JEUGD VAN ISRAEL NEEMT BELANGRIJKE PLAATS IN m 1 .VO'OR U waar de Heere leett,.. zi zulli an op eiqen qro nd woner Nooit doen OPGEVANG herleefd Israël |P -■> i£r en IV TV van: Expo - Bad verwarmd met koelwater Prettig weekend mei Meesters heerlijke KNAKWORSTJES! Ko v. Dijk: in Jlommeles" Naar Normandië AJktie Appèl Verder, vanavond; Politie te vlug af: Helderse vrouw filmde radar t li - 1 Geen akkoord in geschil bij deK.L.M. SPROETJE SPARKS door FRANK GODWIN: oehoe... O CHO£// - -"r. Speelse Speurtocht 2 ,-smÊa 5-V. DECHTSTRFEkSEtelevisie-re- portages kunnen keel aantrekke lijk zijn. Dit is vrijwel altijd het ge val, wanneer zij betrekking hebben op actuele astdertuerpen, die dyna- miscli zijn en weiaraan veel mensen te pas komen. Aan de Nederlandse afdeling op de EXPO kan men. een zekere dynamiek niet. ontzeggen, macr het blijft een tentoonstelling. In de avonduren zelfs eet} tentoon- stelling zonder bezoek. Producer Nic. Notten en regisseur- Ben Mettrop deden gisteravond hun best, een zo volledig, mogelijk overzicht., van de afdeling te geven, maar de totaal- iiidruk van de reportage was toch 'niet bijster bevredigend. Het geheel 'bleef wat rommelig, de vraagge- spreKjes tvilden, hoewel Ijvert Gar- retsen en Dick de Vree, bekwaam hun best deden niet echt óp gang komen. Of het maken van een film i-n dit geval nu" ue technische 'ploeg met het oogop de goede IKOR-mtzending van zondagmiddag toch op de Heyzelvhkte was on- verantwoord zou zijn geweest, dur ven we niet te zeggen. Het resultaat was zeker aantrekkelijker uitgeval len. .Het NTS-journaalverraste de sportliefhebbers met een goede drie minuten-reportage van de wedstrijd DOS-Enschedê. Van het KRO-pro- gramma' vonden -wehet op film vastgelegde optreden van de Franse priester-chansonnier 'Aimé Duval veruit het beste onderdeelNiet al- - leen omdat de liedjes vati „la guita- riste du bon Dien" in hun genre ZWOLLE Het 'water in het gemeentelijk openluchtzwembad te Zwolle zal voortaan ook bij koud -weer een- behaaglijke tent»; peratuur hebben. Men heeft na melijk een plastic pijpleiding ge legd van een fabriek'aan de Ceintuurbaan naar het ongeveer een kilometer verder gelegen.bad. Door deze leiding loordt glashel der; koelwater ...van de -■ fabriek naar het zwembad gepompt. Dit koelwater heeft by het ver laten van de fo.briek een tempe ratuur vanongeveer 60r graden Celsius en als het ih Het bad stroomt, is de temperatuur nog .25 a 30 graden. (Advertentie l.Mif meer... meest, so sympathiek zijn, maar voaral orn aat zJ7i gezicht zo nerveus-ewpres- stef is. ff- S. 99 tlïtJWARENMBEIEK /.MEESTER N.V. Wl/HI A AN de laatste (negende) afleve- X A ring van de muzikale komedie ..Pension Hommeles", die zul wor den uitgezonden op zaterdag' 24 mei, werkt als gast Ko van Dijk mee. T\7 -REGISSEUR Leo Akkérmans x v van de AVRO en cameraman. Fred Romein van.Multifilm zijn gis teren per auto naar Normandië ver trokken. Zij zullen daar de., opnamen maken "vóór een. film' over de inva sie van 1944,. die in. het televisie programma „Meridiaan" op 2 juni zal worden uitgezonden. Deze inva- siefïlm zal een kwartier duren. De heer Akkermans, die sociologie heeft gestudeerd, wil vooral nagaan, hoe het 't land'van de -invasie ïS'vergaan in de veertien jaar, die sinds ce'ge allieerde landingen zijn verlopen, OTARIS mr. M. J. Meuer. zal f vanavond tijdens het radio-pro gramma. dat de AVRO de Bond voor Nederlandse Militaire Oorlogsslacht offers en nagelaten betrekkingen in Aerdcnburg te Doom aanbiedt (Hil versum II, 8,05 tot SJ5Ö uur) de vijf hoofdprijzen van de Aktie Appèl be kend maken. Het gaat om woonhui zen of goederen ter