NASSER'S CRISIS
GRIVAS' VERTREK
i
NTS laat vanavond
Mandy weer zien
RADIO
HSiSS
m bdUvüüi
Arme oompje
Fanfare
SIEMENS
wel en wat
niet mag
SPROETJE SPARKS
Het staartje van
Eeii; beetje"
V anayond
Egeler en de Booy
naar Andes en
wellicht Karakoruni
Nog witter..
traSenö wit...
zo wast...
DE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
DE felle taal. die de Egyptische dictator Nasser vrijwel dag aan dag
bezigt jegens de Iraakse dictator Katern, is het duidelijkste be
wijs, dat hij in moeilijkheden verkeert. De aard van deze moei
lijkheden laat zich niet zo heel gemakkelijk onderkennen. Hoe
zou de politick van Kossem een bedreiging kunnen inhouden voor hem en
voor de Verenigde Arabische Republiek? Wat i? er tegen om de gezind
heid in Irak en die in de Verenigde Arabische republiek voor te stellen
als weliswaar ietwat uiteenlopende, maar toch geenszin* uit l,un aard
vijandige vormen van Arabisch nationalisme? Het is waar. dat Kassem
sterk steunt op Rusland; maar de tijd is nog niet zo heel lang voorbij, dat
Nasser ook sterk steunde op Rusland. Er lijkt geen reden om elkaar daar
over zulke grote en grove verwijten lc maken.
Er moet iet? zijn. waar Nasser zich door hcdicigd gevoelt Wat is het?
Om dit te begrijpen is het allereerst nodig om te letten op wat aan de
orde is in het Syrische deel van de Arabische republiek. Egypte en Syrië
zijn indertijd samengesmolten zonder veel vooroverleg. De bezwaren, die er
misschien waren, werden van minder belang geacht dan het voordeel en
de diepe voldoening, gelegen in een samentrekken van Arabische krach
ten. Daarna is er geleidelijk verzet gekomen; het eerst en het meest van
de handelaars te Damascus en Aleppo, die grote schade ondervonden van
hetondergeschikt ntakèn. der commercie aan de politiek, maar later ook
uit bestuurskringen. vanwege de aanzienlijke infiltratie van Egyptenaren.
Wanneer thans in Irak een sóórt nationale revolutie succes heeft, zonder
dat Nasser er aan te pas komt, dan kan dat de Syrischegeestdrift er niet
groter op maken. En nu geruchten de ronde doen. dat Kassein de gedachte
van eeó groot Syrisch rijk wil doen herleven, is de toestand in het Noorde
lijk deel. van de Verenigde Arabische republiek plotseling onzeker gewor-
den.
VOOR Syrië is het immers veel aantrekkelijker, te delen in de I raak se
rijkdom dan in dé Egyptische armoede; nog afgezien van het feit.
dat waarschijnlijk een meedoen op gelijke voet de plaats zou inne
men van de huidige onderschikking, die het gevolg is van het veel
hoger Egyptisch bevolkingscijfer en de veel belangrijker Egyptische eco
nomie. Wat Nasser waarschijnlijk vreest, is een opstand van goeddeels de
zelfde krachten, die indertijd de overhaaste aansluiting bij Egypte hebben be
werkstelligd Eu als er iets gebeurt, is hij.tamelijk machteloos, daar ver
voer van troepen en. materiaal alleen maar over zee mogelijk is.
Er is nog wei meer. Het aanzien, dat Nasser genoot, verschafte hem een
grote,invloed in de petroleum-vorstendommen aan de Perzische golf. Meer
en meer scheen de tijd rijp te wórden, dat deze rijke gebieden de Verenig,
de Arabische Republiek toevielen, ondanks het feit dat hun heersers daar
alleen maar nadeel hij konden hebben. Nu Irak zich van zijn pro-Weste-I
lijke: regering heeft ontdaan en toch standhoudt jegens Nasser, is hel
prestigAyah.de laatste er aan.de-Perzische golf niet groter op geworden.
