Gevaren voor West-Berlijn
Grutten en boeken
Stella
mdiMrö
7,
Tik
IilfSlS C32
CAROL
DAYI
U ZIET 'T SN
PANORAMA!
Nederland al
een begrip in
zwartewereld
Militairen eerder
uit Suriname terug
Pracht handen
Zwarte mens
bouwt aan
zijn wereld
-T'
f
Tito binnenkort
naar Indonesië
Twee doden in
het verkeer
0e hevigste
ASTHMA-AANVAL
door
id Wright
Amerika beschuldigt
Hongarije
RESA-HILVERSUM
Zaterdag 22 november 1958
WlLLRN de Kussen voor de tweede maai een poging wagen om
Berlijn dooi middel van een blokkade al« vooruilgeschoven
bastion te liquideren? Wie hun activiteiten gadeslaat, zou licht
tot deze cnndusrp kunnen komen. Nu lijdt het geen twijfel, dat
ztf niets zullen nalaten wat kan l»e\otderen dat op wat langere termijn de
angel uit hun vlees, dte West-Berlijn is. veidwijnt. Maar als wij ons niet
zeer vergissen is htm doel voorlopig een ander. n.l. het afdwingen van de
erkenning van Oostduitsfand door de Westelijke mogendheden.
Voor de boeg staat nu de algehele overdracht van Oost-Herlijn aan de
zogeheten Duitse Democratische Kepuhfiekj Deze maatregel betekent een
duidelijke schending van de overeenkomst van 1945, maai hij geldt dan
ook voor de Kussen alleen. De andere landen kunnen niet worden ge
dwongen, nu op hun beurt zich uit West-Bei lijn terug te trekken. Men
maakt zich zonder twiflel daarover te Moskou dan ook geen illusies. Wat
verder gebeurt is nog niet helemaal duidelijk. Chropsjtsjcw heeft kort
geleden aangekondigd, dat de Russische troepen Oostd uitband zouden
ontruimen,, maar de tegenspraak is niet uitgebleven. Dat werd wat- te
riskant voor Ulhricht en Grotewohl. Maar het kon wel eens gebeuren, dat
de controle op de toegangswegen naar West-Berlijn in handen komt van
de Qostduitse autoriteiten.
DE opzet hiervan, is waarschijnlijk in de eerste plaats het scheppen
van de noodzaak voor het Westen tot geregeld contact met de
Duitse communistische machthebbers. Het aantal mogelijkheden
tot chantage en chicanes van allerlei aard is hierbij haast onbe-
pcikt; en de Russen staan er buiten! Natuurlijk staan de Russen er niet
buiten, en het zal van wijs beleid van de Westelijke landen getuigen,
wanneer zij aan die opvatting krachtig vasthouden. Het gevaar is, geloven
wij. niet dat de toegangswegen plotseling worden afgesneden; het gevaar
i». dat een proces van kleinere en grotere vormen van dwarsdrijverij begint,
hetwelk op den duur er toe zou kunnen leiden, dat de W'estelijke landen
in axren moede hun handen maar van West-Berlijn aftrokken.
Het is misschien vervelend om het te zeggen, maar moed en koelbloedig,
held en enige doortastendheid zijn hier een beter recept dan een zich
onderwerpen aan de tactiek der eindeloze gesprekken. Wij pleiten waarlijk
niet tegpn gesprekken, en lang duren mogen ze ook wel, mits ze niet gaan
over voldongen feiten in strijd met het verdrag. Eén ding sta vast: de
toegangswegen naar West-Berlijn moeien open blijven!
- ET feit, 3at de kruideniers binnenkort ook pocketboeken (wie vindt
er een Nederlandse naam voor) gaan verkopen, geeft alom aan
leiding tot gemengde gevoelens. Wij hebben uitlatingen gelezen
en geboord van vooraanstaande lieden in het kruideniersbedrijf,
die het voorstelden alsof het cr om ging, de mensheid een dienst te
bewijzen met pocketboeken naast rijst en grutten aan de man te brengen.
