Meer politiek dan sociaal sjews herinnert aan t omatie Ife AAN HET EINDE HOOFDSTUK Een man van het Ontijdig voorstel bevat ook enige gunstige trekken „Globe Tiaslers" over Lrael naar Amman VERZOT OP TOPCONFERENTIES SCHIP DWARS OPIJSSEL - Bergsport eist weer doden fotograferen? Brown wilde uit „kabinet" van Labour treden Russische kunstmaan weer zichtbaar Amateurs voelen zich bedreigd Conserven Vanavond door PRANK GODWIN SPROETJE SPAR m Dinsdag 22 juli 1958 iAL van bladen hebben zich de laatste dagen verdiept in de sociale achtergronden van de opstand in Irak,"Dit ia in genen dele dwaas of onvruchtbaar. Het kan niet anders of er moet iets weer staan achter dc kolonels, die r.u aan het. bewind rij» gekomen, dan de macht der wapens waarover zij beschikten. Een leger is nimmer een ding, dat los staat van de natie. De nieuwe machthebbers hadden onmogelijk van de eerste d3g af zo vast in het zadel kunne» zitten als kennelijk her geval is. wanneer zij nipt hadden kunnen rekenen op dc instemming van brede lagen van de bevolking. Het lijdt, geloven wij, geen twijfel of deze revolutie is er ook een ge weest tegen het feodalisme. De vorstenmacht in de Arabische landen berustte vanouds op de trouw van de sjeiks, en de macht van de sjeiks berustte op grondbezit. Dc bewerkers van de grond etoudea nu. zeer in aanzien. Hun positie was aanmerkelijk lager dan die van dc onmiddellijke gevolg*lieden van de sjeik, die volgens bepaalde regels vochten en roofden en 20 nodig de Islam verdedigden. Zo was het althans in de woestijn gebieden. In Egypte en in de kuststreken lagen de dingen natuurlijk wel ander», maar ccn wcir.ig sociaal grootgrondbezit was toch wel een der belangrijkste cn kenmerkendste factoren in de economische structuur van het nabije Oosten. De petroleum en het geleidelijk ontstaan vaneen van westerse ideeën door- trokken intellectuele cn half-intcllectucle bovenlaag ondermijnden het oude systeem. Het werd niet meer zo natuutiijk geacht, dat de vorst en de sjeiks de rijkdommen monopoliseerden. Dat de nieuwe gedachten vooral in het leger zetelden, was een gevolg van bet feit, dat dit zich had vrijgemaakt van .de feodale bindingen en aangevoerd werd door mensen van het veranderde slag- De vernieuwingsdrang vond 'een krachtige stimulans in de verloren oorlog tegen Israël. Het oude systeem had gefaald; de maat schappij diende te worden hervormd. De kolonels natnen deze taak op zich bij gebreke aan ^en voldoende omvangrijke en onafhankelijke burgerij» die. anders-als kweekplaats van nieuwe ideeën had kunnen, dienen. ZIEHIER geschetst een algemeen Arabisch patroon, van toepassing min of meer op alle landen van bet nabije Oosten, Israël uitge zonderd. In Irak was in verhouding de toestand nog niet zo on gunstig. Zeventig .procent van de olie-inkomsten werd aangewend voor de grote cultuur-technische werken In Mesopotamia, De klacht was echter wel, dat de sjeiks hiervan vee! meer profiteerden dan de nog altijd in horigheid levende boeren. Zo verkrijgt then dan het beeld van een verdrukt volk, dat graag geneigd is, de kolonels steun te geven bij het afbreken van een sociale orde, die haar tijd had gehad. En zo lijkt er ook een zekere reden om deze revolutie iet of wat gunstiger te beoordelen, dan veelal geschiedt. 