De Nederlandse landbouw
VREEMD BEZOEK
9
SÉfg
IR
da;
msastrichts
AVRO's jeugddog gaf
vee l goeds te horen
f.'"11
CAR:
DL
f'j "23S
Consult
OPGEVANGEN
'ÜT
ru fcfy
RADIO
en TV
UW SPAARBANK
theater
week;
Minjon reporter
in nood
„HET FEEST" -
Staatsiebezoek
...U, tnKtén-BU fee*..
Werk' van 'jonge-.
musici in dc
AVRO-jeugddag
door FRANK GODWIN
hwtf
-
Vandaag
McElroy blijft
BE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
Dt ZAAK \t> tth KHOMLTU? V£f?DtR-
0P Dt GROTE WtG Hij H££T
'Dt KmpioENXiue," wacht ror cp
PUNK WAT M£N5éN ZIJN VOOP Jt
HtpRiC Begint re dchoppcn
vewer waarmee
je STOPT, KOMT
NATUURLYK /ETS
VAN pe GPONP, 20DAT
JCPSBAL ONGEVEER..
OP P€ HELFT VAN ZN
HOOGTE RAAKT/
VOGENÓPPeBALr
EN GOUDEN STEL-
€L VOORAUE BAU
'MN EN ZEKER BV
'BAL.'PET BRUINE
OER VERANDERT
'EL YK NOG U/EL GENS
■RtCUTfNG, DOOR
XrOEEENON&TEN-
VANDE GROND/...
maar Ta Dat
been nun/er
TE HOOG OP ff
HS-B7
KUNNEN
STARTEN!
HET. feit, dat agrarische volken honger lijden, terwijl dé Biet-agrari
sche voldoende, te eten hebben, wordt veelal beschouwd als één
der wonderlijkste,paradoxen, in de huidige wereld- Infeiten hét
- helemaal .niet- zo vreemd.. De landbouw is namelijk-."volstrekt, niet
geholpen met zéér vele mensen, die er in iverlcen en van moeten bestaan.
De ervaring leert integendeel, dat een-, betrekkelijk klein aantalmensen,
uitgerust met moderne middelen, veel meer uit de bodem baalt 'dan gTote
massa s zwoegers dat doen. Een geïndustrialiseerde maatschappij pleegt
bovendien de goede werktuigen te levéren en te/zorgen voor goede verbin
dingswegen, waardoor voedseJhoeveelheden snel over grote afstanden-kun
nen worden verplaatst. En tenslotte beschikt zo'u maatschappij veelal ook
over de middelen om voedsel te kopen,. Want ofschoon er -veel-honger is,
is er toch ook steeds vpldoende aanbod van voedsel op de wereldmarkt.
In ISederland .is de overgang van de in verhouding sterk agrarische
naar een hoog-geïndustrialiseerde maatschappij nog in volle gang. De
landbouw levert nog steeds; meer op, en bet aantal werkkrachten loopt
voortdurend achteruit. Het is'één. van die processen, die wezenlijk zijn
in het huidige tijdsgewricht; en sommigen verstaan het nog maar moeilijk.
Merkwaardig doet bet dan ook aan, dal bier en daar de hoop leeft, dat de
verandering van regeringskoers in ons land ook meebrengt, dat zal wor
den teruggekeerd naar vroegere toestanden in dc landbouw. Het lijkt ons
een hoop, die onmogelijk in vervulling kan gaan, want het is duidelijk ge
noeg dat de Nederlandse boeren slecht^ een kani maken, wanneer ze op
de meest economische wijze produceren.
DAT neemt niet weg, dat mogelijkerwijs de nieuwe regering ten op
zichte van de landbouw heel wat halfslacbtiger te werk zal gaan
dan de. ministers van Landbouw sinds de bevrijding hebben-ge
daan. Dc befaamde kwestie van de vervreemding van landbouw
gronden, waarop de laatste regering-Drees -misschien met meer recht had
kunnen vallen dan op de kwestie, der verlenging van enige belastingen,
was een duidelijke aanwijzing van een verandering van inzicht. Hel is zeer
te wensen, dat vooral op landbouwgebied de regering de klok niet lerttg-
let; hei is nl. uiterst moeilijk en inspannend, daar bij te blijven, en be
trekkelijk eenvoudig, er vrijwel onherstelbaar achter te raken.