Het lijkt ons toe, dat op deze wijze de dingen eer worden vertroebeld
dan verduidelijkt. De waarheid is natuurlijk, dat de kruideniers commer-
cii'el in pocketboeken wel wat zien.
Nu is het heel goed mogelijk om te betogen, dat bij tal van mensen het
lezen minder een literaire aangelegenheid is dan een le-ven^behoefte van
dezelfde waarde als kofiie en thee, maar dat rechtvaardigt nog niet dat
juist de kruideniers zich op de verkoop gaan toeleggen. Dan was er veel
meer reden geweest om het eens met rookartikelen te proberen. Niet dat
wij het propageren t wij voor ons voelen het meest voor de wijsheid, die
vervat is in het oude spreekwoord, dat een schoenmaker zich bij zijn
leest moet houden.
GEKN rookartikelen, wei pocketboeken, er zijn natuurlijk wel gron
den waai up dit valt te verdedigen. Boeken, kunnen de kruideniers
/.cggeu, zijn zo moeilijk verkrijgbaar. In sommige dorpen en stads
wijken is nauwelijks een goede boekwinkel te vinden. Onbekend
maakt onbemind. Het komt zo vaak voor, dat de mensen artikelen pas
kopen als zij ze krijgen voorgezet. £n in kruidenierswinkels komen tien
maal zoveel klanten als in boekwinkels. Geeft ze de kans! Uitgevers en
schrijvers zullen er wel btj varen. En de kruideniers, nu ja, natuurlijk....
Zo kan men praten, en er zit misschien dit wel in, dat lange tijd de
boekhandel iets te zelfgenoegzaam is geweest. Maar het ontbrak vooral de
laatste tijd niet aan tekenen, dat dit besef ook wel doorbrak. Het aantal
verkoopplaatsen, vooral van pocket-boeken, was al vergroot. De kwestie
in hoeverre kruideniers pocketboeken moeten verkopen, staat daarmee
echter maar in zeer los veTband. Verkoop van boeken is een zaak, die vak-
kennis vereist; en de detailverkoop van allerlei artikelen moet een iet of
wat ordelijke en geordende aangelegenheid zijn. In het' belang van de
klanten en in betL belang van de verkopers, de kruideniers niet uitgezon
derd. Overleg is er niet geweest. Zo blijft het al met al zeer de vraag
of het op deze wijze wel de goede kant uitgaat.
(Advertentie LM
U hoort't
door <je radio...
LI leest 't
in de krant...
Afrika met zijn 170
miljoen inwoners,
zijn rijkdom aan ve
lerlei gtond- en
hulpstoffen; met
uitgestrekte arealen, vroeger
vrijwel ontoegankelijk, doch
nu dank zij zoveel krachtiger
technische hulpmiddelen be-
reikbaar en ontshutbaar, is bereiding viffl haven. water. en be. Mcika.lBsUmn te Bolteraam hee£t ?S.!Tfa»ituk van te-
voor xL<uropa voor de weste- vioeiingswerken drong ook daar- onlangs een serie artikelen van dr. Puntiger wellicht nog en tegelijk
lijke wereld in algemene zin ,heeJ! door (Ethiopië, SomaUland); C. Nootaboqm, directeur van 't mu« dieper tastend naar de kern van de-'
„an („ntp? betpkpmc la?d5°"lv. fndnrttw, handel en seum voor land- en volkenkunde m ze problematiek schrijft Nootnboom
van veei groier oeteKems mijnbouw vertrouwden allengs meer de Maasstad, over „Afrika en de so- in de zo ;Uist genoemde uitgave van i
dan tot voor kort velen, zeker posities daar aan Nederlanders toe ciale aspecten van de Euromarkt" Afrika-Instituuf
vr„j^.-ï „«J en 'n de wetenschappelijke sector tot een aantrekkelijke brochure ge-
m Neder.and, hebben beseft, droeg een aantal landgenoten bij bundeld en daarvan tevens een ver- De steun vooi minder-ontwikkei-
- - - - de gebieden kan men zier
Daar
De tradities van vorige freslachten
worden op het heden overgedragen
door het ballet, dat de sultan van
Roeanda-Oeroendi uit leden van zijn
hofhouding heeft samengesteld. Het
is een der befaamdste dansgroepen
van westelijk Afrika.
tie van de wereld méér is dan een J
zaak van commerciële en financiële
berekeningen op korte termijn."