waarde van 35.000. Bovendien zal, ook voor de microfoon, een woonhuis worden toebedeeld aan een van de 25.000 militaire oorlogsslachtoffers of nage laten betrekkingen. ÏN het programma van Hilversuih I concerteert van 8.50 tot 9.40 uur het' Radio Filharmonisch Or kest onder leiding .vanHugo Rig- noltj. Solist is de tenor Lode De- Vosi' Uitgevoerd worden 'de: ouver ture Ben ven u tb CeUini van.:H.'Ber lioz. Les Illuminations van Benja min Britten en Alborada; del Gra- eioso van M. Ravèl. "Via de andere zender van 10.35 tot 11 uur een grammofoonplat en- concert: Kathleen Ferrier zingt Frauenliebe und Leben van Robert Schumann. Hoofdfilm in het televisiepro gramma is Basil Deardens „Mijn vriend Sam'* (The Rainbow jacket). Het verhaal van een gevierde jockey, met een minder fraaie le venswandel;' en een veelbelovende jongen; Voordien ,o-a. „Image pour Debussy"en „De stuwdam in de Zanxbesi'V, de Italiaanse bijdrage aan de Prix Italia. DEN HELDER De echtgenote van een leraar aan het gemeentelijk lyceum in Den Helder is gistermid dag de marechaussee te vlug af ge weest toen een lid van dit korps een filmcamera, waarmee dc vrouw het lyceum en een aantal daarachter lig gende radarmasten had gefilmd, in beslag wilde nemen. De radarmasten die op het navi- «ntiestaiion staan, wordc-n beschouwd als militaire werken. Het filmen of fotograferen c'aarvan is volgens ar tikel 430' van het -wetboek van strafrecht.' verboden. Daar het haar slechts begonnen; wasom een filmpje van het eerst- daags verdwijnende lyceum, maakte zij zich zo boos op de politieman1 dat zij haar filmcamera opende en| er de film uittrok; Deze werd hier-, door belicht èn kan nietmeer;dieneni als bewijs. Het in beslag nemen van films is in Den Helder zo langzamerhand dagelijks werk; geworden sinds Mei- een verbod tot fotograferen is inge steld;' fMi J Israël is het laricl van de jeugd. Jongeren komt men overal op.leidende posten te-, gen: in de industrie, in de we tenschap en op andere terrei nen met de politiek als opmer kelijke uitzondering. Het is .echter vooral in de strijdkrachten dat de jeugd actief is: Israël had de jong ste staf-chef en .de jongste luchtmacht commandant ter wereld. Men kan dit. betreuren maar de bescherming van de bedreigde grenzen is helaas nog een belangrijke taak van het land. Dat maakt het leven voor de jon geren in Israël alles behalve tot bier met suiker; Wanneer, een meisje in Nederland 18-jaar .is .geworden gaat ze naar haar werk en af en toe naar de bioscoop of een bal, In Israel gaat ze daarentegen in het leger want de militaire dienstplicht geldt zowel voor mannen als vrou wen. 2e verlaat het huis om in ten ka zerne of een kampement te gaan leven. Daar krijgt ze gedurende drie maan den een harde training. Hoe-hard, we ten de deelnemers en de bezoekers van de Vierdaagse. De 'Israëlische meisjes die er elk jaar aan deelnemen slaan de andere militaire groepen met stukken. Na deze drie maanden krijgen zij wat vrouwelijker bezigheden. Maar zij: blijven in het leger tót ze twintig, zijn tenzij ze in de tussentijd trou wen. Maar ook dan kiihnènze worden opgeroepen, zolang zij niet in ver wachting zijn. De meeste meisjes werken na hun trainingsperiode op kantoor, als ver pleegster, kók, telefoniste, etc. Som migen leren Hebreeuws .aan immi granten in het leger of in afgelegen nederzettingen. Maar wat zij ook doen, allen zijn verplicht twee jaar te „dienen". De mannen zijn ook. als ze hun dienstplicht vervuld: hebben, nog lang niet vrij. Tot zij veertig zijn. worden zij eüc jaar opgeroepen om dienst té doen aan de grens, 's nachts met het geweer aan.de schouder, over