SUSSEN EN PAAIEN
Westen te snel in paniek
over het Midden-Oosten
Stuntelig gedoe over
een topgesprek
Gelijk
AAN HET EINDE
van het
HOOFDSTUK
Reeds 50.000
bezoekers in
Kerkrade
WAT
Vaiiavotnd
Nu
Zilveren schaatsen
SPROETJE -SPARKS;.--door FRANK GODWIN
(Advertentie I.M.)
mening, dat het-bij de tegenwoordige publiciteit niet moeilijk
is. de gebeurtenissen in de wereld tamelijk nauwkeurig te volgen,
wordt telkens opnieuw weersproken door verrassingen achter het
1' ijzeren gordijn. daar wel een zichtbaar politiek leven, maar
het is. eenvormig en gelijkgeschakeld. Impulsen geeft het niet, het ge
hoorzaamt slechts aan de van hoven voorgeschreven lijn. De werkelijk be
langrijke dingen spelen zich af achter gesloten deuren. De buitenwereld
•Ciemeekt wel de gevolgen, doch kan alleen maar raden naar de oorzaken.
In tal yao gevallen laten zich'die wel zo ten naastebij bevroeden; zekerheid
alleen belaster "nooit. Soms hebben'de theorieën over wat in Rusland
en de geestelijk verwante Janden geschiedt bij gebrek aan alle bewij;
iet karakter van wilde f speculaties.
"Wat had de reis van Chroesjtsjew naar Peking te, betekenen? Het was
tcen tamelijk sensationele reis; daar kan geen twijfel aan bestaan. Het
feit, dat-het officiële communiqué zo sober was, kan mede gelden als
bewijs daarvan. Het is een oude gewoontevan de staatslieden achter
..het ijzeren gordijn om belangrijke en enigszins verontrustende dingen
achter al te simpele woorden te verbergen. De snelle en stille reis van
de Russische regeringsleider onthult, geloven wij, iets omtrent de huidige
positie van ên Chroesjtsjew èn zijn land.' De communistische wereld heeft
in de verwarring van de laatste jaren geconcludeerd, _een leidende kracht
nodig te hebben. JMaar de politici in Peking staan op hun achterste benen,
als die leiding niet is zoals zij die wensen.
Het verschil met vroeger is duidelijk. .In de dagen van Stalin was er
geen twijfel aan het leiderschap, van Stalin noch van Moskou. Na de dood
van deze dictator heeft het aan alle kanten gekraakt in de communistische
wereld. Na betrekkelijk korte tijd is men overal bang geworden van zijn
eigen vrijgevochtenheid. De krachten, die de oude stijl wilden herstellen,
kregen de overhand. Maar Stalin kan niet opstaan uit de doden en een
strenge hiërarchie kan niet herleven zonder machtsapparaat waar ieder
voor siddert.
ZIEHIER de buitenkant der dingen, de omlijüing waar binnen zich
de gebeurtenissen voltrekken. Chroesjtsjew heeft zich geleidelijk
van de bevoegdheden van Stalin meester gemaakt, maar hem
ontbreekt het gevreesde apparaat der communistische inquisitie. Zo
is het hem onmogelijk om ergens rustig te zitten als een spin op zijn
web, alles dirigerend, alles controlerend. Zo onbeweeglijk als Stalin was,-
zo mobiel is Cbroesjtsjew^ Overal, waar het niet klopt, duikt hij op;
•overredend, bewerend, dreigend. Maar overal ook wordt hij gehandicapt
door zijn onzekere positie. De' dreigende figuur van de scherprechter, die
altijd en overal achter Stalin $tond, vergezelt heer. niet. Chroesjtsjew's macht
"is allesbehalve onaangevochten, en er is geen genadeloosheid jegens de
opposanten. De terechtstelling van Nagy en Maleter was een wanhoopsdaad
meer dan een uiting van vastberadenheid.
Zo krijgt de reis van Chroesjtsjew naar Peking enige achtergrond. Er
5è weinig bekend van wat in het rijk en in de partij, die onder leiding van
Mao Tse Toeng staan, aan de orde is. Men herinnert rich echter dat de Chi
nese kopstukken indertijd eerder achter Nagv en Gomulka stonden dan achter
Chroesjtsjew. In bloemrijke laai schilderde toentertijd Mao Tse Toeng de
voordelen en de schoonheid van een ideaal, dat honderd varianten kende.
