GEWETEN DER NATIE? WAT DE VRIJHEID VERMAG w Vakman ROTERSEPT Reddingbijna onmogelijk Zaterdag 31 januari 1959 Radioportret van krantemameii en -vrouwen TV -etherschui m era „Ik werd een TV» gevangene" Voorts... Vanavond. het gezonde gebaar: Harriot*** Guid? PAUSE ...en morgen Radio Vatra en ikeren terug tot Doms (oude stijl) ONDERWIJZERSEXAMEN RESA-H1LVERSUM door- FRANK GODWI WF%J% door GEORGE HARMON COXE HAAST irdere mens kan vel een? worden gevangen op daden en uitlatingen in het vet leden, die niet stroken met wat hij later verkondigt 7tdk vangen i« dnorgapnc geen erg edel bedrijf. Wan- neer dominee NiemMler im het \\es£<luit«e leger een hogeschool voor beroej>smisdadigprc noemt, dan zou het niet helemaal billijk zijn om er aan te herinneren, dat hii tiideri? de eerste wereldoorlog als duikboot kapitein in een eerdere verschijningsvorm van deze hogeschool een be- heianciiike functie heeft vervuld. Nlaar een ander feit mag toch wel in aanmerking worden genomen. n.i. dat dominee Niemöller van het concen tratiekamp Sarh«enhan«en uit bij het ui'hreken van de tweede wereld oorlog Hitiet heett aangeboden opnieuw het commando van een duikboot op zich te nemen. Te meer mag hieraan worden herinnerd, nu Niemöller, kennelijk een beetje geschrokken van het stof. dat rijn recente verklaring heeft doen opwaaien, in wat vage termen heeft doen uitkomen, dat hij eigenlijk moral doelde op hpt leger \an hel zogeheten Derde Rijk roet zijn S.S.-formatie«. Hetzelfde leger dus. waartoe hij had behoord, wanneer Hitler zijn aanbod niet van de hand had gewezen. Iemand uit de omgeving van INiemöller heeft ons eens verzekerd, dat deze predikant hpleniaa! geen verstand heeft van politiek en in zijn „kin derlijkheid" geneigd is, ejke overheid met een machtsapparaat te wan trouwen. En nog iets zei hii: Niemnller is een zeer patriottisch gezinde Duitser, wie de splitsing van zijn land in tweeën een doom in het oog is. De uitleg is, dunkt ons, wei verhelderend, waarhij het toch te ver zou gaan om met een beroep op het Franse spreekwoord, dat alles hegrijpen alles vergeven is. uver te gaan tot de orde van de dag. Want Niemöller mag dan geen verstand hehhen van politiek, hij bemoeit zich er toch dage lijks mee: en anderen beroepen zich op hem. Er bestaat nog altijd een neiging, hem de profetenmantel om te hangen, omdat hij als predikant dtj-tijds de nazi's heeft durven weerstaan. HET ïs wel waar, dat dominee NieniöIJer in de dertiger jaren zijn gemeente Uerliin-Dahlpm het Evangelie heeft leren verstaan op ziin wijze, die een heel andere was dan de nazi's wensten. De moed dei overtuiging heelt hij zonder twijfeleen "feit, dat de aandacht heelt gelrokken m een tijd, dat deze eigenschap in Duitsland nogal zeldzaam was. Nipt bewezen daardoor is echter, dat Nipmëller een democraat Is. In elk geval waren zijn bezwaren tegen het nazi-bewind geen beletsel nm de man. die hij als predikant had weerstaan als „zeesol daat" zijn diensten aan te bieden. Een groot nazi-vaderfand was hem liever dan een verslagen vaderland. Wij stellen dit va«t zonder wrok en uitsluitend terwille van de eerlijk heid. Het is, menen wij. geheel onjuist om dominee Niemöller te zien zo ongeveei als het geweten van Duitsland. Is hii een anti-militarist? Er is niets in zij'n verleden, dat er op wijst. Hij is geen vriend van de huidige xegerïng te Bonn en hij draagt het nieuwe Duitse leger geen goed hart toe. maar