Wanhoopsdaad van
verdrevenen
Tito, de spelbreker
NEDERLANDSE DAG OP EXPO
ONDANKS REGEN MOOIE DAG
■JK
Genezen
INog dit iaar
atoomvr
AAN HET EINDE
van het j Door Nicholas Blake j
HOOFDSTUK
Menotti s Opera
geen succes
Grote ^opdracht
aan
Hotelzihjer voor
vlaggeschip HAL
SCHEEPVAARTKRINGEN TE HAMBURG-: «STkS 'bi
Hoimldtwerke
plaatsen
kernreactor
Castro stelt Cubaans
leger voor de keus
Roc k [n: roll-koning
ontvlucht nozems
Canadese Italiaan
gedood door bom
-
-5PROETJ& SPARKS d
oor FRANK GODWIN
Sir:
AVONTUKE
VAN
KAPiTEjN
ROB
Donderdag 21 augustus 1958
DE Zwitserse hoofdstad heeft onlangs voor de tweede 'maal de'sen
satie beleefd van een aanslag op een gezant scha psgebouw. Was
het in 1905 het Roemeense gezantschap, waartegen de aanslag
was gericht, ditmaal gold de overval de diplomatieke vestiging
van Hongarije. De opzet was niet zo groot. Dc groep, die indertijd het
Roemeense gebouw binnendrong, bestond uit een man of vijf, en kon
slechts ha geruime tijd worden verdreven en gearresteerd. Het aantal
overvallers op het Hongaarse gezantschap wasislecbts twee; en hoewel zij
genoeg consternatie verxVektén, kon de Zwitserse politie hen betrekkelijk
spoedig overmannen. Eén hunner bleek nog levensgevaartijk gewond.
In Zwitserland maakt men zich nu erg boos over de officiële Hongaarse
commentaren. Volgens deze was de aanslag het gevolg van He opzwepende
campagne, die de Zwitserse pers en radio onder het welwillend oog van
de regering bij voortduring voeren tegen de Hongaarse volksrepubliek. De
bladen bijten terug: jullie systeem is verantwoordelijk voot de massa-
/v lucht en voor de wanhoop van zo velen, die in het buitenland niet aarden.
Wat wonder, dat er- dan mensen zijn. die eens domme dingen doen! Er is
overigens voor de Zwitsers geèn reden, zich zo op té winden. Al die aan
tijgingen 2ijn louter routine. Men drukt op de knop van een automaat en
krijgt wel een passende tekst. Onlangs gaf in een dierentuin in het Oost-
duitse Rostock een (Oostduitse) dame een aap glaspoeder te eten. Com
mentaar van een communistische krant: poging van de imperialisten tot
het ondermijnen van de geestelijke .volksgezondheid door. aanval op een
dierentuin.
Men denkc trouwens niet, dat de overvallers in Zwitserland oei gunstige
pers hebben. De Zwitsers werpen hen we! degelijk voor de voeten, dat zij
misbruik maken van de gastvrijheid van het land, dat hun uit naastenliefde
onderdak heeft verschaft' en welks neutraliteit zij' door hun daad in een
verkeerd daglicht hebben gesteld. De Zwitsers oogsten wel graag de vrueh-
ten van hun tussenpositie, maar worden er liever niet aan herinnerd, dat
daar ook wel eens minder prettige dingen uit bunnen voortkomen.
WAT bezielt deze overvallers? Waar zijn zij op uit? Men moet er
zich rekenschap van geven, dat vluchtelingen veelal er een ge
heel andere mentaliteit op na houden dan landverhuizers.-Deze
laatsten hebben zich vertrouwd gemaakt met de idee, voor altijd
in een andere omgeving te wonen; zij rijn bereid tot aanpassing. Vluchte
lingen echter zijn dikwijls ongaarne vertrokken, en de vurigste hoop van
velen hunner'is, onder betere omstandigheden eens terug te keren. Wrok
en ressentiment koesteren zij jegens degenen, voor wie zij zijn gevlucht en
die hun terugkeer als eerlijke en vrije mensen verhinderen. Dit complex
van gevoelens houdt al min of meer een voorbeschikking .in tot de samen-
zwering. Als vreemdelingen in het gastland belemmerd in hun politieke
werkzaamheid en machteloos jegens de onderdrukkers daarginds, die rij zo
vurig haten, ziju zij in hun dadendrang gedoemd tot het zoeken van. onge
wone methoden.
