OERCONSERVATIEF f Willem Ploeger was „een fijne meester" DUIMEN VOOR J. NIJS EN VOOR JO LICHT Naam 1300333 OPGEVANGE ANDERS DAN ANDEREN SIEMENS STANDARD TEJLE -DUBBEL Vanavond S,A negro girl goes to school"' „Hefil-bell" MeiuUi 1000 en morgen door FRA! <K GODWIN w Spit, Spierpijn DE DOCHTERS VM MEVROUW PEACOCK Zaterdag 2 mei 1959 DE Tweede Kamervoorzitter, de Keer Kortenhorst, heeft de Eerste Kamer een soort van werkverschaffing genoemd. Het is een feit, dat in de parlementaire verhoudingen ais iet of wat ongewoon moet worden aangemerkt, ook al sprak de heer Kortenhorst niet in zijn officiële kwaliteit. De vraag intussen, in hoeverre het de voorzitter van het ene deel van het parlement past, het andere dee).van het parle ment te diskwalificeren, moet maar in de sfeer van het Binnenhof zelf worden beantwoord. Tactvol lijkt het ons niet, maar de heer Kortenhorst kan rich, naar de ervaring heeft geleerd, nu eenmaal vee) veroorloven. Los hiervan is het misschien de moeite waard, op het betoog van de heer Kortenhorst eens wat nader in te gaan. Hij sprak voor een hoofdzakelijk uit P.B.O.-functionarissen bestaand gehoor, en men kan zich afvragen, wat deze met het bestaan of niet-be staan van de Eerste Kamer te maken hebben. De zaak wordt duidelijk als men weet, dat de heer Kortenhorst eigenlijk de Eerste Kame.r door corpo ratieve iicnamm zou willen vervangen. Er is op het ogenblik een Sociaal- Economische daad; en al beantwoordt die misschien niet helemaal aan de wensen van de heer Kortenhorst, en ai zou hij hem misschien liever So ciaal-Economische Kamer noemen, het zijn toch lichamen van deze aard, die hij gaarne in de plaats zag van de Eerste KameT. Hij had het ook over een Kamer van Vervoer en een Kamer van de Landbouw; er zijn evenveel Kamers denkbaar als er ..standen" zijn, standen dan in het hoofd zakelijk rooms-katholiek spraakgebruik. Oerconservatief noemde de heer Kortenhorst de opvatting, dat maar het best bij het oude systeem kan worden volhard. Misschien zit daar wel wat in, maar het betekent volstrekt niet, dat hetgeen de heer Kortenhorst wil, het summum van aantrekkelijkheid en vooruitstrevendheid is. Eerlijk ge zegd verbaast het ons namelijk, dat de heer Kortenhorst zo vrijmoedig komt met ideeën, die noch als kraaknïeuw, noch (wat veel erger is), als brand schoon kunnen gelden. EUROPA heeft namelijk enige ervaring met standen; of corporaties, zoals ze beter bekend zijn. Mussolini kende zijn corporaties, die dienden om de afschaffing van de instellingen der democratie te bemantelen en te rechtvaardigen. Deze corporaties moesten de illu sie wekken, dat het met de arbeidsonrust was gedaan. Inpiaats van de vroegere stakingen beleefde men nu de solidariteit in het bedrijfsleven. Het stelsel is op die grond ook wel eens solidarisme genoemd. De praktijk kwam natuurlijk hierop neer, dat de angst regeerde. De staatsmacht was in han den van één partij, die eenvoudig het einde van de klassenstrijd had gepro clameerd en te allen tijde bereid was. dit degenen in te peperen, die zich vermaten, het niei te geloven. Het was daarom volstrekt geen toeval, dat met het fascisme ook de corporaties zijn ondergegaan. Dat was Italië; Oostenrijk heeft iets soortgelijks geprobeerd len tijde van de zogeheten katholieke standenstaat van Dol!fuss en Schnuschrtigg. Ook in dit geval ging het corporatisme gepaard aan politieke onvrijheid. Het is -een episode, waaraan Oostenrijk een allesbehalve goede herinnering be waart. Ter opfrissing van het geheugen is het niet zonder belang, er aan te herinneren, dat