Wanhoopsdaad van verdrevenen Tito, de spelbreker NEDERLANDSE DAG OP EXPO ONDANKS REGEN MOOIE DAG ■JK Genezen INog dit iaar atoomvr AAN HET EINDE van het j Door Nicholas Blake j HOOFDSTUK Menotti s Opera geen succes Grote ^opdracht aan Hotelzihjer voor vlaggeschip HAL SCHEEPVAARTKRINGEN TE HAMBURG-: «STkS 'bi Hoimldtwerke plaatsen kernreactor Castro stelt Cubaans leger voor de keus Roc k [n: roll-koning ontvlucht nozems Canadese Italiaan gedood door bom - -5PROETJ& SPARKS d oor FRANK GODWIN Sir: AVONTUKE VAN KAPiTEjN ROB Donderdag 21 augustus 1958 DE Zwitserse hoofdstad heeft onlangs voor de tweede 'maal de'sen satie beleefd van een aanslag op een gezant scha psgebouw. Was het in 1905 het Roemeense gezantschap, waartegen de aanslag was gericht, ditmaal gold de overval de diplomatieke vestiging van Hongarije. De opzet was niet zo groot. Dc groep, die indertijd het Roemeense gebouw binnendrong, bestond uit een man of vijf, en kon slechts ha geruime tijd worden verdreven en gearresteerd. Het aantal overvallers op het Hongaarse gezantschap wasislecbts twee; en hoewel zij genoeg consternatie verxVektén, kon de Zwitserse politie hen betrekkelijk spoedig overmannen. Eén hunner bleek nog levensgevaartijk gewond. In Zwitserland maakt men zich nu erg boos over de officiële Hongaarse commentaren. Volgens deze was de aanslag het gevolg van He opzwepende campagne, die de Zwitserse pers en radio onder het welwillend oog van de regering bij voortduring voeren tegen de Hongaarse volksrepubliek. De bladen bijten terug: jullie systeem is verantwoordelijk voot de massa- /v lucht en voor de wanhoop van zo velen, die in het buitenland niet aarden. Wat wonder, dat er- dan mensen zijn. die eens domme dingen doen! Er is overigens voor de Zwitsers geèn reden, zich zo op té winden. Al die aan tijgingen 2ijn louter routine. Men drukt op de knop van een automaat en krijgt wel een passende tekst. Onlangs gaf in een dierentuin in het Oost- duitse Rostock een (Oostduitse) dame een aap glaspoeder te eten. Com mentaar van een communistische krant: poging van de imperialisten tot het ondermijnen van de geestelijke .volksgezondheid door. aanval op een dierentuin. Men denkc trouwens niet, dat de overvallers in Zwitserland oei gunstige pers hebben. De Zwitsers werpen hen we! degelijk voor de voeten, dat zij misbruik maken van de gastvrijheid van het land, dat hun uit naastenliefde onderdak heeft verschaft' en welks neutraliteit zij' door hun daad in een verkeerd daglicht hebben gesteld. De Zwitsers oogsten wel graag de vrueh- ten van hun tussenpositie, maar worden er liever niet aan herinnerd, dat daar ook wel eens minder prettige dingen uit bunnen voortkomen. WAT bezielt deze overvallers? Waar zijn zij op uit? Men moet er zich rekenschap van geven, dat vluchtelingen veelal er een ge heel andere mentaliteit op na houden dan landverhuizers.-Deze laatsten hebben zich vertrouwd gemaakt met de idee, voor altijd in een andere omgeving te wonen; zij rijn bereid tot aanpassing. Vluchte lingen echter zijn dikwijls ongaarne vertrokken, en de vurigste hoop van velen hunner'is, onder betere omstandigheden eens terug te keren. Wrok en ressentiment koesteren zij jegens degenen, voor wie zij zijn gevlucht en die hun terugkeer als eerlijke en vrije mensen verhinderen. Dit complex van gevoelens houdt al min of meer een voorbeschikking .in tot de samen- zwering. Als vreemdelingen in het gastland belemmerd in hun politieke