AAN HET EINDE HOOFDSTUK Makarios is te laat Geïsoleerd Groot-Brittanje ftsmespARKs het van Slopershamers en Nog wat praten QAjt A ben Nitrs VOOftlOPIG Dt y. QEDftA ft OAr verklaarthet .spook-mwtErmtr VERHAAL MAAR HET VEftKLAARR WAT U BEDOELT. NIET WAT JULLIE HIER UITVOERDEN) WE WAREN H IER .HEB JE DE PLATEN üfVONpenj^ ZO MAAR, GODWI Donderdag A pracht van 'n dag om de melkfles om te spoelen! onzin! en alt>YbflTTwmir juiLitMiErwiLitrw ttnslWEHtB- vtei in/f I' J ihee. SSrS 5^51/ V MB&nitr j r^Z\. V> ttrtsi/ ZO I5HET! HtHMAALVAN MLE£5 EM BLOED, 61) ALLE SABELS EN PISTO- LEN' J~~-A=Z-. tn. DIT nu Dt MAM VAN Wie ÏÉOERÊLM DACHT, DAT Hij ten ÓPOOK f WA5..:*OUW£ A v óerRouwf... harde rotsblokken tot vierkante stenen hakken. oog. En opeens ziet hij iets van het achterdek De mannen hebben even opgekeken, toen het af in de rivier vallen! Jeannette heeft kans gezien vreemde schip hier ten anker ging, doch .een de koffer, die zü hier heeft verborgen, een flinke rauwe kreet van een bewaker herinnert hen er schóp te geven. V/eer heeft niemand aan boord aan dat zij geen moment onbewaakt, blijven. Eén iets gemerkt. De trage stroom van de rivier loopt der mannen houdt het schip echter scherp in het recht op het eiland aan. 3419. Do „Ahtitlas" komt. vroeg ïn de ochtend ten anker, bij het kleine plaatsje Miradero..Mid den in de .brede stroom ligt een. rotseilandje, ■waarópnóg'een heel oud Spaan? fort staat, dat nudienst doet ais gevangenis,Het ia een hard leventje voor deze ongelukkiger!, want zo vroeg het is, zijn ze nu ai bezig met hun dagelijks werk: Voor 2 Ne veda wikkels 6 leuke borduurkaarfjes Door Nicholas Blake „Weet je wat jij bent? Een krui sing tussen een zwarte kat en een witte camelia," zei Nigel.- „Iedere keer dat je dicht bij me komt begin ik te beven. Nog steeds." „Dat is een goed tèkeh niet?" „Een heel goed teken.".Clare stond op en ging aan de andere kant van de tafel zitten. „Ik voel me als een herstellende patiënt. Helemaal zwak en verwonderd. Kijk, de zon komt door.I' „Druktemaakster." „Wat zal er met hem gebeuren?" „O, Wright gaat na waar hij het spul vandaan heeft en arresteert hem dan voor. een poging tot zware mishandeling, of hoe ze dat maar noemen."- - Clare Massinger nam een klomp, klei en begon die met haar kleine sterke vingers te kneden' „Gebrek aan verantwoordelijk heidsgevoel," vervolgdeNigel, j.dat is de moeilijkheid met. Gleed. De onmacht of de weigering om alle gevolgen van een daad onder ogen te zien. Zijn moeder was net zó; maar die had een soort talent om zich min of meer in evenwicht te houden." „Ik heb eens een kind gekend, dat. een draad over de oprijlaan spande om haar gouvernante te onthoofden als die in het donker terug zou ko men fietsen." „Ik hoop dat je daar een flink pak slaag voor hebt gehad." Ctare kleurde verrukkelijk, „Ik zei helemaal niet Nou ja, dat; heb ik gehad. Gelukkig was de, draad slap gaan .hangen, door mijn" ondeskun digheid, tegen de tijd dat.ze terug kwam zodat haar voorwiel gegre pen werd. Maar mijn ouders zeiden dat ze de opzet tiet zo erg vonden als de daad zelf." „En waarheen wil je nu met die gruwelijke herinnering?" „De kwestie is dat ik nooit een mes in die gouvernante gestoken zou hebben of'haar-van een rots ge-. duwd. Maar ik was wel bereid een poging te doen tot onthoofding op lange afstand. Kindéren hebben geen verbeelding ik bedoel, ik'zag in gedachten met groot genoegen dat de draad haar het hoofd afsloeg; maar, eigenlijk geloofde ik niet dat het zou kunnen gebeuren het was als ,een experiment