Nasser over z'n hoogtepunt? Mao's tyrannieke bewind Twintig
neemt grote risico s
N
faeeSfct
üiëdiiniê
CAROL
DAY;
JE >- VELPON ■*- TUIT
t
rtzè. d°°* «d»—-» i z.
regelt mensenleven
als mierengemeenschap
wamhr WMiSdte""
JtrjAütfr.ï 2SS-.MB* ikti
door FRANK. GODWIN
Abde, Na^°a L' ETff'WWtf
Ld t ICTeS
T» 'e r"dV 'iat bii -ch -rieusLL
Wrijf Kou en Pijn
weg met PflMPQ
door.;
David Wright
Noors plan voor
atoom-tanker
'Ü51
SPROETJE ISPARKS
AVONTUREN
VAN
«at» T *roePen uit de Libanon en Jordanië
tilji.,,? «"wikkeling naar wat meel run en geve»
lartden céen t j""8" °08,en' lrak *<">r de andere Arabische
lu.M JA. af 0a"6,oo,s meer, Jordanië heeft rich gehand-
ate maanden rijn opzwepende «erking op de gemoeder'e'n." Oo'opiindlng
1# ld nnne -.ili.' - - a. a
centrale figuur
van hem af-
üscher ,e bekijken! Wat kan'j^ °e8M"
Ja wat kan .Nasser? Hii v»rctAnt n-» l-.
S SZtZrS XJS i'Ar.bl.cbawerdld begint
HET vertrek van de vreemde troepen uit de Libanon en Jordanië
X'l'T'u^T -«"kklin. naar wat meer rn» en geve. m OSN Jk bi) de haringkar kv
tigdhetd in het Nabnrice Oosten. Ir»k i. j. .-J- ?fT B w~s -a-to-ft -f- zv.,. -I7 fW»i daar ni een mnn te
Dtnsriaji ZJ oktober
is het schrikbarend
bet ooit ,o, enig
SenL""dtograK5n™n"!C w 9!rijd7c.ht 'an hct "el Israël.
trtn"bef^kg,°d'-n d* -htetd'atomlocS dttiï.
n en het rookgordijn der propaganda zichtbaar worden Hier en H«*r
VeSigdeh1raebie«r? e'"0t penter
cn waar^^
A™oUjRordani'ë ïf' Xl' !e™eligd w»K>en koning Hoessein
vaard van het tand A fh!= omdat hi' SKm h«ft "™-
vaard ran bet land, dat m de uitzendingen van radio-Caïro voort.
Advertentie t.M.)
er zijn wels'vriërf'did"dèT^'u n ia uitgekrVten. Maa'r
lied» ZtrTb vrijheid van hnn Jordaanse buur-
hoe :r„^.iTC.'™te!.V,ndfn- E" Pmpnganda van radio-Caïro ia plotse-
Cnt a™at wel^MenTf "T*" becnt)> Mch'en' Zeker' de s°wi«"
Jjf d'.e.ncn "J"- «ij ral er zich voor moeten boeden i de posh e Lïo
men. zijn grote woorden waar tc maken P
Naaser enSonrgnTba.' nèTwetT^én Z d^Ambt" e'tlg"
ZO is de opvalling te verdedigen, dat de Egyptische st.-rkc man over
dïii^wo'Xd't K? ?et.0E=nblUc is ïekomen, waarop het dub
fcisidiietarekktiife'raa komt stellig „ie, mcma met
wensen, maar is medc^een gevolg van het feit, dat hij
en Amerika, hij kan
NIET zonder schroom begin ik aan een beschouwing over de
Kansen van houdbaarheid van het regime van Mao Tse-
toeng w China. In de eerste, chaotische, tijd van dé Russische
revolutie werd het voortbestaan van het communistisch be-
wind vrij algemeen onmogelijk geacht. Weinige jaren later
stond dit voortbestaan voor alle kritische beoordelaars va'st.