9 Het gevaar van deze beschouwingswijze is echter haar eenzijdigheid. Wij kunnen dit bet beste adstrueren aan de hand vaD wat in 1933 in Duitsland geschiedde. De sociaal-economische achtergrond van de Hitler-om wen teling is nimmer over het hoofd gezien. Het lijdt geen twijfel of de nazi-partij had zonder de crisis en baar rampzalige gevolgen nooit voldoende 6teun bij het volk gekregen. Enkele jaren later waren inderdaad vele voormalige werklozen aan de atbeid, vooral in do wapenindustrie. Het voorbeeld leert (wat trouwens al lang bekend was) dat economische misstanden wel mede de geestelijke munitie kunnen leveren voor een opstand, maar dat deze munitie kans loopt in hoofdzaak te worden gebezigd om het politieke dod der leiders van de opstand te doen slagen. De Jraakse opstand is er een van politieke veeleer dan van economische aard. Hij correspondeert zonder twijfel wel op wat er sociaal gaande is, maar eerzucht en wrok zijn in veel groter mate aanwezig dan sociaal mededogen. Men wil het Westen niet volgen, men wil het Westen evenaren. Het Arabisch nationalisme is in dc handen van de kolonels een stuk prcstigepolitick; een poging tot overcompensatie van hun eigen minder- •waardighddsgevoel. En. gelijk gezegd, in hun overgevoelig gemoed steekt altijd nog de angel van de nederlaag tegen Israël. DE felheid der gevoelens komt tot uiting Sr. de stuitende afslachting van de koninklijke familie en haar voornaamste raadgevers. Dit radicalisme komt riet voort uit het feit, dat. de fellah's het zo arm hebben; bet vindt zijn oorsprong in haatgevoelens van zuiver politieke aard. Do binding aan bet Westen, de afwijzing van Nasser, de onwil tot bet voeren van een rechtlijnige Arabische politiek, ze hebben de legerleiders tot razernij gebracht. En de vraag kan nu worden gesteld, welke garantie» deze betrekkelijk kleine groep biedt op eci» .•.•nieuwing van het land in hoofd en leden. Het is een variatie op de vraag bij alle revoluties: wat waren de oude, en wat zijn de nieuwe heersers? Misschien valt het mee, maar voorlopig ontwaren wij in de overwinnaar» eigenlijk alleen maar- mensen, die op dezelfde wijze als Nasser de klemtoon volledig wensen te leggen op een streven naar macht en grootheid, niet onbedenkelijk, ja, gevaar lijk in rijn methoden van infiltratie cn intimidatie. Of de berooide fellah's er beter van zullen worden? Er mag aan worden herinnerd, dat de sociale «trekkingen van de Egyptische revolutie indertijd veel duidelijker waren dan thans die van de Iraakse; maar dat alle goede plannen al lang ondergeschikt zijn gemaakt aan dc politiek va» Arabische expansie. Niet naar de fellah's gaat het geld, maar naar het leger! TEL AV1V. 'j de afgelopen 36 uur zijn Amert ;aanse „Globemas- ters", die oliepi 'dukten naar Jor danië vervoeren, oven Israël waar genomen. Pe vluc.:4-»" boven Israë lisch gebied worden crmoedeiyk uitgevoerd zonder dat de 'sraèllsche regering hiervoor officieer vergun ning heeft verleend. Israël staat de vluchten echter klaarblijkelijk too. in afwachting van het tijdstip, waarop Groot-Bnttan- nië en de Ver. Staten erin geslaagd zijn Jordanië op andere wijze te voorzien van de naar schatting dui zend ton olieprodukten, die het da gelijks nodig heeft. pe Amerikaanse ambassade te Amman heeft maandagavond mede gedeeld dat een lading olieproduk ten die de Jordaanse behoeften voor dertien dagen zal dekken, dinsdag in de haven van Akaba wordt ver wacht. De olie wordt aangebracht met dc tankboot „Clyde Explorer", die 12.700 ton door de Verenigde Staten betaalde en verscheepte olie produkten zal aanvoeren. Waarnemers in Jeruzalem ver wachten, dat de Israëlische rege ring bezwaar zal; maken tegen de vluchten tenzij zij officiële verzeke ring krijgt ten aanzien van de toe komstige Britse politiek in het Mid den-Oosten. Men vreest algemeen „dat de Britten, evenals in 1948 over de rug vanIsraël been, tot een ak koord met de Arabische landen zul len komen", aldus de waarnemers. MONTEVIDEO Dr: