Presidentskeuze in Duitsland
Zorgen van Nasser
wmm
liiKëi
Minder
kortademig
J
Wuiven
..Land van belof te
van NCRV
Repris© van goede
hoorspelen voor
Duitse radio
„Wat ik tegen- de
televisie lieib"
Radio en televisie
bij tafeltennis
Voorts
Het 'XV-theater
presenteert
volgende week
wègdat
benauwde
gevoel! fÊÊt
ABDIJSIROOP
Radio
Vanavond
SPROETJE «SPARKS door FRANK GODWIN
WmÈÊÈÊmÈStÊlÈ
DE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
HEUSS, de Westduitse bondspresident, treedt dit j<tar af. Een ver
lenging van aijn ambtstijd met nog een termijn van vijf jaar is uit
gesloten, aangezien de net kortgeleden de periode, gedurende welke
één en dezelfde persoon onafgebroken het presidentschap mag uit-
'fe0!1 tcn hoogste tien jaar heeft gesteld. En Heuss is gekozen in
j wordt trouwens binnenkort ook al vijf en zeventig; maar ouder
dom lijkt meer en aieer een betrekkelijk begrip te worden. Adenauer is al
in de tachtig, en die denkt nog niet aan aftreden.
Het presidentschap van Heuss is op zijn manier een reactie geweekt op
de Hr Li er-periode. De liberale filosoof, die Heuss is, kan we] baast geiden
sis de absolute tegenpool van het mannen-tvpe. dat het nalionaaUocialisme
propageerde. Tijdens de republiek van Weimar heeft Heüss zich uel met
de politiek beziggehouden, doch zijn standpunt was altijd, meer academisch
dan strijdbaar, zoals trouwen? het Duitse liberalisme helemaal sinds dc
overwinning van Bismarck zich sterk van de politieke arena naar de sfeer
•van de wetenschap heeft verplaatst. Het was in zijn ontwikkeling gefnuikt
door de onbetwistbare en schijnbaar definitieve zege van het bloed en ijzer.
Een late revanche: als zodanig mag Heuss' presidentschap wmden aan
gemerkt, Het was ook geen volledige revanche; want het onheil, dat het
bloed en ijzer tenslotte over het land hadden gebracht, was te groot dan
dat de gevolgen in een geest van verlicht «taat«man«<*hap binnen bctiekke.
lijk korte tijd konden worden tenietgedaan. Van zijn taak als staatshoofd
heeft deze hoogleraar zich met waardigheid gekweten. Zijn verschijning en
zijn optreden waren de beste argumenten tegen degenen, die de neiging
hadden alle Duitsers maar in ongunstige zin over één kam te scheren, lu
hem personifieerde zich het andere Duitsland, dat van de goede letteren en
de humane gezindheid.
NU is het Westduitse presidentschap volstrekt niet een uitsluitend
symbolische of decoratieve zaak. De president heeft te maken met
de vorming van regeringen, een aangelegenheid, die wel eens wil
samenvallen met politieke moeilijkheden. Heuss beeft in
«in ambtstijd zulke moeilijkheden niet gekend. Maar zijn opvolger kan er
tear wel eens mee te maken krijgen, wanneer het zogeheten Wirtscbafts-
wtntder eenmaal is uitgewerkt en de kwestie van de hereniging de« lands
met alle politieke consequenties in een verder gevorderd stadium komt.
Vandaar, dat er alle reden is. goed uil te kijken. F.t is niets op tegen,
dat opnieuw een professor president wordt, maar het zal toch een man moe
ten zijn van wie raag worden verwacht, dat hij ook onder de moeilijkste om
standigheden koelbloedig en vastberaden blijft. De sociaal-democraten heb
ben hun kandidaat al aangewezen: het is inderdaad een profes®or en wel
de bekende expert voor buitenlandse zaken Cailo Schmid. De christen
democraten vinden bet niet prettig, dat de andere grote partii zo snel er
bij is geweest en kennelijk geen overleg heeft willen plegen ever de moge
lijkheid van het vinden van een voot beide partijen aanvaardbare figuur.
Carlo Schmid is een groot redenaar eerder dan een grote leider. Bij de
christen-democraten verwacht men nu d.e aanwijzing van de ervaren dr.
