lit't bronsgroen eikenhout
- PHILIPS"
TRUTH 3
Scène
Méneer, poms van de
AAN HET EINDE
van het
HOOFDSTUK
stereofonische muziekweergave
Zeventien generaals
komen naar Delft
Prof. Soepomo
overleden
Londen achter
Eisenhower
Indonesië gaat nu
„elders" ter markt
H.A.L.-schepen niet
naar Le Havre
Soekamo's moeder
overleden
Amerikaanse lening
Pracht handen
Ha mea- Gelei
Zaterdag 13 september 1958
EK is wat rumoer In Limburg; rumoer over de Maastrichtse wethou
ders vei kiezing en rumoei over het leit, dot vreemdelingen" de
euvele moed hebben, daar hun neu«s in le steken. Wie kennis neemt
van het gecehrïjt. ondergaat even de wonderlijke sensatie van het
bestaan van een soort Limburgse apartheid: eigen opvattingen, eigen re
gels. ja. een eigen moraal, in de Nieuwe Liinbuiger kati men van de hand
van een theoloog een verhandeling aantreffen over de vraag of een aantaJ
Maastrichtse K..V .P.-r audited en bij de raadpleging van hun geweten op
het punt van de wethouderssprkiezing tot de juiste gevolgtrekking is ge-
komen, Hij vindt vaft niet. De rpdactie van dit blad zeJi oreert er wat
omheen, er m alles van uitgaand dat in dit zuidelijk landsdeel speciale
heoordelingsnormen gelden, waar de Hollanders noch het vermogen noch
de bevoegdheid hebben zich in te verdiepen. ..Laat het maar1-aan ons over.
"wij doppen onze boontjes zelf wel", roept strijdlustig in dezelfde Nieuwe
Limburger iemand uit. die zich Skopus noemt.
Het is al met al een wat vreemd lied. dat deze nachtegaaltjes ziijgen
in 't bronsgroen eikenhout. Wij willen vooropstellen, een streven tot be
houd van het streekkarakter, waar dan ook, een verdienstelijke zaak te
vinden. Wanneer Zuid-Liraburg poogt, tussen invloeden van alle kant zijn
levensstijl trouw te blijven, dan is dat niet iets waarop redelijkerwijs aan-
meibing kan worden gemaakt. Integendeel! Maar het geval krijgt een iet
of wat bedenkelijk karakter, wanneer tot die levensstijl wordt gerekend
het buiten de gemeenschap stellen van minderheidsgroepen. Waar het om
ging in Maastricht was de vraag of de P.v.d.A. met haar kwart van de
ïaadszetels baar vertegenwoordiger in het college van B. en W. zou be
houden. Het heeft er even op geleken, dal het niet zou gebeurenmaar
een groot deel van de fC.V.P.-fractie kwam nog net op tijd tot de over
tuiging, dat zoiets machtsmisbruik zou zijn. Zo keerde de socialist, de heer.
Pieters, toch op zijn wethondeispost terug.
VANWAAR nu het rumoer? l)e Limburgers doppen "hun boontjes
zelf wel, verklaart de journalist Skopus; welnu, hebben zij dat in
Maastricht niet overduidelijk gedemonstreerd? Wie zo redeneert
echter, begrijpt niets van deze Skopus. de Nieuwe Limburger en
«le theoloog. Wat zij betogen is n.l., dat volgens de Limburgse regels en
moraal in Maastricht fout is gehandeld. De K.V.P.-raadsleden. die op de
heer Pieter< hebben gestemd, hebben zich ten onrechte beroepen op hun
geweten {zegt de theoloog) en ten onrechte een beroep gedaan op de goede
politieke zeden en de gang van zaken elders (vindt de Nieuwe Limburger).
En dan begrijpt men ook de journalist Skopus. wanneer hij te kennen
geeft, dar „vreemdelingen" zich niet moeten vermeten om te beoordelen
Wat in Limburg als juist en behoorlijk geldt.