de sleutel tot deze houding zocke men bij een ander gevoelen dan door h,geloof ingegeven afwiizing van alles wat lijkt op militair geweld. Wat hem drijft, is veeleer Duitse smart over de verdeeldheid van het vaderland. Hij hoort tot die wonderlijke en geenszins ongevaarlijke groep, die West. duitse soldaten zien als lieden, die de verachtelijke taak hebben, met het zwaard de hereniging de« lands te keren. Vandaar zijn felle uitingen; want te Erfurt in Oostduilsland heeft hii bet leger van de Bondsrepubliek al eens een armee van massamoordenaars genoemd. Over de Oostduitse „volks- politie" zei hij mets. Een groot nazi-vaderland was hem liever dan een verslagen vaderland; het valt te vrezen, dat een groot communistisch vader land hem liever is dan een verdeeld vaderland. Gewetensvol predikant mag hij zijn. maar hij is ook een onkieskeurige nationalist. Hoe menigeen rijdt er met koets en paard En is er zijn brood en zijn hemd niet waard. Hoe menig ook breekt er met hamers het geld Dat de honger hem zwaar in de buidel telt René deClerc} NEEN. wij zullen bet niet hebben over de man, die het Goede Heertje wordt genoemd. Zijn zaak dient voor de rechters, die hem rechtvaardig mogen oordelen. Wij voelen echter wel behoefte, het even te hebben over het stukje geldwereld, welks gebruiken en klaarblijkelijk onbegrensde mogelijkheden in de Amsterdamse rechtzaal zo genadeloos worden onthuld voor het aangezicht van de natie. Wat ïs dat voor een bedrijf, waarin men miljoenen kan verduisteren, voor het aan het licht komt? Wat is dat voor een bedrijf, waarin corrupte mensen en pnbekwame controleurs jarenlang rond kunnen modderen, zonder dat er naar buiten en naar binnen iets van uitlekt? Nu ja, het ging ten slotte niet zo erg goed meer met dit makelaarskantoor. Maar men krijgt ook niet de indruk, dat hier in feitelijke zin handige jongens aan het werk waren. Het is een vrij pijnlijke zaak dat in hetzelfde jaar, dat ieder fatsoenlijk Nederlander zijn aandeel aan de bestedingsbeperking bijdroeg, de kans aanwezig bleek te zijn. aan de kas van een (klein!) financieel bedrijf min stens een half miljoen ten behoexe van feest en vrolijkheid te onttrekken, zonder dat dit hoe dan ook de aandacht trok. Er is dan blijkbaar een stukje „bedrijfsleven" (een andere term dan dit eufemisme schiet ons niet te binnen) dat de mogelijkheid biedt, de fiscus bij de neus te nemen en het met de „sociale rechtvaardigheid" nogal vérgaand op een akkoordje te gooien. Even krijgt men een blik op spel en spelers, maar straks valt het doek weer, dat "dit soort praktijken verbergt. Men ziet, wat de vrij heid vermag; of zou de overheid enige lering trekken uit wat ze hier te aanschouwen heeft gekregen? (TabSI DE WAGT had gelijk, gis- teravond heeft minstens een van de 2000 journalisten van Nederland zitten luisteren naar het klankbeeld ,.Er staat weer niks in...." over de krant, dat hij samen met Eduard Messer heeft gemaakt ter gelegen heid van het 75-jarig bestaan van de Nederlandse Journalisten Kring. Waarschijnlijk hebben er wel meer geluisterd. Wij van de krant willen wel eens weten hoe we eraf komen in handen van een radioman. Het is een portret geworden dat we in dank aanvaarden. Gabri de Wagt is- niet de eerste de beste .iclankbeeidensmid". Hij liet ons zelf trbpwens ook aan het woord, Mr. Franks bijvoorbeeld, de Britse Reu tercorrespondent, die de Neder landse kranten wel goed vindt, maar