geen reis naar orienummer iMlly VenkoJk AAN HET EINDE van het HOOFDSTUK Haast van Moskou in voordeel van Westen sn Zwaan Donderdag 7 augiisfüs 1958 Franse kolonel kritiseerde collega's Eindhoven kocht .Levensvreugde" Twee doden in 't wegverkeer Noodtoestand op Formosa Dior engageert ontwerper 'Stille studio Weer Miana Foei, V anavond - door inj He: Ontslagen bij Stork Dieselmotoren Zuidpool telt maar een vulkaan volgens Russische geleerden SPROETJESPARKS door FRANK GODWIN Maak er een feest van met '*b P DE heer D. v. d. Meulen. voormalig Nederlands gezant in Saoödi. Arabic, heeft »n de N.U.C. een uitvoerig artikel gewijd aan de ontwikkeling en de toestand in de Arabische wereld. Als ge schiedkundig* verhandeling en als analyse is het stuk zonder twijfel van belang. «I geeft het niet in heel veel nieuws. Het falen van de Britten bv.. waarop de heer Van der Meuten sterk de nadruk lest, is al te vaak beschreven,, dan dat cr nog veel onbekend? over zou kunnen •worden gezegd. Tekort schiet, het stuk naar onze mening als politieke beschouwing. De heer Van der Meulen zet wel uiteen, wat in de Arabische landen aan de orde is, maar verzuimt voldoende rekening te houden met een ander historisch verschijnsel, en wel de totstandkoming van de staat Israël".,'"/ ■V.'-; In de beschouwingswijze van de heer Van der Meulen fungeert de Joodse republiek als een storend element, en dè fout ligt weer hij En geland:, de Balfour-verkJaring is wél gehonoreerd, maar de. beloften aan de Arabieren zijn vergeten. Feit is, dat de Britten de trek van Joden naar liet beloofde-Nationaal Tehuis nooit bijzonder hebben bevorderd en in een later- stadium zelfs zeer krachtig hebben tegengewerkt. De staat Israël is dan ook geenszins-te beschouwen als het resultaat van Britse actïvi- teit; zijn ontstaan is veeleer het gevolg van één van die elementaire historische ontwikkelingen, die in hun onstuimigheid en onweerstaanbaar heid alle politieke berekeningen doorkruisen. M EN korat er niet met eenzijdig.'de. klemtoon te leggen op de schuld Jegens de Arabieren. Er was al lang een oude schuld jegen? de Joden: een schuld die in de Hitler-jarcn welhaast tot in het oneindige is opgelopen. Nu kan men zeggen, dat alleen de nazi-partij hiervoor verantwoordelijk was, en formeel is dat misschien ook wel juist. Maar de andere landen hebben de uitroeiings- maatregelen niet verhinderd, en konden nadien niet verhinderen dat de vloed der desperate overlevenden zich uitstortte over het beloofde land. Thans is er misschien geen band ter wereld zo vastberaden om zich te handhaven als Israel. In het licht der gebeurtenissen behoeft de terugtrekking van de Britten uit. hun Palestijns mandaatgebied achteraf niet te verbazen. Zij waren- tamelijk machteloos tegen dc in bet land heersende terreur, die voortkwam uit gevoelens waarin zij zich niet konden en wilden verplaatsen. Naar hun aard stonden zij de mannelijke" Arabieren veel nader dan de Joden, die in hun bedrijvigheid en met hun gelijkheidsopvat tingen zo ver verwij derd waren van het Britse gentleman-ideaal. Maar er was in hen toch een vaag besef, te maken te hebben met zoiets als een lawine of althans een beweging, waartegen zij met hu» Westerse normen weinig konden uit richten. Bjj bun vertrek hadden zij echter niet de idee, de Arabieren in de steek te laten. Veeleer was het zo, dat zij meenden, de Arabieren de gelegenheid tc geven, met andere dan Westerse middelen hu» moeilijk heden op te lossen. Voor dc Britse regering kwam de Arabische nederlaag tegen de Joden volkomen onverwacht. SINDS 1948, geloven