Brits-Duitse verwijdering
A'
atrix
3 -■
Televisie'' tot beter
begrip van televisie
S
Een
man
mmmAmmmÊM
$?mwmwAM
RADIO
Dinsdag 14 april 1959
Bromfietser na
botsina: overleden
Koningmnedag-
TV
Pasternak zwijgt
Successen van
Eddy de Jong
SIEMENS
en teJbzi/ióLe
"7 voor
blijvend mooie
handen
Te polemisch
Radio-Rally op
zaterdag 23 mei
Dertigduizend
In memiiriam
Ed. v. Beinum
Vanavond
Radio
Televisie
Nog witter...
stralend wit...
zo wast...
Gouda's oudete
inwoonster (102)
overleden
't Is een kwestie
van ironnen
DE BSCHTEHS VAN
MEVROUW PEACOCK
VELEN hadden van de ondergang \an de vierde republiek in Frank
rijk en de aanvang van de vijfde met de Gaulle aan het hoofd grote
veranderingen ■.■ervaaht in de Europese verhoudingen. Tot dusverre
zijn deze veranderingen echter in hoofdzaak uitgebleven. Nu
Adenauer zijn fcanseffersohap in de Duitse bondsrepubliek er'aan geeft en
over enkele maanden president wordt, lijki liet opnieuw dat er in Europa
wijzigingen van belang gaan optreden. Adenauer immers was steeds de
sterkste stuwkracht in alle zaken, die de Europese integratie en de Euro
pese solidariteit betroffen. Nu hij heengaat zou men zeggen dat andere
meningen, waaraan liet in Duitsland geenszins ontbreekt, veel meer aan
bod moeten komen.
Naar onze mening znl liet zo'n vaart niet lopen. Adenauer gaat heen ais
kanselier, cn tegelijk daarmee al? kop van Jnt of. zo men wil. steen des
aanstoots: maar als president zal hij voortaan zonder twijfel ook de functie
van Europese waakhond willen vervullen. Zijn bevoegdheden maken dit on
getwijfeld mogelijk. Men zegt nu wel. dat Êrhard vermoedelijk zijn opvol
ger wordt als kanselier, en dat deze eigenlijk gematigd onverschillig staat
tegenover de Europese integratie: maar het is in de eerste plaats niet zeker,
datFrhard de kanseliersfunctie overneemt, en in d* tweede plaats valt nau-
welijks aan te nemen dat. zolang de C.D.U. aan het bewind is, aan do
hoofdzaken van het Duitse Europese beleid iets verandert-
Wanneer zich op het ogenblik veranderingen voordoen, dan zijn het niet
Frankrijk en West-Duitsland waar ze zich het eerst en het duidelijkst af
tekenen. Ze komen van de andere kant: van over het Kanaal. De Britse
diplomatie is ongeiyoon actief op het ogenblik; en wie. Britse kranten leest,
moet. zo af en toe haast geloven, dat in de breinen der Londense staats
lieden tegenwoordig de oplossingen rijpen, waar de wereld zo lang vruch
teloos naar heeft uitgezien.
WAT. is er aan de hand in Groot-Brittannië? Precies valt het nog
'niet te zeggen, omdat het een ontwikkeling »s vooral van psycho
logische aard. Eén ding moet men voor een juiste beoordel:
allereerst in het oog houden: Macmillsn bereidt binnensland:
het terrein voor voor de verkiezingen, die nu niet lang meer kunnen uit
blijven. Een der. middelen daarbij is de sterking van het Britse zelfbewust
zijn. Dat de regering zich internationaal zozeer doet gelden en mogelijk
heden voor verbetering van de toestand ontdekt, die anderen min of meer
ontgaan, is een pleister op de vele wonden die de Britse leeuw de laatste
tien jaar zijn toegebracht.