Krone ale kandidaat; maar ook dr. Gerstenmaier schijnt nog een kans te
maken. De eerste ij. katholiek, evenals Adenauer, wat mogelijkerwijs een
bezwaar is; dr. Gerstenmaier, die protestant is, schijnt echter ietwat te
twijfelen aan zijn rijpheid voor het ambt. De stiijd kan nog zeer levendig
worden, maar wanneer de christen-democraten eensgezind zijn, hebben zij
de benoeming vrijwel itt de hand. De presidentsverkiezing geschiedt n.l.
niet door het volk mear door een lichaam, bestaande uit de leden van de
Bondsdag en een even groot aantal door de „Lander" aangewezen kies
mannen, In dit Hchaam heeft de C.D.U. in elk geval de meerderheid.
PRESIDENT Nasser heeft kortgeleden zijn bezorgdheid uitgesproken
over het feit, dat de laatste tijd weer zoveel immigranten in Israël
gorden toegelaten. Hij achtte dit zeer gevaarlijk, omdat op deze ma
nier daar de neiging zal ontstaan, het grondgebied ian de republiek
te vergroten, en het leger sterk genoeg zal worden om het te bewerkstel
ligen ook. Het was niet een zeer dapper betoog. Na«ser heeft vroeger vaak
gezegd, dat Israël vernietigd zou worden; maar de hoop daarop schijnt
hij nu wel zo ongeveer te hebhen opgegeven.
Het bijzondere van de recente immigratie in I«raël is. dat de itiknmehn-
gen in hoofdzaak afkomstig zijn uit dc landen achter het ijzeren gordijn.
Rusland niet uitgesloten. Het ontbreekt aan feitelijke gegevens ter verkla
ring van deze houding, die geheel in strijd is met bet vroegere standpunt
maar is is enige reden om aan te nemen dat de tegemoetkomendheid jegens
de Joden vooral bij de Russen in hoofdzaak voortkomt uit het verlangen,
enige druk op de Arabische landen uit te oefenen. Men vindt roet name de
Arabische republiek een beetje onvriendelijk.
Met recht trouwens. Nasser doet onmiskenbare pogingen, zich de Russen
van het lijf te houden, nadat hij eerst geen bezwaar heeft gehad, hen dm-h-
tig tegen het Westen uit te spelen. Hij is een nationalist, geen communist:
en hij heeft er bezwaar tegen, een instrument van de communisten te zijn
om wie weet later opzij te worden geschoven. Zijn probleem is. dat hij ook
moeilijk weer goede vrienden met het Westen kan worden, gezien de anti-
Westelijke gezindheid van de Arabieren. Zij positie is heel wat minder
sterk, dan enige jaren geleden.
Donderdag 19 februari 1959
Kwaliteitsproduct »an d« WyüBrt-f*ltr!ik«n. 70 m 90 d. alléén Wj foothaktf» »n Dtvglstan
A/T ET de erkentelijkheid voor de
iTAvaak zeer goede probtcentstuk
ken die de TV-secties de laatste
woensdagen op het scherm hebben
gebracht vermengde zich langzamer
hand het verlangen naar een stuk
van lichter kaliber. De NCRV heeft
deze wens op uitstekende wijze ver
vuld met de presentatie van „Het
land van belofte" (The land of pro
mise) van de Brit \V. Somerset
Maugham onder regie van Gerard
Rekers.
Het stuk. dat dateert van om
streeks 1910. speelt half in Engeland,
half in het nog onontgonnen Cana
dese achterland- De hoofdpersoon.
Norah Marsh (Ank van der Moer)
is dame van gezelschap bij een oude
Britse vrouw, die komt te overlij
den. Miss Marsh is slechts vertrouwd
met het keurig geordende emotie
loze leven in de schaduw van een
bejaarde dame.