Nu is het niet zo, dat men er openlijk voor uitkomt, de verkiezing van
de heer Pi eters af te keuren omdat hij boort tot een groep die eigenlijk
wederrechtelijk bestaat in Limburg. Het gebeurt anders, namelijk door het
onderzoeken van de rechten van de niet gekozen K.V.P.-er Godfroy, door
het uitpluizen van het reglement van de K.V.P.-raadsfractie en door het
aantonen, dat het geweten, waar de afvallige K.V.P.-raadsleden zich op
beroepen, volgens de regels helemaal geen geweten is. Het echte geweten
is een gans ander ding. Ziedaar dc merkwaardige geluiden, die thans op-
klinken in 't bronsgroen eikenhout, cn die een berinnering opwekken aan
de nogal opzienbarende verklaringen van de mijnwerkersleider Frans
Mohnen destiid« tijdens de huiten Limburg van alle kanten veroordeelde
langzaam-aan-acüe. Molmen zei, dat het vooral ging tegen de „vreemde-
lingen". wier ideeën en aanwezigheid in Limburg niet konden worden
geduld.
ZOALS de K.A.B. er zorgvuldig voor heeft gewaakt, zich achter
Molmen tc stellen, zo past de K.V.P. ibans wel op. de verkiezing
van de heer Rieter* te veroordelen. Deze organisaties, die ook bui
ten Limburg en ook boven de grote rivieren moeten opereren, kunnen
moeilijk op de ene plaats voor zich het monopolie en op de andere plaats
de eerlijke bedeling eisen. De beweging van Limburg voor de (ene soort
van) Limburgers hoeft niet bij mr, Van Doom in beroep te gaan. Die
woont in Holland en ziet ook wel graag K..V,p.-wethouders in steden, waar
zijn partij dezelfde positie inneemt als de P.v.d.A. in Maastricht.
Dat weten de Nieuwe Limburger en de journalist Skopus en de theoloog
wel; en over die boeg gooien zij het dan ook niet. Wat zij doen is pogen
tot handhaving van een soort Limburgse Muur of Casaïstisch Gordijn,
waar achter men heel anders kan redeneren dan in Holland. Wij vrezen
echter, dat het een tamelijk onbegonnen werk is. Men kan ook in Limburg
de klok niet terugzetten, nadat die eindelijk een beetje op gang is geko
men, Wie het rumoer verneemt, schrikt er misschien enigszins van. maar
al te ernstig is bet ook weer niet. Dat zou het zijn geweest, wanneer in
Maastricht de politieke eerlijkheid en eerbaarheid het hadden afgelegd
tegen de bedenkelijke stellingen van de Limburgse apartheid.
DELFT Toen enige leden van
het Comité Oosters werk paters Ca-
pucijnen bezoeken brachten aan
vluchtelingenkampen in Duitsland,
kwamen zij in contact met oen aan
tal Joegoslavische generaals, die sinds
1945 in ballingschap leven op het
kasteel Varlas bij Coesfeld- Deze
waren in 1941 door de Duitsers
krijgsgevangen gemaakt en konden
«a de oorlog niet naar hun land
terugkeren, omdat zij als anti-com
munistisch worden beschouwd.
Aangezien deze straatarme banne
lingen reeds bejaard zijn en
sedert 1941 geen ontspanning hebben
gehad, heeft het comité hun een
veertiendaags verblijf in Delft aan
geboden.
CAdvertentie l.M.)
Roos verdwijnt met
anti-roos
Traital 3 bevat het pas-omdakte apelium mee
de sterke van roos bevrijdende eigenschappen.
Na 6 wekelijkse haarwassingen is de roos verdwenen.
Vraag TRAITAL l
DJAKARTA. Gisteren is plot
seling- overleden prof. mr. Raden
aoepuino, die enige jaren ambassa
deur van Indonesië te Londen is
geweest. Soepomo is 51 jaar gewor
den en laat een vrouw en twee kin
deren achter.
Prot at ie po mo is een van de grote
geo<cio)nke leiders van het nieuwe
Indonesië geweest. Hij gold als de
voornaamste staatsrechtgeleerden van
Indonesië. Hij had een groot aandeel
m de Indonesische grondwet van
1949.