HET was De Volkskrant, die vorige week op voorzichtige wijze enige
kritiek oefende op de aangekondigde ontvangst van de heer George
Adamski, de vliegende-schotel-expert, ten paleize Soestdijk. Dat
was wei wat te veel eer voor zo'n kcrmtsfigtiux, vond het blad. Van
de kant van bet palcis is hierop vrij vinnig gereageerd. Waarom zou de
Koningin niet eens met een kermisfiguor mogen praten? Het klinkt wel
redelijk; men moet er zich alleen van bewust zijn dat de heer Ad am ski
alleen maar in overdrachtelijke zin een kermisfiguur is. De Volkskrant
heeft zo ongeveer willen zeggen, dat deze man. die zich profeet en inge
wijde dunkt, in werkelijkheid een soon standwerker is.
Laat ons maar zeggen, dat de heer Adamski een rare kostganger is; en
de opmerking, dat men ten paleize Soestdijk ook wei eens een rare kost
ganger mag ontvangen, klinkt niet zo bijzonder overtuigend, althans wan
neer die ontvangst een officiële ontvangst is. Want zo'n officiële ontvangst
is toch altijd eeo bepaalde vorm var» "waardering. Mensen, die van een der
gelijke ontvangst terugkeren, kunnen het verheugde gevoel hebben dat de
Koningin hun streven waardeert. Eo niemand bepleit, dat alleen hoogge-
plaatsten of hoog verhevener», voor zo'n ontvangst in aanmerking komen.
Werkelijke standwerkers en heuse exploitanten van carrousels of achtba
nen mag best eens een dusdanig voorrecht te beurt vallen.
AAR, met de ontvangst van de omstreden heer George Adamski,
in hel bijzijn o.a. van twee hoogleraren en de chef van de lucht-
^machtstaf, is het toch wel een iets ander geval. Want het moge
niet de bedoeling zijn geweest, de heer Adamski met meer prestige
te laten heengaan dan waarmee bij kwam, dat is niettemin het effect ge-
weest. Misschien was er van partijkiezen geen sprake, maar de schijn was
iocb anders. Om bet nog even te verduidelijken: wij vinden het helemaal
niet erg, dat er eens vreemde lieden op Soestdijk komen, maar laat dat een
privé-genoegen zijn van bet soort, waarop in deze niet steeds vreugdevolle
•wereld vorsten en anderen van tijd tot tijd recht hebben.
Woensdag 20 mei 1959
{Advertentie LM.)
houdt
*Jwr xentrwon ln bedwang
DIT is de AV-RO-jeugddag in
het programma Hilversum II."
Dit zinnetje dat gisteren tussen tien
voor hall acht rs ochtends.en midder.
nacht regelmatig terugkeerde heelt
een merkwaardige dag in de ge
schiedenis van de Nederlandse om
roep gemarkeerd.
"We hebben van de ruim achttien
uren die de jeugd gisteren aan het
woord is geweest er zeker vijftien
aan of in de buurt van de luidspre
ker doorgebracht.
Eerste indruk: waarin onderscheidt
deze dag zich van andere; een zelf
bewuste omroépster, dezelfde mui
ziek (misschien een streepje wilder),
geen haperingen, geen improvisaties,
kortom een sluitend omroepschema.-
Tweede indruk (met het vorderen
van de dag): wij hebben een fout.
gemaakt te menen dat alles vandaag ^^L. ^ebodene. Schuilt^j^ri de ervarm-
anders zal zijn. De jeugd heelt geen -
toverstaf in de ransel, die alles in
goud omtovert.
(Advertentie i.M,>
Mammie use niet.!.
Mammie t's naar 't post-
kantoorom centjes te
sparen!*,':
HET POSTKAHTOOB
\V7 AT klatergoud pleegt te zijn op
vv normale uitzenddagen bleef in
deze jeugdige handen klatergoud.