Dit is de achtergrond van de overvallen te Rem. Er was een weigering
hij de betrokkenen, zich als uitgeschakeld te beschouwen; zij wilden iets
forceren. In beide gevallen gaven de overvallers op, dat het hun ging om
documenten. Was het waar? Waar is, dat in de kringen van politieke emi
granten bij gebrek aan beter veel waarde wordt gehecht aan documenten
van allerlei aard. Dit heeft meer dan één reden. Documenten rijn vaak
onthullend en compromitterend, waardoor zij waarde hebben voor de
contra-propaganda. Documenten rijn ook grondslag voor namaak. Om dit
te begrijpen moet mén er maar aan denken, dat destijds in de bezette lan
den het verzet niet zoveel vervalste stukken had kunnen vervaardigen,
wanneer het niet had beschikt over originele.
Toch is het de "vraag of het in de diepste grónd om documenten ging.
Wij geloveu het niet. Wij zien in het gebeurde vooral een soort explosieve
activiteit van lien, die zichde rechte wegen om rich te doen gelden zien
versperd. Er gaat van daden als deze iets beklemmends uit, het bewijs als
*e leveren hoezeer totalitaire systemen ook buiten het eigen land onheil
aanrichten in de geesten.
MAARSCHALK TITO, andermaal uitgestoten dooi de grote opper-
hoofden,* heeft steun gewaagd aan Amerika en zal die wel krijgen
ook. Ons lijkt dit juist. Want men zegt wél, dat Tilo op zijn
manier even communistisch is als Chroesjtsjew, maar men ziet
dan over het hoofd, dat hij juist aan de communistische machtsvorming
en afdreiging geen deel heeft. Het gevaar rit niet in hef communisme als
economisch systeem, het gevaar zit- in het communisme als imperialistische
totalitaire macht.
Joegó-SIavië onderwerpt zich niet en verzwakt daardoor het communis
tisch machtsstreven inplaats dat het liet versterkt. De betekenis hiervan
kan niette hoog worden aangeslagen. De zelfstandig gebleven Tito immers
daagt bij voortduring de machthebbers in Moskou (en Peking) uit en is
tegelijkertijd de hoop van veel „nationale" communisten, die voor het
ogenblik genoodzaakt zijn om te hukken. Als spelbreker en als ondermijner
van de-kracht der dreunende en eensluidende propaganda vervult hij een
historisch'belangrijke-rol. Het Westen heeft dan ook alle reden om hem
te helpen, op de been te blijven, nu de Russen hem opnieuw economisch
isoleren.
Van één onzer verslaggevers)
BRUSSEL. Over de Hey-
zelvlakte sjokte gisteren wat
mismoedig en noe een in gala-
kostuum gestoken schutter uit
Voerendaal. Geen gewone
schutter van Speenhoff, maar
een model-schutter, compleet
met ivitte sous-pieds, rode ga
lons op het zwarte uniform,
wapperende pluim op de sjako.
Naast de schutter liep zfn
vrouw met een tas vol pro
viand. Achter hem z'n dochter
die pa's sabel torste. Hij was
niet de enige typisch nationale j
figuur, die we in de late na- j
middag op de EXPO aantrof-
fen,
We hetiberi eigenlijk nooit gewe
ten., dat ons lieve vaderland nog zo
veel- nationale figuren rijk is: de
volksdansers uit Markelo en de
Scbeveningse" vrouwen kenden we
natuurlijk, evenals de Westfriese en
Zeeuwse boeren. Maar buiten de
folkloristische afdeling van het Arn
hemse Openluchtmuseum hebben we
nimmer zo'n staalkaart aan kos
tuums, op levendemodellen gedra
gen. aanschouwd.