dag werkend - op het land. Israëlische soldaten zjjn 'veelal sol daat en burger tegelijk. Er is in bet Israëlische leger zelfs een speciaal onderdeel, dat zich óok bemoeit met de ontwikkeling van het 'land als ook,met de opvoeding.. De soldaten van de NahaL zoals het onderdeel heet, zijn voornamelijk nieuwe immigranten en leden van jeugdgroepen. Hiermee probeert men ook de scheiding tussen de immigran ten cn de ..Sabra's" (de in Israel geborenen) te overbruggen. De soldaten krijgen dan ook niet alleen 'les-in de omgang met wapens maar ook in het Hebreeuws. :n Bij belkennis. geschiedenis en algemene ontwikkeling. De officieren zijn tegenlijk ccn soort maatschappelijk werkers die ervoor moeten zorgen dat de soldaten straks in de nieuwe nederzettingen goed terechtkomen. Is rael is nog niet in staat de zwaar den in ploegen om te smeden maar de Nahal zorgt er in elk geval voor dat de ploegen in de tussentijd niet gaan roesten. Men moet uit dit alles niet de con clusie trekken dat de Israëlische jeugd alleen maar aan zwaarden en ploegen zcu denken. Er is ook 'n Pat BoDne-club en Israël telt na.Engeland het grootste percentage bioscoopgan- gers .ter wereld. En voetbalwedstrij den, die nog maar enkele jaren gele den ergens op een. overgeschoten plaatsje van de krant werden weg gedrukt, zijn nu dikwijls voorpagi na-nieuws. Israelis trouwen jong. het meren deel der jongens als 2e 22 en de meis jes als ze achttien zijn. Verreweg de meeste vrouwen blijven werken. Ook dat ligt niet zo voor de hand als het wel lijkt. De aelft van de immigran ten komt uit Mohammedaanse lan den waar de vrouw een zeer terug getrokken bestaan lijdt, zeker na een huwelijk. Nee. de Israëlische jeugd en het Israëlische volk bestaan niet alleen uit pure idealisten die alleen maar aan hard werken denken en tevre den zijn met een karig loon. Het is evenmin een land waar iedereen staat te trappelen van ongeduld om opgenomen te worden in de „kib- boctz", dc nederzettingen waSr alles gemeenschappelijk js, van de eigen dom tot de opvoeding toe. Een van de grote problemen is juist dat er teveel mensen in of in de nabijheid van de stad met zijn grotere comfort en gemak willen wo nen. Van de immigranten die de laat ste jaar tien jaar naar Israel zijn ge komen, is slechts een klein percenta ge, hoogstens vyf procent, naar de kibboetz gegaan. De redenen zijn niet zo-ver te zoe ken. Het alles, maar dan ook alles samen: delen, schrikt velen af, Tal rijke immigranten hebben zo genoeg van de omstandigheden waaronder zij-vroeger moesten leven, dat zij weinig móeten hebben van de strenge .discipline-van de kibboètz. Onvermijdelijk hebben de- omstan digheden een grote en niet alleen eën gunstige invloed op het land uitgeoefend. Er is eenzekere hard heid; soms een hypergevoelig chau vinisme, precies' het tegendeel - van Ook ln Jsraël gaat men liever zwemmen dan 's nacht; patrouillelo pen. Daarom dit plaatje van ern zwem had In Tel Aviv. wat men dikwijls voor typisch Jood- st karaktertrekken heeft aangezien. Dat kan moeilijk anders in een land dat zijn naakte bestaan, moest verde- digén maar het schrikt niet-Israëlis wel ''eens af en wat belangrij ker is: het houdt ook een. gevaar in voor de toekomst. Kritiek op Israël is dus best mo gelijk en zelfs wenselijk. Maar zij Een groep Israëlische meisjes op mars. Dienstplicht geldt in Israël niet alleen voor mannen maar ook voor vrotnven. kan de grote prestaties van de afge lopen tien jaar niet verduisteren:de moderne dorpen in de woestijn, de drooggelegde moerassen, de hospi talen, de fabrieken en de gezonde kinderen. (Advertentie 1JWJ UTRECHT De bemlddellngs- commissie