Met deze uitspraak volgde hij 'tf
voetspoor van de nu overleden voor
zitter van de Soc. Economische i
Raad, dr. mr. F. de Vries, overtuigd J
voorvechter van de idee der econo-l
misehe en sociale integratie in de 1
volkeren-gemeenschap, welke hij
nog m zijn nieuwjaarsrede van dit j
jaar bepleitte. Diezelfde lijn vinden f
wy doorgetrokken in de in juni jl. 1
gehouden conferentie te Öosterbeek
van het Nederlands Gesprekccn-1
trum, waar voor een forum van des-
kundigen de stelling werd verde
digd dat het probleem van de tech-
nische hulpverlening aan minder f
ontwikkelde gebieden „bij uitstek J
(Advertentie t M
Bescherm en Verfraai "Uw
Horloge met een Stofvrij
ONBNEUU»
H0RL0GEGUS
i*tr fabfieWlrir.
VtilwtihiH ba miert *otd»
horloge*
Visitesttldc vtrknopptoj
Onbreekbare harlagtsl'it»**
Tot en met de nu volwas- tot de voorbereiding van economi- taling doen verzorgen in het Duits, de kan men zien als een
sen Generatie is ons 't belanff sciie en sociale verheffing van Afri- daarmee een taalgebied bestrijkend. £ei?"fanP b?Je!?"i t auiangen
sen generatie IS ons t öeiang kaanse volken (dr A A Trouw- waar zich de laatste jaren ten op- f*?* Lb?JZaiL?e uulZontscheping maandagmiddag
van Indonesië voor ae Neder- borst in Roeanda-Oeroendi, prof, dr. ziehte van de ontwikkeling van o.o.- vnl\ci»n iaarziï1* HrriJpn«niïnd*nsda2mor6dn zal geschieden.
DEN HAAG. Het motorschiu
„Willemstad" van de KNSM mei
aan boord ongeveer 70 militairen
van het tweede detachement van
de derde Surmame-compagnie 1957
wordt reeds maandag 24 november
te Amsterdam verwacht. Van het
tüdstip van aankomst zal afbangen
iandse economie met de pap-
lepel ingegeven. Maar buiten mans in Uby!>.
UULSI ili uucouua-wci uchui, Wi. iiuiLi: van ue UIllwlAMrilUE Vtfll O.U.- -li."-
G, v.d. Kolff in de Soedan, dr. J, H. gebieden sterke belangstelling ma- v° Lj 5 dre.1Sen cultu-
-rB rpr>1 ton nnrfp»» to ffaan in i,fot mot
dr D. G Jong- nifesteert.
de kring der direct betrokke- In 1951 stlchtten enige cultuur- gadermg van 't kon. Instituut voor
mair,;rtDn maatschappijen tezamen een „Ne- de Tropen te Amsterdam de diree-
nen Wisten Hier weinigen, dat derlands Explorattesyndicaat" en bij teur-generaal van buitenlandse be-
reeds nu onze export naar diverse cultures in Afrika is onze trekkingen bij 't departement van
on dernemers wereld sindsdien daad- Economische Zaken, dr. W. P, H, v.
reel ten onder te gaan in wat met J
Dit jaar ook heeft in de jaarver- geworden term ge- j
sHonnr» van 't «Ar. Tn«Mt«»+ irnnr HOemd IS de „Clash Of Cultures
(botsing der culturen). En daar-1
naast oók voor ons zelf, dragers van
de westerse cultuur, want als wij I
het probieem der rmnder-ontwskkel- J
de volken niet aan kunnen, bete- j
liiüiliiliiiiii!
