Vuurwerk, geen dynamiet Geen ruimte voor rebellen AAN HET EINDE het HOOFDSTUK Prinses Beatrix volgt zaak Elisabeth Boll O-AM PO van f M De schrijver SeÉktam Seiktafte door FRANK GODWIN, SPROETJE SPARK AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB Wrijf Kou en Pijn Dinsdag 30 september 1908 VANDAAG beginnen de algemene politieke beschouwingen o\er de staalsbegroting \oor 1959. Deze begroting, met haar ongekend hoog tekoit. biedt gelegenheid genoeg voor oratorisch vuurwerk; doch in vuurwerk op zichzelf steekt geen gevaar. Gevaar steekt in ontladingen van zwaarder gehalte, in kritiek die haar felheid ontleent aan de overtuiging, dat het zo niet langer gaat en de tijd is gekomen voor een andere geesl en een ander bewind. Er mag aan worden herinnerd, dat de dit jaar gehouden verkiezingen getuigden van zekere verschuivingen in de opvattingen van het Nederlandse volk. Er was sprake van een ver. legging van het accent naar rechts, waarbij overigens naar liet oordeel van veel waarnemer* het streven naar behoudendheid vee! minder sterk was dan de teleuistelling ovei de praktijk der vooruitstrevendheid. Wanneer wij spreken van gevaar, dan bedoelen wij daarmee gevaai ■voor de huidige regeling. Ieder weet, hoeveel tegenstellingen aan het licht ziin gekomen bij de moeizame samenstelling hiervan in 1956. Men zott zich kunnen voorstellen, dat de verkiezingen van dit jaar in de2e tegenstellingen enige tekening hadden gebiacht. In pailementair ge regeerde landen is het geen voordeel en eigenlijk ook in strijd met de regels, dat politieke tegenstellingen zich in de boezem van de regering doen gelden. De juiste toestand is. dat de regering tamelijk wel eensge zind staat tegenover een oppositie, die er andere denkbeelden op na houdt dan zij. Maar het eigenaardige Nederlandse partijenstelsel verhindert hier «en zo eenvoudig schema. Het is de V.V.D., die zich door de verkiezingen gesterkt voelt; en gesterkt voelen zich ook die figuren in de confessionele partijen, die politiek-economisch liberaal denken. Tot een kabinetscrisis kan het echter alleen komen, wanneer laatstgenoemde partijen hierdoor zover naar rechts 2wenken, dat de P.v.d.A. niet langei mee wil doen. ALS het aan de heer Oud lag, zou het stellig op korte termijn hiertoe komen. Maar het ligt niet aan de heer Oud, ook al heeft zijn mening sedert vorig jaai iets meer gewicht gekregen. Het ligt vooral aan de K.V.P.-fractie en haar leider, de heer Romme. En het ligt natuurlijk ook in sterke male aan wat de P.v.d.A. zelf aanvaard baar en niet aanvaardbaar acht. Uiteraard is eveneens de mening van de A.R.P. en C.H.U. niet zonder betekenis. Het prestige van deze partijen is er echter door de verkiezingen niet groter op geworden. Daar komt bij, dat de heer Bruins Slot om redenen, die wij alleen maar kunnen vermoeden, zich tamelijk wel heeft ontdaan van de St. Joris-wapenuitrus- ting, waarin hij. enige jaren geleden nog zeer manhaftig de rode draak te lijf wilde. Wie zich iet of wat op de hoogte stelt van de strijdpunten en van de strijdlust, komt geenszins tot opzienbarende voorspellingen. Het is waar/ dat het in de P.v.d.A niet ontbreekt aan stemmen, die een overgang uit de regering naar de oppositie bepleiten. De redenering is, dat ten op- vichte van Nieuw Guinea en van de woningbouw radicale oplossingen nodig zijn; oplossingen, die thans nauwelijks geopperd, Iaat staan voor- gesteld, kunnen worden. In een deel van de K.V.P. is veel verzet tegen de belastingpolitiek. De beier gesitueerden vinden, dat de staat al te veel van hen vraagt; en als zij roepen om bezitsvorming, dan betekent dat, dat xij zichzelf meer toedenken en de fiscus minder. Er zijn echter geen aanwijzingen, dat de leidende groepen in de beide partijen geneigd zijn, het tot een breuk te laten komen. Bij de K.V.P. J voorziet men in dat geval ernstige moeilijkheden met de K.A.B.