Nu gaat ze naar Canada, naar haar
broer (Fritz Butzelaar) en ontmoet
daar een milieu dat haar volkomen
vreemd is en waar zij om haar
goede manieren gehaat wordt Zij
onderneemt een huwelijk met Frank
Taylor (Guus Hermus) als een po
ging tot vlucht Na bijna catastrofa.e
moeilijkheden, als alle kansen om
nog iets van hun huwelijk te ma
ken. verkeken schijnen vinden Tay
lor en zijn vrouw elkaar.
t~T ET land van belofte" was het
A A eerste stuk waarmee Somerset
Maugham succes oogstte. In zijn
autobiografie ..The summing up"
zegt de schrijver er zelf van:
„Toen (nadat hij een aantal on
succesvolle stukken had geschre
ven. Jnn) zweeg ik twee jaar en
schreef toen The land of promise".
Het is voor volle zalen maanden
achtereen gespeeld tot de oor (op
inlbrak. De intellectuelen hadden
vie gewogen en te licht bevonden,
maar ik had mijn plaats gevonden
in de gunst ran het publiek."
Somerset Maughams probleem
was 'en is) dat van de geboren en
succesvolle verteller, die daarom
bij sommige intellectuelen verdacht1
schijnt. Althans naar het gevoelen
van de misschien wat ijdele schrij
ver Zilve-
Ai de Kwaliteiten van goede ver
teller, schrijver van levendige dia
logen, scheppen van zelfs in een
licht stuk levende karakters von
den wij hier terug. Te beter kwamen
zij tot hun recht doordat elk van de
acteurs er met kennelijk plezier aan
meewerkte het tot een brok levend
TV-ton eel te wekken. En dit on
danks de handicap van twee on
derbrekingen door technische sto
ringen in het begin.
W.Jnn
7 ATERPAGAVOND Heelt de
Norddeutscher Rundfunk een be
gin gemaakt met een serie van 18
uitzendingen onder de titel: „Uit de
begintijd van het hoorspel".
In deze serie zullen de luisteraars
opnieuw kunnen kennis nemen van
belangrijke hoorspelen die sedert
1927 zijn uitgezonden, ten dele m de
originele uitvoering, voor een ander
deel m een uitvoering in. nieuwe be
zetting. Hierbij zullen zijn het hoor
spel van Doblms ..Berlin, Alexander-
platz" uit 1930 en ..De gele ruiter"
van Reismann uit 1936.
Het lijkt ons een initiatief dat na
volging verdient door de Nederland
se radio, vooral indien de vier grote
omroepverenigingen erin zouden
slagen voor een dergelijke serie tot
een gezamenlijk f programma te
komen.
VAN onze kerkelijke medewerker
ontvangen we de volgende bou
tade tegen de televisie, die liij tegen
kwam bü het doorlezen van het
christelijk sociale orgaan „Patrimo
nium".
„Behalve in exceptionele gevallen
verwens ik (een zekere N. B.) die din
gen uit de grond van mijn Jiart, Niet
alleen omdat «ij 'persoonlijk «lij van
vrienden beroofd hebben. Vroeger kon
ik met lien spreken over de zaak des
Heren, nu kan fk alleen naar dat stom
me kassie kijken. Indien ik hen nog
zou bezoeken, poeh daar trap ik niet
voor de tweede keer in. Wat ik tegen
de televisie (als regel) heb ls dit: zij
houdt Jonge mensen af van de dienst
en. het koninkrijk Gods en belemmert
de heiliging des levens. En voor oude
re mensen is er een betere voorberei
ding denkbaar voor de hemel dan een
quizt
En daar kan de N.C.R.V. het dan
mee doen! (Overigens, in hetzelfde
nummer van „Patrimonium" treffen
de lezer drie advertenties voor
televisietoestellen aan.
I) ADIO zowel als televisie zullen
Nin Dortmund present zijn om de
Nederlandse luisteraars en kijkers
getuige te doen zijn van de wereld
kampioenschappen tafeltennis, die
worden gehouden van 27 maart tot
6 apnl.
Co Hogondoorn zal wederom zor
gen voor commentaar. Hel staat nog
ruet vast op welke dagen er zal wor
den uitgezonden.
Dc Nederlandse goochelaars Nic en
Ber Niberco zullen zaterdag naar
Engeland vertrekken om op te tre
den voor, de commerciële TV. Dit
zal de twintigste maal zijn dat deze
goochelaars voor de TV optreden.