Maar in die muzikale programma's,
cabaretjes, hoorspel, klankbeelden en
discussies waarin de jongeren .-wer
kelijk, aan het woord kwamen, was
wat zij deden vaak oorspronkelijk, i
boeiend en voor hem die deze regels j
schrijft (én tot de middelbare leef- j
tijd is gevorderd), vaak verhelde-'
rend. v
Ik denk bijvoorbeeld aan. het och- j
tendprogramma „Eerstelingen" waar- j
in jonge .componisten over hun werk
vertelden, aan !t klankbeeld „Ruim
te gevraagd" dat klonk als een mani
fest. en verhelderen der werkte dan
het gesprek dat Hans Jonges had met
drs. H. J. Jordan; ik denk aan som-
mi ge liedjes in het cabaret je „Pada-
pldi-PadepIdo.e" on in „Fantafest".' en i
aan" Ahdré Kuytens hoorspel -;,Het i
Feest". -/
AAN déze dingen ontleende deze
dag zijn betekenis. Niet aan de j
reportages, muziekjes en de babbel
tjes waai'in de jongeren min of meer j
geslaagd pijpten als de ouderen; (Zo. j
iets werkt echter weer vertederend
als in het „Kleutertje luister"
Marion de rol overneemt van tante
Lily en Bertje die van oom Herman).
Al onttrekt zich het muziektech- j-
nische.aan ons beoordelingsvermogen I
toch trof het ons b.y. dat in. het op
treden van. het negentig man sterke
Nationale Jeugdorkest (leeftijden
van 12-25 jaar) o.J.v. Nico Hermans
dit imitatïeve element zo sterk over
heerste,, dat hierin zelfs geen be
scheidenplaats was ingeruimd voor
werk dat specifiek bestemd is Vbor
jeugd- env schoolbrkesten.
Ongetwijfeld zet 'de A"VEO zich er
na deze dag toe uit dè overvloed aan
jong materiaal dat zich hiervoor
heeft aangediend (en slechts ten.dele
de audities heeft kunnen passeren)
een keuze te maken voor de artistie
ke Nachwuchs. Dat is dan op de
duur gezien misschien het belang
rijkste, aspect van deze AVRO-jeugd-
dag.
Herman Broekhuizen en zijn n.'.e-
dewerkers Gérrit den Braber en
Kees de Wólf ons compliment voor
gen van deze dag geen aansporing
om er' een jaarlijks terugkerende
manifestatie van .te maken?
W. Jnn.
ft B AS 9 taiinwi
tondor «laap t» «erwafekae»
I N deAVRO-jeugddag was ook
begrepen het rechtstreekse
versla g1 uit ze a an boord van de
„VL 97" van de haringjaeht door
de radioreporter in buitengewone
dienst Wim Zwerus, een jeugdige
onderwijzer uit Dubbeldam.
Hij heeft verstek moeten laten
gaan. Wel was hij op zee en wél
meldde zijn schip zich op de ra
dio-telefonische oproep van Hil
versum maar erger nog dan de
dominee van Urk die door het
dobberen van de. zee zijn -preek
was vergeten, was: het met Wim
Zwerus gesteld.
De professionele radioman Kees
de Wolf. ook aan boord van de'.
„VL 97" moest zijn taak overne
men.
Wim, geteisterd door zeeziekte.
had maar één wens: naar huis!
Weg. van .dit, schip!. i
Schippér Verschoor meldde dat1
hij het bij windkracht 3 tot 4 fijn j
weertje vond.:. i
T T T iT-m'-» m->n'-n -m T 1 -t 1'n l"|
DOOR mijn gesprek met Andre
Kuyten, 'n paar dagen voor de
mtzending.van'zijn slemmenspei „Het
DE Sjahinsjah, heerser over Iran Feest* (gepubliceerd in de editie
de officiële benaming van watj"an £IS,t®ren) h®® 'k me mm of meer
wij Perzië plegen te noemen - is de pas afgesneden voor een beoorde-
in ons land.-. jhng.van dit spel n.a.v. de tutypenng
Via een directe televisiereportage gisteravond..
