Hergroepering der partijen
«iiiiii
bpmi
MAPRÖ
!P fiMOR^
Vanavond kijken naar
de jaren '11 en 12
CAROL
Misslag 1
MOSTERD
LBTGKS
OPGEVANGE
óierqmin teói/tèn!
SPROETJE, SPARKS
door-FRANK~GODWIN
pgvfeowwkspa. KORTS BHON
„De witte villa"
'n suggestief spel
GORDIJNSPIRAAL
Twee dagen
Euiro-feest
Populair klassiek'
brengt vanavond
Anton Webern
en morgen
V
BE DOCHTERS VAR
MEVROUW PEACOCK
Zaterdag 18 april 1959
Advertentie l.M.)
Wswgsc^7? - .--vï-yv--.t vv. .^v-'-ï nvyr^wj; -j;
saBieaaafejs**. V?^ I
ER is, geloven wijT wel iets voor te zeggen om jn de huidige ka
binet svoxming en de daarbij optredende moeilijkheden ook een fase
te zien in de hergroepering der partijen in Nederland- Voor een
deel heeft deze hergroepering reeds haar beslag gekregen. De
F.v.d.A. is een samentrekking van drie vroegere politieke partijen en de
tegenwoordige V.V.D. is de eenheidsgroepering, die de plaats inneemt van
het voormalige samenstel van liberale partijen. "Wie meent, dat het tot
zover klopt, maar verder niet, vergist zich- Hij vergeet het verschijnsel van
de politieke doorbraak, dat aanzienlijke vorderingen heeft gemaakt en op
zijn wijze op de huidige toestand zijn stempel drukt.
De opmerking, dat de politieke doorbraak rigenlijk in haar aanvang is
blijven steken, wordt op het ogenblik niet meer gemaakt. De A.R. Partij,
om daarmee te beginnen, is er door in haar grondvesten geschokt. Dit uit
zich in. een verlies aan aanhang, maar het uit zich ook in een verminde
ring van de inwendige samenhang en het zelfvertrouwen. De tegenstelling
ZijWra-Bruing Slot gaat veel 3crder dan persoonlijke animositeit, die men
altijd en overal vindt en zal vinden; ze is va.i wezenlijk structurele aard-
De moderne sociale en practisch-politieke richting staat hier tegenover het
oude pathos en de oude strafheid van de antithése.
Bruins Slot staat op een verloren posL omdat de geest van Kuyper en
zijn Deputaten tot de jongere generatie weinig meer zegt. Maar dit bete
kent allerminst, dat Zijlstra winnaar is. Want zijn praktische en rationele
aanpak der dingen is voor degenen, die op politiek gebied zich losmaken
van de traditionele ïedachtenwereld eigenlijk de proef op de som, dat een
A.R. partij nu juist niet zo strikt nodig is.
OP het ogenblik is het streven van Bruins Slot en zijn medestanders
er op gericht, via een sterke poritie in het kabinet *ot de verbeel
ding van de natie te spreken. Het is echter een beetje te veel ge
vraagd van .een zwakke partij, een sterke positie in te nemen. Er
bestaat wel een geneigdheid in de K.V.P. om de A.R. Partij als een goede
bondgenoot te beschouwen; maar het is niet zo'n belangrijke bondgenoot.
De tijden van Kuyper en Colijn zijn nu eenmaal voorhij.
Wat de K.V.P. betreft, uiterlijk heeft die haar positie we! gehandhaafd.
Doch het is geen geringe zaak, dat in deze tijd openlijk rooms-katholieken
tot andere partijen behoren. De K.V.P. is verplicht, zeer behendig te
manoeuvreren. Eigenlijk fs haar streven hetzelfde als dat van de A.R. Par
tij: met een eigen sociaal geheten program het volk voor zich winnen en
van haar bestaansrecht overtuigen. Dit vereist een zich losmaken van de
P.v.d.A. Nu dat laatste is geschied, komen echter de moeilijkheden als ge
volg van de innerlijke tegenstellingen. De kleine K.V.P.-er vertrouwt het
niet. Hij heeft opvattipgen over sociale rechtvaardigheid waarvan hij weet,
dat een behoudende stroming in de eigen partij die niet deelt; en hij weet.
dat die stroming de wind in de zeilen krijgt, wanneer het komt tot samen
werking roet de V.V.D.