Men heeft aan Hitler's heerschappij in Duitsland, om de bar
baarsheid, de corruptie ert al het groteske, waarmee zij gepaard
ging, een spoedig einde voorspeld. Dit bewind is aan zich zelf
te gronde gegaan. Maar tot welke prijs voor, de wereld! Het
Russische communisme heeft de fouten, waaraan het nazi
stelsel onderging, steeds vermeden en vermijdt ze nog. Maar
staat dat van Mao Tse-toeng en de zijnen evenzeer vast?
Het Russische communisme heeft
een vaste lijn gevolgd. Dit geldt bo
venal voor het tijdperk van Stalin.
Mao vertoont ons een ander tafereel.
En een groot, misschien beslissend
verschil vloeit voort uit de in de
historie gebleken, zeer verschillen
de. geaardheid van het Russische en
Chinese volk.
Onder Mao heeft de Chinese re
volutie een totnogtoe veelvuldig af
wisselend, en vaak ook thans
weer krampachtig beloop gehad,
ws 1945, toen Maode macht nog
moest veroveren, nam hij vreemde,
vooral Amerikaanse bezoekers voor
zich in door hèt ir.geiogehe, het re
delijke van zijn socialisatieplannen,
Hoe prikkelde daartegenover de
zeer onhandelbare en zeer incompe
tente Tsjiang Kai-sjek zijn Ameri
kaanse beschermers! Toen derappor-
ten .van de generaals Marshall en
wedemeyer de corruptie, de onbe
kwaamheid en de verbitterde, wille
keur van zijn bestuur in. het licht
hadden gesteld, trok Amerika de
hand^af van de, op zich zelf nog
machtig lijkende. Kwomintang. Maar
daarna verspreidde de macht van
Mao, van een kleine kern uitgaan
de, zich snel over China.
Niet redelijk
JUfAO bleek toen niet redelijk.
Eenmaal m het zadel heeft hij
door een bloedige terreur, miljoenen
"■*- ~n die hem mishaagden of
geen grote risico's
- ----fc'-'vig van nc
e!ïVmüri£ h" I5" A!°sli"u ,nauweli)!« meer uitspelen tcgïn Engclnnd
Ai"ej'°C te gaen' dle een andere is. 'lan hii had gew jl
AtaI de propaganda haar klacht verliest, kom, de werkeiiikiieiri voor de
csg- ae armoede, de nn«»#»rp<-l,finii«;^ .nL...i::t,i i -
(Advertentie IM.)
Hag
zo ruimscnoots zijn
moet bemoeien.
proter zijn dan ze zijn. Voor d,
de armoede de ongerechtigheid. de lchtcriijïL^^XL
re zL I" S- ™"dfr dan «it verkopen, die I
vuidig tc waken voor daden di'e hem'tpnieÓw'f kan"
de bevrijder uit te hangen.
held
zou derf" geven, de
(Advertentie IJVI.)
PARIJS. X olgens maandag te
Parijs ontvangen berichten ZHn er
m het weekeind in Marokko wanor
de! ijkhedeu uitgebroken
De France Soir meldt, dat er een
regeringscrisis in Marokko dreigt
rookworst
VLEESWAREN FABRIEK J. KEEST ER K-V.WlffiE
van wie hij tegenwerking vreesde,
uitgeroeid. Maar 'er kwam een vrij
plotselinge omkeer in deze koers,
volgend op de destalinisatie in Rus
land. Weer sprak Mao vriendelijk
en liberaal. Men kent zijn term van
de „honderd bloemen". Hij moedig
de aan tot kritiek. De boeren kre
gen meer zelfstandigheid. Hij toonde
sympatie Voor het verzet der Polen,
en even zelfs nog voor dat der
Hongaren. Men kon hem toen Tl-
toist noemen.
ft China gingen stormen van kri
tiek der losgelaten intellectuelen
over het land. Boeren toonden door
opstanden hoe het regime hun te
genstond. Weer kwam Mao's hand
hard neer op het Chinese volk. Op
eens was hij fanatiek antirevisionist,
en tegen Tito. Hij verweet Moskou
hierin zijn laksheid. Chroesjtsjew
verloor daardoor terrein tegenover
dé .stalinisten.