zijn vanmorgen honderdduizenden Kan ik. hem. nu enigszins kennen-
ooggetuige geweest van de plechtige °e» zijn produkt nog beoordelen op
verwelkoming van Zijne Keizerlijke j de merites. De zinnen die ik hoorde,
"Majesteit. door onze Koningin en klonken tegen;de achtergrond.van
Prins; op de Amsterdamse Prins j zjJn persoonlijkheid. Dat.,.Het Feest'
Hendrikkade en later van. de krans- onder deze omstandigdheden
legging bij het Nationale Monument boeide zegt eigenlijk zo ^weinig,
op de "Dam Toch~ meen ikdat -ieder die de
In goedgekozen beelden heeft de rust kon vinden tot geconcentreerd
N.T.S. eens' te., meer- getoond, welk luisteren, getroffen moet zijn door de
een uniek communicatiemiddelde beeldende kracht over de taal van
t.v. is. Kuyten. Ep door decontinuïteit
Het was een lofwaardige gedachte waarmee hij de essentiële karakter-
de pauze tussen de aankomst in Am.
sterdam en de kranslegging te be
nutten voor een korte filmreportage
over Perzië.
Ongetwijfeld zullen/in het specia
le. t.v.-journaai 'dat- vanavond na be
ëindiging van het VARA-program-
ma aan dit staatsiebezoek wordt ge
wijd, nog flitsen van deze aankomst
worden opgenomen, zodat ook zij."
die vanmorgen verhinderd waren, er
alsnog.naar zullen kunnen kijken.'
trekken van .de personen achter dit
stemmenspel in hun fragmentarische
uitspraken wist ie' vangen:
De uitvoerenden (voor een belang
rijk deel dilettanten) leken me niet
onverdeeld tegen hun taak opgewas
sen. Ook had de regie bij een ge
nuanceerdere toepassing van akoes
tische mogelijkheden „Het Feest"
dwingender tot de luisteraar kunnen
br.erigen.
W.Jnn,
EEN uitzending van 45 minuten
voor een programma met werken
van niet minder dan zes jeugdige
componisten is niet. te lang. Leker
niet wanneer daar nog een deel van
besteed 'wordt voor een nutteloze
discussie over het probleem: moet
de componist in zijn compositie re
kening houden met het publiek of
moet net publiek zich naar de com
ponist richten. Een probleem dat in
deze vorm niet op te lossen, is en
dus niet opgelost werd.
De uitzending was echter, lang ge
noeg om te laten blijken, dat:
le. onder deze jongeren talent aan
wezig is; '.V-V":'.-
2e. dat het niet de slechtsten onder
hen zijn, die zich. tot de seriële mu
ziek (muziek, waarbij de muzikale
elementen, toonhoogte, toonduur,
toonsterkte enz. reeksgewijze zijn
geordend) voelen aangetrokken.
Twee van. 'deze zes componisten
Ötto 'Ketting ,ën.'Peter Schat' -:zijn
"al. in ruimere kring bekend gewor
den. In Komposïtiori mit 12 Tön'en
voor piano gébruikt Ketting wel de
12 tonen maar trekt nog niet de con
sequenties van de dodecaphonie (in
latere werken blijkt hij zich op'doel-
bewuste en gelukkige wijze:in seriële
richting )te hebben verder/ ontwik
keld). De muziek getuigt van be
wondering voor Badings. heeft zijn
sterkste zijden op melodisch contra-
puntischterrein, minder op dat van
de ritmiek, die nogal eenvormig is.
Peter Echats septet is in deze uit
voering/: weinig recht wedervaren
door een grove uitvoering en slechte
klankregie. Het werkniet vrij
van een zekere stugheid is sterk
gespannen en bevat rzeer boeiende
momenten.
Van de overigen gaven pianower-
ken van Louis Andriessen en Micha
Mengelberg de sterkste indrukken.
Beiden hangen .seriële principen aan.
Andriessens muziek is spontaan, be
weeglijk, grillig en niet evenwichtig,
maar klinkt en heeft, iets te zeggen.
Mengelberg is koeler, rustiger en
heeft gevoel voor klank. Er "is geen
eenheid bereikt, en, .enige,klankeffec
ten flageoletten, en .getokkelde
dcyji
a
HË7
DAT
HEMEL NOS AAN TOE l 1
IK Wil. HIER NIET BL'J-
I [VEN RONDHANGEN I
■kMET DAT ELLENDIGE T
\GEV0EL~IK2AL
Q A NOPA OPBELLEN
3 I 7.. IK BEN
m Ja werkeluk
TXEPtnpJou VER-
W^UEFP GEWORPEN.—
f EN DAT>S FATAAL,
OMDAT iK JE ALLEEN
U MAAR MOElL'JKHEPEN
f ZOU BRENGEN.-IK HEG
f DUS DE WUSTE PARTU
GEKOZEN, EN PAT/S WEG
GAAN- NU IK Drr scHR'JF,
/S ALLES Al GEPAKT; EN
WANNEER JE D/T LEEST,
BEN IK AL HEEL VER NEG.
