Kerk en staat in Zuid-Afrika
-in-de-ruirate in
van september?
Russen profiteren
van tempo-voordeel
Jodrell Bank heeft
„venster op heelal"
VetikaSe
AAN HET EINDE
van het
m
i
t
HOOFDSTUK
MAANRAKETTEN STAAN GEREED:
SPROETJE SPARKS ó-
Logiesprijzen
vooral sterk
gestegen
Maanraketten alleen te volgen
met Engelse telescoop
JÏÏS iferïïthSfbSjfdSmS; j W—t» M W—i
S Wernher von Braun
naar Amsterdam
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN
oensdac; 20 augustus 1958
Horecaf constateert
wv.
<*-4.80ri A>
w
op het 350
aardemaan al na vijftien km
defect raakte en de Amenka
Maak er een feest van met
morgen uit Moskou m Londen
terugkeert.
Door Nicholas Blake
MAAR VOOR HIJ WERD GEARRESTEERD VEJ?-
ÓTOPTt Hlj DE CLICHÉS. DE DRUKPLATEN.
Wt Molted die plated 20 snel mogelijk
EEN Zuid-Afrikaner zei een? tot ons: „Als jullie het over ons land
hebben, beginnen jullie meteen ook over de apartheid. iMaar ik
zou wel eens willen zien. wat jullie deden, ais tachtig procent van
de bevolking van Nederland uit betrekkelijk primitieve negers be
etond". In zo'n opmerking zit natuurlijk genoeg stof tót nadenken. De din
gen zijn inderdaad niet zo eenvoudig. Toch zijn wij de man het antwoord
niet schuldig gebleven. Wij hebben gezegd dat de kritiek in óns land en
trouwens in een groot deel van de beschaafde wereld zich niet richt op
bepaalde toestanden van bet ogenblik. Ze richt zich op het „leerstuk" van
de apartheid: bet uitgangspunt van het bestaan van twee gemeenschappen
naast elkaar, waarvan de ene en kleinere nu en voor alle toekomst op
grond van vermeende superioriteit voor zichzelf de eerste rang heeft ge
reserveerd. De andere gemeenschap is daarmee gediscrimineerd: een feit,
dat jn allerlei wettelijke regels nader is uitgewerkt.
Dit, zeiden wij, is het kernpunt: jullie hebben een land van vrijen en
onvrijen, van heren en knechten; en onvrijen en knechten de gelegenheid
onthouden om zich de gelijkwaardigen te betonen. Daarin zit een stuk
nazistisch heidendom, en de Nederlanders zijn er zo onaangenaam door ge
troffen, omdat zij dit heidendom aan den lijve hebben ervaren en omdat
zij zich verwant weten aan dat volksdeel in Zuid-Afrika, dat in het streven
tiaar apartheid de leiding in handen heeft. De Zuid-Afrikaner stelde
toen uitdrukkelijk vast. dat de nationalistische regering wel het programma
doorvoert, maar daarbij praktisch geen tegenstand ontmoet van de Engels
sprekende blanken, die er in feite net zo over denken. De blanken weige
ren eensgezind, zich te laten overvleugelen en spoorloos in de gekleurde
bevolking onder te gaan. En toch is er verschil, zeiden wij. De Engelsen
willen de mogelijkheden open laten, jullie sluiten ze af.