soms ook te conservatief, hypocriet, en te weinig origineel in aanpak van het nieuws. Verder enze voorzitter, mr. M. Vrolijk, die zich erover ver baasde. dat het journalistieke beroep door het publiek zo laag wordt ge noteerd op de maatschappelijke lad der. Bij de categorieën van mensen met wie wij dagelijks samenwerken om de krant te maken en bij de lezer te brengen, misten wij er echter één. Wel repten De Wagt en Messer van de zetter, de stypeur en de rotatie drukker, maar zij verzuimden te ge wagen van het zenuwslopende werk van de chauffeurs van de kranten- auto's en van het ondankbare kar- wei der bezorgers. Laten deze groe- pen daarom dit stukje zien als een aanhangsel op „Er staat weer niks in W. Jnn. OOK vanavond biedt het weer type goede kansen om sig nalen van verafgelegen stations op te vangen." Dit zei ons gistermorgen een van de TV-weermannen van het KNMI. En inderdaad, de Nederlandse TV mocht dan gisteravond stommetje spelen, we hebben naar hartelust kunnen kiezen. Een Duitse weerman en een Belgische; mode dictator Yves Saint Laurent die iets in het Frans tegen ons zei (vanuit België of uit Frankrijk?); een TV-spel via BrusselVlaams van Gerard Walschap, soms ook strepen die maar geen beeld wilden worden en uit de luidspreker het geluid of we alle waterkranen in huis wijd open hadden ged-^'d. Gistermido. omstreeks zes uur was de ontvangst nog zeer goed. In de loop van de avond.' werd de kwa liteit echter steeds rn.lj.ndcr. Het klopt, zei ons vanmorgen het KNMI. er trad verandering op in de opbouw van de luchtlagen. Van avond zijn de kansen om op eigen houtje „Eurovisie" te spelen, waar. schijn lijk geheel verkeken." WÈÊÊ OP 1 maart vertrekken we." Dit heeft Ronald Jacobowitz, 23 jaar, getrouwd en vader van een kind, gezegd tegen de veertig fami lies, die onder zyn aanvoering op die dag Detroit in een auto-karavaan verlatert om in het barre Alaska een nieuw leven te beginnen. De bevol king van Moqse Pass (.nu zeventig inwoners), waar zij zich willen vestigen gaat dan meteen met sprongen omhoog. Aanleiding tot deze uittocht: de televisfe. „Ik werd een gevangene van dat ding", zei Jacobowitz, leider van een dansschool in Detroit, wijzende op zyn televisie-toestel. „Ik besloot ergens heen te gaan waar ik weer vrij man kan zijn." Toen Detroit van zijn plannen hoorde, werd-hij bestormd door fa milies in wie ook de pioniersgeest ontwaakte. Nu, een maand voor het vertrek, zijn er nog 40 over. Albert Milhado zal gedurende een aantal maanden reizen door Euio- pa maken. Met ingang van morgen (Radiojournaal 10.20—10.35 uur) zal -hij zijn gesproken brieven uit Londen afwisselen met het geven van indrukken uit andere steden en landen. Viareggïo, waaruit zondagmiddag tussen 4 en 5 uur een rechtstreekse reportage komt van de carnavals optocht, is een klein stadje ten noorden van de Italiaanse stad Fisa aan de kust van de Middellandse Zee. De carnavalsoptocht van Via- reggio, waarin maanden van voor bereiding zitten, is wereldberoemd. De mooiste wagens worden vaak op een later tijdstip nog gebruikt in Nice en zelfs is er wel eens een pronkstuk verkocht naar de V.S. Radio LICHTE MUZIEK 4,35—T.00 VARA. Muziekkiosk met nieirws uit de wereld van de lichte muze. GESPROKEN WOORD mensen", SPORT 5.456.00 VARA en 7.45—8.00 KRO. Reportage van de Europese kampioen schappen schaatsen alt Göteborg in Zweden. FEESTPROGRAMMA 4.0012.00 Beide zenders. Nationaal