AAN HET EINDE
HOOFDSTUK
Makarios is te laat
Geïsoleerd Groot-Brittanje
ftsmespARKs
het
van
Slopershamers en
Nog wat
praten QAjt A ben Nitrs
VOOftlOPIG Dt y. QEDftA ft
OAr verklaarthet .spook-mwtErmtr
VERHAAL MAAR HET VEftKLAARR WAT U BEDOELT.
NIET WAT JULLIE HIER UITVOERDEN) WE WAREN H IER
.HEB JE DE PLATEN üfVONpenj^ ZO MAAR,
GODWI
Donderdag A pracht van 'n dag om de melkfles om te spoelen!
onzin! en alt>YbflTTwmir
juiLitMiErwiLitrw ttnslWEHtB-
vtei in/f I' J ihee. SSrS
5^51/ V MB&nitr j
r^Z\. V> ttrtsi/
ZO I5HET! HtHMAALVAN
MLE£5 EM BLOED, 61) ALLE
SABELS EN PISTO-
LEN' J~~-A=Z-.
tn. DIT nu Dt MAM
VAN Wie ÏÉOERÊLM DACHT,
DAT Hij ten ÓPOOK f
WA5..:*OUW£ A v
óerRouwf...
harde rotsblokken tot vierkante stenen hakken. oog. En opeens ziet hij iets van het achterdek
De mannen hebben even opgekeken, toen het af in de rivier vallen! Jeannette heeft kans gezien
vreemde schip hier ten anker ging, doch .een de koffer, die zü hier heeft verborgen, een flinke
rauwe kreet van een bewaker herinnert hen er schóp te geven. V/eer heeft niemand aan boord
aan dat zij geen moment onbewaakt, blijven. Eén iets gemerkt. De trage stroom van de rivier loopt
der mannen houdt het schip echter scherp in het recht op het eiland aan.
3419. Do „Ahtitlas" komt. vroeg ïn de ochtend
ten anker, bij het kleine plaatsje Miradero..Mid
den in de .brede stroom ligt een. rotseilandje,
■waarópnóg'een heel oud Spaan? fort staat, dat
nudienst doet ais gevangenis,Het ia een hard
leventje voor deze ongelukkiger!, want zo vroeg
het is, zijn ze nu ai bezig met hun dagelijks werk:
Voor 2 Ne veda
wikkels 6 leuke
borduurkaarfjes
Door Nicholas Blake
„Weet je wat jij bent? Een krui
sing tussen een zwarte kat en een
witte camelia," zei Nigel.-
„Iedere keer dat je dicht bij me
komt begin ik te beven. Nog steeds."
„Dat is een goed tèkeh niet?"
„Een heel goed teken.".Clare stond
op en ging aan de andere kant van
de tafel zitten. „Ik voel me als een
herstellende patiënt. Helemaal zwak
en verwonderd. Kijk, de zon komt
door.I'
„Druktemaakster."
„Wat zal er met hem gebeuren?"
„O, Wright gaat na waar hij het
spul vandaan heeft en arresteert
hem dan voor. een poging tot zware
mishandeling, of hoe ze dat maar
noemen."- -
Clare Massinger nam een klomp,
klei en begon die met haar kleine
sterke vingers te kneden'
„Gebrek aan verantwoordelijk
heidsgevoel," vervolgdeNigel, j.dat
is de moeilijkheid met. Gleed. De
onmacht of de weigering om alle
gevolgen van een daad onder ogen
te zien. Zijn moeder was net zó;
maar die had een soort talent om
zich min of meer in evenwicht te
houden."
„Ik heb eens een kind gekend, dat.
een draad over de oprijlaan spande
om haar gouvernante te onthoofden
als die in het donker terug zou ko
men fietsen."
„Ik hoop dat je daar een flink
pak slaag voor hebt gehad."
Ctare kleurde verrukkelijk, „Ik
zei helemaal niet Nou ja, dat; heb
ik gehad. Gelukkig was de, draad slap
gaan .hangen, door mijn" ondeskun
digheid, tegen de tijd dat.ze terug
kwam zodat haar voorwiel gegre
pen werd. Maar mijn ouders zeiden
dat ze de opzet tiet zo erg vonden
als de daad zelf."
„En waarheen wil je nu met die
gruwelijke herinnering?"