inzake het geschil tussen de K.L.M. en de Vereniging van ver keersvliegers heeft van maandag middag 4 uur,tot 2.15 uur in de ochtend van dinsdag met de partijen vergaderd, zonder dat men ér in Is geslaagd tot een overeenstemming te komen. Het had aanvankelijk in.de bedoe ling gelegen, tijdens deze bijeen komst het akkoord inzake het bin dende advies te ondertekenen. Een definitief resultaat kon echter niet worden bereikt. Het is de bemidde lingscommissie gebleken, dat voort zetting van haar bemiddeling nog mogelijk en gewenst is. Binnen en kele dagen kan een be slissing worden verwacht. TUNIS Maandag is te Tunis éen handelsovereenkomst voor de tijd van een jaar gesloten tussen Tunesië en de Beneluxlanden waar bij de waarde van het handelsver keer op 12 miljard frank werd vast gesteld. Dinsdag 13 mei 1938 DJT is goede raad vooru, me vrouw, die meestal zo duur ia, doch deze keer gratis want inclusief. Stel dat u een zoontje hebt van een jaar Of tien. Hij pest, bij wijze van tijdverdrijf, de ïmurmar?. maar op dag oversart hij zijn handje en krijgt loon naar werkennamelijk de lel die hem al zo lang toekomt. Natuurlijk stort hij dan ostentatief huilend bij u binnen, want hij voelt dett er een interessante affaire in zit. .Hij sloeg me ineens en '.k dee niks", jammert hij, want dat is de klassieke tekst, die alle jongetjes on der zn Ikc omstandig heden zeggen. t), mevrouw, is op dat ogenblik vloeibaar van liefde, medelijden, ver ontwaardiging on wraakzucht. Dat itf heel moederlijk. Maar als ik u een goede raad mag geven loop niet naar de politie Heus, daar zit geen brood in.. IVant wat gebeurt? Er. wordt een verhaal geschreven, de buurman krijgt een daflunarding wegen3 mishandeling en op een dag, vele maanden later, moet uw. zoontje de school verzuimen om aan uw zyde naar het gerechtsgebouw te gaan. Hij vindt dat natuurlijk fijn cn hij dagdroomt, in de wachtkamer, net als Kees de jongen. Terwijl hij kaarsrecht voor het ge- tuigenhek staat zal de rechter de buurtman, die als een gebroken mart me.t gebogen hoofd in de verdachten- barik zit, toesnauwen: „Wat door en door misselijk, om deze stille, rustige, beleefde knaap te slaan". En zich tot de dromer wendend: Vertel eens jongen, deed het pijn?" „Och, meneer de rechter, dat ging wel."-.- Dan volgt het glimlachen van de magistraat. Met vermanend opgehe ven vinger roept hij: •- „Ja ja, dat zeg je omdat je een kerel bent en niet bekennen wilt dat die bruut je lelijk heeft toege takeld. Maar we zullen dat heer schap zijn streken wel eens af leien" Zo gaan die dromen. Maar de werkelijkheid U anders, mevrouw. Als U het mij op de man af vraagt, (s onze politierechter hele maal geen vriend van .de jeugd. Een man, die een jongetje,, dat tot drie maai toe keiharde sneeuwballen, te gen zijn raam had gegooid, een op duvel gaf werd, toen hij zijn plaats op de verdachtenbank kwam inne men, als een vriend des huizes ver welkomd. yA.ch ja. meneerik - begrijp het best," zei dc politierechter, hebt geslagen. Dat. zou iedereen doen. Maar ja, je krijgt nueenmaal last met die ouders. O, ikvind het ui terst menselijk, 'hoor, dat U kwaad geworden is. Dat verdraaide sneeuvi- ballen gooienEn als.'t nou nog maar schone sneeuw was:.. Maar heen, met vuile sneeuw gooien ze ook. Ik loeet hgt. nog 'van de laatste keer, ifc had net mijn nieuwe auto. Maar. ze smeten er gewóón tegenaan hoor. Tegen mijn nieuwe auto! Dat hoofden van scholen daar nou niks tegen doen-.." De verdachteeen gemoedelijke man van middelbare leeftijd; die zo'n aardige ontvangst niet voorzien had. stond meelevend mee te knik ken. Toen mocht het gelelde