Afrika eniöe malen groter is werkelijk betrokken: suikerriet in Oorschot, zijn visie gegeven op de ?e tvoi^,e,V a^n ^unn?11',
dan die naar Indonesië ooit is de Nairivallei en Ethiopië (in '59 betekenis van 't E.E.G.-verdrag a't X; aanspande einde v.
ctpwpp-M pn 't Nprlprlnndqp nn- bouwt de HVA daar haar tweede voor de toekomstige relaties tussen °"2.f 1e Pretendeert
geweest n t Nederlandse pu siukerfabriek), sisai, kapok, koffie het Westen en de o.o.-landen. In die ,zi^,tot weieldcultuur te ontwikke- j
bliek heeft slechts uiterst vage in Tanganyika, tabak m Zuid-Rho- belangrijke rede constateerde hij
(of geen) voorstelling van het- deslë> ^b.ber in 't Congolese land- nadrukkelijk:
j uj t. i i schap Gabon „Er Ugt voor het Westen en voor
geen dat werelddeel betekent Verheugend bij dit alles is voor- Nederland een taak die eigenlijk
voor onze handelsbeweging. al dat juist in Nederland in sterke vér uitgaat boven 't kleine commer-
1T,ate begrip aanwezig blijkt dat ciële eigenbelang, omdat de integra-
t Vorige jaar heeft Nederland de taak van t[ Westen jegens Afri-
voor een %vaarde van 668 miljoen ks méér omvat dan uitsluitend za-
gulden daarheen uitgevoerd, m 1956 keIijke aspecten. 't Streven om m
tf j i rejP' en miljoen. De georganiseerde samenwerking een
Nederlandse vraag naar Afrikaanse systematische hulpverlening op te
Sro"dstoffen beweegt zich in stij- bouwen om achtergebleven gebie
dende lijn: cacaobonen, koffie, maïs, ^en en volken van Afrika te steu-
katoen. sisai en wol vinden toene- nen in hun ver]angen tot het inha-
mende belangstelling; de invoer van len van de technische en sociale ach-
olichoudenoe zaden en vruchten terstand bij de westers georgani-
jaren van nul tot sCer<3e wereld, heeft hier weerklank
gevonden met een allengs toene-
en mond timbre van ovei tinging. Het
(Advertentie IM
Uen nimmer
HillCM 7^-"' T0bef3«t.
Het ij de Hamomelis die hel 'm doel
150 ÖÖO ton.
Nederlandse ondernemingen
individuelen beginnen zich in toe^
nemende mate op Afrika te richten.
Onze reputatie m de aanleg en voor-
REPORTAGES HEET
VAN DE NAALD
ï'!W^r-rT'®'?'T
Moderne zakelijkheid en economi
sche spankracht vonden hun wes
ar Afrika: de/e zestien vprdlepin-
pen tellende wolkenkrabber van de
Franse luchtvaartmaatschappij legt
daarvan te Dakar getuigenis af.
(Advertentie LM.)
S!NDS{ 60 /JAAR ONMISKENBAAR AAN DE TOP
HOOGLAND. De 62-jarige var-
BELGRADO. De Joegoslavische I
regering heeft meegedeeld, dat presi- kenskoopmap J. Verkerk uit Beusi-
dent Tito deze winter een bezoek zal chem is gistermiddag op het kruis-
brengen aan een aantal landen m Pur^ Jan Rijksweg 23 nabij Hoog-
Azic cn het Midden-Oosten. Ofschoon door een vrachtwagen gegre-
nicts over het programma werd mee- PeT1 cn °P slaS geaooa.
gedeeld, woedt hier ais vaststaandEINDHOVEN. Vrijdagavond is
aangenomen, dat Tito Indonesië, In- Eindhoven op het kruispunt
dia en de Ver. Arabische Republiek beenderweg-Ronaweg de 49-jarige
zal bezoeken. Verwacht wordt, dat wjeiryder., F. Rietbergen door een
Tito direct na de nationale feestdag - -
van 29 november voor zijn reis zal
vertrekken.
(Advertentie I M.)
in 30 seconden bedwongen
Zelfs de hevigste asthma-aanval kan
ogenblikkelijk bedwongen worden
door het gebruik van één enkel
Adozo-tablet. De wonderbaarlijke
samenstelling van de Adozo-tablet-
ten maakt, dat één tablet onmid
dellijk verlichting brengt. Adozo is
van onschatbare waarde tegen dag-
of nacht-asthma en slaagt veelal,
waar andere middelen faalden. Neem
de proef
Bij apothekers en drogisten.
vrachtauto aangereden. Hij werd
daarbij zo ernstig gewond, dat hn tij
dens het vervoer naar het Sint Jo
zefziekenhuis overleed. De man was
gehuwd en vader van vijf kinderen.