De Britten tellen weer mee! Deze indruk weet Marruillan te wekken;
en de dankbaarheid is groot. Moet men buiten Engeland niet vrezen, dat
Macmillan op weg. is een soort tweede Chamberlain te worden? De kans
daarop lijkt ons zeer gering. Natuurlijk is het mogelijk, dal de Britse
premier zichzelf en zijn mogelijkheden overschat; maar er zijn geen teke
nen, die er op wijzen, dat hij aanstuurt op een soort Munchcn. door de
Kussen of Uibricht en Grotewohl West-Berlijn maar te laten. Wanneer de
Britse regering voelt voor een klein stukje „disengagement", dan is het
stellig niet de bedoeling om zich los te maken van de NAVO-plichten.
Deze twee factoren: de naderende verkiezingen en de wens. een „ope
ning" te vinden in de Europese vraagstukken, die de Britten tot eer en de
wereld tot nut zal strekken, verklaren veel. Alles verklaren ze niet. Er zit
toch nog wei wat meer achter. Anders had Adenauer in zijn radiorede
vorige week zich niet zo heftig jegens de Britten geuit. Er wordt ook een
stukje vervreemding zichtbaar. De Britten zuilen zich niet oneerlijk of
trouweloos betonen: zij zien alleen geen kans hun geprikkeldheid over
positie en koers van het zelfstandig geworden West-Duits land geheel te
verbergen.
L lang is het zó geweest, dat. de verhouding tussen de V.S, en West
Duitsland aanmerkelijk heter was dan tussen Engeland en West-
Duitsland. Het kwam omdat de absoluut afwijzende houding tegen
alle manoeuvres uit Moskou en Pankow zo uitstekend paste in de
politiek van Dulles; het kwam ook omdat de Amerikanen c»m groot ver
trouwen hadden tn de Duitse economische inspanning. Bij Engeland lagen
de dingen anders; dit land begon geleidelijk zich wat te ergeren over zijn
verplichtingen op hetzelfde vasteland, dat door zijn integratiepolitiek be
paalde aloude Britse ideeën met voeten trad en auerlei Britse belangen
begon te schaden.
K^n-Europa, zoals zich dat thans los van Engeland en bepaald niet met
Britse instemming ontwikkelt, heeft weinig invloed op het besef in Groot-
Brittannië, dat de Russische invloed niet de lijn mag overschrijden tot waar
hij zich thans uitstrekt.. Dit is het punt, waarop de Westelijke solidariteit
zich handhaaft. Maar het ontgaat niemand, dat het than? voor de Britten
een kwestie van eigen veiligheid wordt veeleer dan een kwestie van werke
lijke s< 'Hariteit- Dit nu heeft Adenauer wel gevoeld: en vandaar zijn
scherpe woorden, die de Britten zo onaangenaam hebben getroffen, al
hebben zij ze schijnbaar vlot geïncasseerd.
Geeft de verwijdering aanleiding tot vrees? Laat men de dingen in hun
verhoudingen zien. Engeland is niet meer wat het geweest is, en geeu der
andere Europese landen is. wat het geweest is. De politieke zwaartepunten
hebben zich verplaatst. De grote staatkundige lijnen worden anders ge
trokken dan tot het begin van deze eeuw. Er is wel verwijdering, maar de
Westeuropese landen, Engeland inbegrepen, kunnen zich eenvoudig niet
meer veroorloven- zich van elkaar los te maken.
O
ÏJMUIDEN Maandagmiddag zij"
op het kruispunt van wegen ie
IJmuiden een bromfietser en een
personenauto met. eikaar in botsing
gekomen. De bromfietser, E. Wage-
mans uit IJmuiden-oost, die geen
voorrang had verleend aan de auto,
moest met een schedelbasisfractuur
in het Antonius-ziekenhuis worden
opgenomen, waar hij 's avonds is
overleden.
HET gezegde, dat de waarheid in
opmars is en zich door niets laat
tegenhouden, laat zicht ook hanteren,
als we het woord „waarheid" ver.
vangen door „televisie".