-vleugel. Bij de P.v.d.A. kon de strijdlust wel eens getemperd worden door het feit, dat de eigen ministers nogal duidelijk afstand houden tot de meer radicate stromingen. Het gaat natuurlijk niet aan. het op zo iets belangrijks als een kabinetscrisis te laten aankomen, wanneer over de noodzaak daar van onvoldoende overeenstemming heerst. NU is de politiek altijd een bedrijf, rijk aan vcriasringen, geweest. Het is volstrekt niet uitgesloten, dat het zo gevoelige subsidie beleid op enig tijdstip in de komende herfst of winter tot een situatie leidt waarbij behoudendheid en progressiviteit zich on. danks partijconsignes eensklaps duidelijk doen gelden. Wij kunnen het ook anders zeggen: de lieer Romme voelt er niets voor om met de heer Oud eamen te gaan, doch er hoeft zich maar één regeringsnederlaag voor te doen om hem te verplichten over deze tegenzin heen te stappen. Wij zeggen dit volledigheidshalve; niet omdat wij op grond van de huidige verhoudingen zoiets verwachten. Er is in de Kamer misschien geen overeenstemming over Nieuw Guinea, maar vrijwel alle leden zijn het er toch over eens. dat het althans op dit ogenblik niet aan Indonesië kan worden overgedragen. Er is misschien geen overeenstemming over de handhaving van de tijdelijke be!aslingverhogingenr maar minister Hofstra is geen man die vervuld van strijdlust met de portefeuille rammelt. Het lijdt geen twijfel of de basis van de huidige regering is niet sterk meer; en aan conflictstof ontbreekt het allerminst. Het zou dan ook iets te houd zijn om te voorspellen, dat bet huidige kabinet zijn tijd wel zal uitdienen. Maar volgens menselijke berekening zal het conflict, dal op langere termijn onvermijdelijk lijkt, bij deze begroting nog achterwege blijven. Vuurwerk zit er wel in, maar voorlopig ontbreekt liet dynamiet. OVER de vrijheid in Joego slavië moet men zich !geen grote illusies maken. Achter de gemoedelijke oom, die Tito lijkt, staat een alert politie-apparaat, dat snel en hard toeslaat als echte en ver meende politieke tegenstan ders over de officiële schreef gaan. Aanhangers van het re giem verklaren dat, met te wijzen op de „frontsituatie", waarin Joego-Slavië aan de rand van het IJzeren 'Gordijn nog steeds verkeert. Vrijheid, zoals de Westeuropese parle mentaire democratieën die kennen, zou op dit moment de vernietiging van de jonge staat betekenen, zo betogen zij; hebt geduld en geeft ons tijd om te groeien. Wie een ogen blik geneigd is hierbij instem mend te knikken, wordt daar- GENEVE Te Genève is een con ferentie begonnen, waarop PTT-men- sen uit de hele wereld zich beraden over de basis, waarop de komende vijf jaren het beleid van de inter nationale telegraaf- en telefoonver bindingen zal berusten. PEKING In de Gele Rivier, bijgenaamd de plaag van China, zal men twee grote stuwdammen bou wen om noordwest-China van stroom te voorzien