dat iemand anders zeker zou tegenhouden voor het te gevaarlijk werd. De verbeel ding van "kinderen is zo beperkt." Nigel zag haar vol aandacht aan. De klomp klei die ze verstrooid aan het kneden was. nam de vorm aan van een rudimentair paard. „Een gebrekkige werkelijkheidszin. Ja?" „Het lijkt mij zo vreemd toe," zei Ciare met haar lichte, hoge stem, „dat een man die dat langeafstands- trucje met jou uithaalde, ook zomaar op zijn moeder zou kunnen toelo pen en haar de hals afsnijden. Ik had verwacht dat hij vergif zou ge bruiken. Maar misschien hebben we Jiem wel helemaal verkeerd geana lyseerd."- „Misschien," zei- Nigel met een nietszeggende blik. Toen hij een half uur later in zijn eigen huis terug was vond Ni- gel een telefonische boodschap van Liz Wenharo om haar zo spoedig mo gelijk te komen opzoeken; ze zou de hele morgen thuis zijn. -.- De kamer waar miss Wenham hem ontving had muren vol boeken en stond vol snüisteryen. Zelf zat 2e achter een grote lectuurbak, die, naar Nigels overtuiging, van de gro te James Wenham geweest moest zijn. Als Cyprian Gïeeds kamer een. museum van mislukte plannen -was,' dan was dit wel een museum van succesvolle plannen. Het meubilair, dé foLu'a, de ornamenten, vóór alles de boeken (ongetwijfeld gesigneerd door hun beroemde auteurs met op drachten aan de Wénham-dynastie), dit alles gaf de indruk van een de gelijkheid die van te groot formaat was om als burgerlijk gedoodverfd te worden. v.Nu, mr. Strangeways, wanneer wordt die warboel nu eens uitge zocht?" was miss Wenhams pittig begin. „In een -paar dagen, tijd, denk ik." - „Is .de politie ervan overtuigd dat ze de identiteit van de moordenaar kent?" „Ja-a, ik geloof het web" „Maai- dat bent u niet?" „Dat is mijn afdeling niet. Ik be- moei me alleen niet de lastéraffaire." Liz Wenhams grijze ogen vonkten ijzig, Kom, kom, mr. Strangeways, zoek nu geen uitvluchten." „Nu dan. Cyprian Gleed had een motief en hij had de gelegenheid. Bovendien werd hij of iemand die érg op hem lijkt gezien bij hetverlaten van het gebouw om twintig voor zes op de avond van de moord." „Dat is nieuw voor me," zei Lij snel. Een zekere klank in haar stem liet Nigel merken dat het goed nieuws was. Hjj gaf haar een geflat teerd verslag van Susans Verkla ring. „Dat meisje zal ik eens moeten, onderhouden. Wat deed ze daar in de 'pakkamer? Vrijen, veronderstel ik." Vrijen was het equivalent van Babylonische - orgieën, zoals miss Wenham uitsprak. „Dat noemt men nu .praten* kon Nigel niet nalaten te zeggen, „Werkelijk? Wat een ontoereikend woord! Maar ik heb u niet hier laten komen om met u over erotische synoniemen te praten." Liz Wenham keek hem recht aan. „U zult zo lang zamerhand wel beseft hebben dat Wenham Geraldine alles voor me betekent. Ik zal niets nalaten om de goede naam van de firma te be waren." Liz Wenham zette haar woor den kracht bij door met een vuist op haar knie te slaan; er la'g een bijna fanatieke, blik in de grijze ogen. „Ah," zei Nigel, vriendelijk glim lachend. „u bent vanplan me te vragen bewijsmateriaal achter te hou den." Liz bloosde diep snaar antwoord de zonder wrevel: „Niet wat de de dood van miss Miles betreft." Ze balde haar vuist weer. „Arthur heeft gisteravond een buitengewone bekentenis tegen mij afgelegd. Ik heb zijn toestemming u .de essentie ervan te vertellen. Hij voelde zich niet sterk genoeg" Liz keek even onbehaaglijk „om het u zelf te zeggen. Ik heb begrepen dat u het onderwerp al tegenover hem had aangesneden." (wordt vervolgd) (Advertentie I M.) L^J