OERCONSERVATIEF
f
Willem Ploeger was
„een fijne meester"
DUIMEN VOOR J. NIJS
EN VOOR JO LICHT
Naam
1300333
OPGEVANGE
ANDERS DAN ANDEREN
SIEMENS
STANDARD
TEJLE -DUBBEL
Vanavond
S,A negro girl
goes to school"'
„Hefil-bell"
MeiuUi
1000
en morgen
door FRA! <K GODWIN
w
Spit, Spierpijn
DE DOCHTERS VM
MEVROUW PEACOCK
Zaterdag 2 mei 1959
DE Tweede Kamervoorzitter, de Keer Kortenhorst, heeft de Eerste
Kamer een soort van werkverschaffing genoemd. Het is een feit,
dat in de parlementaire verhoudingen ais iet of wat ongewoon
moet worden aangemerkt, ook al sprak de heer Kortenhorst niet
in zijn officiële kwaliteit. De vraag intussen, in hoeverre het de voorzitter
van het ene deel van het parlement past, het andere dee).van het parle
ment te diskwalificeren, moet maar in de sfeer van het Binnenhof zelf
worden beantwoord. Tactvol lijkt het ons niet, maar de heer Kortenhorst
kan rich, naar de ervaring heeft geleerd, nu eenmaal vee) veroorloven. Los
hiervan is het misschien de moeite waard, op het betoog van de heer
Kortenhorst eens wat nader in te gaan.
Hij sprak voor een hoofdzakelijk uit P.B.O.-functionarissen bestaand
gehoor, en men kan zich afvragen, wat deze met het bestaan of niet-be
staan van de Eerste Kamer te maken hebben. De zaak wordt duidelijk als
men weet, dat de heer Kortenhorst eigenlijk de Eerste Kame.r door corpo
ratieve iicnamm zou willen vervangen. Er is op het ogenblik een Sociaal-
Economische daad; en al beantwoordt die misschien niet helemaal aan de
wensen van de heer Kortenhorst, en ai zou hij hem misschien liever So
ciaal-Economische Kamer noemen, het zijn toch lichamen van deze aard,
die hij gaarne in de plaats zag van de Eerste KameT. Hij had het ook
over een Kamer van Vervoer en een Kamer van de Landbouw; er zijn
evenveel Kamers denkbaar als er ..standen" zijn, standen dan in het hoofd
zakelijk rooms-katholiek spraakgebruik.
Oerconservatief noemde de heer Kortenhorst de opvatting, dat maar het
best bij het oude systeem kan worden volhard. Misschien zit daar wel wat
in, maar het betekent volstrekt niet, dat hetgeen de heer Kortenhorst wil,
het summum van aantrekkelijkheid en vooruitstrevendheid is. Eerlijk ge
zegd verbaast het ons namelijk, dat de heer Kortenhorst zo vrijmoedig komt
met ideeën, die noch als kraaknïeuw, noch (wat veel erger is), als brand
schoon kunnen gelden.
EUROPA heeft namelijk enige ervaring met standen; of corporaties,
zoals ze beter bekend zijn. Mussolini kende zijn corporaties, die
dienden om de afschaffing van de instellingen der democratie te
bemantelen en te rechtvaardigen. Deze corporaties moesten de illu
sie wekken, dat het met de arbeidsonrust was gedaan. Inpiaats van de
vroegere stakingen beleefde men nu de solidariteit in het bedrijfsleven. Het
stelsel is op die grond ook wel eens solidarisme genoemd. De praktijk kwam
natuurlijk hierop neer, dat de angst regeerde. De staatsmacht was in han
den van één partij, die eenvoudig het einde van de klassenstrijd had gepro
clameerd en te allen tijde bereid was. dit degenen in te peperen, die zich
vermaten, het niei te geloven. Het was daarom volstrekt geen toeval, dat
met het fascisme ook de corporaties zijn ondergegaan.
