Staatsman of medicijnman
I
Marcel Loubens: slachtoffer
van technisch tekort
lMf/
Kalfjes
1
AVONTUUR
lokt diep.
"ondergronds
ABASH
IJsland breidt
kustgrens uit
tot 12 mijl .B
i Dierenbeschermers
schrijven alle
regeringen aan
Atoomkrachtcentrale
in Amerika
Examen doen?
SPROETJE SPARKS door FRANK GODWIN
mr
r^ïz Speelse 1 Speurtocht
Donderdag 29 mei D)SK
N oV loectand in Frankrijk i? nog altijd geen opheldering gekomen,
X)c indruk, dat dc liaa"-t ondraaglijke «panning tncl door een beslis
sende daad zou worden afgestoten, «chijnt gisteravond zeer krachtig
te zijn geween; maar in Frankrijk gaan de dingen nooit helemaal,
zoals men denkt.1* spanning is nu verminderd, zonder dat er wat
definitiefs ia gebeurd. l>e vast stelling tan sommige bladen, dat de weg
voor l)e Gaulle was gehaavd, kan slechts ats ten dele juist gelden. De
Gaulle wordt gehandicapt door twee dingen. Het eerste is. dat hij niet
als gewone politieke figuur maai al« .Redder en Leider wenst te worden
aangemerkt: Jen het tweede is. dat zijn politieke talenten niet overmatig
groot zijn, Hoe belangrijk zijn rol als bevrijder des lands is geweest, als
staatsman is hij nadien er niet minder om mislukt. Wat hij nu wenst, is
te worden aanvaard door de natie als medicijnman veeleer dan als ver
antwoordelijk staatkundig leider. En medicijnmannen passen nu eenmaal
niet in het democratisch patroon.
Ziehier het hoofdmoment in het huidige stadium van de impasse. De
Betekenis van de gisteien gehouden demonstratie in Parijs mag niet
worden onderschat. De vrees, dat het met de democratie op een akkoordje
zou worden gegooid, kreeg hier op levendige wijze gestalte. En gestalte
kreeg ook. dc dreiging van een burgeroorlog. Men moet er zich rekenschap
van geven, dat deze dreiging aanvankelijk meer een argument in de
discussie is geweest dan een ding, waarvan men aannam dat het werkelijk
aanwezig was. Er werd gewezen op de vastbeslotenheid van sommige
militaire leiders, het desnoods langs de weg van het geweld te beproeven.
De zaak komt echter in een alarraeiend licht te staan, nu blijkt, dat
sommige volksgroepen bereid zijn, eventueel de handschoen op te nemen.
WAT in de demonstratie van gisteren sterk trof, was het aandeel,
dat de communisten er in hadden genomen. Zij waren niet uit
genodigd en bij de organisatoren evenmin zeer gaarne gezien
maar zij waren er en riepen hun volksfrontleuzen en hun slag
zinnen over Mas&u, die aan dc galg moet. Ziehier een vereenvoudiging
van de verhoudingen, die tegelijkertijd een vervalsing is: want de strijd,
tegen het rechtse extremisme is zinloos, wanneer die tegelijk het linkse
extremisme een kans geeft. Het zou echter kunnen zijn, dat het gebeurde
de hardnekkige reactionairen een weinig tot nadenken heeft gebracht.
Als het dan toch op een krachtmeting aankomt, is het helemaal niet
zeker, dat de generaals en hun aanhang winnen.
"Want, en dit is een punt dat niemand over Imt hoofd mag zien: de
generaals hebben in Algerië de macht en ze hebben in Corsica de macht
maar in het Franse moederland is de instemming met liun daden in het
algemeen gering. En in bet Frankrijk van het midden van de twintigste
eeuw beslaat weinig kans. nog eens een reprise te geven van de Napoleon-
tische episoden. Wat geeft een militaire overrompeling hier of daar, wan
neer meteen het economische apparaat tot stilstand komt? En hebben de
generaals aan de guerilla in Algerië de handen niet voldoende vol om ook
nog iets soortgelijks in het eigen land te riskeren? Dit zijn de harde
feiten. De grootste wakheid van de generaals is, dat zij ver bij de tijden
en de feiten zijn achtergebleven. Zij zijn uitgegaan van een Frankrijk, dat
al lang niet meer bestaat en nooit zai terugkeren.