Maar gekheid nu Ier zij..,.: een schone melkfles hóórt erbij! MOSKOU President Wórosjilow van de Sowjet-Unie-wordt op 1 ok tober te Kaboel verwacht voor een bezoek van vijf dagen aan Afgha nistan. Vórig jaar had koning Zahir hem voor dit bezoek uitgenodigd. EINDHOV'EN Ir. C. F. Lely, ad junct-directeur van openbare wer ken te Breda is gisteren plotseling overleden. Hij was een kleinzoon van minister Lely, de ontwerper van de Zuiderzeewerken. Donderdag 25 september 1958 A ARTSBISSCHOP Makarios heeft nu via Barbara Castle, de on der-voorzitster vari; de .Britse; Arbeiderspartij, het voorstel gedaan, Cyprus onafhankelijk 'te' maken. Hij ziet af van de eis, dat het eiland zich aansluit bij Griekenland en laat zelf3 de, mógelijkheid., open, dat bet deel blijft uitmaken van het Britse gemenebest. Het .klinkt: helemaal niet slecht maar gevreesd moet worden, dat het- geen kans meer maakt. Afgezien van het feit. dat het (voor de Turken) van de ver- •keerde kant-komtykomt-bet te-laat* De gcdachtenaang. van Makarios is wel te volgen. Dè zelfstandige <JeJerx ..van het; .Britse gemenebest genieten gtóïè "vrijheid. Wanüecr de niéuwe .nationalistische leidfer iriZuid-Afrika Verwoerd aankondigt, dat' zjjri land eerlang een -ïëpubliek wordt, :din weet;, hij dat' dit. kan ge schieden ^zonder 'strijd. ..Wanneer India en Pakistan het gemenebest wil- Jen verlaten, kan niémand'déze staten weerhouden. Ergo, als Cyprus een vrij landje wordt in het gemenebest, neemt het zijn toekomst zelf in handen én kan hpt te zijner tijd zeer wel eerst uittreden en zich dan toch bij j Griekenland aansluiten. Een paar jaar eer der-was. dit.plan zo dwaas niet geweest. De Britten zijn niet meer zo op .Cyprus gesteld. Hun moeilijkheid js echter dat, i nu. zij éénmaal de Turken tegen de Grieken hebben uitgespeeld, zij zelfs rekening moeten houden met dé mogelijkheid van een oorlog, alszij 1 zich zouden.terugtrckk'en. Het. plan van Makarios biedt geen uitkomst,' daar de-Turken aanvaarding ais een. Griekse zege zouden beschouwen. Vandaar, dat er voor de-regering JNlacMillan niet veel anders opzit dan i het toch maar té proberen met. hun, zevenjaren-plan, hoe .weinig kans J dit ook maakt, nu de Grieken er hun medewerking aan hebben ge. wèigerd. DE Joegoslavische kust met haar uitbundige flora, haar buitenlandse toeristen en haar typische Middellandse Zee-armoede hoort nog duide lijk bij West-Europa, maar wie ter hoogte van de trotse ves tingstad Dubvovnik de zee de rug toekeert en het woeste Karstgebergte in trekt, staat ineens midden in de Balkan. De grijze stoffige weg, die bij regenval in een vormeloze modderpoel verandert, wordt soms plotseling versperd door een groep nomaden. Met hun muildieren, die kookketels, kleurige dekens en tenten tor sen, lopen ze voortdurend dro merig in strijd te zijn met h .t allesregelende staatsapparaat. Het trekkersinstinct van de zi geuners laat zicH. niet ombui gen door produktieschema's en vijfjarenplannen. Als het avond wordt en ze de zoveel ste etappe van hun eeuwige zwerftocht achter de rug heb ben, ylammen overal jn de bergen hun' houtvuren op, waarboven ze hun eenvoudige maaltijd koken. Volgens een van de laatste ".offi ciële tellingen zijn er'nog tachtig duizend Zigeuners in Joego-Slavië: een kleurige, uiterst beweeglijke en moeilijk in wetten té vangen min derheidsgroep. Tussen Dubrovniken Serajewo wringt de groene Neretva- rivier zich gewelddadig door nauwe bergengten. Ze spoelt langs tiental len;:-eenvoudige monumenten en Bosnische vrouwen keren