Dat was Italië; Oostenrijk heeft iets soortgelijks geprobeerd len tijde van
de zogeheten katholieke standenstaat van Dol!fuss en Schnuschrtigg. Ook in
dit geval ging het corporatisme gepaard aan politieke onvrijheid. Het is
-een episode, waaraan Oostenrijk een allesbehalve goede herinnering be
waart. Ter opfrissing van het geheugen is het niet zonder belang, er aan
te herinneren, dat in de crisisjaren dec democratie vóór de tweede wereld
oorlog ook in de vrije landen het corporatisme veelvuldig is gepropageerd
door mensen, die de vrijheid geen goed hart toedroegen.
Nu zeggen wij volstrekt niet, dat de heer Kortenhorst de vrijheid geen
goed hart toedraagt: maar het lijkt ons toch toe, dat hij de corporatieve
instellingen, zoals hij die zich denkt, zeer te kwader ure in verband heeft
gebracht met de vermeende overbodigheid van de Eerste Kamer. Want de
Eerste Kamer is een met bevoegdheden uitgerust politiek instituut; en wan
neer ergens voor moet worden gewaakt, dan is het voor het toekennen van
politieke invloed aan organen uit het economisch leven.
OM het nog anders te zeggeneen stuk parlement is in het democra
tische Westen altijd een grootheid, die op geen enkele wijze met
economische instellingen in verband mag worden gebracht. Wan
neer dit wel gebeurt, getuigt dat tiaar onze mening van begrips
verwarring, althans bij een goede democraat. De tijd van de verstarde
gilden is voorbij, en mag niet terugkeren. De opvatting, dat de ..standen"
onveranderlijk zrjn en op hun wijze aan de politieke wilsvorming moeten
bijdragen, i% oi.i het eigenste woord van de heer Kortenhorst te gebrui
ken, oerconservatief.
Wij hebben eerdcT deze week het gebrek aan overeenstemming in het
advies van de S.E.R. over een aan'al economische vraagstukken in verband
gebracht met het feit, dat momenteel in politiek opzicht een hergroepering
wordt beproefd, wat een economisch adviesorgaan niet kan negeren en
waarop het ook niet vooruit kan lopen, laat staan, dat het er leiding aan
kan geven. Dat xs het verschil met de corporaties, zoals twijfelaars aan de
democratie die hebben gezienen dat is de reden, dat de Eerste Kamer
geheel los staat van een ontwikkeling, zoals de'heer Kortenhorst die wenst.
De Eerste Kamer is omstreden geweest, zolang ze heeft bestaan; maar baar
handhaving of verdwijning is een zuiver politieke zaak, Hoe men ook denkt
over de juistheid van de er door de heer Kortenhorst tegen aangevoerde
argument?: men za! voor een vruchtbare gedachtenwisseling met correctie
ven moeten komen, die op het geval passen. Die yan de heer Kortenhorst
doen dat zeer beslist niet.
Advertentie 1M.)
SLEDE-STOFZUIGER
licht gewicht aaq
grote zuigkracht t, |4Ö,"
Vervolg van pa<«. 1
rning. Een man die daardoor on
danks uiterlijke verschillen en ver
schillen in karakter vaak zo sterk
aan Oir.e Jan van Zutphen deed den
ken.
ER hebben geruchten gelopen dat
Bert Garthoff op deze avond dr.
Willem Drees voor de camera's zou
brengen. Garthoff zei er niet ja en
niet nee op. Toen meester Ploeger
zyn leerlinge Marie Hamel (Miekiel
in de erezetel afloste, bleven velen
in de 2aal geloven dat hij deze op
een later uur weer aan de oud-pre- j
mier zou afstaan. Deze verwachtin-
gen., die ook nog voedsel vonden
doordat in vele plaatsen in de zalen j
voor de Een Mei-vergaderingen TV- i
toestellen waren geplaatst „met het
oog op een bijzonder programma",
werden niet bewaarheid.
Opnieuw is het geheim goed be
waard gebleven en opnieuw heeft de
ploeg waarvan Garthoff als enige in
de openbaarheid treedt voortreffe
lijk werk geleverd.