Voor het eind van het jaar zullen
er in ons land meer dan een haJf
miljoen kijkkastjes staan, waarvoor
avond aan avond zo'n anderhalf tot
drie miljoen mensen zullen zitten te
kijken- Tegen die tijd is misschien
de zendtijd opnieuw uitgebreid,
heeft wellicht commerciële TV zijn
entree, gemaakt en zijn er intussen
weer tientallen uitzendingen geweest,
die in bedrijven en op kantoren nog
dagen daarna het voornaamste on
derwerp van gesprek uitmaakten.
Zeer velen - om even in de ter
minologie van het Voorlopig Verslag
van de Kamer te treden verheu
gen zich over de vlucht die de tele
visie neemt. Enkele daarentegen be
treuren deze opmars. Zü vrezen de
vervlakking en de massaficatie die
er het gevolg van zal zijn.
Denkbeeldig is dat gevaar nieL
Televisie kan de grootste vijand zijn
van een zinvolle en actieve vrije
tijdsbesteding. Maar als dat zo is, dan
veranderen de tegenstanders van TV
daar niéts aan door een ivoren toren-
achtige afzijdigheid.
Gesprekken tussen hen. die posi
tief tegenover TV staan en (vaak .ge-
irriteerde) tegenstanders stranden
vaak op een wederzijds gemis aan
zakelijke kennis van het verschijnsel;
over zijn historie, zijn gevaren, maar
ook zijn mogelijkheden tot cultuur
spreiding als geen tweede medium
bez
Voor deze beide groepen is nu een
boek verschenen in de „Salaman-
der"-reeks van Querido, een meer
dan 200 pagina's tellende goed ge-
illustreerde popu la ir- we tensch a ppe-
Jijke pocket van de hand van Henk
Schaafsma en getiteld „Televisie"
(Prijs j 2.5G>.
Het is een verhelderend boek ge
worden waarin aan alle aspecten
ran TV aandacht wordt geschonken
en dat getuigt van 'n grote belezen
heid op dit terrein. „Televisie" opent
met een beknopte technische verhan
deling maar deze graaft niet dieper
in dit domein dan wat een leek hier
van strikt genomen zal willen weten.
Wie hiervan meer wil lezen zal el
ders terecht komen.
Schaats ma's interesse gaat vooral
uit naar de historische groei van de
TV en naar de sociologische aspecten
ervan en hierover «.TV en toneel,
film. actualiteit, TV als Instructief
middel, etc.) zegt hij zeer beharti
genswaardige dingen.
Er zijn in .Nederland nog niet veel
boeken over televisie verschenen.
Van alles wat er tot dusverre is uit
gekomen. kunnen we hen die meer
willen weten van de achtergronden,
geen betere Nederlandse uitgave aan
bevelen dan deze.
Slechts één ding willen we recht
zetten. Schaafsma is journalist. Maar
als hij no? journalist was in dienst
van de bitden, die op de achterzijde
van het kaft van het boek staan
vermeld, dan zou de lezer in deze
rubriek nog steeds de initialen H.S.
tegenkomen in plaats van:
W. Jnn.
BUSSUM, maandag De NTS
irengt op de avond van Koninginne
dag, donderdag 30 april, een avond
vullend programma uit de jaren rond
de geboorte van koningin Juliana.
Men wi! het dagelijks nieuws, de
weersverwachting, een documentaire,
het amusement enz. van die dagen
uitzenden op de manier alsof er zo
rond 1909 reeds televisie in ons land
was.
Nadere details staan op dit ogen
blik nog niet vast. Op de ochtend
van Koninginnedag wordt dit jaar
een groots opgezet bloemen-defilé uit
de paleistuin gevolgd door een hul
de namens de gehele Nederlandse
jeugd rechtstreeks door de TV uit
gezonden.