PAS later ontdekten wij. dat hij op de term: nazistisch heidendom, niet I
was ingegaan. Er was anders reden genoeg geweest voor hem om
het wel te doen; want hij hoorde tot de Nederduits Gereformeerde i
kerk. Een Calvinist van de oude stempel kan het onmogelijk pret-
tig vinden, dat men hem en de zijnen heidendom verwijt. Vermoedelijk j
heeft hij wel gevoeld, dat hier een zwak punt ligt. De wet kan de mensen
in twee of meer soorten verdelen, want het papier, waarop ze geschreven I
is, is geduldig; maar kan een christelijke kerk dat ook? j
Van de Boeren van de oude stempel is vaak gezegd, dat zij leefden als de j
aartsvaders, met hun gezinnen, hun knechts en meiden en hun vee. Zij moe- I
ten zich wel als een soort uitverkoren volk hebben beschouwd, verheven j
boven de donker gekleurde dienstbaren. De kiem van'de apartheid was in 1
deze arcadische verhoudingen reeds aanwezig. Zonder twijfel hebben de j
Boeren wel ernstig gepoogd, de „kaffers" wat christelijke heschaving bij j
te brengen, maar aan de mogelijkheid, dat deze tot hun peil zouden kun-
nen opklimmen, nooit serieus gedacht. De kerken van de Nederlands-;
Afrikaners zijn dan ook tot op de huidige dag exclusief gebleven. Deze
volksgroep ontzegt de gekleurden niet het recht, hetzelfde geloof als zij
er op na te houden, maar wel de toegang tot haar kerkgebouwen en gods
dienstoefeningen. Tot nu toe is er dan ook weinig geweest, wat leek op
een conflict tussen protestantse kerken en de staat over de apartheid. Tus
sen de rooms-katholieke kerk en de staat bestaat dat conflict wel degelijk.
Deze kerk stelt in beginsel blank en gekleurd gelijk, en zij heeft liet des
wege al meer dan eens te kwaad gehad met de overheid. Maar zij is in
Zuid-Afrika slechts de kerk van een kleine minderheid. Ook de negers, die
tot het christendom zijn oveTgegaan, zijn meest protestanten, zij het dan
dat ze veelal lid zijn van scheurkerkjes.
ZAL het zo blijven, dat de grote protestantse kerkgenootschappen zich
achter het apartheidsregiem stellen? Enerzijds moet men er zich
rekenschap van geven, dat het tot deze kerken behorend bevolkings
deel hetzelfde is als dat, hetwelk de nationale regeringen aan het
bewind heeft gebracht en aan het bewind houdt. Anderzijds ontkomt een
christelijke kerk er niet aan, zich te beraden op de grote problemen, waar
bij noodzakelijkerwijs haar uitgangspunt een geheel ander is dan dat van
de overheid.
De zderduits Gereformeerde kerk van Zuid-Afrika nu is dezer dagen
op een oecumenische synode geconfronteerd met liet vraagstuk der rassen
discriminatie. Het geschiedde niet in Nederland of Zwitserland of Schot
land, maar in Potchefstroom in Transvaal. Volgens de verslagen was de
discussie moeilijk maar eerlijk; en ofschoon tegenstellingen duidelijk ble
ken en ook wel zijn blijven bestaan, werd toch in een resolutie erkend, dat
God „uit één enkele het menselijke geslacht gemaakt heeft", alsook dat
geen enkel ras mag wanen een uitzonderingspositie in te neme» en zich
boven andere rassen verheven achten. En een der conclusies luidde, dat
„geen direct schriftuurlijk bewijs voor of tegen vermenging der rassen door
bet huwelijk kan worden aangevoerd".
Slagen om de arm hebben de Afrikaanders wel gehouden, maar dat
neemt niet weg, dat deze synode bepaald geen steun betekent voor het
consequente apartheidsstreven van de regering. En ofschoon het conflict
tussen kerk en staat sterk is verhuld, tekent het zich toch wel af. Mis
schien hoeft de hoop, dat de Afrikaanse protestantse kerken nog eens een
kracht ten goede zrt'en blijken in de .verdere strijd om het heidense
leerstuk der apartheid, nog niet geheel te worden opgegeven.
PARIJS. De opperbevelhebbers pRAAG. Tsjeehoslowaakse oud-
dat generaal-majoor Luigi Bianchx j in Moravië een graf van een stam-
van de Italiaanse luchtmacht is be- j hoofd gevonden, dat. naar deskundi- I
xioe-md tot bevelhebber van de vijfde j g aannemen, van 1700 jaar voor
geallieerde tactische luchtmacht te j
Vicenza in Italië.j Christus dateert
{Advertentie I.M.)