-Na een rede van Utrechts
burgemeester, jhr. mr. C. J, A. de
Ranitz, voorzitter van het Nationale
Dag-comité. wandelden broer
(Daniel) en zus (Janny) Bezuyen
uit Ellemeet, in "de rampdagen door
een Belgische wentelwiekpiloot van
het dak van hun ondergelopen huis
gered, de statige trappen naar de
Belvédère op. Door twéé erehagen
van Schéveningse vissersvrouwen,
die de halsdoeken tegen de regen
om het hoofd hadden geslagen, en in
de rug gedekt door een detachement
Zeeuwse vrouwen, die zo verstandig
waren geweest, hun paraplu's niet
te vergeten. Het tweetal overhandig
de baron Moens, onder toezicht van
de bescheiden maar droog op de
achtergrond blijvende minister Staf,
de commissaris der Koningin in de
provincie Utrecht, mr. Ch. T. E.
graaf van Lynden van Sandenburg,
en vele andere hoogwaardigheidsbe
kleders een keurig geëmball-aerde-
bloembol, en een door de verse regen
heerlijk geurende struik van de naar
de commissaris-generaal
rozen.
3K*
te
rli*
BRUSSEL. De wereldpremière
in het Amerikaanse inciter op de
Expo van de opera van de Italiaan
Gian Carlo Menotti, „Maria Golo-
)vin" scheten, heeft woensdagavond
Jjn ieder geval één ding duidelijk ge
maakt: de inhoud van deze romanti
sche tragedie, welke de componist-
libreltoscbrijver beslist niet tevoren
wenste bekend te maken. Het merk
waardige feit deed zien voor dat
juist door het ontbreken van een
ieid-caad tot ver in het laatste be
drijf niemand precies wist, wat er
nu eigenlijk op het toneel gebeurde,
hetgeen weliswaar spanning
enigszins vergrootte, maar het vol
gen en^het genieten van het geheel
minder \eenvoudig maakte.
De mtwiek was welluidend, niet
bijzonder\ helder, volstrekt niet
nieuw eitunen meende er steeds ge
deelten inv>p te merken, welke men
vroeger ei*iers al eens had gehoord.
Ontroerd werd men geen ogenblik
en het geheal liet een onbevredigen
de indruk na.
dat zij hiermee een beeld kregen van
Nederland zoals het is. Behalve de i
marsen van de muziekkorpsen van j
diverse grote bedrijven, over de
Heyz el vlakte het Jachthoorn- en j
Tamboerkorps van Bronswerk uit i
Amersfoort, de Shell-harmonie, de
Philips-harmonie en de Boxtelse
Harmonie was er 's avonds nog;
j het gala-concert van het Residentie-
genoemde Orkest in het Groot-Auditorium, met
0 concertmeester Herman Krebbers als j
VERAL op de EXPO was het solist in Mendelssohns Vioolconcert, i
van 's morgens vroeg af al dui- En het was goed dat daarna de Na-
«l- j-, -tionale Dag, begonnen met een
„oecumenische" dienst in het Pavil-
De Nederlandse dag op «ie Expo J
zou zonder repen en znnder I
folkloristische optocht-en-demon-
sfraties geen écht Nederlandse 1
dap' geweest zijnook al waren j
er nog tien keer meer bloemen
uitgedeeld aan belangrijke af j
minder belangrijke „personali
teiten.".
ZEIST De Soèa-fabrleken in
Zeist hebben van de\ Holland-Ame
rika Lijn de opdracht ^ontvangen om
de inrichting van bel zilverwerk
van het nieuwe vlaggeachip „Rotter
dam" te verzorgen. De „Rot wr dam"
zal fn september van stabel lopen en
in dezelfde maand van bet volgend
jaar dc eerste reis maken.
De order voor het 2ilver»verk om
vat 75,000 stuks hotelziver,$de lever
tijd bedraagt een jaar.
Bij deN.V. Gero-fabrieken^n Zeist
dreigt, zoals wij vorige week\ schre
ven, ontslag voor 113 van de 830
personeelsleden als gevolg fan het
teruglopen van de orders, eri%v door
een verdere mechanisatie.
MIJN neet Frits, een vers afge-
studeerde -medicus, heeft, zich
onlangs gevestigd xn een Limburg#
dorp, waar hij de praktijk' konot»er.
nemen w« een grijsaard, die zich
rtioegekeken had op de beriagen. ton
gen van zijn gemeentenaren.