Deze vrijzinnige opvatting heeft echter maar een kort bestaan gehad. De
honderd varianten zijn binnen enkele jaren van een schone droom tot een
nachtmerrie geworden. De teugel ia gevierd geweest; heeft dit feit het re
giem in gevaar gebracht? In elk geval lijkt in China de reactie troef. En de
leiders wrokken tegen Moskou, dat niet fel en doelbewust genoeg de direc
tieven geeft, die zij nodig hebben.
Chroesjtsjew, de wankele centrale figuur, had volgens de regels ban
bliksems moeten slingeren naar Peking; van zijn kamer uit. Maar jnplaats
daarvan is hij hals over kop naar de Chinese hoofdstad gevlogen om te
sussen en te paaien. Waarlijk, wij onderschatten hem niet; maar. het was
geen uiting van macht.
OVER de. aard van de Chinese verontrusting zijn alleen maar gis-
singen mogelijk. Doch er is reden om aan te nemen, dat de top- j
conferentie en de Russische houding tegenover de gebeurtenissen in i Ï^CLlIio SÜlOW
het nabije oosten meer als symptomen dan als feiten de Chinese
ongerustheid hebben opgewekt. De leider van de (formeel) herstelde com
munistische hiërarchie xnoet tenslotte het recht hebben om aan een top
conferentie deel te nemen zonder te eisen, dat ook de Chine/.en er bij zijn.
En welke belangen in het nabije oosten ook op het spel staan, niet die van
China.
Waarschijnlijk is de diepere grond van de Chinese gealarmeerdheid het
verloren gaan van de wervende en suggestieve kracht van het communisme,
ïlet communisme heeft nodig, dat er in en huiten de landen, waar het
heerst, geloof bestaat in zijn onverzettelijkheid en onoverwinnelijkheid en
onverzoenlijkheid. Te Peking, zo stellen wij ons voor, voelt men na het
kortstondige vrij hei d sex p er m en t de behoefte aan gezag en aan vrees en
aan doortastendheid. De houding van Chroesjtsjew beantwoordt niet aan
deze wensen.
Misschien gaat Chroesjtsjew nu weer feller en bitser doen. Maar het
is de vraag of Mao Tse Toeng en de zijnen met het op de kop zetten
van de dingen, doordat de ondergeschikten de leider ter verantwoording
roepen, het niet eerder erger dan beter hebben gemaakt, Iniussen geven
wij onze mening voor een betere.
KERKRADE Het wereldmuziek
concours heeft gisteren reeds zijn
vijftigduizendste bezoeker gehad. Al
leen al de marswedstrijd van zon
dagmorgen trok ruim 27.000 toe
schouwers. Tijdens het afgelopen
weekeinde waren 25 muziekkorpsen
in Kerkrade te gast.
De buitenlandse, deelnemers wer
den allen gratis bij de bevolking der
mijnstad gehuisvest.
Het zeer grote mijnwerkerskorps
„Harmonie du bassin de Lorraine"
uit Metz in Frankrijk braeht giste
ren een muzikale hulde aan de Lim
burgse mijnwerkers, met een krans-
legging bij het mijnwerkersmonu
ment op de Markt.
HET wordt waarlijk tijd t
wei
inzake, het Midden-Oosten kritisch beschou
wen en nuchter oordeel weer tot hur. recht komen. Het gevolg zou
dan moeten zijn. dat aan het stuntelige gedoe over een topconferentie een
einde komt. Deze conferentie is nodig, maar niet over het Midden-Oosten.