Tijdens een parade van het Russische
leger werd op het Rode Plein de
„T-r* raket getoond. Deze zal in de
"Russische ma an raket hoogst waar-
schijn lijk als bovenste (derde) trap i
worden gebruikt. Het wapen, dat in
oorlogstijd tegen doelen op het land
wordt ingezet,'is ontwikkeld uit de
Duitse V-2, waarmee in 1944 Londen
»wérd beschoten; De lengte Is bijna
tien meter. Zelfstandig vliegend legt
de éenafstand van ongeveer
150 km. a/t aangedreven door een
motor met vloeibare brandstof.
Destijds werd verondersteld dat de
Spoetnik li-kunstmaan, waarin het
hondje „Lalka" door de ruimte tol
de, een in een ellipsvormige baan
om de aarde gebracht raket
was. j
pp»*-
v\'.
BRITSE geleerden voorspellen
dat de Russen op 12 septem
ber a„s. een maanraket zullen
lanceren. Het Amerikaanse minis
terie van Oorlog heeft opdracht
gegeven op 14 september weer
een raket met bestemming maan
af te schieten. Opnieuw ontwik
kelt zich een prestige-gevecht tus
sen Russen en Amerikanen. Een
strijd waarbij de Amerikanen om
in schaaktermen te spreken een
niet onbelangrijk „tempo-verlies"
boekten toen zondag hun eerste,
lang tevoren aangekondigde proef
mislukte. En de V.S, verliezen in
september nóg meer tempo door
dat voor de Russen het gunstig
ste moment om de maanraket te
lanceren reeds op 12 september
aanbreekt, terwijl de Amerikanen
eerst op de veertiende van een
gunstige positie kunnen profi
teren. Twee kostbare dagen ach
terstand voor de V.S.. die wel eens
oorzaak zouden kunnen zjjn dat
de Russen niet alleen de kunst
maan-primeur in de wacht sleep
ten, maar ook als eersten de we
reld de keerzijde van de maan
zullen tonen.
Als enig winstpunt staat hier
voor de Amerikanen tegenover.
TRAP
c
dat hun raketten-basis Cape Ca
naveral beter gelegen is dan de
Russische lanceerplacts, die vol
gens rapporten van de westelijke
inlichtingendiensten zeer waar
schijnlijk op de noordelijke oever
van de Kaspische Zee ligt. Vol
gens deze gegevens vuurden de
Russen van die basis in het laat
ste jaar ook hun Spoetniks af. De
verwachting is dat de Sovjet-ge-
leerden net als de Amerikanen
een schot rondom de maan willen
lossen in plaats van een „treffer
te plaatsen op onze enige échte
satelliet. Maar er wordt ook re
kening gehouden met een nog
grótere Russische verrassing: na
melijk het óp de maan brengen
van een vervoermiddel op rups
banden, waarmee eveneens tele
visie-beelden van de maan naar
de aarde uitgezonden zouden wor.
den Juist omdat een dergelijk,
moeilijk op grote afstand te be
dienen vervoermiddel op het on
effen maanoppervlak gemakkelijk
kan verongelukken lijkt het ech
ter waarschijnlijk 'dat de. Russen
eerst het Amerikaanse voorbeeld
zullen volgen en een raket rond
om dè maan in plaats van op de
maan zullen afvuren.
Het ziet er r,aar uit dat de Ame
rikanen. volgende maand weer een
„Thor"-raket als draagraket in de
combinatie van dne of vier trap
pen zullen toepassen, ondanks het
falen van dit type op zondag j.l.
Deze combinatie werd voor een
bedrag van dertig miljoen gulden
door de luchtmacht van de V.S.
samengesteld.
Intussen zit het Amerikaanse
leger niet stil. Het brengt een
enorme raket, wellicht bestaande
uit vijf trappen ,in gereedheid
om straks ook een schot naar de
maan te lossen. Van dit project
heeft de voormalige V-2 specialist
Wernher von Braun. de leiding.