IK ben er in gelopen, maar ik
heb er geen spijt van." zei
meester Ploeger in zijn slotwoord.
Van 1897^1938 heeft hij voor de klas
gestaan (met een korte onderbre
king als directeur van de uitgeverij
„Ontwikkeling", waar Suzanne
„Sientje" Witteboon werkte). Zijn
oudste oud-leerling, die we te zien
kregen, was 71, zijn jongste 34. Zij
zeiden: „Je hebt ons, arbeiderskin
deren. op school iets gegeven voor
het hele leven." En meeste" Ploeger
zelf: „Ik heb in de eerste plaats wil
len opvoeden. Het leven -was daar
een onderdeel van." Een televisietoe
stel was gisteravond de beloning van
de VARA voor wat meester Ploeger
de kijkers heeft geschonken.
W.Jnrx.
sie, het KIR, op zeer gelukkige wijze
samenwerken.
Er worden vragen gesteld aan de
„hersengymnast". Dit zal deze eerste
keer zijn de Zwollenaar David Wijn
beek, die een unieke parate kennis
be2i* over het Huis van Oranje,
Als de hersengymnast faalt, wordt
een beroep gedaan op een sportsman,
die door een bepaalde prestatie te
leveren dit falen weer ongedaan kan
maken. De sportsman is morgen
avond de Belgische wielrenner Rik
van Steenbergen,
Quizmaster van David Wijnbeek is
de Belg Paul van Dessel die in Bus-
sum gastheer is. Jan Blaaser neemt
voor deze directe uitzending in Brus
sel dezelfde plaats in bij Rik van
Steenbergen.
Radio
ERN9TIGE MUZIEK
7,408.20 KRO. act Ra die "libarmo-
nisch Orkest o.l.v. Bernard Haitink
voert uit van Strawinski „L« Sacre
dn printtmps".
11.22—12.00 KRO Man us WlUemsen
laat nieuwe klassieke gram.platen
horen.
OPERA
6.20—7,00 VARA. Het Kleine Omroep
koor met het Omroeporkest oj.v. Jan
van Epenhuysen voert fragmenten
uit opera's van Modeste Moesorgski.
LICHTE MUZIEK
10.0510.35 KRO. Optreden van Cas
cade D.I.V. Johnny Ombaeh.
10.4011.15 VARA. Gram.-opnamen
van Perry Como, The Clark Sisters
en Les Baxter.
GESPROKEN WOORD
9.45—10.00 VARA. Politieke commen
taar van de heer Voskuil.
DIVERSEN
8.059.30 VARA. Amusementspro
gramma.
8.35—9.55 KRO. Amusementsprogram
ma.
(Advertentie 1M.)
Televisie
JOURNAAL en weeroverzlcïit £8.00)
en hiern» een VARA-programma,
dat bestaat uit: Filmreportage van
de opening van de nieuwe vleugel van,
de VARA-stndio (8.20), Teddy Schol-
ten, die commentaar geeft bij tele-
recordings van haar optreden in Ant
werpen, Frankfort, Milaan en Partls
Morgenavond is net in de tv
„Tele-dubbeI"-avond", de eerste
kennismaking van de Nederlandse
kijker met een spel,dat in vele lan
den (vooral in Frankrijk) reeds gro
te populariteit heeft verworven. Ver»
heugend is „Tele-dubbel" ook, omdat
hier de KRO en do Vlaamse televi-
Advertentie Md.)
p EN persfoto van een vijftienjarig
■«-•negermeisje en een krantever-
slag van hetgeen dit meisje onder
vond op een schooldag in de tijd van
de schoolstrijd in Little Rock inspi
reerden Ignace Lillen een in Po
len geboren componist die sinds 1940
in Nederland leeft tot het compo
neren van een schoolcantate „A ne
gro girl goes to school".