werkzaamheid en machteloos jegens de onderdrukkers daarginds, die rij zo vurig haten, ziju zij in hun dadendrang gedoemd tot het zoeken van. onge wone methoden. Dit is de achtergrond van de overvallen te Rem. Er was een weigering hij de betrokkenen, zich als uitgeschakeld te beschouwen; zij wilden iets forceren. In beide gevallen gaven de overvallers op, dat het hun ging om documenten. Was het waar? Waar is, dat in de kringen van politieke emi granten bij gebrek aan beter veel waarde wordt gehecht aan documenten van allerlei aard. Dit heeft meer dan één reden. Documenten rijn vaak onthullend en compromitterend, waardoor zij waarde hebben voor de contra-propaganda. Documenten rijn ook grondslag voor namaak. Om dit te begrijpen moet mén er maar aan denken, dat destijds in de bezette lan den het verzet niet zoveel vervalste stukken had kunnen vervaardigen, wanneer het niet had beschikt over originele. Toch is het de "vraag of het in de diepste grónd om documenten ging. Wij geloveu het niet. Wij zien in het gebeurde vooral een soort explosieve activiteit van lien, die zichde rechte wegen om rich te doen gelden zien versperd. Er gaat van daden als deze iets beklemmends uit, het bewijs als *e leveren hoezeer totalitaire systemen ook buiten het eigen land onheil aanrichten in de geesten. MAARSCHALK TITO, andermaal uitgestoten dooi de grote opper- hoofden,* heeft steun gewaagd aan Amerika en zal die wel krijgen ook. Ons lijkt dit juist. Want men zegt wél, dat Tilo op zijn manier even communistisch is als Chroesjtsjew, maar men ziet dan over het hoofd, dat hij juist aan de communistische machtsvorming en afdreiging geen deel heeft. Het gevaar rit niet in hef communisme als economisch systeem, het gevaar zit- in het communisme als imperialistische totalitaire macht. Joegó-SIavië onderwerpt zich niet en verzwakt daardoor het communis tisch machtsstreven inplaats dat het liet versterkt. De betekenis hiervan kan niette hoog worden aangeslagen. De zelfstandig gebleven Tito immers daagt bij voortduring de machthebbers in Moskou (en Peking) uit en is tegelijkertijd de hoop van veel „nationale" communisten, die voor het ogenblik genoodzaakt zijn om te hukken. Als spelbreker en als ondermijner van de-kracht der dreunende en eensluidende propaganda vervult hij een historisch'belangrijke-rol. Het Westen heeft dan ook alle reden om hem te helpen, op de been te blijven, nu de Russen hem opnieuw economisch isoleren. Van één onzer verslaggevers) BRUSSEL. Over de Hey- zelvlakte sjokte gisteren wat mismoedig en noe een in gala- kostuum gestoken schutter uit Voerendaal. Geen gewone schutter van Speenhoff, maar een model-schutter, compleet met ivitte sous-pieds, rode ga lons op het zwarte uniform, wapperende pluim op de sjako. Naast de schutter liep zfn vrouw met een tas vol pro viand. Achter hem z'n dochter die pa's sabel torste. Hij was niet de enige typisch nationale j figuur, die we in de late na- j middag op de EXPO aantrof- fen, We hetiberi eigenlijk nooit gewe ten., dat ons lieve vaderland nog zo veel- nationale figuren rijk is: de volksdansers uit Markelo en de Scbeveningse" vrouwen kenden we natuurlijk, evenals de Westfriese en Zeeuwse boeren. Maar buiten de folkloristische afdeling van het Arn hemse Openluchtmuseum hebben we nimmer zo'n staalkaart aan kos tuums, op levendemodellen gedra gen. aanschouwd. -Na een rede van Utrechts burgemeester, jhr. mr. C. J, A. de Ranitz, voorzitter van