Roy Johnson, hoofd van het Ame.
rikaanse ruimtevaart-programma,
heeft het leger toegezegd dat het
te allen tijde zijn Jupiter mag
lanceren, ook als het daartoe eer-
der m staat zou zijn dan de lucht
macht. Dergelijke mededelingen
bevestigen overigen dat er, ook
nadai begin oktober varthet vo-'
rig jaar waarschuwende stem
men m de V.S. waren opgegaan
om de onderlinge concurrentie
strijd tussen de Amerikaanse
legeronderdelen uit te bannen,
nog sprake is van een duidelijke
rivaliteit tussen leger en lucht-
macht. Om van de ambitieuze
marine maar te zwijgen, die vol
gens insiders aan de prestaties
van „Nautilus" en „Skate" extra
ophef verleende om, straks een
fiks aandeel te krijgen van het
defensie-budget
(Van één onzer redacteuren) doen. Hij zal of een nieuwe „Thor"-
raket andere raket-combinaties hou-
Vanneer zullen de Rnsspn dpn dp vs- voorlopig nog
.,,v, djuieer zuuen ae nut.sen in rcserve, de Russische rnaan-
er m slagen met succes een raket kunnen volgen U mag het po-
maanraket te lanceren?" Deze
vraag dringt zich_ als een ob
sessie aan de Amer'kaanse
wetenschapsmensen en mili
taire leiders op, vooral nu zon
dag j.l. de „Th or "-draagraket Intussen maakt prof. Lovell zelf zich
nnn km lanffo trniort blijkbaar niet al te grote zorgen.
.U lan0e traject want dinsdag verklaarde hij in Mos-
Prof. Lovell is hier In gesprek met
de ontwerper van de radiotelescoop
van Jodrell Ba k. H. C. Husband.
De telescoop heeft een spiegel van
tachtig meter middellijn en Is hon
derd meter hoog (achtergrond).
(Van een onzer verslaggevers!
AMSTERDAM. In het jaarver
slag over 1957 van de Horecaf wor
den drie duidelijke conclusies ge
trokken over de door de aangeslo
ten bedrijven gevoerde prijspolitiek:
De prijzen zijn de laatste ach;
jaar flink verhoogd: ook in ons
land.
De prijzen voor het logies zijn
in ons land sterker gestegen dan
ae prijzen der maaitijden.
De prijzen voor logies en maal
tijden zijn in de na-oorlogse
„goedkope" landen meer gestegen
dan die in de duurdere landen.
Deze conclusies trekt de Horecaf
na het vergelijken van de hotelprij-
zen van rond twaalfhonderd Euro
pese hotels in acht landen.
Het totaal aantal overnachtingen
steeg vergeleken met 1956 niet
73.000, in Amsterdam met 50.000 in
Rotterdam met 21.000. overig Neder
land boekte een toeneming van
i 41.000, maar Den Haag moest, een
teruggang constateren van 40.000.
Dt Horecaf gaat uitvoerig in op
I de vraag of er behoefte bestaat aan
j meer logiesruimte. Het antwoord
waartoe men komt, is tweeledig!
I Het is „neen", wat betreft de
luxueuze klasse, „ja" wat betreft de
niet luxueuze maar wel coniforta-
j bele Klasse.
j De bouw van nieuwe hotels zou
volgens Horecaf thans nog ten na
dele van de bestaande hotellerie gc-
schieden.
WASHINGTON. Het Ameri
kaanse departement van Defensie
heeft medegedeeld dat dr. Wernher
van Braun het negende jaarcongres
van de internationale astronautische
federatie zal toespreken. Het congres
wordt van 25 tot 30 augustus in Am
sterdam gehouden.
Von Braun is technisch directeur
van het ballistische bureau van het
Amerikaanse leger in Huntsville in
Alabama. Het is nog niet bekend
wanneer von Braun uit Huntsville
zal vertrekken.
Utieke symboliek noemen dat de
Engelsen niet in staat zun twee he
ren gelijktijdig te dienen...