"p EN van de Amerikaanse om-
roepstations heeft de Russische
schrijver Boris Patemak (Dokter
Zjiwago") verzocht een televisiespel
te schrijven. Als honorarium is hem
dertigduizend gulden geboden. Hoe
wel de uitnodiging reeds in februari
is verzonden is er tot nu toe geen en
kele reactie van Pasternak ontvan
gen,
T-TammoKD organist Eddy de
Jong, onder meer regelmatig
te horen in het KRO-pmgrnmma
..Tierelantijnen" heeft een langspeel
plaat gemaakt,
die onder dc titel
..Bei dir war es
immer so schön"
in Duitsland
grote successen
oogst.
In de loop van
februari van dit
jaar is deze plaat
i Telefunkent op
de Duitse markt
gekomen.
Het Duitse vak
blad Dj e Schall -
platte leidt u;t
de verkoopcijfers
die deze plaat in de afgelopen we
ken heeft geboekt af. dat hij een
ernstige gegadigde is voor de Duit
se „plaat van het jaar" in 1959.
(Advertentie ÏJliJ
Advertentie l.M.f
ondanks huishoudelijk werk
handcreme
de onzichtbare handschoen
-cE, IKMAAK n omweg, dan
KUNNEN WE B'J Fl'J THUJS
^WATGAAN ETEN. IK WIL
AFLEVERING VAN
JOUW PORTRET
IET CHAMPAGNE
VIEREN..
Commerciële televisie, zoais
Amerika die kent, houdt in, dat
niet alleen werkgevers, maar ook
werknemers zendtijd kunnen kopen.
Een voorbeeld daarvan is geleverd
door het vakverbond van Ameri
kaanse arbeiders in de electro-tech-
nisehe industrie. Deze bond wilde
via de televisie protesteren tegen de
sluiting van bepaalde fabrieken van
General Electric, waardoor arbeiders
zonder werk kwamen.
„Wat doet een weduwnaar met zes
kinderen als hij zonder werk raakt?
'e commentator. En terwijl
een urbeider met zes kinderen in
het beeld 'kwam -— hooi-den de kij
kers diens antwoord: „Ik wil
niet in een tehuis doen. De rivier
zou uitkomst zijn, maar dat is een
afschuwelijke gedachte."
Het daarop aansluitende program
ma duurde 29 minuten. Er werden
beelden getoond van de fabrieken,
van moeilijkheden die er waren ge
weest en tot slot volgde een oproep
tot General Electric en zijn aandeel
houders om menselijkheid en begrip
te tonen.
Van de belangrijkste kant bleef
dit „begrip* 'echter uit. Een groot
aantal TV-stations dat aanvankelijk
dit programma zou overnemen, liet
weten dat- daarvan geen sprake kon
2ijn.. Reden: te polemisch.
Op zaterdag 23 mei zal voor de
negende maal de jaarlijkse Radio-
Ra Uye worden verreden. De orga
nisatoren houden er rekening mee,
dat aan deze wedstrijd door meer
dan 300 equipes zal worden deel
genomen.
De RaUye wordt in drie klassen
verreden. Te weten: seniores, junio
res en toeristen. De eersten zullen
eon afstand van 280 kilometer moe
ien afleggen, de tv.-eedcn van 270, en
de derder. van 185 kilometer.
Er wordt 's ochtends gestart om
1(1 uur. na ontvangst van dc eerste
radin-ins-.ructie Do finish is des
avonds in 's-Hertogenbosch. Wie
meer wil weten over dit evenement
dat door de stichting ..Radio-Rallye"
samen met de KRO wordt georgani
seerd, richte zich tot genoemde stich
ting: Chr. Huygensweg 131 in Den
Bosch, tel. 04100—5012.