Vijf maal voor dc BBC. via telc-
recording voor de Amerikaanse TV
en voor de Belgische en Italiaanse
TV.
Wnn Bary, televisie-regisseur van
de KRO heeft van de UNDA, de
internationale katholieke organisa
tie voor radio en televisie de eer
ste prijs gekregen voor zijn regie
van het spel „Jeanne d'Arc", dat m j
de loop van het vorig jaar onder
zijn legie voor de TV werd ge
speeld door de toneelgroep „Het
Theater".
De vocale winnares van de Ne
derlandse finale van het Eurovi
sie Songfestival in ons land Ted
dy Schollen treedt zo werd
gisteren openbaar gemaakt al
sinds maanden regelmatig als ra
dio-zangeres voor de KRO-rmcro-
foori op; Onder de schuilnaam Re-
néc Anderson zingt ze m lunch-
programmaatjes met het ensem-
ble fTonrfy Schiffërstein. Haar re»
j.perloire werd inmiddels uiteraard
„een beetje" uitgebreid.
ZONDAG
KRO; Om 7.30 uur begint de
uitzending van een plechtige
avondmis uit een parochiekerk in
BIoemendaaL
MAANDAG
Politieke uitzending'-van de
KVP.- LHÏema de NCRV met de
rubrieken „Attentie" en „Pas ge
perst" en de eerste aflevering van
een reeks films „De mens kreeg
vleugels" van.Walt Disney.
DINSDAG
Politieke uitzendingen van VVD
en AR. Als hoofdschotel op deze
filmavond de in Afrika spelende
film met Trevor'Howard in de
hoofdrol „De Gouden Salaman
der".
WOENSDAG
's Middags NTS jeugdjournaal en
KRO jeugdprogramma met „Ik
zou wel eens willen weten".
's Avonds politieke uitzendin
gen door CHU en GPV. Hierna
een VARA-programma met een
documentaire over de Randstad
Holland en hierna onder regie
van Willy van Hemert het-TV-
toneelspel „Een zomer lang" (All
summer long) van Robert Ander
son.
DONDERDAG
Politieke uitzendingen van de
Boerenpartij en de PvdA, Hierna.-
een programma van de KRO," dat
begint met Gastenboek, hierna'de
rubriek Testplaat en, na «en mu
zikaal intermezzo, een documen
taire film over'een oude cultuur
in de Indusvallei in westelijk
Pakistan.
VRIJDAG
Geen uitzending.
ZATERDAG
's Middags Eurovisie^ reportage
van de voetbalwedstrijd Italië
Spanje vanuit Rome tussen 3-20
5,15 uur. Verslaggever Dick van
Bommel.
Hierna het jeugdprogramma'
van de VARA met Fipcde Clown
en'IJsco de IJsbeer.
Voor het zaterdagavond-amu
sement zorgt de AVRO. Om te
I beginnen de Weekend-show, hier-
I na, een nieuwe aflevering van
f Luipaard op schoot en tót slot de
i quiz „Van je familie moet je het
J hebben.",
'VEDDY SCHOLTEN, die" dinsdag
-* met het liedje „Een beetje" de
Nederlandse finale voor het Eurovi
sie Songfestival «ion, is gisteren in
het Roiterdamse Lucror, waar z\j met
haar man Henk optreedt in Rcné
Sleeswijk's revue Een avondje uit"
gehuldigd.
Willy Walden bood haar namens
de directie een horloge aan, zodat
„ze daar in Cannes kan vertellen
hoe laat het is". Piet Muyselaar me
moreerde, dat hij tegen Teddy had
gezegd: „Doe maar mee, je bereikt
toch niets". Nu het anders gelopen
is, hoopte hij, dat ze geen „star-al
lures" zou krijgen. In haar feestelijk
versierde kleedkamer ontving zij
bovendien een exemplaar van het
boek „Eenzaam maar niet alleen".
Van de Rotterdamse Kunstkring
ontving de winnares uit handen van
de voorzitter, mr. H. Vlug, een litho
van Ed van Zanden,
In intieme kring brachten collega's
en personeel de overgelukkige Ted
dy da'arna een oioemenhulde.
f Advertentie LM.)
