;en in Aigerië
dreigen fiasco te worden
mmm
Vele kiezers blijven
weg van slembus
Qem bind voüt de mond
m
Gevangenisopstand
in VS onderdrukt
Gijzelaars
ongedeerd
CARO
DAY
Zware brand
teistert
veilingloods
recht hier bin- vanavond niet]
i^SmGHTJE SPARKS
Brits schip op
wrak gelopen
en gezonken
Heidebrand bij
Barneveld
Lading schuift,
kustvaarder terug
Honkbal-derby
Matig verslag
van Pagamo
Prettig passeren
van acondagavond
Herdenking van
dr. E. v. Bei.num
„Capriolen" een
nieaw begin
Onbekende Haydn
Vanavond
deer
föUfyer Siuyser
Ben Essing in
kort geding
tegen N.T.B.
door FRANK GODWIN
n€£n: stop-, fatty
AJSTiG £>y
7£60eP.Z.£G
BE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
Maandag 20 april 195'
ALGIERS, De gemeenteraads
verkiezingen in Aigerië dreigen een
groot fiasco te worden. De verkie
zingen duren een week lang maar
gisteren werd in de belangrijkste ste
den begonnen, In de namiddag had
in Algiers nog maar dertig procent
gestemd. Een groot aantal kiezers
is van de stembus weggebleven, uit
vrjje wil en geïntimideerd door een
golf van aanslagen.
In totaal hebben zestien personen
dit weekeinde de dood gevonden bij
aanslagen. Meer dan zestig perso
nen werden gewond. De intimidatie-
campagne is veel sterker dan ten
tijde van'de Gaulle's stemming over
dé grondwet.
Bij Setif staken opstandelingen het
huis van eenkandidaat, van een ge
meentelijke lijst in brand en ver
moordden de man zelf. In een ander
doro nabij Setix ontvoerdden de op
standelingen alle kandidaten van een
verkiezingslijst, geselden hen en
vermoordden de lijstaanvoerder, een
Moslem.. -
In Algiers is het sluitingsuur ,van
de stembureaus r^eds tweemaal uit
gesteld in de hoop nog meer'.kiezers
te trekken, inmiddels trachtten om-
roepauto's ook de kiezers tot stem
men te bewegen. De parachutisten-
generaal Massu. wiens, prestige on
der de Europeanen in Algiers het
grootst is, veroordeelde voor de ra.
dio onthouding als landverraad.
Aan de vooravond van de verkie
zingen deden in Parijs hardnekkige
geruchten de ronde, dat het grootste
deel van de leden der „vrije Alge
rijnse regering" thans welwillend
zou staan tegenover de Gaulle's
aanbod voor „een vrede van de dap
peren".
Het conservatieve Parijse blad „Pa-
ris-Presse" heeft zaterdag delen ge
publiceerd van een document van de
rebellen. Hierin wordt verslag uit
gebracht van een bespreking tussen
Amirouce en een andere opstande
lingenleider. drie dagen voor hei
sneuvelen van Amirouche.
In dit verslag valt te lezen dat de
soldaten vermoeid en slecht bewa
pend zijn. Zij zijn van mening dat
zij door de leiders in Cairo in de
steek zijn gelaten".
Het is echter duidelijk dat de
slechte opkomst bij de verkiezingen
de Algerijnse opstandelingen alleen
maar kan stijven in hun Verzet.
DEN HELDER. Ongeveer 80
mijl ten noordoosten van Delfzijl
In de Duitse Bocht is zaterdag het
6<iïl ton metende Eni-else vracht
schip „Harborough" «p het wrak
van een onlamgs gezonken Russisch
schip gelopen. De „Harborough"
zonk.
De bemanning van 36 koppen kon
slechts enkele minuten voordat het
schip in de diepte verdween, door
de Duitse loodsboot ..Karl Latz"
van boord worden gehaald.
De stranding was een gevolg van
heL leit, dat de boei die op het
wrak van het Russische schip was
aangebracht, niet brandde. Het mist
te zaterdagmiddag en hierdoor heeft
cie kapitein van" de „Harborough"
de boei niet opgemerkt.
BARNEVELD. Op het landgoed
„De Schaf fel aar" te Barneveld.
eigendom van mevrouw Clifford
Cocq van Breugel, baronesse van
Nagell, is zondagmiddag brand uit
gebroken. Er ging ongeveer 2 hec
tare heide en struikgewas verloren.