„De kwestie is dat ik nooit een
mes in die gouvernante gestoken
zou hebben of'haar-van een rots ge-.
duwd. Maar ik was wel bereid een
poging te doen tot onthoofding op
lange afstand. Kindéren hebben geen
verbeelding ik bedoel, ik'zag in
gedachten met groot genoegen dat
de draad haar het hoofd afsloeg;
maar, eigenlijk geloofde ik niet dat
het zou kunnen gebeuren het
was als ,een experiment dat iemand
anders zeker zou tegenhouden voor
het te gevaarlijk werd. De verbeel
ding van "kinderen is zo beperkt."
Nigel zag haar vol aandacht aan.
De klomp klei die ze verstrooid
aan het kneden was. nam de vorm
aan van een rudimentair paard. „Een
gebrekkige werkelijkheidszin. Ja?"
„Het lijkt mij zo vreemd toe," zei
Ciare met haar lichte, hoge stem,
„dat een man die dat langeafstands-
trucje met jou uithaalde, ook zomaar
op zijn moeder zou kunnen toelo
pen en haar de hals afsnijden. Ik
had verwacht dat hij vergif zou ge
bruiken. Maar misschien hebben we
Jiem wel helemaal verkeerd geana
lyseerd."-
„Misschien," zei- Nigel met een
nietszeggende blik.
Toen hij een half uur later in
zijn eigen huis terug was vond Ni-
gel een telefonische boodschap van
Liz Wenharo om haar zo spoedig mo
gelijk te komen opzoeken; ze zou
de hele morgen thuis zijn. -.-
De kamer waar miss Wenham hem
ontving had muren vol boeken en
stond vol snüisteryen. Zelf zat 2e
achter een grote lectuurbak, die,
naar Nigels overtuiging, van de gro
te James Wenham geweest moest
zijn. Als Cyprian Gïeeds kamer een.
museum van mislukte plannen -was,'
dan was dit wel een museum van
succesvolle plannen. Het meubilair,
dé foLu'a, de ornamenten, vóór alles
de boeken (ongetwijfeld gesigneerd
door hun beroemde auteurs met op
drachten aan de Wénham-dynastie),
dit alles gaf de indruk van een de
gelijkheid die van te groot formaat
was om als burgerlijk gedoodverfd
te worden.
v.Nu, mr. Strangeways, wanneer
wordt die warboel nu eens uitge
zocht?" was miss Wenhams pittig
begin.
„In een -paar dagen, tijd, denk
ik." -
„Is .de politie ervan overtuigd dat
ze de identiteit van de moordenaar
kent?"
„Ja-a, ik geloof het web"
„Maai- dat bent u niet?"
„Dat is mijn afdeling niet. Ik be-
moei me alleen niet de lastéraffaire."
Liz Wenhams grijze ogen vonkten
ijzig, Kom, kom, mr. Strangeways,
zoek nu geen uitvluchten."
„Nu dan. Cyprian Gleed had een
motief en hij had de gelegenheid.
Bovendien werd hij of iemand
die érg op hem lijkt gezien bij
hetverlaten van het gebouw om
twintig voor zes op de avond van
de moord."
„Dat is nieuw voor me," zei Lij
snel. Een zekere klank in haar stem
liet Nigel merken dat het goed
nieuws was. Hjj gaf haar een geflat
teerd verslag van Susans Verkla
ring.
„Dat meisje zal ik eens moeten,
onderhouden. Wat deed ze daar in
de 'pakkamer? Vrijen, veronderstel
ik." Vrijen was het equivalent van
Babylonische - orgieën, zoals miss
Wenham uitsprak.
„Dat noemt men nu .praten* kon
Nigel niet nalaten te zeggen,
„Werkelijk? Wat een ontoereikend
woord! Maar ik heb u niet hier laten
komen om met u over erotische
synoniemen te praten." Liz Wenham
keek hem recht aan. „U zult zo lang
zamerhand wel beseft hebben dat
Wenham Geraldine alles voor me
betekent. Ik zal niets nalaten om
de goede naam van de firma te be
waren." Liz Wenham zette haar woor
den kracht bij door met een vuist op
haar knie te slaan; er la'g een bijna
fanatieke, blik in de grijze ogen.
„Ah," zei Nigel, vriendelijk glim
lachend. „u bent vanplan me te
vragen bewijsmateriaal achter te hou
den."
Liz bloosde diep snaar antwoord
de zonder wrevel: „Niet wat de
de dood van miss Miles betreft."