Er lijkt een verstandhouding te groeien tussen de olie-rijke staten jegens
de olie-arme.-
Dit" verschijnsel zou zic-h nog duidelijker aftekenen, wanneer Nasser in
zijn vrees en verstoordhèid koning Hoessein de vriendenhand reikte. Er
zijn velen, die dit verwachten. Reeds heeft radio-Cairo de campagne tegen
Jordanië en zijn koning stopgezet. Van grote betekenis in wat zich thans
afspeelt is de breuk tussen Nasser en Moskou. Er blijkt iets uit van de
grenzen van het Russische, vermogen, invloed te winnen in pas bevrijde ge
bieden; Weliswaar lijkt Kassein thans een grote vriend van de Russen, maar
hun werktuig is hij toch allerminst. In Irak regeren niet de communisten
in Irak is het leger, de baas.
GRIVAS, inmiddels tot luitenant-generaal bevorderd, heeft nu waar
schijnlijk een rustig huis in Athene. Zal de were.ld nog ooit veel
van hem horen? Ilij is weggegaan van Cyprus, omdat men zijn
diensten niet meer nodig bad; niet omdat hij zijn doel had bereikt.
Er is veel goeds, gezegd en geschreven op Cyprus over Grivas, maar de
toon van voldoening kwam vooral voort uit het feil. dat hij nu weg kon en
ook .inderdaad verdween. Over zijn daden en lotgevallen kan misschien een
spannend verhaal worden geschreven; wanneer dil verhaal echter ook ver
wijlt bij de slachtoffers van zijn optreden, zal het toch weinig aantrekkelijk
zijn. Terreur is altijd een.weinig schone zaak. Terreur betekent steeds het
begaan van bloedige daden; teneinde door angst en schrik te bereiken,wat
door overtuiging en overreding niet verwezenlijkt lijkt te kunnen worden.
Bij Grivas kwam er waarschijnlijk bij, dat .hij uit zijnaard niet bijzonder
aan ioyertmging en overreding geloofde. Hij heeft hoog spel gespeeld, Hij
beeft grote risico's genomen voor zichzelf, maar li ij heeft ook de betrek
kingen tussen Griekenland en Turkije in sterke male In gevaar gebracht.
Het is overigens Waar. dat de Britse politiek dikwijls al heel weinig heeft
uitgemunt door begrip, en al te lang tegenover Grivas' terreur geen ander
antwoord wist dan contra-terreur. De oplossing, die lenslótte gevonden, is
«terk bevorderd door de overtuiging, dat het uit moest zijn met de daden van
geweld, die een verwildering van de ei land bevolking- tengevolge hadden.
Nu het zover is, mag de vraag wel worden gesteld of de vreugde, die is ten
toon gespreid, bij velen niet meer gold de terugkeer van de veiligheid dan
de te Londen gevonden politieke oplossing. v
Dinsdag-24 maart 1939
(Advertentie LM.)
DE hoofdfilm die de TV in het,
filmprogramma van vanavond
t vertoont. „Mandy", is een herhaling. I
i Eind 1957 ging deze film ook reeds i
i in TV-ver toning bij de NTS. Velen
zullen „Mandy" dus al eerder hebben
van deze categorie kijkersvelen
gezien. Toch vermoeden we dat ook
deze film die van 1952 dateert zullen
willen terugzien.
Mandy Miller, gespeeld door een
toen zevenjarig meisje, is dool ge
boren. En haar ouders (gespeeld
door Terence Morgan en Phyllis
Colvert) vrezen dat zij doofstom is.
Mandy groeit op. Ze gaat naar een
speciale school en de hoofdonderwij
zer (Jack Hawkins) ontdekt dat hij
haar kan leren spreken.
