EEN HALVE EEUW C.H.Ü.
OOST
wam
WEST: op de EXPO vlak bij elkaar
EN
AANHETEINDE
HOOFDSTUK
maar de
afstand
lijkt
oneindig
groot
van liet
jullie om mete waaüA HtrzeiFde hebbek
ïiiËiii
AKKERTJES
SPROETJE SPARKS
door-FRAN^OMiiii
Trekpleisters
bij de Russen
SPOETNIKS
bij Amerikanen
MANNEQUINS
narre ^i'ssï'is
Uil
Goldfine heeft
adempauze
Nieuwe belastingen
in Frankrijk
OR. K.
ill VAN DE MAAND
Door de Nederlandse
Sigarenindustrie beloond
met 1000 sigaren
Havenarbeiders
in Londen
ontevreden
Engeland krijgt
atoommotor
voor duikboot
Recordtonnage werd
hl 1957 voltooid
ÏJmuiden deed dit
jaar goede zaken
inner fort.
Woensdag 9 juli 1958
DE Christelijk Historische "Unie viert deze week haar vijftigjarig
bestaan. Een merkwaardige partij, die trouwens verklaart geen
partij te zijn maar, overeenkomstig baar naam. een unie van niet
evenwijdig lopende stromingen. De vrije a n t i-re vol u t i on ai ren van
De Savornin Lobman zitten er in. en de chrïstelijk-hïstoriscke kiezers van
dominee De Visser, en de Friese christelijk-liistorischen van Hoedemaker;
deze mengen of althans Kun geestelijke nazaten vormen oók heden ten
dage nog de kern van die politieke groepering in Nederland, waarvan
ivonderlijkerwijs de binnende kracht vooral is het recht om het onder
elkaar volstrekt oneens te zijn.
Verzet tegen autoritaire neigingen in de politiek en verzet tegen kerke,
lijk isolement, ziedaar de reden waarom indertijd een groep van naar
afkomst en naar ideeën nogal uiteenlopende mensen de C.HLU. heeft
gesticht. Men achtte Kuyper wel, maar men wenste hem niet te volgen
op zijn verre paden. Er zat daarin stellig conservatisme, hetgeen meer dan
eens terecht is vastgesteld. Doch positieve kwaliteiten had de houding onge
twijfeld ook. Men wilde niet de breuk met andere volksdelen, ja. men
wenste als de kern van het protestantse Nederland te gelden. Deze openheid
is altijd de grote kracht van de C.H.U; geweest. Bij Kuyper en de zijnen
(zij hebben het meermalen gezegd! lag de kracht in het isolement.
Wie deze dingen overweegt, begrijpt eens te meer waarom een fusie
tussen A.R.P. én C.H.U. nauwelijks in aanmerking kan komen, ondanks
de dreiging van de doorbraak. Samensmelting zou immers betekenen het
prijsgeven aan beide kanten van wat altijd als essentieel heeft gegolden.
En er kan nu-wel worden geredeneerd, dat het niet op hel verleden, maar
op de toekomst aankomt, doch dit argument verliest zijn waarde door het
feit, dat beide partijen verschillend geaarde volksdelen vertegenwoordigen
die elkaar in veel opzichten de rug hebben toegekeerd. En -dan maakt
het weinig uit of men niet zover van elkaar staat.
WAAR. het hij de C.H.U.. in de komende tijd op aankomt is. in
hoeverre temidden van de groie veranderingen in reu tijdperk,
dat wel dat van de tweede industriële revolutie wordt genoemd,
dc tradities kunnen blijven leven wuaniit zii put. Het i< daarbij
wel nodig, dat aan deze tradities een iet of wat nieuwe gestalte wordt
gegeven. Gemakkelijk lijkt dit niet. maar «le jongste historie beeft geleerd,
dat de toch zo dynamische en strijdbare partij van Kuyper hiermee ermer
moeite heeft dan dc rustige partij van' De Savornin f.olunan en De Visser.
Wij hebben eens eett vooraanstaand Nederlands politicus horen zeggen, 1
dat de kracht van de C.H.U. is Iter vermogen tol liet ru-tic afwachten
van de dingen en het zich zonder morren schikken in het onvermijdelijke.