„Het is voor ons geen probleem
heeft prof. Loveil ai gelegd „De
Amerikanen gaan voor. ook al zijn
u zondag al aan de beurt geweest.
mt dinsdag verklaarde hij
kou dat hij niet op korte termijn de
lancering van een Russische raaan-
raket verwacht Volgens hem wach-
nen pas over een maand op- ten de Russen tot de rakettentech-
nieuw een poging kunnen doen 'nek verbeterd is.
om de achterkant van de maan
te onthullen. „Wat doen de
Russen?". Niemand weet 't. De
enige die hierover misschien
De Amerikanen zijn overigens
„stam-aasten in Jodrell Bank in het
graafschap Chesire: tot nu toe volgde
de telescoop de duurste ter we
reld met een enorme capaciteit al
nnhplrlprino Iran crpepn rïp verscheidene raketten op hun. dooi
opnetaermg Kan geven is ae de Amerikanen geheim gehouden
Engelse professor Lovell, die vlucht door de wereldruimte.
TOFFEES
32 ct. per 100 gr. Korneu 35 ct. en f 1.50
Aan de „Daily Express" ontlenen wy
deze tekening ran de „T-3 A" raket,
waarmee de Russen de achterkant
van de maan gaan verkennen. Een
kleinere versie van deze drietraps
raket. de „T-3" zou gebruikt zijn om
de „Spoetnik"-kunstmaan in de ruim
te te brengen.
Voor het scuot op de maan zal de
raket mogelijk nog met een kleine,
vierde trap worden uitgerust. Ttowel
het op schaal aangegeven silhouet
van een mensenfiguur op de teke
ning als de bi.l dit artikel behorende
foto van de Russische raket
tonen de kolossale afmetingen aan
van de gehele ,,T-3' ,V* combinatie.
De drietrapsraket op d'e tekening
werd ontworpen als een ballistisch
projectiel van het intercontinentale
kaliber. Van lanceerplaat* tot doel
kan dit wapen een afstand van tus
sen de negen- en tienduizend kilo
meter afleggen. De kans op een mis
lukking met de „T-3 A" combinatie
wordt bepaald geringer geacht dan
met de Amerikaanse «ThorM-raket
omdat de Russen hun raket veel
eerder gereed hadden en dus over
meer ervaring beschikken.
Professor Lovell. hoefd van de we
tenschappelijke staf van de grootste
radio-telescoop ter wereld m Jodrell
Bank (Engeland) heeft destuds de
Russen aangeboden waarnemingen te
verrichten met zijn gigantism^ tele
scoop als zij kunstmanen of ruim
teschepen buiten de dampkring bren
gen. Een soortgelijk voorstel heeft liii
aan de Amerikanen gedaan. Toen
zondag j.l. dan ook de „Thor '-raket
van Cape Canaveral opsteeg volgde
een team van Engelse èn Amerikaan- l
se deskundigen in Jodrell Bank het
verloop van de proef.
De algemene verwachting is dat j
aan het eind van de tweede .week in
september zowel de Russen als de
Amerikanen opnieuw maanraketten
zullen lanceren. Het zal dan voor
prof. Lovell moeilijk worden aan
beide landen zijn aanbod gestand te
Het zal voor de Russen bijzonder
moeilijk zun om zonder assistentie
van Jodrell Bank de maanraket on
der controle te houaen Als zu echter
over nrof Lovells telescoop 1 met
daaraan toegevoegd eigen weten
schapsmensen" beschikken kunnen
zu van seconde op precies
de positie van de -tstellen
en op het kritieke rr .oor mid
del van. radio-signal: .praketten
onsteken, die de laatslr nap van de
raket in een kringioop rondom de
maan moet brengen.
8Ï«I«
VINDEN, AfiDtRJ KRiJ&T lEMADD Dt KAN5
HET LAND MET VALSE TWIDTIG1E5
OVERSTROMEN
WEET U, MENEER MORION
WIJ T-MANflEN HERKEN
NEN VALS GELD OP HET EERSTE
GEZICHT... W/J WETEN VAN DIT
BILJET 2ELES Wit HETHEEFT"
GEMAAKT... DE MAN
HEET ALf" DE y
ARTIST.
WANT HIJ ZIT VAST OP
MOMENT.
NGETtS
HEEET GEGEVEN
QNSSBB
de cynische Stephen Protheroe.