De felle noordenwind wakkerde het
vuur aan.
Talrijke wandelaars en omwonen
den amen het blusgingswerk ter
hand. door met takken het vuur uit
te alaan.- Een groot gedeelte van het
heide-areaal, beplant met vliegden
nen, kon gespaard blijven. De brand
weer hield zich later bezig met de
nablussingswerkzaamheden.
De brand ontstond vermoedelijk
door ee« weggeworpen peukje siga
ret.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Zware rookwolken
verduisterden zaterdagmiddag de
lucht boven het. terrein van de Loos-
duïnse Coöperatieve Groenteveiling,
waar drie Haagse autospuiten met
tien stralen een enorme vuurzee be
streden in een loods op het veiling
terrein. Van de 250 meter lange en
10 meter brede loods, die door een
tot nog toe onbekende oorzaak in
brand was geraakt, werd ruim 60
meter totaal verwoest, maar door het
bluswater en de verstikkende rook
ging de gehele voorraad groente en
frmt, die, bestemd voor export
ïn de loods lag opgeslagen, bijna
geheel verloren. Ook.de schade aan
verpakkingsmachines en bascules is
aanzienlijk.
Van kwart over vier tot vijf uur
duurde het voordat de uitbreiding
van het vuur bedwongen kon wor
den. De nablussing nam echter nog
4 uur in beslag. Toen 't vuur geblust
was moest men met de nevelstra-
len de smeulende resten van kisten
en groente uit elkaar spuiten. De
rook maakte in het begin het werken j dan anders bezondigde hij zich aan
moeilijk, maar tegen acht uur waren .vb-ï„„ö,, /a* a™a
de meeste resten geblust. De ravage,
die "toen in de reusachtige loods
bleek te zijn aangericht was gewel
dig. Eerst om kwart over negen kon
de laatste atuospuit naar de post te
rugkeren.- - -
MAASSLUIS De Nederlandse
kustvaarder „Harry" met een lading
ijzer op weg van Rotterdam naar
Londen, is zondagochtend vroeg in
de. Nieuwe Waterweg teruggekeerd
met een slagzijde van 20 graden, ver
oorzaakt door bet schuiven van
de lading. Het schip zal in Rotter
dam worden herstuwd.
HET sport-weekeinde stond in het
teken van de NederlandBelgië
ontmoetingen. Ook de T.V. heeft
daar natuurlijk aandacht aan be
steed en zaterdagmiddag kwam de
honkbal-interland tussen Nederland
en België, die op het nieuwe Ame
rikaanse veld te Eindhoven werd ge
houden, op het scherm. De straffe
wind beïnvloedde de prestaties van
de negentallen ongunstig en daar
door konden de camera's slechts spo
radisch flitsende honkslagen en snel
le sprints van de spelers vastleggen.
Ondanks het feit dat er in deze der
by van weinig spanning sprake was
en de kijkers in de huiskamers pas
na een 5—0 voorsprong voor Neder
land met Eindhoven verbonden wer
den. hebben commentator Bob Spaak
en regisseur Jan Dassen,, (beiden
honkbalspecialisten). er echter voor
treffelijk voor gezorgd dat ook zij.
die deze tak van sport nog niet ken-
den., deskundig werden voorgelicht.
I. A.
OMDAT men nog steeds niet tct
overeenstemming is gekomen
over tv-uitzendinöen van interland
voetbalwedstrijden had de radio zon
dag bij NederlannBelgië het al
leenrecht. Alle aandacht was dus
gericht op verslaggever Leo Pagano,
Mogelijk heeft hij de voorspelde
grote luisterdichtheid als een zware
druk gevoeld. Zöudén we een kort
oordeel moeten geven dan zouden we
zeggen: het was bar matig. Meer
uitdrukkingen (de dood in krijgen,
waardeloos. link" enz.) die er op
wyzen, dat hij door een te sterk
chauvinisme wordt geprikkeld en
een merkwaardig tekort aan woor
den heeft.
Ook bleek hij vele malen de spel
situaties niet goed op te kunnen
nemen. Pas na 10 minuten wisten
we, dat Bollen Lippens was komen
vervangen. Het waarschijnlijk ver
warde slot was hem te veei. We
hebben daarom snel overgeschakeld
naar de Vlaamse uitzending van
Brussel om daarvan te vernemen,
dat de scheidsrechter het einde had
aangekondigd.