programma t.gr.v. de verjaardag van prinses Beatrix. Om 8.05 gelukwensen van enkele leeftijdsgenoten van de Prinses. Van 8.15 tot 9-45. is er een groot amusementsprogramma waar aan o.rn. Mies Bouwman en haar col lega quiz-leiders deelnemen onder de titel „Van je collega's moet Je 1 heb ben". Tussen 10.00 en 10.21 is er een klankbeeld over het leven van prinses Beatrix onder de titel „21 jaar in 21 minuten". (Advertentie IJH.j vbpr mond- en keeloncsme 11 i rig •'VELEymk Is een ernstige aan. -getepetthel.d, -maar-,-dat oerhin- aërr de' Zwitserse ty niet d- kij kers op een bescheiden humoris tische wijze duidelijk te maken dat ze even geduld moeten heb ben. Het is pauze, kijk maar, de andere kijkers zijn ook de kamer uit om Hch een beetje te ver treden, vertelt het plaatje (Advertentie IM.) JJt&mX Safeyderm-zeep Misschien zullen we dit beeld i morgenmiddag tussen 12.00 en 1.00 1 uur nog op de Nederlandse beeld- buieen zien- Ft ie dan namelijk i een relais uit Dauos van de Euro pese kampioenschappen kunst- rijden. Televisie DE uitzendingen van de NTS begin, nen vanavond reeds om 7.30. Al lereerst is er dan „21 rozen voor .prinses Beatrix" t.g.v. de verjaardag van de Prinses. Nieuws en weerover- zicht volgen om 7.45. Hét AVRO-program ma begint om 8.05 met de Weekendshow. Om 8.55 is er de 27ste aflevering van „Luipaard op schoot" en tassen 9-29 en 10.0® volgt de quiz „Van Je familie moet Je 't heb ben" 0.1.V. Mies Bouwman. Ze moet pre cies op tijd eindigen want van 10,00 tot 11.10 worden wij aangesloten met San Remo voor een rechtstreekse reportage van de nationale finale van Italië voor het Eurovisie-songfestival. ERNSTIGE MUZIEK 11.45—12.15 KRO. Pianospel door Da- ntèle Dechenne met de sonate no. 3 van Chopln. 2,553.30 KRO. Gerard Hengeveld, Jo Juda en Joop Scholte voeren uit het trio in Es gr. van Brahms voor plano, viool en hoorn. 10.3511.00 AVRO. George van Renes- se Improviseert aan de piano op the ma's van Mende'ssohn t.g.v. diens 150ste geboortedag. LICHTE MUZIEK 6,20$.45 VARA. Nicu Vladescu en zijn zigeunerorkest, 8-058.50 AVRO. Jos Cléber, diens Zaaiers, Mieke Telkamp, Pierre Palla en het kléin Radiokoor in „Vlva U musics»". 9.30—lo.zo AVRO. „Alsof het gisteren was" eeh programma van - Alex de Haas over de lichte muziek tussen de twee wereldoorlogen. FOLKLORE 3.55—4.30 AVRO. Causerie van Maya Hoogveld over en met folkloristische muziek uit Griekenland. GESPROKEN WOORD 3.35—3.55 AVRO. Derde en laatste le zing van prof. Geyl in zijn reeks „De vitaliteit van d« Westerse bescha ving". 1 5.15—550. VPRO. Dr. E. D. Spelberg over het plan voor een nationale om roep van de VPRO, 6.45—7.15 VARA. Discussie in „Op de keper beschouwd" over kunstsprei ding.' 9.200,30 KRO. Politieke commentaar door J. M. Peters. HOORSPELEN 1J.01.30 KRO. „De Wtdders". 5.30—VARA. „Opa Dribbel". 7.30—8.00 VARA. „Annemarleke". 8.50—9.30 AVRO. „MUn naam is Cox". 9.30—10.10 KRO. „Waar is mr. Mil- tour ry?" SPORT Z.20—2.35 AVRO en 7.15—7.30 VARA. Reportage van de Europese schaats kampioenschappen in Gotehorg. DIVERSEN 8.009.20 KRO. Tweede trekking van de vijfde sus-loterij versierd met muziek en hersengymnastiek. Televisie EEN dag met drie extra uitzendingen. Om te beginnen van 12.00 tot 1.00 een reportage uit Davos van de wedstrijd kunstrijden, vrije figuren voor paren. Van 4.00 tot 4.50 kunnen we getuige zijn van de Jaarlijkse carnavalsoptocht in de Italiaanse piaats