Wat was ze voor zichzelf? Zou de
ze autobiografie de werkelijke vrouw
doen zien. die zich verborg achter
deze vloeibare persoonlijkheid, of
slechts een illusie té meer aanbie
den een Millicent Miles, die op
sluwe wijze was aangepast aan de
fantasieën van haar begerige lezers?
Eén ding was van het begin af
aan duidelijk-' de lezer zou door haar
in vertrouwen genomen worden. Haar
stijl wekte de, indruk dat zij een
lezer uitkoos, hem terzijde nam om
hem dingen te vertellen die niet
39 bed te gaan," zei Hilda, aangemoe- voor ieders oren bestemd waren. Dat
Nigel slenterde een poosje achter digd verder te vertellen „hoorde ik dePd^dm« t^Sbest wef dlleüfk
Panton aan en cine daarna weer hun stemmen in de salon. Ik kan menjKneia. en je moest wel aegenjK
terug naar de studeerkamer. Daar uw taal niet verstaan, maar ik bleef fNe^e manier van
overhandigde inspecteur Wright hem toch l^orou.Ze Riemde hem met talmat SeT ont-
n bureau-agenda en wees hem twee "aar tong. naar tong was ais een ri Ha-ar mampr
notities aan' R 930" stond zweep van ijs. Hij sprak weinig; hij nuiae aan net scheen. ..«aar manier
\erse notnies aan. s.so sionu verbijsterd opschokt alsof *n van schrijven heeft eerder de opper-
er gekrabbeld onder de vorige don- ieeK yeroijsiera, gescnqKi, aisoi n ee-mi-heiri van
derdag - dat moest het bezoek van engel hem plotsehng in het gezicht vlakkige eerlijkheid t an een spie
----- „li,— o-, „ri.viap ,tm,d cesDUwd had. Hu smeekte haar toen. aan ae opennartigneia
een iuncnaispraaic en aaarona^er ae eemeen £n het volgen- der het lezen begon hij te besef
laconieke notitie „Thorsday?! Nigel Afcn gemeen, m mr-w i*r>/Trvai nor
riarht na over het vraagteken, het de ogenbbk rende die arme mr Ryle 4der, v^ü1^'
de veelzeggende de kamer uit de trap.af en het huis 'esreld dat hif df tghriiSter
rwiil hü de trap H,j. heeft me niet jezien. Hu mogehjk wec-rSe
Waar ze een kinderlijke kleine zon
de bekende, wekte ze de indruk van
HOOFDSTUK IX een fier meiske, een vrolijke wilde
bras van een meid wier escapades
men niet anders dan met een toe-
3388. Tot diep in de nacht zit Rob te piekeren.
Heeft hij wel de juiste peiling genomen van de
raket neus? Het is tenslotte maar een klein ding
ên Je kunt je gauw vergissen..,. En wat is er
aiganlLik aan de hand met dia vreemde tanker.
&i« to plotseling spoorloos is verdwenen? Bat
ding kan toch maar niet zo zijn gezonken? Paula
haalt hem tenslotte over maar naar bed te gaan.
En ga dan morgen eens praten met die garnalen-
visser, die getuige is geweest van de ramp." zegt
zij >1* «Iemand 1», die er misschien iets meer
over kan vertellen dan is hij het." Dat is een
goed idee! Rob gaat een paar uur slapen en de
volgende morgen gaat hij naar de haven. Ouwe
Teus, de schipper var. de zarnalenboot. is natuur-1
lijk direct bereid om Rób te vertellen wat hij
heeft waargenomen op de Weetergronden.
Basil Ryle zijn. Op vrijdag stond gespuwd had. Hij smeekte haar toen. fS„
een lunchafspraak en daaronder de denk ik; maar ze lachte - o. haar l1,-; 'feL?J2_
laconieke notitie „Thoi
dacht na over het vraagteken,
uitroepteken en de veelzegg«
woordspeling») terwijl hij de trap
afliep naar de keuken in het souter- leek tvel blind; en
rajn zijn gezicht, als een spook
Hilda Langbaum was bezig een
kop koffie voor zichzelf te maken
en Nigel accepteerde er ook een. Inlas
komst: Nigel vertelde haar dat hij Die middag wijdde Nigel zich aan de geeflijkeeifmlach koö be°róetën
met de notaris zou regelen dat ze autobiografie van Millicent Miles, Waar ze o zo fijntjes een "onenig-
haar loon uitbetaald zou krijgen tot die hij op Scotland Yard had opge- heid thuis aanstipte, kón je het ge-
aan het eind van de maand en toe- pikt. toen inspecteur Wright klaar ritsel haast horen van de niet hele.