De enorme inspanning om dit
meisje zo goed mogelijk voor het le
ven toe te rusten vormt het hoofd
thema van.de film, al ontrolt zich
hierin oók oog een ander probleem,
dat echter in dit verband op het
tweede plan blijft.
BERLIJN Het Oostduitse pers
bureau ADN. meldt dat de prima
ballerina van het baliét van het
Bolsjoi-theater te Moskou, Galina
Oelanowa. en de Nederlandse schrij
ver Theun de Vries tot corresponde
rende leden van de Russische Acade
mie van "Wetenschappen zijn be
noemd.
ATHENE De Griekse, regering
zal het buitenland vragen de in de
loop der laatste eeuwen uit Grieken
land weggehaalde oudheidkundige
schatten te doen terugkeren. Dit heeft.
de minister van Onderwijs, Voyatris
meegedeeld. Men wil hiertoe de be
middeling van internationale organi
saties inroepen.
IN de uitzending „Band Stand",
waarin de AVRO aandacht schenkt
taan harmonie en fanfare-orkesten
i valt vanavond (6.30—6:55) te "luiste--
I ren naar 'opnamen, die de BBC "ter
j beschikking heeft gesteld van de-
Nationale Britse Jeugdfanfare o.l.v.;
Dennis Wright. Dit orkest: is samen
gesteld uit honderd jongens en meis
jes in de leeftijd van 10—38 jaar.
(Advertentie l.M.)
VIA de televisie hebben we gis
teravond iemand gezien die een
krant las. Duidelijk herkenden wij
j de kop van dat blad; Algemeen Dag-
blad. ..We zagen een andere rnan door
een cafédeur gaan. Op die deur
1 stond het handelsmerk van Oranje-
boom bier Voorts merkten we op
dat de heren Jac. Vink en Frans
Maas allebei aan hét hoofd staan van
flinke transportondernemingen. Dit
viel af te lezen van dè auto's van
hun bedrijven die-een. rol speelden
in de reportage van de' NCRV over
j het transportbedrijf. Ook viel onze
aandacht op het Ford-embleem op de
jneus van een vrachtwagen.
Ongeoorloofde reclame? Och, we
i geloven dat zo iets moeilijk te ver-
mijden valt. Ons schokt zoiets niet
i en we geloven dat de bewegings
vrijheid van de makers van zo'n re-
portage in de knel komt als op zulke
i dingen te veel wordt gelet.
j We vertellen, dit allemaal echter
i omdat eerder op-de avond - in een
weer aangenaam gevarieerde' afleve-
ring van „Attentie" Peter van
Campen ons in een reportage van
circa 10 minuten liet zien hoe in een
i fabriek in hét zuiden des lands, nee,
- niet in de ene, maar in die andere."
aldus Van Campen, sedert gisteren
I personenauto's van de lopende band
komen.
i Niet eenmaal viel de naam van
i. Van Doorn e of van de DA F. Meneer
Huub noch meneer Wim van Doorne
kregen we te-zien. Want stel je voor
j dan was er misschien toch een naam
genoemd en reclame gemaakt voor
een bepaald bedrijf,
j Dit was dan een misschien naar
de letter juiste, maar naar de geest
i ridicule toepassing van de regel te
gen de gratis reclame via de tele-
j -visie.
EN nog even over die reclame in
de TV. Hebt u vrijdag 13 maart
ook gekeken naar de TV-reportage
i van hel biljarten om het Europees
kampioenschap in Hilversum? En is
het u toen ook opgevallen, dat iedere
keer dat de camera zich richtte op
i het scorebord ook een wandklok en
het goede anker-horloge
el op /ief rode driehoekje)
j££N UUR LATBrt.
[HST KLAART NOG
jb war
DRINKEN O
ZUL'-EN vv
j N06 WAr
PANS
anders op-
DAN Hl SR
£VE
LING. ZAL DE
LOGEERKAMER IN
ORDE LATEN MAKEN
KUNT Wel EEN
PYAMA VAN iv\U
KRUöEN.