in de crisisjaren dec democratie vóór de tweede wereld oorlog ook in de vrije landen het corporatisme veelvuldig is gepropageerd door mensen, die de vrijheid geen goed hart toedroegen. Nu zeggen wij volstrekt niet, dat de heer Kortenhorst de vrijheid geen goed hart toedraagt: maar het lijkt ons toch toe, dat hij de corporatieve instellingen, zoals hij die zich denkt, zeer te kwader ure in verband heeft gebracht met de vermeende overbodigheid van de Eerste Kamer. Want de Eerste Kamer is een met bevoegdheden uitgerust politiek instituut; en wan neer ergens voor moet worden gewaakt, dan is het voor het toekennen van politieke invloed aan organen uit het economisch leven. OM het nog anders te zeggeneen stuk parlement is in het democra tische Westen altijd een grootheid, die op geen enkele wijze met economische instellingen in verband mag worden gebracht. Wan neer dit wel gebeurt, getuigt dat tiaar onze mening van begrips verwarring, althans bij een goede democraat. De tijd van de verstarde gilden is voorbij, en mag niet terugkeren. De opvatting, dat de ..standen" onveranderlijk zrjn en op hun wijze aan de politieke wilsvorming moeten bijdragen, i% oi.i het eigenste woord van de heer Kortenhorst te gebrui ken, oerconservatief. Wij hebben eerdcT deze week het gebrek aan overeenstemming in het advies van de S.E.R. over een aan'al economische vraagstukken in verband gebracht met het feit, dat momenteel in politiek opzicht een hergroepering wordt beproefd, wat een economisch adviesorgaan niet kan negeren en waarop het ook niet vooruit kan lopen, laat staan, dat het er leiding aan kan geven. Dat xs het verschil met de corporaties, zoals twijfelaars aan de democratie die hebben gezienen dat is de reden, dat de Eerste Kamer geheel los staat van een ontwikkeling, zoals de'heer Kortenhorst die wenst. De Eerste Kamer is omstreden geweest, zolang ze heeft bestaan; maar baar handhaving of verdwijning is een zuiver politieke zaak, Hoe men ook denkt over de juistheid van de er door de heer Kortenhorst tegen aangevoerde argument?: men za! voor een vruchtbare gedachtenwisseling met correctie ven moeten komen, die op het geval passen. Die yan de heer Kortenhorst doen dat zeer beslist niet. Advertentie 1M.) SLEDE-STOFZUIGER licht gewicht aaq grote zuigkracht t, |4Ö," Vervolg van pa<«. 1 rning. Een man die daardoor on danks uiterlijke verschillen en ver schillen in karakter vaak zo sterk aan Oir.e Jan van Zutphen deed den ken. ER hebben geruchten gelopen dat Bert Garthoff op deze avond dr. Willem Drees voor de camera's zou brengen. Garthoff zei er niet ja en niet nee op. Toen meester Ploeger zyn leerlinge Marie Hamel (Miekiel in de erezetel afloste, bleven velen in de 2aal geloven dat hij deze op een later uur weer aan de oud-pre- j mier zou afstaan. Deze verwachtin- gen., die ook nog voedsel vonden doordat in vele plaatsen in de zalen j voor de Een Mei-vergaderingen TV- i toestellen waren geplaatst „met het oog op een bijzonder programma", werden niet bewaarheid. Opnieuw is het geheim goed be waard gebleven en opnieuw heeft de ploeg waarvan Garthoff als enige in de openbaarheid treedt voortreffe lijk werk geleverd. IK ben er in gelopen, maar ik heb er geen spijt van." zei meester Ploeger in zijn slotwoord. Van 1897^1938 heeft hij voor de klas gestaan (met een korte onderbre king als directeur van de uitgeverij „Ontwikkeling", waar Suzanne „Sientje" Witteboon werkte). Zijn oudste oud-leerling, die we te zien kregen, was 71, zijn jongste 34. Zij zeiden: „Je hebt ons, arbeiderskin deren. op school