LONDEN. Engeland heeft zich
gisteren krachtiger achter het Ame
rikaanse standpunt inzake het Verre
Oosten gesteld dan tot nu toe. De
Britse regering liet echter' nogmaals
uitkomen dat zjj geen enkele ver
plichting voor dc verdediging van de
Quemoy-eilanden of Formosa op zich
heeft genomen en Amerika ook niet
om steun heeft gevraagd.
Een woordvoerder van het Britse
ministerie van Buitenlandse Zaken
verklaarde vrijdag op een perscon
ferentie dat de onmiddellijke kwestie
die ten aanzien van Quemoy en Mat-
soe aan de orde is, met de huidige of
toekomstige status van deze eilanden
voor de Chinese kust is, maar de
vraag of een geschil b'erover met ge
weld moet worden opgelost. In dit
opzicht steilnen wij krachtig het
Amerikaanse standpunt, zei hij.
Engeland is voorstander de eilan
dengroep te neutraliseren en de na
tionalistische troepen terug te trek
ken zodra communistisch China de
beschieting staakt.
DJAKARTA. Een woordvoerder
van het Indonesische ministerie van
buitenlandse zaken heeft in een kor
te verklaring gezegd, dat de Britse
regering het soevereine recht heeft,
geen zware wapens aan Indonesië te
verkopen. Maar .evenzeer heeft In
donesië het soevereine recht deze
wapens elders te betrekken.
Indonesië zou getracht hebben oor
logsschepen en marinevliegtuigcn uit
Engeland te betrekken.
ROTTERDAM. In verband met
een dreigende staking in de haven
plaats Le Hèvre besloot de Holïand-
Amerik a Lijngeen.enkel risico te
nemen en het toerïstenschip „Rijn
dam", onderweg naar Rotterdam,
kreeg opdracht alleen Southampton
aan te doen en de ruim $0 passagiers
bestemd voor Frankrijk daar af te
zetten.
Het vlaggeschip van de H.A.L. de
„Nieuw Amsterdam", eveneens on
derweg naar Rotterdam, heeft de
voor Frankrijk bestemde passagiers
m Southampton opgepikt. Van daar
heeft de „Nieuw Amsterdam" koers
gezet naar de Franse haven Cher
bourg en daar in totaal ongeveer 200
passagiers gedebarkeerd.
BLITAR (O.Java) In de ouder
dom van 88 jaar is hier overleden
mevrouw Sosto, de moeder van pre
sident Soekarno. Zij zal een staats
begrafenis krijgen De president, die
zijn moeder veelvuldig placht te be
zoeken. was bij het sterven tegen
woordig.
(Advertentie l,M.)
Wat is stereo?
Buiten bet gezichtsveld! van het grote
publiek hebben in de achter ons lig
gende jaren de geluidstechnici zich in
tensief beziggehouden met de ontwik
keling van de stereofonische geluids
weergave. Hierbij wordt het ruimtelijk
geluidseffect van de muziek, in de con
certzaal of studio door minstens twee
microfoons opgenomen, via gescheiden
versterkers en twee of meer luidsprekers
onverkort weergegeven en beleefd. In
de professionele sector, zoals bioscoop
zalen, heeft men de toepassing van deze
techniek reeds leren kennen. Ook in de
Philips laboratoria worden reeds sinds
het begin der dertiger iaren demonstra
ties van stereofonische geluidsweergave
gegeven. Nieuw is stereo dus niet.
Stereo ïn huiselijke kring
Hoewel de ontwikkeling van de stereo
techniek allerminst als afgesloten mag
worden beschouwd, is het nu mogelijk
ook in huiselijke kring stereofonische
muziek ten gehore te brengen. Philips
presenteert reeds thans voor dit doel
een volledige reeks van nieuwe appara
ten cn bijbehorende elementen, waar
mede stereofonische muziekweergave
.vanaf stereo-grammofoonplaten kan
worden beluisterd. Hiertoe behoren
Philips stereo-platenspelers, stereo-pla
ten wisse laars, stereo-opnemer elemen
ten, stereo-radiogrammofoons en stereo
„Hi-Fi" versterkers met -luidspreker
combinaties.