- DAG, LIEVELING, EN
l HET BESTE.- CLtVE.V
EN ZIEN OF IK
DAAR ON MIDDEL
VAK KOMEN Hf
h.KAN,r..
C'Kt DANNY1
wt 2ull£N ror
VANAVOND
WACHffcN!
LOIMtR GOER jONGCNb'
W£ KOMLN OfRAK3 ALLEMAAL
APART Dit TtNT ÖINNtN
Ad ik Htr öfcKtNOt
- TE.KLN 6ttf 6AAN
I WL KNOKKtN1 *1
tNTUttCN OP MOPTONSt FARM
>Vl iULLcN
DIE ZAAK
MOOlAfaRt
L KtN
HLL. KUK NOU tb1
MüN OULVt YRltND RtO RICKY
15 «er al zijn cowboys
IN DL Omo'-JlMMylHAAL
D£ WA6£N! IK6A
(Advertentie l.M.)
PETRUS REGOUI
Petrus Regoiit legde 125 jaar gele-,
den in Maastricht de-grondslag-van
de aardewerk-industrie.
Thans de -N.V. Sphinx-Cèramit|ue,
eer» bedrijf van meer dan'4000 wer
kers. ■■■-.
Hier begint de tnomftocht van
Maastrichts Aardewerk over -héél
de wereld.
Ook het moderne Maastrichts aar-
dewerk wordt hier volgensde
nieuwste methoden gemaakt.
Vakkundige ontwerpers garanderen
een verantwoorde vormgeving en
een decoratief kleurenspel.
De technische outillage staat borg
voor kwaliteitsproducten.
Het is «aardewerk waarop Petrus
Regoüt trots, zou zijn. -.
AARDEWERK
N.V. SPHINX - Ct'AMIOUt
V/H PETRUS aeCOUT MAASTRICHT
(Oud^r voorbehoud, vaa
wijzigingen)
ZONDAG
Ben VARA-prograroma dat her
i gint met de nieuwe actualiteiten
rubriek „En passant",, daarna een
keuze uit succesvolle „Hotnme-
les'Mntzendinger». getiteld „Door
snee van Hommeles".-Tot besluit
de NTS-rubriek „Sport in beeld".
MAANDAG
- 'b Middags 'n jeugdprogramma
van de VARA.
Avonds geen uitzending.
-'DINSDAG
Filmprogramma dat geopend
wordt met een tekenfilm, hierna
weer een aflevering van The Bor-
•heo Story en'tot besluit dé (voor
boven 18-jarigcn) hoofdfilm
„Vrouwen die het teken dragen"
(„Turn the key softly") Het the
ma van deze film wordf gevormd
door drie vrouwen die de gevan
genis verlaten ,en de lotgevallen
die zij daarna beleven.
WOENSDAG
'sMiddags een jeugdprogramma
van de AVRO.
's Avonds een programma van
de KRO. Het omvat: Gastenboek,
een-documentaire over De Hoge
Veluwe, Voetlicht en Camera en
in de rubriek Têlevitrine een ge
sprek over vilt.'
DONDERDAG
Een AVRO-programma, dat be
gint met een -gemeenschappelijke
radio- en TV-uitzending uit. -de
AVRO-studio van. de finale van
het radiospel/Alles op één kaart".
Hierna het toneelspel „Hedda Ga-
bler" van Ibsen met in de hoofd
rol Rie Gilhuys.
VRIJDAG
Telerecording van de - Vlaamse
televisie van het toneelspel „Pas
toor Campens zaliger" van Er-
nest Claes, ingeleid door de
schrijver. v
ZATERDAG
Een programma van de VARA.