Dezelfde man voegde er aan.toe, dat de zwakheid van.de A.R.P, is de
wens om een feitelijk ongewenst geachte ontwikkeling der dingen in de
hand te houden en te doen beantwoorden aan een aantal principes. De
C.H.U. zei hij, loopt op die manier nooit vast; ze vindt altijd wel een
uitweg, temeer omdat in deze groep diepgaande verschillen 'van mening
jn genen dele als verkeerd of schadelijk gelden. Bij de A.R.P. daarentegen
geschiedt de aanpassing schoksgewijs, krampachtig en met veel verlies
van prestige.
Deze karakteristiek lijkt ons te treffend óm haar bij deze gelegenheid
onvermeld te laten. De C.H.U. heeft zich in de na-oorlogse jaren inderdaad
heter gehandhaafd dan de A.R.P. Dat betekent overigens niet. dat ze
ongehavend is gebleven. Daar is de overgang geweest van een aantal
vooraanstaande figuren naar de P.v.d.A.; en daar is ook het onmiskenbare
stemmenverlies geweest bij de Kamerverkiezingen van 3952 ett 1956. een
feit waaraan de rekenkunst en het beminnelijk optimisme van de heer
Tilanus niets kunnen veranderen. Maat toch heeft de C.H.U. enige reden,
op haar gouden jubileum de toekomst niet al te donker tegemoet te zien.
Zé',belichaamt enkele typisch-Nederlandse eigenschappen, die niet zo ge
makkelijk zullen verdwijnen.
u ?A<-*5 IfPip* «wipt
WPP
URSSr monumentaal, massief, lijn
recht. VS: rond. groots, te weinig
lijn.
UEMMflH
WASHINGTON De commissie
van onderzoek van liet Amerikaanse
Hufs van Afgevaardigden heeft Ber
nard goldfine een dag respijt gege
ven voor het afleggen van. zijn ver
klaring.
Goldfine Is volgens zijn advocaat
zowel geestelijk als lichamelijk uit
geput na de reeks van opwindende
gebeurtenissen van maandag.
Hij wordt ervan beschuldigd ge
schenken te hebben gegeven aan
Eisenhowers voornaamste medewer
ker Sherman Adams en andere func
tionarissen van hét' Witte Huis.
PARUS. De Franse regering zal
eind juli een aantal financiële maat
regelen afkondigen, die zijn gericht
op het herstel van het begrotings
evenwicht. Hieronder valt "een aan
tal belastingen, dat wordt opgelegd
aan de „bezittende groep". Speciale
belastingen worden geheven op het
bezit van dure auto's en het bouwen
van luxe woningen. Tevens wordt
een verhoging van de inkomstenbe
lasting overwogen.
De fiscale verhogingen zullen niet
drukken op de.kleine inkomens en
de prijs van de eerste levensbehoef
ten zal er niet door verhoogd wor
den..
(Advertentie ZJWJ
F PROOST ^4"'ar'9e gepromoveerd tol
Dr. in de Letteren en Wijsbegeerte -
Een jury van journalisten, ingesteld door de Nederlandse Sigarenindustrie,
heeft Dr.. Karei Frederik Proost,.predikant m ruste, uitgeroepen tot Man
van'de Maand. Vrijdag jl. zijn hem in zijn woning te Blaricum de 1000
sigaren uitgereikt die aan deze eretitel zijn verbonden.
Op .24 juni j.l. zorgde de 74-jarige
Dr. Karei Frederik Proost in de aula
van de gemeente, universiteit te Am
sterdam voor de academische sensa
tie van het jaar. Het was de tweede
maal in zijn druk bezette leven, dat
hij dè doctorstitel veroverde. Precies
44 jaar geleden promoveerde hij in
Leiden tot Doctor in de Theologie.
Met deze eervplle benoeming tot
Man van de Maand eert de Neder
landse Sigarenindustrie. in de per
soon van Dr. K. F. Proost, niet alleen
hemzelf voor zijn uitzonderlijke
prestatie, maar mede de gehele Ne
derlandse wetenschapswereld.
Moge Dr. Proost, reeds als jongeman
een groot liefhebber van sigaren, nog
lange tijd en in gezondheid genieten
van de onvolprezen Nederlandse si
gaar!