Bestaande Philips apparaten eenvoudig geschikt te maken
voor stereo-weergave
Daar voor stereofonische weergave
twee versterkers en twee luidsprekers
nodig zijn, heeft philips het zich in het
bijzonder tot taak gesteld, voor de be
staande Philips wisselstroom-radiotoe
stellen en radiogrammofoons speciale
aanpassingsapparaten beschikbaar te
stellen. Hiermede wordt voorkomen,
dat oudere toestellen niet voor stereo-
weergave gebruikt zouden kunnen wor
den. Dank zij de vooruitziende blik van
de ontwerpers der "huidige Philips pla
tenspelers en -wisselaars is het Philips
thans eveneens mogelijk aan de bezit
ters' van deze apparaten de gelegenheid
t? bieden de2e grammofoons tegen een
redelijke vergoeding bij de 'Philips
Technische Diensten geschikt te laten
maken voor stereoweergave.
Normale langspeelplaten behouden hun waarde
De collecties langspeelplaten met een
snelheid voor 33 1/3 en 45 toeren zullen
hun waarde ten volle behouden. Op een
Philips stereo-weergavecombinatie zal
ook de muziek van.deze platen voller
en klankrijker tot de luisteraars komen.
Met de Philips stereo-opnemer-efemen-
ten kunnen zowel platen voor 45 en
33 1/3 toeren als stereo-grammofoon
platen worden gespeeld.
Philips stereo-demonstraties op de Firato
Op de a.s. Firato te Amsterdam zal men
de uitstekende kwaliteit van de Philips
stereofonische muziekweergave kunnen
beluisteren en de uitgebreide serie
nieuwe Philips stereoweergave-appara-
ten kunnen bezichtigen. Ook de aan
passingsapparaten, die in combinatie
met een bestaand Philips wisselstroom-
radiotoestel of radiogrammofoon een
prachtige stereo-muziekweergave bie
den, zullen op de Firato worden gede
monstreerd. Bij deze demonstraties zal
gebruik worden gemaakt van Philips
stereofonische grammofoonplaten.
Tevens is vanaf de openingsdag van de
Firato op aanvraag verkrijgbaar bij
Philips Nederland n.v., Eindhoven, een
vouwblad met een volledig overzicht
van de Philips apparatuur waarmede
combinaties voor stereofonische weer
gave kunnen worden samengesteld.
PHILIPS NEDERLAND N.^
EINDHOVEN
PHJIIPS
WASHINGTON De Verenigde
Staten hebben Turkije een lening
van 15 miljoen dollar voor zijn eco
nomische ontwikkeling toegezegd, zo
wordt van gezaghebbende zijde te
Washington vernomen.
(Advertentte i M
Het Is de Hamamelis die 't 'm doet
NEVADA. Op het Amerikaanse
proefterrein voor kernwapens in de
staat Nevada is vrijdag bij ongeluk
een hoeveelheid splijtbaar materiaal
ontploft, zo heeft de Commissie voor
atoomenergie bekend gemaakt. Er
deden zich geen persoonlijke onge
lukken voor.
TOKIO Japan heeft zich bereid
verklaard de Verenigde Arabische
republiek een lening van 30 miljoen
dollar te verstrekken. Dit is vrijdag
bekend gemaakt door de Japanse
minister van handel, Taksaki, na be
sprekingen met de Egyptische mi
nister van nijverheid.
T OEJV ik „Mon oncle" had gezien
en vervolgens in een groot res
taurant iets zat te eten, werd de film
daar, zonder Tatt, in. de werkelijk
heid voortgezet. Want at die Jcleme,
subtiele malligheden, waar je tn het
donker van de bioscoop om zit te
schateren, gebeuren herhaaldelijk in
het dagelyks leven, maar ze zijn
zo visueel, dat je ze bijna niet op
kunt schrijven,
ïn dit geval probeer ik het toch
't,Was zeer druk tn het restaurant,
tuant 't Liep tegen zessen en ieder
een wilde tegelijkertijd gevoederd
worden Terwijl de kelners voortijl
den, jonglerend met hun volle bla
den, stond midden in de branding,
bij een. klein lessenaartje, de chef.