Abdijsiroop
Milt de hoest
buien en zuivert
de luchtwegen,
ik heb veel minder
last van m'n kort-
ademighetd nu ik ge- -
regeld Abdijsiroop rteem.'
Eén-twee - diep ademen...heerlijk!
Dt 23 genezende besnmddeten
tossen het slijm op en terpgen
de ziektekiemen.
(AKKER SIROOP)
ERNSTIGE MUZIEK
IOUO—10,40 NCRV. Bespeling van bet
orgel in dc studio in Kopenhagen
door piet van Esmond met lichte
klassieke werken,
11.30—13.00 NCRV.' Concert door het
•Boston Symfonie Orkest met de vio
list Leonid Kogan o.j.v. Pierre Hon-
teux. -Uitgevoerd wordt fvet concert
voor viool en orkest -van Katsjatoe-
rian.
OPERA
7.5012-00 AVRO. uitzending, van de op
13 februari eemaakte opnamen bij do
Nederlandse Opera Van de opera Lo
hengrin van Richard Wagner. In d»
eerste pauze om oog. 9.05 radiojour
naal. in de tweede pauze (ong. 10.35)
het nieuws.
GESPROKEN WOORD
■6.306.45' Htlv. I.' Verklezin««titzjvoor
de AR.
7.15—8.00 HSlv. II. Verkiezlngauitz, voor
de KVP. j
DIVERSEN
7.05—7.45 AVRO. Xdchte plaatjes, en
„Koek en El" mei Ko van Dijk.
8.00—10.00 NCRV. Amusementsprogram- i
ma met o.m. de radio-quiz „Wie, vrat,
waar?*' <8.55) en een programma van
lichte plaatjes (9.30).-
T elevisie
VANAVOND wordt een begin ge
maakt met de reeks televisie»
uitzendingen voor de politieke par
tijen. Van 8.0O8.07 staan de camera's
ter beschikking van de rechtse Boeren
partij van de heren Koekoek en Fa blus,
Journaal is er van 8.07 tot 8.27 en na
het journaal keert de politiek terng fn I
de vorm van de Pacifistisch Social is tl- I
sell* Partij met ais spreker dc heer
Lankbont (8.27—8.34).
Hierna Is de beurt aan de VARA. Om
te beginnen de Spiegel der Kunsten I
(8.34) en daarna Bert Garthoff's Anders j
dan andoren. 1
Wie??? Onft nieuwsgierigheid wordt
zeer geprikkeld door dit zinnetje on-
der de aankondiging: „De ontwikkeling J
van dit programma zou zo Runnen rijn.
dat het minder geschikt moet worden
geacht voor Jeugdige kijkers."
AU E MENSEN..
«JA, PAT 15 ONZE KAR05. MIS
SCHIEN NIET 20 COAAFORTABEL
AlS DIÉ SLEE VAN JOHN,
MAAR.,. v
tv£jvm\f OAiMtlME Ib. 'WZt HttfT
GtjWROXKM
KIJK NOU wnrjt 6tDA wVTTou j£ MOND,Sul*;
H[BrBlt160'DAARK0»l£lf 0IT Wisr IK OOK NIET
0K6£lUKK£l< VAN J ifANttVDRt/liBoUÉMNEN,
J*. siMa«n»«« 1'
- aewuzEN'
M1M.ZHV£K7RIWl!
KALMMAHejOKt.E/!/
Au *sLi7W*?fe?r v.vu\>_?<v.v
.D/eeENuirdKsrse/AARi.yKépi 5 j-.
SlWT/B$&//£P VOOXHZTrt0G£H&E\
JüPl 7€#-- *T~-<■* tfi&s/E? WfTKOP
Uyj2/.£TnFjf/)A T uAïXV uëv ,Air.
~HY OMSPSLBSDE RECHTSBACK SVd'
eSN vty/XSWfiW PASS MAAK. BlfJN£N
"te."1 ij 1
Sl7ÜA7?£ YOOX H£T PIOGEMDfE^
JüPl 7€#-- *r~-mf KL&Afl: WfTKOP
DOël' JCoE/fÖATWASX W£L M/ DSCA Tt'V
V OOK MAAR t K H0(JD£M J~
AJ^TAAAl/J .%r,--
fdUCF
Noar.'
wn r'irrtsv
\a>èta*a/.'^ .y
f Advertentie LM.)