OOST EN WESTOp de Expo liggen ze vlak*bij elkaar, U
daalt de majestueuze trappen van het massief-monumen
tale Sow jet-paviljoen af en over het bredebetegelde voorplein,
langs het bassin waarin tientallen fonteinen spuiten, bent u
binnen vijf minuten in. het ronde paleis van.de Verenigde
Staten van Amerika. De xoandelihg is kort de af stand' lijkt
oneindig groot te.zijn.
Lijnrecht en - zonder een grein
van subtiliteitis het uiterlijk van
het solide geconstrueerde tentoon
stellingsgebouw der Russen: Lijn
recht is ook het interieur. Twijfelen
moogt u niet, alles is één groot en
dwingend dictaat. .Lenin, tien-.me-
tef of nog hoger optorenend, blikt
u aan, zodra ge binnen komt. Hij
beheerst de gTOte hal. ^ijn beelte
nis is zo natuurgetrouw en zo im
ponerend, dat u zich niet durft
voor te stellen hoe hij. de Grote Lei.
der, mocht hij nog in leven zijn,
over deze expositie zou denken. Was
dit het ideaal, dat hem voor ogen
zweefde, toen hij veertig jaar gele
den leiding gaf aan de revolutie,van
het proletariaat? Droomde' hij er
van. dat de Russische bonzen eens
in grote auto's zouden rijden, die
slechte, met veel te veel chroom op
gesierde, oer-burgerlijke kopieën
zijn van de Amerikaans kapitalis
tische voorbeelden?
De huidige machthebbers zijn
trots op deze MKW's. Ze hebben ze
een ereplaats gegeven, stoelend op
fluweel, in de onmiddellijke nabij
heid van de Spoetniks. Van alle
wanden lachen de leuzen u tegen.
Zij vertellen van de rechten van de
Sowjet-burgers op vakantie, op ge
zondheidszorg en op nog veel meer.
De fraaie maquette van een bad
plaats op de Krim toont u, wat het
vakantie-ideaal is van de Sowjet-
arbeider, Het verschilt in niets van
dat van de bourgeois uit het fin de
siècle: witte villaatjes, met veel
krullen, en tierelantijnen, onder
groene palmen.
Links van u, in het voorportaal,
wordt de wand in beslag genomen
door een kolossale schildering, hoog.
tepunt van sociaal realisme in zoete
Rie Cramer-tirvten: de opmars der
arbeiders in Leningrad. Achter hun
rode vanen. Op de rechterwand aan.
schouwt u de'historische zitting van
de Doema in 1917. En zowaar, tér
zijde van Lenin, staan daar ook nog
Trotski, de renegaat en Stalin, de
verguisde. Tussen de beelden van
een driemaal levensgrote werker en
zijn vrouw door, wandelt u naar
het altijd drukke middendeel van
de hal, dat garis" is -gewijd aan de
trots van het gelukkige Sowjet-
volk, de Spoetniks. Ze. zien eruit,
zoals u zich had voorgesteldbol
len met trillende antennes. TJ leest,
dat reeds in 1905 Russische geleer
den met plannen voor ruimtesche
pen rond liepen, U ziet het model
van een van die schepen. Spoetnik,
roept iemand achter u. Het blijkt
de verkoper van het Expo-blad te
zijn. Spoetnik, klinkt een meisjes
stem, Zij komt uit de stand waar u
kleine kunstmaantjes. met écllt
trillende voelsprieten, als souvenir
worden aangeboden. Bazaar-speel
goed tegen de fancyprijs van drie
honderd franken 't stuk.