Even veranderlijk is de Oost-
Aziatische politiek van Peking ge-,
weest. Een militant expansionisme
dat in alle richtingen getast had,
liep uit op een verzoenend optre
den van premier Tsjoe En-lai in
Bandoeng en op de conferentie over
Vietnam in Genève in 1954.China
hezette Tihet, maar door de neve
len heen zagen Wij allerlei afwisse-
Img van beleid: Nu eens hard en
tyrauniek, dan weer voorzichtig en
begrip tonend. Maar het bitter ver
zet der Tibetanen: heeft nog geen
einde genomen.
In merkwaardige tegenstelling tot
de brallende dreigementen waar
mede Peking zijn jongste actie tegen
Quemoy ondernam, is het beloop van
deze actie. Maarschalk Peng, de mi
nister van Oorlog, verving het gebral
door vriendelijke lokwoorden tot
Tsjiang, zelfs 'tot: Amerika. Aan deze
ommekeer is misschien niet vreemd
geweest, het merkbaar onbehaaglijke
gevoel, waarmede Moskou als ge
dwongen secundant van Mao optrad.
Het;is .onmiskenbaardat Chroesj
tsjew meer verantwoordelijkheid, of
misschien meer; besef voor 'gevaar
heeft dan Mao, die reeds herhaalde
lijk verklaard heeft een grote oorlog
met te duchten. Het is troostrijk te
weten dat hij zonder Moskou niets
kan...
Onzekere politiek
\Y/" AT ik met dit alles wilde zeg
gen is: Mao's politiek .is onr
zeker tastend, rumoerig en .kramp
achtig vaak. En nu waagt hij zich
aan een fantastisch avontuur, waar
aan zelfs Stalin in zijn vermetelste
dromen stellignooit heeft gedacht:
hy heeft het ondernomen China'hals-
over kop een integraal communisme
op te leggen, waarbij alle persoon
lijke belangen en zelfs ieder gevoel
van individualiteit moeten verdwij
nen. De boeren worden met.- hun
vrouwen gekazerneerd, het familie
leven ontbonden, doordat de zorg
voor de kinderen en haar huiselijke
taak, beide gecentraliseerd in de ge
meenschap. aan de vrouw onttrokken,
worden. Deze moet werken als, en
naast, de man.
Dan waren de Iandbouwsteden, die
Chroesjtsjew ter industrialisatie van
de landbouw uitgedacht had, heel
wat huiselijker. Maar hij heeft het
onmogelijke^ daarvan ingezien, en
zelfs een omgekeerde, meer indivi
dualiserende koers gekozen. .En toch
had hij het gemakkelijker, na bijna
veertig jaar voorbereiding, van de
geesten, en ïri een land dat door zijn
vroegere dorpsgemeenschappen, door
zijn verleden, en ook door «en on-
derworpener aard van de bevolking
meer op dergelijk avontuur berekend
was.
Eeuwenoude moraal
Het Chinese'Volk is anders: Het is
onwrikbaar verbonden met-zijn in
de loop van enige duizenden jaren
gegroeide opvattingen van moraal en
recht. De Chinees is altijd bereid
geweest daarvoor zyn leven te. laten.
De reacties van die honderden.mil-
loej11en waren steeds traag, maar
hadden, ais er beweging kwam, on
weerstaanbare kracht. Keizers, dy
nastieën zijn: eraan ondergegaan-
vreemde veroveraars moesten zich
snel aan het volkswezen aanpassen.
Dit - waagt Mao te trotseren. Maar
Peking weet dat het zeer hoog spel
speelt. Waarom? Het lijkt één van
zijn tyranieke grillen.