iets gegeven voor het hele leven." En meeste" Ploeger zelf: „Ik heb in de eerste plaats wil len opvoeden. Het leven -was daar een onderdeel van." Een televisietoe stel was gisteravond de beloning van de VARA voor wat meester Ploeger de kijkers heeft geschonken. W.Jnrx. sie, het KIR, op zeer gelukkige wijze samenwerken. Er worden vragen gesteld aan de „hersengymnast". Dit zal deze eerste keer zijn de Zwollenaar David Wijn beek, die een unieke parate kennis be2i* over het Huis van Oranje, Als de hersengymnast faalt, wordt een beroep gedaan op een sportsman, die door een bepaalde prestatie te leveren dit falen weer ongedaan kan maken. De sportsman is morgen avond de Belgische wielrenner Rik van Steenbergen, Quizmaster van David Wijnbeek is de Belg Paul van Dessel die in Bus- sum gastheer is. Jan Blaaser neemt voor deze directe uitzending in Brus sel dezelfde plaats in bij Rik van Steenbergen. Radio ERN9TIGE MUZIEK 7,408.20 KRO. act Ra die "libarmo- nisch Orkest o.l.v. Bernard Haitink voert uit van Strawinski „L« Sacre dn printtmps". 11.22—12.00 KRO Man us WlUemsen laat nieuwe klassieke gram.platen horen. OPERA 6.20—7,00 VARA. Het Kleine Omroep koor met het Omroeporkest oj.v. Jan van Epenhuysen voert fragmenten uit opera's van Modeste Moesorgski. LICHTE MUZIEK 10.0510.35 KRO. Optreden van Cas cade D.I.V. Johnny Ombaeh. 10.4011.15 VARA. Gram.-opnamen van Perry Como, The Clark Sisters en Les Baxter. GESPROKEN WOORD 9.45—10.00 VARA. Politieke commen taar van de heer Voskuil. DIVERSEN 8.059.30 VARA. Amusementspro gramma. 8.35—9.55 KRO. Amusementsprogram ma. (Advertentie 1M.) Televisie JOURNAAL en weeroverzlcïit £8.00) en hiern» een VARA-programma, dat bestaat uit: Filmreportage van de opening van de nieuwe vleugel van, de VARA-stndio (8.20), Teddy Schol- ten, die commentaar geeft bij tele- recordings van haar optreden in Ant werpen, Frankfort, Milaan en Partls Morgenavond is net in de tv „Tele-dubbeI"-avond", de eerste kennismaking van de Nederlandse kijker met een spel,dat in vele lan den (vooral in Frankrijk) reeds gro te populariteit heeft verworven. Ver» heugend is „Tele-dubbel" ook, omdat hier de KRO en do Vlaamse televi- Advertentie Md.) p EN persfoto van een vijftienjarig ■«-•negermeisje en een krantever- slag van hetgeen dit meisje onder vond op een schooldag in de tijd van de schoolstrijd in Little Rock inspi reerden Ignace Lillen een in Po len geboren componist die sinds 1940 in Nederland leeft tot het compo neren van een schoolcantate „A ne gro girl goes to school". Liiien heeft dit eenvoudige, tragi sche gegeven sober behandeld. Een spreker vertelt met de objectieve be woordingen van het journalistieke verslag over het leed, dat dit meisje op aanstoken van een enkeling wordt aargedaan, maar ook van de sym pathie die zij van hot grootste deel van haar medescholieren ondervindt» Koren leveren commentaar op het gesprokene of plaatsen m enkele spirituals het gebeuren in een wij- j der perspectief. Twee solostemmen vertolken meer individuele emoties. Ook de muzikale uitwerking is eenvoudig. De componist heeft zich beperkt tot het voorschrijven, van koor. 2 soli, vierhandig piano en slagwerk. De vocale partijen zijn ge heel diatonisch en daardoor zonder veel moeite door de jeugd te zingen. Zij spreken gemakkelijk aan zonder in het banale te vervallen. Ondanks de diatonische eenvoud is deze cantate duidelijk een muziek van deze tyd, niet alleen door do gematigd moderne pianobegeleiding, maar vooral door de snelheid van handeling de verscheidenheid in het gebruik van het koor, dat