J T IT tientallen luidsprekers klinkt
L* opgewekte volksmuziek, zo nu
en dan onderbroken door een stem,
die het op de wanden geschreven
dictaat in verschillende talen her
haalt, Twee oudere Amerikaanse
dames knielen op de consciëntieus
gelegde tegeltjesvloer, om een. kiek
van Lenin te maken. Een. groepje
nonnen klimt de marmeren trap op,
naar de afdeling die is gewijd aan
de Sowjetvrouv. De studerende, de
zaaiende, de maaiende, de dirigeren,
de. de acterende, de docerende, de
regerende vrouwen van de Sowjet-
Unie, ze lachen u van .grotefoto's
toe. Aan hun voeten liggen tapijten
waarvoor de groot grondbezitters uit
Toergenjews tijd zich niet ge
schaamd zouden hebben. Op die ta
pijten staan stoelen, zoals ze twin
tig jaar geleden in de warenhuizen i
van. het Westen werden verkocht,
En het dictaat gaatvoort. j
M a de Spoetniks zijn de produk-
x y ten van de zware industrie de j
trotg van het' Sowjet-volk. Aan die
zware industrie heeft het zijn wel- i
vaart en waarom niet? zijn
vredeswil te danken. In een der za-
len onder de grote bal staan de te
levisie-toestellen. op welker scher
men heren in. smoking met prachtige
stemmen mooie volksliederen zin
gen. Een jonge technicus maakt met
een grote camera shots van het pu
bliek. Hij kiest de plaatjes, zoals
zijn collega's in alle delen van de
wereld ze zouden kiezen: met een
uitgesproken voorkeur voor knappe
jonge meisjes en lieve kindersnoet-
jes'. Alleen: hij lacht er nauwelijks
bij. De vele Russen en Russinnen,
die de staf van het paviljoen vor
men, lijken zich voor de bezoekers
niet te interesseren. Zij gaan er
waarschijnlijk van. uit, dat de taal
van de leuzen aan de wand duide
lijk genoeg is.
Bijna ontroerend is de naïveteit
waarmee dit kolossale Sowjetpaleis
werd ingericht. Iedere poging tot
toenadering tot dc westeuropese be
langstellingssfeer lijkt te ontbre
ken. - De mens wordt belichaamd
door het „Sowjetvolk" dat volk
is ondergeschikt gemaakt aan de
(werkelijk imposante) machines. En
als de psychologen .hierin het af
reageren van een «evaarlijk minder
waardigheidscomplex zouden - zien,
zou het'my niet verbazen.
J A Amerika is'~anders, heel an
ders. Maar toch ook niet van
naïveteit ontbloot.De Amerikanen
gaan er prat op al sirekt..hef tot
hun eer. dat zij zéér veel kritiek
hebben op de inrichting van hun
paviljoen dat hun ronde paleis,
met z'n diameter van ruim 103 me
ter, bijna even groot is als het Co
losseum. Het verschil is, dat het
Colosseum niet werd ontworpen
voor het houden van mode-shows.
Bij de Amerikanen zijn de spoet-
niks als trekpleisters vervangen i
door mannequins. Zij wandelen een j
voor een via eèn lange, zacht hel-
lende loopbrug, naar een plateau in
het raidden van de vijver, die hier j
de plaats van de arena in neemt, j
Eén voor één; wil in dit geval;
zeggen: één in de twee a drie mimi.
ten. Dat is te ^veinig. om toeschou-
wers die op een afstand van twin-
tig meter .of meer staan te boeien, i
Hoe aardig de getoonde toiletjes j
ook mogen zijn.
Van propaganda via leuzen, luid
sprekers of wandschilderingen is dn
het Amerikaanse paviljoen geen
sprake. De fout lijkt me. dat de
grote ruimte te weinig overzichte
lijk werd r?bruikt. Het gunstige ge.
volg hiervan is weer, dat de bezoe
ker rustig zijn eigen weg kan zoe
ken. Naar de winkelstraat, dieeen
getrouwe kopie is van een Ameri
kaans shóppingcentre; naar de
folkloristische tentoonstelling, naar
de maquettes van Philadelphia en
Manhattan. De kleurentelevisie en
Circarama, de ronde bioscoop waar.
in de toeschouwers aan alle kanten
door liet filmbeeld, door elf projec
toren op een meer dan zestig meter
lang do^k geworpen, worden om
ringd, trekken natuurlijk drommen
nieuwsgierigen.