Voor 2 Nevada
wikkels leuke
borduurkaartjes
Neveda, Rokin 118, Amsferdo
SSHAP.lftS
J—
2 ES, JE BENT ER
TOCH WEL ZEKER
VAN DAT-IE RUDT7
FUN DftT JE DIE MEEVALLER hE&T
OTeiiVE. \VA? HEB JE V5kKOCHT ££N
Üe4vo.N de STUKKEN DIS IK/'NÈE, dis N-'ÊT. NE
ONLAN0S BIJ JE HEb/iU WAS HET ECHTE
SEZ1EN J» CAROL. ESN
KNA" STUKJE
'SST
te»
MEESTERWERK.
IK. BEN
ER.TENM1N
mee HIER 6E
KOMEN, MEER
WEET Ut OOK NIET
VAN 'M. VERDER
moeten WE maar
OP DE VOORZIEN IS
HEI O VERTROUWEN
STAP INl
rnfWABmfm«.Ptèrm
oiNOHypppvcsns. vavdixx.
OMDAT ons weekje CoWerlosj
er toeer op zat, hebben we al
scheid genomen. J'
Van het woud in zy»i witte pracht
voor een adequate besdiriirtun
waarnan ifc heer A_ Roland HoWt
persoonlijk zou -moeteit .laten ouer
i komen.
Van de kleineschaatsende figuur
i tjes in het wijde Ijzellandschap ll
l een Hollands winter tafereel, zoals i»
het op oude doeken in het Rijksnu,
se ton ziet.
Van het hotelwaaraan nu da laat
sic twee gasten zijn ontvallen.
-En ran de dorpskroeg xoaar we
onuerbeteriufc immers eïke aV0n.
even een glaasje, blijkbaar uit snij
koek gestookte cognac gingen drin"
ken aan een tafeltje naast het enia*"
zins hellende billart. Soms kwamen
er twee mannen spelen, vader en
zoonZij waren uren vlijtig doende
doch spraken geen enkel woord
want als v. het ?mj vraagt zijn dé
meeste spelen uitgevonden, om rf!
mensen te verlossen wan de plicht tl
praten. Visueel zouden de mannen
Tati het water tn dc viond hebben
.doen lopen. De zoon, zwaar en moré
droeg de buik oprecht vooruit, had
een l>reek-me-dc-bek-niet-onen uit
drukking op het. gezicht en liep 0«
een manier of hij voortdurend zocht
naar ee?t boom om tegen te taateren
De vader was een tot teren geko
men figuur van Willy Walden een
nietig kereltje met een alpinopet
en een zeer zware bril. iVec als
kloeke jongen, teas hij het nauwluis
lerend billartspel in het geheel niet
machtig. Hij knoeide maar wat. aan
AL hij een verschrikkelijk simpel
balletje miste keek hij mij even
kwetsbaar aan cn sloeg dan de onen
schuldbewust neerhoudtnpioos post,
vattend. Hij leek mij iemand, met een
welmenend zie lei even. De zoon ti'as
van harder materiaal. Die vertrok
geen spier ais hij. telkens weer, een
over de rand gestolen bal ergens ver
m het café of in de belendende serre
moest gaan zoeken. „Wat geeft het of
men zo of anders leeftV' zei Bloem
Ik zal ze missen, die twee.
En het. grotewitte, vlak tegenover
het hotel gelegen pension zal ik mis.
sen. dat geheel gevuld was met uit
Indonesië verdreven mensen, alle.
maal Nederlanders, maar door de
tropen gebeitst. De mannen en de
vrouwen schuifelden wat displaced
door het dorp. Maar zij bezaten on.
ttoemelyk veel kinderendie zich
in en buiten dal wonderlijke men.
sen pakhuis, kostelijk - amuseerden,
Vlak naast het pension ioas een lel
vewnniddelenwinkel, met tu'ee
snoepautomaten aan de gevel. De
ganse dag zag je hetzelfde tafereel
eindeloos herhaald: geheel in tcoi
gestoken, rfonkere kindertjes, hup
pelend op weg naar dat zoete para.