het Nationale Dag-comité. wandelden broer (Daniel) en zus (Janny) Bezuyen uit Ellemeet, in "de rampdagen door een Belgische wentelwiekpiloot van het dak van hun ondergelopen huis gered, de statige trappen naar de Belvédère op. Door twéé erehagen van Schéveningse vissersvrouwen, die de halsdoeken tegen de regen om het hoofd hadden geslagen, en in de rug gedekt door een detachement Zeeuwse vrouwen, die zo verstandig waren geweest, hun paraplu's niet te vergeten. Het tweetal overhandig de baron Moens, onder toezicht van de bescheiden maar droog op de achtergrond blijvende minister Staf, de commissaris der Koningin in de provincie Utrecht, mr. Ch. T. E. graaf van Lynden van Sandenburg, en vele andere hoogwaardigheidsbe kleders een keurig geëmball-aerde- bloembol, en een door de verse regen heerlijk geurende struik van de naar de commissaris-generaal rozen. 3K* te rli* BRUSSEL. De wereldpremière in het Amerikaanse inciter op de Expo van de opera van de Italiaan Gian Carlo Menotti, „Maria Golo- )vin" scheten, heeft woensdagavond Jjn ieder geval één ding duidelijk ge maakt: de inhoud van deze romanti sche tragedie, welke de componist- libreltoscbrijver beslist niet tevoren wenste bekend te maken. Het merk waardige feit deed zien voor dat juist door het ontbreken van een ieid-caad tot ver in het laatste be drijf niemand precies wist, wat er nu eigenlijk op het toneel gebeurde, hetgeen weliswaar spanning enigszins vergrootte, maar het vol gen en^het genieten van het geheel minder \eenvoudig maakte. De mtwiek was welluidend, niet bijzonder\ helder, volstrekt niet nieuw eitunen meende er steeds ge deelten inv>p te merken, welke men vroeger ei*iers al eens had gehoord. Ontroerd werd men geen ogenblik en het geheal liet een onbevredigen de indruk na. dat zij hiermee een beeld kregen van Nederland zoals het is. Behalve de i marsen van de muziekkorpsen van j diverse grote bedrijven, over de Heyz el vlakte het Jachthoorn- en j Tamboerkorps van Bronswerk uit i Amersfoort, de Shell-harmonie, de Philips-harmonie en de Boxtelse Harmonie was er 's avonds nog; j het gala-concert van het Residentie- genoemde Orkest in het Groot-Auditorium, met 0 concertmeester Herman Krebbers als j VERAL op de EXPO was het solist in Mendelssohns Vioolconcert, i van 's morgens vroeg af al dui- En het was goed dat daarna de Na- «l- j-, -tionale Dag, begonnen met een „oecumenische" dienst in het Pavil- De Nederlandse dag op «ie Expo J zou zonder repen en znnder I folkloristische optocht-en-demon- sfraties geen écht Nederlandse 1 dap' geweest zijnook al waren j er nog tien keer meer bloemen uitgedeeld aan belangrijke af j minder belangrijke „personali teiten.". ZEIST De Soèa-fabrleken in Zeist hebben van de\ Holland-Ame rika Lijn de opdracht ^ontvangen om de inrichting van bel zilverwerk van het nieuwe vlaggeachip „Rotter dam" te verzorgen. De „Rot wr dam" zal fn september van stabel lopen en in dezelfde maand van bet volgend jaar dc eerste reis maken. De order voor het 2ilver»verk om vat 75,000 stuks hotelziver,$de lever tijd bedraagt een jaar. Bij deN.V. Gero-fabrieken^n Zeist dreigt, zoals wij vorige week\ schre ven, ontslag voor 113 van de 830 personeelsleden als gevolg fan het teruglopen van de orders, eri%v door een verdere mechanisatie. MIJN neet Frits, een vers afge- studeerde -medicus, heeft, zich onlangs gevestigd xn een Limburg# dorp, waar hij de praktijk' konot»er. nemen w« een grijsaard, die zich