Mao jaagt het volk van honderden
miljoenen op tot een duizelingwek-
kenae versnelling van de industriële
produktie. De hreest optimistische
verwachtingen van Chroesjtsjew
zijn, bij de Chinese plannen vergele-
ken, kinderspel. En toch .zijn noch
het Chinese volk noch de Chinese
hulpbronnen daarop berekend.Pe
king voorspelt dan ook „weinige
jaren' van zwaar zwoegen, van ont
beringen, van honger zelfs. Maar
SP?®?, dah de blijvende heer-
rijkheid. Waarbij geen greintje van
individueel wezen voor de gekazer
neerde Chinese mens overblijft.
De als bijen- of mierengemeen-
schappen geregelde Chinese gemeen
schap zal tevens'de basis zijn van de
verdediging. Gewapend dus. Het lijkt
een gevaarlijk spel in het klassieke
land van waterdichte samenzwering
en van onfeilbare opstand tegen al
les wat de historische moraal, het
hiërarchisch verband, de trouw der
familie kwetst;;/.
Rusland moet de .technische en-ma-'
lenële basis leveren voor dit experi-
fhmvt- China* 9- bezit daarvan bijn a
mets. Het Russische volk zou het dus
te dragen hebben. Dit past slecht in
Chroestsjews voorspiegeling van een
beter bestaan .voor. het Russische
volk op; korte termijn. Hoever zal
Moskou nog kunnen* meegaan?
Wij zullen zien waartoe dit alles
leidt. Maar dit: weten wij reeds ten
overvloede: een standvastig plan, een
onveranderlijk beleid, eon onfeilbaar
naar zijn doel grijpende hand zit er
niet achter.
7^ OEjV ifc by de ftanngkar kwam,
stond daar al een man te eten
H<j keek mij eoen can en zei, mei
volle mond: .Neem er maar een van
mi}.'*
Mfjn verraste blik dwong hem tot
explicatie.
M'n dochter is gisteren twintig
geworden en dat vier ik," sprak hij,
,jNu zal je denken, als ze 't gisteren
geivorden is, waarom vier je 't dan
vandaag? Dat is eert hete redelijke
gedachte. Maar gisteren was 't na-
tuur tuk: taartjes en visite en cadeau
tjes, enfin, 't gewone gemieter. Maar
vandaag vier ik 't zélf. Voor me
eigen."
Uij keek mij aan met sombere
ogen waarin geen greintje feestelijk
heid te vinden was,. Zijn enorm col
bert openknopend, haalde hij een
ongewoon smalle foto van eeh.vrolijk
lachend, blond meisje te voorschijn
en zei:
„Dat ts ze. Een goed jaar geleden,
dan. Er zat nog een jongen aan vast,
maar die heb ik er af geknipt, want
daar is ze niet meer mee. En waar
om zou ik dan zo'n snotneus verder
nog op m'n borst blijven dragen,
nietwaarDat heeft geen betekenis.
Dus ik heb de schaar genomen en
knip, daar ging Pim. Verdomd, hij
heette Pim. Moet je nog een haring?"'
,JVou, graag," zei ik.
,Jk vier 'i vandaag in me eentje,"
riep hij, „Want twintig is de mooie
leeftijd. Dan ben je geen kind meer.
Dan ben je 'n mens. £n ah je 'n
dochter, zonder narigheid, tot mens
hebt opgekweektdan map je ats va
der, gerust even op de mijlpaal
plaatsnemen en een zucht van ver
lichting slaken, weel je dat? Want
hoe gaat 't met een kind? Je staat
er borg voor. Als 't wat overkomt, is
jouw schuld. Altijd. Want je faalt,
als opvoeder. Maar wat is 'n opvoe
rt er? Een opvoeder is eenstakker,
die in het duister tast: Mijn vader
hij ruste in vredemaar 't was een
man met harde handen. Die legde
heus zijnoot niet op je zieltje te luis
teren. Een klap voor je kop dót
kon je krijgenZo ben ik iemand van-
vpje levensbeginselen gewórden.