HET H&AP INVLDEP
PIE j£HNtF6t? NOG
MEER ONHANDEL
BAAR MAAKT, EN
DAT ZAL )K HAAP
VERTELLEN OOK'
U?T£ff, PLZ> D£5U0W RFGgLOPEN ip
JENNIFER l& WERBU
GEWEEST, IN DE KLEED
KAMER. ZE HEEFT
GOED OPGEPAST
JAMMER DAT JE NU WÉG MOET,
MAAR AL5 JE NIET GAAT DAAR
KR'JGEN WE JE TANTE
OOK NOG HIER IN DE
kleedkamep
nOESTEN
N\Kt>
GA Jb MAAR
R "DE GALON
ONDEoGENO KIND
EN WACHT PAAR OP
ME. ik WIL EVEN
M1&5 PAT PRATEN
BOEDAPEST Amerika heeft
Hongarije In een nota ervan beschul
digd. dat bet systematisch de nor
male diplomatieke activiteit van de
Amerikaanse legatie In Boedapest
belemmert.
De Amerikaanse diplomaten wor
den lastig gevallen en het Hongaarse
personeel van de legatie staat bloot
aan intimidatie, arrestatie en depor
tatie. aldus de nota,
fAdcerCeittie 2.1W.)
MOS. BEDRIJFSADMINISTRATIE
Prakt. d. boekh. - Mfddenstandsdipl.
De meest efficiënte epleiding geeft
(Bekende schriftelijke cursus)
rOEN ik vanmorgen op het punt
stond, my naar myn aardse plich
ten te slepen zag ik in de gang, op
de mat, een papiertje liggen. Ik.
i aapte het op, stapte naar buiten,
trok de deur achter me dicht en
voute de het open.
„Zuinigheid maakt ii rijk", stond
er mei grote letters op gedrukt. En
daaronder een hele verhandeling
over het nut, dat volgens de auteur
van het strooibiljet, kleeft aan het
standvastig oppotten van dubbeltjes
en kwartjes, 't Was een mooi ver
haal, maar het deed me toch een
beetje denken, aan een beroemde uit
spraak van Pascal: „Tegen iemand
zeggen dat hij rustig moet leven be
tekent hem zeggen dat hij gelukkig
moet leven en dus hem raden in ge
lukkige omstandigheden te verke
ren die hij op zijn gemak kan be
schouwen, zonder er reden tot droef
heid in te vinden. Maar dat bete
kent dat men de. menselijke natuur
niet begrijptWat mij betreft is
het met de zuinigheid net zo. De cir
culaire beuatte eigenlijk alleen het
advies een ander mens te worden
dan ik ben, maar aangezien op mijn
leeftijd het karaktertje, vrees ik, al
definitief gevormd is, maakte ik een
propje van het tractaak en wierp
het weg.
Het ketste toevallig tegen een Hol-
lywood-mooie droomauto aan, die
juist op dat ogenblik de hoek om
kwam. Achter het stuur zat een goed
geklede dame, die hei naderen van
haar vijf en veeriigste verjaardag
met hulp van de complete cosmeti
sche löereldindustrie, niet zonder
succes trachtte te loochenen."
Een ogenblik kruisten onze blik
ken elkander. De dame knikte vrien
delijk en wuifde met de hand. Toen
was de auto geruisloos voorbijgegle-
den een lichtblauwe key to a lot
of fun, zoals de adtwrtenfies zeggen.
„Wie zou 'f zijn?" dacht ik, voort-
wandelend.
Pas aan het eind van de straat
had ik haar in het doolhof van mijn
herinnering gevonden, 't Was Ans.'