VAOR
DRINKEN. JOHN
GRAAfi
WAT
Wit WEET Qt
comrsAritT j
NIEMAND
BfcHALV£ IK.'
HtrMotr ecji
etKtriDE 2UM
G£WEE5r...Ot Dltf
KAri fHOOirVEitWW
ZIJP-
OtGAirCN hadden
VOOR OUIZtNDOS DOltfifü
AflNAItrötytRlRODWD.J
t 'K BEN VERLOKfN,!
TtRvv'iJL IK Mtf
00 K0EI5 WC6 WA3
Htt/T IEMAND DE
bsandkam loeg
- Gehaald
15 OR ï£JD.
VAN Dt wt?
CAS? CAJSS'H
6 AST- SLA!
mu en!?.
WAT H/01/J6
HET/S U/a Tomu/G
DAT U ALTy& MD€
BUURT SENT AIS
mv zou geintje
OVERKOMT.
BOOTSMAN A
HEEL
VREEMD.
MAAR. TENSWTTE WERD
Trty TOCH TE GORT/S X
WK
Ol'NTBEGIN STOORDE/KMYM'KKONERN/ETS
V ER NIET ZO ERG AAN
aandoen
HOOR
P/E DtNGEN
ALS ONGE-
PAT jy DAAR
NOU NET TOEVAW&
ONDERDOOR MOEST
LOPEN, t/E?.
•MJ-tto
de naam Omega in het beeld ver
schenen? Tientallen kex-en tijdens, de
uitzending.
Omega, is de naam van de laatfste-
letter van het Griekse alfabet, Maar
ivy hadden de indruk dat deze naam
in combinatie met de klok hier iets
anders betekende. W.Jnn.
PI SCHEFFER had in zijn „Pas
geperst" van gisteravond onder
meer als gast Teddy Scholtèn. Dick
Sehaliies, Willy van Hemert en Dolf
V. d. Linden. Van hen kunnen we
nu melden;
TEDDY SCHOLTEN heeft een por
tefeuille vol met buitenlandse ver
bintenissen voor na medio april.
Ze. heeft voor de grammofoonplaat
Nederlandse vertalingen gezongen
van de nummers twee er* drie van
het Songfestival, t.w, „Sing little
birdie" en van „Oui, oui, oui ,oui".
DOLF v. d. LINDEN. Het werken
met het orkest in Cannes viel niet
mee. Het was niet homogeen. De
organisatie, in Cannes was' niet
slecht, maar wel 'n beetje jhrans".
Tijdens een van de repetities klonk
ononderbroken het gejank en ge
huil van een cirkelzaag achter de
coulissen.
WILLY v. HEMERT. „Ik heb altijd
al_ zo graag eens het feestvarken
bij een serenade willen zijn. Daar
kon ik van dromen. En dat voor
recht is vorige week werkelijkheid
geworden dankzij de Blaricumse
fanfare „De Ploegers".
DICK SCHALLIES.Willy en ik zit
ten niet stil. Er is net een plaat
opgenomen van ons. niéuwste num
mer de „Ja of nee"-cha cha cha.
Tafeltennis
¥AN de komende wereldkam
pioenschappen tafeltennis, die
van 27 maart t.m. 5 -april in Dort-
miir.d zullen worden gehouden,
zullen de Nederlandse TV-kijkers,
voorzover zij op het nationale net
van zenders zijn aangewezen, ver
moedelijk niets te zien krijgen.
De Duitse TV daarentegen zorgt
wel voor becJd-rëportages.
De Nederlandse geluidsradio is
wel present. Verslaggever Co«Hogen-
doorn geeft verslagen op 28, 29 en
30 maart en op. 1. 2, 4 en 5 april,
rèsp. vi'a AVRO of VARA micro
foon.