nu eens vrijuit, dan weer in korte, droge fragmenten zingt, als spreekkoor op treedt of korte exclamaties uitstoot. De gespannen uitvoering door het koor van het Dalton Lyceum jn Den Haag o.l.v. Sipke de Jong heeft ge-v toond hoe de jeugd door dit werk' gegrepen is. W. A. De beide quizmasters in Tele- dubbel". Links onze landgenoot Jan Blaaser, rechts de Belg Paul van Dessel. Verlangt de enige oplossing voor correcte dames- en herenfciet/mg. Alléén „Hef it-belt" voorkomt hot lelijk omkrullen tin de band ven rok ol pantalon. „Heflt-belt" it overal verkrijgbaar: to maatkleding*, conleciie* «n ook Jo» in iourmTurenralcen. mMf>d tampon» Ik om»» hyq bA»od« blnuw Uw nptuhete* diogM kumk hak (8.30), een humoristische film van Afi- bott en, Costelto (8,55), h.et optreden van de winnaar of winnares van een wedstrijd onder jonge cabaretartiesten (9,20) en tot slot de quiz „Je neemt er wat van mee", waarin de heren J. Nijs (Tweede wereldoorlog) en J* A. Licht (Rembrandt) ruilen tracliteh de duizend gulden te bemachtigen. Radio ERNSTIGE MUZIEK 2.20—2.50 AVRO. Gustav Leonhardt voert uit de ciavecimbel suites in E gr. en in F kl. van Hindci. 2.30—3.30 KRO, Het RadiofÜharmo- niseh Orkest o.Lv. Hein Jordans met Janny van Wering, klavecimbel, spe len werken van Wagner, Pouienc en Franck 3.304.30 AVRO. Het Radio Kamer orkest o.l.v, Rien Rats m.rn.v. Ria Groot piano, in werken van Cima- rosa, Mozart en Hay dn. 3.304.00 KRO. Muzikale causerie van. Willem Andiiessen over de Rus sische componist Borodlen. 8.45—9.2$ KRO. Uitvoering van. het Radiofonisch gedicht voor spreek stemmen, Ondes Martenot, gemengd koor, jongenskoor en orkest „La muraille de larmes" van Henri To- niasi. dirigent is de componist 30.3011,00 VARA. In dc reeks muzi kale coryfeeën een keuze uit het repertoire van de violist Mlscha El- man. 11.2012.00 AVRO. Uitvoering op gram.platen van het kwintet voor twee violen, .altviool cello en piano in F kl. van Franck. FOLKLORE ll.49~12.00 KRO. Tot besluit van. het avondprogramma volksmuziek uit Macedonië. LICHTE MUZIEK 1.30—2.09 VARA. „Even bijdraaien" met verzoek gram.platen, 8.05—8.50 AVRO. „Hel 't was In de mei", een licht muzikaal programma. HOORSPELEN 1.10—1.30. KRO. „De Wadders". 5.30—5_50 VARA. „De helpende hand". 8,50—9.30 AVRO „De maansteen". 9.35—10.20 KRO. „Wie gaat er mee naar Engeland varen GESPROKEN WOORD 2.50—3.05 AVRO. Causerie over het Jodendom In de laatste twee eeuwen. DIVERSEN 10.4511.15 VARA. Cabaretprogram- ma „De speeldoos", 1.20—1.30 AVRO. Extra uitzending in de reeks „Alles op één kaart''. 7.09 VPRO. "Verkorte Pesach- dlenst uit de synagoge van de Li beraal Joodse Gemeente in. Amster dam. 1 Televisie UITZENDING van de KRO. Deze be gint met een nieuwe quiz, in sa menwerking van de KRO met Vlaamse televisie, genaamd „Tele-dnb- bel" (8.90). In aansluiting «hierop een populair klassiek concert door het Kunstmaandorkest o.l.v. Anion Kers jes. m.m.v. de pianist Jan Huckrirde. Uitgevoerd zal worden het pianocon cert in A gr van Mozart. K.V. 488. (Advertentie LM.) Hr zijn televisiekijkers die ri-AlLES IN ORDE l-7£rjQQ|CA-10L?