Een ktuart eeuw geleden, toen ik
nog een rank jongmens van twintig
was en met de regelmaat van een
klok gedichten afscheidde, die \k
thans niet graag zou lezen, kende ik
Ans omdat zij het stamcafé frequen
teerde, waar het krioelde uan artis
tieke jongelui die bijna allemaal
heel anders terecht gekomen zijn
den toen in hun bedoeling lag. Op
last van haar vader, die een rijk
en machtig man was, moest z(i iets
dcrrs studeren, maar haar aanwezig
heid in het café u;erd uerklaard door
haar afkeer van de wetenschap en
haar diep verlangen een danseres
van wereldfaam te worden.
Iets van plan te zijn is in zo'n pe-
auanceerde omgeving ruim pol-
doende.
Wy praatten wel eens samen ooer 1
haar toekomstige bedoelingen en op
een avond vroeg ik haar mee uit.
Eerst zagen we een toneelstuk, dat
uic geen pan tu?eeën begrepen, om
dat het geladen was met symboliek
die als een landmijn onder ieder
woord op de loer lag. Toen gingen
we naar het café en praatten on
samenhangend doch lang over het
gebodene. En eindelijk maakten we
nog een wandeling, door stille lanen.
„O, ik had allang thuis moeten
zijn", riep ze opeens verschrikt.
Daar zij per toeg tooonde, in de
grote, welgestelde villa van haar
ouders, moest er een taxi aan te pas
komen. Nu waren mijn geldmiddelen
opdat ogenblik gering- Om precies te
zyn restte mij nog een gulden zes
tig, een bedrag waar je, voor de oor
log, een heel eind voor kon rijden.
Maar 't was toch uitkijken, want
taxi's po/jen niet.
Op weg naar haar huis 2<zten uiij
hand in hand en toen we er tear en
verzocht, ik de chauffeur te wach
ten, omdat ifc haar in het portaal
wilde afleveren. Daar gebeurde het.
Ze barstte plotseling in wild snikken
uit, legde haar hoojcL aan mijn borst
en begon, met hortende stem, te kla
gen over haar wrede pa, die in zijn
waan, haar grote danscarrière ver
hinderde.
r,Klik", klonk het buiten.
Dat was de meter van de taxi, die
onverbiddelijk doordraafde. Ik dacht
aan mijn een gulden zestig, maar
sprak toch troostende woorden, om
haar tot bedaren te brengen.
„Klik", zei de meter weer.
„Mijn beste jaren gaan voorbij
riep zij en begon aan een nieuw vat
tranen, ik had twee zielen in m\jn
borst en het. zweet brak mij uit.
Want ik teas nog zo jong. Op tater
leeftijd regel je zulke dingen ge
makkelijk.w Dan zeg je tegen je
vrouw „Hé, ga eens pan me schoot,
mijn beenslaapt." En dan ben je
niet gekwetst als zij, op haar beurt,
tijdens een omhelzing over je schou
der heen de keuken in kijkt, om te
zien of er niks overkookt. Maar we
waren amper twintig.
„Klik", deed de ïneter.
„Ik moet nou toch echt ii>eg", zei
ik en. ik maakte m?j van haar los.
Net vroeg genoeg voor de taxi
bleek later maar net iets te vroeg
voor haar. Want de volgende dag
was zij zeer koel en zo bleef het...
Nu moogt u peinzen over de rol
van het toeval in het leven. Met
een tientje in myn zak had ik al
kaar tranen rustig kunnen uitstaan.
We zouden goed gebleven zijn met
elkaar en toie u?eet waren we
later verloofd en getrouwd, waar
om niet? Een aardig meisje, Ans,
En een zeer bemiddeld meisje
„Zuinigheid maakt u rijk".
De onzin. Als ik het die ene avond
niet was geweest, zat ik nu misschien
wel naast haar in die glimmende
Hollyu'ood-slee. En dan dacht geen
haar op myn hoofd, aan het schrij
ven Pan een stukje onder de naam
KRONKEL.
q. /y*. f. v c* o .5
door URSULA CURTISS
Al> u vtRUüT Btnr v
f 1
Daar wtiDt
Mtt.ZO
nou, Htr KAN ML /llfcTXHÊtfH
WAr JL/106 V£R2fW HOOR"...