Eugen'Ger- stenmaier, president van de Wcst- duitse Bondsdag, is Hier uit Buenos Aires aangekomen voor een good will bezoek van een dag. Blankenstein» Dr M, HET voorstel van Chroesjtsjew tot een „top-conferentie" te Genève vertoont vele trekken, die echt „Chroesjtsjew" zijn. Het lijkt spontaan, is in sommige opzichten vriendelijk be dacht en gaat uit van de verwachting, degenen met wie hij confereren moet met zijn overstelpende persoonlijkheid te overrompelen. Verwachtte hij dat de vermoeide Eisenhower zich onmiddellijk in een vliegtuig zetten zon, met ternauwer nood tijd nog wat bagage en documenten in te. pakken, en vooral zonder gelegenheid te voren nog zijn adviseurs te raad plegen? MAAR Chroesjtsjew zou ai te Genève zijn om hem stralend zijn poezelige Hand op de schouder te leggen. En vervolgens zou men die Arabische kwestie wel opknap pen. Maar het gevaar was dan groot dat Eisenhower, evenals na die top conferentie te Genève nu bijna pre cies drie jaar geleden, daarna zijn hand openend daarin .slechts leegte vinden zou. Dat zou nu veel erger zijn, aangezien er, anders dan in 1855, zoveel onmiddellijk onheil kan worden aangericht. Stellig is er wel wat voor Chroesjt- sjews voorstel te zeggen. Het plaatst opeens een kwestie, die totnogtoe al leen in militaire termen behandeld werd, in het diplomatieke vlak. Zij, die de vorige week. in beduchtheid voor oorlog doorleefd hebben, kun. nen zich geruster voelen. Maar voor de Westerse diplomaten is dat geen nieuws. Zij weten reeds lang dat Rusland een gewapend conflicteven- zeer vreest als rij zelf. Zo was 'het onder Stalin; en zelfs van het poli tiek zo onberekenbare Moskou van nvt verwacht men niet, dat het het op een oorlog zou laten aankomen. Het. voorstel vertoon de enige gunstige trek ken. Chroesjtsjew wil de zich naar de ande ren schikken. Maar haast stond op de voorgrond. Hij vroeg geen deelneming van satellieten. Zelfs Pe king, dat in de laatste week in deze aange legenheid zozeer rijn mond geroerd heeft, liet hij er buiten, waarvoor Peking hem niet erkente lijk zal zijn. Slechts twee neutra len zouden er bij zijn, die beiden eer als pro-westers dan als pro- Russisch kunnen gelden. Maar waarom die haast, die geen verstandige voorbereiding toeliet en daardoor veel meer schade veroor zaken kan dan uit het tijdverlies kan voortkomen? Wasdeze haast de vrucht van Nassers bezoek te Mos kou? HET voorstel heeft ook onplezie rige kanten. Het wil, onder voor geven de nationale vrijheid en waar digheid van de Arabische volken te willen dienen, ovar die volken zonder die volken' besluiten ne men. En dan beoogt het hels over kop een einde te maken aan de be handeling van de geschillen in de Algemene Vergadering der V.N. die na de nutteloze maar onvermijdelij ke formaliteiten in de Veiligheids raad deze week op gang zou komen. Waarom tracht Chroesjtsjew op deze wyze de zaak zo ruw aan de buitengewone Assemblee te onttrek ken? Is die Assemblee in. ongenade te Moskou sedert haar behandeling van de Hongaarse aangelegenheid? Het ergste lijkt mij echter de hooghartige diplomatie uit de oude school, dieChroesjtsjew voorstaat. Deze heeft vóór, tussen en na de twee wereldoorlogen, alleen maar ongelukkige, ja soms verderfelijke, resultaten opgeleverd in deze eeuw. De kleineren mogen niet meepraten over eigen lot, tenzij bij monde van Groten die hun patroons zijn. Dit cHëntensysteem is vooral echt Rus sisch. Moskou is in zijn diplomatie hope- DOESBURG; Het 1245 ton me tende motorschip „Roveredo" uit Rotterdam onder kapitein H. Visser Is gistermiddag tegen twee uur, af varende op de iJssel bij Doesburg, dwars op de