stemming zou krijger, als ze dat was met zijn werk in het huis van maai ondoorzichtige sluier die over
wilde, nog een paar weken in het de overledene, 't Onderzoek daar had de minder aangename aspecten van
huis te blijven wonen terwijl ze geen aanwijzingen opgeleverd, ten- haar ouders getrokken werd: „hoe
rondkeek naar 'n nieuwe ba;n. Haar zij de cryptische notitie in haar agen- gevoelig moet 't arme kind geweest
dankbaarheid voor deze kleine vrien- da voor vrijdagmiddag - „Thorsday?!" zjjn" jjet ze je denken; en wn
delijkheid was overmatig. Nigel een aanwijzing genoemd zou kun- -
liet "haar een poosje vertellen over nen worden. Nu de notaris gezegd
haar thuis in Neurenberg. Nadat had dat hij geen testament had op-
hij haar vertrouwen had gewekt, gemaakt voor zijn cliënte, en ze geen
leidde hij de conversatie, via Hilda's testament tussen haar papieren had-
verloofde van wie ze hem een foto den kunnen vinden, was er een sterk
liet zien, naar Basil Ryle. Hilda werd vermoeden dat ze intestaat was over-
dadelijk sentimenteel en melodrama- leden. Nigel hoopte dat de autobio-
tisch. Zo'n in-goede jonge man. Zo grafie meer zou openbaren dan het pUiaire schrijver van haar soort, on
innig verliefd. En dan de manier huis in Chelsea gedaan had, hij be- voorwaardelijk geloofde in ieder
waarop ze hem had behandeld! Een gon eraan met hooggespannen ver- Woord dat ze schreef, in ieder geval
koude vrouw, harteloos en spottend, wacht Millicent Miles had ten- onder het schrijven en zich hoo"-
dat was ze. Een Duitse minnaar zou minste - hoedanigheid van een hartig onbewust was van contradic-
haar geslagen hebben, haar op haar groot auteur bezeten dat Nega- ties of zeifbedrog. Dat ze deze on-
knieën hebben gedwongen; maar de tieve Vermogen dat zijn bezitter m bewUstheid combineren kon met een
Engelse mannen waren teerhartig; staat stelt de kleur van zijn omge- vakkundige hantering van de reac.
zij begrepen niet dat, de man een ving aan te nemen, zichzelf óver te ^jes varï ]e2€r duidde op een zeer
meester moet zijn: zij liepen weg ïpet geven aan de persoonlijkheid van subtiel goochelaarsbrein - een egoïs-
de staart tussen de benen, zoals een ander. By haar had net niet me en een /undamentele onverant-
mr. Ryle die avond. meer om het luf dan hpLt;"c-'ei.ovoail woordelijkheid die werkelijk reus-
Hilda had hierover niet tegen de een kameleon, en een trucje waar- achti ttlaren (wordt vervolgd)
politie willen spreken: maar mr. van ze zich goed had leren bedienen.
Strangeways was anders, zo sympa- Zo wa, ze 'n bepaalde vrouw geweest Woordspeling op de naam van Ge~
thiek. voor de verliefde Basil Kyle, maar neraal Thoresby en de vorige dag,
„Toen ik naar boven ging om naar weer een heel andere vrouw voor Thorsday, donderdag Vert.
prachtig van haar dat ze geen ran
cune voelt om de wijze waarop re
geleden moet hebben.".
„Het is werkelijk een meesterwerk
van uitgerekende oneerlijkheid," be
dacht Nigel: maar niet lang daarna
veranderde zijn inzicht, toen hij zag
dat Millicent Miles, zoals iedere po-