ZAL De Gaulle niet aan de macht komen? Wij zouden het niet graag
willen beweren; maar wij menen wel met enige zekerheid te mogen
voorspellen, dat wanneer hij de leiding van de regering op zich
neemt, hij dit doet niet als Onaantastbare Held maar ais feilbaar
man, die de democratie geen schade kan doen en die in staat is, de
generaals de indruk te geven, dat hun eer is gered. Meer trouwens dan
men denkt is het behoud van de eer van het leger het punt, waar het om
gaat. Het is ook geen prettige zaak. altijd maar verplicht te zijn om te
vechten eu tenslotte telkens op politieke meer dan op militaire gronden
terug te moeten.
Een oplossing zonder De Gaulle tekent zich nog niet zo duidelijk af,
maar is toch ook weer niet helemaal uitgesloten Frankrijk is nu eenmaal
een vreemd land. De huidige crisis is waarL,». niet de eerste in zijn
Bestaan. Buitenstaanders mogen nog één ding voor ogen houden: het gaat
op het ogenblik minder om het behoud van de vierde republiek dan om
het behoud van de democratie. De vierde republiek is geen overmatig groot
succes geweest, tamelijk onmachtig als zij bleek te zijn. de veranderingen
op internationaal gebied te verwerken, en onmachtig ook als zij was om
in het eigen huis orde op zaken te stellen.
Een grondwetswijziging zie men dan ook niet als een onheilspellend
teken maar meer als een poging, het land bestuurbaarder te maken en
aan te passen aan de nieuwere verhoudingen. Overigens moet Frankrijk
het van geestelijke veranderingen hebben; en misschien is het geen
helemaal ijdele hoop, dat de huidige gebeurtenissen daartoe een bijdrage
leveren.
(Van een onzer redacteuren) te kunnen vaststel-
atEGEW augustus 1952. In ijrJSg
i V het witte Licht van de zo- komt Vijf dagen pa
merzon staat Marcel Loubens
klaar om af te dalen in Frank-
rijks uitgestrektste grot: de
Pierre-Saint-Martin. Hij is 29
jaar, gezond, sterklevenslus- ma heeft afgewerkt
dagen
zijn afdaling telefo
neert Loubens naar
Casteret die de
ze keer boven is ge
bleven dat hij
zijn hele program-
naar Casteret: JrAu revoir,papa"
(„Tot zienspapa") roept hij
en Casteret antwoordt luchtig:
Bonjourmon fils(„Dag, Zich in de put te laten zakken, zich
zoon") Eren later tchnmmplf QP de uiterst smalle richels vast te
zoon men mier scnommeiv kfinken en vandaar Loubens' lijdende
Loubens omlaag aan de dunne lichaam weg te houden van de uit-
Staaldraad: hij heeft voor het stekende stenen. Na uren lang moei-
r>„„+zaam manoeuvreren hebben de red-
laarst „papa Casteret vele van ders bun posten op 80,150,210 en 240
zijn andere kameradende zon, meter bezet. Dan bereikt hun de fa-
Heeft zij niet dagenlang, zwoegend
onder de meest ongunstige omstan
digheden het stormt en regent
zwaar in de Pyreneeën, waardoor de
ondergrondse beken zijn aangegroeid
tot schuimende rivieren steeds
weer manoeuvrerend met die hon
derden kilo's zware container mei
daarin het 160 pond wegende lichaam
van Loubens, gevochten tegen de af
grond, die zijn slachtoffer niet terug
wilde geven? Menigmaal hebben de
mannen tegen elkaar verzucht: „Het
is eigenlijk pure waanzin, wat wij
doen. Wie weet, hoevelen van ons
daarvan nog het slachtoffer wor
den?" Maar toch hebben zij steeds
weer hun kaken op elkaar geklemd,
hun oververmoeide lichamen aange
dreven tot nieuwe krachtprestaties.