en als onderdeel van een plan ap lange termijn om de rivier m bedwang te krijgen- Bisschop Gregorius van Kin is een van do grote historische figuren uit de geschiedenis van Jocgo-Slavte. HIJ Ijverde voor het gebruik van de Kroatische taal in de eredienst. Zijn enorme bronzen standbeeld in Split is gemaakt door de beroemde Joegoslavische beeldhouwer Mestrovic van toch weerhouden door bij voorbeeld de pijnlijke herinne ring aan de veroordeling van de bejaarde sociaal-democrati sche leiders, nu enkele maan den geleden. Zij kregen lang durige gevangenisstraffen, niet omdat de activiteit van deze mensen gevaarlijk was voor de staat, maar omdat hun .ideeën niet bij de communistische machthebbers in de smaak vielen. Protesten van Weste lijke socialisten veranderden niets aan het harde vonnis. Met Milovan Djilas, de rebel, die eens ..one of the boys" was ge weest, lag het enigszins anders. Hier was sprake van een man, die on verschrokken in het openbaar en by herhaling het bankroet van de communistische leer en praktijk en van het hele Joegoslavische staats apparaat verkondigde. De slag kwam dubbel aan, omdat ze werd toege bracht door een man, die zelf een belangrijk aandeel had gehad m de vorming van het nieuwe Joego slavië. Bij alle beschouwingen over de rebellie van Djilas en over zijn veroordeling is wellicht één aspect van de zaak onvoldoende naar vo ren gekomen. Djilas komt uit Mon tenegro, het Land van de Zwarte Berg. De Monienegrijnen zijn van oudsher de meest strijdlustige krij gers van de Balkan. Zelfs de Tur ken hebben hen er nooit onder kunnen krijgen. In de politieke are na hebben de moderne Montene- grijnen een nieuw slagveld ontdekt. De politieke argumenten hanteren zij met even grote virtuositeit als vroeger het zwaard. Djilas is een waardig zoon van dit krijgshaftig volk. Hy heeft, evenals zijn meeste landgenoten, een sterk gevoel voor -het dramatische en dat heeft deze Sturm und Drang-achtige figuur waarschijnlijk de kracht gegeven de prijs te betalen voor zijn een mans-rebellie tegen zijn vroegere politieke vrienden. Voor Joegoslavische schrijvers geldt ongeveer de uitspraak, die een Poolse autoriteit onlangs deed: „De intellectuelen mogen best schrij ven wat zij willen, maar wij bepa len wat er wordt gedrukt". Van de Joegoslavische drukpersen komen behalve werken van eigen schrijvers ook veel buitenlandse vertalingen. In de boekwinkels zag ik vertalingen van voor- en na-re- volutionaire Russen, van Duitsers. Fransen (Stendhal Amerikanen (zowel Dreiser als Norman Mailer) en zelfs van Jan de Hartog. Het goedkope pocketboek begint ook in Jaego-Slaviè bijzonder populair te worden. In de grote steden hebben de Westerse diplomatieke vertegen woordigingen leeszalen ingericht, waar een overweldigende belang stelling voor is. In Zagreb stonden de Joegoslaven voor leggers met Engelse dag- en weekbladen in de rij, terwijl ook de leeszaal van dc Amerikaanse voorlichtingsdienst stampvol was. Bij het Joegoslavische bioscoop publiek zijn de Franse en Ameri kaanse films verreweg het popu lairst, De Joegoslavische films ke rnen, merkwaardig genoeg samen met de Russische, op de laatste plaats in de publieke belangstelling. Op de filmaffiches zijn de namen van de buitenlandse acteurs aange past aan het Joegoslavische alfabet. Wie Dzenet Makdonald is. ligt voor de hand, maar het duurt even voor