wij, wordt liet Arabisch denken aanmerkelijk meer beheerst door baat jegens Israël dan door wrok jegens het Westen over fouten in het verleden. De anti-fsraëijsclie gevoelens strekken, zich natuurlijk terdege over de Westelijke landen uit, jn zoverre die voor de totstandkoming en handhaving van de Joodse staat mede verantwoordelijk worden geacht. En hier ligt ook liet moeilijke punt, dat de heer Van der Meulen veel te veel uit de weg gaat, nl. dat de Arabieren 'van bet Westen medewerking verlangen voor hel liquideren van Israël. Aan. deze eis nu kan onmogelijk worden voldaan. Het. is redelijk, dat de Westelijke landen rekening houden met de Arabische nationale ge voelens, ook waar die zich over de tamelijk willekeurige grenzen uit strekken; en het ligt niet op de weg van het Westen, verouderde toe standen in het leven te helpen houden. Maar de gevoelens co leiten, die hebben geleid tot stichting van de staat Israël, bezitten een zodanige diepgang en kracht, dat cr geen andere mogelijkheid bestaat dan er het hoofd voor te buigen- Wie de totstandkoming van de joodse staat ziet als een daad van willekeur en onrecht, doet de historie geweld aan. Elke beschouwing over het nabije oosten, die het bestaansrecht van Israël in twijfel trekt, i* dan ook irreëel cn zonder betekenis ais bijdrage tot oplossing van dc huidige moeilijkheden. DIGEARD ONTSLAGEN PARIJS. Premierde Ga'ulle heeft een verklaring gevraagd,, waar om kolonel Bi geard. oprichter van de school voor guerilla-hestryding te Jeanne d'Arc in Algerlë, van zffn functie Is ontheven en met twee maanden verlof ic gestuurd in af wachting van een nieuwe benoeming:. „Paris Presse" meent dat Bigeard wordt overgeplaatst, omdat hij scher pe kritiek had geuit op leden van de Generale Staf. Hij zou er iets van gezegd hebben, dat officieren zich per nefschr oef vliegtuig lieten ver voeren, terwijl hun manschappen in de hitte door de woestijn sjouwden. De kolonel was een van Massu's voornaamste medewerkers bij de actie tegen de verzetsorganisatie in Algiers, Hij zou dit een „smerig maar 'noodzakelijk kanvei" hebben genoemd. Toen hij op order van ho gerhand de opstandelingenleider Lar- bi ben Mhedi, voor wie hij een gro te bewondering koesterde, moest executeren, gaf hij het vuujpeleton tevoren bevel het geweer te presen teren. .55- EINDHOVEN Het gemeentebe stuur van Eindhoven heeft voor de som van 21.000,— het beeld „Le vensvreugde" 'van de Italiaanse beeldhouwer Marcello Mascherini aangekocht, dat thans geëxposeerd is op de internationale beeldenten toonstelling in 't park Sonsbeek te Arnhem. Het kunstwerk zat te Eind hoven een plaats .krijgen op hét Stationsplein. UIT het-ónrustig gedrag van Chroesjtsjew in verband met de kwestie van het Midden-Oosten was het feeds lang merkbaar, dat hij die dingen niet zo souverein overzag en be heerste als hij het deed voorkomen. En was alles thuis zoals hij het wensen moest? Het is .nu wel duidelijk, dat het met Peking helemaal niét goed zat. Chroesjtsjew stelde, iri zenuwachtige overhaasting,een: topconferentie voór:- mèt Nehroe, maar zon der Mao! Daarna was hij bereid, die conferentie binnen hét verband van de Veiligheid.?raad te houden. Ook weer zonder Peking. Kon Mao, die het waarlijk niet aan gevoel van eigen waarde ontbreekt, .dit goed vinden? Men bedenke nog, dat te New York in ieder geval Tsjiang Kai-sjek voof China zou op- treden! - Daarbij is Peking op het ogenblik niet zonnig bestemd. Het. is soms in j dragelijk of in. goed humeur, maar thans stellig niet. Het was schappe lijk op de conferentie van-: Bandoeng en. op de Oost-Aziatische conferentie te Genève in 1954. Dit goede huméur kwam tot hoogste bloei, toen Mart van de .honderdbloemen, sprak. Maar nu is het' grondig omgeslagen. In China zelf heerst de ruwe hand, In fanatisme tegen iedere - ketterij lóópt Mao nu ver voor Moskou uit. Hij zet dit -op tegen Tito. Peking gromde, malle dreigementen tegen NIJMEGEN. Te Groesbeek is gisteravond de 45-jarige H. Kersten, vader van drie kinderen, met zijn bromfiets dodelijk verongelukt. Hij reed de steile. Stekkenberg af en kwam in het donker in botsing met een voetganger, verloor de macht over het stuur én sloeg over ac kop. Dn heer H. Geurts (50) uit Gennep Is gistermiddag in het Duitse grens- plaatsje Calkor met zijn auto tegen een boom gereden. Hij overleed ter plaatse. De wagen werd totaal ver nield. Men vermoedt dat hij «en hartaanval heeft gekregen. TAIPEI.'Op de Matsoe en Fes- eadorcs-eilaodcn voor Formosa Is met Ingang van vannacht de nood toestand afgekondigd om de verde digers In paraatheid te brengen te gen eventuele communistische aan vallen van het Chinese vasteland. Alle bezoekers hebben opdracht gekregen het eiland Quemoi en an dere eilanden onder de Chinese kust te verlaten. De bevolking op deze «Handen heeft opdracht gekregen verduisteringsmaatregelen te treffen. (Advertentie LM.) jLnst van zenawenï Mijahardt'i Zeouwiabletten helpen U er overheen. PARIJS. Het modehuls Dior heeft een nieuwe ontwerper in dienst genomen, de Fransman Mare Bohan, die de hoofdontwerper Yves Saint- Laurent zal assisteren bij het samen stellen vaii de collecties voor New York en Zuid-Atnerika. Marc Bohan. is een Frgps mode ontwerper van begin dertig, die in parijs en "New York reeds naam heeft. Circa vijf jaar geleden opende hij een eigen modehuis maar hij moest na enige jaren sluiten wegens geldgebrek. Nadien was hij enige tijd alg ontwerper bij Jean Patou. ROME. De Brit sir Ronald Gould is herkozen als president van de we reldconfederatie van onderwijsperso neel, tijdens de slotzitting van .de ze vende jaarvergadering. De zittingen werden bijgewoond door meer dan 350 afgevaardigden uit 60 landen. HET Is stil In de NCRV-studio op^ het ogenblik. Nou ja, stil is eigenlijk niet het juiste woord, want er wordt dnik gebroken en getim merd. >Iaar radiomedeiverkers zult u er niét tegen komen. Die hebben de benen genomen. Het is.maar goed, dat de tegenstellingen in Hilversum niet 7.0 grootzijn als de buiten staander zou kunnen menen: nu heeft de redactie van de Radio krant, verdreven uit een kantoor waar mets meer op zijn plaats staat, gastvrijheid gevonden in de solisten- kamer van de KRO. De NCRV-studio, was hard aan een grondige verbouwing toe. In de hal liggen de gedemonteerde draaitafels keurig op een rij. Zij zullen worden opgeslagen in de magazijnen van de Nederlandse Radio Ume,_ welker technici een meer bij de eisen van de tijd passende apparatuur hebben ontworpen. Nieuwe, volkomen ge- luiddiehte deuren zijn opgeslagen op een andere plaats in- de studio. Verwacht wordt, dat de verbouwing geruime tijd- in beslag zal nemen. X/OOR de tweede keer binnen, een V jaar heeft de NCRV-televisie gisteravond de, op telerecarding ge registreerde studio-opvoering van Lessing's „Minna vort Barnhelm of Soidatenoeluk" uitgezonden. Wij had den de eerste uitzending niet gezien en hébben daarom deze tweede ge apprecieerd. Hoewel dit nu juist niet een stuk is, om na zo korte tijd reeds te herhalenWaarbij we on middellijk aantekenen,dat we in het algemeen tegen herhaling van be langrijke uitzendingen geen bezwaar hebben. Lessing's „Minna" is een be minnelijk komedietje, dat het ban het spel en de regie moet hebben. Beide waren in dit gerat voortref felijk. Max Douwes (beeld) en Henk Rigiers (dialoog) hebben een gave voorstelling trt stand gebracht, met vooral van Sigrtd Koetse en Kitty Janssen verrukkelijk puntig spel. Johan Schmitz was een nobele Teti- heim. Herben Joeks 'n terecht fraax karikaturaal aangezette waard. DE BBC heeft met een revolu tionaire daad een deel van de Britse gemoederen in opschudding gebracht. Vooral de kleermakers,, die zo'n grote rol spelen in het maat schappelijk leven aan de andere kant van de Noordzee; zijn veront waardigd. Stelt u zich ook voor: de BBC heeft het goed gevonden dat haar televisie-omroepers voortaan ook 's avonds in een gewoon colbert- kostuum voor de camera's verschij nen. Tot dusverre lieten deze heren zich altijd in smoking zien. „Zo hoort het ook", heeft het'invloed rijke blad „Taylor" geconstateerd. Heel groot was de schok, toen daar na een van de omroepers onthulde, dat bij en. z'n collega's het samen met één dinner-jacket-deden en dat ze bovendien onder het jasje meestal een flanellen sportbroek' droegen. Dr M. v. Blankenstein tele'vl- Eï door de. AVRO verzorgd; sie-PTOgramma begint, mits het SI- weer mee werkt, met het experi ment waarover wc u reeds uitvoerie hebben Ingelicht: de rechtstreekse re portage van een bJUtctutcvoering op het Seheventngse strand, heden van. het Nederlands Ballet voeren pesslns pour les Six van John Xaras en Creation van David I4chinc uit. Na het Sportpanora- ma. wordt de tweede Dinah Shore Show uitgezonden. In het programma van Hilversum concerteert van 8.05 tot 9.Q3. uur net Omroeporkest, dat onder. leiding van Hugo Rignold werken vwo.». Rossun eu De Falie (drie dansen uit „El som brero de tres picos") uitvoert- soliste tn enkele aria's en recitatieven van Donizetti en Bclllnl ts de Italiaanse coloratuursopraan Maria Batla. Spezia. ZWOLLE. 'Wegens.het uitbiij ven van bestellingen en het aflopen van een belangrijke order van; de Ned. Spoorwegen zullen de machine fabrieken gebrs. Stork en Co te Zwolle (Stovk Dieselmotoren) onge veer honderd werknemers ontslaan. Amerika en "Engeland naar aanlei ding van de Libanon en Jordanië. Het sprak van zyn. straffende' hand. Maar-die'hand reikt, vanwege de vrees voor Amerika; niet eenstot het zo erg nabije Formosa, Het Mid den-Oosten is verder weg/ Dreigde Mao feitelijk, met de- ster ke arm van zijn grote broer.Rusland? Dat zou hij nooit uitspreken". Want 'hij érkent géén. grotere broer. Tel kens als Moskou zich dat inbeeldt, tikt hij het op de vingers. Chroesjtsjew heeft .blijkbaar te -weinig met het Pekingse zelfbewust zijn rekening gehouden. Mao heeft zijn grieven zo duidelijk kenbaar ge maakt, dat Chroesjtsjew zich ge noopt zag op een tijdstip dat hij al heel slecht uit Moskou weg kon, drie öageh naar. China, te gaan om al die tijd met Mao te prater». Het lijkt nu duidelijk dat deze laatste in geen vorm van een topconferentie kon berusten, waar hy buiten zou blijven. Chroesjtsjew heeft hem dit niet uit het hoofd, kunnen praten; en hij zat reeds met zijn uitnodigingen aan. en halve afspraken met, het Westen! Nu was er intussen veel veranderd. Chroesjtsjews bezeten haast uit vrees voor oorlogsgevaar is door de loop der gebeurtenissen ad absurdum gedreven. Meer zelfs nog dan op het eerste gezicht reeds lijkt, Chroesjt sjew zelf hééft dat. op zijn manier, erkend. Te Moskou teruggekeerd heeft hij tegenóver Indiase journalis ten verklaard, dat er noch van sol daten. noch van vrijwilligers voor het Midden-Oosten