Liiien heeft dit eenvoudige, tragi
sche gegeven sober behandeld. Een
spreker vertelt met de objectieve be
woordingen van het journalistieke
verslag over het leed, dat dit meisje
op aanstoken van een enkeling wordt
aargedaan, maar ook van de sym
pathie die zij van hot grootste deel
van haar medescholieren ondervindt»
Koren leveren commentaar op het
gesprokene of plaatsen m enkele
spirituals het gebeuren in een wij- j
der perspectief. Twee solostemmen
vertolken meer individuele emoties.
Ook de muzikale uitwerking is
eenvoudig. De componist heeft zich
beperkt tot het voorschrijven, van
koor. 2 soli, vierhandig piano en
slagwerk. De vocale partijen zijn ge
heel diatonisch en daardoor zonder
veel moeite door de jeugd te zingen.
Zij spreken gemakkelijk aan zonder
in het banale te vervallen.
Ondanks de diatonische eenvoud
is deze cantate duidelijk een muziek
van deze tyd, niet alleen door do
gematigd moderne pianobegeleiding,
maar vooral door de snelheid van
handeling de verscheidenheid in het
gebruik van het koor, dat nu eens
vrijuit, dan weer in korte, droge
fragmenten zingt, als spreekkoor op
treedt of korte exclamaties uitstoot.
De gespannen uitvoering door het
koor van het Dalton Lyceum jn Den
Haag o.l.v. Sipke de Jong heeft ge-v
toond hoe de jeugd door dit werk'
gegrepen is.
W. A.
De beide quizmasters in Tele-
dubbel". Links onze landgenoot
Jan Blaaser, rechts de Belg Paul
van Dessel.
Verlangt
de enige oplossing voor
correcte dames- en
herenfciet/mg.
Alléén „Hef it-belt"
voorkomt hot lelijk omkrullen
tin de band ven rok ol pantalon.
„Heflt-belt" it overal verkrijgbaar:
to maatkleding*, conleciie* «n ook
Jo» in iourmTurenralcen.
mMf>d tampon»
Ik om»» hyq
bA»od« blnuw
Uw nptuhete* diogM kumk hak
(8.30), een humoristische film van Afi-
bott en, Costelto (8,55), h.et optreden
van de winnaar of winnares van een
wedstrijd onder jonge cabaretartiesten
(9,20) en tot slot de quiz „Je neemt
er wat van mee", waarin de heren
J. Nijs (Tweede wereldoorlog) en J*
A. Licht (Rembrandt) ruilen tracliteh
de duizend gulden te bemachtigen.
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
2.20—2.50 AVRO. Gustav Leonhardt
voert uit de ciavecimbel suites in E
gr. en in F kl. van Hindci.
2.30—3.30 KRO, Het RadiofÜharmo-
niseh Orkest o.Lv. Hein Jordans met
Janny van Wering, klavecimbel, spe
len werken van Wagner, Pouienc en
Franck
3.304.30 AVRO. Het Radio Kamer
orkest o.l.v, Rien Rats m.rn.v. Ria
Groot piano, in werken van Cima-
rosa, Mozart en Hay dn.
3.304.00 KRO. Muzikale causerie
van. Willem Andiiessen over de Rus
sische componist Borodlen.
8.45—9.2$ KRO. Uitvoering van. het
Radiofonisch gedicht voor spreek
stemmen, Ondes Martenot, gemengd
koor, jongenskoor en orkest „La
muraille de larmes" van Henri To-
niasi. dirigent is de componist
30.3011,00 VARA. In dc reeks muzi
kale coryfeeën een keuze uit het
repertoire van de violist Mlscha El-
man.
11.2012.00 AVRO. Uitvoering op
gram.platen van het kwintet voor
twee violen, .altviool cello en piano
in F kl. van Franck.
FOLKLORE
ll.49~12.00 KRO. Tot besluit van. het
avondprogramma volksmuziek uit
Macedonië.
LICHTE MUZIEK
1.30—2.09 VARA. „Even bijdraaien"
met verzoek gram.platen,
8.05—8.50 AVRO. „Hel 't was In de
mei", een licht muzikaal programma.