Ala de stalen lijkkist nog maar 80
meter van de grotingang af is kijkt
Casteret toevallig op zijn horloge:
het is tien minuten over tien, op de
14de augustus 1954. En hij deelt het
zijn vrienden telefonisch mee: „Het
is juist twee jaar geleden, dat Marcel
beneden de laatste adem uitblies. Ik
verzoek om enige ogenblikken stilte".
Dan zwijgen allen een volle minuut:
zij, die beneden staan op de 340 me
ter diepe bodem van de afgrond, zij
die vastgenageld hangen aan de
slechts enkele decimeters brede „bal-
eons", op duizelingwekkende diepten
zij die de container beschermen te
gen beschadigingen of neerstorten.
Buiten woedt een onweer zo fel en
wild als weinigen ooit hebben be
leefd.
José Bïdegain begeleidt de lijkkist
tijdens de laatste 80 meter omhoog;
hij beschermt hem letterlijk met zijn
lichaam tegen stoten, hij duwt hem
omhoog door het laatste, vrij nauwe
gat, dat uitkomt in de wijde, enkele
meters diepe put, die het voorportaal
gevaar is, maar toch"gelooft hij: er is van de eigenlijke afgrond. Als Bi-
is een kans Loubens' leven te red- n kletsen, enkele verslaggevers degain zich naast de container om-,
den. Maar dan moet de zwaar gewon- JL verder, dat Casteret en zijn hoog heeft gehesen zakt hij de 1
de omhoog, naar 'n ziekenhuis. Hoe? ni.e het hjk ln hebben sterkste, taaiste van allen - bewus- 1
Zij, die de Pierre-Saint-Martin veria- BCiega, wel een. slaapzak gevuld met teloos in elkaar. Wanneer hij even
ten moeten zich herhaaldelijk met ^eAe^-Dan acht de politie het nood- later bykomt en ziet, dat abbé Attout
stokken van de scherpe wanden weg- f®„e .IJ1 Snjpen: m het bijzijn Loubens de absoute geeft, verheft hij
duwen om behouden boven te komen. !?s. 'amiheleacn en vele zich wankelend op zijn oververmoei-
Loubens is volslagen machteloos. Wil zfffuf getuigen ziet zij het als haar de, geteisterde benen en neemt zijn
men hem omhoog takelen dan moe- de container te openen: Lou- helm af
ten anderen hem van de rotsen af- ren® verminkte lichaam wordt her- De volgende dag wordt Loubens op
houden. Vijf padvinders dringen er *enü, de „Speleologische groep Pierre- het kerkhof van zijn geboorteplaats'
op aan, onder leiding van Casteret ^Samt-Martm is m haar eer hersteld, begraven.
aan het eind van
der bekwaamste en hardnek- zijn krachten is ge-
kigste speleologenHij noemt Ikornen .1 "*en
MAwiliem wil optakelen.
Nor bert Casteret zijn geeste- Ais Loubens vyf-
lijke vader": heeft t!en- twintig meter
deze hem niet van- ££T
af zijn zestiende afgrenn hangt, ge-
jaar al ingewijd in
aide probtemen en de Staalkabel aan
alle schoonheden
zyn middel is ce
der - grottenkunde? vestigd. schiet los—
Warm is het in de westelijke misschien door het
Pyreneeën: de lucht zindert bo- ^ei3—1 en3 Loubens
ven- de steengevaarten die dit stort omlaag. Ta-
gebergte vormen Loubens
transpireert ontstellend: hij ts hun vriend, zwaar
gestoken in een sterkwater- gekwetst, tussen de
dicht pak en heeft een zware ferftawustzijn. l"
helm op zijn hoofd. Als hij Als de boven-
langzaam naar de ingang van
de spelonfc loopt zwaait hij ongelijk is vrijwel
iedereen de wanhoop nabij. Dokter
Mairey blijft rustig: hoewel hij geen
enkel vertrouwen heeft in de be
trouwbaarheid van de kabel laat hij
zich in het 340 meter diepe gat neer
takelen. Beneden onderzoekt bij Lou
bens: hij weet dadelijk dat er groot
Marcel Loubens lacht ln 't vooruitzicht
de eerste te zijn die mag afdalen ln
de Pierre-Saint-Martin. Hij zou niet
m:eer levend boven komen: Loubens
was de eerste en tot nu toe ge
lukkig de enige speleoloog die in
de Pierre-Saint-Martin dodelijk ver
ongelukte.
tale, van mond tot mond doorgege
ven mededeling: „Loubens is enkele
minuten geleden gestorven".