T"} E Vereniging tot Behoud van
-1—Natuurmonumenten in Neder
land heeft zojuist haar 30.000ste lid
ingeschreven. Dat is ir- W. A. Bos
uit Dordrecht. Deze deelde bij zijn
aanmelding mede dat hij voor dit
lidmaatschap was warm gemaakt
door een radiopraatje van Bert Gart-
hoff in diens zondagochtendpro
gramma „Weer of geen weer."
DE televisie die gisteravond niet
in de ether was zal vanavond
een in memoriam wyden aan Êduard
van. Beinum. Mr. H. J. Reinink, di-
rekteur-generaal voor buitenlandse
betrekkingen van het ministerie van
O. K. :al hierbij optreden als
spreke
Ook NTS-journaal (8.00)
zal i:d aan dit plotselinge
heengaan aandacht worden geschon
ken.
De KRO (radio) laat vanavond
het piatenprogramma „Licht te ver
teren" <7.35—8.30! vervallen. In de
vrijgekomen zendtijd zal Willem
Andriessen de overleden dirigent
herdenken en zal er stemmige mu
ziek worden gespeeld.
ERNSTIGE MUZIEK
8.3010.30 KRO. o.l.v. de compor.ist
Albert Jenny een uitvoering door het
Brabants Orkest met solisten en koren
van het oratorium „Dem unbnkannte»
Gott".
10.15—11.09 AVRO, Jo Jnda, viool en
Alain Bernheim, plano, voeren wer
ken wit van Tartini, Handel Chopin
en Debussy.
OPERA
8.55—9,45 AVRO. Gram, platen con.
cert onder fle titel „Uit de gouden
tijö van de Metropolitan Opera".
FOLKLORE
6.30—6.55 AVRO. Schotse dansmuziek
door het orkest van Jimmy shand.
T.TCHTE MUZIEK
8.05.8.55 AVRO. Amusementspro-
Branuna „Een klein kunstje" met als
Kast-van-de-week Teddy Scholten,
H5—12.09 KRO. Manus tVilJemsMi
bespreekt, niemte lichte gram.ptaten.
GESPROKEN* WOORD
6,20—6.30 llllv. I. Uitzending voor de
KVP.
10.00—10.15 AVRO. Toneelbeschouwing
door C. A. schilp.
DIVERSEN
?.05—8,00 AVRO. Radiospel „Alle* «p
één kaart".
NA het journaal en het tveewer-
ziebt (8.00). de vierde af-
levering van „The Borneo Story"
(8.30). Aansluitend hieraan de Engelse
komische film ..Cardboard Cavalier"
(,,De bordpapieren rldder"l. De hoofd
rol wordt gespeeld door de inmiddels
overleden fllmkomiek Sla Field. Ook
Margaret Lock wood werkte aan deze
film mee. (8.5010,20).
(Advertentie
BLERICK Te Blerick is maandag-
middag het tweejarige zoontje van
de familie Jansen ai spelende nabij
de ouderlijke woning, door een paard
en wagen overreden en op slag ge
dood.
...tvpische man.die voog 0
VAN je CAROL.MAAR IK
GELOOF NIET PAT iKERg^p, H'J HEEF
&'J HEM IN DE ALMUN MANNgUJ
SMAAK BEN VRIENDEN WATAAfJ 7£
GEVALLEN.^ ibVStVttEfSKEN, HU IS VERSCHRlK-
KgL'JK JALOERS. 2EG JOHN
OHMS TOCH NIET Dg
V<*V' NAAR.,.
5 AVONDO
...EN NU WETEN
WE HEUS GAAN, OOM
MARCUS. MAAR VOLGEND'
WEEKEND
W PAAR DAAS
DAAR
AAN
■,y~U'
MUXHIfc* NiCI.