Voor zo'n jongen is dat een hele
overgang. Uit het dartele, door de
burgerij met een glimlach geëer
biedigde leven van een populaire
corpsstudent, die, met veel nancon-
jormistisch laicaai, geen evenement
verzuimde, viel hijplotseling in de
wat onwerkelijke status van een
dorpsartsdie, in een slaapverwek
kende negerij, net als een winke
lier op een klant zit te tv ach! en.
Toen hij twee dagen in een smette-
loos witte jas, met zyn goed ge
manicuurde duimen had zitten
draaien gaf de praktijk het eerste
teke7i van leven. Er verscheen na
melijk een schuw meisje 'met eeti
briefje} waarop moeizaam geschre
ven stond: Wilt u eens naaf mijh
man kijken?".
Dat kijken bleek te moeten ge
schieden in een boerderij, ver bui
ten het' dorp. Hij fietste er heen eti
vond een man in bed, die in com
pacte bewoordingen te kennen gaf,
dat hij zich anders voelde dan ge-
woonhjk.De jon gé medicijnman
stelde een uitvoerig onderzoek in,
maar de enige diagnose, die hij ten
slotte met zekerheid kon sietïen, 'was
dat de patiënt zich zelden wastè
„Ik kom morgen terug", verklaar
de hij ernstig. En hij verliet..het
vertrek.
Toén hij in de gang zijn regenjas
aantrokzei hij tegen de echtge
note, van. de zieke, die stond te.hon
geren naar het. manna van zijri
woord: Met komt w?el in órde.
Neemt ude temperatuur maar op.."
Het mens knikte, even schuw als
het dochtertje,, dathet briefje had
gebracht. Daarmee was de eerste
visite, die mijn neef in zijn carrière
bracht, teneinde.
Thuisgekomen sloeg hij de studie
boeken weer eens open, concludeer-'
de dat de man voor een ziekte of
'acht in aanmerking kwam. en dacht
lang na.
yJk tast in het. duister", zei hij
tegen zichzélf, maar morgen weet'
ik misschien meef'.
De volgende middag fietste hij
weer naar de boerderij. Tot zijn
levendige onsteltenis vond hy zijn
eerste patiënt aan het werk in de
tuin.
ut Is cl weer in orde, dokter
sprak, de man, ,,'t heeft geholpen
wat je gezegd hebt.'1
„Wat bedoelt u?", vroeg de prille
medicus verbaasd.
De vrouw legde het hem uit, Jk
neb de temperatuur opgenomen",
zei ze.
En ze Ziet hem zien hoe.
Des avonds, voor het slapen gaan,
had zij de barometer van de wand
delijk. dat het ónze nationale dag
%vas_ Aan alle paviljoens werden om
negen uur Nederlandse bloemen be
zorgd. Van vele van die paviljoens,
woei onder de eigen vlag de Neder
landse, driekleur. In het Japanse pa-
joen der Protestantse Kerken,
eert Pontificale Hoogmis, opgedragen
door mgr. Baeten, bisschop van
'Breda, in Civitas Dei, de architecto-
viljoen werd op geregelde tijden nisch progressieve kerk van het
het Wilhelmus ten gehore gebracht, j Vatikaan, werd besloten met een mi-
En de argeloze bezoekers die 's mor- i litaire Taptoe.op de Esplanade. Niet
gens de Nederlandse afdeling wilden] hélemaal de Taptoe Delft daar-
bezichtigen. werden door lang nietvoor ontbrak de entourage maar
malse politiemannen van hun voor- toch wel meer dan een flauwe af
nemen afgebracht. Met forse kreten spiegeling daarvan, Met medewer-
en stevige ellebogen maakten zij king van de Marinierskapel van de
ruimte voor de hostesses van de on-Koninklijke Marine mei tamboers en
derscheidene nationale afdelingen, j pijpers van het Korps Mariniers, de
die na de door mr. Van Walsum,Koninklijke Militaire Kapel en het
onze consul-generaal gehouden re-Tamboerskorps Garderegiment Gre-
ceptie. een bijzonder soort show ten nadiers. de Kapel van de Koninklijke
beste hadden gegeven. Voor een jury, i Luchtmacht met tamboers, het Jacht-
waarin o.a. de grand old lady van hoornkorps der Gardegrenadiers, het
oos toneel, mevrouw-Rika Hopper Tamboerkorps van het Garderegi-
(81),. Annie Schmidt en Wim lbo zit- me.nt Fuseliers Prinsós Irene en het
-r -m 1 worgen op „mooi tceer" stond, had
X I - 1 üe paüént begrepen, dat er aan zijn
\Js *7 tnef een blik vol onverholen
cwondenng: Jij bent veel beter
in die ouwe".