Flitsen moesten de kijker zondag
avond een indruk geven van de voet
balderby der lage landen. Na het
voorlezen door Klaas Peereboom van
een verklaring van de NTS over de
moeilijkheden met de KNVB volgde
een hinderlijke storing. Toen deze
was opgeheven kwamen de flitsen.
Ze waren heel pover. Niet veel beter
was het programma, dat daarna volg
de. De variatie was voldoende, maar
vaart en spanning, vooral in een
sportrubriek zo nodig, ontbraken.
D. S.
MET het TV-prógramma, dat de
AVRO gisteravond had samen
gesteld was de zondagavond op re
delijk aangename wijze te passeren.
Mr. Hiltermanns commentaar op de
situatie in Berlijn en Midden-Europa
was een variant op wat drs. L. de
Jong kortgeleden de televisiekijkers
over hetzelfde onderwerp al had
verteld. De AVRO-commentator had
echter het grote voordeel van een
aantal filmfragmenten en een exclu
sief interview met de Westberlijnse
burgemeester Willy Brandt. Voor
wie geen Duits verstond ging bijna
de helft van het programma verlo- j
ren. want air. Hiltermann vond het
niet nodig ook maar iets te vertalen, i
Een ernstige fout, dunkt ons.
Een Frans filmpje over de be-
klimming van één van de toppen in
het An desgebergte, mooi gefotogra
feerd. werd gevolgd door het geva
rieerde programma „A tot Z'\ waar
in dit keer een aantal mensen iets
presteerden, die toevallig met elkaar
gemeen hadden dat hun naam met
een A of een B begon. Op die basis
kon van enige homogeniteit welis
waar geen sprake zijn, maar de af
zonderlijke onderdelen leverden be
paald allerlei aardigs op. Wat ons
betreft was dat vooral het geval met
de mooie bekjes die Hetty Blok trok
en bij de eerste gefilmde brief: uit
Parijs van Jan Brusse, die door
broer Kees werd voorgesteld. Regis
seur Thijs Chanowski had, op enkele
stugge overgangen tussen de pro
gramma-onderdelen na, een zeer ge
lukkige hand in de presentatie van
dit onderhoudende „A tot Z". Wel
licht kan hij er volgende keer voor
zorgen dat de aankondigingen niet
zo schielijk over de beeldbuis schie
ten. Gisteravond was het bijna niet
bij te houden.
Over het sportprogramma leest u
elders in deze rubriek. B. v. R.
De Nederlandse televisie die de
kijkers dinsdagavond 'n teleurstel
lend herdenkingsprogramma van dr.
Eduard van Beinum voorzette, heeft
zich zaterdagmiddag uitstekend ge
revancheerd met een directe repor
tage uit het Amsterdamse Concert
gebouw.
De uitzending die een uur duurde
opende, en sloot met opnamen van
het borstbeeld van de betreurde di
rigent door de beeldhouwer Marf
Andriessen, omkransd door zijn favo
riete sport rozen.
Vooral bij de uitvoering-van het
Adagio uit de 8ste symfonie van
Bruckner kwamen de kwaliteiten
van .Gijs Stappershoef bij wie de
beeldregie berustte prachtig tot hun
recht.
De KRO, die nog slechts weinig
dank heeft kunnen oogsten
voor de zaterdagavond TV-program-
ma's zoekt het blijkens het pro-'
gramma, van eergisteravond nu in
een andere richting.
Het lijkt ons nog te vroeg om een
oordeel te geven over „Capriolen",
dat in het zaterdagavond-amusement
van de KRO een vaste plaats gaat
innemen. Wel deze opmerking dat
het regisseur Jos v. d. Valk noch de
artiesten ontbreekt aan enthousiasme
waarmee zij zich van hun taak kwij
ten.
Een aanwinst voor de TV-kijker is
„Anno", waarvan wij nu de jaren
1911 en 1912 te zien kregen en waar-,
van we met spanning de volgende
edities tegemoet zien.
W. Jnh,
DE AVRO herdenkt het feit dat
het op 31 mei a.s 150 jaar ge
leden zal zijn dat J. Haydn overleed
met de uitzending van vijf onbeken
de symfonieën. Deze werken, die
sinds de dood van de meester niet
meer hebben geklonken doordat
geen uitvoeringsmateriaal voorhan
den was, zijn sinds een recente uit
gave opnieuw toegankelijk gewor
den.