Hij was een lange, plechtige man
met een goed gesn&den, zwart pak
aan en hij overzag de nl(jt der kel
ners, zoals een maarschalk of een
gekroond hoofd grote manoeuvres ga
deslaat, weliswaar zonder zelf een
vinger uit te steken, maar toch
met de omvamende, patroniserende
blik van een man die beseft:
„Dit alles is mijn werk."
Toen hij lange tijd aldus geruis
loos leiding had staan geven, beving
hem een zekere melancholie. Hij in
specteerde de nagels van zijn bei
de handen, slaakte een diepe, onbe
vredigde zucht en ging, vooroverge
bogen, op het lessenaartje hangen om,
met de rug naar het aards gewoel,
een aantal papieren te bestuderen.
Even later kwam een klem, ge
drongen ke Inert je aanhengsten.
Hij keek benard, als iemand die
permanent omzwermd xoordt door
een wesp en hij torste een enorm
blad waarop een naar mijn schatting
compleet diner stond uitgestald.
Toen h.y uïafc by zijn, nog altijd
over de papieren gebogen baas ge
komen was, greep Tati in.
Haast het lessenaartje zat namelijk
een bolle, eigenzinnige man, pratop
zijn eenzaamheid aan een tafel.
Hij had zijn koffie net leeg en
stond nu abrupt op.
Zijn onverwacht verrijzend hoofd
zou het blad hoog in het zwerk heb
ben gestoten als het kelnertje niet,
met een meesterlyk geïmproviseerde
arabesque opgewipt was. Hy red
de het diner op het nippertje, maar
raakte vervolgens enigszins uit zyn
balans. Het blad zakte scheef naar
voren en een juskommetje, dat stal
les stond, schonk, met sublieme pre
cisie een vette, donkerbruine straal
in de enigezins opemoijkende jaszak
van de chef
Die hing nog altijd over de papie
ren en merkte niets.
Het kelnertje had, het blad weer
recht gedanst,c wierp even een schu
we blik op zijn meester en spoed
de zich toen voort met de mimiek
van iemand die denkt-*
„Wat niet weet, wat met deert."
't Gebeurde allemaal in een paar
seconden.
Maar de rest nan de scene werd
lang uitgespeeld.
Terwijl het kelnertje, helemaal in
de verte nu, zijn blad op de tafel
van vier hongerige manspersonen be
gon leeg te maken, vouwde de chef
de papieren dicht, dacht enige tijd
na en ging weer recht op slaan.
Ik legde mijn vork maar neer, want
ik kon toch geen hap meer door tn?j n
keel krijgen. Wat volgde was name
lijk van een ondraaglijke spanning.
De chef liet zijn maarschalksblik
toezichthoudend door de zaal wei
den, waarbij zijn armen aanvanke
lijk slap langs zijn lichaam hingen.
Daaraan was niets te beleven. Maar
geduld wordt altijd beloond. Na eni
ge mimiten kwam het verrukkelijk
moment waarop hij, peinzend, de
rechterhand in de zak van zijn col
bert stak.
Aangrijpend was het, te zien hoe
de coherente uitdrukking van zijn
gelaat door diepe ontsteltenis werd
vervangen.
Het kelnertje kwam net met een
leeg blad langs, toen de chef zijn
vette, druipende hand te voorschijn
haalde en bekeek met de walging
van een hengelaar, die inplaats van
een baars een gedrocht heeft opge
haald.
Onverbeterlijk was het naturel van
de sympathiserende verbazing waar
mee het kleine manneke er even een
blik aan waagde
Toen spoedde hij zich weer oppas
send voort, gelijk iemand dte het
helaas te druk heeft om zich te be
moeien met betreurenswaardige din
gen, welke hem nu eenmaal niet aan
gaan - -
KRONKEL
uir
KANON IN
HtTOUDE
RECHERCHEHij SPOOKT
valsemunters op. vertel
Nu MAAR WAflR HET GELD
VANDAAN KOMT,
Kijk 2elp waar. Dir is een echt
TWINTiOjE.AlbjE GOED KljW Zit j£
HET VERSCHIL MEf DfT VAL5E-IN
MIJN ANDERE HAND.