HOORSPELEN
1.10—1.30. KRO. „De Wadders".
5.30—5_50 VARA. „De helpende
hand".
8,50—9.30 AVRO „De maansteen".
9.35—10.20 KRO. „Wie gaat er mee
naar Engeland varen
GESPROKEN WOORD
2.50—3.05 AVRO. Causerie over het
Jodendom In de laatste twee eeuwen.
DIVERSEN
10.4511.15 VARA. Cabaretprogram-
ma „De speeldoos",
1.20—1.30 AVRO. Extra uitzending in
de reeks „Alles op één kaart''.
7.09 VPRO. "Verkorte Pesach-
dlenst uit de synagoge van de Li
beraal Joodse Gemeente in. Amster
dam.
1 Televisie
UITZENDING van de KRO. Deze be
gint met een nieuwe quiz, in sa
menwerking van de KRO met
Vlaamse televisie, genaamd „Tele-dnb-
bel" (8.90). In aansluiting «hierop een
populair klassiek concert door het
Kunstmaandorkest o.l.v. Anion Kers
jes. m.m.v. de pianist Jan Huckrirde.
Uitgevoerd zal worden het pianocon
cert in A gr van Mozart. K.V. 488.
(Advertentie LM.)
Hr zijn televisiekijkers die
ri-AlLES IN ORDE l-7£rjQQ|CA-10L?/lKWAS...li<.WAS
HET SPOT MS VAN DIE SCENE, "rÊB DOODSBANG
SN PAN DIE ONZIN VAN JOHN
MET DIS REVOLVER.
WAS NATUURLIJK,
BLUF
JE SCH'JNT JE DtE HELE 5&-
SCHreDENlS VAN VANAVOND
MO SAL AAN T£ TREKKEN
PRAAT-ER MAAR NIET
OVER-VERGEET HST
MAARKUN J6 DE
VDR16E KEER NOS
HERINNEREN DATJ
IN DEZE KAR
HEBT GEZETEN
OLIVE IK WEETNIET
WAT IK MOET ZE&5EN.
IK HER JE 20
DACHT
DATHE&
MAAR
IK ZEI TOCH DATJE
HET MOEST VERGETEN?
TOT OP ZSK&RE HOCGte
KAN IK HET JOHN NOG
NlfT EENS KWAL'JK NE
MEN, IK HEB HSM OOK
GEMENE STREEK SELE
VERD IN VERBAND M£T JOU
ÏAftR.. e>ui>Mir p*
WACHT tttib.VROUW- 'K
HOORDE NEX WATSPROtTft £N
PAiry voOR5rtiO£N tri,
verdraaid ik geloop dat het
t£N GOED IDEE Ib.Io'NEfr-
HUI5 LANótr
TJA IK VIND HET
RtVZÉ. AARDIG MN JULLIE
HOOR. MAAS ZO GEVVët-
DlGP KOKKIN BEN
NOG Wtl
MAAR fRtD DM17 >5 EEN
HANDIGE TIMMERMAN
EN ALS HU WAT HUlP
KRIJGT 15 ER &E5T >tlf>
VAN Tt MAKtN I
DUi DAT Ij MIJN
plan. mevrouw 5MiT.
wat Denkt U
ERVAN?
it EENS HEN
L VERVALLEN
DU jCHUUR ER
eWRLCTTe 3W1HT
&R21N IN TC -HEBBEN
V*AR6MNWe&AH,
NÓG titer AAN
de duizend gulden; de Belgische Ne- j
sterfc meeleven met de deelne- j.derlander _J. Nijs (kennis van de
mers aan een quiz dat ze op het Tweede Wereldoorlog), en ons aller
spannendste ogenblik het Uejst tie j vriend J(Jo) A Lxcht (Rembrandt-
ogen zouden afwenden. Die -mensen j specialist). Ze zullen zicb wurmen m
zullen het xumacoitd moeilijk hebben zweetkamertje, luisteren, pieke- j
tijdens de quiz „Je neemt er tvat van ren ®n, hopen we een blijkge-
me." mn Theo Eerdmans ven dat,fe het antwoord weten Onze
Twee kandidaten rukken op naar,! oren zullen dan dat ..zenuwe-geluid'
dat .de wachttijd vult, beter kunnen
verdragen.