Zij zou zorgvuldig moeten worden voorbereid, opdat de Westerse deel
nemers zouden weten, wat zij moeten voorstellen en wat zij, tot kalme
ring van de wereld, moeten hereiken. Dat weten zij nu niet. Men maakt
zich zó druk over de conferentie dat het doel ervan nog niet aan de beurt
komt. Een topconferentie over het Midden-Oosten kan alleen Moskou, ten
goede komen, dat daar enkel positie te winnen en geen positie te verliezen
heeft. Dit klinkt onorthodox, maar een zifting van de omstandigheden van
dit ogenblik leidt tot de conclusie, dat Moskou voor zijn communistisch
imperialisme zonder winst staat. "Wèl voor zijn handelsbelangen. Maar die
zijn legaal en natuurlijk. Dat kan geen topconferentie veranderen.
y eomr
heeft Rusland voor 2ijn
communistisch imperialisme be
reikt, dat niet door het Westen, door
slecht beleid, aan. Moskou in han
den is gespeeld? De Russen kunnen
geld en wapens aan Egypte kwijt
Zij hebben er handelsbetrekkingen
mee aangeknoopt die Nasser, vóór
Suez en ook nu nog liever met
het Westen zou hebben, aangeknoopt,
als de Britse katoenmarkt hem niet
ontvallen was. Maar Nasser gaat
voort in Egypte het communisme te
vervolgen. In Syrië leken de voor
uitzichten daarvoor een ogenblik
beter. Daar waren lieden aan de
macht gekomen die aanhangers van
Moskou heetten. Dat waren zij wel
licht ook, zonder echter te beseffen
wat dit inhield, gelovend dat hun
nationalisme daarmede gediend, was.
Na de vereniging van Syrië met
Egypte was het daarmede uit. De
partij werd verboden, haar leiders
moesten naar Rusland uitwijken.
Serraj, die eerst als communistisch
gezmd te boek stond, bleef aan,
(Advertentie I.M.
KAAPSTAD. De Zuidafrikaanse
minister van Binnenlandse Zaken
Reeft medegedeeld ,dat eer. wetsont
werp tot verlaging van de kiesgerech
tigde leeftijd voor blanken van 21
jaar tot 18 jaar zal worden ingediend.
VAN 26 augustus tot 6 september
zal op Earls Court in Londen
dc 25-ste Radio Show worden ge
houden. Voor de eerste maal sinds
1927, toen de eerste grote radioten-
toonstelling in de Engelse hoofdstad
tienduizenden bezoekers trok, «al
de BBC geen radio- en televisie
shows uit studio's op Earla Court
Uitzenden. Deze programma's plach
ten in dé studio's door honderden
tentoonstellingsbezoekers gevolgd te
worden.
Toch zullen de bezoekers van de
Radio Show, die er op uit zijn po
pulaire radio- en tv-sterren in le-
j venae lijve te ontmoeten, wel aan
hun trekken komen. Hun kans op
contact met een beroemdheid is
j zelfs, zo heeft Cecil Madden van de
BBC uitgerekend, vier maal zo groot
als vorige j aren. Vijfhonderd be
roemdheden variété-artiesten, ac
teurs, musici sportslui, enz. zijn
V uitgenodigd tot een bezoek aan
OOR zijn musical „Hans Brinker Earls Court. Op elke dag van de
of de Zilveren Schaatsen", ge- tentoonstelling worden er ongeveer
maakt voor de NBC-televisie, heeft dertig verwacht. Overal op het ter-
de Amerikaanse componist Duke rem staan camera's opgesteld, die
Martin destijds Nederland bezocht, hun volgen in hun doen en laten.
Het gaat hier om bet in. Amerika Honderden ontvangers, aangesloten
zeer populaire verhaal van het jon- op een gesloten circuit, worden over
getje, dat door zijn vinger in een alle afdelingen van de Show ver
gaatje in een dijk te steken. Neder- spieid. Zes jongedames zullen de
land voor een overstromingsramp sterren interviewen en voorstellen
behouden zou hebben. In een van de aan het publiek,
liedjes van de musical komen nogal ,Jk wou", verzucht Shirley Long
wat Nederlandse woorden voor. in de TV-Mirror, „dat de afdeling
Duke Martin zong het zelf, maar de Presematie van de BBC het voor-
Nederlandse woorden liet hij door beeld van Cecil Madden zou volgen,
een Nederlandse jongen zingen, In en u>eer jongedames ging aanstellen
het Va ra-jeugdprogramma „Vrij_ ais tu-om roepster. Het wordt op den
buiter" (2.45 tot 4 uur) zal morgen- duur zo vervelend als waar naar
middag iets over deze musical wor- jongemannen te kijken". (Enkele ja
den verteld O.a. zal het plaatje wor- ren geleden heeft de BBC haar tv-
IN toet programma van Hilversum II
van 8.45 tot 9.30 de opnamen van
een deel van het Holland-Festlval-
eoncert, dat het Hongaars Strijkkwartet
op 12 juli in toet Amsterdamse Concert
gebouw heelt gegeven. Uitgevoerd tvordt
het strijkkwartet no. (Rasumowsky-
kwartet) van Beethoven.