Hier ligt het zwakke punt. Het kan niet zonder de V.V.D., wanneer de
P.v.d.A. er buiten blijft. Want al heeft de K.V.P zich dan ook gehand
haafd. de andere confessionele partijen zijn teruggelopen; in die mate dat
voor datgene wat christelijksociale politiek wordt genoemd, 'n behoorlijke
meerderheid in het parlement ontbreekt. Deze meerderheid zou aanwezig
zijn, wanneer niet van alle honderd rooms-katholieken in Nederland twintig
hun stem uitbrachten op een andere partij dan de K.V.P, Het betekent de
afhankelijkheid van andere partijen dan de confessionele en de onmoge
lijkheid, het overtuigend bewijs te" leveren van de eigen onmisbaarheid.
OVER de C.H.U. hebben wij het nog niet gehad. In het geheel van
het confessionele partijwezen is deze groepering nog een zwak on
derdeel, omdat ze eigenlijk niet confessioneel 'wenst te zijn en bo
vendien niet geneigd is, zich al te zeer aan de rooms-katholieken
te onderschikken. Er is wel eens verondersteld, dat het traditiona
lisme en het sociëteitskarakter van de C.H.U. deze partij minder vatbaar
maakt voor de doorbraak dan de A.R. Partij. Maar de na-oorlogse verkie
zingsresultaten bieden aan deze opvatting weinig steun. Het ligt echter in
de lijn van de C.H.U. om de teruggang toe te schrijven aan andere oor-
zaken dan de doorbraak, waarvan ze het bestaan ongaarne wil erkennen.
Zoals de toestand zich heeft ontwikkeld in Nederland, is het heel dui
delijk dat het voeren van een politiek, die Het etiket christelijk-sociaal zou
dragen, niet mogelijk is. Daardoor is de kans voor de confessionele partijen,
om -door middel van deze politiek een stuk van de vesloren aanhang terug
te winnen, verkeken, Wij weten niet of deze kans reëel zou zijn en of
Romme en Bruins Slot er niet meer in zien dan gerechtvaardigd is; maar
dit punt i? in de gegeven omstandigheden niet bijzonder interessant.
Aan de anders kant lijdt het geen twijfel of het gemis aan deze moge
lijkheid moet de stemming in de K.V.P. en A.R.P. ongunstig bcïmloeden.
Wat. zich afspeelt, is een rechtstreeks gevolg van de politieke doorbraak;
en ongeacht boe de poging van de heer .De Quay afloopt, kan naar onze
mening bet resultaat op langere termijn alleen maar zijn dat de doorbraak-
tendens zich verder voortzet.
T-T ET woordje Anno, aangevuld
11 met een steeds wisselend jaar
tal. zal de titel zijn van een. nieuw
TV-programma van een kwartier
waarmee de KRO vanavond een be
gin maakt.
Deze omroep heeft
beslag weten te ,4
leggen op film-
journalen van het
Londensc filiaal -
van de Pathé-films
van 1911 tot en met
1942. „Uit de enor
me hoeveelheid
materiaal, die me
vijf dagen lang in
Londen, in de film-
showroom heeft
vastgehouden, al
dus KRO-mede-
werker Fred Bred-
schneyder, heb ik
een keuze gemaakt
voor 26 afleverin
gen die elk een
kwartier zullen
duren. De eerste
zal betrekking heb
ben op de jaren
1911 en 1912 en de
laatste zal gaan
over 1042."