rtioegekeken had op de beriagen. ton gen van zijn gemeentenaren. Voor zo'n jongen is dat een hele overgang. Uit het dartele, door de burgerij met een glimlach geëer biedigde leven van een populaire corpsstudent, die, met veel nancon- jormistisch laicaai, geen evenement verzuimde, viel hijplotseling in de wat onwerkelijke status van een dorpsartsdie, in een slaapverwek kende negerij, net als een winke lier op een klant zit te tv ach! en. Toen hij twee dagen in een smette- loos witte jas, met zyn goed ge manicuurde duimen had zitten draaien gaf de praktijk het eerste teke7i van leven. Er verscheen na melijk een schuw meisje 'met eeti briefje} waarop moeizaam geschre ven stond: Wilt u eens naaf mijh man kijken?". Dat kijken bleek te moeten ge schieden in een boerderij, ver bui ten het' dorp. Hij fietste er heen eti vond een man in bed, die in com pacte bewoordingen te kennen gaf, dat hij zich anders voelde dan ge- woonhjk.De jon gé medicijnman stelde een uitvoerig onderzoek in, maar de enige diagnose, die hij ten slotte met zekerheid kon sietïen, 'was dat de patiënt zich zelden wastè „Ik kom morgen terug", verklaar de hij ernstig. En hij verliet..het vertrek. Toén hij in de gang zijn regenjas aantrokzei hij tegen de echtge note, van. de zieke, die stond te.hon geren naar het. manna van zijri woord: Met komt w?el in órde. Neemt ude temperatuur maar op.." Het mens knikte, even schuw als het dochtertje,, dathet briefje had gebracht. Daarmee was de eerste visite, die mijn neef in zijn carrière bracht, teneinde. Thuisgekomen sloeg hij de studie boeken weer eens open, concludeer-' de dat de man voor een ziekte of 'acht in aanmerking kwam. en dacht lang na. yJk tast in het. duister", zei hij tegen zichzélf, maar morgen weet' ik misschien meef'. De volgende middag fietste hij weer naar de boerderij. Tot zijn levendige onsteltenis vond hy zijn eerste patiënt aan het werk in de tuin. ut Is cl weer in orde, dokter sprak, de man, ,,'t heeft geholpen wat je gezegd hebt.'1 „Wat bedoelt u?", vroeg de prille medicus verbaasd. De vrouw legde het hem uit, Jk neb de temperatuur opgenomen", zei ze. En ze Ziet hem zien hoe. Des avonds, voor het slapen gaan, had zij de barometer van de wand delijk. dat het ónze nationale dag %vas_ Aan alle paviljoens werden om negen uur Nederlandse bloemen be zorgd. Van vele van die paviljoens, woei onder de eigen vlag de Neder landse, driekleur. In het Japanse pa- joen der Protestantse Kerken, eert Pontificale Hoogmis, opgedragen door mgr. Baeten, bisschop van 'Breda, in Civitas Dei, de architecto- viljoen werd op geregelde tijden nisch progressieve kerk van het het Wilhelmus ten gehore gebracht, j Vatikaan, werd besloten met een mi- En de argeloze bezoekers die 's mor- i litaire Taptoe.op de Esplanade. Niet gens de Nederlandse afdeling wilden] hélemaal de Taptoe Delft daar- bezichtigen. werden door lang nietvoor ontbrak de entourage maar malse politiemannen van hun voor- toch wel meer dan een flauwe af nemen afgebracht. Met forse kreten spiegeling daarvan, Met medewer- en stevige ellebogen maakten zij king van de Marinierskapel van de ruimte voor de hostesses van de on-Koninklijke Marine mei tamboers en derscheidene nationale afdelingen, j pijpers van het Korps Mariniers, de die na de door mr. Van Walsum,Koninklijke Militaire Kapel en het onze consul-generaal gehouden re-Tamboerskorps Garderegiment Gre- ceptie. een bijzonder soort show ten nadiers. de Kapel