Via de andere zender van 8.35 tot 8.45
dé hoorspelbewerking van G, Js. Shaws
satirisch blijspel „Oorlogshelden", Regie
Kommer Kleijn.
3n toet televisie-filmprogramma „Het
zesde continent", documentaire over de
ervaringen van een Italiaanse diepzee
expeditie in de Rode Zee,
maar van zijn vroegere reputatie
hoort men niet meer.
Irak. middelpunt van het Pact van.
Bagdad, heette veilig voor het Wes
ten, dank zij koning Feisals vriend
schap en in het hijzonder van het
met kracht gehandhaafd gezag van
Koeri-es-Saïd. Men behoefde echter
geen specialist te zijn. om te weten
dat dit bolwerk slechts zolang veilig
v/as als het menselijk of politiek
bestaan van Noeri duren zou. De
golven van het nationalisme beuk
ten ertegen en wroetten aan zijn
grondvesten. Hoe ondermijnd het
was. bewees het gemak waarmede
het werd omgestoten. Corruptie had
het van binnen uitgehold. Wel was
het. wat bet gebruik van de olie
inkomsten betreft, veel beter dan
Saoedi-Arabië, maar het was toch
altijd nog een paradijs gebleven voor
de grote landheren, en een jammer
lijk verblijf voor het grote deel van
het volk. dat van hen afhing. Ar
moede en onwetendheid overheers
ten. Het regime moest bezxvijken zo
als dat van koning Faroek in Egypte
bezweken was, ook al was Feïsal,
ofschoon onbeduidend, geen Faroek.
Het lag niet aan hem, maar aan de
sociale en nationalistische druk.
Toen het Iraakse regime bezweek,
scheen Moskou te triomferen. Deze
schijn werd bevorderd door het
Westen, dat die 'triomf als gegeven
aannam.
ziet men het anders in. De
mannen, die de macht hebben
overgenomen, zijn ernstige lieden.'
niet communistischer dan hun voor
gangers. Zij begonnen onmiddellijk
.te verklaren dat hun opstand ge
richt was geweest tegen tyrannie
en corruptie, maar niet tegen be
staande internationale vriendschap.
'Nu was ,.dit niet bij voorbaat over
tuigend. 'Ook in Egypte was het zo
begonnen, Nasser had Westerse be
zoekers, zeker met bijgedachten,
telkens weer naar de mond gepraat.
De Irakse leiders hadden, met de
Amerikaanse marine in de buurt en,
voor het bestaan des lands voorlopig
afhankelijk van een goede gang
van de oliezaken, alle reden tot hun
betuigingen. Men was nog te on
williger tot vertrouwen, na het ver
nemen van de bestiale gebeurtenis
san by de omwenteling. Maar daar
na is men scherper gaan nadenken.
Daartoe heeft de conferentie te Lon
den van. de Bagdad-landen bijgedra
gen. Kritische en bevoegde beoor
delaars als Pakimftani, Perzen en
Turken waren voor onmiddellijke
etkennïng van het nieuwe bewind.
Men ging meer waarde hechten
aan de verzekeringen uit Bagdad.
Het was niet de wilde, Nasser ver
godende menigte, die het bewind
in handen had. De verzekering van
trouw aan oude banden kreeg in
Westerse oren een overtuigender
klank. Men .heeft een criterium. Te
Bagdad waren in het hoofdkwartier
van het Pact van Bagdad, alle ge
heimen bijeen van de bondgenoten.
Zolang die ontzien werden was er
reden tot vertrouwen. Het ijs tussen
Argelsaksen en de nieuwe mannen
in Irak is snel aan het smelten.