Het wordt een
programma, dat
zich misschien het
best laat vergelij
ken met de onvol
prezen radio-log
boeken van Jan
van Herpen en drs.
van Dijk. Elke uit
zending zal het
panorama geven
van de wereld in
dat jaar.
Zo komen, in de
eerste aflevering
opnamen voor van
de ondergang van
de „Titanic", van
de militante strijd
sters voor vrou
wen: echten in En
geland. de suffra
gettes en van de
onthulling van een
monument voor
koningin Victoria
waarbij zowel rde Britse koning als
keizer Wilhelm van Duitsland aan
wezig waren.
De kwaliteit van deze journaals is
redelijk goed. Zij 2yn reeds eerder,
met veel succes vertoond voor de
Britse televisie met commentaar van.
sir Michael Redgrave. De Neder
landse commentaar wordt gesproken
door Joop Reinboud.
Nederlands nieuws komt slechts
betrekkelijk sporadisch voor in deze
jaaroverzichten. Wel zullen we op
nieuw de- Duitse keizer (in 1918)
Nederland zien binnen komen en
zullen we beelden zien van de ver
loving van prinses Juliana met prins
Bernhard.
Hopelijk gaan ook de Nederlandse
filmarchieven op een dag open voor
de televisie.
Een van de meert opwindende episodes
uit de Jaren voor de eerste wereldoor
log; de strijd van de Britse vrouwen,
de suffragettes, voor het vrouwenkies
recht.
ClECHTS de bewustwording
y scheidt de egoïst in ons van de
misdadiger. Dat is de beklemmende
strekking van ..De witte villa", een
hoorspel van Friedrich Dürrenmatt,
dat de VPRO gisteravond in een
sterke bezetting voor de microfoon
bracht.
Drie gepensioneerde juristen
rechter, officier van justitie en ad
vocaatspelen voor tijdverdrijf een
spelletje met een onverwachte logé:
ze spelen „reehtzaakje" en brengen
deze logé langs de weg van „kom
kom iedereen heeft wel wat op zijn
kerfstok" tot het inzicht, dat hij
(Advertentie l.M.)
ctive eufs
SLUITINGSTIJD Ut
ZAL NOG EBNS GAAN
KUKEN, MISSCHIEN
15 DIE ELLENDELING
van 'n Broer van
ME INMIDDELS
NEE, GEEN CHAMPAGNE
MEER. JOHN
IEKLAAT HET
kLOON
JE RAAKT
ACHTER &'J ME, LIE
VEUNG. VEETJE, IK
HOEF ER NIET OP TE
REKENEN DAT HET VAN
AVOND WEER GAAT
ONWEREN, MAAR IK ZIE
NIET IN WAAROM J6 TOCH
NIET HIER tOl> BLUVEN.
LATEN
WE DAN IN 6LK
GEVAL NO& HET
&EKUKEN.
MAAR Hot. rtUNNmwilOmEWtfyrietN WliDVgefM-
NU DE KA to KRil&tH ZOlLTl S7~~D£H 1 IK DEN ft ABN
fLOOtN?' yOitKtECiS 0!£Hi£ft
w/tRK&VUCKEN
ÖlrtGO!
HÉT KUNNEN WÉL £ÉN!> Ptltlf DC
KÉREL5 ZUN OlE Ot ZAD£LRlÉf* VBN
HBPPy TOM HÉ&BE/S DOOR6ÖNÉ0É.N
ZOCWT HU VIÊL!
PftC.. AlAflR |K HÉB
NOüttfO NflfiEPACHr
ÉIS IK HL& tt.rt
WAT KAN 0N5 NOU OCrtÊLÊn
WIE Dt KOtU H.É&0ÉN AAN
ÓÉHOUDLN7 Z.É HEb&ENTTDCH
Nter.5 kunnen yrtteN
WJk^MT VIEL UTTER
EAj 7BSEN T>AAR. IN
NmyORK UJHELAN
20FGÜE WEL mitK W
BAANTJE MN flN "GYM"
XKEE&j N4AB. IK WAS
nietwaar DE STATES
GEKOMEN OM VLOSRBV
TE BOENEN &)2aJ...