OMGtttfllVK BEGRIJP BEST
Af JE HET GEHEIM VAN JE
schat wilt BtwARtn maar
BESTAAT DIE U"
VALS GELD zom DIT!
Ook!
is Datzc?
Door Nicholas Blake
60
3406. Rob wandelt ondertussen over de bodem
van zee en weldra ziet hij de vage omtrekken
van het wrak van een schip. Dat zou dan de
JHetty" moeten zijn, waarover ouwe Teus heeft
gesproken. Het schip is bijna geheel onder het
zand verdwenen. Rob klimt op het sloependek cn
dan 2iet hij opeens iets glimmen. Zou dat dt
ncaskegel kunnen zijn? Die is bekleed met
chroomttikkelstaal en het zou trouwens best
kunnen, dat de kop va» de „Chasseur" op het
wrak van deze schuit terecht is gekomen. Ja, het
is de raketkop- Als hij nu dat ding maar aan
boord van h. scheepje van Teus kan krijgen...
Maar BarL'ok heeft inmiddels ook de positie
van de kegel bepaald aan de hand van 't kaartje,
dat Lodde heeft meegenomen. En nu krijgt hij ae
melding, dat er een vissersboot precies boven de
plek ligt waar hij moet zoeken. „Er is een duiker
aan het werkt" meldt de uitkijk in de kotter even
later. „Dat zal dan tevens z'n laatste duik zijn,
mompelt Bartsick.
Een rauw, ruw werk, dat de liefde
beschreef van een man voor een
vrouw, in alle stadia, van hartstoch
telijke trouw tot felle ontgoocheling
de critici hadden het toen het
verscheen vergeleken met Modern
Love en zonder medelijden of
zelfmedelijden op het tragische slot
afging. Grootse beelden van liefde
en zinnelijkheid, van onschuld, ver
raad, haat en wanhoop maakten zich
uit de bladzijden los en wierpen een
steeds kouder, en ongenadiger licht
op de menselijke verhoudingen, zo
dat de man en de vrouw in het ge
dicht tot dwergen werden in de lan
ger wordende schaduwen van hun
noodlot
Nigel deed het boek dicht legde
het weer terug en deed de lade op
slot. Een kwartier later, toen Stephen
Protheroe terugkeerde van de confe
rentie, staarde Nigel hem enkele ogen
blikken aan alsof hij in dit petiete
rige mannetje de schepper van dat
onbarmhartige hartstochtelijke mees
terwerk, Fire and Ash, niet kon her
kennen.
„Is er iets?"
„We moeten eens praten," zei Ni-
gel „Over Paul Protheroe."
HOOFDSTUK XIII
Omzetten
i Stephen Protheroes reactie was
niet wat Nigel had mogen verwach
ten. Nadat hij Nigel enkele secon-
rden peinzend had aangek*'
[glimlachte hij een beetje
verstrooid, en zei:
I „Tja, het moest eens uitkomen
Jdenk ik."
„Paul was jouw zoon, bij Mtlli-
(cent Miles."
„Nee, nee, dat heb je helemaal
verkeerd."
„Maar zo staat het in de registers
i op Somerset House."
„Dat weet ikLuister eens, laten
we ergens iets gaan eten. Ik kan geen
bekentenissen afleggen met een lege
maag." Er flikkerde iets ^ondeugends
in Stephens ogen. Hij weigerde Ni-
gels uitnodiging voor een restaurant
door te zeggen dat hij dan last kreeg
van claustrofobie. „Ga mee naar mijn
flat en ik zal een omelet voor je bak
ken." En, toen Nigel aarzelde; „Ik
ben een draaglijke kok. En als je het
zout niet eten wilt van een man
die je van een duistere daad beschul
digt," voegde Stephen er met een
grijns aan toe, „dan eet je je omelet
maar zónder zout.' 5
Hier was geen weigering mogelijk.