sprake is, omdat die gevaar zouden opleveren voor een wereldoorlog, die hij in geen ge val wil. Wat hem dreef tot zijn on stuimige spoed, is dus vervlogen. Waarom zou hij dan, terwille van een topconferentie,- waarvoor zijn beweegredenen verouderd zijn, zich verder de toom van Mao Tse-toeng op de hals-halen? -. Maar, aan de andere kant: -hoe komt hij met fatsoen van het'door hem zelf geopperde conferentieplan af? - Hij heeft nu het voorstel gedaan, een bijeenkomst van de Algemene Vergadering van. de "Verenigde Na ties over het oorlogsgevaar in- het Midden-Oosten bijeen te roepen. Op het eerste gezicht lijkt het verschil, in verband met zijn moeilijkheden, niet groot. Op die Assemblee kan hij zijn vriend Mao al evenmin in troduceren. Ook daar zal China door Tsjlang worden vertegenwoordigd. Een besluit, dot dit zou veronderen, is daar niet mogelijk. Men kan van Amerika verwachten, dat het ter dege toekijkt op de beperking van de agenda tot het onderwerp. Maar dit voorstel bood Chroesjt sjew één kans, Zóu dit nieuwe blijk van grilligheid, van sollen met con ferentieplannen, de anderen niet hun geduld doen verliezen? Dok deze moesten immers, niet- minder dan hijzelf, beseffen dat hetgpvaar. waartegen een conferentie noaig werd geacht, geweken is. Weigerden zij: zoals waarschijnlijk leek,, dan zou Chroesjtsjew .allerminst- treuren. Maar het schijnt dat het Westen zo boosaardig -is, -niet te weigeren. Amerika hapte onmiddellijk toe, gretig zelfs naar het scheen. Wy hadden zoveel humor op het witte Huik niet verwacht. Want wat is nu de situatie: Die Assemblee zal oorlog om het Mm-. den-Oosten moeten voorkomen. Maar waar kan die oorlog vandaan komen? Irak, dat Moskou in het bijzonder beschermen wilde, begeert die be scherming niet en heelt haar ook heel klaarblijkelijk:' niet nodig. Alle landen, waarvan het gevaar zou moe ten komen, hebben het nieuwe be- wind erkend. En Murphy, de Ameri kaanse afgezant, heeft reeds met de nieuwe premier vriendschap geslo ten. Hij prijst de bekwaamheid van de nieuwe regering. Gevaar voor. Irak van het "Westen is een hersen schim geworden. Reeds geldt: De zaken zoals gewoon- - -• Moeten de Libanon en- Jordanië dan als Russische stormram dienen? Ook het nieuwe Libanese bewind zal zich niet over Amerikaanse agressie beklagen, Het wil de Amerikanen kwijt, maar in vriendschappelijk overleg met Washington, dat zelf ook zo gauw het kan weg wil. - De Libanon zal zeggen dat dit geen derde aangaat. .En Jordanië. Daar regeert koning Hoessein, die zijn delegatie zal instrueren. Chroesjtsjew zal Britten en Jor- daniërs hand in hand tegenover zich vinden: „agressors" en „aangevawe- De" reis van Chroesjtsjew naar. Peking was-geen glavienummer voor zijn diplomatie. Zij was een bewijs hoezeer hij zich in zijn desperate haast, die waarschijnlijk uit een werkelijk gebrek aan juist inzicht m de-tóestand voortsproot, had. ver galoppeerd. Wat zijn figuur ter As semblee zal zijn, zal slechts zijn vijanden kunnen stichten Voor het overige is de huid van Chroesjtsjew zo ondGOrdringbaar.dat. zelfs het be lachelijke hem niet doden kart. MOSKOU. „De legende van twee actieve vulkanen aan de zum- pool is eindelijk weerlegd", bewe ren Russische geleerden. De vulkanen zouden m 19.il zijn ontdekt door Noren op. de Amery- gletscher. Sow jet-onderzoekers - heb ben echter de" gehele gletscher In kaart gebracht zonder een spoor van de vulkaan te vinden. De enige ac tieve vulkaan aan de zuidpool is cue, welke in -1840 ontdekt werd door Ja. mes Ross op het Rosseilana, menen de Russeri. De vulkanen