Het is niet bekend wanneer Haydn
de symfonie no. 65 in A gr„ die het
Radio Kamerorkest o.i.v. André Ricn
zondagmiddag voor het eerst in Ne
derland uitvoerde, componeerde; Het
moet omstreeks zijn 45e levensjaar
zijn geweest. Haydn had toen juist
een belangrijke fase in zijn muzikale
ontwikkeling doorleefd, waarin hij
met een geleidelijke verdieping van
uitdrukkingskracht een synthese tus
sen de voor klassieke divertimento
stijl en barokk-j vormen had weten
te bereiken: de Weense klassieke
stijl. Voor een aantal vormen de
symfonie, 't strijkkwartet,, de piano
sonate heeft hij een definitieve
gestalte geschapen, w arop meerde
re generaties na hem voortbouwen.
Deze 65e symfonie mag zonder
voorbehoud als een aanwinst van
het repertoire worden beschouwd.
Alle kwaliteiten van de Weense klas
sieke stijl een eenvoudige di
rectheid van uitdrukking, op even
wichtige wijze verbonden aan een
heldere, overzichtelijke structuur
zijn op overtuigende wijze aanwezig.
Een positieve musiceervreugde, die
gevoelsdiepte niet uitsluit en een af
wezigheid van (geen. behoefte aan)
psychologisch gewroet bepalen het
karakter van deze gezonde muziek.
Er zijn vele kostelijke vondsten, tot
de opvallendste waarvan de ritmi
sche verschuivingen in hen menuet
behoren. De vier delen tonen ieder
een duidelijk van de andere onder
scheiden karakter, tezamen vormen
zij een logisch contrasterend en
hecht geheel.
- W.A.
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
9,3010.00 NC%V Uitv, op gram. pla
ten van het concert voor piano no. 4
in c van SaSnt-Saens. Aan de piano
Alexander JBraiJowsky,
10.35—11.00 VARA. Het Beaux Arts
Trio voert uit liet piano-trio no. I
in Es van Beethoven.
LICHTE MUZIEK
8.108,35 VARA. RefreJnlestijti.
HOORSPELEN
8.30—9.30 NCRV. Berde deel van het
vier-deljge hoorspel van Cari Lans
,,Pe apocriefe Haydn".
GESPROKEN WOORD
6.59—1.00 VARA. Lezing over Open
baar Kunstbezit.
*.00—7.15 VARA. Parlementair' over
zicht door de heer De Kadt.
8.05—S.10 VARA. Toespraak van min.
Luns n.a.v. het tienjarig bestaan van
de Raad van Europa.
10.00—10.15 NCRV. Parlementaire com
mentaar van prof. Diepenhorst.
DIVERSEN
8.359.05 VARA. Artiestencafé deze
keer met Annie Schmidt ais gast.
9.059.45 VARA, Ether forum.
9.45—10.15 VARA. Ra dio tij d schrift
Marimba.
Televisie
Vanavond geen uitzending.
IN een provinciaal blad las ik
een stukje mengelwerk, dat ik
u wil oververtellen. Er stond
boven ..Oude liefde roest niet".
Het ts het verhaal van een man
netje en een vrouwtje die vandaag
elk 74 jaar oud zijn. In hot jaar 1904
(u leest het goed: J904> toen ze geen
van tweetjes nog twintig jaar oud
waren, hebben ze elkander voor
het eerst gezien, Vine en to ?n F) a via.
Het was in het dorpje Linguaglossa
(Van een onzer verslaggevers)
BLOKKER. Ben Essing heeft
een kort geding aanhangig gemaakt
tegen de Nederlandse Toonkunste
naars Bond. Morgenmiddag reeds zal
de president van de Amsterdamse
reehtbank dit kort geding behande
len, Hoewel alle officiële papieren in
orde waren, heeft de NTB de komst
van Victor Silvester naar Nederland
toch nug onmogelijk gemaakt. Ben
Essing voelt zich hierdoor ernstig
benadeeld. Namens Ben Essing zal
het VVD-Tweede Kamerlid tnr. C.
Berkhouwer uit Alkmaar optreden.
De kans is groot, dat de kwestie-
Silvester tot nóg een proceszal lei
den. De Engelse bandleader is name
lijk heel erg boos op. de Engelse.