rivier komen te liggen, waardoor de scheepvaart in belde richtingen gestremd werd. .Doordat het achterschip op de ste nen strekdam terecht kwam is het roer en vermoedelijk ook een schroef onklaar geworden. De „Roveredo" zal ria gedeeltelijke lossing in Doesburg door 2 sleepboten naar Rotterdam worden gesleept om daar de rest van de lading te lossen en voor repara tie naar de werf te gaan, PONTRESINA (Zwitserland) Op de hellingen van de 3.924 meter hoge Piz Roseg,_ bij het t Zwitserse plaatsje Pontresina, zijn gisteren een Italiaanse en een Duitse bergbeklim mer om het leven gekomen. De Italiaan werd door de bliksem ge troffen, de Duitser stortte in een afgrond. loos .ouderwets, Het heeft daarin de zelfde 19 de eeuwse kleinburgerlijke smaak, als waarmee het pluche toe past by de stoffering. Geen mogend heid schermt zo.-- als het dit ge legen komt met de begrippen prestige cn souvereinïteit in de oude, soms zo noodlottig gebleken, zin als juist .de Sowjet-Unie. En geen an dere mogendheid tenzij misschien het nog zo kort 'dominerende Ame rika hanteert zo autocratisch haar diplomatieke positie. Moskou is verzot op top^conferen- ties, Dat was het .onder Stalin, èn dat is het meer dan ooit. Degenen,, wier waardigheid Moskou nu be weert te willen, verdedigen, is een onwaardige rol toegedacht, van af wachten ver van.de conferentietafel, waaraan over hun lot wordt gemar chandeerd. Het js mogelijk dat "dit in de hoofdsteen van, het Midden oosten maar onvolledig beseft wordt. WAT wil Chroesjtsjew met zijn haast? Men weet nog niet eens van welke aard de crisis is, die moet worden beslecht. Wat beoogt de Irakse revolutie?. De nieuwe macht hebbers hebben een defensief ver bond met Nasser gesloten, maar zy zeggen niet, in Nassers Arabische' republiek te willen opgaan. De nieu we regering belooft, de buitenlandse oliebelangen te zullen eerbiedigen, ja zelfs te zullen bevorderen. Een. nog niet vast op de benen staande revolutie pleegt echter veel te be loven. En. dan, zullen Nassers volgelingen nog trachten, in de Libanon, en Jor danië in te grijpen? Of wel, is een ingrijpen van koning Hoessein in Irak, zoals hij had. aangekondigd,te duchten? Onder Angelsaksische mi litaire zorgen isdit alles onwaar schijnlijk. Maar trien zal aan „daar na" moeten, denken", In .de Libanon wordt dit .alles nog- te ingewikkelder, door de presi dentsverkiezing van deze week, die de grondslag vormde van de ver warde burgeroorlog in dat land. Ziet daar iemand helder de naaste toe komst? Chroesjtsjew zou met zijn haast kunnen bewerken, dat men ging confereren, over dingen, waarvan geen der deelnemers nog de loop voorziL-n kan. Misschien is dat Mos kou onverschillig, en stelt het zich de conferentie voor ter bepaling hoe de dingen daar moeten lopen, overeenkomstig het resultaat van esn handjëklappen der drie of vier Groten over hun eigen positie, be langen en waardigheid. Het is dan ook redelijk en wense lijk, dat men hét eerst met de Alge mene Vergadering der V.N. probeert. Komt men daarmede niet verder, dan zou men op een latere iopcon- fercnlie tenminste kunnen weten waarover men het hebben moet. (Advertentie IM.) Riskeer niets LONDEN George Brown, de woordvoerder van de Britse Labour- partij voor defensleaangelegenhedcn, heeft maandag aangeboden, uit het „schaduwkabinet" van de party te treden, omdat h(j donderdag gewei gerd had met de oppositie mee te stemmen tegen het besluit van de re gering, troepen naar Jordanië te zen- - Het „schaduwkabinet? van Labour heeft het ontslag van Brown niet aanvaard. In een na een bijeenkomst van het „schaduwkabinet", uitgegevenver klaring wordt