Dit Vllfri60UlZfcMD DOU.AR
H£6 IK AL VtRQlCJlD'
ER6 HLT
VIjrriGDUlZt/iD DOLLAR WML.
WARAÜU WINT KRIJGT
u gllh ctnr
ik mmr
ZO. HLBjL WttR ££ft tflCUhlt
□Ut
H£Ö6 £W.
XPALINÉ. GÊMAAKr VOOR CNIL RH CL'
VAfl -DL- ££UW?MD£T IK aoMbttrt
KRtOPELPAARD VOOfoPAfirtó
Voer/.
DATWAS
Ate
U/AT.
/MAAR ALS 2Y GNDELyK DE OUDE VQS
TROUWDE STRAAT INRYDEN ^LVKT w
HUM BUREN "DE WtLSTRA
NIET
•*ANNI"E. W/lSTRA EN D£OONS£nS ZITTEN
V al Hoog en, breed in "de taxi voordat
KICK ERIN SLAAGTAALl ZVN ENTHOUSIASTE
TC ONTSNAPPEN
TJA ,/vEA'A^RKfCK,
U B6NTMG&JA1A4L
£sv v/w D/etiase
®OA1&V.V{£ l/££L
UJ/ND VAAA5&Y/
Oh'AUTFEUR.
RVDENMAAR
VLUG
DAAR zy/i
IKSTA
38
Als mevrouw Mallow voorgesteld
had te chauferen. zou hij zeker har
der zijn gaan rijden om te bewijzen
dat ze 't mis had."
Annebelie sloot haar ogen en 't
was of ze hen hiermee dwong in ge
dachten de blauwe auto te zien, die
in volle vaart over een spiegelgladde
weg reed, bestuurd door een dion
wel nodig had gehad om te rijden."
„Ja maar aan de andere kant vindt
ze 't ook niet prettig als ze heeft
moeten liegen, want daar komen we
achter". Zijn stem klonk voldaan.
„Ze is bang, ze begint er iets van. te
voelen wat het zeggen wil langzaam
maar zeker geen uitweg meer te we
ten."
Maria keek op, maar wendde haar
haar nog nooit zonder tulband gezien.
Ze had lichtbruin haar. kort dun en
een beetje kroezig, maar ze droeg
het alsof mooier haar eigenlijk vul
gair was. Ze leek mets meer op de
vrouw, die hem uitgenodigd had een
glas bier met haar te drinken.
Ze vroeg: „Een bril?" En als ze
verbaasd was. toonde ze het niet.
„Nee. Ik heb mevrouw Mallow ette
lijke keren zien rijden maar ik weet
zeker dat ze geen bril droeg." Ze
2weeg even. „Dat kunt u uitschake
len," zei ze toen.
„Uitschakelen? zei Torrant beleefd
en haar blauwe ogen keken hem
brutaal aan,
„Mijn beste man, het is toch dui
delijk dat u geen huis zoekt. En het
is even duideiijk dat u geïnteres
seerd bent in ae Mallows. Natuur
lijk," vervolgde ze, haar zogenaam»
ken dwaas. Simeon zei in de 6tilte: staken ze de weg over en Torrant
„Gerald kennende, moet ik toegeven
dat dit waar is," maar er was iets
van spijt m z'n stem en een zekere kon houden de temperatuurwisseling
reserve. van haar stemmingen te meten.
Torrant stond op- Hy voelde zich Het irriteerde hem grenzenloos. Kort
af hij blindemannetje speelde en met af zei hij: „Je moest maar wat gaan
een doek voor zijn ogen een paar slapen." En Maria antwoordde even
keer rondgedraaid was. Hij zei: „Het kort: „Ja dank je, dat ga ik doen."
maakte dus niets uit, dat mevrouw
Mallow die avond haar bril niet
blik onmiddellijk weer af. Zwijgend de vriendschap voor Annebelie Blair
staken ze de weg over en Torrant rustig terzijde schuivend, „met zon
voelde, dat ze zich innerlijk weer van testament en zo'n ongeluk wordt een
hem terugtrok. Hij wou dat hij op mens nieuwsgierig."