diedoor. de Noren werden, ontdekt zouden nog steeds op Amerikaanse kaarten te vinden zijn; op de rta-oorlogse Noorse kaar ten zijn zij verdwenen. i. (Advertentie LM.) f.ANGS-het stralend TYau-mneer f-s loopt in Gmunden .een fraaie boulevard met veel gemeentebank- •je's, Waarop je kosteloos van het schone uitzicht kunt genieten. Toen ik-'er vanmorgen wandeldezag ik een. oude juffrouw plat op haar buik aan de kant liggen, .Aanvankelijk ureesde ik, dat zij onwel geworden mas, maar nader by gekomen, bemerk, te ik, 'dat-zij met haar paraplui zeer heftig in het water sloeg- Op een paar meter afstand dreef een zwaan. Dat is hier niéts, bijzonders, want in het Traunmeer. zwemmen, ze bij honderden. Ik weet niet welke in stantie ze er heeft losgelaten, maar 't is. in etk genat een poëtisch initia tief "geweest, want ze zijn, met al die kleurige bergen als achtergrond een lust voor het oog. „Meneer, helpt u eens", riep de juf/rouw. Pas toen ik op mijn knieën' naast haar was gaan. liggen, begreep ik waarmee. Vlak tegen; de kade; ge drukt zat namelijk, op een klein stukje drooggebleven zand, nóg een zwaan, maar in eeh toestand van ostentatieve misère. „Hy heeft-er al een heleboel kapot gemaakt", riep.' de juffrouw, op het dier in het meer wijzend„O, ik ken 'm. Hij is kwaadaardig, pas op meneer; daar homt-ie weer." De zwaan te water, nam inderdaad een duidelijke vechthouding aan. Hij zette zijn veren op en kwam drei gend, als een oorlogsschip, op zijn slachtoffer .afvaren. „Ga, je weg!" schreeuwde de juf frouw, „Ik sla je-- dood, hoof1; En zij jensde z'o heftig met haar pgraplui in hat. water dat de zwaan op het laatste ogenblik van koers verander de en, een eindje verderop, indruk wekkend boas ging liggen wezen. „Meneer, ik kan het zelf niet, maar doet U het nou even", smeekte de oude vrouw. „Wat dan?" vroeg ik. Ze wees naar het versukkelde beest op 't zand en zei: itTil 'm er uit „meneer, anders gaat hy er an". "Yv""'.'- Hoewei ik "geen liefhebber van- dit soort dingen ben begreep ik dat ik er niet onderuit kon. Terwijl de agressor zich kennelijk gereed maakte voor een nieuwe aan. val, liet ik mij voorzichtig van de kade op het zand zakken, en pakte de ontmoedigde zwaarubeef. Weet u dat zo'n dier loodzwaar is? Blijkbaar was hy door zijn vijand al murw ge ramd, want hij verweerde zich he lemaal niet toen ikhem aanraakte en liet zich gewillig op de boidevard zetten. „Gelukkig nu kan er niets meer gebeuren", zei de oude juffrouw op gelucht.. Ze kwam moeizaam over eind, overzag de 'situatie en beval: „Neemt u hem maar mee, naar het Raadhuisplein, Daar kan hij wel weer in het wafer. Want. die lelijkerd. zwemt alleen hier" Zij was waarschijnlyk de weduwe Brehm nauwkeurig op de hoogte van het leven der dierenNog een keer zwaaide, zij haatdragend met haar paraplui naar de vechtjas. Toen liet zij mij alleen. Met de zwaan begon ik tn de rich ting van het stadje te lopen. Het was een wonderlijke ervaring. Zo'n beest verliest namelyk,- op het droge, onmiddellijk al zijn char mes. De soepele schoonheid is voor bij. Het waggelt op een paar enorme platvoeten voort, vet en kerstmale- rig als 'n domme, gans; Ik had hem 't liefst de rug toegekeerd, maar ergens voelde ik mij verantwoordelijk. Op 'n bepaalde manier toonde de zwaan 2ich' ook aan mij verknocht, want hy bleef naast mij- lopen, langzaam doch vastberaden. In het stadje keken t de mensen erg van ons op, maar ik hield vol tot het Raadhuisplein, want dat had ik nu eenmaal aan de juffrouw beloofd. „Ga hier maar weer in het water", 'zei ifc. En ik trad een kofjiehtiis