Viareggio. Avonds van 9.00 tot 11.00 een re- r..:age van de finale van de open Ne derlandse tafeltennls-kampioenschappca uit Eindhoven. Vervolg van pas*- I re schepen zullen waarschijnlijk de Hans Hedtoft niet vóór midder nacht bereiken. Het water is op de piBais waar het schip is gezonken zo koud, dat drenkelingen binnen een minuut volkomen door de kou worden bevangen en niet langer in staat zijn zich drijvend te houden. Het laatste bericht, *at per radio van het schip is opgevangen, kwam om 36 minuten over negen gister avond, Aan boord bevond zich een van de beide Groenlandse leden van het Deense parlement. De Hans Hedtoft is uiterst solide gebouwd. Het had een dubbele bodem over zijn totale 87 meter lengte en zelfs de rub ber reddingvlotten waren voorzien van radiozenders, die automatisch in werking treden. Het schip is rood geschilderd om vanuit de lucht be ter te kunnen worden gezien. Maar ondanks alle moderne hulpmiddelen zijn de ijsbergen in de wateren waar het voer, nog steeds het groot ste gevaar gebleven. De „Johannes Krüss" een Duits schip seinde later dat zij het zoe ken naar de „Hans Hedtoft" heeft moeten staken, omdat zij gevaar loopt anders door het ijs te worden ingesloten. De treiler, die acht uur in het ge bied had rondgevaren, berichtte dat hfy lichten noch reddingboten van de Deen heeft gezien. Functionarissen van de Ameri kaanse kustwacht zeiden dat stor men. gepaard gaande met regen- en sneeuwbuien, nog steeds het gebied teisteren waar de „Hans Hedtoft" zich bevindt, De kans op redding wordt steeds kleiner. TOM (DORÜS) MANDERS gaat het anders doen. Hu is niet ai- leen komiek in de VARA-TV-reeks „De avonturen van Dorus" maar ook eigenaar van het vermaaksetablisse- ment „Saint Germain des Prés" m Amsterdam. Dit laatste floreert niet meer zo als m de jaren toen hij er zelf regelmatig optrad en om daarin verandering te brengen zal hij er weer het hoofdnummer voor zijn re kening gaan nemen. Aan de andeie kant blijkt de produktie van de TV-avonturen van Dorus enorme be dragen op te slok ken. De kosten van Dorus' Wild W est-avonturen hebben bijvoor beeld ƒ12.000 be lopen en bijna honderd artiesten en technici zijn er weken lang voor in touw ge weest. Tora Manders en de VARA gaan nu twee vliegen in één klap slaan. De volgende uit zending van Do rus, op 14 maart, zal weer het ka rakter hebben van het Qua decor en entourage minder kostbare „Cabaret Saint Germain des Prés". De medewerkenden zullen de arties ten zijn die daarm naast Tom Man ders optreden. Hoe dit programma zal heten is nog niet bekend. De regie voor de TV-uitzending blijft in handen van Ghs Stappershoef. (Advertentie LM De kortste an voordeligste opleiding (Bekende Schriftelijke Cursus IK dAD NIÉT GEDACHT DAT JU VAN HET PUNCTU EELE SLAG WAS-HET B NO© GEEN HALF ZEVEN JE ZÜLT £V£N MOE TEN WACHTEN TOT IK. AANOEKLEED 3 SN. DAT IS CL1VE ZSKER, DIE DAAR BELT HU IS VROEG om JE. EERLIJK DEI KSSrop DE EEN OF ANDERE MAN?ER WAARHEID TE J pSa HEB IK JOHN'S GELD U1TQEGE. Z£GGEn: HER- ^\§|\VEN- HET IS GEWOON IN ROOK. GENS.WAARVOORY^N^pPGEQAAN. MAAR IK. HE& M'N EXCUSES A> LHAM EN EIEREN BU ME, EN ZO. MISSCHIEN K.UN- IN EN WE HIER ETEN. (waar gaan we OVERIGENS NAAR TOE 7 TtRMJl DE GAsrtff OP DL RANCH ZtCH VERMAKEN VOEREN BINGO EN 6UCK EEN VREEMD ó&PREH LtUKe <5Chuür.daar. houden HE." 16 MACHOC- HIER PATTY JÈ KUNT HlER ZWEMMEN,B00tóCHJC-;L V VOUtfDANftEN TEM.PöTMLSCHItrErt. A.ltt DIM60, WAT VOOR ONGtlUK MOtrtN we happy row LflTÉM RU6EN WEL.ZIJN IhULL ZOU SUVOORStELD LCÖ KÜ(i HEM DtHIETtrt Alb Bi) ZiJft PAARDÉNNUMMtR. D0CP /*>/CK WDEEV<5&V££C MND6VEKUMVfTtSCGGVENSCCÓRfeAtS £A\ EVDVOOR TAELCZE EXDTlPÜvrjE'S \tVRD£WC7ï?