van de Koninklijke beste hadden gegeven. Voor een jury, i Luchtmacht met tamboers, het Jacht- waarin o.a. de grand old lady van hoornkorps der Gardegrenadiers, het oos toneel, mevrouw-Rika Hopper Tamboerkorps van het Garderegi- (81),. Annie Schmidt en Wim lbo zit- me.nt Fuseliers Prinsós Irene en het -r -m 1 worgen op „mooi tceer" stond, had X I - 1 üe paüént begrepen, dat er aan zijn \Js *7 tnef een blik vol onverholen cwondenng: Jij bent veel beter in die ouwe". ,ing hadden. De eerste prijs voor deze show* ging naar het Britse team, dat vijf dagen gratis op reis mag door Nederland. De receptie van mr. V<m Walsum werd bijgewoond door o.a. de mi nisters Luns en. Staf. De be winds- man ran Buitenlandse Zaken zagen ■we om half drietoanhopig' dwalen op de oprijlaan ran de Belvédère, waar hij als gast ran. baron Moens de Femig had geluncht. „Waar is 1 r?° (fnfstaan soms reputatiesNiet alleen in de medische wereld HAMBURG Ook West-Duitsland houdt zich bezig met de ontwikke ling van atoomreactoren voor de HAVANNA Fidel Castro, leider van de Cubaanse opstandelingen, heeft het Cubaanse leger voor de keuze gesteld, een staatsgreep tegen de regering uit te voeren of 2ich bloot te stellen aan een „totale" ne derlaag. Castro eist terstond antwoord, om dat zijn troepen anders binnen zes maanden van het oostelijke uiteinde van het eiland naar het westelijke Nieuwe aardschokken teisteren Perzië TEHERAN lit de Penlsche Jte- den Kermansjab en Nahavand. die in. het weekeinde door krachtige aard schokken werden getroffen, Is vcoensdag door nieuwe aardschokken weer schade aangericht. Er zouden geen slachtoffers geval len zijn, aangezien de bevolking in, het open veld kampeert. Door de aardschokken van zondag en maandag zijn volgens de jongste berichten 137 mensen 'om het leven Exercitie-peloton, van het Lucht macht ïnstructieregimestt Met het optreder van',de Friese en de Schermer Volksdansers, met het spectaculaire musiceren' van het be reden Trompetterkorps ,en met de oud-Hollandse boerenbruiloft, in de vooravond gevierd in het vermaaks- park „België 1900" heeft het volk zeker zijn spelen gehad. En. daar kracht aangedreven vrachtschip hadden we bijna Utrechts trots, hetklaar te hebben: men wil een aloom- stadspierement de Lanae Gavioli,reactor plaatsen in een modern ■mtjn chauffeur?", vroeg hij aan j vergeten- Zodra het earilSon zweeg i vrachtschip van een reder uit Slees- iedereen die hem tegen kioam. Toen j zorgde het voor 't paviljoens voor een wijk-Holstein. Deskundigen inJHam-- de antu:oordcTz zich vijf minuten oernederlands nummertje muziek. achtereen beperkten tot 'n schouder- 1 Professor Kurt Mies, ook een scheepsbouwkundige uit Hamburg, meent dat het nog lang niet zover is, dat het eerste Westduitse atoom vrachtschip in de vaart komt. Het optimisme zou naar zijn mening slechts berusten op de successen bij de bouw: van atoomduikboten in-de Verenigde Staten. - w De Westduitse staten Sleeswijk- Hoïstein, Hamburg, Bremen en Ne- der-Saksen hebben enige tijd geleden een. studiecommissie voor scheeps voortstuwing van schepen. Nietreactors opgericht,'waarin ook de re- iedereen Is-er echter even optïmls- J gering In Bonn vertegenwoordigd is. tisch over een snelle ontwikkeling i Op 16 oktober komt de commissie van het atoomschip. l'inHamburg bijeen om een proef- De werf Howaidtwerke in Kiel reactor aan te wijzen, die het best hoopt dit jaar nog een door atoom- j geschikt is voor de