De Amerikaanse afdeling is de
grootste van de Expo. U zult er zich
vrijer, ongedwongener voelen dan in.
het Sowjet-paviljoen. Maar ondanks
de machtige opzet stelt het geheel
toch teleur. De. lijn. door de Russen
star en dogmatisch getrokken, ont
breekt hier vrijwel geheel. En dat
is voor een tentoonstelling, die men
in verband met z'n geweldige om
vang wel op z'n Amerikaans, dat is
zo economisch mogelijk gebruik ma.
kend van de beschikbare tijd, moét
bezoeken, een tekortkoming. Dui
zenden en nog eens duizenden Ame
rikanen komen naar Brussel. En het
merkwaardigeis dat men juist van
hén kan horen, dat hun regering de
betekenis van de wereldtentoonstel
ling te laag zou hebben aangesla
gen.
"Wie constateert .hoe weinig Rus
sen er in het Amerikaanse, hoeveel
Amerikanen er in het Russische pa
viljoen komen, is geneigd dit be
zwaar niet al te ernstig op te ne
men, Zoals hij ook de faciliteiten,
welke het reisbureau Int'ourist in de
hall van kinepanorama', de Russi
sche superb ioscoop, de toeristen
voor een bezoek aan de Sowjet-
Unie offreert, niet geheel serieus
neemt. Al was het maar met het
LONDEN. De besprekingen tus
sen de Londense havenarbeiders en
de verzaeningsinstantie van de re
gering zün in het slop. geraakt.
OXeary, de secretaris van de bond
voor havenarbeiders, verklaarde zeer
teleurgesteld tc zijn.
De vakverenigingen wensen geen
staking maar zij zijn vastbesloten
een loonsverhoging tot stand tebren.
gen, zei O'Leary. Een staking zou
daartoe noodzakelijk kunnen wor
den.
Een verzoek om een aanzienlijke
loonsverhoging voor honderdduizend
havenarbeiders is tot tweemaal - toé
door de werkgevers afgewezen zon
der dat een tegen-aanbod werd ge
daan, Na de tweede afwijzing wend
den de havenarbeidersvakverenigin-
gén zich tot het Ministerie van Ar
beid.
LONDEN, De V-S. zullen Enge
land een complete kerninstallatie
voor de voortbeweging van een
duikboot me» onderdelen en een
hoeveelheid verrijkt uranium-235 als
brandstof leveren. Dit wordt gezegd
in het onlangs tot stand gekomen
Amerikaans-Britse atoomakkoord.
De overeenkomst voorziet niet ln
de levering van atoomwapens. Wel
zullen de twee landen gegevens uit
wisselen die zij beide noodzaketijk
achten voor de verdedigingsplannen/
de oefening in -het gebruik van kern.
wapens, de verdediging hiertegen -en
andere militaire toepassingen van
kernenergie.
t Advertentie LM.)
Wat doet U aan
KIESPIJN op reis?
Direct een "Akkertje" nemen,
want "Akkertjes" verdrijven alle
soorten pijn flitssnel en grondig.
Ze rijn 20 makkelijk in te nemen
en. het geneeskrachtige micro-
poeder begint zijn werking on
middellijk. (En onthoudt, direct
na de vakantie naar de tandarts)
Op reis? "Akkettjes" méé.
helpen direct
Zeetransport-rapport
DEN HAAG Het vierde jaar-,
lijkse rapport yan de OEES over zee
transport vermeldt, dat? 20vvcl de
vloot voor „droge lading" als de
tankschepen vloot groter is gewor
den. De aandacht wordt gevestigd
op de opvallende' uitbreiding van de
vloot, welke onder Liberiaanse vlag
is geregistreerd, -
Wat de tonnage van hét aantal vol-''
tooide schepen bétrelt werd in 1957
eèn naoorlogs record 'bereikt; dc
tonnage van in aanbouw eiy in be
stelling zijnde schepen bedraagt meer
dan 3-4 miljoen brt.
ÏJMUIDEN. De aanvoer van vis
bij het staalsvissershavenbedrijf te
ÏJmuiden blijkt in het eerste-half
jaar van 3958 ongeveer 4 miljoen ki
logram groter te zijn-geweest, dan
in het eerste halfjaar van 1957. De
opbrengst steeg van 18; tot 22 mil
joen gulden.
oog op zijn beurs. Een afctie van
Intöerist' om Sowjèt-arbeiders in
plaats vari naar de Krim eens naar
Brussel te brengen, zou echter on
der alle omstandigheden toegejuicht
moeten worden
Door Nicholas Blake
DA 5 AARDIG VAM
OCHUWtM DATJE NAAR ÓEPAAfl
HErifooKfoRr
óme
hetïieter
VERLATEN UiT.MAAR
DIET BEHEKST.