,ing hadden. De eerste prijs voor
deze show* ging naar het Britse team,
dat vijf dagen gratis op reis mag
door Nederland.
De receptie van mr. V<m Walsum
werd bijgewoond door o.a. de mi
nisters Luns en. Staf. De be winds-
man ran Buitenlandse Zaken zagen
■we om half drietoanhopig' dwalen
op de oprijlaan ran de Belvédère,
waar hij als gast ran. baron Moens
de Femig had geluncht. „Waar is
1 r?° (fnfstaan soms reputatiesNiet
alleen in de medische wereld
HAMBURG Ook West-Duitsland
houdt zich bezig met de ontwikke
ling van atoomreactoren voor de
HAVANNA Fidel Castro, leider
van de Cubaanse opstandelingen,
heeft het Cubaanse leger voor de
keuze gesteld, een staatsgreep tegen
de regering uit te voeren of 2ich
bloot te stellen aan een „totale" ne
derlaag.
Castro eist terstond antwoord, om
dat zijn troepen anders binnen zes
maanden van het oostelijke uiteinde
van het eiland naar het westelijke
Nieuwe aardschokken
teisteren Perzië
TEHERAN lit de Penlsche Jte-
den Kermansjab en Nahavand. die in.
het weekeinde door krachtige aard
schokken werden getroffen, Is
vcoensdag door nieuwe aardschokken
weer schade aangericht.
Er zouden geen slachtoffers geval
len zijn, aangezien de bevolking in,
het open veld kampeert.
Door de aardschokken van zondag
en maandag zijn volgens de jongste
berichten 137 mensen 'om het leven
Exercitie-peloton, van het Lucht
macht ïnstructieregimestt
Met het optreder van',de Friese en
de Schermer Volksdansers, met het
spectaculaire musiceren' van het be
reden Trompetterkorps ,en met de
oud-Hollandse boerenbruiloft, in de
vooravond gevierd in het vermaaks-
park „België 1900" heeft het volk
zeker zijn spelen gehad. En. daar kracht aangedreven vrachtschip
hadden we bijna Utrechts trots, hetklaar te hebben: men wil een aloom-
stadspierement de Lanae Gavioli,reactor plaatsen in een modern
■mtjn chauffeur?", vroeg hij aan j vergeten- Zodra het earilSon zweeg i vrachtschip van een reder uit Slees-
iedereen die hem tegen kioam. Toen j zorgde het voor 't paviljoens voor een wijk-Holstein. Deskundigen inJHam--
de antu:oordcTz zich vijf minuten oernederlands nummertje muziek.
achtereen beperkten tot 'n schouder- 1
Professor Kurt Mies, ook een
scheepsbouwkundige uit Hamburg,
meent dat het nog lang niet zover
is, dat het eerste Westduitse atoom
vrachtschip in de vaart komt. Het
optimisme zou naar zijn mening
slechts berusten op de successen bij
de bouw: van atoomduikboten in-de
Verenigde Staten. - w
De Westduitse staten Sleeswijk-
Hoïstein, Hamburg, Bremen en Ne-
der-Saksen hebben enige tijd geleden
een. studiecommissie voor scheeps
voortstuwing van schepen. Nietreactors opgericht,'waarin ook de re-
iedereen Is-er echter even optïmls- J gering In Bonn vertegenwoordigd is.
tisch over een snelle ontwikkeling i Op 16 oktober komt de commissie
van het atoomschip. l'inHamburg bijeen om een proef-
De werf Howaidtwerke in Kiel reactor aan te wijzen, die het best
hoopt dit jaar nog een door atoom- j geschikt is voor de aandrijving van
schepen, daarna zou men kunnen be
ginnen met de bouw van een proto
type voor een reactor van 5.000 kw.
