maar zonder enige grond aannam dat is alles," zei ze, met een flinkheid
ken doen met de zoon in. Casablan- alles van Colin afwist hoe- die niet overeenkwam met wat ze
ca, een haven: expedition oh, ze Wel se er op 't ogenblik niet achter voelde,
moest het uit zien te vmden. Terwijl j{0n komen waarom hjj dit eigenlijk Bij het horen van deze woorden
ze haar meest onnozele gezicht trok dacht was bereidwillig genoeg om sprong Bathyadis achteruit alsof hU
besloot ze nog een pijl op goed geluk met haar te praten, zo bereidwillig gebeten was door een slang,
ai te schieten. zelfs als niemand het tot nu toe was „Nee nee nee, Mademoiselle hoe
„Export, bedoelt u", zei ze lang- geweest; als ze nu alleen maar de komt u daarbij! In de eerste plaats
zaam en nadrukkelijk. En even lang- juiste vragen wist te stellen! Tot nu trekken ze voortdurend van de ene
zaam verscheen een welwillende toe- had ze een buitengewoon geluk plek naar de andere; en bovenal
glimlach boven de baard van Monsi- gehad, maar ze moest heel voorzich- moet, zoals Mademoiselle heel goea
eur Bathyadis, de glimlach van ie- tig te werk gaan en de weg af blij- weet, niemand ze ooit schrijven
mand die eindelijk een spoor van in- ven tasten. laat staan bun namen. Een naam OP
telligentie ontdekt bij het onnozele „Ja ja," zei ze, terwijl ze wijs met een brief, op een bureau de
kmd. Hij knikte niet eens maar de haar hoofd knikte. Opnieuw haalde postel dat zou noodlottig ku.nr
glimlach was voor Julia veelzeggend ze haar sigarettenkoker tevoorschijn nen zijn. Mademoiselle denkt met
genoeg. Ze had het gevonden of en deze keer bood ze de koopman er na," zei de oude man vriendelijk be-
tenminste iets gevonden. een aan, zich niet realiserend dat een rispend, terwijl hij' zijn vroegere
Tot haar ongenoegen merkte ze goede Moslem (in tegenstelling met welwillende houding hervond,
juist op dat moment op dat Abdul de de Berberarbeiders bij de opgra-
wmkel weer binnengetreden en op ving) niet rookt; hij wees het aan- (wordt vervolgd)