/lKWAS...li<.WAS HET SPOT MS VAN DIE SCENE, "rÊB DOODSBANG SN PAN DIE ONZIN VAN JOHN MET DIS REVOLVER. WAS NATUURLIJK, BLUF JE SCH'JNT JE DtE HELE 5&- SCHreDENlS VAN VANAVOND MO SAL AAN T£ TREKKEN PRAAT-ER MAAR NIET OVER-VERGEET HST MAARKUN J6 DE VDR16E KEER NOS HERINNEREN DATJ IN DEZE KAR HEBT GEZETEN OLIVE IK WEETNIET WAT IK MOET ZE&5EN. IK HER JE 20 DACHT DATHE& MAAR IK ZEI TOCH DATJE HET MOEST VERGETEN? TOT OP ZSK&RE HOCGte KAN IK HET JOHN NOG NlfT EENS KWAL'JK NE MEN, IK HEB HSM OOK GEMENE STREEK SELE VERD IN VERBAND M£T JOU ÏAftR.. e>ui>Mir p* WACHT tttib.VROUW- 'K HOORDE NEX WATSPROtTft £N PAiry voOR5rtiO£N tri, verdraaid ik geloop dat het t£N GOED IDEE Ib.Io'NEfr- HUI5 LANótr TJA IK VIND HET RtVZÉ. AARDIG MN JULLIE HOOR. MAAS ZO GEVVët- DlGP KOKKIN BEN NOG Wtl MAAR fRtD DM17 >5 EEN HANDIGE TIMMERMAN EN ALS HU WAT HUlP KRIJGT 15 ER &E5T >tlf> VAN Tt MAKtN I DUi DAT Ij MIJN plan. mevrouw 5MiT. wat Denkt U ERVAN? it EENS HEN L VERVALLEN DU jCHUUR ER eWRLCTTe 3W1HT &R21N IN TC -HEBBEN V*AR6MNWe&AH, NÓG titer AAN de duizend gulden; de Belgische Ne- j sterfc meeleven met de deelne- j.derlander _J. Nijs (kennis van de mers aan een quiz dat ze op het Tweede Wereldoorlog), en ons aller spannendste ogenblik het Uejst tie j vriend J(Jo) A Lxcht (Rembrandt- ogen zouden afwenden. Die -mensen j specialist). Ze zullen zicb wurmen m zullen het xumacoitd moeilijk hebben zweetkamertje, luisteren, pieke- j tijdens de quiz „Je neemt er tvat van ren ®n, hopen we een blijkge- me." mn Theo Eerdmans ven dat,fe het antwoord weten Onze Twee kandidaten rukken op naar,! oren zullen dan dat ..zenuwe-geluid' dat .de wachttijd vult, beter kunnen verdragen. De heer Licht arbeider 'in de j spuitgieterij van Philips in Eindho- 1 ven heeft nog dagelijks een om- Pullen-rijm TV-qulz "belevenis feestmuziek duizend piek kijker thuis bier in huis Pul erbij even blij kiest zeer wijs Amstel-prijs! AMSFrL TANANARIVE. Philibert vangrijke post. Enfin daar hoort u j Tsiranana is gekozen tot president vanavond wel meer van. van de semi-autonome republiek Duimen voor de slachtoffers kan I Madagascar. Tsiranana is pro-Frans geen kwaad om uw opgekropte ze- en een vriend van president De nmvai te kalmeren. Gaulle. f~ÏNLANGS schreef ik in deze hoek een (uit de duim. gezogen.) ver haaltje, dot ik in Breda liet spelen Et kioam een eigenzinnige oude man in voor, die ik, ook al weer met de duim in de mond, J. W. Kikker. bouwer noemde, 'n ongewone naarn die mij dau ook aanleiding gaf i» een bijzin myn meegevoel te betui gen, met de stakker, die een leoen lang naar deze schertsfclanfc finrf moeten luisteren De volgende dag ontving ik een knorrig schrijven van mejuffrouw C Kikkerbouwer uit Amsterdam, waar in als een smartelijk detail vermeld stond: „De man uie ik binnenkort „mijn echtgenoot" hoopte te noemen heeft zich vrijdagavond j.l. met ui» stukje in de hand vrolijk gemaakt over mijn vaam". Vervolgens bereid de zij er mij op voor, dat haar vader te Breda ik herhaal; te Breda de wet in de arm zou nemen om ge noegdoeningen te verkrijgen. Een paar dagen later gewerd mi? een missieue, die, krachtens het ge drukte briefhoofd, ajKomstig was van J. V?. Kikkerbouwer, Koninginne straat 37, BredaDe afzender, ge- pensioneerd leraar Nederlands, meld de op verbolgen toon, dat wei twin tig mensen hem, in zijn stamcafé te Breda, door mijn toedoen had. den uitgelachen. Hij had daarop wraakzuchtig, de moeite genomen na te 'gaan, welke naam achter h®t pseudoniem Kronkel verborgen gaat en vervolgde „Ik vind, dat iemand, die zelf de naam Carmiggelt voorttorst, niet zo lichtvaardig moet overgaan tot het belachelijk maken van goed-Neder- landse namen. Uw naam komt voort uit C'arm'iggelt, waarbij arm'iggeli staat voor „doodgewoon" (arm in het Oud-Nederlands) en iggelt voor egel, stekelvarken (Middel-Neder lands). De voorste C stond waar schijnlijk voor Cornells ter onder scheiding met de familie J'armig- gelt, waar de stamhouder Jan heette. Dit alles slechts terzijde. Ook u kunt het niet helpen, dat