jongetje binnenkomen, om te getuigen. „Nou 'gaat gebeuren vrat ik ge droomd heb," zag je hem denken. En hij ging vcor.fiet getuigenhekje staan, hïaur voor de heldenrol. „Ik zal jóu eens writ pertellen", blafte 'de fpolitierechter hem. nijdig toe, - „Ik vind dat de jeugd tegen- woordig allemachtigvervelend is, begrepen?" En toen het jongetje onthutst t«- rugireefc: .,Zelf jeuken mijn vingers ook wel eens- Zijii glimlach keerde pas terug, toen hy zich tot de verdachte wend de om uonnis le wijzen: „Vijf gulden boete. Enne blijf er liever af, voortaan..." KRONKEL. IAdvertentie l.M.) Drïnk Dc moderne stimulans voor de hedendaagse vrouw,. Bij opodieek eh drogiit DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE ME,WAT ÊEM.LASTIGE. JOHKN.JKMOtTHÉM; Méneer oe DtraY kwijt zien te ^g0S%. A15 IK HU HEf GEROEP VAM EEM Uit MAD0E~ WEÊC hamlet OAf IK KLAAR BEN hAKc.M IfVu.MAG IK E£M BEETJE Ifl UW BUURT" BLIJVEN Oh TE KOKEN WAT U DOET 7 óf hiAiUURBlK 3305. Rob vertelt dan wat hem is overkomen. De twee 3nderen luisteren ademloos. „Hebt u werkelijk.de naam'van het schip goed kunnen lezen, kapitein?" vraagt Dick Harper Rob knikt. .Er i? bij mij niet dc geringste twijfel." zegt bij- '^....^>3 ik had toch nog nooit van de .Rose of Hellwick" gehoord. En u beiden weet blijkbaer welk schip ik bedoel nietwaar?" Als antwoord op die vraag haalt Williams een foto uit zijn porte feuille. Het is een oud plaatje, maar de voorstel ling is nog duidelijk. „Was het dit schip kapi tein?" vraagt hij. Ja, Rob herkent duidelijk de geheimzinnige driemastbark. „Dié foto is ge maakt toen de „Rose of Hellwick" vertrok voor zijn laatste reis," 2egt Williams, „nooit is het schip in zijn haven teruggekeerd- En dit alles heeft zich nu 25 jaar geleden afgespeeld." On dertussen staat buiten. An, de keukenmeid van Douglas Hall.-döor het raam. te kijken om te 2ien of Dick Harper binnen zit. „Mijn hemel! Bestaat ze echt?" „Ja, en hoe!" Zyn. glimlach was nog raadselachtiger. - Mijn god, dacht Julia was er ook al een meisje in het spel; dat ontbrak er nog maar aan!'" „Knap?" vroeg ze langzaam, mei een zekerë; verontrusting. „Nee maar heel rijk!" antwoord de Purcell. Op dit punt had men zijn glimlach moeten zien, zo vol .was de ze van heimelijk vermaak, Juha keek hem met vragende ogen aan zoals hij dat zo duidelijk van haar ver wachtte; er zat iets achter en onge twijfeld bedoelde hij er iets mee. Ze bedankte, hem opnieuw en vroeg naar het adres van Hortense. Dit verstrek te hij op een eigenaardige manier. Geen straatnaam en geen nummer maar uitgaande van de kleine tuin voor het postkantoor in. Marrakesh, een aantal tweede, derde en vierde zijstraten naar rechts of links en dan een tuinmuur met een mispelboom eroverheen en een huis dat er ge deeltelijk bovenuitzichtbaar r. was. Julia haalde haar aantekenboekje voor. de dag en schreef deze details op. „Ik geloof .niet dat het erg verstan- dig is," zéi Purcell. ,ilk héb bet uitgangspunt, niet op geschreven, dat herinner ik me wel," zei Julia waarop de maii een goed keurend knikje gaf. „Ik neem aan dat uw Ierse vriend u door Marrakesh rond zal leiden?" vroeg hij. - „Zolang hij er is, zeker; wanneer .ik er nog wat blijf, kan ik dan alleen rondlopen?" - „O, in ieder geval bij daglicht. Marraskesb is geen Fez. Maar neemt u een gids als u .de souks ingaat, an ders zult u verdwalen." Denkend aan -Abdul zei ze: „Ik ben niet zo 'erg op die. Arabische gidsen.". „Waarom niet?" Ze vertelde hem hoe vervelend haar begeleider met de wrat op de neus was geweest toen hij haar naar de winkel van Bathyadis had ge bracht. „En toen we naar Volubilis - gingen,stond hij