&4-X/A//<?R£S. v By het noemen ttwzy/v/ymm seoec M£N/G£ K££P£R 2)€ SEHRJK c De Typ &NO&VEL DE JONGEN DfE TWEE JMR 7EWREN NOG MET MM/A TUUR. - AU7VTJES SPEELDE^ las nu homerns RttCKMESmA P PRAAT ME CVfEr VAR/ p/e knaap /cv heeft ME VOPJGE WEE/C J>R/E MAAL LATEN v/ssewJ^ nqu jo DAAR HOEFJE 7E SCHAMEN. Bacon legde zijn hand op Murdock's schouder. „Doe me een plezier, wil je? Ga zolang in de wachtkamer zitten en loop ons niet voor de voe ten. Als je een half uur geduld hebt, runnen we een beetje kletsen over t een en ander." Murdock knikte. Hij zette een stoel m de hoek en zag de hele parade in en uit gaan: Bacon, Keogh, een stel detectives, de mannetjes van het laboratorium, de pohtie-foto- graaf, de dokter en tenslotte de overdekte brancard. Hij was wel eens meer toeschouwer geweest bij een dergelijke gelegenheid, maar doordat de Kamers hier zo klein waren, leek alles rommeliger en zenuwachtiger toe te gaan. Langzamerhand werd het stiller tot alleen Bacon, Keogh en een rechercheur nog aanwezig waren. „Merci Murdock," zei Bacon, „kom nou maar binnen." Murdock had 't gevoel of hij een eeuwigheid in die wachtkamer had doorgebracht. Zijn knie was eteeds pijnluker geworden en zyn hoofd bonsde of hij een tik met een hamer had gehad. Toen hü opstond, merkte hij dat zijn been aardig stijf was en dat hy geen kans zag gewoon te lopen. Hij had m dat halve uur eerst geprobeerd na te denken, toen had hij geprobeerd niet na te denken. Ondanks zichzelf was de, film in z'n hoofd iedere keer opnieuw af gedraaid tot er met veel van zijn zelfbeheersing en z'n gewone kalmte meer over was. Nu zocht zijn hele onmachtsgevoel een uitweg m de paar woorden, die hem zelf verbaas den: „Wat een zenuwengedoe." Bacon keek hem onderzoekend aan. „Een stelletje stomme smerissen," zei hij rustig en zonder boosheid. .Dat denk je natuurlijk en misschien heb je nog wel gelijk ook. We doen ons werk op de manier die ons het beate lijkt, maar zelfs dan zitten we er vaak naast." „Vergeel 't maar," zei Murdock onbehaagluk. Bacon scheen hem niet te horen. Het was of hij meer tegen zichzelf dan tegen Murdock spraT „We hebben Epps met bang ge maakt," zei hij. „We hebben hem met opzet het vuur niet na aan de schenen gelegd. Het leek ons onver standig hem weg te jagen, want dan zou hij ergens anders opnieuw be gonnen zijn en we wilden weten wie contact met hem opnam. Met zoiets moet je risico's nemen." „Doe me een genoegen," zei Mur dock, „ik geef toe, dat ik onredelijk was. Zullen we het daarbij laten?" Nu hoorde Bacon hem wei. Hij wierp een blik naar Keogh en naar de rechercheur. Toen grinnikte hij tegen Murdock als bewijs dat hij zijn gevoel voor humor nog met kwijt was. „Ik ben aan het oefenen," zei hij. ,Jk zal vanavond wel enige keren een verklaring moeten geven voor wat hier gebeurd is en ik wil al vast horen hoe mijn uitleg klinkt We wilden dus te weten komen wie bij Epps op bezoek kwam, bier en waar hij woonde, Maar we kun nen onmogelijk iedereen die het gebouw verlaat vragen stellen. Die Bank van Lening is tenslotte ook tot negen uur open. Het enige wat we dus kunnen doen, is Epps zelf controleren en de mensen die hem eventueel vergezellen. We zijn ons