Het leek erop dat Stephen Protheroe
de leiding had genomen. In de taxi
gaf Stephen, alsof hij Nigel over
een zekere schroom heen moest hel
pen, een grappig verslag van de
reizigersconferentie; hij vertoonde
geen enkel teken van onbehaaglijk
heid, laat staan schuld; integendeel
hij was levendiger dan Nigel hem
ooit gezien had -—van opluchting
misschien, dat hij zich tenslotte van
zijn geheim kon ontdoen.
Niettemin verloor "Nigel, toen ze
in zijn mooie kleine flat in Holborn
waren aangekomen, zijn gastheer
geen ogenblik uit het oog. Hij was
niet van plan zich onverhoeds te la
ten overrompelen. Er bestonden nog
andere wapens dan scheerniessen,
en vergif was daar één van, hoe
absurd het nu ook leek de vrien
delijke Stephen met zulke dingen in
verband te brengen. Nigel volgde
hem naar de keuken en zei*.
„Je vindt het toch niet erg? Ik- ben
altijd; nieuwsgierig naar de wijze
waarop andere mensen wonen."
Het bleek al dadelijk dat Stephen
met opmerkelijke efficiency zijn huis
houden dreef. Zijn keuken was kraak
helder, goed voorzien van werkbe-
sparende apparaten, alles overdre
ven nauwgezet op zijn plaats en
klaar voor gebruik. Stephen zelf be
gon de maaltijd klaar te maken met
een aandacht die Nigeis goedkeuring
afdwong. Terwijl hij de eieren brak
zij hij over zijn schouder:
„In de kast by de deur kim. Je
wijn vinden. Laten we een flea Rijn
wijn nemen. Houd hem even onder
de koude kraan, wil je daar zyn
de geleerden het wel niet mee eens.
maar ik heb geen ijseniraer. Kvrke-
trekker ligt in de linker la van net
aanrecht."
Nigel volgde zijn instructies op,
steeds een oogje op Stephen hou
dend, die veel te veel in zijn werk
opging om op te merken dat hij in
het oog gehouden werd.
„Ek moet zeggen dat je een eerste
klas cuisine hebt,"".merkte Nigel op-
„Wel, ik houd ervan mezelf goed
te verzorgen en ik heb plezier in
koken. Nadat Paul gesneuveld was,
was ik m staat het een beetje
royaal aan, te pakken en mezelf te
verwennen." De verbazingwekkende
kleine man draaide zich om en gaf
Nigel zijn omelet op een bord. „Dit
zal je niet vergiftigen in ieder ge
val. Eet het maar op nu het nog
warm is. Hierlangs, De tafel is al 8e_
dekt. Ik zal de wijn meenemen en
wat brood en boter."
Ook de zitkamer was angstvallig
netjes. Er was voor één persoon ge
dekt aan de ronde tafel, en er stond
een vaas met fresia's op de schoor
steenmantel; gemakkelijke armstoe
len, lange lage boekenplanken die
witgeschilderd waren, een lectuur
bak, een rood vast kleed en eon
Matthew Smith met felle kleuren
boven de open haard.
Nigel slenterde erheen en bekeek
twee foto's op de schoorsteenmantel;
'n kleine jongen op 'n drievvietertje
en een jongeman in militair uniform.
„Ja, dat is Paul," zei Stephen, die
stil was binnengekomen. „Kom nu
en eet je omelet op. Tenzij je hem
liever eet als hij taai is."
Nigel ging gedwee zitten en begon
te eten, terwijl Stephen voor zich
zelf dekte en de wijn inschonk.
„Je gezondheid," zei Stephen. „Hoe
is het met je voorhoofdsholte?"
„Niet veel beter vrees ik."
„Zout?" Stephens stem die diep re
soneerde maakte een uitdaging van
het woord; zijn prachtige ogen hiel
den die van Nigel in hun blik ge
vangen.
„Graag, dank je. Onder voorbehoud.
Niet voordat zij de tweede gang
vers fruit uit een schaal van Ita
liaans aardewerk gegeten hadden
werd er over het onderwerp dat in
beider gedachten zweefde gesproken.
("Wordt vervolgd)