Union of Musicians, die zich door
de NTB heeft laten ompraten en
hem heeft verboden naar Nederland
te gaan.
De Union heeft Silvester, laten we
ten, dat hij uit dé bond zal worden
gestoten, indien hij een proces aan
hangig maakt. „Dat kan me niets
schelen," was het commentaar van
Silvester.
Enkele leden van de NTB, die het
met het beleid van het bestuur in
de kwestie-Silvester niet eens zijn,
willen een nieuwe bond oprichten.
De Dutch Swing College Band, die
door het optreden van de NTB niet
in Engeland mag spelen, zal o.m. lid
worden van deze nieuwe bond.
De Nederlandse katholieke, bond
van musici en artiesten (KAB) en
de Bond van christelijke kunstenaars
in Nederland (CNV) hebben de
Union of Musicians een telegram ge
stuurd met het verzoek alsnog toe
stemming te geven voor het optreden
van Silvester in Nederland. Beide;
organisaties geven te kennen, dat zij 1
zich niet kunnen verenigen met het
beleid van de bij het NVV aangeslo-
ten NTB. doch zich achter het door1
het Rijksarbeidsbureau in deze zaak
gevoerde beleid plaatsen.
VINO jeV NIET WEERLÜK.
HIER"? El6ENl.UK JANIMPT
OM VANAVOND NAAR
LONDEN TERUG
te Gaan.
'-.OM HEEL EERDJKTE ZUN
HEB 'k HEM WEL VERTELD
OAT fK HET WEST VAN DIE
ARMBAND; DAT HU DIE
SESTOLEN HEEFT
JOHN, IK...
IK MOET JS
WAT OPBIECH
TEN. IKHE&T6&ÊN
JE GELOGENIK
WILDE HET JE SlSTE-
R-EN NIET ZEGGEN, OM-
DAT JE ME GEVRAAGD
HAD CUVE NIET6 TE VER
TELLEN, MAAR.
ciive is nv at/ het HUis.Wtus m 'n broer
U HEBT NÏÊ1 HËT BSSs/nAAR LONDEN IS
NEN T£ DftlN©ENjfiM^Sj MEER TERUGKOMT;
SIR,.. to» WAAROM HANGT DE
DAN Hl ER? VOORUIT
jj-V» LEUGENAAR, WAAR.
jj\, IS H'J V OP MOET IK
ÈJ C\,DE WAARHEID SOM
fcVnr JB RAMMÊL6
OCH.LMmiJ
WE.I rttt
HOOR.'
ACH JIJ' J£ K'flDT HET
i£u« om voof? Dtrtcnvt
Tt OPUfcN LN BAAR
HOC KAM PAi
N0U?lKM0tr
MAAR ALïOUCK tN BIN60 20 bWttH TOCH IN 0t
BlNGCWtOrOfAHMWOMTCLWÊri k STflUfcfl
VALLEK ZUN ZÊTOTAtiö IN tfAAT.JC J f WtRKCfl?
NAAR D£ SrfiLLLK
I ZOJOCHlt. WAAR
ft UK IE. 10 NAAR7 Zit in tR LtK UIT Of ZO 7
MOET UIT HUH BUURT BUJV'ÊH
T06N D€GGR.IUA O vETS&ajD m7?ABS£l SRüNP !K
rt£7~8ZN kiaaR a*
tiert l/ERDCR-
7eDfï06£N,
EtJ Dus MArt fKDte VRYHB&
to&j AiereeN awirtên on
G€f<J£V£ V/W D£GoktUA,Dt£
VER80U6fi£R££RD ZAT.
V/AT
TA4/M
HAAL
PAAT£N
rtSTMYUtr
CHAMP
HAHA
'H6LAN nrw -
Mv zei rsNOOMoo/r/NPe
GELEG&1HZ7t> G£STecDOrt
VAM/TVAt KtUtJAj£AJ 7£ TOAJFAj
DEER LODGE. Leden
van de Nationale Garde van de
staat Montana hebben zater
dag een einde gemaakt aan één
van de meest spectaculaire ge-
vangenïsoproeren die de Ver
enigde Staten ooit gekend
heeft. De beide leiders der op
standelingen, de 50-jarïge be
roeps-inbreker Jerry Myles en
de 19-jarige moordenaar, Lee
Smart, hebben zelfmoord ge
pleegd. De opstand werd be
dwongen door gebruik te ma
ken van zwaar anti-tank ge
schut en mitrailleurs.