Ze balde haar vuist weer. „Arthur
heeft gisteravond een buitengewone
bekentenis tegen mij afgelegd. Ik
heb zijn toestemming u .de essentie
ervan te vertellen. Hij voelde zich
niet sterk genoeg" Liz keek even
onbehaaglijk „om het u zelf te
zeggen. Ik heb begrepen dat u het
onderwerp al tegenover hem had
aangesneden."
(wordt vervolgd)
(Advertentie I M.)
L^J Maar gekheid nu Ier zij..,.: een schone melkfles hóórt erbij!
MOSKOU President Wórosjilow
van de Sowjet-Unie-wordt op 1 ok
tober te Kaboel verwacht voor een
bezoek van vijf dagen aan Afgha
nistan. Vórig jaar had koning Zahir
hem voor dit bezoek uitgenodigd.
EINDHOV'EN Ir. C. F. Lely, ad
junct-directeur van openbare wer
ken te Breda is gisteren plotseling
overleden. Hij was een kleinzoon van
minister Lely, de ontwerper van de
Zuiderzeewerken.
Donderdag 25 september 1958
A ARTSBISSCHOP Makarios heeft nu via Barbara Castle, de on
der-voorzitster vari; de .Britse; Arbeiderspartij, het voorstel gedaan,
Cyprus onafhankelijk 'te' maken. Hij ziet af van de eis, dat het
eiland zich aansluit bij Griekenland en laat zelf3 de, mógelijkheid.,
open, dat bet deel blijft uitmaken van het Britse gemenebest. Het .klinkt:
helemaal niet slecht maar gevreesd moet worden, dat het- geen kans
meer maakt. Afgezien van het feit. dat het (voor de Turken) van de ver-
•keerde kant-komtykomt-bet te-laat*
De gcdachtenaang. van Makarios is wel te volgen. Dè zelfstandige
<JeJerx ..van het; .Britse gemenebest genieten gtóïè "vrijheid. Wanüecr de
niéuwe .nationalistische leidfer iriZuid-Afrika Verwoerd aankondigt, dat'
zjjri land eerlang een -ïëpubliek wordt, :din weet;, hij dat' dit. kan ge
schieden ^zonder 'strijd. ..Wanneer India en Pakistan het gemenebest wil-
Jen verlaten, kan niémand'déze staten weerhouden. Ergo, als Cyprus een vrij
landje wordt in het gemenebest, neemt het zijn toekomst zelf in handen
én kan hpt te zijner tijd zeer wel eerst uittreden en zich dan toch bij j
Griekenland aansluiten.
Een paar jaar eer der-was. dit.plan zo dwaas niet geweest. De Britten
zijn niet meer zo op .Cyprus gesteld. Hun moeilijkheid js echter dat, i
nu. zij éénmaal de Turken tegen de Grieken hebben uitgespeeld, zij zelfs
rekening moeten houden met dé mogelijkheid van een oorlog, alszij 1
zich zouden.terugtrckk'en. Het. plan van Makarios biedt geen uitkomst,'
daar de-Turken aanvaarding ais een. Griekse zege zouden beschouwen.
Vandaar, dat er voor de-regering JNlacMillan niet veel anders opzit dan i
het toch maar té proberen met. hun, zevenjaren-plan, hoe .weinig kans J
dit ook maakt, nu de Grieken er hun medewerking aan hebben ge.
wèigerd.
DE Joegoslavische kust met
haar uitbundige flora,
haar buitenlandse toeristen en
haar typische Middellandse
Zee-armoede hoort nog duide
lijk bij West-Europa, maar wie
ter hoogte van de trotse ves
tingstad Dubvovnik de zee de
rug toekeert en het woeste
Karstgebergte in trekt, staat
ineens midden in de Balkan.
De grijze stoffige weg, die bij
regenval in een vormeloze
modderpoel verandert, wordt
soms plotseling versperd door
een groep nomaden. Met hun
muildieren, die kookketels,
kleurige dekens en tenten tor
sen, lopen ze voortdurend dro
merig in strijd te zijn met h .t
allesregelende staatsapparaat.
Het trekkersinstinct van de zi
geuners laat zicH. niet ombui
gen door produktieschema's en
vijfjarenplannen. Als het
avond wordt en ze de zoveel
ste etappe van hun eeuwige
zwerftocht achter de rug heb
ben, ylammen overal jn de
bergen hun' houtvuren op,
waarboven ze hun eenvoudige
maaltijd koken.