Het schokte Torrant, ondanks zich
zelf. Hij was er plotseling van over
tuigd dat hij alle mogelijke inlich
tingen van haar los zou kunnen kry-
gen als hij het op de juiste manier
aanpakte en dat ze 't prettig vond
open kaart te spelen,
„Maar ze heeft 't niet gedaan^
De deur ging achter haar dicht en
alsof het een teken was, ging op - ----- =--•
had." En Annebelie antwoordde hetzeifde moment de deur van het zei mevrouw Kirby spijtig, „ze heeft
vriendelijk: „Ik heb er geen idee van Mallow huis open. Annebelie Blair hen niet vermoord, bedoel ik. Het ii
en Simeon kwamen tevoorschijn. Ze onmogelijk."
zei iets over haar schouder en de
heldere vrieslucht bracht haar voor
waar mevrouw Mallow haar bril ge
laten heeft, maar nee meneer Tor
rant. het zou niets uitgemaakt heb
ben."
Ze zei het niet omdat ze vertrou
wen in Annebelie stelde, hetwas
den duidelijk over: „Ik ben wel gewoon een logische gevolgtrekking.
Weer hing er 'n moment die dood- weer in orde, m'n hoofdpijn is Torrant vroeg zich af waarom hij er
1 c-tïitö in i-qmai- QimAAn Wat (rïeco inpM ooit omheen gedraaid had. „Goed,
se stilte in de kamer. Simeon zat minder. Wat frisse lucht,v
bewegingloos, zijn aandacht was bij- Had ze zijn gedachten gelezen? zei hij, „het is onmogelyk. Dan zn-
na tastbaar. Maria stond koel en na- Had ze gevoeld dat hij terug wilde ten we nog met het testament,
denkend haar gastvrouw aan te sta- komen? Hij glimlachte toen hij in Paulette haalde haar schouders op.
ren. En Annebelie, onder de druk de Renault stapte en de grijze auto „Dat hoeft niet zo ingewikkeld ta
van die ogen en de stilte, draaide weg zag rijden. In ieder geval wist zijn." Haar ogen waren hatd. ,.Me-
ze niet hoe geduldig hij kon zijn als vrouw Mallow was een mooie vrou^v
zich om en verschikte een klimop
blad in de vaas op de schoorsteen.
hij een plan had, want dat had hij en haar man was het type van d®
zelf niet geweten. Hij had twee rechtmatige eigenaar. Als hij ,ont"
Het blaadje knapte. Het gaf nau--=- -
welijks enig geluid maar het drong vreemde reacties gezien toen hij over dekt zou hebben, dat ze een verbou-
dwars door het harnas, dat Torrant de bril van Louise Mallow begon.
had gedragen sinds de dag toen hij Zou er *n derde komen van de vrouw
uit de spreekkamer van de dokter die, naast mevrouw^ Partridge, het dit geen werkelijke theorie was. maar
in Greenwich was gekomen. -
ding hadZe sloeg haar ogen
neer en Torrant had 't. gevoel, dat
meeste met de Mallows te maken een platvloerse kwaadsprekerij.
Hij wilde plotseling dit huis uit had gehad? Naast mevrouw Part-
Hij wilde weg om terug te kunnen ridgeniet de veiligste plaats op
- u late
zat er toch meer achter? Hij moest
ineens weer aan die avond denken
komen. Zonder pretenties en alleen- de wereld. Vijf minuten later stopte toen mevrouw Kirby met haar hana
hij voor het groen met witte huis op haar hart in liet r.-«, van de Mal-
van Paulette Kirby.
HOOFDSTUK Ifl
Buiten, maar nog roekeloos dicht
bij de deur, zei Maria: „Het is
nogal logisch, dat ze 't ons niet ver;
0.. lows had gestaan en deed of
Mevrouw Kirby was thuis. Ze zag emorm geschrokken was. Maar de
er fris en competent uit. Hard als deur van de slaapkamer van Anne-
ijzer, dacht Torrant, onder haarluch- belle was open geweest
teld zou hebben als Louise haar bril tige, nonchalante manieren. Hij had
eest...
(wordt vervolgd'