Het oproer onder de 435 gevange
nen begon donderdagmiddag. De on
derdirecteur. Theodore Roth, werd
doodgeschoten en een bewaker neer
gestoken. De opstandelingen namen
16 gevangenis-employés en 5 „ver
klikkers" in gijzeling en dreigden
hen levend te verbranden, als de
autoriteit een aanval op de gevan
genis zouden laten uitvoeren.
Zaterdagochtend schoten leden van
de Nationale Garde «iet bazooka's
een gat in de muur van het cellen
blok. Na een vuurgevecht van drie
kwartier was de opstand onderdrukt
De gijzelaars, die direct toen zij
hoorden schieten, matrassen voor
hun celramen hadden gehouden met
het oog op eventuele represailles
van de opstandelingen, konden onge
deerd worden bevrijd. Twee militai
ren Hepen lichte verwondingen op.
Toen de gegijzelden bevrijd wer
den, waren de gevechten in de ove
rige gedeelten van het gebouw nog
in volle gang. Zij moesten rennen
voor hun leven. Eén van hen, bewa
ker Laurence Cozzens, vertelde, dat
zij de gevangenen hoorden schreeu
wen: „Daar komen ze". In paniek
begon men toen de cellen af te
schermen tegen zogenaamde „Molo-
tow-cocktails".
Alle gijzelaars verkeren in goede
conditie. Eén van hen is met de kolf
van eeii geweer in het gezicht ge-'
slagen.
Twee uur nadat het vuur geopend
werd, was de opstand geheel be
dwongen. Zij was uitgebroken uit
protest tegen de slechte staat, waarin
het sanitair van de gevangenis ver
keerde en over de slechte behande
ling der gevangenen. De opstande
lingen beschikten over minstens twee
moderne machine-geweren en vrij
veel munitie.
en de kerk ging juist uit. Hij zag
haar, cu zij zag hem. En voor alle
bei was het liefde op hét eerste ge
zicht.
Sicilioanse zeden stonden destijds
echter niet toe, dat geliefden eikan
der het zoete geheim zo maar'toe
fluisterden. Om u de waarheid te
zeggen, heb ik altijd gedacht, dat
zulk soort zaken juist in Italië een
beetje vlotter gingen dan elders,
maar dat moet een vooroordeel van
mij zijn; ik vermoed, dat de Ita
liaanse 'opera dat misverstand op
haar geweten heeft. In elk geval:
Vincento zei niets èri bieef als tuin-!
man zwijgend zijn brood garen. En
Flavia bleef in haar keuken, zuchten
en spaghetti bereiden. Toén kreeg
Vincento werk in het Noorden van
Italië. Hij vertrok uit 2ijn dorp. En
laat hij daar nu pas onlangs in weer
gekeerd zijn. Na meer dan vijftig
jaar. Hij was nog ongetrouwd, en
ook Flavia had élke poging om
in het huwelijk te storten met aan
doenlijke haistarrigheid weten te
weerstaan.
In die vijftig jaren waren hun ge
voelens-niet veranderd, maar wèl de
zeden op het schone eiland van Si
cilië. Wat in 1904 nog niet mocht, dat
kon nu, in 1959. wèl. Met beverige
stemmen vertelden ze elkaar; dat ze
elkander móchten. Nou, en toen zijn
ze getrouwd, en ze leefden nog lang
en gelukkig samen, en toen kwam er
een olifant met een lange snuit en
nou is het verhaaltje uit. Nu vraagt
u, zeer gewaardeerde lezer, wat is
er van dit verhaal waar? Ik weet 't
heus niet- Varia-joumalistick is geen
exacte wetenschap.
Maar voor het volgende verhaal,
dat ik nit. ga vertellen (en dat fa
milie moet zijn van Vincento en Fla
via) sta ik in.
Toen ik verleden jaar in een klein
plaatsje op de Oostkust van Italië de
zomer ging opzoeken, die niet ver
der dan de Alpen naar het Noorden
wilde komen, ontdekte ik een koel
kroegje, dat niet veel meer was dan
klein -.uvershol onder een groot
hotei. Aan de zolder Ynngen knof-
lookworstjes en flessen wijn met
rieten rokjes aan. De barkeeper was
een oud kereltje: na drie glaasjes
melk zwoeren wij elkaar eeuwige
vriendschap. Het was toen. dat hij
mij dringend, uitnodigde te zijner
ere een „Gesarina" te drinken.