ERNSTIGE MUZIEK
9.00-9.55 KRO. Uitvóerin'jf van hri
Stabat. flater van ö'Astorga.
9.50-30.25 AVRO. Het Santoto>]uldi>
Irio voert uit het trio no. 1 voor
Hooi, cello en pia.no van Schubert.
10.35-11.(Ml KRO. De Britse tenor Ri
chard Lewis zingt met pianobege
leiding van Gerard van Blerk lie
deren van Purcelj.
lt.20-12.00 AVRO. Vterde Ivtinir in de
reeks „Venster op de hedendaagse
muziek" door Ton de L«euw over
liet gevai Messiaen".
LICHTE MUZIEK
6.30-6.55 AVRO. In deuitzending
Band Stand opnamen van een Britse
Brass Band.
HOORSPELEN
8.55-9.55 AVRO. Het Uit het Engels
vertaaide speJ „De gekooide vogel"
GESPROKEN WOORD
9.35-10.25 KRO. Over de politieke en
sociale gevolgen van de toepassing
va» kernenergie spreekt dr. W*. J.
Schuyt in de recfci. „Aan de poorten
van rte nienwe tijd".
DIVERSEN'
7.05-k.OO AVRO. Het radiospel „Ailcs
op één kaart".
TELEVISIE
JOURNAAL en weeroverzichL openen
het avondprogramma (8.00). Hierna
(8.20) een discussie over de kolen-
crisis en andere actuele Europese vraag
stukken. Vervolgens een Amerikaanse
documentaire over de Dodenvallei in
dc VS (8150). Tenslotte de Engels® Ulm
„Mandy" (9.20).
DEN HAAG De Nederlandse or
ganisatie voor zulver-welenschappe-
IJjk onderzoek heeft prof. dr. C. G.
Egeler, hoogleraar in de algemene
geologie a^h de Gemeentelijke uni
versiteit van Amsterdam en dr. T. de
Booy, conservator aan het Geologisch
instituut aldaar, een subsidie ver
leend voor een nieuwe geologische
expeditie naar Zuid-oost Peru,
Prof. Egeler én dr. De Booy zullen
in principe half atigustus vertrekken
en eind oktober, begin november in
de hoofdstad terug zijn. Zoals men
zich zal herinneren» hebben beide
geologen reeds in 1952 en in 1956 der
gelijke expedities naar Peru onder
nomen. In 1952 bezochten zij Noord-
Peru, waar zij geologische onderzoe
kingen déden in de Cordillera Blan--
ca. Vier jaar later bevonden zij zich
in de Andes van Zuid-oost Peru,
waar zij onderzoek verichtten in een
deel van de Cordillera Vilcabamba
en van de Cordillera Veronica. Tij
dens deze expedities beoefenden bei
den dok het alpinisme.
De heer Egeler en De Booy houden
al vele jaren in ons land lezingen
over de voorafgaande expedities. Op
die manier hebben zij haast de helft
van de onkosten van de in 1956 -ge
houden expeditie bijéén weten, te
brengen. Met deze lezingen zullen zij
voortgaan omdat zij in. de toekomst
een expeditie hopen te ondernemen
naar de Karakorum, .waarbij geolo
gisch onderzoek en alpinisme worden
gecombineerd.
(Advertentie IM.)
T N Zwolle zei mijn vrouw: „Loten
we nu even naar jé oom Jelle
gaan anders kom je er nooit."