Reeds spreekt men op hoog peil. De
oliobelangen schijnen voorlopig vei
lig. Het werk is doorgegaan op de
oude voet en geen ogenblik ver
stoord. Alles hangt nu verder af
van de kracht van het tegenwoor
dig bewind. Al is dit meer bereid,
voordeel te aanvaarden waar het
dit ziet, toch is het niet minder
bevreesd voor Rusland dan zijn
voorganger. Evenmin wil het onder
Nasser staan, ondanks alle gemeen
schappelijkheid van nationalistische
gevoelens. Het vormt nu een nieuwe
dam, steviger wellicht dan de vo
rige. De golven van het populaire
Arabisme en van de Nasservergo-
owg van de menigte 2ullen deze
dam echter blijven bestoken. Het
Pact van Bagdad zal waarschijnlijk
moeten worden opgeofferd. Dit 20U
geen ongeluk zijn, volgens de on
middellijk betrokken, buren. Mits 't
in vriendschap en loyaliteit ge
schiedt.
Irak krijgt nu groter aantrek
kingskracht voor Syrië. Dit hoeft
Nasser niet ten goede te komen en
gteft Moskou geen reden tot vol
doening.
Dr M.
P
- door
r. Blankenstein]
IJ ET Westen is te snel in paniek
AA geraakt. Dat was ook zo m de
Libanon. Is daar iets gebleken van
een onmiddellijk dreigend commu
nistisch gevaar? Het was veeleer een
huiselijke burgeroorlog, wat bloedig
mr.ar gezellig in dit bont samenge
stelde Arabische land. Zeker Syrië
had zeker niet de beste bedoelin
gen ten aanzien van het Libanese
gebied, dat eens een deel van Sv-
rto heeft uitgemaakt. Haar de kan
sen der Syriörs waren, gegeven het
onvirulent karakter van de burger
oorlog, en de betekenis van het
Libanese leger als reserve voor na-
tionaal verweer, niet groot. Zij ver
dwenen geheel toen de Amerikanen
aan land stapten, ter verdediging
van president Sjamoen, wiens ver
dwijnen zij daarop hebben helpen
bevorderen.
Het Westen zit nu nog met twe»
problemen: Jordanië en Saoedi-Ara-
bic. In Jordanië houdt Engeland 'n
positie staande, waarvoor geen ver
zekeringsmaatschappij een. poijc
geeft; in Saoedi-Arabië dekken da
Amerikanen een toestand die teg»n
al hun eigen begrippen, van politie
ke en sociale moraliteit ingaat. Met
de kwesties in de oliesjeikdommen
aan de Perzische Golf zal Engeland
geen inmenging van Moskou dulden
Uit dit -alles blijkt, dat voor eeri
topconferentie over het Midderi-Oos-
ten weinig reden is. Van Turkije
Perzïë en Pakistan zou de conferen
tie moeten afblijven. In alle ander»
landen is er geen basis voor Rus
sische bemoeiing. Feitelijk kan een
dergelijke conferentie voor Moskou
slechts ten doel hebben het aan een
politieke positie in die wereld te
helpen, waar alle landen uit die we
reld tegen zijn. Een topconferentie
best, maar dan over dingen die
de wereld rust kunnen verschaften
en niet bij wijze van Russisch poli
tiek penetratiemiddel in het Midden-
Oosten.
x mi
SOWJ
Mnwwlljn
'i' I/Maya
ypart-lyautty
Tripolis
aanvoerlijn
6®Amrr
/n het Oostenrijkse plaatsje Gmun-
den, zit ik in een. Weinstv.be, om u
dit lettertje te schrijven. Het is half
twee in de middag, een stil uur, zo
dat ik het knus-donkere vertrekje
deel met slechts één man, 'n boerse,
in lang niet geschoren verschijning,
die met smaak een karaf witte wijn
aan. het leegdrinken is. De man kijkt
mij lange tijd geïntrigeerd aan. Dan
haalt hij iets uit zijn binnenzak en
stapt met het élan van een verkoper
op mij af.
„Neemt u mij niet kwalijk," zegt
hij, in dat rondgeslepen Oostenrijkse
waarvan je zowat de helft verstaat,
J/laar wilt u dit eens lezen?"