Op VU 6QE/E DAê WAS IK DE GROTE BoKSRfNO AAN HET
SCHOONMAKEN TOEN 'TM1GOK/LLA', DE PRIMA
DONNA VAN WN&AN'S HJOkSTELCIRCL/S
My (ai sn ome bel tegen wer z/twak
IK WERD OPEENS TOCH Zo G/E7/G,
VA T IK OPSPRONG EN WEM OP EEN
Pt TT/GE KOPSTOOT
TPAeTEPRDE.
(Advertentie l.M.)
MAPRO-spiraot Is sterk en soepel
en overol in huis te gebruiken.
Voor Uw gordijnen, de was. Uw
garderobe enz.
Enorm praeiisch, eenvoudig te ba-
vestïgen en te verwijderen.
meer mogelijkheden met
ned. octrooi 74341
Let op de gele bus
dateert uit 1908 en toont Webern
nog in de ban van zijn voorgangers
Brahms, Mahler, Strauss. Meerdere
tekenen wijzen echter al in de rich
ting waarin hij zich later zal ontwik
kelen; voor alles een uitzonderlijk
verfijnd klankgevocl. precieze
delicate wijze van expressie, afkeer
van rhetoriek, voorkeur voor contra-
puntisehe en variatietechnieken. Het
volgende jaar reeds heeft hij zijn
eigen stijl, waarin hij zijn tijd tien
tallen jaren vooruit was. gevonden.
Een waardering van zijn oeuvre
in bredere kring dateert pas van de
laatste jaren en zijn invloed op de
jonge ccunponïstengeneratie is moei
lijk te overschatten.
Het is aardig om in hetzelfde pro
gramma Webern als bewerker van
een Ricercare uit „Das Musikalische
Qpfer" van J. S. Bach voor orkest
te ontmoeten.
w. A,
eigenlijk op geraffineerde wijze de
hartaanval heeft teweeg gebracht,
die aan zijn voormalige chef het le
ven heeft gekost.
Dit suggestieve spel deed sterk
denken aan de vlotte Paryse boule-
vard-toneelstukken waarin zoveel
onwaarschijnlijks aannemelijk wordt
gemaakt, Veel overtuigingskracht
ging daarbij uit van verdachte (Guus
Hermus) «en aanklager (Johan Fio-
let).
Dolf Verschoor tekende voor een
goede vertaling en Coos Mulder voor
een op snelheid gerichte regie,
Ad. Int
OP G en 7 juni vieren de twaalf
landen, die btf de Eurovisie zijn
aangesloten feest. Het is dan vijf
jaar geleden dat de eerste Eurovisie-
uitzending de ether in ging.
Op zaterdagavond 6 juni presen
teren de twaalf landen een gemeen
schappelijk amusementsprogramma
waar voor Nederland Tom Manders
bijdraagt (Regie Gijs Stappershoef). j
Zondagmiddag 7 juni zuilen de kij
kers vanuit hun huiskamers een
tocht door Europa kunnen maken,
via directe reportages door de 12
Eurovisie-landen
Hierin zal de Nederlandse bijdrage
een reportage zijn van het vertier op
en om het Brasemermeer (Camera-
regie; Eimert Kruidhof),
AT de samenstellers van het pro-
f-'gramma „Populaire klassieken"
hun taak gelukkig zeer ruim
opvatten, wordt zaterdagavond dui
delijk geïllustreerd door het feit dat
men hierin de naam van Anton
Webern tweemaal aantreft. Want het
is wel heel optimistisch om Webern
als populair componist te beschou
wen en ook de kans dat hij dit ooit
zal worden is uiterst klein. Hetgeen
niet wegneemt dat hij tot de origi
neelste muziekvinders en de aller
belangrijkste componisten van de
eerste helft van deze eeuw behoort,
of juister; behoorde in september
1945 maakte onder nog altyd niet
opgehelderde omstandigheden een
kogel een voortijdig einde aan het
leven van de grote componist wiens
laatste levensjaren op bijna onver
draaglijke wijze door het nazi-regime
in zijn Oostenrijke vaderland waren
vergald.