dijs. Er waren tongetjes bij. zo klein,
dat ze moesten worden opgetild om
hun dubbeltje in de automaat te
kunnen storten. Was de lolly aan de
machine ontwrongen, dan huppelden
ze sabbelend weg, om plaats te ma
ken voor een paar oostcrr' prinsesjes
in zakformaat die, inni omarmd,
ook iets kyjamen nuttige De hele
dag ging dat door. fiet iuas ccn ein
deloos snoepbnller. beuallig gedanst
door mooie kinderen die zich hun
geluk door niets of niemand laten
afnemen.
Wij hebben tonitiend a/scheid van
ze genomen.
Toen restte alleen nog het paard,
tdat in zijn hard bevroren wei zo
hartelijk met ons mee-placht te lo
pen, als we naar het woud gingen.
Om deze keer niet met lege handen
te komen, hadden we de cafénoir
koekjes van bij de koffie opge
spaard. Ji(j stond midden in zijn be
ijzeld veld, toen wij arriveerden.
„Paard!" riepen wij. Want zijn
naam tuisten toe niet
Hij keek wel even, 1naar ivendde
toen het hoofd af. Ontgoocheld gin.
gen wij bij ons zelf te rade, of my
ons misschien, zonder het ze willen,
jegens het paard hadden vergalop
peerd, maar try vonden niets.
„We hebben koekjes," riep mijn
vrouw. Ik vond het een beetje plat,
ais Tntddel, maar ze had er wel suc
ces mee, toant nu ktcam hij toch
aanstappen. Hij at langzaam en in
trovert, als een maitre d'hotel. die
moet proeven of er genoeg madeira
in de soep zit.
„jVk zijn ze op," zei mijn vrouw,
,,'t Wnren café noirs En wij gaan
weg. Maar we zien elkaar misschien
nog wel eens terug. Dus we zullen
mna r zeggen
'i Was een heel speechje. Het paard
rond het een beetje penant en wend
de het hoofd verlogen af. als een ge
voelige jubilaris. Maar hij keek ons
toch na, later,
Needat beest zal ons missen.
KRONKEL.
Robert Crabbe was een lange man,
Clean-shaven, keurig gekleed en zeer
precies in zijn bewegingen, met een
iange, rechte neus, levendige grijze
ogen, een tamelijk strenge mond, be
halve wanneer hij glimlachte on
bruin haar dat boven de korte bak
kebaardjes aJ aan de slapen begon te
grijzen. Hij leek veel meer op een
advocaat dan haar vader. Hoewel
mevrouw Peacock de gewoonte had
over hem te spreken als «de jonge
Robert Crabbe," misschien om rijn
positie als junior firmant aan te
duiden, vond Catherine hem niet
jong. want hy was over de vijf en
dertig. Zij beschouwde dit niet als
een nadeel, eigenlijk verhoogde het
juist haar belangstelling voor hem,
doordat haar nieuwsgierigheid er
door geprikkeld werd. Zijn opmer
king over het verraderlijke weer ver
baasde haar enigszins want het was
precies zci'n april als nu geweest,
drie jaar geleden, dat hij, zijn jon
ge vrouw aan longontsteking verlo
ren had. Zij herinnerde zich nog le
vendig de treurige gezichten en de
ontdane stemmen in die tragische
week. toen iedereen zich had voor
genomen uiterst hartelijk te zyn voor
die arme meneer Crabbe.
„Ja, ja,"«zei meneer Crabbe toen
;hij de brief gelezen had. ,.Ik begrijp'
i Het, Doe de hartelijke groeten aan je
vader en wens hem beterschap. AUes
gaat uitstekend. Geen reden om zich
I te haasten of ongerust te maken. En
bedankt, lieve Catherine, voor je be
zoek."
Zij stak haar hand uit. Hij greep
haar, boog or zich overheen en kuste
plechtig haar vingertoppen.
..Tot ziens, meneer Crabbe Licht
|hlci7.end van verbazing draaide zij
iZich snel om, maar hij begeleidde
foor GERAID BDUETT
haar tot aan de straatdeur en nam
buigend afscheid. „Ik denk dat er
voor het donker wordt regen komt,"
zei ze. aileen om iets te zeggen. Er
was geen wolkje te bekennen.