OSLO Tienduizend jongelui, die
unld zijn van rock 'n -roll, werden
gisteravond helemaal woest, omdat
hun favoriet Per Elvis" Granberg
niet tot rock V roU-fconing ge
kroond werd. De jury moest snet
het podium verlaten, toen een hels
tmnuit losbrak, nadat zij de titel
toegekend had aan de Zweedse me
dedinger Karl „Kleine Gerhard"
Ludkvist uit, Vesteraes.
De jongelui in het vol gepakte
Jordel Amfistadion, werden stapel-,
eek. van teleurstelling en probeerden
het podium te bestormen om zich
over deze belediging te wreken,
maar een stevig politiecordon en be_
ophalen of een „kweet-niet-meneer", i
stelde mr. Luns met klem vast: „Ik -.
ben de minister 'van Buitenlandse
Zaken". En zowaardit bracht hem
uitkomst. I
ER zijn landen, die meer dan één d
Nationale Dag hebben gevierd .1 tonio Dipasquali een 3I-jarige Ila-
oo de EXPO. Waarschijnlijk waxen Uwwe immigrant is gedood door
die Nationale Dagen voor hen een j een hom die wae vertomta, aan
-- - - heeft de ontsteking van ryn auto.
c>
AMHEKSTBURG (Canada)j—An
tonio Dipasquali een 3I-jar%e
burg menen, dat het tweede Duitse
schip roet atoomaandrijving in 1961
in de vaart zal kunnen zijn. Ham*
burgse scheepvaartkringen vinden
dat Duitsland niet achter kan blijven
en over korte tijd over atoomvracht-
Maar professor lilies zegt, dat proe- i wakers van het stadion slaagden
ven daarmee zeker anderhalf jaar erin. in hen tegen, te houden. Hier-
zullen vergen. door kregen de pas verkozen koning
Behalve in West-Duitsland zijn ook j plug <je juryleden twee Zweden,
in Nederland voorbereidingen ge- i twee Denen en twee Noren 'de
troffen voor de fabricage van reac- j tijd er veilig van door tc gaan.
toren voor schepen. Andere landen Kleine, Gerhard denkt er nu over
waar.men deze ontwikkeling stimu-
uiteinde zullen oprukken en hei leger gekomen en 20O gewond, 71 dorpen
„geheel zullen verslaan". werden zwaar beschadigd.
prestige-kwestie- Nederland
met zijn Nationale Dag zeker zji
prestige hoog gehouden. \an de
folklore, die niet zo vitaal meer is
als zij hier, gecomprimeerd 'in een
indrukwekkende stoet, werd voorge
steld, hebben Johan Bodegraven en
Han Rozendaal een boeiend schouw
spel gemaakt. Wij nemen aan, dat
niet alle EXPO-bezoekers menen,
Dte bom
ontplofte toen bfj rijn anto stalrtte.
Het slachtoffer laat zijn vroupv en
vijf kinderen achter. In de zwijg
zaamheid van de familie van^ Di
pasquali en zijn vrienden meerif de i
politie een aanleiding gevonden, te
hebben dat hier sprake is van \een
moord als gevolg van een famfiie- f
vete. 1
schepen dient te beschikken om te j leert.,' zijn: de "Verenigde Staten, Rus-
kunnen concurreren op de wereld-1 land.vFrankrijk, Japan en Noorwe-
zeeën. gen.
zijn optreden in de nabijgelegen
stad Drammen niet te laten door
gaan.'Hij'vindt het na de ervaring
in Oslo een tikje riskant.
!K WtET NIET PHEtlEi WAnMtÉR VER-
WAAR DE KlTiDCREM ZIJU JWACHT U T£ TERUCj
zt zi)n ALVRocart t r~CZ
PAARD WtfiöEGAAH.^i PlKK-Al I M
op Htrovot fort. .m oe oan£iME Qpno,.
O. METHtreTEM zim
ZEAinjDTHUU...
WILT tl
WACHTEM
JAHttL
GRAA6
ItMAnO fi.J>R06teRD£ t KWAM (VltT DOOR
ons D-DOOO TE
DEWino OltREütri
VAn KAnons
KoöEii!
ÖOOIEIT
JA, HET LEER
ER WEL OP!