ervan bewust, dat hij onze manne tjes door kan hebben, maar 't is het enige wat we kunnen doen. De ach terdeur moeten we laten voor wat hij is. Als we daar iemand neerzet ten, lopen we helemaal in de gaten." Hij naaide zijn schouders op en duwde z(jn hoed naar achteren. „Het komt erop neer dat hij ons en zichzelf te pakken heeft gehad. Hij wist. dat de achterdeur vrij was en heeft waarschijnlijk telefonisch 'tf nnodschap doorgegeven, dat ze hem via de achterdeur konden be zoeken. Heel eenvoudig. Mun man- IN de trein zat een middelbare man tegenover me, die na het dichtvouwen van de krant 's werelds tobben samenvatte met de woor den: „Een mooi zooitje vuiligheid meneer". Daarop begon hij aan een knorrig referaat over de spanningen die ons beheersen, dat ten doel had te doen uitkomen, hoe doodeenvoudig alles te regelen wene, als men hém maar eventjes de vrije hand liet. Daar ik het zelf net zo zie, doch allengs de hoop heb opgegeven, dat Krem lin en Witte Huis mij eensgezind zul len uitnodigen het roer in handen te nemen, begon tfc zijn betoog te' stel pen met lauwe „och ja'sen ging, toen ook dit niet hielp, over tot een kunstgreep, die bijna altijd uitkomst brengt. Toen hy een korte adempau ze nam, vroeg ik hem wat hij deed voor de kost. Want het is myn er varing, dat de grootste kletsjneier onmiddellijk verandert in een boei ende causeur als hij over zijn me tier begint. Daar heeft hij namelyk werkelijk verstand van£n elk vak heeft verrassende kanten. „Ik zit in de stoffeerderij", zei hij, „Ja, begrijp me' goed, ik ben geen prutsertje, dat een stoeltje, opkalefa tert en dan beschaamd wegsluipt. Nee, ik ben een vakman. En een vakman komt bijna niet meer voor. Wü hebben geen nagwoeks. Want die jongelui van tegenwoordigwe ten zo véél. Die worden bedorven op die scholen. Daar leren ze wa renkennis! Zeg warenkennis. Wat koop je daar nou voor? Maar ze ver beelden zich wonderwat, hoor. Zo'n grote mond trekken ze open, maar wat ze presteren is voor my waar- de-loos. Ze knoeien maar wat an. Want dé jeugd uan tegenwoordig..." .Muur wat bedoelt V nu precies ■met 'n vakman?" vroeg ik, want daar ik weel in treinen zit, heb ik de jeugü-van-tegenwoordig al meer uit de doeken horen doen dan me lief is. „Tja, een vakmanzei hy, eensals ik in het Rijksmuseum kom, en ik sta voor de Nachtwacht, dan denk ik: „Rembrandt? Dat was een vakman". Dat zie je met een oogop slag. Die man heeft zijn ziel gelegd in dat schilderij. Nou, dat doe afc tnet een fauteuil. Ik leg er mijn ziel in." De vergelijking was pretentieus, doch duidelijk. Hij praatte verder over zijn werk werd nog even bitter over de -mo derne generatie, die de mooie bloem- desstns wan vroegep afwijst en alles wit-wit wil hebben („Ik vind 't koud meneer") doch ktoam tenslotte jot een ervaring uit de praktijk, die ik het navertellen waard vond. „Ik had laatst een karwei", zei hij, „en dat moest ik alléén doen. Een hete kamer klaarmaken. Behargen. Moquette leggen. Gordijnen Enfin, tk kom daar 's ochtends mei myn bullen en tk ivordt opgengeé-cen door een jonge vrouio, met een kind op d'r arm, zo'n klein, dik jc igetje van pak weg een jaar oud. Goed, tfc begin te werken, maar ik ben nog geen vijf minuten bezig, of dtar gaat de deur open en daar komt dat kind binnen. Komt? 't Was kruipen, trant lopen kon hy nog niet. Maar dat kruipen deed hij razend snel. 