JIJ DMLR&t
rtLUNL-
dokter:
KAARlUOTWHlttftm
HIJ HttfTNlf»
5IJ ZICH 1
f\AAR2ATlKDAN
V) AAAJ pe GOIF
VANMexfdo
€lC£RL yK NOG£t£N
WWA'ft/'W
V6RMJYD0ZD AIS
IN HOLLAND.. Oi
20 ARM ALS JOB
WCL DRA VOND fK
'N 5A4NTJE 8V EEN
oue-prdstj&vr
tN OOST-TeXAS
DAN STONDEN ME
(EE WON TE DANSEN
ONDER D/E REUZE-
DOUCHE VAN ZO'N
'GUSHER- n'ANfER
ZA T NA TUL/RC YR EEN
FUN KB PR&1/E VOOR
ONS AAN VAST.
jltfi H InC
reuAns
ALS JE NU
SPRJêEKT VAN EEN
SMERIG XWSJE C/AAN/
AtAAR HET MAS TOZH EEN
&VORNe VOL DOEN/ng. wanneer
££N NIEUuje OLIEBRON AANBOORDEN
Fy DOET
GOUDA Ten huize van haar
jongste dochter is in de leeftijd van
bijna 102 jaar overleden, mevr.
D, G. Versloot-Van Rooyen, de
oudste ingezetene van Gouda.
J E Leeuwarden zit ik (vrees niet)
x in de stationsrestauratie. Het is
half twaalf in de morgen en mijn
trein gaat pas over een uur. in de
ruime zaal bevinden zich vele kin
derrijke gezinnen. Jongetjes, die zich
reeds tiz eipen beheer kunnen voort
bewegen, konen de tijd stompend
en vechtend, sodat zo nu en dan een
vader opstaat, om de strijd met een
paar volwassen dreunen voor een
paar minuten te verlammen. Er is
ook een zeer kleih, warm ingeba
kerd meisje dat nog maar pas loopt
en dan ook permanent gevolgd wordt
door haar moeder. Onder haar toe
zicht is zij op zo'n onaekere wiegei-
wandeling, tfie eigenlijk neerkomt op
een lange aanloop tot een val, zoals
mensen in brieven volzinnen schrij
vendie één lange hijg zijn naar een
punt. Soms stopt ze, klemt zich. aan
een tafeltje vast en kijkt de daaraan
gezeten persoon lange tijd aandach
tig aan, met zo'n van geen wijken
wetende röntgenblik, die later over
gaat.
Een paar meter van mij verwij
derd, bevindt zich een man, die enige
opschuddingr verwekt, door .telkens
„Nog een bier," te roepen. Hij is at
vroeg bezig, maar nog coherent20-
dat de kelner, een ernstige, zwijgza
me jongen, zijn orders, zij het traag,
bïyft uitvoeren. Wél kijkt hij, bij elk
flesje dat hij neerzet, de cliënt on
derzoekend aan, zoals men een pruim
betast, om na te gaan of-ie -al'rijp
is.
„Verdomme," 2egt de man telkens
fortissimo voor zich heen. „Verdom
me
Hij is een typische gewoontevloeker,
die bewijst dat zulke klanken niets te
maken hebben met geloofsleren. In
de vijftig schat ik hem en zijn haar
kuift hevig, doch is aan de slapen
geheel weggeschoren, -waardoor zijn
geteisterd hoofd een lange, enigszins
geplette indruk maakt. Een licht
blauw zomerjasje combineert hij met
een groene pofbroek, waarbij hij hel
gekleurde kniekousen draagt. Zijn
fleurige uitmonstering i« echter in
schril contrast met de uitdrukking
van zjjn gezicht 'n mengeling t?an
blinde woede en doffe radeloosheid,
die je wel meer ziet. bij zulke, door
hun omstandigheden gekooide man
nen op 'de leeftijd des onderscheids.
„Ober, nog een bier,"
Zijn stem vult zonder .noeite elke
zaal.
Als het glas voor hem is neerge
zet, heeft het kleine meisje, nog
steeds op haar wankel loopje, net
zijn slempplaais bereikt. Zij blijft
stilstaan, kijkt geruime tijd naar hem
en zegt dan:
„Opa!"