aandrijving van schepen, daarna zou men kunnen be ginnen met de bouw van een proto type voor een reactor van 5.000 kw. OSLO Tienduizend jongelui, die unld zijn van rock 'n -roll, werden gisteravond helemaal woest, omdat hun favoriet Per Elvis" Granberg niet tot rock V roU-fconing ge kroond werd. De jury moest snet het podium verlaten, toen een hels tmnuit losbrak, nadat zij de titel toegekend had aan de Zweedse me dedinger Karl „Kleine Gerhard" Ludkvist uit, Vesteraes. De jongelui in het vol gepakte Jordel Amfistadion, werden stapel-, eek. van teleurstelling en probeerden het podium te bestormen om zich over deze belediging te wreken, maar een stevig politiecordon en be_ ophalen of een „kweet-niet-meneer", i stelde mr. Luns met klem vast: „Ik -. ben de minister 'van Buitenlandse Zaken". En zowaardit bracht hem uitkomst. I ER zijn landen, die meer dan één d Nationale Dag hebben gevierd .1 tonio Dipasquali een 3I-jarige Ila- oo de EXPO. Waarschijnlijk waxen Uwwe immigrant is gedood door die Nationale Dagen voor hen een j een hom die wae vertomta, aan -- - - heeft de ontsteking van ryn auto. c> AMHEKSTBURG (Canada)j—An tonio Dipasquali een 3I-jar%e burg menen, dat het tweede Duitse schip roet atoomaandrijving in 1961 in de vaart zal kunnen zijn. Ham* burgse scheepvaartkringen vinden dat Duitsland niet achter kan blijven en over korte tijd over atoomvracht- Maar professor lilies zegt, dat proe- i wakers van het stadion slaagden ven daarmee zeker anderhalf jaar erin. in hen tegen, te houden. Hier- zullen vergen. door kregen de pas verkozen koning Behalve in West-Duitsland zijn ook j plug <je juryleden twee Zweden, in Nederland voorbereidingen ge- i twee Denen en twee Noren 'de troffen voor de fabricage van reac- j tijd er veilig van door tc gaan. toren voor schepen. Andere landen Kleine, Gerhard denkt er nu over waar.men deze ontwikkeling stimu- uiteinde zullen oprukken en hei leger gekomen en 20O gewond, 71 dorpen „geheel zullen verslaan". werden zwaar beschadigd. prestige-kwestie- Nederland met zijn Nationale Dag zeker zji prestige hoog gehouden. \an de folklore, die niet zo vitaal meer is als zij hier, gecomprimeerd 'in een indrukwekkende stoet, werd voorge steld, hebben Johan Bodegraven en Han Rozendaal een boeiend schouw spel gemaakt. Wij nemen aan, dat niet alle EXPO-bezoekers menen, Dte bom ontplofte toen bfj rijn anto stalrtte. Het slachtoffer laat zijn vroupv en vijf kinderen achter. In de zwijg zaamheid van de familie van^ Di pasquali en zijn vrienden meerif de i politie een aanleiding gevonden, te hebben dat hier sprake is van \een moord als gevolg van een famfiie- f vete. 1 schepen dient te beschikken om te j leert.,' zijn: de "Verenigde Staten, Rus- kunnen concurreren op de wereld-1 land.vFrankrijk, Japan en Noorwe- zeeën. gen. zijn optreden in de nabijgelegen stad Drammen niet te laten door gaan.'Hij'vindt het na de ervaring in Oslo een tikje riskant. !K WtET NIET PHEtlEi WAnMtÉR VER- WAAR DE KlTiDCREM ZIJU JWACHT U T£ TERUCj zt zi)n ALVRocart t r~CZ PAARD WtfiöEGAAH.