„Wat is een Ce.sarina?"
„Een cocktail, die ik hebuitge
vonden."
Zijn uitvinding smaakte naar haar
water. waarin een nest jonge hondjes
is meegekookt. Méar ik zei, dat de
nectar niet hemelser kon zijn.
„Mijn Cesarina heeft een geschie
denis." zei hij met de glimlach van
Jeen man, die weet tegen een man te
spreken.1
f „Welke?"
„Dat kan. ik niet vertellen. Maar
het heeft te maken met de amore."
Diezelfde dag ontfutselde ik een
kelner van het hotel boven het ro
vershol de sleutel tot het geheim. Ik
moest maar eens gaan praten mét
het vrouwtje, dat in oen tentje aan
het strand doodgewone mosselen tot
een kostelijke "maar niet kostbare
lekkernij wist om te toveren.
Die vertelde me, boordevol trots,
dat de barkeeper en zij in hun jeugd
verliefdop elkaar waren geweest.
Zij 'wisten het van elkaar. Maar hij
móest op reis, zoals nu eenmaal de
zure plicht is van de slaven der ge
zelligheid, die wij kelner noemen.
Dertig jaar bleef hij weg. Toen hij
terugkwam'was hy getrouwd, maar
zij niet. Zij had vele aanzoeken af
geslagen. te had op haar jeugdlief
de gewacht. Dat wist iedereen in het
dorp. Geen wonder dus, dat de te
ruggekeerde spoedig op de hoogte
werd gebracht. Hij begon in het
dorp zijn eigen zaak; het rovershol.
Hij vond z'n eigen c ;taii uit: haar
water met jonge hondjes. En die
cocktail noemde hij naar haar: Ce
sarina.
„Elke keer ais iemand een Cesari
na bestelt, brengt hij hulde aan mij."
Want beste lezer, de dichterlijke
ziel vindt altijd een weg om zijn
rijkdom aan gevoelens zó te uiten,
dat ook anderen er de ontroering
van ondergaan. Dantedichtte, Mi
chel An gel o schilderde, Verdi com
poneerde en mijn barkeepertje vond
een drankje uit. dat, hij. Cesarina
noemde; wat is het" verschil vraagt
ide filosoof, yan de koude grond uit
I het Noorden.
BELGRADO, Indonesië zal een
partij munitie van Joego-Slavïë ko
pen, heeft de onderchef van de In
donesische generale staf, kolonel
Ahmad Jani, zondag te Belgrado be
kend gemaakt.
56
Meneer Péacock kwam twee da
gen later terug, maar ze was niet
vóór donderdag in de gelegenheid
zekerheid te krijgen. Een bezoek aan
Londen was iets bijzonders voor
hem: voor zijn vrouw-volk had het
ai het-vreemde; en opwindende van
een wereldreis. Ze drongen om hem
heen, overstroomden hem met vra
gen en toonden luid hun verontwaar
diging over zijn plagend-korte ant
woorden. Had hij bij oom Richard
gelogeerd? Ja. Was hij naar de
schouwburg geweest? Nee. Wat had
hij dan gedaan en gezien? Wat voor
avonturen had hij beleefd? Hij was
's morgens opgestaan deelde hij bun
mee, en 's avonds naar bed gegaan
en in de tussentijd had hij heel wat
mensen ontmoet die allemaal, hoewel
ze in Londen woonden, ogen in hun
hoofd en neuzen boven hun kin had
den. En of hij blij was weer thuis te
zijn? Hij moest even tijd hebben
om die vraag eens goed te overden
ken, maar hij kon in ieder geval be
loven dat hij er zich zo goed moge
lijk doorheen zou slaan. Alleen Sa
ra, die zijn spel meespeelde, hield
zich wat afzijdig van de inquisitie.
Ze wist dat, hoewel hij ervan genoot
hun nieuwsgierigheid 20 te prikke
len, hij te gelegener tijd vroeg of
laat, als de rust- was weergekeerd
hun alles zou vertellen wat er te ver
tellen was. Overigens, het belang
rijkste feit dat hij had, was, dat het
doel van zijn reis bereikt was: er
waren schikkingen getroffen voor de
vestiging van een kantoor van zijn
firma in Londen, in Lineolns Inn
Fields.