Dit begint met de quiz „Je neemt
er wat van mee" onder leidihl
vanTheo Eerdmans. Na een tus
senspel een bezoek aan Dorus in
zijn Saint Germain des Prés.
snaren hangen wat los in het ge
heel.- -
Twee vriendelijke speelstukken van
Theo Nederpeit en Joop Stokkër-
mans zijn te kort onv hieruit veel
omtrent Kun componisten te kunnen
besluiten. W. A.
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
B.1S-8JS KCKV, Het Radiofilhxrmoiilsch
Orkest o.I.v. Hugo Rignoid met xan rte
plano GÜnther Louegk voert uit het.
concert voor plano en orkest 1» f van
Max Reger;
10^0-10.35 VARA. Opnajnen van een
recital van de sopraan Elisabeth
Schwarzkopf met de pianist Gerald
aioore op 16 januari van dit Jaar in.
het Amsterdamse ConeertBebotiw.
OPERA-
9.10-10.15 VARA. Uitv. op gram.platen
van de zarzuela „Et rey" que xaMo"
van Ruperto Chapi door het Sym
fonieorkest en het Kamerkoor van
Madrid o.i.v; Ataulfo Arcenta.
JAV.Z
6.43-7,00 XERV- Optreden Van Roefie
Huetlnpi Down Town Jazz Band.
GE5PROKOORD
I0-45-Ii;00 VaRA. populair wetensch,
causerie door dr. C. van Rlfslnze.
SPORT-'-
10.15-10.20 VARA, Nabeschouwing over
de amateurvoetbalwedstrljd Nederland
Engeland.,:
DIVERSEN
S.05-9.10 VARA. „Dit is ow leven."
cepresenteerd door Gert GarthOff.
8.55-9.40 NCRV. „In het voetspoor van
Johannes Calvljn", eerste van een
serie klankbeelden over verbiijfptaat-
sen van deze hervormer.
REPORTAGES
Over het staatsiebezoek van de sjah
van Perzië aan ons land zijn in de
loop van deze avond de voigeftrie
radiouifcrendlngen; van 7.35-8.00 in het
NCRV-proRramma en van 10.35-10.45
in het VARA-programma,
Televisie
HET avondprogramma opent met
journaal en weer overzicht (8.00).
Hierna een VARA-programma. Dit
openr. met „Mensen, dingen, nu" (8.20),
dan de „Spiegel der kunsten" (8.30),
deze wordt gevolgd door „Jazz in twee
dimensies" (9.00), hierna het cabaret
„Splinters en halken" vap Milo Anstaüt
(910).
De dag wordt besloten met een extra
Journaal tussen u>,2fl en 1030 over het
I staats leb ezoek van dc sjah van Perzië.
BONN. Er is maandagavond een
poging gedaan om het gebouw van
de Bondsdagte Bonn in brand te
•steken. Een man.:drong bet-gebouw
binnen, ging naar het archief en stak
dossiers ih brand. Het vuur kon spoe-
i dig worden gedoofd. De schade is
;i onbetekenend. De man werd gegre-
pen.
T OEN de mevrouw de spreekka-
.mer had verlaten, bleef- de pro
fessor'nóg enige tijd -roerloos, echter
zijn burectt zitten. Hij dacht ach
de vlezige; vaag naar lavendel rui-
kende- damesrug, waaraan hij zo
juist geruime, tijd had geluisterd en
geeuwdè met overgave.
„De volgende," zei hij daarop, i«
het apparaat.
Er kwam een énorm menbeest bin-
nen, met een chagrijnig, rond 'ge
zicht.
„Van Dam," sprak hij.
De. professor nam ee» jchone
kaart «ie cie bak en zei:
„V komt voor het eerst, meneer
van Dam? Misschien mag ik dan
een paar gegevens noteren,,,. Leef
tijd?"
„Tmee en vijftig."
„En uw beroep?"
De man .haalde zijn schouders op
,jk beheer mijn vermogen," zei htj'
De professor onderdrukte de aan-
vechting te vragen: „En, hebt u het
daar nogal volhandig mee?" Hij
leunde achterover in zijn stoel en
zei, met het milde beroepslachje:
„En vertelt u eens, meneer van
Dam, wat zijn de klachten
De man keek hem somber aan,
„Mijn vrouw stuurt .me/', zei hiï'.
De sin toas bljjkbaar uit.