^i PlKK-Al I M op Htrovot fort. .m oe oan£iME Qpno,. O. METHtreTEM zim ZEAinjDTHUU... WILT tl WACHTEM JAHttL GRAA6 ItMAnO fi.J>R06teRD£ t KWAM (VltT DOOR ons D-DOOO TE DEWino OltREütri VAn KAnons KoöEii! ÖOOIEIT JA, HET LEER ER WEL OP! 1339 Paui* iWeft de koffie net klaar en de vis-in brand vliegt en het schip zinkt, dan is de zee V.S K^rrt S;. de tialk een I tot inde wijde (natrek bedekt met olie. En wij sera komen graag aan boord van de tjalk een bakie doen" Rob hoort olie bijzonderheden over het vergaan van de „Baltic". „Het was allemaal in een paar minuten gebeurd," varteit de soup ér, „en geen man kan het hebben ox'erlemd. "aar weet u, wat nou zo gek is? Als een tanker tot in. de wijde omtrek bedekt met olie. En wij hebben geen spoor van olie aangetroffen.." Rob knikt. De „ramp" wordt dus nog mysterieuzer! Of de schipper dé plaals hog zou kunnen aaiiwij zen. waar de „Baltic" is gezonken? Ja, die plek weet hij precies. het wrak ligt niet diep," voegt hij er aan toe, „als ze bij de marine een paar van die kikvorsmannen of een duiker naar beneden «turen hebben ze die schuit direct ge vonden." Rob bedankt de vissers voor hun in lichtingen en zegt tegen Paula, dat hij nog eveu naar de Brandaris gaat om ook daar een praatje te maken. Robbie mag met zijn vader mea. 40 Nigel vroeg zich af hoe miss Miles van plan was geweest aan Basil Kyle de discrepanties, te verklaren, die er bestonden tussen, het verhaal van haar jeugd zoals ze dat hem verteld ihad en zoals ze het in haar boek |had gedaan. Volgens haar boek was thaar vader, een commissionair, in derdaad failliet gegaan, maar hij was noch een dronkaard, noch een sadist; ze beeldde hem af als een joviaal onhandig type, wiens zonden einder uit zijn omissies dan uit zijn commissies voortsproten. En e ven man werd haar moeder hier als een slet en een buistiran voorgesteld: ze whs daarentegen een strenge vrouw va a baptistische overtuiging wier gro»ot5te kwaad hierin bestond, dat ze voortdurend op haar echtgenoot vit te *>n haar dochters meisjesidealen nieb vermocht te begrijpen. Niette min, hoewel de behandeling van de ze ftwee mensen in de eerste hoofd- stukiken. het omgekeerde was van satiiipsch of aanklagend, steeg er toch! een atmosfeer van vergevens gezindheid van tussen de regels op eëin soort heilige stilte die de in druk i wekte dat de schrijfster heel wat had moeten verzwijgen. En in derdaad had ze ook een baan. gehad als verkoopster op haar zeventiende jaar. imaar dat was in een boek handel, en ze was er niet voor van. huis weggelopen. Nigel kon nauwelijks wachten om aan. M&Ucent Miles op negentienja rige leelftijd toe te komen, toen zoals zejBasil Ryle verteld had zij verleid was en een doodgeboren kindje gebaard had. Met "wat voor eufemistische stuiptrekkingen zou ze die p<sriode van naar leven behan delen? Óf, en. dat was waarschijn lijker, ook dat was een schandelijk verzinsel) geweest om de sympathie van die Jtrme Kyle te wekken. Maar Nigel dwiong zichzelf niets ovbr te slaan en ploegde voort door tennis wedstrijden, grappige verhalen over vriendinnen van school, de weelderi ge reactie* van de jonge Millicent op de schoonheid der natuur en de erfenis van de grote literatuur, haar ouders onvermogen om haar te „begrijpen", de schuwe gevoeligheid die ze voor hen verborg onder het uiterlijk van een robbedoes, de (zorgvuldig beschreven) feiten van ontluikende vrouwelijkheid, de kle ren die ze had gedragen en de ge dachten die ze gedacht had. Dit alles kwam Nigel heel on werkelijk voor. En die onwerkelijk heid werd nog verhoogd door de ge. woonte van de schrijfster om bepaal de mensen aan te duiden met een hoofdletter en een punt. Deze terug houdendheid. op zichzelf al vermoei end, werd dubbel vervelend toen Nigel ontdekte dat die Initialen fic tief waren; in de marge had de schrijfster, steeds als er een nieuwe