men door heeft, dat met Sari Boa je de heer Charles Boyer wordt be doeld. Tussen de kerken en de staat bestaat een soort gentleman's agree ment. De kerk krijgt %een subsidie, maar bestaat van de giften van de gelovigen. De eredienst wordt ver der ongemoeid gelaten. In rooms- katholieke streken worden open bare processies gehouden, de pries ters dragen op straat hun soutanes en om twaalf uur luidt de Angelus- klok, In Jajce woonde ik in een rooms-katholieke "kerk een dienst bij, die voor een groot deel in de volkstaal werd gehouden. Het grote gebouw was overvol mannen en In kleine groepjes wandelen de vrou wen in haar zondagse klederdracht naar de (rooms-katholieke) kerk. vrouwen, vrijwel allemaal in tradi tionele klederdracht. Een priester verzekerde my, dat het elke zondag 20 druk was en met alleen bij hem, maar, in de meeste kerken. Reizi gers, die andere delen van het land hadden bezocht, bevestigden dit. Ook het grootste deel van de anderhalf miljoen moslims gaat dagelijks, na de reiniging m de voorhof, de koele moskeeen binnen om Allah aan te roepen. De Ser- visch-orthodoxe kerk, in wier my stiek-schemerige bedehuizen de door olie- en kaarswalm geblakerde iko- nen vaak ternauwernood zichtbaar zyn, heeft tijdens de drie eeuwen Turkse overheersing zoveel moeten schipperen, dat ook de „aanpassing" aan de voorschriften van het com munistische regiem zonder veel strubbelingen is verlopen. Met de kerk, die bovendien een strenge binding heeft met het Vaticaan, zijn er vooral in het verleden meer wrijvingen geweest. VANDAAG KW ZB DIE V JA.BAR...!' NARE KAT Bb ZiCH IN F IK BEN BE- BED, STÉL JÉ VOOR! j NIEUWD HOE 20 ONHYGIËNISCH' /CAROLER UIT ZAL ZIEN IN DEZE.,.. ZE DRAAGT HEM ookalsikde COLLECTIE JENNIFER 15 TML TEGEN HE GE WEEST, ZE HEEFT STRAF VERDIEND ZE 15 ONMOGELIJK. PAUL. J'J WEET DAT NIET OM DATJE HAAR 20WEINIG/*!*/' Z.Ê.T JS*\ 15 tAT NIET 'N BEETJE SNEU VOOR HMREDÏÏH? ZE VS ER DOL OP OM ER Ö'J TE2'JN WANNEER EEN VAN DE MAN NEQUINS HIER 15 =*3=- SHOW VERVELEND datzejezo PLAAGT... ZEG,K'JK EENS ÉVEN NAAR DIT ONTWERP MAAR OMDAT DE MtN5EN ZOUDEN KUNNEN DENKEN DAT IK GETIKT WAb ALS Zt ME HIER ROND ZAÊtn SCHARRELEN, TRAD IKOPAL5'SPOOKM0M KljK.lft VIND HtT t£N BEETJE ÓAAl OM DE hele dag te dammen met andere 6£PEN5(0NEERDfc-SOLDATEN DAAROM KWAM IK ÓTEEDS NAAR HET FORT OM HET VERLEDEN TE LATEN HERLEVEN ZOU JE KUNNEN 2EGGEN IK WILDE NIET ÓPECIAAL JULLIE bAN6 MAKEN. IK WILDE VOOR IEDEREEN VOOR5POOK 5PELEN Dt rOrrcKIlKtRo ol OP ttti flfoTAND TE HOUDEN 3423. Bas en Rob treffen aan boord van dc „Waterjuffer" de laatste voorbereidingen voor hun expedities naar het. binnenland. Morgen zal Bas contact zoeken met de gids-tolk Manuel Ca- iiba. :.Hij kent dc "treek op zijn duimpje, ver telt Bas. ..hijMs ook weegeweest met de tocni van Léon Fiver en John Gilder. Jk heb ie daar »i eens van verteld." „O ja." zegt Rob, „Piver is i al jaren gevangen op de rots in de rivier. Tegen lamffroirnrnpn. nietwaar?" „Inderdaad en de avond woiden de gevangenen naai hun cel nooit teruggekomen, nietwaar?" „Inderdaad en op getuigenis van Manuel is later John Gilder gearresteerd» verdacht van moord op Leon Fiver. Of hij die misdaad werkelijk op zijn geweten heeft, weet ik met" Gilder zelf weet het maar al te goed: hy is totaal onschuldig, maar zit nu de avond woiden de gevange gebracht. Zij moeten hun handen tonen om dui delijk