De heer Licht arbeider 'in de j
spuitgieterij van Philips in Eindho- 1
ven heeft nog dagelijks een om-
Pullen-rijm
TV-qulz
"belevenis
feestmuziek
duizend piek
kijker thuis
bier in huis
Pul erbij
even blij
kiest zeer wijs
Amstel-prijs!
AMSFrL
TANANARIVE. Philibert
vangrijke post. Enfin daar hoort u j Tsiranana is gekozen tot president
vanavond wel meer van. van de semi-autonome republiek
Duimen voor de slachtoffers kan I Madagascar. Tsiranana is pro-Frans
geen kwaad om uw opgekropte ze- en een vriend van president De
nmvai te kalmeren. Gaulle.
f~ÏNLANGS schreef ik in deze hoek
een (uit de duim. gezogen.) ver
haaltje, dot ik in Breda liet spelen
Et kioam een eigenzinnige oude man
in voor, die ik, ook al weer met de
duim in de mond, J. W. Kikker.
bouwer noemde, 'n ongewone naarn
die mij dau ook aanleiding gaf i»
een bijzin myn meegevoel te betui
gen, met de stakker, die een leoen
lang naar deze schertsfclanfc finrf
moeten luisteren
De volgende dag ontving ik een
knorrig schrijven van mejuffrouw C
Kikkerbouwer uit Amsterdam, waar
in als een smartelijk detail vermeld
stond: „De man uie ik binnenkort
„mijn echtgenoot" hoopte te noemen
heeft zich vrijdagavond j.l. met ui»
stukje in de hand vrolijk gemaakt
over mijn vaam". Vervolgens bereid
de zij er mij op voor, dat haar vader
te Breda ik herhaal; te Breda
de wet in de arm zou nemen om ge
noegdoeningen te verkrijgen.
Een paar dagen later gewerd mi?
een missieue, die, krachtens het ge
drukte briefhoofd, ajKomstig was van
J. V?. Kikkerbouwer, Koninginne
straat 37, BredaDe afzender, ge-
pensioneerd leraar Nederlands, meld
de op verbolgen toon, dat wei twin
tig mensen hem, in zijn stamcafé
te Breda, door mijn toedoen had.
den uitgelachen. Hij had daarop
wraakzuchtig, de moeite genomen
na te 'gaan, welke naam achter h®t
pseudoniem Kronkel verborgen gaat
en vervolgde
„Ik vind, dat iemand, die zelf de
naam Carmiggelt voorttorst, niet zo
lichtvaardig moet overgaan tot het
belachelijk maken van goed-Neder-
landse namen. Uw naam komt voort
uit C'arm'iggelt, waarbij arm'iggeli
staat voor „doodgewoon" (arm in
het Oud-Nederlands) en iggelt voor
egel, stekelvarken (Middel-Neder
lands). De voorste C stond waar
schijnlijk voor Cornells ter onder
scheiding met de familie J'armig-
gelt, waar de stamhouder Jan heette.
Dit alles slechts terzijde. Ook u kunt
het niet helpen, dat uu? voorzaten
„doodgewone stekelvarkens" waren.
Het legt u echter toet de plicht
op voorzichtig te zijn met het klei
neren van anderen."
Tenslotte vermeldde de heer J. W.
Kikkerbouwer, dat hij een met naam
en adres genoemde advocaat te Am
sterdam opdracht had gegeven tegen
mij de stappen te ondernemen, welke
hem genoegdoening zouden verschaf
fenopdat hij „in de toekomst van
dergelijke geniepige aanvallen ver
schoond zou blijven."