Multatuli heeft gezegd: „Kind, als ik
er me ooit op laat voorstaan, dat ik
ju vader ben, spuw me dan in 't ge
laat." En daar had hij gelijk in, Mul-
tatuli. Hij heeft toen 't puntje bij
paaltje kwam z'n eigen zoon wel le- -
tyfc verknipt, maar oppapier wist 1
nu 't wijs te zeggen en dat is bij- i
zulk soort mensen voldoende. Dus
wat heb ik altijd gedaan? Ik heb mi
kind vrij opgevoed. Niet als een boe
man, maar als een vriend. En gelij-
Hij knikte lange tijd zeer nadruk
kelijk met zijn groot, rond mannen-
hopfd om t te onderstrepen.
„Wilt u er nu eens een van mij?"
Vroeg ik.
_,Nen kleintje dan," antwoordde hij,
jjk zal je eens wat zeggen over de
vrije opvoeding. Ik vroeger ik
vertelde mijn ouders niks. Maar ik
deed wat ze zeiden. En zo'n modern
kind vertelt je alles, maar t doet
nooit wat je zegt. Nou ja, aan het be
gin is dat nog geen doodwond. Maar
zo n meisje groeit op, hè, en dan. ko-
Toen er eeti fabrikant met een
heel magazijn vol met stokken...
honderden stukken... duizenden
meters handdruk decoratie-
stof omhoog zat, toen was het
voor ter Meulen zaak die hele
partij te kopen... want onder
de tien gulden vindt U Jn heel
Rotterdam geen betere cre
tonne.
Een half jaar geleden verkoch
ten wij deze cretonne nog in
twee serie's. in linnen, crèpe^
ribs en andere zware weefsels
voor $.90 en 9.75 per meter,
en dat was een uitzonderlijk
lage prijs.
Maar nü koopt U al deze soor
ten door elkaar voor één prijs...
handdruk decoratie-stof voor
nog géén drie gulden per
meter.
Woensdagmorgen om 9 uur be
gint de verkoop van deze hand
druk cretonne, 120 cm breed,'
icht- en was
echt, van' ESC
SJ7T per
meï een knut van achttien, Ik zag 't
zo een gluiperd van het zuiver
ste water. Harry ik droom nog
wel eens van hem. als ik wat zwaar
getafeld heb. Maar wat doe je, in de
moderne opvoedkunde? Je zegt niet:
„Zeg, uit me ogen met dat stuk ver
driet." Nee, je kaalt de kwal in of hij
iinterklaas is. Die HarryHij tints
er voortdurend. En mee-eten. Hij
moest ook telkens mëe-ezen. En dan
was hij zo gedienstig, weet je .wel.
Zo gljjerig. Hij reikte jé. alles an
de sju en het zout eh de aardappels.
Bah. Ik dacht, als dat me schoon-
nien deijongens. goed de natuur moet zoon worden moet, dan hanp tk me
zun lo&p hebben, dat kan ik billij. j ay een mooie, stille zondag 't Bos-
ken. Maar ik weet nog precies,
was veertien en toen komt ze tkuis
Advertentie i.AI.
Geen losraken o! veradiuiven
PÊ MOEO-WMEYtr MET JÖDJB JPNNlPÉt?
JE HEBT JE APStHUWELUk
GEDPAGEN - EN ALLEEN
MAAR OMDAT IX DAT
NARE BÊE5T HIER NIET
WIL WEBBEN. EEN
SLAAPKAMEfi IB
SEEN PIAAT&VQOR
N KAT, NOU
WELTERUSTEN
ZE IS TOCH NIET 10
KNAP ALS ZE WEL
DENKT, HÈ TIMMY
KOM ER MAAR UIT,
DAN ZULLEN WE
EENS ZIEN WAT
WE TE ETEN
KRÜGEN
«.WW» ucin I«u6
^MAARN KlND.iK ZAL WEL
BEPALEN WAT JU MAG OF
NIET MAG DUS HETSPUT
JE ECHT DATJE YANDAAG
ZO ONGEHOORZAAM WAS?