Hij neemt plaats en legt een klein
getypt brie/je voor me op tafel. Het
is afkomstig van de plaatselijke
spaarbank en blijkbaar aan hem ge
richt. De tekst luidt: „Geachte heer
Op uw verzoek geven wij u hieron
der een overzicht van de aan u uit
gekeerde bedragen. Op 3 januari
5000 Sh. Op 1 februari 5000 Sh. Op
27 febryari 6000 Sh. Op 3 maart
6'OflO Sfi. Samen; 27000 Sh. Hoogach
tend." Volgt: een stempeltje en een
niet te ontcijferen kras.
„Wat denkt u er van?", vraagt de
man, mij met grote, naieve ogen op
nemend, of ik het orakel ben, dat uit
komst brengen zal.
,,'tls gewoon een briefje," zeg
ife.
„Lees het dan nóg eens," smeekt
hij. Terwijl ik het doe, haalt hij zijn
karaf wijn en zijn glas, schenkt ziek
in en gaat afwachtend tegenover mij
zitten.
„En?", vraagt hij eindelijk
Ik haal mijn schouders op. Ik kan
geen chocola maken van die man.
nou eens goed," zegt hij,
„Vijf duizend en vijf duizend en zes
duizend en zes duizend. Dat is byei-
kaar twee en twintig duizend. En
hier staat: zeven en twintig dui
zend
„Ja, u hebt gelijk," roep ik.
„U is niet van hier," concludeert
hij.
„Uit Holland," geef- ik toe.
„Mijn vrouw is ook -uit Holland
zegt hij, „Uit Krefeld."
Dat schept natuurlijk een hand.
Hij vouwt het briefje, dat zeer be
duimeld is, zorgvuldig op en zegt:
Jem and op die bank heeft vijf
duizend gepikt, die mij toebehoren.
Dat is toch duidelijk? En hoe krijg
ik die nou terug? Het briefje ïs al
twee jaar oud. Rekenen is nu een-
maal niet mijn kracht. Ik ben een
boer. Maar een paar maanden gele
den, heb ik 't nop eens op mijn ge
mak nageteld en toen merkte ik
het."
Zijn karaf is leeg, maar er wordt
automatisch een nieuwe voor hem
neergezet. Treurig «raagt hij:
Wat moet ik nou doen?"
Èn als ik aarzel met een antwoord:
„Ja, ik ben maar zo vrij om het
aan u te vragen. Want u ziet er uit
als een beambte. Als iemand die op
een bureau werkt. En tellen kan..."
Ik voel me zwaar overschat en zeg
dus haastig:
U moet gewoon naar die bank
toegaan."
Hij knikt met het zware hoofd
dat hij in de affaire heeft.
,Jk ga ook, straks,!' anttuoordt hij,
„O, ik ben er ai een paar keer ge
weest. Maar 2iet u, ik woon boven,
in de bergen. Daar is het mooihoor.
Veel mooier dan hier. O, u moest het
eens zienMaar goed, uit mijn
dorp kan ik alleen hier komen met
een autobus. Die gaat <m half negen
weg en komt om een u«r hier aan.
Op dat ogenblik is de bank dicht
maar hij gaat om twee uur weer
open. Wat doe ik dan, al die tijd?
Ik ga hier zitten en drink een glas
wijn
Hij kijkt mijaan en incasseert
mijn begrijpende knik. Aangemoe
digd ledigt hij dan zijn glas in een
lange, geroutineerde teug, veegt zijn
lippen af en vervolgt:
,Za is het alle keren gegaan. In de
autobus. Om een uur aankomen. Hier
zitten. Wat drinken. En dan om ftalj
drie, drie uur naar die bank. En
weet 11 wat ze daar doen? Ze lachen
me uit. Ze kijken niet eens naar het
briefje. Ze zeggen: „Ga jij maar weer
•naar de kroeg." Soms auto en ze me
de deur uit, mijnheer."
De klok slaat twee keer.
Als u nu meteen eens wegging.
acfutseer ik. Hij drinkt de karaf nog
even teeg, maar dan gaat hij inder
daad, na een lange, warme hand
druk. Een prematuur afscheid, want
vijf minuten later was hij al weer
terug, liet een nieuwe karaf op tafel
zetten en sprak: „Weer niks. Ze zei
den alleen maar dat ik weg moest
gaan. Dat ik gedronken had..."
Kajfca zou hem begrepen hebben.