De Passacaglia op. 1 voor orkest
"Vanavond
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
7.40-8.35 KRO. Het Limburgs Symfo
nie Orkest olv. André Rleu met Syl
via Rosenberg, viool, voeren uit wer
ken van Bach, Webern en Mendels
sohn.
OPERA
6,20-7.00 VARA, Gram. plabencdncert
met fragmenten uit opera's van Mas-
cagnl.
LICHTE MUZIEK
10.05-10^5 KRO. Concert door Cascade
oi.v. Johnny Ombach.
HOORSPELEN
10-35-11.05 VARA. „Het spel van de
toeschouwer", een kort hoorspel van
Ethcl waters onder regie van S. de
Vries jr.
DIVERSEN
8,05-0,30 VARA. Amusementsprogram
ma,
8.35-9.55 KRO. Amusementsprogram
ma.
9.45-10.10 VARA. Radiospel „Het hangt
aan de muur en het ökt'"
(Advertentie- l.M.
Alvorens ie beslissen
eerst nog even een prospectus aan
vragen bij de bekende Schriftelijke
Cursus
RESA HILVERSUM
Praktijkdu Boekh. Fr. D. en Eng.
M.B.A.
Televisie
Na het journaal en weeroverzicht
(8,00) Is de beurt aan. de KRO.
Deze opent het programma (8.20)
met een sportrevue door Jan Cottaar.
Vervolgens Is cr een oude Jouxnaalfilm
uit de Jaren 1911 en 1912 (8.40). Van
8-55 tot 9.55 is er een licht muzikaal
programma getiteld „Capriolen", hierna
een film van HitchcojUc getiteld „Huis
te koop" (9.55-10.10)7- De dagsluiting
wordt uitgesproken door pater Leopold
Verhagen (10.10).
Radio
ERNSTtGE MUZIEK
10.00-10.35 VARA. Solisten, koor en
orkest voeren twee cantates uit van
j. S. Bach.
2.20-3,20 AVRO. Het Radio Kameror
kest o.l.v. André Rleu Iaat werk horen
van Haydn, Nussto en Ravel.
10.30-11.00 AVRO. In de reeks muzikale
coryfeeen een keuze uit het reper
toire van de onlangs overleden pia
niste Marcelle Moyer.
Ii.l5-I2.00 KRO. Paul Ilupperts met
het Utrechts Stedelijk Orkest spelen
werken van Jurriaan Andrfessen en
Darius Milhaud.
LICHTE MUZIEK
3.45-4.30 AVRO. Dansmuziek door de
Sky masters.
8.05-8.45 AVRO. Het Theaterorkest en
solisten oJ-v. Gerard van Krevelen
voeren een operettepragramma uit.
11.20-12.00 AVRO, Ben Levi laat nieu
we Franse plaatjes horen.
OPERA
8.45-9.20 KRO. Gram. piatenconcert
met fragmenten uit Russische opera's.
HOORSPELEN
1.10-1.30 KRO. „De Wadders".
5.30-5.50 VARA. „De helpende hand".
8.45-9.20 AVRO. Vierde gedeelte van
het seriehoorspcl „De Maansteen".
9.30-10.15 KRO. Derde gedeelte van het
experimentele hoorspel van Leon Po-
vel „Wie gaat er mee naar Engeland
varen
SPORT
2.00-5.00 KRO. Reportage van de voet
balwedstrijd Ned eiland-België. Ver
slaggever Leo Pagano.
GESPROKEN WOORD
3.20-3.35 AVRO. Eerste ln een reeks
van vijf lezingen over „Het Jodendom
in de laatste twee eeuwen".
DIVERSEN
8.15-8.45 KRO. Cabaret „Wegwijs".