binnen, ontlast van mijn taak;De zwaan keek me nog lang n'a. Daarna drentelde hij een poosje doelloos heen en weer èert dikkedomme man, tijdens een vakantiereisje, in het buitenland, •uit de plezlerbus gevallen. Eindelijk liep hij, op voeten vol eksterogen naar het icater en nog geen seconde la ter, gleed .hij sierlijk weg weer een en al schoonheid en poezie...' KRONKEL BRUSSEL. De minister van Zaken Overzee; Mr. G. Ph. Helders, heeft gisteren op uitnodiging van de Belgische minister van koloniën ^een bezoek gebracht aan het paviljoen van Belgisch Congo 'en Roeartda- Oeroenai op de wereldtentoonstelling te .Brussel. "UttR HAAlDtn OrtV£Rlffltn 01 BRO/12ER hGUÜRVAn Dt GEMtRAfil W6G; Ari 5fW tR. ALLtCrt 1106 HET PAARD DEriK HEL. ötntRRAL HHVlMrttuj BCELD IS OWERlCHt DiEKinDtRtn HÜ!B£^WtGE2ltn 6IJ AlLt SA6tLS tn pisroLtn! MAAK,. OH.. OPROEOI; KlJKetrO! 337T Met cc»» opgelucht gevoel aanvaardt prudon do terugtocht. Alles is b'jzonder vlot ver lopen en hij verwacht toch wel spoedig de or- ficiële toestemming de raket te bergen. F,n oan is de „Chasseur" spoedig terug tevinden.^ant voor een duiker is het nu kinderspel de raketkop ie bergen. Halverwege de'Unüsrels ziet Rob een tanker naderen.'Hé, het schip vaart ver buiten de officiële vaarroute! Dat is vreemd, want geen enkele kapitein zal zo onvoorzichtig zijn. Al is de oorlog al jaren voorbij, er drijven nier en daar toch nog mijnen en een enkel« keer gebeurt er nog. wel eens een ongeluk. Of zou de tanker de Vliestroom door willen? Maar schepen van dit type komen nooit zo ver. Rob houdt- het schip nauwkeurig in de gaten, Kij. ntt draait het weer over stuurboord. 29 Millicent Miles zat te werken aan wat bestemd was eert onvcleindigde autobiografie te worden, toen het gebeurde. De rolgordijnen waren neergehaald, 'de eleetrische haard brandde, de typemachine ratelde in de kamer in het gebouw van Wenham Geraldine en op de tafel naast de machine werd de stapel papier steeds hoger. Het matglazen, schuifraam tussen haar kamer en die van Stephen Protheroe was gesloten, het vierkan te vlak liet geen licht door van de andere kant. Millicent keek er een ogenblik lang naar, haar ogen inspan- nend. tegen de rook van haar siga ret; ze keek op haar horloge en ging weer aan het werk. "Wat baor andere f fouten ook mochten zijn, zowel als "schrijfster als als menselijk wezèn, ze had een opmerkelijk concentratie vermogen zo opmerkelijk zelfs, dat ze niet eens omkeek toen de deur achter haar openging. Of ze ging 20 in haar werk op. dat ze de deur niet hoorde opengaan, of ze verwachtte een bezoeker De bezoeker deed in een snelle be weging de deur dicht en draaide de sleutel om. Dan legde hij laten wc .hij' zeggen, hoewel 'zoals later zal blijken de sexe van de bezoeker nog disputabel zou kunnen zijn een week-endtas op de grond en deed meteen een grote stap die hem vlak achter Miss Mi lés' stoel bracht. „Een ogenblikje," zei ze, nog steeds zonder om te kijken. Als laatste woorden klonken ze ongedistingeerd en vergeefs. De bezoeker was zelfs niet bereid maar een ogenblikje te wachten. Zijn gehandschoeude rech terhand schoot over haar armen die naar de typemachine uitgestrekt wa ren; en zijn rechterarm, die ze tegen haar lichaam drukte trok de stoel achterover. Op hetzelfde ogenblik stopte hij met zijn linkerhand een dat lappen in haar mond toén ze die open deed om te schreeuwen, daar bij haar sigaret wegstotend. Dan ver wisselde de bezoeker snel zijri armen. Zijn linkerarm ging om haar armen en. lichaam, de stoel nog Verder ach- terovertrekkend, terwijl zijn rech terhand in