uu? voorzaten „doodgewone stekelvarkens" waren. Het legt u echter toet de plicht op voorzichtig te zijn met het klei neren van anderen." Tenslotte vermeldde de heer J. W. Kikkerbouwer, dat hij een met naam en adres genoemde advocaat te Am sterdam opdracht had gegeven tegen mij de stappen te ondernemen, welke hem genoegdoening zouden verschaf fenopdat hij „in de toekomst van dergelijke geniepige aanvallen ver schoond zou blijven." Tot zover de feiten Wtg een beroep als het mijne uit oefent, is er zich van bewust, dat de practical jokers nooit slapen, zo dat hij zich voortbeweegt met de voorzichtige tred van iemand, die een terrein vol landmijnen bewan delt. Onze correspondent te Breda had niet langer dan een uur nodig om op de burgerlijke stand vast te stel len dat in die mooie stad niemand luistert naar de naam Kikkerbou wer. ik belde daarop de in de brief genoemde Amsterdamse advocaat op en zet: Met Kikkerbouwer". „Wie zegt tt?" vroeg de telefoon juffrouw, met begrijpelijke onsteU tenis. ,JHkkerbouwer," hield ik vol, ,JHag ik meneer even?" „Een ogenblikje." Het werd een kloek ogenblik. Toen kwam de advocaat met pakerstem: „Ja meneer Kikkerbouwer?" ,Jk wou u eens vragen," zei ik, welke stappen hebt u tot nog toe ondernomen tegen de vlegel, die mij in dat dagblad zo beledigd hééft?" „Nou eh nog geen," klonk het niet zonder aarzeling. ,JV!acr ik heb u daar toch mee be last," hie ld ik voL ,j)at is te zeggen," zei de advocaat, „ik heb van een relatie vernomen, dat it het plan koestert dat te doen. Maar tk zou willen voorstellen, komt u even naar mijn kantoor Einde van het gesprek. Diezelfde middag zond ik. hem een telegram luidende.JVaarn Kikkerbouwer komt volgens burgerlijke stand Bre da in die stad niet voor. Ben be reid naar vermogen bij te dragen in kosten aanmaak postpapier. Car miggelt" Daarna heb ik niets meer gehoord. Maar wie weet... De energie van practical jokers kent geen grenzen. KRONKEL (Advertentie t.M.) en reumatische pijnen wrtift U eveneen.3 weg met „Als je zoveel van hem houdt," zei Sara opgewonden, „moet je hem ook krijgers Je mag niet gedwon gen worden om hem op te geven!" „Hem opgeven?" Ze staarde voor zich Uit, met droge ogen. zich schuldig tegenover papa en ver onderstelden dat Robert, een man zijnde en daardoor behept met strik te, onpractische opvattingen omtrent wat ai dan niet behoorlijK was, mis schien scrupules zou hebben over het bedriegen van hun ouders. Het was zelfs mogelijk dat ze hem een defi nitieve belofte hadden afgeperst. Zijn antwoord stelde hen gerust, al thans wat dit laatste punt betrof. Het knagen van het geweten be staat voor een groot deel uit de „Ik ben het met jc eens, Emily," zei vrees ontdekt te word :o en iedere hij. „Ik ben van plan haar niet meer keer dat er een brief ongemerkt tew GERALD BUUETT dan drie keer per week te slaan." Catherine was dus vergiffenis ge schonken, maar haar moeders ver ontwaardiging over Robert Crabbe was eerder vermeerderd dan ver minderd. Geen straf, meende zij, was werd ontvangen, verloor die vrees iets van zijn macht. Het duurde niet lang of zij waren in staat van hun strategie te genieten, ter wille van de strategie zelf. Ze behoefden niet langer over de bittere noodzaak uit „Ik heb in het minst geen plan om voor hém^en hoe eer! te weiden, iets waar Sara van het hem op te geven. Behalve als hu hei Sp^noïaSp torn al aar, nadrukkelijk op had met hem kon verbreken, des te beter, gewezen. Om die arme Kitty zelfs VII Ka deze opmerking voor de derde verbieden Robert nog een keer te keer gemaakt te