„Misschien, als de wind gaat lig
gen." gaf hu beleefd toe, „Adieu."
Judy en het rijtuigje stonden op
haar te wachten. Het kind, dat zij
Tommie had gedoopt, was nog op
zijn post. Zij herinnerde zich nog
juist op tijd hem zijn sixpence te ge
ven, zo verbaasd was zij over het
eigenaardige gedrag van meneer
Crabbe.
Toen. ze het erf opreed werd ze
opgevangen door Harry Dawkins,
die nu eens klaar wakker was en
m een glimp zag zij mevrouw Pea
cock juist het huis ingaan.
„U hebt me in moeilijkheden ge
bracht, juffrouw," zei Harry met
een sombere grijns. „Mevrouw is erg
boos."
„Waarom?" vroeg Catherine. Het
was een overbodige vraag en ze
luisterde niet naar het antwoord.
„Maak je maar niet ongerust," zei
ze luchtig. „Ik zal het wel voor je
in orde maken. Het was jouw schuld
niet."
„Nee juffrouw. Ik heb u niet ver
klapt, juffrouw," zei hij haastig,
„met voordat ze mij onverwacht te
gen 't lijf liep, "Wat doe jij hier en
waar is juffrouw Catherine, zegt ze.
En toen had je 'de poppen aan 't
dansen, dat snapt u."
„Wat een nonsons!" zei Catherine.
„Judy was zo braaf als het maar
kan."
Hoewei ze inwendig beefde, hield
ze haar hoofd omhoog en speelde er
een minachtend glimlachje om haar
jeugdige mond. De ingewortelde ge-
WASHINGTON. Te Washing
ton zijn overeenkomsten voor lenin
gen op lange termijn van de Ver
enigde Staten aan Pakistan onder
tekend.
woonte van onderworpenheid kon
met in een ogenblik worden afge
worpen: diep in zichzelf voelde ze
zich ais een klein,' bang kind dat op
een vergrijp was betrapt. Maar dat
zou ze nooit aan Harry Dawkins la
ten merken' en evenmin aan mama.
Er stond hapr wat te wachten en
zij zette zich schrap. Als ze in on
genade was gevallen dan was ze be
sloten net te doen alsof ze het met
merkte, een besluit dat nog ver
sterkt werd door een gevoel van
verontwaardiging dat zij in termen
van afkeuring cn verontschulding
was besproken door een boze vrouw
en een staljongen.
Zij liet de pony en de tilbury ver
der aan Harry over en slenterde
naar huis alwaar, hoewel j n3®"
vrouw Peacock met ontmoette/ d»
voorboden van de naderende storm
niet ontbraken. Julia fluisterde met
een treurige, verwijtende blik; „O
Catherine, je hebt mama boos ge
maakt." Catherine antwoordde, haar
hoofd in de nek: „Ach, ach, wat jam
mer!" en gaf Sara een. vrijmoe
dig knipoogje.
„O. die kinderen!" zei Sara, ha&f
moeder nadoend, „wat zijn ze toeR
een beproeving!.,. Was 't leuk, Kit
ty?"
ZorIs de meisjes al voorzien had
den, opende mevrouw Peacock
aanval niet voor ze allemaal aan
lunch zaten, papa natuurlijk
zonderd..
„Catherine, ik ben zeer ontevre
den over je
..O ja, mama?" Haar hart klopt»
wild. Haar mond was droog. „Mag
ik vragen waarom?"
„Dat hoef je met aan mij te vra
gen. Vraag het maar aan je gewa-
ten"
„Goed, mama." v
..Nu'" zei mevrouw Pcacocx
scherp. Catherine gaf geen antwoora.
„Geet eens antwoord, kind."
„Misschien heeft Kitty's gewete»
niets te zeggen," opperde Sara.
„Zwijg Sara. Laat Je zuster ?elï
het woord doen."
„Graag mama. als zij dat wil
„Wat heb ik vanmorgen tege«
gezegd, Catherine? Hoe waren oay»
instructies?''
(\vordt vervolgd)