Het heeft nu geen zin door te gaan
en nog meer mensenlevens aan de
reddingspoging te wagen. Diep ver
slagen begraven dokter Mairey, La-
beyrie, Occhlalini en Tazieff hun do
de vriend; met vet krijt schreven zij
(Adoerterttte LM.)
Bout» U»r zenuwtjffln bedwang
kalmeert nonder slaap
verwekken
(Advertentie l.M.)
Van Nelle bestellen!
REYKJAVIK. Het communis- J
tlsche blad Thjodvlljmn meldt, dat
de IJslandse regering nieuwe voor- 1
schriften tot uitbreiding van de terri- t
toriale wateren van 4 tot 12 mijl beeft
goedgekeurd- Deze voorschriften zul
len op 30 jun{ gepubliceerd worden
en op 1 september van kracht wor
den.
Zij houden in dat ten eerste alle
buitenlandse schepen binnen een ge
bied van 32 mijl uit de kust met
mogen vissen en ten tweede IJsland
se treilers binnen deze strook wel
mogen, vissen maar buitem de huidige
strook van 4 mijl moeten blijven.
Advertentie IJVfJ
Van Nelle bestellen!
het woeste gebergte en de bos
sen gezien. Ruim zes dagen la
ter sterft hij, honderden meters
onder de grond.
In het begin gaat alles goed: Lou
bens bereikt veilig de bodem van de
'340 meter diepe, bijna loodrechte, put. T T -
Na hem dalen af: Tazieff, Labeyrie °P een rotsblok: „lei Marcel Lon
en Oechialini. Nog veertig meter la- bens a vecu les demiers jours de sa
ger slaan zij een kamp op en doen de jfie courageuse („Hier heeft Marcel
voorgeschreven onderzoekingen. Ze Loubens de laatste dagen van zijn
ontdekken nieuwe, onoverzienbaar dapper leven doorgebracht Dan
grote zalen en noemen een er van worden zij, en. de jongens die uitge-
naar Casteret's vrouw Elisabeth, die P*t hangen op de ..balans .omhoog
een moedige speleologe was maar be- gehesen. Casteret meldt Loubens jon-
trekkelijk jong stierf. De onderzee- OT0™?f «n Z'J" ouders welk af-
kers ontdekken nieuwe watervallen, schuwelyk ongeluk er is gebeurd,
en beken, en ze gooien fiuoresceïne, Dat hun makker diep onder de
(een fel-groene kleurstof) daarin om grond ligt begraven kan hun geen
rust geven. Een jaar later waagt de
speleologische groep van de Pierre-
Saint-Martin een poging om zijn li
chaam dat dankzij de kou, bene
den, vrijwel niet door bederf is aan-
getast naar boven te brengen op-
dat het in gewijde aarde kan wor
den begraven. Maar het blijkt dan1
onmogelijk: de technische middelen
waarover de groep beschikt zijn te,
primitief.
Maar zij berust niet, zij' wil niet'
berusten. Lépineux de ontdekker
van de Pierre-Saint-Martin ont-.
werpt een twee meter lange, eylin-
dervormïge, metalen container met]
afschroefbare deksel, waarmee Cas-
teret en zijn vrienden in 1954 willen
trachten Loubens' lijk te bergen. Het
zijn niet alleen gevoelens van diepe
eerbied voor de dode, die hun daar-
toe drijven, het is ook de roddelpraat
die onophoudelijk door de Franse
pers gaat: „De medewerkers van
Casteret hebben Loubens helemaal
met begraven onder cïe grond, zij
hebben zijn lijk domweg in een der
vTOeststromen.de beken gesmeten".