gezegd, dat "Brown te genstemde omdat hij vele personen, onder wie premier Noeri,' diebij' de jongste gebeurtenissen in Irak zijn gedood, persoonlijk gekend heeft. Brown had besloten geen stappen te doen na kennis genomen te hebben van de opvattingen van zijn collega's. UTRECHT. Volgens de Utrecht se Sterrenwacht: zal op 23 juli de derde Russische kunstmaan te zien zijn om 2.24 uur in het noord-oosten op een-hoogte van 40 graden. Hij be weegt zich van noord naar oost. De vuurpijl is tweemaal te zien, eerst om 1.39 uur in het noord-oosten op een hoogte van 30 graden van noord naar oost. daarna om 3.25 uur in het zuid-westen op een hoogte van 70 graden van west naar zuid. Op 24 juli zal de kunstmaan te zien zijn orfi 2.57 uur in. het noord oosten op een hoogte van 80 graden. Hij beweegt zich dan van noord naar oost. De vuurpijl is weer tweemaal te zien, eerst om 1.43 uur in het noord oosten. op een hoogte van 35 graden, van noord naar oost, vervolgens om 3.28 uur in het zuidwesten op een hoogte van 80 graden, van west naar zuid. TjE radio-amateurs van de vrije ■*-* wereld vrezen, dat zij uit de ether zullen worden gedrukt door de toenemende militaire en technische aanspraken op korte golfbanden. Deze bedreiging vormt bet hoofd thema van de vierde jaarvergadering van de Internationale bond van radio-amateurs, die gisteravond in Bonn fs begonnen. Tachtig: afgevaar digden uit veertien Europese landen zijn in de hoofdstad van de Bonds republiek byeen. De Verenigde Sta ten en Australië hebben waarnemers gestuurd. Alleen in de V.S. zyn er thans reeds 10O.ÖÖ0 geregistreerde radio-amateurs. In West-Europa zün het er ongeveer 59.000, voorts nog eens 50.000 in Afrika en het Verre Oosten. Met nadruk verklaarden dc afge vaardigden, dat hur activiteit niet slechts een aardige liefhebberij is. Hun zenders zijn van het grootste nut gebleken tijdens rampen, zoals de watersnood in februari 1953. Tij dens het internationale geofysische jaar hebben de amateurs 335.000 waarnemingen verricht. Hun bij drage In het opsporen en volgen van de Russische en Amerikaanse aardsatellieten is hierin niet begre pen. ïn de ontwikkeling van de om roep hebben de zend-amateurs een belangrijke rol gespeeld. Zij waren de pioniers. Daarom alleen al hopen wij.' dat hun mógelijkheden niet verder 2Uüen worden beperkt. IJ ET door de NCRV opgediende 11 televisie-menu san pisiercuond laas .weer, volgens vakantie-recept, geheet uit conserven samengesteld. Het smaakte er niet minder om. Het door de Rus Boris Dolin gemaakte natuurfUmpje „Ooievaar waarheen?", toets vjeerg.elooa knap van fotografie en sfeer. Beide kwamen ook op het kleine scherm ten volle tot hun- recht. Bijzonder aardig was het Mickey Mouse nog eens te zien in een aantal oudere avonturen. telerecording van een verleden jaar door Ennv Mols-de Leeuire verzorgd voordrachtpragramma stelde niet te leur, In haar radioprogramma heeft de NCRV de heer Leo Hübscher een causerie laten houden over de ont wikkeling van de gromrnofoón. De heer Hübscher, sprekend in ouder- wets voorname trant, liet de luis teraars een aantal stokoude wasrol- len en pre-historische platen horen. Dit leek ons nu typisch een televisie- lezing,- Graag hadden we die fraaie historische apparaten niet'alleen ge- hoord maar ook gezien, IN het programma van Hilver sum II van 7.35 tot 10.45 een vol ledige uitvoering van Verdi's opera „La Traviata". De rol van Violetta wordt gezongen door Marilyn. Thyler, die van Alfredo door Michele Mo- Iese. Het Omroepkoor en het Radio Philharmonisch Orkest staan onder leiding van Bernard H3itmk, Via de andere zender van 8.30 tot 9.45 het eerste