Een man die gelijk heeft, maar zich
zelf eindeloos verhindert het te krij
gen. Misschien geloven ze hem in de
hemel en lezen ze daar het briefje.
Tenzij daar ook café's zijn.-.
KRONKEL
Tussen de 6000 en SOOO kilometer
lang zijn de aanvoerlijnen waarlangs
Engeland en Amerika, materiaal en
militairen transporteren naar 't Mid
den-Oosten. Bij dit nitcist kostbare
transportsysteem rijn ook de bases
den gedraaid van Duke Martin met omroepsters dóar omroepers ver van-j jn west-Europa en lh het Middel-"
do Nederlandse jongen. gen red.). 'landse zeebekken ingeschakeld.
&AA5 DRlEKIflDtRtN HtBÖEN
ntr rtb GtKOCHf tn zt be.-
wen ntr ttn ru/iriHó
DOU.ARBIL.jtr JK VERTROUW
MtT mtr HELEMAAL
DATGttPrmer.
YtFmmiKK&llK] WÉHt&BErtrtD
oh, Htt ztjn ot Kinotfttfi wn
ttQRrOftè fARM TWfMfó DDU-AR
BtrftKÉJir voor MOftron.
ZAL Etm
KrjKtri
Htrzijn
NOU.GteM TROMMpj
6ttn HooRtotnGttn
OPOKCri
DOfiKtR
ZOÊKUCHTtn.
27
ze ieder ogenblik een liedje konden
gaan fluiten of een vernietigende
niet af te drukken gevatheid kon
den gaan zeggen. Het was het hoofd
van Foxy, de jongen die op zo wei
nig plechtige wijze zestien maanden
geleden in hun leven was gekomen,
tijdens de gebeurtenissen die geleid
hadden tot een melodramatische sce
ne in de Albert Hall. 1)
„Foxy blijft er goed uitzien."
„Ja. Gisteren kwam hij theedrin
ken. Vroeg nog naar „de baas".
Ik heb hem verteld dat je het druk
had met speuren, O, hel en duivel ik
wou dat ik het cakemes ergens be
speurde.1'
„Dat ligt in de tweede la van
3375. De „Vrouwe Anna" kan zonder bezwaar
boven de Wester gronden komen, maar Rob heeft
geen middelen aan boord om de kegel te bergen.
En het is natuurlijk niet de bedoeling een ber-
ginfsvaartuig. te charteren, zolang Gaulard nog
niet met de officiële toestemming is gekomen om
de „Chasseur" te bergen. „Haar het is ook niet lot stilzwijgen kan brengen, zodra hü de plaats
nodig, dat we de kegei onmiddellijk bergen" zegt l nauwkeurig heeft bepaald. Rob vraagt Paula of
Prudon, „ik ben al tevreden, wanneer wij ande- zij er bezwaar tegen heeft met de tjalk naar de
ren beletten de kop van de raket te vinden. En Westergronden te gaan. Paula vindt het best en
dat kan met dit apparaat." De professor laat een de kleine Robbie voelt alles voor dit avontuur!
toestel zien, waarmee hij de zender van de raket
je thee nemen. En neem wat neus-
druppels voor het geval je voor-
Hij werkte die avond tot midder- hoofdsholte begint op te spelen," Ze
nacht, met grafietpoeder, verstuiver rommelde in een kast, die vol bleek boven van je toilettafel, in de slaap-
en vergrootglas. Eerst onderzocht hij te zitten met verflappen, en pakte kamer."
de pagina's die dc lasterpassages be- een klein groen flesje met een pipet „Wérkelijk? Hoe komt dat nu
vatten en die leverden hem er, onder erm. „Nee, niet zo, ga op de divan daar?..O, je houdt me voor de
vele wazige en onontcijferbare af- liggen, laat je hoofd over de rand gek!" -
drukken, een paar op die hij kon hangen, zoals Desdemona nadat ze Clare, die door de studio liep te
identificeren als die van generaal gewurgd is. en spuit het dan in je ijsberen op zoek naar het cakemes,
Thoresby, Stephen Protheroe, Basü neusgaten, "Dat spul komt nooit m draaide zich plotseling om en stootte
Ryle en de zetter. Vrijdag zat hij je voorhoofdsholte als je niet on- daarbij Nigels kopje uit zijn hand.