een zak dook, een scheer mes pakte en opendeed. Haar staren de ogen hadden nauwelijks tijd om hun uitdrukking te veranderen van verbazing in paniek voordat het scheermes zijn werk gedaan had. Dit alles nam niet'meer dan, tien seconden'in beslag. De bezoeker liet de rugleuning langzaam neer op de vloer, nam de stervende vrouw on der de oksels vast en- sleepte het lichaam naar- een hoek van 'de kamer, waar hij het plat neerlegde. Ze maak te nog steeds gorgelende geluiden en hij duwde de lappen nog dieper in haar mond en keel. Dan nam hij en voortdurend mot de snelle pre- cisiegebaren van een acteur die zijn bewegingen op het toneel tot in de perfectie heeft gerepeteerd een krammetje uit zijn zak en met een zware lineaal die hij van het bureau had opgepakt hamerde hij - de ene punt in de spanning van het loket en de andere in de houten plint van de muur. Vier stevige slagen en het lo ket zat vastgenageld. Vervolgens deed de bezoeker zijn met bloed bevlekte handschoenen uit; hij pakte een schoon paar uit de tas, deed die aan en ging achter.de typemachine zitten;. Hij greep de stapel typepapier die op tafel lag. Hoewel zijn handschoenen het moei lijk maakten de pagina's uit te zoo- ken vond hy spoedig wat hij zocht Hij trok een bepaalde pagina van miss Miles' autobiografie ertussenuit en propte die in zijn zak. Toen draai-: de hij het blad dat zich in de ma- "hine bevond eruit en draaide er een schoon blad in en begon te" ty pen. Enkele ogenblikken later sloeg ér een deur in de gang; De be zoeker hield zyn adem in maar bleef doortypen toen de voetstappen nader 1 kwamen. Ze gingen snel voorbij. Als er verder nog mensen in het gebouw- bezig mochten zijn ging dat geluid verloren in het lawaai van dc. type machine. Dé bezoeker haalde het blad uit dé machine eo legde het op de plaats waar hij een pagina had verwijderd' uit de stapel. Hij wilde opstaan maar bedacht: zich en.: keek de pagina's over die' aan. 'de verwisselde pagi na voorafgingen. Hij "zag iets dat hem de adem in de keel-deed stok ken. Hij'-greep'naar het radeergum, keek of er geen bloed op zat en vlakte zorgvuldig uit wat hem getrof fen had. Nadat.hij nog enkele pa gina's had nagekéken legde bij de stapel papier weer met dé beschre ven kant naar beneden op tafel. Hij pakte de typemachine beet en legde die óp de grond, op een droge plek, bij het lichaam van Millicent Miles, die nu -kennelijk; dood was. Nadat hij" eerst de met bloed'bevlek te, vingers had afgeveegd drukte hij de vingertoppen achtereénvolgens'te gen de toetsenvan de machine,- en zette die vervolgens, weer op" tafel. waarna1 bij het blad dat hij er"eerst uitgehaald had er weer in draaide. Iemand de hals afsnijden is een. smerige procedure. Er zat erg veel bloed op miss Miles' kleren, op de vloer naast haar en op de plek waar ze was vermoord. Er zat ook bloed op de mouwen van de jas van de bezoeker en op énkele andere plek ken door het contract met de stoel. Maar de bezoeker, die overigens zo veel overleg en zorgvuldigheid aan de dag had gelegd, nam geen voor zorgen om niet in de plassen bloéd te stappen. Hij overzag nog een laat ste maal de kamer alles in 2ich opnemend behalve de afschuwelijke diepe snede, in de hals van het slacht offer -— en klopte op zijn zak: hu had het scheermes meegenomen. Hu deed de overschoenen die hij aan zijn voeten had af, wikkclUs ze in een krant en stopte ze in dc tas. Tenslotte, langs de muur lopend waar geen bloed lag, trok hij de kram uit net loket en ging terug naar de deur. (wordt vervolgd'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1