hebben, zei meneer 2ierL alleen om afscheid te nemeiL EEN PARTIJ SCHAAK I Vacock met een vriendelijke glim lach dat dit geenszins in zijn be doeling lag. Het spreekt vanzelf dat er voor iedereen een sombere tijd aanbrak. Mevrouw peacock, die weliswaar niet in staat was aan haar eigen oordeel te twijfelen, was niet zonder „De zaken, lieve, zijn'mijn domein. Het jouwe, waarop ik mij niet be geef, is het huiselijk geluk, waar wij zo overvloedig van genieten." Daar ze direct inzag dat zij ver mededogen. Wanneer alles gebeurde siagen was, zei ze niets meer. Ze zoals zij het wenste, het enige wat vond het onaangenaam, maar haar zij van het leven verlangde, was ze ergernis vermengde 2ich met een onmiddellijk bereid te vergeven en soort van voldoening over het feit, te vergeten. Maar vergeten was met dat zij een man had die ze niet al- zo eenvoudig. Dat Catherine zo on- tijd de wet kon voorschrijven. Te- derworpen afstand had gedaan was genspraak van iemand anders was een onverwachte verrassing voor onver dra gel ijk, 'n hoofdzonde, maar haar geweest; zy had een heviger van Edmund komend, was het bijna tegenstand verwacht, en de stille on- een verdienste, derworpenheid van haar dochter in de volgende weken, zonder pruilen. Er kwam nu iedere week met on- tranen of opstandige uitbarstingen, feilbare punctualiteit een br.jf voor ontwapende haar niet alleen, maar Sara. die het postmerk Meonthorpe bezorgde haar soms momenten van droeg, die weggepakt, verborgen en ongerustheid. Zij rekende er op dat in het geheim gelezen werd. Nie- de tyd en de scheiding hun gunstig mand. behalve de vier betrokkenen, - werk zouden doen maar als ze aan wist dat soms, niet zo vaak gewenst lang in hem stelde, zowel met het haar eigen jonge meisjesjaren dacht werd, de enveloppe niet alleen Ëd- doel de weg te effenen voor zijn kor zij zich niet verhelen dat het ward Lintons brief aan Sara bevatte, eventuele komst, als omdat haar arme kind intussen heel ongelukkig maar ook een gesloten bijdrage voor vrouwelijk instinct haar zei dat ae was. Verscheidene keren vond zij het haar jongere zuster Sara zelf. niet halve waarheid, die een schijn van nodig haar echtgenoot te verzekeren Catherine, had dit eenvoudige, ver- oprechtheid had, doel treffen der zoü dat zij voor haar bestwil hadden ge- metele plan uitgebroed en had naar zijn en minder verdacht dan een ge handeld en dat zij dus, tot het ge- Lincolns Inn Fields geschreven om heimzinnigheid die toch eens verbro- nezingsproces zich had voltrokken, het voor te stellen. Roberts antwoord ken moest worden. Catherine met veel zachtheid moes- was met angst en beven tegemoet ten behandelen. gezien. De beide meisjes voelden (worat vervoigaj as in Sara's ogen een hardheid hoewel ze -wenste dat papa er niet in betrokken was, papa die zo be grijpend was geweest over Edward Linton. „Hij is maar nuttig, hè, die Ed ward van mij!" zei Sara. „Ik zou niet weten hoe wij rtzonder hem zouden hebben klaargespeeld!" „Nuttig!" herhaalde Catherine, ver ontwaardigd. „Ik zal hem mijn le ven lang aanbidden! Wanneer zou hij komen, denk je?" Hij zou eerder komen, bleek het» dan ze hadden durven hopen en langs een weg met minder omwegen dan meneer Peacock zo listig had voorgesteld. Sara had, evenals Ca therine in zichzelf een talent ont dekt voor intrige, geboren uit de omstandigheden. Tot nu toe waren zijn brieven wonderlijk genoeg een geheim gebleven, maar ze had met opzet zijn naam genoemd en had laten doorschemeren dat ze wel be-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1959 | | pagina 1