Aha! Ot
VIJAND NADERT:
3352. Wanneer enkele dogen later de „Rose of
Hellwick de haven binnenvaart, stoot de kade
zwart van de mensen, die het sinds lang spoor
loos verdwenen schip verwelkomen. Ook Margoi
i Dick Harper zijn naar de haven gegaan om
ingediend en vermoedelijk zal Margots vader.
Trilby, worden gerehabiliteerd. ,.Zo zie je Mar-
got. dat alles toch nog goed in orde komt', zegt
Dick; „en in de herfst gaan wij trouwen." Even
later loopt ook Rob binnen met zijn schip. Hij
getuigc-n te zijn van dit moment. Brian is ge- nc-erut hartelijk afscheid von Ted, Dick en Mar-
arresteerd. Er is tegen hem een reeks klachten
got en hijst enkele uren later weer het zeil, nu
om Hellwick voorgoed te verlaten om de over
steek over de Noordzee te maken: Rob gaat ein
delijk naar huis.
EINDE.
(Morgen begint deel XLVII van „Kapitein Rob")
Nigel was zich bewust van een
zekere spanning in de kamer tijdens
deze apologie; deze scheen opgewekt
te worden door Liz Wenham, die met
iar nagels op de'tafel zat te tikken.
„Maar de recensenten dan?" vroeg
hij.
„Tengevolge van de vertragiug, ver-
oorzaakt door de, h'm, houding van
de schrijver waren we erg achter bij
ihet schema. De recensie-exemplaren
'gingen, pas een week voor de ver
schijningsdatum de deur uit het
,was om verschillende redenen niet
aan te bevelen die datum uit te stel
len, Ik kan slechts veronderstellen
dat de recensenten geen tijd gehad
hebben om
„Of geen zin," merkte Basil Ryle
op. „Blair-Chatterley is alles behalve
de lieveling van het leger, en Time
to Fight is een boek dat ter'recensie
i aan militaire experts gegeven, werd."
1„Dat recensenten boeken lézen Is
nieuw voor me." Miss Wenhams stem
verried ongeduld. „In ieder geval, de
kwestie is, dat wij in de boot zitten."
„Ik neem aan, dat u verzekerd
Jbent tegen laster?"
i „Er zijn geen verzekeringspolissen
tegen verlies van prestige," antwoord-
1 de de oudste firmant." Zoals u weet,
zijn uitgever, drukker- en auteur wet-
i telijk in gelijke mate aansprakelijk
'in een geding wegens laster. Zelfs
'als we aannemen dat onze polis ons
[dekt'--en die vergoeding zal enorm
ihoog -zijn in het onderhavige geval
imoeten we nog om onze repu-
'tatie denken. Na zo'n schandelijke
lasterkwestie zouden auteurs en be
werkers wel eens beducht kunnen
zyn ons hun. boeken te sturen, onze
hele_ reputatie voor Arthur Ge-
,'raldines 'roze wangen trilden,, zijn
stem- beefde. „Waarom? Ik kan het
eenvoudig niet begrijpen. We zijn
hier altijd één grote familie geweest.
Waarom zou iemand zoiets willen
doen?"
Het was een retorische vraag, maar
Nigel duldde geen retorische vragen;
op autoritaire wijze gaf hij antwoord.
„Er zijn vier mogelijke motieven.
Uw firma schade te berokkenen. De
auteur naar beneden te halen. Die
Blair-Chatterley een hak te zetten.
Of, natuurlijk, pure boosaardigheid,
Ik neem aan dat 'u mij wilt laten uit
zoeken
Arthur Gerald ine hief zijn hand
op, waar op meer haar zat dan. op zijn
hoofd. „Precies. We zijn niet wraak
zuchtig. Maar we moeten voorkomen
dat zo iets weer gebeurt. Voor liet
gerécht zal het ons niet helpen dat
we de verantwoordelijke persoon
gevonden hebben; maar dan voelen
we ons er tenminste veilig tegen."