niet hun inkopen terug van do markt in Serajowo. Serajewo beroemt zich op „het mo dernste station van de Balkan". Die trots is niet ongepast, want het ge bouw is een van de.mooiste voor beelden van hedendaagse Joegosla vische architectuur. honderden vernielde huizen. Hier hebben Tito's parfcisanen de hevig ste veldslag geleverd tegen de Duitsers. Dit fameuze gevecht is in Joego-Slavië bekend als de „Slag" om de Gewonden". In dit onbarm hartige landschap werden ook de opnamen gemaakt voor de Joego- slaviscbe-Öostenrijkse film „De laat ste Brug". Op enkele urén rijden van Du- brovnik priemen de eerste minaret ten van de moskeeën vermanend omhoog cn roept de dunne, door dringende slem van de muezzin dé gelovige Mohammedanen tot. het ge bed.. in de beschaduwde tuinen van de koffiehuizen .slurpen mannen met slimme Mossadeq-profielen bedacht zaam hun pikzwarte, zoete Turkse koffie, die in koperen kannetjes wordt geserveerd. 7ij krabber., tij dens hun bedaarde gesprekken pein zend langs de rand van hun rode fez. De har'slag van het openbare leven ;s hier aanzienlijk minder driftig-nerveus dan in onze con treien. dat is wel duidelijk. Ruim drie eeuwen Turkse overheersing hebben ccn onuitwisbaar stemocl gedrukt op eer. groot deel van Joe go-Slavië en meteen voor een vrij aanzienlijke bevolkingsgroep het levenspatroon bepaald. Maar het tempo mag dan in dit deel van Joego-Slavië trager zijn. de officiéie bouw-, vernieuwings- en sanerings woede is er niet minder om dan el ders in het land. Vaak is het resul taat verheugend, maar soms neeft al. die activiteit een averechtse en trieste uitwerking. - Ronduit imponerend is bijvoor beeld de kolossale stuwdam bij Ja- blanica. waar het geweid van de Nerctva wordt opgevangen in een enorm stuwmeer en via geweldige turbines omgezet in elektriciteit. Het Jablanicamecr, met een inhoud van vierhonderd miljoen kubieke meter, water, levert een energie van 1.200 miljoen kilowatt, per jaar. Dat staat ongeveer gelijk mei het" werk van dertien miljoen arbeiders op ccn achturige werkdag. Dat daarvoor drie dorpjes ontruimd moesten worden wil men nog wel aanvaarden als een noodzakelijk of fer voor devooruitgang. Ook de Fransen hebben enkele jaren gele den het dorpje Lurs aan een der gelijk project raoeten opofferen. Maar voor de sloopvvo.ede 'waar mee in de unieke Turkse bazaar van Serajewo -is huisgehouden is geen enkel redelijkexcuus. Seraje wo is geen mooie, weleen interes sante stad. Het hart van dé Bos nische hoofdstad is een mengelmoes van lelijke Oostenrijkse herenhuizen en moderne betonnen bouwsels,, met in het 'midden van de Maarschalk Titostraat de onvermijdelijke wol kenkrabber. Het „modernste station van de Balkan", waar Serajewo bij zonder trots opis, heeft meer al lure, Het lijkt een beetje op. het nieuwe Centraal Station in Rotter dam, Maar van dc vroegere luister rijke Barscarsija, de Oosterse markt- wijk, 2oals er geen tweede in -heel Europa te vinden was. is nog maar een schim .van overgebleven. In het nog ongeschonden straatje van de koperslage, kloppen de Mohamme daanse ambachtslieden hun inge wikkelde, eeuwenoude arabesken in de metalen waterkannen en glim mende dienbladen. -Een straatje verder vlechten de leerbewerkers in hun schemerige werkplaatsjes nog hun ingeriiëuzé. streng-geomc- t'risehe figuren van gekleurd soepel leer.' En óm de hoek past een rijkke fezzemaker een Amerikaans toerist een onwaarschijnlijk-astrakan mutsje op; datzojuist door zijn vaardige vingers is voltoóidi Zolang de regering het duldt, zet