te laten zien, dat zy geen stenen mee naar binnen smokkelen, Met die stenen zouden zij immers de bewakers kunnen aanvallen DEN HAAG De voortgezette behandeling van de zaak Elisabeth Boll voor het Internationale Ge rechtshof werd maandagmiddag bij gewoond door prinses Beatrix, die in gezelschap was van een vriendin. Prof. Henri Rolin van de vrije uni versiteit te Brussel verdedigde bet Zweedse standpunt, aanvoerende dat niet de officieel over het meisje Boll aangestelde voogdes mevr. Idcma- Postema te Dordrecht had verzocht Elisabeth weg te halen uit het gezin waar ztf thans vertoeft*— zoals prof. Klsch namens de Nederlandse party had gesteld maar Elisabeths vader Johannes Boll. - Mevr. Idema-Postema had zich, zei de prof. Rolin, voor ogen gesteld dat een verandering van land en omgeving niet in 't voordeel van het meisje zou zijn en had erin toege stemd dat zij m een ander gezin te Norrköping zou worden opgenomen. Dat de beschuldigingen tegen de heer Boll op grohd waarvan de voogdijraad van Norrkopmg hem de voogdij ontnam» later ongegrond zijn gebleken en Boll van blaam gezui verd werd, vormde volgens pleiter met de kern van de zaak. Wél echter het feit, dat de officiële Nederlandse voogdes van Elisabeth, mevr. Idema, te kennen heeft gegeven, dat Elisa beth in het Zweedse gezin waar ze nu vertoeft moet blijven. (Advertentie l.M.) weg met de genezende A NTWOORD am een psychiater; „Het wordt hoog tijd dat u eens naar een goede psfjchopaath gaat". Aldus de (jonge) auteur Harry Mulisch, in zijn zojuist verschenen boekje „Marsjesten", dot aforisti sche uitspraken bundelt, grotendeels over het schrijverschap. Een proeve: „Konservatoria en akademies, Om dat iedereen een brief kan schrij ven, lijkt schrijven jrermrkfcejyfeer dan komponeren of schilderen. Dit gemak is het gevaar, dat afgeleerd moet worden. De schrijver moet evenveel afleren als zijn kollega's moeten aanleren; en afleren is moeilijker dan aanleren omdat er geen opleiding voor bestaal: iedere schrijver moet zorgen voor zijn eigen afleidingIedereen schrijft met groter gemak dan de schrijver. Schrijven is iets, dat moeilijker wordt. De dag komt. dat het onmo gelijk is geworden. Reikhalzend ziet de schrijver uit naar die dag van het volstrekte meesterschap". U bemerkt dat de titel Manifes ten" goed gekozen is. Mulisch schrijft met de prikkelende stellig heid die zulke geschriften ken merkt, maar hij kruidt zijn waarhe den met een uitdagende humor. „Een minuut slecht schrijven is beter dan een dag goed denken", vindt hij. En prent dit goed in urn geheu gen.* „Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben". Maar de lezer in de schrijver dan? Dat ts eenvoudig: Een regel van hemzelf verheldert zijn bestaan meer dan alles wat er verder in de wereld geschreven is. Er is voor een schrijver steeds min der reden om te lezenNa elke re- gel die hy geschreven heeft, loopt hij maar zijn boekenkast en gooit een boek in de kachel". Wie meent dat hieruit een van ge zondheid blakend zelfrespect spreekt, zal toch, na enig nadenken, moeten toegeven dat het volkomen waar is. Smartelijk mist men echter man en paard, by het lezen van het volgende zinnetje: „Vele critici moeten in het water geworpen worden". Maar gelukkip ontbrekende na men niet, m deze uitspraak: „Geloof niet in «de kunstenaars met de verfijnde, de vergeestelijkte, de gemenede ontstegende