„Iemand onder verdenking?"
Automatisch zochten de ogen der
drie firmanten elkaar in een stil
zwijgende beraadslaging. Nigel kon
hun gedachten lezen, ze overlegden
of het wel ethisch verantwoord was
om verdenkingen te uiten waarvoor
ze niet voldoende gronden konden
aanvoeren of waarvoor ze zich
schaamden dat zij die koesterden.
Na een korte pauze sprak Mr. Ge-
raldine: „Wij hebben er uiteraard
samen over gediscussieerd, maar we
hebben geen enkel idee. Tijdens de
kritieke perioden waren de druk
proeven van Time to Fight in Pro-
theroes kamer, toegankelijk voor
„Als u het niet erg vindt zou ik die
technische details liever later behan
delen. Was er niemand met een wrok
tegen dé firma?"
Even een pijnlyke stilte, die ver
broken werd door Basil Ryle: „Ik
ben nog steeds van mening, dat we
Bates moeten ondervragen,"
„Daar hebben we het uitgebreid
over gehad, Basil." Miss Wenham
werd kennelijk nijdig.
„Bates is was onze productie
chef," legde Arthur Geraidine uit.
„Het is waar, dat zijn ontslag hem
toen al aangezegd was. Maar hij
was al 32 jaar bij ons, en altijd zeer
toegewijd aan de belangen van de
firma. Ik ben er zeker van dat hij
boven verdenking staat."
„Maar u.hebt hem de laan uitge
stuurd."
Mr. (jïevaldines gezicht vertrok pijn
lijk bij deze ruwe uitdrukking. „Hij
werd al een jaartje ouder, ziet u,
en zijn metJiodes waren wel 'n beet
je, laten we zeggen, té conservatief
geworden. Dus vroegen, we hem of
hij bereid was zich terug te trekken
•iet of wat voor de vastgesteldeda
tum, met volledig pensioen natuur
lijk."
De manier wraarop hij het onder
werp aanpakte diende alleen maar
bm de.spanning rond de tafel nog te
verhogen. Nigel vatte dit zó op en
volkomen juist zoals later bleek -
dat de veelbelovende jonge Ryle
slaags geraakt was met Bates of
diens methodes, en zijn ontslag had
doorgedrukt, tegen de wil in ieder
geval van Liz Wenham en. misschien
ook van de oudste firmant,
„En was hij dat?"
„Was hij wat?"
„Was uw mr. Bates .bereid 2ich
terug te trekken'? Ging hij zelf of
werd hij er uitgedrukt?";
Nigel ving éen goedkeurende blik
op van miss Wenham, toen die zei:
„Hij voeldó- er absoluut niet voor.
ontslag te nemen. Maar zoiets" als
dit zou hij nooit doen. Dat is boven
alle twijfel verheven,"
Basil Ryle zuchtte én haalde zijn
schouders op. ,;ïk geloof dat als mr.
Strangeways ons wil helpen, wij hem
de kans moeten geven onbevooroor
deeld te staan tegenover iedereen
in de zaak daarbij inbegrepen ons
drieën hier rond de tafel."
y.Ach. kom nu, Basil." Voor' het
eerst klonk er een spoortje van Iers
accent door in de stem van mr. Geral-
dine.
„Basil heeft gelijk. Dat zijn we
aan onze employés verplicht." Zoals
zo vaak wanneer Liz Wenham sprak,
hadden haar woorden een uitwer
king als van een raam dat openge
daan wordt om waf frisse lucht bin
nen te laten. De sfeer van onbehaag
lijkheid die in de kamer hing werd
verdreven.
„Hoe zit het met uw chef-correc
tor?' vroeg Nigél. „Tussen twee haak.
jes, is hij de Stephen Protheroe die
Fire and. Ash geschreven heeft?"
„Ja. Een opmerkelijk gedicht, vindt
u niet?" zei miss Wenham.
„Sinds 1927," zei mr. Geraldane,
„hebben we er zo'n 25.000 exempla
ren van verkocht, en er is nng steeds
een bescheiden vraag naar. Buiten
gewoon, vindt u niet. dat hij nooit
meer iets geschreven heeft.'
(wordt vervolgd)