„Als klacht overzichtelijk," dacht
de professor, „Maar toch geen deug-
■delijk diagnosticum voor een spe
cialist in inwendige ziekten, zolang
de ziel formeel niet tot' het imnen*
dige behoort."
„Hebt u ergens pijn?" vroeg hij,
„Nee," anttüoordde de man.
•Stilte, 't Was warm in de spreek
kamer.
„Ja, mijn vróuw zegt, ik ben' zo
lusteloosik heb nooit eens ergens
schik in, zegt ze," sprak de heer
van Dam eindelijk.
„En is dat ook zo?" vroeg de pro
fessor.
„Ach ja," zei de man. Vroeger
was ik bijvoorbeeld gek met wande
len. Toen liep ik hele stukken. Jei,
.ik was nog een jonge vent,.,; Maar
tegenwoordig nee. Ik zet bijna
geen voet de deur uit. Ik weet niet,
ik voel me- zó..."
•.Jjusieloös," vulde de professor
aan. Hij had op de kaart van de
heer Van Dam een klein varkentje
getekend.
„Nu, laten we v, maar eens onder
zoekenzei hy, „Als u het boven
lichaam even wilt ontbloten..."
Even later was hjj bezig met d«
routinehandelingen.
„Een kerngezond stuk protoplas
ma," dacht hy. „Wat moet ik-mei die
man?"
„M'n ontbijt smaakt me niet,"
sprak; de patiënt „Middageten 'wel."
„Zo," zei de professor.
„Maar,, gek," vervolgde de .man.
„Laatst; wasik een. weekje in Gel
derland, maar toen at ik veel beter."
„De buitenlucht," zei .de professor,
„Gelooft u. dat .wérkelijk?"vroeg
de heer Van Dam, op een tóón of
er een wereld voor hem open ging.
„Ik ben er zo goéd als zeker van,"
zei de professor.
Hy had de ironie niet. geheel we
ten te vermijden in zijn toon. De
man keek hem onzeker aart.
„Mijn. vrouw stuurt me," zet hij
hulpeloos.
,J£leedt u zich maar weer aan,"
sprak de professor. Hij ging achter
zijn bureau zitten en gaf de staart
van het varkentje een extra, kruk
„Meneer van Dam heeft niks/'
dacht hij. „Hij heeft alleen te veel
geld en de leeftijd, waarop men zijn
lichaam wantrouwig door het lever, -,
vervoert, als een vat-, vol eventuele.,
rampen..Bovendien verveeli.de heer
Van Dam zich mateloos aan de zijde
van mevrouw Van Dam. Lachen doet
hij al jaren niet meer. Maar ik kan'
hem moeilijk Wim Kan voorschrij
ven. Of een aardige juffrouw, met
wie hij best weer zou gaan wande
len, hele stukken..."
Hij nam een recept-formulier. Me
neer Van Dam kwam, zijn das orde
nend binnen als iemanddie zijn
..vonnis gaat vernemen,
„Ik heb [hier wat pilletjes opge
schreven, dte wekken de eetlust op,"
zei de professor, „Probeert u ze
eens een maandje. En kijkt .u eens
hoe't dan gaat
Toen de man weg was, schreef
hij op de kaart: „De heer Van Dam-
is ongelukkig. God hèlpe hem. Een
ander doet 'het niet." Hij schrapte
het zinnetje weer door en zette toen
het varkentje een Tirolerhoedje op.
„De volgende," zei hij, in het appa
raat. KRONKEL
WASHINGTON. McElroy heeft
dinsdag na een onderhoud met pre
sident Eisenhower verklaard, dat hö
van plan is voor onbepaalde tijd'al*
minister van Defensie aan te-blijven.
Aanvankelijk was hij van plan. ge
weest, zich in.' de loop van dit jaar
uit de regering terug te trekken. On
langs is echter zijn plaatsvervanger,
Quarles onverwachts overleden.
te CEHALO BIfUEn
van de tuinkamer juist niet zicht
baar'was.
Maar dat was een épisode uit het
verleden waar Nicolaas geen deel
aan had: zijn herinneringen aan dit
huis en zijn tuin, het toneel van tal
loze heerlijke vacanties met een jon
ge moeder en twee broers om hena
in toom te houden, een grootvader
die vermakelijke grote-menseh-ge-
sprekken met hem hield en oma zelf,
vast besloten hem te verwennen,
dateerden van een zeven, acht jaar
Ik'ga het gauw aan Violet vertellen.