ten de moslimse handwerklieden hun bedrijfje voort in het kleine deel yan. de bazaar, dat nog is over gebleven. Maar over hun bedoening hangt de schaduw van de .slopers hamer eri de betonmolen. in zijn kleine, («.hemerije werk plaats hamert de MoUanutvedaaitse koperslager aan zijn koffiekannetjes. BERLIJN Heinz Renner, voor malig leider van de Westduïtse com munistische partij, is dinsdagavond op het Berlijnse vliegveld Tempel hof gearresteerd, toen hij zich per vliegtuig naar West-Duitslaod wilde begeven. De communistische partij in Wesf-Duitsland is verboden. (Advertentie l.M.) fpEN poosje geleden citeerde ik, jV* i« deze hoek, een pnar uit spraken vaa kleine kinderendie hun moeders mij hadden peschre- uen. Daar er sindsdien nog een he leboel brieven bijgekomen zijn, ge* loof ik dat ik wel meer genoeg heb voor een kleine bloemlezing. Een stadsjongetje logeertmet moeder, op de boerderij van zijn grootouders. Hij is diep geïnteresseerd in alles U'at daar ie beleren valt, laat riek uoorltchtën over landbouw en vee teelt en staat,.overal met ryn neus bovenop; Op een ochtend ligt één van dm kippen dood in', de ren. De oude boer begraaft het beest achter in de tuin. Natuurlijk heeft het jon getje alles eerste rang bij- getvoond. Als de plechtigheid ten einde is rent hij naar zijn moeder en getuigt van zijn opgedane agra rische kennis, door te roepen: „Mam nou komen er gauw kui kentjes. Opa Heeft een kip gepoot". Een klein meisje zit lang en pein zend naar de herfiel te staren. Éindelijk verbreekt ze "de. stilte. „Zeg mammie..." „Ja?"- „Toen God ons gemaakt had, hè, moest hij daar toen ook centjes voor hebben? IJl Een jongetje bezoekt, voor het eerst van zijn nog pril leven, de kinderboerderij in artis. Hij stoeit tussen de dieren rond en krijgt, teruiijl hij gebukt staat om een lammetje te aaien, een krachtige dof van een bok tegen zijn broek, Over zijn zit vlakje wrijvend, roept hij verbijsterd: „Zeg mam, dat beest heeft -houten Oren!.", IV - :;v Henkje is vier weken naar buiten geweest, Hij keert terug en kijkt bedrukt. „Was 't fijn?" vraagt zijn -vader. „Ja." - Waarom kijk. je-dan zo droevig?" „Ach weet je," zegt hy, -„Als je vakantie fijn is, hè dan gaat hij so verdomd gauw om.'* Een zonnige dag. Op de tennisbanen wordt druk gespeeld. Een jongetje, dat de luier nog maar net ontwassen is. klemt' zich aanhet gaas vast, om. het faUemaal te zien. Maar zijn ivat ouder zusje,, onder wier moederlijk toezicht hij..buiten is,'trekt hem mee, „Daar maggie niet naar. kijken", zegt ze, „Die.mensen lopen. in d'r onderbroek." -y'"'' i- A vi - In- een dweperige stemming zegt een móeder tegen 'haar. zoontjes; „Maar jullie hebben de- liefste pappie van de hele weréldJ' Waarop de jongste, wat ■■knor rig reageert: „Hoe weet je dat nou? Heb je ze soms allemaal geprobeerd?". vu Een meisje van drie jaar is op bezoek bij haar grootmoeder. Na het eten -wordt de radio dis tributie aangedraaid en plotseling jubelt een enorme coloratuwrtriller van Maria Callas de kamer in. Waarop het kind zegt: ,,'t Water kookt". KRONKEL 2 IN.^de. huidige scherpe kritiek van Britse zijde op de 'politiek :yan Eisenhower en Duiles in' het Verre Oosten treft weer sterk het ele ment van; geprikkelde yerongelijktheid. Zeer verbreid is de mening: in .Epgëland, dat Amerika de. leiding beeft in de1 Westelijke wereld op grond yan zijn macht, maar niet. op grond van wijsheid en ervaring; cn juist daax-2ijn de Britten zo ..rijk aan! Op het ogenblik: zijn grote groepen iiV. jiiigeiand geneigd pin datgene wat de Amerikanen verrich ten in de Chinese, wateren.' te zien als onverstandig en dilettantistisch. Onbevoegden brengen dé'; wereldviedé in gevaar.en als het misloopt, ïrijgty-Gróót Brittan je de eerste klappen; hetzelfde Groot Brittanje.dat het met de Amerikaanse handelwijze volstrekt niet: eens is; en het veel beter zou hehhen gedaan.