tol een uur of vijf aan de ondank- dersteboven hangt. Néé! Niet een q verdomme nog toe, wóérom
bare taak, terwijl hij zuur bedacht hele pipet vol -- een paar druppels ben toch zo onhandig!" klaagde
f dat dit het soort routinewerk was, maar. Waarom kun jij de dingen ze. raapte het kopje op en bette
'dat eigenlijk door de politie moest toch nooit half doen?" Nieel's oak met het sjaaltje t t zc
KffiR f Terwijl zijn hoofd over de rand van haar hals had getrokken.
hing bedacht Nigel dat er maar wei- „Je bent niet onhandig. Je bent
ff+Anig aangenamere ervaringen waren buitengewoon gracieus. Het is al-
fnfrfin? HaF f.? pS ffnVP dan getiranniseerd te worden door leen je impulsieve natuur die jeal-
5hi,H «n een mooie vrouw. Hij ging weer tijd overal tegenop laat lopen.
helde Clare recht0p zitten en vertelde haar wat Na de thee lag Nigel op de divan
Massmger. fcjj da^ht met zjjn hoo£d m CJares schoot.
„Met Nigel. Ik ben in een rothu- „ik tiranniseer je niet," zei ze. „Ik Haar vingers streelden cn kneedden
meur. Kan ik komen thee drinken?" vvil alleen niet met jou in m'n maag zijn slapen: hij voelde aan als een
„Prima, Koop onderweg een Ma- zitten, kreunend over je o zo arme tot leven gekomen brok klei Haar
dera cake, wil je?" hoofd." handen waren vierkant, met korte
Vijf minuten later was hij in Clares Terwijl Clare thee zette, keek Ni- sterke vingers, maar tegelijk heel
studio Ze was bezig met een kop gel eens rond in de studio. „Mijn zacht. Nigel kuste ze.
\'an klei op een sokkel eti keek niet tweede thuis en wat een varkens- „Lelijk zijn ze hè?" zei Clare.
dadelijk op_ toen hij binnenkwam: stal. Ik zou nooit met 'n vrouw kun- .Daarom doe ik er zoveel aan.'
hij had ruimschoots de tijd haar nen samenwonen die een open pot „Ik wou dat ik zo lelijk was."
prachtig glanzende zwarte haar te foie gras op 'n plank heeft staan vlak „O, maar jij bént lelijk. AartsJelijK.
bewonderen dat over haar schou- naast een open blikje met terpen- Op een interessante manier. Je ge-
ders viel, en haar bleke fijne profiel, tijn." Kookgerei, gipsafgietsels, half zicht is scheef. Maar symmetrie i»
Clare mopperde kwaadaardig tegen opgerookte sigaretten, kostbare boe- vervelend. Voel je je al beter?"
de kop en kwam naar Nigel toe. ken met reproducties en pluimpjes „Veel beter."
„Ik geef je geen zoen." zei hij. „Ik klei lagen overal. Een overall met „Soms vraag ik me af waarom ik
denk dat ik verkouden word." kleivlekken hing aan een haak naast niet met je trouw," zei Clare drome'
,.Ik houd van jouw verkoud- een schitterende violette mantel van rig. „In ieder geval niet omdat j®
heden." Dan ging ze een eindje Dior. Een plank die een hele muur het nooit vraagt"
van hem "af staan en keek hem aan besloeg bevatte een kudde van die „Of omdat je het zelf nooit vraagt
met diezelfde onbevooroordeelde en kleine gestylcerde kleipaardjes met
geconccnlreoide blik waai mee ze spitse snuiten, die Clare bijna auto-
haar modellen bekeek. „Ja." zei matisch maakte terwjjl haar gedach-
Clare, „je ziet er nogal ontdaan uit. ten zich met andere dingen bezig-
Je hebt zeker weer met natte sokken hielden. Op een voetstuk in een hoek
rondgelopen" stond haar bekende meesterwerk
„Wees geen feeks." het bronzen jongenskopje, scherp
„Je moet maar twee aspirines bij en kwiek, de lippen gevormd alsof
„Wel, wil
„Ik zou in zo'n chaos niet kunnen
leven, lieverd. Ik zou gek worden.
1) Zie The Whisper in the Gloom*
(wordt vervolgd)