Boven, op de eerste verdieping
was een klein kamertje dat papa's
studeerkamer werd genoemd en
im GEBALD BUUETT
waar meneer Peacock zich terug
trok als hij alleen wilde zijn. Cathe
rine had, toen zij nog klein was,
eens tegen een bezoeker gezegd:
„dat is de kamer waar papa slaapt"
en het was waar dat hij soms met
een dik, in leer gebonden boek op
zijn knie, zijn ogen een ogenblik
sloot, in het volste v-ertrouwen dat
hij noch gestoord, noch ontdekt zou
worden.
„Mag ik even binnenkomen, papa?"
zei Sara en keek om een hoek van
de deur.
„Hè? Natuurlijk, kind." Hij legde
zijn pen neer.
Z'u kwam de kamer binnen. „Stoor
ik u in uw correspondentie?"
„Dat is een onloochenbaar feit,"
zei meneer Peacock. „Het zou nutte
loos rijn dat te ontkennen," Hij glim
lachte vriendelijk. „Maar die brief
kan wachten."
„Ik wou met u praten," zei Sara
en ging op de armleuning van een
stoel zitten.
„Ja?" Hij keek haar onderzoe
kend, over zijn bril, aan.
„Ik heb iemand leren kennen in
Meonthorpe. Een erg aardige jonge
man."
„Dat is heel prettig."
„Ik vroeg mij af of het geen goed
ide? zou zijn om hem hier voor een
paar dagen te vragen, in de vakan
tie."
„Moet ik daaruit opmaken dat de
jongeman nog op school is?"
„Wees nu niet zo flauw, papa. Hij
is leraar. En hij is ouder dan ik."
„Arme kerel. Hoe kan bü die last
der jaren torsen?"
„De kwestie is." zei Sara flink,
de plagende woorden negerend,
..dat... we,.; van elkaar houden.
En... hy heeft me ten huwelijk ge
vraagd."
„O ja? Was dat niet wat vlug. na
zo'n. korte kennismaking?"
„Ik denk dat u hem wel aardig
zult vinden, papa."
„Daar ben ik wel toe geneigd, kind.
Hij mac wat voortvarend zijn, maar
hij blijkt een goede smaak te heb
ben."
„Dank u, papa."
„Maar dat wil niet zeggen dat ik
hem aanvaard als schoonzoon.
„Zoüdt u willen weien hoe hij
heet?" zei Sara. „Of vindt u dat
er niet toe doet?"
„Op je beide vragen is het ant
woord ja", lieve Sara. Om te we
ten hoe hij heet, kan eventueel van
pas komen, aan de andere kant heeft
zijn naam geeri invloed op zijn ge
schiktheid."
Op grond van deze geringe aan
moediging. vertelde Sara alles wat
zij van Edward Linton wist. Zij
merkte, toen haar verhaal tot een
eind kwam, dat het verbijsterend
weinig was.
„Jullie kent elkaar niet veel lan
ger dan een week." zei meneer Pea
cock. „Je hebt hem twee keer gespro
ken, begrijp ik of was het drie
keer? Je hebt in totaal misschien een
half uur in zijn gezelschap doorgei
bracht. En stel je je op grond daar
van voor, je hele verdere leven met
hem door te brengen? Werkelijk,
lieve kind, je verbaast me. Ik dacht
dat je een verstandige _jonge vrouw
was. Moet ik er op wijzen dat het
huwelijk van lange duur is en vaak
moeilijk? Ik twijfel er niet aan of je
verbeeldt je dat je dolverliefd bent.
Dat is heel belangrijk en bijzonder
.aangenaam, Maar werkelijk, het is
niet voldoende. Heb je ooit eerder,
als ik vragen mag, dergelijke gevoe
lens gehad?"
„Nee, nooit," zei Sara, diep blozend.
„Des te erger. De ervaring is nieuw
voor je en daardoor overweldigend.
Het mogelijk dat die jongeman zo
is, of bijna zo is, als jij denkt. Maar
jij bent. nog met, in een positie om
daar over te oordeien. Je moet je
zelf de tijd geven, kind. En."-voeg
de hij er met nadruk aan toe: „3®
moet hem de tijd laten, die arme
kerel. Is het bij je opgekomen 'aat
hij misschien al spijt heeft, van zijn
impulsiviteit? Dat is meer voorge
komen."
(wordt vervolgd)