Volgens een van de laatste ".offi
ciële tellingen zijn er'nog tachtig
duizend Zigeuners in Joego-Slavië:
een kleurige, uiterst beweeglijke en
moeilijk in wetten té vangen min
derheidsgroep. Tussen Dubrovniken
Serajewo wringt de groene Neretva-
rivier zich gewelddadig door nauwe
bergengten. Ze spoelt langs tiental
len;:-eenvoudige monumenten en
Bosnische vrouwen keren niet hun
inkopen terug van do markt in
Serajowo.
Serajewo beroemt zich op „het mo
dernste station van de Balkan". Die
trots is niet ongepast, want het ge
bouw is een van de.mooiste voor
beelden van hedendaagse Joegosla
vische architectuur.
honderden vernielde huizen. Hier
hebben Tito's parfcisanen de hevig
ste veldslag geleverd tegen de
Duitsers. Dit fameuze gevecht is in
Joego-Slavië bekend als de „Slag"
om de Gewonden". In dit onbarm
hartige landschap werden ook de
opnamen gemaakt voor de Joego-
slaviscbe-Öostenrijkse film „De laat
ste Brug".
Op enkele urén rijden van Du-
brovnik priemen de eerste minaret
ten van de moskeeën vermanend
omhoog cn roept de dunne, door
dringende slem van de muezzin dé
gelovige Mohammedanen tot. het ge
bed.. in de beschaduwde tuinen van
de koffiehuizen .slurpen mannen met
slimme Mossadeq-profielen bedacht
zaam hun pikzwarte, zoete Turkse
koffie, die in koperen kannetjes
wordt geserveerd. 7ij krabber., tij
dens hun bedaarde gesprekken pein
zend langs de rand van hun rode
fez. De har'slag van het openbare
leven ;s hier aanzienlijk minder
driftig-nerveus dan in onze con
treien. dat is wel duidelijk. Ruim
drie eeuwen Turkse overheersing
hebben ccn onuitwisbaar stemocl
gedrukt op eer. groot deel van Joe
go-Slavië en meteen voor een vrij
aanzienlijke bevolkingsgroep het
levenspatroon bepaald. Maar het
tempo mag dan in dit deel van
Joego-Slavië trager zijn. de officiéie
bouw-, vernieuwings- en sanerings
woede is er niet minder om dan el
ders in het land. Vaak is het resul
taat verheugend, maar soms neeft
al. die activiteit een averechtse en
trieste uitwerking. -
Ronduit imponerend is bijvoor
beeld de kolossale stuwdam bij Ja-
blanica. waar het geweid van de
Nerctva wordt opgevangen in een
enorm stuwmeer en via geweldige
turbines omgezet in elektriciteit.
Het Jablanicamecr, met een inhoud
van vierhonderd miljoen kubieke
meter, water, levert een energie van
1.200 miljoen kilowatt, per jaar.
Dat staat ongeveer gelijk mei het"
werk van dertien miljoen arbeiders
op ccn achturige werkdag. Dat
daarvoor drie dorpjes ontruimd
moesten worden wil men nog wel
aanvaarden als een noodzakelijk of
fer voor devooruitgang. Ook de
Fransen hebben enkele jaren gele
den het dorpje Lurs aan een der
gelijk project raoeten opofferen.
Maar voor de sloopvvo.ede 'waar
mee in de unieke Turkse bazaar
van Serajewo -is huisgehouden is
geen enkel redelijkexcuus. Seraje
wo is geen mooie, weleen interes
sante stad. Het hart van dé Bos
nische hoofdstad is een mengelmoes
van lelijke Oostenrijkse herenhuizen
en moderne betonnen bouwsels,, met
in het 'midden van de Maarschalk
Titostraat de onvermijdelijke wol
kenkrabber. Het „modernste station
van de Balkan", waar Serajewo bij
zonder trots opis, heeft meer al
lure, Het lijkt een beetje op. het
nieuwe Centraal Station in Rotter
dam, Maar van dc vroegere luister
rijke Barscarsija, de Oosterse markt-
wijk, 2oals er geen tweede in -heel
Europa te vinden was. is nog maar
een schim .van overgebleven. In het
nog ongeschonden straatje van de
koperslage, kloppen de Mohamme
daanse ambachtslieden hun inge
wikkelde, eeuwenoude arabesken in
de metalen waterkannen en glim
mende dienbladen. -Een straatje
verder vlechten de leerbewerkers
in hun schemerige werkplaatsjes
nog hun ingeriiëuzé. streng-geomc-
t'risehe figuren van gekleurd soepel
leer.' En óm de hoek past een rijkke
fezzemaker een Amerikaans toerist
een onwaarschijnlijk-astrakan mutsje
op; datzojuist door zijn vaardige
vingers is voltoóidi
Zolang de regering het duldt, zet
ten de moslimse handwerklieden
hun bedrijfje voort in het kleine
deel yan. de bazaar, dat nog is over
gebleven. Maar over hun bedoening
hangt de schaduw van de .slopers
hamer eri de betonmolen.
in zijn kleine, («.hemerije werk
plaats hamert de MoUanutvedaaitse
koperslager aan zijn koffiekannetjes.