daar ookél te wachten, bij een auto, njet wrat en aL Misschien ben ik wantrouwig ge worden en. was het gewoon toeval, maar ergens stond het me niet aan." „Mij staat het evenmin aan. En het schiet me nu ineens te binnen, wat hebt u gedaan met de fluwelen kof fer die u gekocht hebt?" „Die staat op mijn hotelkamer na tuurlijk." „Hebt u hem meegebracht in de trein?" „Nee, ik ben met de auto terugge komen, met een vriend." „U bent ook met de auto naar Volü- bilis gegaan, veronderstel ik. Met dezelfde?" „Ja." „Dan kennen ze het nummer." Hij keek zorgelijk. „Is hij open?": „Wat de auto?". „Nee, nee de koffer." „Nee." „Wel, laat hem dan open met het deksel haar boven," zei Purcell met klem. „Nee. het is beter dat 'u hem helemaal niet bij u hebt. Hij heeft daar al vierentwintig uur ge staan; ik had er gisteravond al voor moeten zorgen, maar dat misbaksel van een. Moshe!" hij hield op en keek op zijn horloge. „U kunt de koffer vanavond niet meer hier heen brengen, daar is geen tijd voor de' bar zal vol zijn. Kunt u hem niet naar Lady Tracy brengen?" „Ja;- dat zou wel kunnen als ik er heen ga. Als bat niet raadzaam is voor mij, is het dat dan wel voor haar?" „Lady Tracy is iets anders," zei Purcell kortaf. „Haar kan niets ge beuren." „Waarom niét?" „De Arabieren zijn tezecr op haar gesteld. Brengt u hem alstublieft vanavond nog bij haar," „Allright," zei Julia, die er niet helemaal het fijne van begreep. „Het is beter dat ik nu maar ga" en na betaald te hebben ging ze er van door. ,;Neem de eerste taxi van de taxi standplaats als u de koffer weg brengt," zei Purcell in de deur „Laat de portier er niet één bellen." „In orde." Het meisje pikte een taxi op, op het plein boven bij de boulevard toen ze naar huis terugkeerde, terwijl ze hem evenals tevoren per uur af huurde; toen ze naar binnen ging om de kleine koffer te halen wikkel de ze hem uit voorzorg in haar oude duffelse jas en zo droeg ze hem on der de nieuwsgierige blik van de portier naar buiten. „Naar de berg," zei ze tegen de taxichauffeur; en toen ze veilig buiten het gehoor wa ren gaf ze hem pas het adres van het rose-gepleisterde huis op de rots. Terwijl de taxi naar boven klom naar het hogergelegen gedeelte ten westen van de Kasbah. voelde het meisje een lichte nerveusiteit, iets dat haar aard geheel vreemd was. Veronderstel eens dat St. John in derdaad zijn bedreiging ten uitvoer had gebracht en dat hij Lady Tracy over haar had geschreven, hoe zou ze dan ontvangen worden? Hetwas waar dat dc oude dame tot nu toe niets concreets had gedaan om baar te helpen; maar Julia werd zich plot seling bewust wat het voor haar zou betekenen als ze de genegenheid en vriendschap van dit gouden ka rakter verspeeld had evenals ze vroeger op de avond gevoeld had hoe verloren ze zou. zijn zonder dat andere wonderlijke karakter, Purcell. Nerveus vroeg ze daarom, in' hot donker op de rand van de rots aan gekomen. aan de chauffeur, te wach ten. én droeg de zware bundel over- het cementen pad naar de deur van het rosé huis. „Abdeslem deed open. en drong aan haar te ontlasten van haar p3k, dat hij naar de overwelfde hal droeg waar de oude dame in haar hoek zat, naast haar rommelige tafel en de ge broken en evenzo rommelige Chip pendale stoel bij de eerste woor den van begroeting verdween Julia's vrees als sneeuw vopr de zon. „O, mijn beste kind, wat heer lij k je weer eens te zien!" Een war me omhelzing. „Ga zitten en vertel me alles. „Abdeslem, laat eens een sherry brengen. Maar wat is dat?" Ze wees op het langwerpige in de duf felse jas gewikkelde voorwerp.. (wórdt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1