Dat laat de groep-Pierre-Saint-Martin
zich niet zeggen: kost wat 't kost zul
len zij bewijzen, dat zij Loubens op
eerlijke wijze heeft begraven.
Maar roddelpraat is hardnekkig,
vrijwel altijd hardnekkiger dan de
■waarachtige getuigenissen van eerlij
ke mensen. Als de container eindelijk
fAduertentie LM.)
Van Nelle bestellen!
DEN HAAG. „Het internationaal
congres voor dierenbescherming dat
dezer dagen te Zurich is gehouden,
:s_ in alle opzichten een geslaagde
bijeenkomst geweest," zo verklaarde
de afgetreden voorzitter, dr. mr. W.
Hugenhoïtz.
Op het congres werden vele r< so
luties aangenomen, die naar alle re
geringen zijn verzonden. De voor
naamste daarvan zijn de volgende:
1) er wordt een verbod gevraagd
van de uitvoer van levende die
ren voor de slacht," in het bijzon
der voor paarden;
2) aan de Verenigde Naties is ver
zocht een conventie aan te nemen
op het transport van. levende
dieren;
3) in alle landen moet de wet er in
voorzien dat de dieren bedwelmd
worden vóór zij geslacht worden,
hetzü met slagpennen* gas- of
elektriciteit;
4) stierengevechten dienen te wor
den afgeschaft;
5) voor het vangen van walvissen
moeten elektrische harpoenen
worden gebruikt;
6) het houden van kettinghonden
moet overal worden verboden.
Binnen drie jaar tijds dienen zij
te verdwijnen. Tot zo lang kun
nen de aanwezige kettinghonden
aanblijven, maar men zal geen
nieuwe mogen aanschaffen, (voor- j
stel van dr. mr. W. Hugenhoïtz);
7) overal moet de moderne, door het
(Advertentie l M
Van Nelle bestellen!
J?R ivordert xvel eens artikeUh ge.
schreuen °ver het verschil
isen journalistiek en literatuur 2^
•ge artikelen zelfs Maar je kuni het
ook heel kort zeggen:
„Het uerScJul tussen journalistiek
i en literatuur is, dat journalistiek on
leesbaar ts en literatuur niet toordt
gelezen".
Mooi hè? Maar om het zo te fcun-
nen formuleren, moet je cl wel de
'geest hebben van Oscar Wilde, die
|mi toe dan toch in de krantenhei
zijn, ook eens heeft gezegd:
„Vroeger hadden de mensen da
pijnbank nu hebben ze de pers".
Nu weet tk wel, dat Byron meende
„sommige mensen hebben juist ge
noeg gelezen om verkeerd te citeren"
maar aan mijn tekst hoeft u, deze
keer, niet te twijfelen. Alles wat na
melijk in dit stukje tussen aanha
lingstekens staat, ontleen ik aan het
zojuist van de pers gerolde „Nieuw
Prisma Citaten Boek" van C. Bud-
dingh, waarmee ik mij gisteren een-
hele avond voortreffelijk heb ge
amuseerd en dat wil wat zeggen,
tegenwoordig. Misschien vindt u dat
ik mijn tijd oppassender had kunnen
besteden door een bestofte Eeuwige
van de plank te nemen, maar u kent
het vonnis van Mark Twain: „Een
klassiek boek is een boek dat ieder
een gelezen wil hebben en niemand
lezen wil".
Trouwens welk zou .je moeten
kiezen
„Iedere tijd heeft zijn kunstenaars
die voorlopig onsterfelijk zijn", meen
de Otto Weiss.
Ik moet waarschijnlijk tot tnyn
schande, bekennen dat ik nog nooit
een boek van deze Otto Wetss gele
zen heb, doch hem alleen met ceel
genoegen tegenkom in citatenbij-
bels. Misschien klimt nu wel een le
zer, die beter op de hoogte is dan ik,
in zijn pen om mij te vertellen, wat
ik van hem lezen kan, want naar
zijn ajorismen te oordelen, lijkt hij
my een spitse man, die echt niet vóór
een gat gehangen zat.