BERLIJN Heinz Renner, voor
malig leider van de Westduïtse com
munistische partij, is dinsdagavond
op het Berlijnse vliegveld Tempel
hof gearresteerd, toen hij zich per
vliegtuig naar West-Duitslaod wilde
begeven. De communistische partij
in Wesf-Duitsland is verboden.
(Advertentie l.M.)
fpEN poosje geleden citeerde ik,
jV* i« deze hoek, een pnar uit
spraken vaa kleine kinderendie
hun moeders mij hadden peschre-
uen. Daar er sindsdien nog een he
leboel brieven bijgekomen zijn, ge*
loof ik dat ik wel meer genoeg heb
voor een kleine bloemlezing.
Een stadsjongetje logeertmet
moeder, op de boerderij van zijn
grootouders.
Hij is diep geïnteresseerd in alles
U'at daar ie beleren valt, laat riek
uoorltchtën over landbouw en vee
teelt en staat,.overal met ryn neus
bovenop;
Op een ochtend ligt één van dm
kippen dood in', de ren. De oude
boer begraaft het beest achter in
de tuin. Natuurlijk heeft het jon
getje alles eerste rang bij-
getvoond. Als de plechtigheid ten
einde is rent hij naar zijn moeder
en getuigt van zijn opgedane agra
rische kennis, door te roepen:
„Mam nou komen er gauw kui
kentjes. Opa Heeft een kip gepoot".
Een klein meisje zit lang en pein
zend naar de herfiel te staren.
Éindelijk verbreekt ze "de. stilte.
„Zeg mammie..."
„Ja?"-
„Toen God ons gemaakt had, hè,
moest hij daar toen ook centjes voor
hebben?
IJl
Een jongetje bezoekt, voor het
eerst van zijn nog pril leven, de
kinderboerderij in artis.
Hij stoeit tussen de dieren rond
en krijgt, teruiijl hij gebukt staat
om een lammetje te aaien, een
krachtige dof van een bok tegen
zijn broek,
Over zijn zit vlakje wrijvend, roept
hij verbijsterd:
„Zeg mam, dat beest heeft -houten
Oren!.",
IV - :;v
Henkje is vier weken naar buiten
geweest, Hij keert terug en kijkt
bedrukt.
„Was 't fijn?" vraagt zijn -vader.
„Ja." -
Waarom kijk. je-dan zo droevig?"
„Ach weet je," zegt hy, -„Als je
vakantie fijn is, hè dan gaat hij
so verdomd gauw om.'*
Een zonnige dag.
Op de tennisbanen wordt druk
gespeeld.
Een jongetje, dat de luier nog
maar net ontwassen is. klemt' zich
aanhet gaas vast, om. het faUemaal
te zien.
Maar zijn ivat ouder zusje,, onder
wier moederlijk toezicht hij..buiten
is,'trekt hem mee,
„Daar maggie niet naar. kijken",
zegt ze, „Die.mensen lopen. in d'r
onderbroek." -y'"''
i- A vi -
In- een dweperige stemming zegt
een móeder tegen 'haar. zoontjes;
„Maar jullie hebben de- liefste
pappie van de hele weréldJ'
Waarop de jongste, wat ■■knor rig
reageert:
„Hoe weet je dat nou? Heb je ze
soms allemaal geprobeerd?".
vu
Een meisje van drie jaar is op
bezoek bij haar grootmoeder.
Na het eten -wordt de radio dis
tributie aangedraaid en plotseling
jubelt een enorme coloratuwrtriller
van Maria Callas de kamer in.
Waarop het kind zegt:
,,'t Water kookt".