Tot zover de feiten
Wtg een beroep als het mijne uit
oefent, is er zich van bewust, dat
de practical jokers nooit slapen, zo
dat hij zich voortbeweegt met de
voorzichtige tred van iemand, die
een terrein vol landmijnen bewan
delt.
Onze correspondent te Breda had
niet langer dan een uur nodig om
op de burgerlijke stand vast te stel
len dat in die mooie stad niemand
luistert naar de naam Kikkerbou
wer. ik belde daarop de in de brief
genoemde Amsterdamse advocaat op
en zet:
Met Kikkerbouwer".
„Wie zegt tt?" vroeg de telefoon
juffrouw, met begrijpelijke onsteU
tenis.
,JHkkerbouwer," hield ik vol, ,JHag
ik meneer even?"
„Een ogenblikje."
Het werd een kloek ogenblik. Toen
kwam de advocaat met pakerstem:
„Ja meneer Kikkerbouwer?"
,Jk wou u eens vragen," zei ik,
welke stappen hebt u tot nog toe
ondernomen tegen de vlegel, die mij
in dat dagblad zo beledigd hééft?"
„Nou eh nog geen," klonk het
niet zonder aarzeling.
,JV!acr ik heb u daar toch mee be
last," hie ld ik voL
,j)at is te zeggen," zei de advocaat,
„ik heb van een relatie vernomen,
dat it het plan koestert dat te doen.
Maar tk zou willen voorstellen, komt
u even naar mijn kantoor
Einde van het gesprek. Diezelfde
middag zond ik. hem een telegram
luidende.JVaarn Kikkerbouwer
komt volgens burgerlijke stand Bre
da in die stad niet voor. Ben be
reid naar vermogen bij te dragen
in kosten aanmaak postpapier. Car
miggelt"
Daarna heb ik niets meer gehoord.
Maar wie weet... De energie van
practical jokers kent geen grenzen.
KRONKEL
(Advertentie t.M.)
en reumatische pijnen
wrtift U eveneen.3 weg met
„Als je zoveel van hem houdt,"
zei Sara opgewonden, „moet je hem
ook krijgers Je mag niet gedwon
gen worden om hem op te geven!"
„Hem opgeven?" Ze staarde voor
zich Uit, met droge ogen.
zich schuldig tegenover papa en ver
onderstelden dat Robert, een man
zijnde en daardoor behept met strik
te, onpractische opvattingen omtrent
wat ai dan niet behoorlijK was, mis
schien scrupules zou hebben over het
bedriegen van hun ouders. Het was
zelfs mogelijk dat ze hem een defi
nitieve belofte hadden afgeperst.
Zijn antwoord stelde hen gerust, al
thans wat dit laatste punt betrof.
Het knagen van het geweten be
staat voor een groot deel uit de
„Ik ben het met jc eens, Emily," zei vrees ontdekt te word :o en iedere
hij. „Ik ben van plan haar niet meer keer dat er een brief ongemerkt
tew GERALD BUUETT
dan drie keer per week te slaan."
Catherine was dus vergiffenis ge
schonken, maar haar moeders ver
ontwaardiging over Robert Crabbe
was eerder vermeerderd dan ver
minderd. Geen straf, meende zij, was
werd ontvangen, verloor die vrees
iets van zijn macht. Het duurde niet
lang of zij waren in staat van hun
strategie te genieten, ter wille van
de strategie zelf. Ze behoefden niet
langer over de bittere noodzaak uit
„Ik heb in het minst geen plan om voor hém^en hoe eer! te weiden, iets waar Sara van het
hem op te geven. Behalve als hu hei Sp^noïaSp torn al aar, nadrukkelijk op had
met hem kon verbreken, des te beter, gewezen. Om die arme Kitty zelfs
VII Ka deze opmerking voor de derde verbieden Robert nog een keer te
keer gemaakt te hebben, zei meneer 2ierL alleen om afscheid te nemeiL
EEN PARTIJ SCHAAK
I
Vacock met een vriendelijke glim
lach dat dit geenszins in zijn be
doeling lag.