„Er zijn dichters", zegt hij bijuoor,
beeld, „die schrijven met hun harte-
bloed, inplaats van met talent".
Of hij. desgevraagd, ter illustratie
namen zou noemen, betwijfel ik tuanf
deze, van veel praktische zin getui
gende uitspraak ts ook van hem:
„Wanneer op een patijtje een van
de gasten een lied ten beste geeft,
moet men het even vals beoordelen
als het gezongen wordt".
Misschien hebt u nu, thuis in uw
leunstoel, de behoefte op te merken,
dat de zakelijke inhoud dezer aforis
men voor u niets nieuws bevatten,
maar dan dringt ik er toch bij u op
aan, mij nog even mijn gang te laten
gaan, onder het aanhalen van Chains
congres aangenomen internatio-^or«V^ j tJ - -
nale dierenbeschermingswet wor-i tn utl behagen,
den ingevoerd* i 'mo^L bereid zijn zich veel dingen, die
8) overal dient rekening te worden weet: te laten leren door mensen,
gehouden met het charter van j dx% met weten
rechten van het dier dat op het Zwijgen us dus het verstandigste.
congres is aanvaard;I zwijgen is laf", werpt u te-
9) eierlegbatterijen. moeten overal geni,
worden afgeschaft; 1 »Hoe QTaaQ zouden vnj dikwijls laf
10) overal moet het vangen van over- doch het ontbreekt ons aan
trekkende vogels verboden wor- de moed er toe
den (in Italië worden bijvoor- Ik hen weer binnengedrongen by
de heer Otto Weiss voornoemd
(Advertentie 1JW.J
Van Nelle besteilen!
beeld jaarlijks miljoenen van
zulke, in andere landen be
schermde vogels gedood voor de
consumptie).
Behalve dat de "Wereldfederatie tot
Bescherming van Dieren haar aftre.
de heer Otto Weiss t'oornoémd en
sprak met hem over het huwelijk,
„Dat zijn vrouw van hem houdt,
weet menige man beter dan zijn
vrouw", zei hij. Maar om het even
wicht te herstellen, voegde hij er on-
donde voorzitter het ere-voorzitter- ^deltijk aan toe: „Menigeen zou
schap heeft aangeboden, hebben vele ftch 20 Sraa9e™ vrouw willen zoe-
aparte verenigingen dit ook gedaan.
fAdvertentie LM.)
Van Nelle bestellen!
(Advertentie IM.)
Van Nelle gestellen!
SHIPFINGPORT In Shipping-
port by Pittsburgh, is een atoom
krachtcentrale voor de levering van
elektriciteit uitsluitend aan particu
lieren en de industrieën bedrijf ge
steld.
De president deed dit van het
Witte Huis uit met behulp van een
neutronen uitzendende „toverstaf',
waarmee op bijna 500 kilometer af
stand de stoomschuif werd geopend.
Bouw. en installatiekosten bedragen
in totaal 121 miljoen dollar Er zijn
nog vier grote atoomkrachtcentrales
in aanbouw.
(Advertentie LM.)
Van Nelle bestellen!
ken. maar hij heeft haar dl" gevon
den".
En blijft bij haar, zoals een gentle
man betaamt.
Maar wat is dat een gentleman?
H. L. Mencken weet het:
„Een gentleman is iemand, die nooit
zijn vrouw slaat, zonder dat er aan
leiding toe is". Eigenlijk vind ik, van
hier. de stap niet 20 ver naar deze
uitspraak van Wilde: „Men kan altijd
vriendelijk zijn tegen mensen, om wie
men niets geeft".
Waar? Omvaar? Half waar? Jean
de Boisson drukte hetgeloof ik, aar
dig uit, toen hij zei: „Een aforisme
is een waarheid als een kal je."
KRONKEL
Advertentie t.MJ
Bent U enige dagen voor die tijd
reeds onrustig, neem dan Mijn-
hardt's Zenuwfabietten, dan on
dervindt U reeds van te voren
hoe rustig, beheerst en heider-
denkend U er doorwordt en blijft.