Wij bereiden ons alten voor op een
touch an t moment. Maar nooit zag ik
de uitdrukking als door een adder
gebeten" raker tn beeld gebracht dan
nu. Er vaart namelijk een elektri-
scheschok door de man en zijn stem
klinkt verbijsterd, als hij roept:
Verdomme opa.'"
En over zijn gezicht wrijvend:
„Ik kan een meid van drie en ttoin-
tig krijgen."
Zijn toon beu:ijst «oor mg dat het
waar is. Vandaar al dat vroege bier,
zeker
„Opa," zegt het wurmpje nog eens.
Hij kijkt haar aan en zijn blik doet
haar terugdeinzen, in moeders rok
ken. Omdat zij haar hand bescher
mend op het ronde hoofdje legt en
de vader wat is hier te doen?
vechtbereid^ komt aanstappen, her
innert de man rich opeens, dat kleine
kinderen recht hebben op een glim
lach. Hij vertrekt zijn gelaat tot de
plooien die hij daarvoor houdt, staat
op en roept, op de toon pan iemand,
die de zaak een rondje geeft:
„Ober, breng dat kind een reepje
chocola."
Hij loopt naar de deur,
„Melk of met nootjes?" vraagt de
kelner terzake
Maar hij is al teeg. Even later,
als ik op het toilet kom, vind ik hem
daar, geleund op de wastafel, met
zijn gezicht dicht bij de spiegel. Hij
heeft die kuif opgekamd en kijkt met
grote, onderzoekende ogen naar zich
zelf. Dan sch?jdi hij langzaam en
droet-ig van neen.
Als u het mij vraagt gaat die meid
uan drie en twintig niet door
KRONKEL
(Advertentie i.M.)
Want wie wil kan lekker koken.
Als U tenminste Maïzena Durvea
gebruikt - het ideale bindmiddel
voor groenten, soepen en sausen-
dwr GEBALD B0LLETT
Sara kon als antwoord op die ne
derigheid alleen afwijzend mompe
len naar aanleiding van die zoge
naamde „grandeur". In de familie
Peacock werd nog altijd verteld hoe
Sara, vier jaar oud, uit het raam had
staan te kijken en toen op een be
langstellende, zakelijke manier had
gezegd: „Daar bomt meneer God
aan." Een vage echo van dat verge
ten moment vergezelde haar eerste
ontmoeting, zo veel jaren later met
meneer Pluvius. Op zijn korte been-
51 grasvelden, bloembedden, bosscha- tjes en korte en dikke gestalte rust-
ges, een omheind veld en een speel- te wat wankel, scheen bet on
riep Julia verrukt weide. Hier werden ongeveer vijf geweldig hoofd met een hoog, eer
maar enigszins geschokt. „Moest hij en dertig jongelieden tussen twaalf biedwaardig voorhoofd. Zijn trekken
lachen?" en achttien jaar door de heer Pluvi- waren, behalve de kleine heldere
„Dat zou ik niet durven zeggen, us voorbereid op de strijd des le- oogjes en de adelaarsneus, verbor-
lieve kind. Maar hij deed wat ik zei vens, geholpen door mevrouw Plu- gen achter een zware, sneeuwwitte
en hij gooide mij niet de deur uit en viu>, vijf bedienden en mevrouw baard, die evenwel in de regionen
ik ga er morgen weer heen, Dat is al pluvius' neef, een jongeman, Edward van 2ijn bovenlip nog de mosterd-
iets gewonnen. En wat mevrouw Linton. kleur van vroeger had behouden.
Budge aangaat als zij zich niet
behoorlijk gedraagt dan maak ik
haar doodsbang."