KRONKEL
2
IN.^de. huidige scherpe kritiek van Britse zijde op de 'politiek :yan
Eisenhower en Duiles in' het Verre Oosten treft weer sterk het ele
ment van; geprikkelde yerongelijktheid. Zeer verbreid is de mening:
in .Epgëland, dat Amerika de. leiding beeft in de1 Westelijke wereld
op grond yan zijn macht, maar niet. op grond van wijsheid en ervaring;
cn juist daax-2ijn de Britten zo ..rijk aan! Op het ogenblik: zijn grote
groepen iiV. jiiigeiand geneigd pin datgene wat de Amerikanen verrich
ten in de Chinese, wateren.' te zien als onverstandig en dilettantistisch.
Onbevoegden brengen dé'; wereldviedé in gevaar.en als het misloopt,
ïrijgty-Gróót Brittan je de eerste klappen; hetzelfde Groot Brittanje.dat het
met de Amerikaanse handelwijze volstrekt niet: eens is; en het veel beter
zou hehhen gedaan.- indien kei daavloe geroepen was geweest! Nog een
stapje verder,, cn men .krijgt. liet beeld van een aan dodelijk gevaar-bloot
gesteld Engeland nis gevolg van de roekeloze baldadigheid van een aan
tal Amerikaanse'kwajongens.'
Het heeft, misschien zijn nut dc aandacht (van He Britten dan) er
op te vestigen, dah et landen zijii, die nog heel wat dichter bij de Sow.
jet-Unie liggen dan Engeland en daardoor navenant groter gevaar lopen
Als.dc Britten antwnordén. datzij dat wel" weten, dan moet gezegd
worden dat dit tilt hun kranten en uit - hun uitlatingen, toch niet zo erg
diitdelijk blijkt. F.r wordt ook niet gerept van de wenselijkheid, de lan
den aan de overzijde van. Noordzee en Kanaal te betrekken in het verzet
legen het Amerikaanse óptréden. De oorzaak ie "ook hier, dat dé Britten
zichzelf als te belangrijk cn de anderen als te onbelangrijk zien. Wij
hebben vroeger al eens dé vingcf gelegd op de vooral in linkse Britse
leringen bcstaandé neiging, hét communisme helemaal niet 'zo slecht te
vinden voor andere volken dan het Britse. Hoe het zij. het is volstrekt
jiiet uitgesloten, dat sommige mensen en kranten in Engeland op het
ogenblik uitermate yerstamlige taal spreken; maar het geschiedt in eJk
geval in een zeer onverstandig isolement. x:--'
AT dc Amerikaanse politiek niet zonder gevaar is, is duidelijk
I genoeg; maar het optreden in Korea en trouwens ook het con-
JLy flict om Berlijn: waren evéumin zonder gevaar. En als thans
wordt geklaagd, dat Amerika zo eenzijdig grote risico's schept,
dan moet eerlijkheidshalve ook worden erkend; dat Amerika tamelijk
eenzijdig grote verantwoordelijkheid draagt. De verantwoordelijkheid van
Groot Brittanje kan daarmee eenvoudig niet Worden vergeleken; en in
dit: licht is de idee daar, dat men eigenlijk alles'veel beter weet en veel
meer in de melk zou moeten hebben te brokken, niet meer dan een gro
teske pretentie.
Het Britse isolement. Waarvan wij gewaagden, blijkt ook wél uit het;
feit, dat er geen sprake is van een duidelijke gemenebest-politiek. Zo
NlacMillan zich al voorzichtig distancieert. van. dé Amerikaanse poli-
tiek, dan blijkt toch uit niets dat hij dat doet mede namens 'zijn ambt-
genoten in Canada.Australië' én" Nieuw-Zeeland. Er is geen reden om
twijfel te wekken aan de eenheid van de Britse volkenfamilie in geval
van nood; maar het is duidelijk genoeg dat in normale tijden elk van
de verspreide delen vanhet gemenebestzijn eigen koer» vaart, afhan
kelijk van eigen ligging en speciale belangen.. Engeland kan doorgaans
niet namens hen spréken.
Wanneer de Brillen vinden, dat ef in de vrije wereld een tegenwicht
tegen Amerika gewenst is, dan is dat wél Juist;-: maar zij moeten be-
priipen. dat hun land alleen daartoe te licht is geworden. En daar in i
het gemenebest de belangen veel te zeer uiteenlopen bestaat de enige
kans op zo'n tegenwicht in een veel nauwer Europese politieke samen-
werking, dan waar de Britten tot dusverre aan. hebben willen meedoen. J
Hopelijk zal deze les overblijven cn worden verstaan, wanneer, wat allen 1
hopen, de crisis in Het Verre Oosten binnenkort is bezworen.
Advertentie LM.)