- indien kei daavloe geroepen was geweest! Nog een stapje verder,, cn men .krijgt. liet beeld van een aan dodelijk gevaar-bloot gesteld Engeland nis gevolg van de roekeloze baldadigheid van een aan tal Amerikaanse'kwajongens.' Het heeft, misschien zijn nut dc aandacht (van He Britten dan) er op te vestigen, dah et landen zijii, die nog heel wat dichter bij de Sow. jet-Unie liggen dan Engeland en daardoor navenant groter gevaar lopen Als.dc Britten antwnordén. datzij dat wel" weten, dan moet gezegd worden dat dit tilt hun kranten en uit - hun uitlatingen, toch niet zo erg diitdelijk blijkt. F.r wordt ook niet gerept van de wenselijkheid, de lan den aan de overzijde van. Noordzee en Kanaal te betrekken in het verzet legen het Amerikaanse óptréden. De oorzaak ie "ook hier, dat dé Britten zichzelf als te belangrijk cn de anderen als te onbelangrijk zien. Wij hebben vroeger al eens dé vingcf gelegd op de vooral in linkse Britse leringen bcstaandé neiging, hét communisme helemaal niet 'zo slecht te vinden voor andere volken dan het Britse. Hoe het zij. het is volstrekt jiiet uitgesloten, dat sommige mensen en kranten in Engeland op het ogenblik uitermate yerstamlige taal spreken; maar het geschiedt in eJk geval in een zeer onverstandig isolement. x:--' AT dc Amerikaanse politiek niet zonder gevaar is, is duidelijk I genoeg; maar het optreden in Korea en trouwens ook het con- JLy flict om Berlijn: waren evéumin zonder gevaar. En als thans wordt geklaagd, dat Amerika zo eenzijdig grote risico's schept, dan moet eerlijkheidshalve ook worden erkend; dat Amerika tamelijk eenzijdig grote verantwoordelijkheid draagt. De verantwoordelijkheid van Groot Brittanje kan daarmee eenvoudig niet Worden vergeleken; en in dit: licht is de idee daar, dat men eigenlijk alles'veel beter weet en veel meer in de melk zou moeten hebben te brokken, niet meer dan een gro teske pretentie. Het Britse isolement. Waarvan wij gewaagden, blijkt ook wél uit het; feit, dat er geen sprake is van een duidelijke gemenebest-politiek. Zo NlacMillan zich al voorzichtig distancieert. van. dé Amerikaanse poli- tiek, dan blijkt toch uit niets dat hij dat doet mede namens 'zijn ambt- genoten in Canada.Australië' én" Nieuw-Zeeland. Er is geen reden om twijfel te wekken aan de eenheid van de Britse volkenfamilie in geval van nood; maar het is duidelijk genoeg dat in normale tijden elk van de verspreide delen vanhet gemenebestzijn eigen koer» vaart, afhan kelijk van eigen ligging en speciale belangen.. Engeland kan doorgaans niet namens hen spréken. Wanneer de Brillen vinden, dat ef in de vrije wereld een tegenwicht tegen Amerika gewenst is, dan is dat wél Juist;-: maar zij moeten be- priipen. dat hun land alleen daartoe te licht is geworden. En daar in i het gemenebest de belangen veel te zeer uiteenlopen bestaat de enige kans op zo'n tegenwicht in een veel nauwer Europese politieke samen- werking, dan waar de Britten tot dusverre aan. hebben willen meedoen. J Hopelijk zal deze les overblijven cn worden verstaan, wanneer, wat allen 1 hopen, de crisis in Het Verre Oosten binnenkort is bezworen. Advertentie LM.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1