1339 Paui* iWeft de koffie net klaar en de vis-in brand vliegt en het schip zinkt, dan is de zee
V.S K^rrt S;. de tialk een I tot inde wijde (natrek bedekt met olie. En wij
sera komen graag aan boord van de tjalk een
bakie doen" Rob hoort olie bijzonderheden over
het vergaan van de „Baltic". „Het was allemaal
in een paar minuten gebeurd," varteit de soup
ér, „en geen man kan het hebben ox'erlemd.
"aar weet u, wat nou zo gek is? Als een tanker
tot in. de wijde omtrek bedekt met olie. En wij
hebben geen spoor van olie aangetroffen.." Rob
knikt. De „ramp" wordt dus nog mysterieuzer!
Of de schipper dé plaals hog zou kunnen aaiiwij
zen. waar de „Baltic" is gezonken? Ja, die plek
weet hij precies. het wrak ligt niet diep,"
voegt hij er aan toe, „als ze bij de marine een
paar van die kikvorsmannen of een duiker naar
beneden «turen hebben ze die schuit direct ge
vonden." Rob bedankt de vissers voor hun in
lichtingen en zegt tegen Paula, dat hij nog eveu
naar de Brandaris gaat om ook daar een praatje
te maken. Robbie mag met zijn vader mea.
40
Nigel vroeg zich af hoe miss Miles
van plan was geweest aan Basil Kyle
de discrepanties, te verklaren, die
er bestonden tussen, het verhaal van
haar jeugd zoals ze dat hem verteld
ihad en zoals ze het in haar boek
|had gedaan. Volgens haar boek was
thaar vader, een commissionair, in
derdaad failliet gegaan, maar hij
was noch een dronkaard, noch een
sadist; ze beeldde hem af als een
joviaal onhandig type, wiens zonden
einder uit zijn omissies dan uit zijn
commissies voortsproten. En e ven
man werd haar moeder hier als een
slet en een buistiran voorgesteld: ze
whs daarentegen een strenge vrouw
va a baptistische overtuiging wier
gro»ot5te kwaad hierin bestond, dat ze
voortdurend op haar echtgenoot vit
te *>n haar dochters meisjesidealen
nieb vermocht te begrijpen. Niette
min, hoewel de behandeling van de
ze ftwee mensen in de eerste hoofd-
stukiken. het omgekeerde was van
satiiipsch of aanklagend, steeg er
toch! een atmosfeer van vergevens
gezindheid van tussen de regels op
eëin soort heilige stilte die de in
druk i wekte dat de schrijfster heel
wat had moeten verzwijgen. En in
derdaad had ze ook een baan. gehad
als verkoopster op haar zeventiende
jaar. imaar dat was in een boek
handel, en ze was er niet voor van.
huis weggelopen.
Nigel kon nauwelijks wachten om
aan. M&Ucent Miles op negentienja
rige leelftijd toe te komen, toen
zoals zejBasil Ryle verteld had zij
verleid was en een doodgeboren
kindje gebaard had. Met "wat voor
eufemistische stuiptrekkingen zou
ze die p<sriode van naar leven behan
delen? Óf, en. dat was waarschijn
lijker, ook dat was een schandelijk
verzinsel) geweest om de sympathie
van die Jtrme Kyle te wekken. Maar
Nigel dwiong zichzelf niets ovbr te
slaan en ploegde voort door tennis
wedstrijden, grappige verhalen over
vriendinnen van school, de weelderi
ge reactie* van de jonge Millicent
op de schoonheid der natuur en de
erfenis van de grote literatuur,
haar ouders onvermogen om haar te
„begrijpen", de schuwe gevoeligheid
die ze voor hen verborg onder het
uiterlijk van een robbedoes, de
(zorgvuldig beschreven) feiten van
ontluikende vrouwelijkheid, de kle
ren die ze had gedragen en de ge
dachten die ze gedacht had.
Dit alles kwam Nigel heel on
werkelijk voor. En die onwerkelijk
heid werd nog verhoogd door de ge.
woonte van de schrijfster om bepaal
de mensen aan te duiden met een
hoofdletter en een punt. Deze terug
houdendheid. op zichzelf al vermoei
end, werd dubbel vervelend toen
Nigel ontdekte dat die Initialen fic
tief waren; in de marge had de
schrijfster, steeds als er een nieuwe
figuur werd opgevoerd, een initiaal
geschreven, die verschilde varx de
letter die in de tekst voorkwam.