ANTE
OSLO. Deskundigen van het
Noors—Nederlandse instituut voor
kernonderzoek te Kjeller bjj Oslo
znilcn een project voor een tank
schip met atoomaandrljving bestu
deren.
Dit heeft de directeur van het in
stituut, dr; Gunnar Randers, maan
dag in Oslo verklaard.
Het onderzoek zal circa anderhalf
miljoen gulden vergen. Het wordt
uitgevoerd op verzoek van de ,.Re-
deriatom" een groep Noorse reders, lui is proces-verbaal opgemaakt.
Niemand, dia een kunstgebit heeft,
behoeft meer op een khtiek moment
in verlegenheid te raken, omdat ziin
kunstgebit losschiet of verschuift Maak
een einde aan dit steeds dreigende
ongemak. Een weinig DENTOFIX-poe-
der houdt het gebit de gehele dag on
wrikbaar op zijn plaats. DENTQFIX
voorkomt tevens onaangename reuk
uit de mond. Probeer het nog vandaag.
Verkrijgbaar In discrete,neutrale
plastic flacons, prijs f. 2,35, bij apothe
ken ea drogisterijen.
HAAKSBERGEN. De Rijkspoli
tie van Haaksbergen heeft in samen
werking met ambtenaren van de
PTT de gèheime zender ,.De verlo
ren Zoon 1 opgespoord in de gemeen
te Haaksbergen. Tegen twee jonge-
jonciag 't Bos-
plan. Maar ja,, ze was veertien toen,
dus je had nog' wel een zékere in-
vloed: „Hoe vind. je Harry, pa?" vroeg
ze. En ik link. Ik begon 'm enorm
te prijzen, man, ik prees hem regel
recht het graf in. Dat hij zo be
leefd was. Én dat hij je alles zo mooi
aanreikte. Op die manier zaagde ik
indirect de poten onder zijn stoel uit,
want zo'n'meisje heeft dat niet'graag,
dcifr pa zo enthousiastis. .In een
maand had. tk 'm plat Dag Harry."
Hij lachte grimmig, maar bewolkte
dadelijk weer.
„Maar ja, Harry gaat en Kees komt
en Kees gaat en Pim komt en Pim
gaat en Nicky komt... En allemaal
mee-eten. Ik heb wat voedsel ver
strekt, aan die knapen. Maar ik dacht
altijd maar: rekken én er bij blij
ven, als ze eenmaal twintig is, dan
moet ze 't zelf maar weten. Dan is 't
mijn schuld niet meerGoed, dat heb
ik nou bereikt."
Hij prikte het laatste stukje haring
op, en zei:
Die jongen die ze nou heeftoch,
hij is goed, maar kkelachtig. Hij
helpt mijn vrouw bj.'t afwassen
en liep met brede pas de stad in. Om
het te vierendenk ik.
KRONKEL
(Advertentie l.M.)
0
WtZEM
HtBSM
URIÜIDtfl
DuCKy! EWMA6JL
TOCH Mier Zt6ó£N
LAAT HE.M
«AAR. JUffROUW
WALKER NOU WIJ
Moeten tmi
PRATtN.DUCW
ik wtL voor etn bt-
ÓPRtK VAN RIAN TOT
«AK.wnr li DN5 tm
ALLEEN LATEN JUf
f
IK...CH...JA NATUUR
LIJK. til ÓE0RAA6 Jt
BEHOORLIJK DUCKV I
15 MENEER
VRIEND
WEIEN
WOVW WALKER.?
GW3^*t1
Hij sloot het boek, draaide zieb
om en stapte naar buiten.
Ilij lunchte laat. Na afloop reed
hij door de Vanguard straat en was
verbaasd de oude, grijze wagen van
Simeon niet voor het Mallow huis
te 2Ïen. Hij keek in het langsrijden
naar het raam boven de garage, bij
na zeker dat hij een glimp van Mana
Rowan zou opvangen maar er was
niemand.