Het spreekt vanzelf dat er voor
iedereen een sombere tijd aanbrak.
Mevrouw peacock, die weliswaar
niet in staat was aan haar eigen
oordeel te twijfelen, was niet zonder
„De zaken, lieve, zijn'mijn domein.
Het jouwe, waarop ik mij niet be
geef, is het huiselijk geluk, waar
wij zo overvloedig van genieten."
Daar ze direct inzag dat zij ver
mededogen. Wanneer alles gebeurde siagen was, zei ze niets meer. Ze
zoals zij het wenste, het enige wat vond het onaangenaam, maar haar
zij van het leven verlangde, was ze ergernis vermengde 2ich met een
onmiddellijk bereid te vergeven en soort van voldoening over het feit,
te vergeten. Maar vergeten was met dat zij een man had die ze niet al-
zo eenvoudig. Dat Catherine zo on- tijd de wet kon voorschrijven. Te-
derworpen afstand had gedaan was genspraak van iemand anders was
een onverwachte verrassing voor onver dra gel ijk, 'n hoofdzonde, maar
haar geweest; zy had een heviger van Edmund komend, was het bijna
tegenstand verwacht, en de stille on- een verdienste,
derworpenheid van haar dochter in
de volgende weken, zonder pruilen. Er kwam nu iedere week met on-
tranen of opstandige uitbarstingen, feilbare punctualiteit een br.jf voor
ontwapende haar niet alleen, maar Sara. die het postmerk Meonthorpe
bezorgde haar soms momenten van droeg, die weggepakt, verborgen en
ongerustheid. Zij rekende er op dat in het geheim gelezen werd. Nie-
de tyd en de scheiding hun gunstig mand. behalve de vier betrokkenen, -
werk zouden doen maar als ze aan wist dat soms, niet zo vaak gewenst lang in hem stelde, zowel met het
haar eigen jonge meisjesjaren dacht werd, de enveloppe niet alleen Ëd- doel de weg te effenen voor zijn
kor zij zich niet verhelen dat het ward Lintons brief aan Sara bevatte, eventuele komst, als omdat haar
arme kind intussen heel ongelukkig maar ook een gesloten bijdrage voor vrouwelijk instinct haar zei dat ae
was. Verscheidene keren vond zij het haar jongere zuster Sara zelf. niet halve waarheid, die een schijn van
nodig haar echtgenoot te verzekeren Catherine, had dit eenvoudige, ver- oprechtheid had, doel treffen der zoü
dat zij voor haar bestwil hadden ge- metele plan uitgebroed en had naar zijn en minder verdacht dan een ge
handeld en dat zij dus, tot het ge- Lincolns Inn Fields geschreven om heimzinnigheid die toch eens verbro-
nezingsproces zich had voltrokken, het voor te stellen. Roberts antwoord ken moest worden.
Catherine met veel zachtheid moes- was met angst en beven tegemoet
ten behandelen. gezien. De beide meisjes voelden (worat vervoigaj
as in Sara's ogen een hardheid
hoewel ze -wenste dat papa er niet
in betrokken was, papa die zo be
grijpend was geweest over Edward
Linton.
„Hij is maar nuttig, hè, die Ed
ward van mij!" zei Sara. „Ik zou
niet weten hoe wij rtzonder hem
zouden hebben klaargespeeld!"
„Nuttig!" herhaalde Catherine, ver
ontwaardigd. „Ik zal hem mijn le
ven lang aanbidden! Wanneer zou
hij komen, denk je?"
Hij zou eerder komen, bleek het»
dan ze hadden durven hopen en
langs een weg met minder omwegen
dan meneer Peacock zo listig had
voorgesteld. Sara had, evenals Ca
therine in zichzelf een talent ont
dekt voor intrige, geboren uit de
omstandigheden. Tot nu toe waren
zijn brieven wonderlijk genoeg een
geheim gebleven, maar ze had met
opzet zijn naam genoemd en had
laten doorschemeren dat ze wel be-