Dat was het begin van Julia's cam-
De vriendschap tussen mevrouw Zijn vrouw, een grote kleurloze ver-
pi uvius en tante Bertha, die ontdekt schijning, slank en recht, zat met een
hadden dat zij wederzijdse interes- zeker air van formaliteit achter de
oaene een ondeimemine die al haar 5Cn hadöen en alle twee graaS bab- theetafel. Haar ernstige Wik duidde
ffiriltaSXtï be,dcn- was em bew,',s vsn de ru,me n,et ieta onaangenaams; het was
Sïïw ,1 Jn—SL opvattineen der beide partijen: me. haar bijdr.-ge tot de plechtigheid van
zoeken aan de pastorie werden hoe
langer hoe veelvuldïger en nu ging
ze bijna iedere dag.
opvattingen der beide partijen: me- haar bij dr.-ge tot de plechtigheid
vrouw Pluvius negeerde tactvol hel elke sociale bijeenkomst die werd
sociale verschil, dat bleek uit het opgeluisterd door de aanwezigheid
feit dat mevrouw Druid aan de
school eieren, zuiveiprodukten en
pluimvee leverde; en mevrouw Druld
trok het zich niet aan dat de man
van mevrouw Pluvius een afgeschei
den dominee was of liever vroeger
geweest was.
„Dominee Pluvius," zei Patience,
niet iets uitdagends, „heeft ook een
grote waardering voor mijn vader."
„Dat is" prettig,", zei Sara. „Geeft
oom hem goede raad?"
Patience keek argwanend naar
haar jonge nichtje, maar de blik die
Sara's hoop dat ze in Meonthrope
met nieuwe mensen zou kennis ma
ken, werd al spoedig vervuld. De
volgende dag zette nicht Patience,
daartoe aangezet door tantf F -r-h::
haar mooiste hoed op en K
haar een bezoek brengen
naaste en zeer zeker respectsbok- bu
ren: meneer en mevrouw Pluvius.
N'u ze van huis weg was en niet
hoefde te concurreren met haar va-
der, werd Patience Druid een ander zij ontmoette was een en al onschuld,
mens. Ze toonde onverwachte tcke- ..Ze zien elkaar niet vaak. Mün va- u,, 6vs«*»
nen van levendigheid. Haar wangen der heeft het te druk. Maar ais ze !acht en een 0prneri<elUk voor-
kregen wat kleur toen zij over het ellaar ontmoeten he jben ze altüd ge- -
aanstaande pretje sprak. Om op zo'n noeg te praten."
goede voet met de Plnviiisaen te „Dat geloof ik graag." zei Sara,
staan dat liet ze duidelijk mer- naar waarheid,
ken was een voorrecht, maar het „Hij heeft een hoop titels," zei Pa-
•as niet onverdiend. Ze woonden tience. „En er gaan heel wat van
een kwart mijl van de dorpsstraat zijn jongens naar Oxford of Cam-
in een groot Quoen Anne huis. Je bridge. Maar daar is oom Edmund
kon het wel bijna een buitenplaats ook geweest, hè. Dus dat is voor jou
noemen, omringd door vijf bunder niets bij zond era."
van het hoofd der school.
,,'t Is erg vriendelijk van u, me
vrouw Pluvius. maar we waren wer
kelijk niet van plan te blijven thee
drinken." zei Patience Druid ner
veus en ging voort met allerlei
plichtplegingen. „Niet waar Sara?"
„Malligheid, mijn beste. Twee of
drie klontjes? We hebben niet iedere
dag het genoegen juffrouw Peacock
te zien."
„Heel juist," zei meneer Pluvius
met een hoge, krassende stem, die
knorrig zou hebben geleken als hij
er niet zo vriendelijk bij had gcglim-
beeld van retoriek daar wij, om juist
te 2ijn, dat genoegen nog nooit heb
ben gehad."
„Je weet heel goed wat ik bedoel."
„Zeker, mevrouw Pluvius. En de
jongedame ook, daar ben ik van
overtuigd."'
(wordt vervolgd)