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
Alë NfcTRAAM DICHT
MOET HtTvAn &IMMÊN
ujt óEOPeno
ni55CHl£tt HtEft* Hij BUlTtrt
l£T5 VERDACHTS GEZIÊJi of 6ÊH00RD ÊN IS
Hij flE£R6E5LAGE.rt. IKZALMljft hWlrtfcfl
LAThTT ZOEKEN. IK WIL ZÊ.LP EVÊrt MfLt H£T
w—ja personeel PRATEN
WAAR DOOR WIL? IK
HAD ZELF5 EEN PRIVÉ»
DETECTIVE GEHUURD OM
LBTLNl
WAAR
OVERKOMEN
jaar kocht hij een tweede,
woonde daar in en maakte van de
eerste een keuken of een op
slagplaats; een jaar later kocht hy
een derde om in te wonen en ge
bruikte de andere als een stal voor
zyn dieien. In vier jaar viel een
nuala gewoon m stukken en brokken
uiteen, daarom kocht de Arabier aio
op het bied woonde ieder jaar een
nieuwe en ze begon deze eigenaardi
ge cirkelgang steeds van voren afaan.
Het was met bepaald een hoog
staande of energieke levenswijze,
vond Julia, dit bij elkaar hokken
3317. -ëjjïóg'nauwelijks van hun Schrik bekomen,
horen Marsotten Dick een woedend gebrul achter
zich. AH hij- om krikt ziet Dick oen briesende
Brian, die zijn geweer op hem richt, terwijl hij.
bijna stotterend van woede, brult; „Daar hebben
jullie de hand in, ïn die poppekasterij; jiJ en
Williams! Jullie -willen mijn ondergang."
Met één forse zwaai van zijn rechterhand drukt
Dick de loop van het wapen omhoog en dan volgt
een verbeten worsteling tussen hem en. Brian
om het geweer. Dick is sterker dan de bejaarde
Brian, wiens dolle woede hem een. extra-portie
kracht geeft.' Bovendien is de laatste in het voor
deel, omdat hij hoger staat. Met elke kilo van zyn
kolossale lichaam drukt hij Dick stap voor stap
achteruit Veertig meter onder 2ieh hoort Dick
de branding ruisen.
held oploop,Lunch terwijl hij opjohïïSL&'JSS?' "veel
het onsmakelijke voorwerp in een stondige woongelegenheden,
envelop deed alvorens het in zijn minder solide en elegant m
2al hit geval dan de zeer bewegelijke ten-
't Kan zijn. In ieder geval zou Enge
land maar al te graag zyn deel binnenzak te bergen. „Ik hcv - ----- -- -
van dit goedje hebben, Astridite of morgen verzegelen en wegstoppen in ten van de Beaoumen aie ze
bnp 7p het dan onk nopmen." riP safe." in Syrië gezien had. De voigenoe
hoe ze het dan ook noemen.'
Julia schoot overeind. „Wat zeg je,"
zei zc, op een voor haar scherpe
toon.
„Wat bedoel je?"
„De naam. Zei je Astridite?"
de safe." in Syne gezien
Julia bracht de volgende twee da- JSi S£LJe«ltt vsft°de WdólviUes
gen in een tevreden gemoedstoestand geplande fcwonebWs»
door 's morgens mocht ze gebruik de hutten in grote
maken van Paddy's auto en eerst fe^en'waterkranen
.Ja, dat is het tenminste wat ik ^hrïn^ïeli'ad" vinVnS-' SKÏKvÏ
tussen de hikjes van myn kennis blikken, daar opgericht door de Ara- e 5^ maar van enig
door op heb gemaakt Zegt het je bieren die Casablanca bleven binnen- wtter.vm' S5iir?SSlitStea was
1 r t. 1 u 1stromen op zoek naar hogere lonen gebruik van san waswater
„Ja, het zegt me een heleboel," zei n een vroliiker leventie dan ze niets te bekennen, vuil waswate
Julia langzaam. Ze dacht eraan dat konden krijgen op het bied, het land- Eewoon ergens neersestmrt er
hiermee de vraag beantwoord was b0UWEebied buurt was nlet jedeMen deed aln behoefte Waar O
waar Purcell nu eigenluk stond; hij £raai; de hutten, die dicht op elkaar hem zmde.