getekende of op nog andere manier door de geest getekende gezichten. Geloof in de kunstenaars met de gekke ge zichten, de boerengezichten, de boe vengezichten, de proietenge2ichten. Geloof niet in de fijnzinnige neuzen, maar in de knolneus van Rembrandt en Dylan Thomas, geloof niet in de dromerige ogen, maar in de schele bek van Sartregeloof niet in de gewelfde voorhoofden, maar in -het vogelkopje van Breekt, geloof niet in de gevoelige mondenmaar in de slecht door de baard verborgen idio- renltppen van Dostojewsky. Dat zijn de broeders van de onsterfelijkheid". Het boekje bevat geen portret van Harry Multsch. Wel zijn vingerafdruk, een lila labyrint, dat doet denken aan een wandetkaartje 'voor maanbewoners. KRONKEL Pleiter bestreed verder de stelling dat Elisabeths wettige woonplaats Nederland zou 2yn en. wees er op dat zij m Zweden is geboren, daar haar gehele leven heeft gewoond en daar vérbleef, toen de wettelijke maatre gel werd getroffen. Ook de vader Joh. Boll woont m Zweden, n.l. te Norrköpmg en het was prof. Rolm met bekend of hij ook een Neder lands domicilie had. (Advertentie LAL) Voor 1Ó01 plakwerkjes kleelband Meetband ij uw kantoorboekhandelaar Door Nicholas Blake 74 Hij deed zijn regenjas aan, pakte een forse tas op die op de grond stond en ging de twee anderen, voor de kamer uit. Ze namen de lift naar de begane grond. „De zij ingang is tot half zes ge grendeld. Accoord?" „Accoord." zei Stephen. Nigel ging door de tochtdeur en deed de grendel van de zijdeur, die op de straat uitkwam, Toen keerde hij om en liep, gevolgd door zijn twee metgezellen, via de ontvangka mer het gebouw uit door de hoofd ingang, nieuwsgierig nagekeken door Miriam Sandeis. „Ik ben de moordenaar," zei hij. „Lot goed op alles wat ik doe en stel geen onnodige vragen." Hij nam een sleutel uit zyn zak en opende de zyingang, In de ruimte tussen de zijdeur en de tocht deur haalde hy snel een monty-coat en een breedgerande zwarte hoed uit zijn tas en kleedde zich om, gluurde door de tochtdeur en rende naar de lift, die slechts enkele pas sen verwijderd was. „U moet zich de baard maar ver beelden," zei hij, „Maar hoe wist hij dat de lift op de begane grond zou zijn?" vroeg Ryle. „Dat heeft hij geriskeerd. Of mis schien heeft hij de deur open gezet." „Maar „Hier zijn we er. Volg mij, loop niet in de weg en onthoud dat miss Miles een bezoeker verwachtte." Nigel haastte zich de gang door. langs de kamer van. Stephen naar die ernaast Ze waren tot dusver nie mand tegengekomen. Toen hij de ka mer van miss Miles binnenging hoor de hij een van zijn metgezellen hard ademen als een blazende kat; want het licht in de kamer was aan, en een vrouw zat aan de tafel te typen, mét haar rug naar de deur. „Lieve hemel!" riep Basil Ryle uit. „Mond dicht! Ik draai de sleutel achter me om. Ik zet de tas neer. Miss Miles kijkt niet om, ze ver wacht me. Ik neem een grote stap." Nigei griste een zakdoek uit zijn zak en propte die in de mond van de vrouw achter de typemachine, haar verraste kreet smorend, en trok haar in dezelfde -beweging achter over, met stoel en al, zodat haar hoofd achterover schoot en haar hals bloot kwam. Haar voeten begon nen tegen de tafel te schoppen, hij sleepte de stoel erbij vandaan, nam een denkbeeldig wapen uit zijn zak en haalde dat over haar keel. „Ik zou eigenlijk handschoenen aan moeten hebben