De vergeelde bladen vaii een tele
foonboek, dat hij in een winkel raad-
Ze ging naar Chauncy. Gedeelte- Torrant maakte in étappes kennis ?io!-Sgek naa™ hM c?nd vm "de Sad
jk op verzoek van de advocaat, met Simeon. H« was verbaasd over zodit het b^na vicr uur Tos tora
maar meer omdat ze een gebaar ge- de felheid van z'n gevoel voor een hij eindelijk zfjn doel berSkte e?
negeerd had en. omdat Uniue. als man die hij nog nooit gezien had. aanbelde bij Jonas Kiiy makelaar"
ze haar man met wie ze twaaü )aar Maar Polly Stark had gezegd, dat Een vlonw deed open AUeen hta-'
getrouwd was, had overleefd, ge- Annebellc een naam genoemd had. hoofd was zichtbaar met een massa
dwongen zou zijn geweest te precede- de naam van een man. Simon of kruöneMenTnder^Snsoorttuibfnd
ren voor haar rechten. zoiets. En dat ze Martin 's avonds St zog ™n naafbSSe MaSwe
Ineens begreep Maria, .dat een vaak alleen liet en heel voldaan ogen en een kleine, vuurrode mond
mens zich niet eeuwig afzijdig kan naar huis terugkeerde. in een gezicht dat uitslmtend »it
houden en dat de houding van haar welvingefj S te bestoa? hS h,dd
vader, onbewust, nogal zelfzuchtig Mensen beramen zelden oen moord was «Ibruind en glom eM*^eeti^
•was geweest. Evengoed was het niet m hun eentje. Ergens op de achter- zw KSy,JSSiaSt'Sb nltweiz^ïncht'
prettig naar Chauncy te gaan als grond staat bijna altijd een stimu- Ach er^dl S™ Sire vhtlld non
de nicht van Louise Mallow. Ieder- lans van vlees en bloed, het motief. Mm enoïm dSl vïn hÏÏSoSïezi»8
een,_/"!rb™d e.r natuurlijk aan, dat dai.K°°" m .het pohtieblad komt. Torrant wilde zijn verontsohuldt
door URSULA CURTISS
13 HOOFDSTUK 6
einz naar Cbauncv. "Gedeelte- Tnn-»ni
lijk
gingenmaken en weggaan, maar zc
viel hem ogenblikkelijk in de rede.
„Het is_ allemaal in orde, maak je
maar niet benauwd. Ik heb alleen
een afspraak voor een cocktailpar
tijtje. Vandaar die toestand op m'n
hoofd. Ik ben Paulette Kirby en als
u iets over een huis wil weten, kan
ik u helpen. Als u dat niet wil,'
kan ik u waarschijnlijk ook wel hel
pen. Kom binnen en let niet op de
rommel."'
Torrant volgde haar naar een klei-
3441. Jeannette vertelt alles over John Gilder,
dat hij onschuldig gevangen heeft gezeten, dat hij
door haar hulp is ontsnapt en dat Manuel Cariba
er waarschijnlijk vandoor is gegaan, omdat hij
zich niet langer vcüig voelde. En nu is het zaak.
dat John een tijdje helemaal verdwijntEen
ontsnante gevangene.zegt Baa peinzend,
„als we daar maar geen moeilijkheden mee krij
gen. Ik voel er niet veel voor om last met de
justitie te krijgen:" Maar ten slotte zwicht hij,
Inderdaad zouden de moeilijkheden van de expe
ditie zo kunnen worden opgelost ennou ja,
de mooie ogen van Jeannette nemen zijn laatste
restja aarzeling weg. ,3reng hem aan boord,"
stelt hij voor, „dan vertrekken wij zo spoedig
mogelijk." De politie is ondertussen druk bezig
sporen te zoeken van de ontsnapte gevangene. Zij
hebben de rubberboot gvonden. John Gilder moet
dus nog in de buurt zünj Manuel Cariba helpt de
politie fLnk, want hij heeft rust noch duur, zo-1
lang John Gilder op vrije voeten is. 1
ze kwam vissen naar de erfenis. Hij was net goed en wel in
Want niemand dacht aan moord, kamer toen hij de deur aan de over-
Omdat. Annebelle Blair niet met kont van de' gang open en weer
haar heupen wiegde, niet blond en dicht .hoorde .gaan. Hij rukte, bijna
koket was, niet naar Miami vloog, onmiddellijk, zijn eigen deur open,
geen voorschotten opnam en niet maar de man wasal uit het gezicht
verscheen in de bontmantels van de verdwenen, Zijn'.voetstappen klonken
ovefledene. Had ze dat wel gedaan, zwaar, maar hij bewoog zich opmer-
dan zouden de mensen gepraat heb- kelijk snel. Torrant volgde hem tot
ben. de eerste verdieping en bleef daar
Maar ze was veel to pienter voor staan toen .hij de stem van mevrouw
zoiets.; Judd boneden in dé hal hoorde.