Hy woont al acht en zeventig jaar
op een dorp daar tn de buurt; de bus
brengt je er in een kwartierOp het
pleintje stapten we af en gingen een
oude uitspanning binnen, om even te
overleggen wat we voor oompje zou
den meebrengen, want als je maar zo
zelden verschijnt, moet je niet met
lege handen komen. Het bleek geen
-rustige nerpaderptaats, tuant er arri-
veerde net een bruidspaar, dat door
een groot aantal vers geonduleerde
vrouwen en in onwennige pakken
gedwongen mannen, werd verwel
komd met een lied, waarvan het ge
stadig terugkerend refrein luidde:
,Aa 't is nit voor elkaar, xoant het
paartje is gaan trouwen, en ons1 Hen
drik gaat met haar. aan een mooie
toekomst bouwen". Het lied zat er
goed in, maar werd gezongen op. een
neerslachtige toon, die niet overtuig
de. De bruid, een bloeiende verschij
ning, lachte voldaan, maar ons Hen
drik stond er ontworteld naast, of hij
de zaak maar half vertrouwde. Op
de achtergrond, hield.de baas van de
uitspanning, een ongezonde man met
een puntig muizengezicht, al bjj
voorbaat zorgelijk toezicht op twee
zó uit de klei getrokken hulpkelners,
die klaarstonden of ze gingen dorsen
met handen,, vijf maal te groot om
normaat glastoerk heel te laten.
„Wat kopen we nu voor je oom?"
vroeg mijn vrouw, toen het lied uit
was en de .bruiloft verstilde tot het
doffe zwijgen waarmee in Nederland
festiviteiten plegen aan te vangen
,;Ja. dat weet ik niet," antwoordde
ik. „Want .ik Meb hem vijftien jaar
geleden het laatst gezien, dus zijn
eigenaardigheden staarume niet meer
haarscherp voor ogen."
„Op de begrafenis van tante^ twee
jaar terug, ben je ook niet geiueest,"
zei mijn vrouw streng.
„Toén kon ifc niet. Toen moest ik
geld verdienen voor jou en je kinde
ren," riep ik verontwaardigd.
„Ja, 't is nu voor elkaar, want het
paartje is gaan trouwen," hief het
gezelschap weer aan.
„Laten.we hier weggaan," zei mijn
vrouw. „Want ik geloof niet dat we
de mooie, toekomst waaraan ons'
Hendrik morgen moet gaan bouwen
op een aantrekkelijke wijze illustre
ren."'
jBuiten vroeg ze:
„Rookt-ie?"
„Ik geloof het niet," zei ik. 'i
Drinkt-ie
„Ach nee zo'n stumper van acht
en zeventig,.,".
„Dan kopen we een doos chocola
de/likken voor hem," besliste ze.
,JDat ts altijd lekker.",.
Met het cadeau onder de arm wan
delden we het dorp in en bereidden
ons geestelylc op hem voor. We sou
den lief zijn, teder, behulpzaam;'op
beurend en vol begr'p voor de smar
ten van zijn eenzaamheid. Toen we
hadden gebeld, begon ik:
„En als hij nu vraagt waarom we
zo lang niet zyn. geweest, dan zal ik
tuel zeggenG."
„O nee,ga jij nu niet liegeit,"
smeekte, ze. ,.Je liegt altijd zo inge
wikkeld. Laat mij hel maar doen.
Ik lieg tenminste eenvoudig."
De deur ging open en daar stond
hij stellig een oude man, maar rij
zig, blo zend en met een enorme si
gaar iit het hoofd.
.Nou breekt me klomp," zei hij.
„Wat waait jullie hierheen? Kom er
in."
Binnen stond de geneverkmik op
tafel.
„Wacht, ik haal voor jullie ook
twee glaasjes," zei hij. En hij ver
wijderde zich fluitend.
„Hy rookt 'niet. Hij dn kt niet. Jij
bent wel op de hoogte, zei mijn
vrouw. „Wat doen we met die flik
jes? Die slaan op niets."
Oom keerde terug, schonk in en
sprak:
„Jongens, oprecht gesproken, ik k«n
jullie niet lang hebben, want ifc ga
precies om vijf uur biljarten. Sinds
Marie dood is heb ik. t toch zo druk
hè. Biljarten, en kegelen en kaarten
en op de jacht ga ik ook."
„Goed zo," prees ik. „Zo vergeet
U de eenzaamheid."