deel van „Dooltocht door de nacht", een hoorspelbewer king van de gelijknamige roman van Sholem Asch. To.t de medewerken den behoren Albert van Dalsum en Dogi Rugani, De spelleiding berust bij Kommer Kleijn. Het -geldt hier de herhaling van een vorig jaar ok tober reeds uitgezonden hoorspel. Hoofdfilm in het televisieprogram ma (9—10.15) is ,',The Blue Lamp", een verhaal over de taak van de Londense bobbies, die nog altijd on gewapend hun patrouille-tochten maken. /N de morgen liep ik door de stad om dit stukje te verzinnen, want dat moet altijd éérst, anders kun je het niet schrijven. Daar het zonnig weer was, ging ik op een gemeente lijk bonkje zittennaast een dikke man die er .uit zag als een wegens fraude ontslagen directeur van een ritsslvitingenfabriek. Toen onze blikken eikaar even kruisten, sprak ik; „Lekker weer"', V-y' Ik zei hei,"omdat ik min of meer binnendrong in het rijk; ivaar hij eerst alleen heerste. Een briljante opmerking was het niet, maar als je-- het conversatiepeil van' Oscar Wilde nastreeft, kun-: je, als-een voudig sterveling, de monu het best laten volstorten met beton. De man keek even naar de blauws lucht en sprak toen: „Ja, maar. het zal straks wel weer gaan gieten, 't Is toch bar, hè,'al die kou die ioe hebben gehad. En we schrijven al juti. Goea,'nou schijnt- ie even, maar ik heb er geen ver trouwen in. In een vloek en een zucht is het weer herfst en dan kun je dure kolen gaan verstoken". Hij keek mij bitter aan. Z(jn knor righeid verraste mij een beetje want ik had mij verkeken op zijn dikte, die je altijd associeert'met iets ge moedelijks. Maar Chroesjtsjew heeft tenslotte ook een buik. irAch ja-..," zei ik vaag,, om het gesprek te laten uit-ebben. Want ik moest dit stukje nogverzinnen. ,JSnik toeet wel waarom die ko len zo -duur zijn", vervolgde de man, de woorden Uitspuwend als haring graten. ,Jjat ligt toch voor de hand. Vie Vrees, dia handelt zelf in kolen. Vie heb een zaak in Den Haag". „Gelooft u dat nu wérkelijk?" Vroeg ik, op verplegerstoon. „Ach,dat .-weettoch iedereen.'" riep hij, ge hebben allemaal zaken, die ministers. Daarom houden ze de prijzen hoog. Ze trekken toch, van ons? Ze rijden in'-zülke sleeën, die ik betaal. Zo is het toch.. Een gro te, corrupte bende. En hoe lano ne men- we die - dictatuur nog? Ja, in Rusland, daar weet'je het, daar buk je voor een macht.-Maar dat stelle tje gekken daar in Den Haag. Die vreten ons maar itit. En wat kun nen we er aan doen, aan de ter reur? Machteloos zijn toe". Ik dacht aan Bric van der Steen, die eens schreef: „De democratie dwingt de mensen vrij te zijn". Maar wie kan die weelde aan? Het ziektebeeld van <ie man leek my angstig duidelijk. Geduldig, als een huisbezoeker van het heiMeger; zei ik; ,JKijk meneer, we zijn allerminst machteloos. Als het Nederlandse volk dit stelletje niet meer wil, dan moet het een ander stelletje kiezen. Dot kan hier". Maar wijn volzin was te samen hangend om te kunnen doordringen tot zijn harde kop, die een walmen de vuilnisbelt van afgunst, onvrede en verdachtmaking bevatte. Met wrange mond zei hij: „Laatst heb ik die Voskuil weer eens gehoord. Dc kon me toestel viel in mekaar trappen. Werden Ae men sen hter in Nederland maar eens wakker, net als in Frankrijk, waar ze ook dat zootje naar huis hebben .gestuurd. Dan zou je eens wat be leven. Dan kon meneer Voskuil weer terug achter de schillenkar. En dan was het gedaan met zijn grote villa. En zijn butler..." Ik zweer dat hij het zei. Een ogenblik overwoog ik een ant woord, maar hij leek mij te bot voor inwendige zending. Ik stond dus maar op en wandelde verder. Voor myn