Televisie
EEN programma van de AVRO, dat
opent met een commentaar van. mr.
Hiitermann bij een documentair
programma ovpr Berlijn. (8.00) Vervol
gens een film over bergbeklimmen
(8.25). "Van 8.45 tot 9.45 is er de eerste
aflevering van een gevarieerd serie
programma vau Thijs Chanowski onder
de titel „A tot Z", in deze eerste editie
medewerkenden wier namen beginnen
met A of B. Te weten o,a, Elisabeth
Andersen, Willem Andrlessen, Annette
de la Bije, Arjen Blanken, Adèle Bloe-
mendaal, Hetty Bïok en Kees en Jan
Brusse.
Van 10.00-10.30 is er de gemeenschap,
peiijke sportrevue.
ROME. Italië en Nederland heb
ben een overeenkomst gesloten,
waardoor voortaan juridische uit
spraken in civiele zaken op handels
gebied in een van de twee landen
dok in het andere land erkend zul
len worden.
AN DAAG sta ik deze ruimte
deemoedig af aan het noorden
des lands. Want ik blijk weer lelijk
op mijn duim geslagen te hebben
toen ik onlangs hier verhaalde hoe
in de trein te Leeuwarden, een oaii
buitenlucht blozende man mij een
klein meisje, dat alleen naar Am
sterdam reisde, toevertrouwde met
de simpele -moorden: „Ze moet er uit
op het Centraal Station," doch zon
der begeleidend glimlachje. Enige in
Friesland gedomicilieerde lezers heb
ben hier 'n belediging van hun stam
ingezien en zijn in de pen geklom
men. De heer WH. Kuipers te Leeu.
warden, wiens reactie naar mijn per
soonlijke smaak tuel' de pittigste ia
schrijft:
„Wij in het noorden des lands be
klagen ons menigmaal over het ge
brek aan belangstelling, dat in hei
mekten voor dit landsdeel bestaat.
Wordt er echter uit Amsterdam of
daarbeneden wel belangstelling voor
Friesland getoonddan stemmen de
(journalistieke) resultaten ons, zo mo
gelijk, dikwijls tot nog grotere droe
fenis dan bij het ontbreken van deze
interesse het geval is. Af en toe fco.
men Amsterdamse journalisten hier
opdraven, om in sappige taal gewag
te maken van de vredige dorpjes
met de lage huisjes rondom het voor
al schilderachtige kerkje, waar het
leven zo vredig..., zie verder Poot
in zy'n „Geruste landman." De werke
lijkheid is, dat het leven in zo'n dorp
aan precies dezelfde emoties en span
ningen onderhevig is, als dat in de
Amsterdamse Eerste van der Helst-
straat, al kan het mi lieu verschil de
uiterlijkheden beïnvloeden. Nu geeft
deze zoetelijke romantiek nog niet
zo'n kwaad idee omtrent ons platte
landsleven; moet men schijn voor
merkelykheid nemen, dan is de scho
ne schyn nog het verkieselijkst. An
ders wordt het, wanneer men zich
in de psyche der Friezen gaat ver
diepen en daarover dingen zegt, die
heten te steunen op een gedegen
ervaring in de omgang met deze men
sen. ,,Maar ik ben nu vaak genoeg
in het noorden geweest om te weten,
dat daar het flikflooien onbekend
is en het gelaat zich niet gaarne laat
dwingen tot onnodige grim' /ossen."
Dit schrijft u. Nu is het heel wel mo
gelijk, dat in Leeuwarden (gelijk
overal elders, inclusief Amsterdam)
een boerse botterik bestaat, die zon
der een daartoe strekkend verzoek
een kind aan een willekeurige trein
reiziger opdringt. Maar de in uw
verhaal paraderende oom, wordt niet
voorgesteld als een uitzondering op
de algemene regel. Hij vertegenwaor.
digt de Friezen, die door hun tradi-
tionele lompheid een uitzondering
vormen op de (Amsterdamse) regel:
..Bij ons zou je denken: nou, als die
man wil dat ik op zijn kind pas, kon
hij wel wat vriendelijker wezen."