„Eenzaam ben ifc niet, m'n jongen"
sprak hij. ,Ach. 'je tante 't was een
braaf mens, maar op het laatst kon
ze xvél zeuren, hoorZo nou nog een
tje en dan moet ik gaan."
Toen me enen tater rillerig op de
bits wachtten zagen wc hem veer
krachtig wegstoppen, zwaaiend met
zijn wandelstok.
„Geen man voor fiikjes," conclu
deerde ik, de doos in mijn zak, stop
pend. „En ook niet voor meegevoel."
,.lk poel me honderd," zei mijn
vrouw.
KRONKEL
„Mag ik kind? Dat zou heerlijk
zijn. Maar je man zou daar toch ook
iets in te zeggen hebben, niet?"
Catherine glimlachte, maar gaf
geen antwoord. Daar ze een geheim
rouk in haar manier vari doen, zei
Miffy schalks: „Is hij aardig, Ca
therine?"
i „Natuurlijk," zei Catherine lachend.
1 „Denk je dat ik met een nare man.
j zou trouwen? Hij is nog niet op ko-
ïmen dagen weet je, maar ik kan. je
wel beloven dat hij aardig zal zijn.
Groot en donker en niet zo jong. Niet
cud, natuurlijk, maar die jongeman
nen zijn zo onbeschaamd en zelfin
genomen, of anders zo verlegen en
dat zegt Sara zo sentimenteel. Ik
haat flirts, en. jij?"
„Ik geloof niet dat ik er ooit een
ontmoet heb. Maar als ik ze ontmoet
had zou ik zeker het land aan hen
hebben gehad, O, vast en zeker!"
,Is dat nooil gebeurd .toen je nog
jong... toen je nog een meisje was?"
vroeg Catherine. ,.Er een tegenge
komen, bedoel ik." Het ïdée dat Miffy
eens jong, echt jong was geweest,
was nog nooit bij' haar opgekomen
een plotselinge verbijsterende openr
baring en het leek eigenlijk wel een
beetje triest dat het haar nooit over
komen was mei onbeschaamde jon
gemannen'rond te dartelen.
„Niet dat ik me kan herinneren."
antwoordde juffrouw Smith met een
vergoelijkend glimlachje. „Mijn le
ven is zo heel anders geweest dan
het jouwe, Catherine. We hadden
nooit veel geld en toen mijn lieve
vader stierf, je weet wel dat hij
dommee was, was ér juist genoeg
voor moeders laatste levensjaren."
„Arme jij! Dus toen moest jij gou-
vernante wofden en zulke nesten als
wij, onderwijzen. Maar heb je dan
nooil in een van je families een licht
zinnige baronet ontmoet of zo iets,
zoals die jonge vrouw in Pornere-y
Towers? Zsj was ook een dominees-
dochter. Hél was vreselijk voor
«oor GEBALD BUUETT
haar," zei Catherine opgewekt. „Wat
heb je nu voor kinderen, Miffy?"
Dat was een onderwerp waarover
Miffy niet gauw was uitgepraat. Het
hield haar voor de rest van het korte
ritje bezig en in de komende dagen
kwam ze voortdurend weer op dat
onderwerp terug. Al de Peacocks
waren allerliefst voor haar en be
halve dat ze geen functie had te
vervullen en geen lessen hoefde te
geven, was alles net als vroeger.
De afwezigheid van eigen plichten
hinderde haar evenwel voortdurend
enigszins. Anderen te dienen was
haar een tweede natuur geworden:
alleen zó kon ze haar bestaan voor
zichzelf rechtvaardigen en zich ver
zoenen mei het verwarrende gevoel
van het grote voorrecht een gast te
zijn in het huis waar zij vroeger haar
brood had verdiend. Zij moest er
bijna met gew-eld van worden te
ruggehouden Alice en Jenny te erge
ren ^oor haar eigen bed op te ma
ken en de tafel af te ruimen na de
maaltijden en niets kon haar weer
houden dè zusiers te helpen met de
verschillende dagelijkse opdrachten
die hun moedor, volgens haar vaste
gewoonte, vpox* hen Uitzocht. Op al
hun protesten, dat ze nu vakantie
had. antwoordde ze ontwapenend:
„Het is voor mij al vakantie genoeg
om weer hiér té mogen zijn. En bo
vendien, ik kan niet leeg zitten. Dat
heb ik nooit gekund."