't Was net zo'n klein treintje. Eerst dacht ik nog: ,J#ov. ja...", maar 't was een reuze ondernemend kereltje, he. En zo nieuwsgierig als een ekster. Als ik me even omdraaide, dan teas hij al achter me rug bezig de boel, die ik net vast gemaakt had, los te trekken. Of hy pikte me hamer en ging er mee van door. Kon ik 'n beet je achter *tn aan gaan. zitten. Einde lijk dacht ik: „Nee hoor, dat gon* zo niet". Dus ik neem 'm op mijn arm en ga die moeder roepen. Maar wat dacht u? Niemand thuis. Dot ■mens had gedacht: „De stoffeerder past ivel even op Pietje" en was d'r boodschappen gaan doen. Maar ifc moest toch werken? En met hem er bij ging* t niet en ik durfde hem ook niet alleen op de gang te zet ten, ivant 't was er echt een om uit louter nieuwgierigheid van de trap te donderen Enfin, tceet u wat tfc gedaan heb?" Ik schudde van neen. „Doodeenvoudig", zei hij, „Hij hai zo'n soort kruipjurkje aan, hè, nog al lang. Goed, ik heb hem gewoon i« de hoek van de kamer geplaatst en daar heb ik 'm met twee spijkers, door dat jurkie heen, even vastge zet aan de vloer. Toen had ik 'm ïufc hoorEn je kon aan hem zien dat hij afgebluft was." Waaruit blykt dat een vakman er niet alleen zyn ziel in legt, maar ook zyn vernuft KRONKEL nen zitten dus aan de voorkant van het gebouw hun broeken te ver slijten en Epps maakt een afspraak je met een moordenaar. Hy is neet* geslagen met die presae-papier ea heeft voor alle zekerheid een kogel toe gekregen." „Was de revolver van Epps. „Ja. We hebben het nummer vatt zijn vergunning gecontroleerd... Je hebt de man. die de benen nam nau welijks gezien? Je kreeg alleen de in druk dat hij lang en mager was. Murdock knikte en Bacon tros hem mee naar het bureau- „Er zijn twee dingen, waar we misschien ie» aan hebben," zei hij. „Dit is bei eerste. Het zat in zijn portefeuiii» en is gedateerd op eergisteren. Murdock nam de cheaue aan, w Bacon hem overreikte. Hy had een vermoeden van wie de hanatene' nmg zou zyn er hij bleek hebben. De cheque was getekend aooi .Randolph Jerome. .Dn verder dit," zei Bacon, m hardde 'n enveloppe uit zijn za* legde de inhoud op 't bureau, „acw en dertig dollar in oude biljetten ca negen nieuwe biljetten van VUms doüar. Ik denk, dat hij eén biljet van vijftig heeft aangebroken, dus a» het er oorspronkelijk Uen waren Nou vraag ik me af waar ieD^"L als Epps vijf honderd dollar vandaan haalde? Volgens mij heeft hl) --li hele leven nog nooit een dergeui honorarium gehad Murdock gaf het antwoord dat vaa hem verwacht werd. „Dan heen mand vandaag of gisteren g®P"|. beerd hem om te kopen," zei hy. wist trouwens wel wie het was. maar hij voelde een onverklaar bare tegenzin te vertellen dat ne Vivian Jerome was. Bacon zou n«a een of andere dag toch ondervxag® en ze moest dan zelf maar zeggea wat ze het beste vond- „Ik zou van het standpunt uitgaan, vervolgde hij, „dat als degene ai Epps omgekocht heeft, dezelfde geweest als die hem heeft vermoord hu het geld wel meegenomen zo hebben. En als Jerome hem geaw heeft zou hij toch ook wel ^ven naar zijn cheque gezocht hebben „Misschien zou jij van dat swnu punt uitgaan," zei Bacon, maar ütme Dat ie met logisch, mijn zoon. vei geet niet, dat het geld en die chequ niet op het bureau lagen maar ne jes in de portefeuille van EPP8 ten. En Jerome heeft de twee dagen geleden uitgeschmvn* Hij zal wel niet verwacht hebberj dat Epps hem nog niet gelncssseer0 Ut"d" (wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1959 | | pagina 1