had gesproken oyer „Mademoiselle stonden waren gemaakt van alle mo- „Ah, ze trekken erzicn
Astrid" en als hy die naam - kende gelijke soorten afval - oude zakken, aan, die mensen, zen AU, mei 0
was hy van de hele zaak van ha- stromatten of andere stoffen waar- neerbuigendheid van de sxaoso
ver tot gort op de hoogte van de herkomst niet vast te stellen woner voor zyn. landeJyke oroeae
„Kostte het je nogal moeite die was; de bussen die werkelijk ge- JuLa ging met fijjsö naar
naam van. je tipgever los te krij- maakt waren van uitgeslagen bidons,
benzineblikken. waren villa's
gen." vroeg ze.
Paddy keek verbaasd.
„Ja, inderdaad. Toen
leken met de rest. En ze waren on-
voel van verwachting op w®S'naa)f
'c „-vwp Marrakesh dan ze had gehad op
iren on", haar reis naar Fez. In j de
plaats was nu gebleken dat de Ups
,t ..f kAfmlIUfhUSr
„Ja, inderdaad. Toen ik nex voorstelbaar Klem. Xe maakte er een v"""® T Kotmnwbaar
woord herhaalde om zeker ie zijn opmerking over tegen Ali, die zoals die Purcell haar r vas
dat ik het juist uitsprak, sloeg hij gewoonlijk niet om spraakwater ver- j01' 20 ontmoeten
een kruisje en zei „Moeder van legen zaE Ze waren niet kleiner, zei Mademoisel.e Hortense te
God, heb ik dat gezegd? Dan moet hij nadrukkelijk, dan. de normale dan ze geweest h ei{Zen
ik dronken zyn." „Arme man, dat woning van de Marokkaanse platte- 2,enj.verder puf"van Pur-
ben je ook," zei ik. Maar hoe dat landbewoner, de nuala, een soort tent houtje en onafhankelijk
zo?" van stro of biezen, die op de grond cell ontdekt, dat ze zelfs het gevo^
„Weer eens bevestiging van een een maximum breedte had van acht had Lohn vry dicni op u-c
tip die ik kreeg, Paddy, kunnen we of negen voet in doorsnee; hij zou Z1JQ. Lynch had van zyn
niet wat eerder naar Marrakesh Mademoiselle er wel eens een paar op de Administratie te A-as
gaan?" laten zien als ze -wilde. Mademoiselle gedaan gekregen dat by nun
„Nee, het spijt me. Vrijdagmorgen wilde dit wel en ze reden het open mtroduc.Uebn.efje meegaf voor u
op zijn allervroegst! Maar het komt veld in waar Ali haar langs een mod- collega in Marrakesh en hy P
me voor dat we het er niet zo slecht derpad bij een groepje van drie "het zo te kunnen arrangerei
afgebracht hebben in zo'n korte tijd." nuala's bracht die binnen een slor- hun bericht gegeven wera «is
„Nee, dat is zo. mijn beste Paddy, dige omheining van kameel- wanneer de c&mionnette vot
Je hebt je uitstekend geweerd." doorns stonden. Ali vervolgde zijn Nussbaumcr in> de oasestao opa
Ze dacht na. „Waar zullen we het uiteenzettingen hij zou een voör- dat leek een meer hoopgeven
aantekenboekje van Moshe laten? treffelijke reportageman geweest vooruitzicht dan mensenmenigte d-
Het is beter dat het niet blyft rond- zijn, dacht Julia. studeren door een verrekijker van-
slingeren." De nuala's waren eigenlijk gepre- af het dak,van een restaurant, net
„Waar is het nu?" fabriceerde bouwsels een pasge- was een mooie, zonnige morgen
„In mijri handtasje." Ze gaf het trouwde Arabier kocht er een kant toen ze de stad achter zich geiaxe
hem. en klaar, plantte hem op zijn stuk- hadden begon Julia een wijsje «.e
„Web ik hoop dat ik geen melaats- je grond en woonde erin; na een neuriën. (wordt vervolgdj