Onder de vele. deugden van Mary
Smith, die iedereen weer opnieuw
waardeerde terwijl de dagen voor
bijgingen. was volgens Catherine een
van de voornaamste haar talent om
brieven te krijgen. Een vriendelijke
humor, goede manieren, een buiten
gewoon plezier in de kleinste genoe
gens terwijl zij absoluut niet in staat
was zich ooit te vervelen, ul deze
eigenschappen waren al voldoende
geweest haar tot de ideale logée te
maken, maar dat zij ook, hoewel ze
geen familie bezat, een ijverige
briefschrijfster was die verlangend
naar de post uitkeek en het heer
lijk vond aan het ontbijt voor te le
zen wat die lieve kleine Claude en
die schat van een Vera aan haar
schreven „misschien een klein beetje
geholpen door hun moeder." leek Ca
therine de opperste weldaad. Want
het was mogelijk, dacht ze, dat on
der de dekmantel van ai die bemin
nelijke opwinding, Miffy voorlezend
en haar gehoor verstijfd In een hou
ding van beleefde aandacht, dat het
vurig verwachte antwoord van Ro
bert Crabbe niet zou worden opge
merkt. Dit was overigens haar twee
de verdedigingsmanoeuvre, afhanke
lijk van een eventueel falen om het
eerst en ongemerkt bij de deur te
zijn als de post kwam.
Ze slaagde er in dat vier dagen
lang, twee keer per dag, klaar te
spelen. Maar de brief waar ze naar
uitkeek kwam niet. Er kwam niets
anders voor haar dan een enthou
siaste uitnodiging van Ellen Skim
mer aan wie ze. zonder mama te
raadplegen, een zorgvuldige brief vol
kletspraatjes had gestuurd, waarbij
het voornaamste punt in een toe
vallig schijnend postscriptum was
verborgen. Ais Ellen zo vlug kon
antwoorden, waarom kon Robert dat
dan niet? Zijn stilzwijgen maakte
haar zenuwachtig. Het was niets voor
hem. Het kon alleen betekenen dat
hij geen tijd voor haar had of, nog
erger, dat hij haar een vrijpostige
meid vond en besloten was haar ver
zoek te negeren. Maar in haar hart
kon ze dat niet geloven; het was on
mogelijk dat ze zich zc in hem ver
gist zou hebben. Iedere teleurstel
ling dompelde haar in wanhoop,
maar altijd na een paar minuten
was ze weer opnieuw vol hoop. Hij
antwoordt vanmiddag, morgen, zei
ze tegen zichzelf en redeneerde dat
iedere keer dat de brief niet kwam
de kans dat hij met de volgende
post zou komen, groter maakte. Soms
schold ze zichzelf uit, omdat ze zo n
drukte maakte over zo'n kleinigheid
en vooral dat ze ermee begonnen
was het hele geval zo geheimzinnig
te houden. Wat had haar, Catherine,
die nog nooit geaarzeld had open
lijk voor haar bedoelingen uit te ko
men, in het volste vertrouwen dat
haar niets ergers kon gebeuren dan
uitgelachen te worden, bezield om
zo iets onschuldigs als het lenen van
een boek van een goede vriend vaa
de familie zo geheimzinnig te ver
bergen? Het v/as een retorisch®
vraag: het antwoord, hoewel zy het
niet wenste te formuleren, maakte
haar bang. (wordt vervolgd)