De koffie begon te pruttelen. Ma- „Méneer Simeon, wilt uuw auto ,u.6un
■ia schonk een .kopje in en zette alstublieft ergens anders zetten? Wij ne, hevig moderne kamer, Ze was
boekenkastje naast mogen. hier niet parkeren en ik'zou een grote vrouw, maar haar. omvang
u j was weer op- met willen..." zat haar niet in de weg. De roze en
gestoken en ze hoorde de dennetak- „Natuurlijk mevrouw Judd. Ik ga zwarte strepen op haar peignoir be-
r?am toe" nu toch weg, maar als ik terugkom, wogen op een verbluffende manier,
ze potlood en papier pakte en oegon zal ik hem achter 't huis zetten. Is Ze barstte haast van energie en toen
T ïaf.l2Viwi'„- ,t dat goed? Een diepe stem, bijzonder Torrant de manloze kamer en do
- t weet met °f je me warm. Daar kan hij de vogeltjes zwellende strepen bekeek leek "t
wel mee lokken, dacht Torrant. hem zeer waarschijnlijk dat zeme-
Daar stond Louise, voorzichtig wen- Donker, golvend haar zou er goed neer Kirov nog geen uur' geleden
kend. plotseling bang voor de secre- bij passen, verslonden had Ze wörda?ht hi?.
taiesse van haar man. Opgesloten »n ,,En dan nog ietszeimevrouw ongeveer vijf en veertig'
een oud landhuis vol sehaduw.en. Judd, „ik 'ben vergaten te vragen Hij stelde zich voor en mocht op
up een eenzame weg. En onterfd of u uw naam in. het gastenboek wilt een witte stoelgaan zitten die de
vlak voor ze stierf zetten." vorm had van een palet Mevrouw
Ergens in die brief, tussen die dood- Vijf(ininuten later was er niemand Kirby streek neer op een soort ijze-
¥}°xT' z-ehaar me!r hal afwezig en zag Tor- ren arm en keek hem met opgetrok-
achterdocht getoond hebben, iets vah raut z|jn kans schoon de laatste naam ken werkbrauwen aan' Ondanks de
ASngS,l'! /anL ,f vermoedens, m* het gastenboek op z'n gemak te krulspelden - die de tulband maar
^2? ZLfliïL uIS! -airj 7 bekijken., waren geen voorlët- voor een. deel verborg, had ze iets
met gestolen hebben. Maria dronk- ;ters, ajieen de krabbel ..Simeon" en geweldigs •- de "vrouwe var een
sliarct,Yp' cc" onleesbaar adres in Florida. landgoed, die voor haar brood moet
de asbak opbrandde. Dat was hem dus. Dat was bijna werken e.-i dot doet mol zwier Hij
2C schi5cf cn lnë°'pannen zeker de man die tussen de cou- vroeg zich af wat net was. waardoot
staarde naar de woorden van een hssen had gestaan, terwijl Martin hij haar aantrekkelijke manieren
Feomster de dood werd ingejaagd, niet vertrouwde. (Wordt vervolgd)
dode vrouw.