geestesoog zag ik mijn goede vnend Voskuil, aan de boorden mjit zijn particulier zwembassin bezig zijn butler te bevelen, de caviaar deze keer maar in. de openlucht te serveren. ,£n toch is het zo!" schreeuwde de man mij na. „Hij heeft een butler. Ik heb 't zelf in de krant gelezen." Toen ik omkeek, zag ik dat zijn vlezig gezicht lilde van haat. „Laat ik hém dan maar opschrij ven vandaag". Want hij staat niet alleen. Het wemelt tegenwoordig weer van dit soort opgehitste kleinburgers, die hun kwaadaardige toarhoofdigheid krachtig uitbraken. Hun N-S.B. is opgeheven. Jammer, eigenlijk. Mussert zou be paald weer voorzien in een behoefte. Want wat ook verandert, de rancu ne blijft. KRONKEL BRUSSEL Maandag ontving het Tsjechoslo waakse paviljoen op de Expo zijn tweemUjoenste' bezoeker: de Nederlandse mej. Elizabeth van Dongen. ZeGKljf'.fcÊfK). Y.-D£6t5CHlÉD£Dl5 VAfi HiÊRZilrt-Dt 1 HETiPOOKfORn KinDfcREfi WV1 J JA, DAT HËBÖE/l ZtOP ÖtSCHROHKfcü! 'M* ZOLDtRóEVDflDtn HtT OUDt PORT" WIlAOn! iKHtRirintR Me. dat IK £A fc£i15 GfcWEÉSr BÉ/1 T0U1 IK ZÉLF ttn jo/iötn was... IKiCHROKMMAAfi! MAKEJ1 JUU.lt MAAR VOORT. WtQAAn 20 .AAM TAftL JIJ OOK? Door Nicholas Blake 15 3363. Nu komen er kaarten en zeemansgidsen ter iatel cn r.a enkele m-en confereren komen de deskundiger, tot de conclusie, dat de raket gebor gen kan worden. Men heeft trouwens met cezc mogelijkheid rekening gehouden; het bergmgs- vaartuig „Baltic"' wordt voor ri>t doel gereed ge houden. Inmiddels zitten op het terras van Mn Amsterdams hotel, ccn Nederlander. Peter Blok» met zijn vriendin, de Frangaise Eva Prudom de dochter van de uitvinder van de „Chasseur met elkaar te praten. Peter heeft zojuist m de krant bet bericht gelezen over d?e neergestorte straaljager bij Terschelling. „Wat denk je van. dit bericht. Eva?" zegt hij. „Dat van die straal jager?... Wat zou dat. Peter?" vraagt Eva. „Er Staat bij, dat er nergens een machine wordt ver mist. Zou het niet de raket van je vader kunnen zijn?" Want Peter is zo'n beetje op de hoogte met het werk van professor Prudon. Op beide manleren wordt er geld verloren. Mr. Geraldine be2at de on schatbare capaciteit de ontvangst door het publiek te kunnen uit drukken in aantallen verkochte ex emplaren. Na een aantal anecdotes die deze gave van mr. Geraldine illustreer den, ging mr. Bates over naar de volgende firmant Basil Eyle was de vervanger van 'n zekere mr. Charles Wainwright, die het vorig jaar was gedood bij oen auto-ongeluk. Ryle was na de oorlog -zijn eigen uitge verij begonnen. Het was aanvankelijk .een veelbelovende onderneming ge weest, maar snel stijgende Rosten n khet gebrek aan een goede solide lijst met auteurs hadden hem verslagen. Vorig jaar toen het duidelijk werd dat hij op de klippen zou lopen, was Wenham Gerald'tne onderhandelin gen met hem begonnen en had ten slotte de inventaris en de goodwill van zijn zaak overgenomen en bem een compagnonschap aangeboden. „Maakte miss Miles ook deel uit van zijn inventaris, om zo te zeggen?" vroeg Nigel. „Hij bad nog niets van haar uitge geven; maar ik geloof dat hij haar autobiografie had aangenomen of daar in ieder geval nog over on derhandelde." „Een waardevol bezit." „Wat de eventuele verkoopcijfers aangaat, ja." j, „Maar niet in andere opzichten „Het leven van de schrijfster, zo heb ik gehoord; Js wat ongeregeld geweest," verkondigde- mr. Bates. „Haar boek", Nigel kon niet laten f het te vragen „zou erop berekend J kunnen zijn een blos op een meisjes- t wang te brengen, bedoelt, u?" i „ïk vraag me af of bet wel gezon- de familiclectuur 2al blijken te zijn," 'stemde mr. Bates in „U weet mis schien dat ze