natuurlijk," zei hy. ,.U zult opmerken dat ik haar, als ik haar zo van achteren vast houd volkomen in mijn macht heb. Tevens vermijd ik dat "t bloed over al heen spat, behalve op mijn linker arm die rond haar armen en lichaam is gekneld." Stephen Frotheroe huiverde. Ni- gels vlakke .verklarende woorden klonken als die van een chirurg, die zijn assistenten verslag geeft van een operatie. Met zijn rug tegen de muur gedrukt, alsof hij erdoorheen wilde keek Basil Ryle met woeste blik naar het toneel. „Er zijn pas een tien seconden verlopen, sinds ik binnenkwam. Het slachtoffer is stervende. De recon structie door de politie laat zien dat het precies zo gedaan is. U moet zich het bloed op mijn onderarm en op de vloer maar verbeelden terwijl ik naar het volgende stadium over ga." Nigel ging een eindje van de stoel vandaan staan en liet die zakken, met zijn last, tot de rugleuning de grond raakte. Hij nam de vrouw onder de oksels beet, trok haar van de stoel weg en sleepte haar naar een hoek van de kamer, waar ze bleef liggen met haar zwarte haar in golven op de stoffige vloer. „Eigenlijk moest ik overschoenen aan hebben," zei Nigel. „De moorde naar heeft ze over zijn schoenen heen aangetrokken voordat hij de kamer binnenkwam, in de lift waar schijnlijk." Nigel haaide een kram uit zyn zak, pakt© een ebonieten liniaal van de tafel en spijkerde het raam vast. „De deur is op slot. Het raam is dichtgespijkerd. Nu doe ik myn be bloede handschoenen uit en een schoon paar aan." Nigel maakte de bijbehorende gebaren; toen zette hy de stoel weer rechtop en ging achter de typmachine zitten. „Er zit bloed aan de stoel, maar de monty-coat'wordt weggegooid en tenslotte heb ik vreselijke haast. Stephen leunde over zijn schouder en fluisterde: „Zijn al die gruwelijke details noodzakelijk? Ik geloof met dat Basil het nog veel langer uit houdt Zonder antwoord te geven, haal de Nigei het vel papier uit de ma chine, draaide er een schoon vel m en begon te typen. „Ik neem dit over van het vel dat de moordenaar getypt heeft om m de biografie van zijn slachtoffer in. te lassen. Hier kan mijn tijdsche ma fout lopen. Ik weet namelijk met hoe snel hij kon typen, maar waarschijnlijk wist hij uit zijn hoof a wat hy moest schrijven. Over enkele minuten kunnen we de tijd controle ren. als de uittocht van half zes be gint. Susan hoorde hier binnen een typemachine toen ze langs de deur hep." Nigels bedaarde, bijna pedante stem verhoogde de onwerkelijkheid van het toneel ten onwerkelijk heid waarvan 't brardpunt gevormd werd door het lichaam van de vrouw die op haar rug in de hoek lag, en naar wie de ogen van Stephen en Basil steeds weer teruggleden die van Basil in afgrijzen cn die van Stephen met een soort verbazing. Er klonk verward rumoer van opengaande deuren en voorbijkomen de voetstappen. Het was half zes. „Een zenuwspannend ogenblik voor de moordenaar," was Nigels coni- mentaar „Maar die avond was bij na iedereen op deze verdieping ai eerder weggegaan.,. Goed. Ik ben klaar met het typen van dit vel. IK verwissel het met een bepaalde pa gina in de autobiografie ik dun wel te zeggen dat we nooit zullen weten wat die pagina bevatte, maar we kunnen er zekei van zijn dat het een aanwijzing gaf voor de ideali teit van de moordenaar. O.K. Maar ifs ben er nog steeds niet gerust op- (wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1