Die notities, nam Nigel aan, waren
een geheugensteun en gaven de
juiste initialen.
Halverwege hoofdstuk vier vond
hij een aantekening van Inspecteur
Wright aan een pagina gehecht."
„Er is een hoofdletter G. uitgevlakt
in de marge naast regel 19." Een
trilling ging door Nigels zenuwen. Hij
had contact met de moordenaar. Die
overtuiging was ongerijmd ten
slotte kon Millicent Miles die G.
zelf wel uitgevlakt hebben, maar
Nigel voelde dat dit het werk van
de moordenaar moest zijn geweest.
Langzaam las hij de betreffende
alinea's, en spitste zijn geestelijk
oor om de boventonen te vatten*
Het was enkele weken na myn
achttiende verjaardag dat ik de man
ontmoette, die ik Rockingham zal
noemen. Op een middag kwam hij
de boekwinkel binnen, en wij raak
ten in gesprek. Ik besefte niet, terwijl
wij de romans die sereen en geheim
zinnig op de planken stonden, be
spraken, dat deze schuwe slungel
achtige jongeman eens een, machi
zou zijn in de tcet-eld der literatuur.
Het tua# me al voldoende te ontdek
ken zoals ikal gauw deed want
er moest reeds een verwantschap
tussen ons zijn geweest, die mij in
staat steEde ons beider verlegenheid
te overwinnen en hem uit te horen
dat Rockingham een vakgenoot
xaas, er- was zelfs at merk van hem
gepubliceerd in tijdschriften. Ah. de
magie van de drukletter voor de jon
ge beginneling! Ik vraag me af of de
•moderne generatie, die zo onbeducht
zovele verouderde sjibbolets vernie
tigd heeft, wel begrijpt wat zij ver
loren heeft door ock de fijne, jeug
dige, uuriye deugd van de helden
verering van zich af te werpen?
Voor mij was een schrijver een god.
En ook al bleek deze god dan later
lemen voeten te hebben, geen scha-
dxiw van een voorgevoel verduister
de mijn geluk bjj dit eerste rencon
tre.
Ik stuurde hem een kort verhaal
dat ik geschreven had en hij stuur
de het terug met kritiek en aan
moediging die met geen goud te be
talen waren voor het bedeesde tneis-
je dat ik toen was. Toen ik zelf'
„beroemd" werd en ontluikende au
teurs mij begonnen te bestoken met
hun leerlinge-nprestaties, herinnerde
ik me wat Rockingham eens voor
me had gedaan. Ik besloot daarom
één kostbaar uur per dag te reser
veren om deze correspondenten te
helpen. Hoe druk mijn leven ook
was en met een vol aandeel in d*
zielesmart die iedere vrouw ten deel
valt, heb ik toch altijd aan dit be
sluit vastgehouden. Mijn beloning is
de dankbaarheid van honderden as
piranten naarde literaire lauweren.
Deze dankbaarheid, niet minder dan
de loyaliteit van myn trouuie lezers,
totst voor mij de hoon von de zoge-
naamde highbrotcs uit. Daardoor
voel ik me bemind en welke
vrouw wil niet bemind worden? En
daardoor voel ik me nederig.
Het leverde niet veel op, dacht
Nigel. Alles wat hij uit dit brok
oudbakken zoete eigen roem kon
halen, was dat „Rockingham" le
men voeten had gehad, dat zijn
werkelijke naam met een G. begon,
en dat hij „een macht in de wereld
der literatuur" was geworden.
„G." Het zou „Goggles" kunnen
betekenen, „stofbril', en dat was
misschien, maar misschien ook niet,
Stephen Frotheroe; het zou zelfs nog
een aanduiding kunnen ziju voor"
miss Miles' tweede echtgenoot, de
motorracer. Maar ook, ala je eraan
dacht dat ze de gewoonte had man
nen alleen bij hun achternaam te
noemen, zou het Arthur Geraldinc
kucnen betekenen.
(wordt vervolgd)