Ziedaar de man in zijn natuurlijke
milieu, gelijk het roofdier in het oer
woud„Bij ons" staat zo ongeveer
gelijk met de beschaafde wereld,
waarin geen leeuwen, tijgers en botte
boeren voorkomen. ,j)i] ons" is in
geen geval Friesland, want wat men
in Nederland bij wijze van traditie
nationaal noemt, is in wezen niets
anders dan westelijk regionalisme,"
Tot zover de heer Kuipers.
Groggy in de touwen hangend,
speel ik het nog klaar te stamelen-
„Maar ik bedoelde het helemaal
niet critisch, want eigenlijk heb ile
'een zeker voorkeur voor de van
jlikjlooiery -verschoonde levensstijl
van het noorden, die heus
herlees utv brief wat koeler
is dan die van het westen en het
zuiden
Maar de heer Kuipers vervolgt (en
als beledigde partij komt hem het
laatste woord ioe):
„Mocht u nog eens langskomen in
Leeuwarden, dan wil ik 11 graag de
gelegenheid bieden iets te u-eten te
komen over het karakter der Frie
zen, dat inderdaad wel enige sub
tiele afwijkingen vertoont van dat
der zogenaamde Hollanders. De2e
manifesteren zich echter niet zozeer
in het betrachten der beleefdheids
vormen. Of een exacte bepaling van
de Friese flikflooi-coëfficiënt moge
lijk zal zijn, weet ik niet. Of een af
keer van nodeloze mimiek typisch
Fries is, kan ik momenteel bevesti
gen noch ontkennen. Wel stel ik
voor bij een dergelijke gelegen
heid i-n, kennis te brengen met de
plaatselijke tongval. „Zoet_ blijven
zilt'n hoor, zoals u schryjt, riekt naar
Gronings. Een plat sprekende Leeu
warder zou zeggen: „Soet sitten blie-
ve, hur." -
Waarvan gaarne acte. Ik kom eens
aan, als de wond geheeld is.
KRONKEL
ioot GEBALD fiULLETT
zal wel een hele opschudding geven.
Wanneer vertel je het?"
„Niet vóór papa thuis komt. Het la
nog een geheim, hoor! Vertel me nu
over Robert."
„Ik denk dat hij aanstaande zon
dag komt, maar ik ben er niet 2eker
van. Papa zei zo tets. Vind je 't met
gek dat hij niet geschreven heeft?"
„Ik denk dat hij dat niet verstan
dig vond. Ben je erg op hem gesteld,
Kitty"
„Ach ja," zei Catherine, „als Wi
zei Sara en glim-
cies eender, Vergeleken met alles
wat zij had beleefd, was het moei- „rtr",::" iV 'wrnn.
lijk te geloven dat mama, Catherine Niet erg
en Julia. Alice. Jenny en de keuken- demitel Jat drtn«pt 1
meid, Harry Dawkins en de oude ^eel. En dan die vrouw. H j
„Het spijt me dat ik je zoveel last Figgott één minuut ouder waren dan Am at ï*n kunnen
geei. Het lijkt wei oi je boos op me toeri zij, een mensenleeftijd geleden, *°Jbe ,f[ ^vat Sot jij dat' js
bent." afscheid van hen had genomen. Eén hebtt ïk ïni er naar om
„Het spijt me,'
lachte onzeker,
„Spijt het je?"
„Heus? Geen wonder.". Hy keek
haar doordringend aan, half glim
lachend, maar nog met iets strengs ken. Ze verlangde er, om meer dan
en wanhopigs. „Vind je me eigenlijk één reden naar, hem te tisn en ze
el aardig, Sara?"
„Ik vind je héél erg aardig, Ed
ward."
„Dank je," zei hij op eigenaardige
toon. „Zou je dan met me willen
trouwen?"