figuur werd opgevoerd, een initiaal geschreven, die verschilde varx de letter die in de tekst voorkwam. Die notities, nam Nigel aan, waren een geheugensteun en gaven de juiste initialen. Halverwege hoofdstuk vier vond hij een aantekening van Inspecteur Wright aan een pagina gehecht." „Er is een hoofdletter G. uitgevlakt in de marge naast regel 19." Een trilling ging door Nigels zenuwen. Hij had contact met de moordenaar. Die overtuiging was ongerijmd ten slotte kon Millicent Miles die G. zelf wel uitgevlakt hebben, maar Nigel voelde dat dit het werk van de moordenaar moest zijn geweest. Langzaam las hij de betreffende alinea's, en spitste zijn geestelijk oor om de boventonen te vatten* Het was enkele weken na myn achttiende verjaardag dat ik de man ontmoette, die ik Rockingham zal noemen. Op een middag kwam hij de boekwinkel binnen, en wij raak ten in gesprek. Ik besefte niet, terwijl wij de romans die sereen en geheim zinnig op de planken stonden, be spraken, dat deze schuwe slungel achtige jongeman eens een, machi zou zijn in de tcet-eld der literatuur. Het tua# me al voldoende te ontdek ken zoals ikal gauw deed want er moest reeds een verwantschap tussen ons zijn geweest, die mij in staat steEde ons beider verlegenheid te overwinnen en hem uit te horen dat Rockingham een vakgenoot xaas, er- was zelfs at merk van hem gepubliceerd in tijdschriften. Ah. de magie van de drukletter voor de jon ge beginneling! Ik vraag me af of de •moderne generatie, die zo onbeducht zovele verouderde sjibbolets vernie tigd heeft, wel begrijpt wat zij ver loren heeft door ock de fijne, jeug dige, uuriye deugd van de helden verering van zich af te werpen? Voor mij was een schrijver een god. En ook al bleek deze god dan later lemen voeten te hebben, geen scha- dxiw van een voorgevoel verduister de mijn geluk bjj dit eerste rencon tre. Ik stuurde hem een kort verhaal dat ik geschreven had en hij stuur de het terug met kritiek en aan moediging die met geen goud te be talen waren voor het bedeesde tneis- je dat ik toen was. Toen ik zelf' „beroemd" werd en ontluikende au teurs mij begonnen te bestoken met hun leerlinge-nprestaties, herinnerde ik me wat Rockingham eens voor me had gedaan. Ik besloot daarom één kostbaar uur per dag te reser veren om deze correspondenten te helpen. Hoe druk mijn leven ook was en met een vol aandeel in d* zielesmart die iedere vrouw ten deel valt, heb ik toch altijd aan dit be sluit vastgehouden. Mijn beloning is de dankbaarheid van honderden as piranten naarde literaire lauweren. Deze dankbaarheid, niet minder dan de loyaliteit van myn trouuie lezers, totst voor mij de hoon von de zoge- naamde highbrotcs uit. Daardoor voel ik me bemind en welke vrouw wil niet bemind worden? En daardoor voel ik me nederig. Het leverde niet veel op, dacht Nigel. Alles wat hij uit dit brok oudbakken zoete eigen roem kon halen, was dat „Rockingham" le men voeten had gehad, dat zijn werkelijke naam met een G. begon, en dat hij „een macht in de wereld der literatuur" was geworden. „G." Het zou „Goggles" kunnen betekenen, „stofbril', en dat was misschien, maar misschien ook niet, Stephen Frotheroe; het zou zelfs nog een aanduiding kunnen ziju voor" miss Miles' tweede echtgenoot, de motorracer. Maar ook, ala je eraan dacht dat ze de gewoonte had man nen alleen bij hun achternaam te noemen, zou het Arthur Geraldinc kucnen betekenen. (wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1