gescheiden is?" Nigel gaf blijk van gepaste afschuw. „Driemaal getrouwd geweest. Om nog niet te praten van, h'm." „Het is toch niet waar! Waren er kinderen?" „Er is een zoon uit bet eerste hu welijk, Cyprian Gleed. Een deugniet, het spijt me dat ik het zeggen moet Die heeft ons nog heel wat last be zorgd, een paar maanden geleden.' „Wat? Bedoelt u dat hij de zaak last bezorgd heeft?" „Ja. Hij wilde dat wij hem zouden steunen bij een literair tijdschriii dat hij wilde beginnen. Hij is een van die jongelui, die nooit serieus aan iets beginnen bohémien een wereld der literatuur." „Werd zijn verzoek geweigerd?" „Zeker. Miss Wenham en mr; Ge raldine waren onvermurwbaar en te recht. Maar hij heeft ze nog een tijd dwars gezeten, kwam maar steeds opdagen, met of zonder afspraak, 'Zijn moeder maakte het alleen nog maar moeilijker zy had een kamer tot haar beschikking gekregen om in te werken en we konden hem de toe gang tot haar eigenlijk niet weigeren." „Wanneer is dit gebeurd?" „Een paar maanden geleden. Laat eens kijken, dat moet afgelopen juli geweest zijn." „Kunt u zich ook herinneren of hij een van die bezoeken bracht op. de dag dat Time to Fipht ter perse ging?" „Ik vrees van niet, Maar als u dat zou willen weten, dan Ran miss Sanders u dat we! vertellen onze receptioniste. Zij houdt aantekening van iedere bezoeker." HOOFDSTUK IV Verso. Nigel was terug in Angel Street juist voordat de hoofdingang van Wenham Geraldine gesloten werd. In de underground had hij de avond bladen doorgekeken, een ervan, bracht 'n recensie van Time to Fight, en noemde, zonder ze weer te geven, de kritieken, daarin, op .Sir Charles Blair-Chattcrley. Een ander bracht een verslag van het verbod en het uit de circulatie nemen van het boek, gevolgd door een kort verslag va» de onlusten in de kolonie nadat ge neraal Thoresby daar Vervangen was als bevelhebber. Het derde blad ver meldde noch het boek noch het aan staande iasterproces- De zigeunerachtige Somerville-stu- dente zat aan. haar bureau in de ont vangstkamer. Nigel die besloten had dat hij baar de inlichtingen die hij wilde hebben niet kon vragen in zijn rol van corrector, zei. ronduit: „Mr, Geraldine heeft me verteld dat u een lijst bijhoudt van. alle be zoekers van liet gebouw, miss San ders." „Dat is zo ja." „Zou u zo vriendelijk willen zijn mij te vertellen wie er gedurende de middag van de 23ste en de ochtend van de 24ste juli binnengekomen zijn." Het meisje begreep er niets van en Reek een beetje benauwd. ,Jk weet-niet zeker ofik bedoel-" „Bel mr. Geraldine maar even en vraag'.hem of je my de inlichtingen geven mag." Ze. deed wat hij ze! en greep ver volgens uit een lade eén groot in leer gebonden boek en sloeg de blad zijden om langzaam, alsof ze te- vens een moeilijkheid overdacht „De 23ste juli zei u? Hier heb ik het. Middag. Generaal Thoresby; mr, Lee- son-Williams, miss Miles.,." Ze noem de een twaalftal nanienóp, „24ste juli Mr. Ainsiey, miss Miles, mr. Bel. lison - mr. Smith, mr. Ritchie;, mrs. Vane, miss Holloway, rev. Dowle. Dat is tot aan de middag van' de 24ste." 1 •■-. Nigel had een' bijna onmerkbare pauze opgemerkt tussen de namen Bellison en Smith, maar hij zei er niets van. „Dat is alles, nietwaar? vroeg hij. „Dat is alles ja." Haar ogen ont moetten de zyne met een open vrij moedige blik, terwijl zé het boek •weer in de lade legde. Als ze al nieuwsgierig was geworden door Ni- gels vreemde verzoek, dan liet 'ze dat niet merken. Nigei bedankte haar, liep de kamer uit, belde om de lift, staple "op öe eerste verdieping weer uit en liep de trap af. (wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1