„Is het niet nog wat vroeg, om daar
al over te praten?"
„Wil je?"
Ze zuchtte en liet zich door hem
omhelzen. „Het ziet er naar uit dat
ik wel zal moeten, als jij daartoe
besloten hebt."
VI
CATHERINE EN ROBERT
Toen ze weer in Lutterfield terug
was, smaakte Sara het heerlijke ge
noegen, zoals altijd bij zulke gele
genheden, om haar huis opnieuw te
ontdekken en alles onveranderd te-
wist niet boe ze zolang op zijn te
rugkomst zou kunnen wachten.
„Er is iets met je gebeurd, Sara,"
zei Catherine, toen ze na een lange
drukke familie-avond de vertrouw-
„Ja, hij is bepaald niet onaan
trekkelijk."
Catherine moest, daar om lachen.
„Zei je dat tegen hem toen hij
vroeg? Dat zal hem buitengewoon
aangenaam zijn geweest, zou papa
zeggen." -
,Ik weet niet hoe hij het vond.
de toevlucht van hun slaapkamer be- maar ik heb geen klachten gehoord.
reikten.
Sara glimlachte niets-zeggend. „Het
is erg prettig om weer thuis te zijn."
„Ja, maar er is iets gebeurd," hield
Catherine vol. „Is 't niet?"
„Ik hoop dat papa gauw terug
komt," zei Sara, terwijl ze haar
nachtjapon aantrok.
,,'t Is zo prettig dat je er weer
bent, SahyTrouw met al te gauw,
alsjeblieft!"
„Daar is niet veel kans op, z®
Sara, wat somber. „Hij is nog hele
maal niet in een positie om te trou-
v/en. Bovendien
„Wat bovendien?"
,\Ve zouden een dubbele bruiloft
V< C AVUUwfi CCU UUUUC.,V ,1
Catherine was al m bed en zat, in kunnen hebben. Dat zou enig zijn.
■11— flVitïnir Ta/.hf ntiül-Wurt Sarü
afwachting, recht overeind. Sara
voegde 2ich bij haar. Ze blies de
kaars uit waarvan de smeulende pit
een scherpe, onaangename lucht ach
terliet, en toen in de beslotenheid
van de duisternis en de warmte, ver
telde ze haar geheim.
„Jij en Julia, bedoel je?" vrocj
Catherine sluw,
„Natuurlijk. Wie anders?"
„Wat mij betreft," zei Catherine-
„Ik word een oude vrijster. Mis
schien ga ik In een. klooster en kwijn
„O, Sally! Hoe enig voor je!" zei weg net als Mary Godolphia in Ro-
rug te vinden. Doordat ze nieuwe Catherine. „Ik ben er helemaal van semary's verdriet." Nu Sara er weer
gezichten had gezien en vooral om- overstuur. En jij?" was om vertrouwelijk mee te praten
dat ze in Edward Linton de oplos
sing van een sinds lang gekoesterde
onzekerheid had gevonden, leken de
tien dagen op Meonthorpe achteraf
wel een eeuwigheid; en toch had
hier in haar afwezigheid, de tijd
schijnbaar stilgestaan. Het huis, "de je?"
tuin, de omgeving, haar moeder en „Dat hangt er van af."
zusters, alles was gelukkig nog pre- „O, van mama, bedoel je. Ja, het
„Ik ben niet bepaald teleurgesteld," en te lachen was haar hart weer
gaf Sara toe, „maar misschien is hij lichter en haar liefdessmart wat ver-
alweer van mening veranderd." licht. „Vertel je 't eerst aan papa.
„Ach, malligheid! Dat weet je wel ran Edward? Hij zal zeker aan jouw
beter. Je krijgt vast een brief, mor- kant staan!"
gen. Zou hij komen logeren, dacht „Dacht je? Ik weet 't niet" Sara
was er niet zo vast van overtuigd.
(wordt vervolgd)