Ze maakf.uw kamer in ordé. Het is «Hier is meneer Crabbe, mevrouw.
Terwijl ze zo praatten - werd hijzofn verrassing voor haar." Is dat geen verrassing?"
zich, als nooit eerder, bewust,van/het Alleen gelaten ging hij terug naar „Hè?"
leven van Mary Smith, te vreedzaam(je kleine vierkatste hall die hij zo „Meneer Crabbe. Meneer Nicolaas.
voor pathos. Het: was haar liöt ge- goed kende en zich zo duidelijk her- »I5ï versta je wél," zei mevrouw
weest, dat ze opgewekt gedragen had, inn er de. De Tose-gekleurde ruit bo- Peacock.
altijd uit 'de tweede hand to leven,
voor anderen té... zorgen: eerst als
gouvernante en daarna, zo'n dertig
jaar lang als gezelschapsdame bij
een lastige oude vrouw, Ze had ge
leefd van dag tot dag, van week tot
week, nooit ver vooruitziend, én
de jaren waren ongemerkt voorbij-
\'en de voordeur goot een warm licht,
dat zich vermengde met het volle
daglicht dat door dè glazen deuren
aan de andere kant viel, in de kamer
met het rode kleed. Terwijl- hij in
dat rustige, neutrale interieur stond,
met de straatdeur achter zich en
een gezicht op gras, bomen en de
Ze zat, recht als een kaars, in een
grote leunstoel bij de haard,waar
een zacht vuur in gloeide. Haar keu
rig geschoeide voeten rustten op een
laag bankje en haar armen op de
leuningen van baar stoel, haar uit
gespreide vingers om de ronde ma
honiehouten einden gekiemd. Ze was
gegaan met kleine onenigheden en october-hemel voor zich voelde hij op haar oude dag zwaarder gewor-
klachten, veronderstelde hij, .maar dat hij in het hart en middelpunt den en de huid van haar gezicht hing
nooit ernstig genoeg om een veran- stond van zijn grootmoeders dage- ht losse-plooien over de duidelijke
dering te rechtvaardigen, zelfs al* lijks verblijf. Het huis was kleiner beender-structuur.. In haar zwarte
dat mogelijk was geweest. Zo nu en dan hij had gedacht, maar ovèri- tafzijden japon, met een: helder wit
dan. had hij gehoord, waren er boze gens„ precies eender: dezelfde reuk mutsje op haar hoofd,'keek ze met
aankondigingen geweest, van.weers- en smaak, dezelfde, grote statig tik- een strakke, sombere blik de tuin in.
kanten, dat ze zou vertrekken, maar xende klok wier wijzerplaat het ge-
dat ging nooit door en zou ook nooit zicht van ccn oude vriend was, het
zelfde ingesloten reservoir van een
nogit veranderende tijd.
doorgaan. Ze kon ook feitelijk ner
gens anders heen; en.mevrouw Pea
cock had haar nodig, wat kon zij dan
anders doen dan blijven? -
„Dus. dé oude dame maakt het
goed?"
Een twintig; minuten later, nadat
hij de gebruikelijke kop. thee met
Miff-Miff had gedronken, bracht zij
„Voor haar leeftijd is ze een won- hem naar zijn grootmoeder. Mevrouw
der, ouze mevrouw.- Ze hoest natuur
lijk altijd. Haar luchtpijp is niet
meer zo best; zeggen de doktoren.
Peacock bracht nu haar dagen door
in de kleine kamer die aan de zit
kamer grensde en die ze gewoonlijk
Nicolaas' stond voor haar, onder
danig Wachtend op het moment dat
het haar zou behagen hem te be
groeten.
„En oraa, hoe- is 't- met u?"
Bij het géLuid van zijn stem vestig
de zij haar troebele grijze ogen op
hem. - -
„Goede morgen, Robert Crabbe.
„U bedoelt goedenmiddag, niet,
mevrouw?" zei Mi ff-Miff domweg.
„En 't is meneer Robert niet, 't is
Nicolaas."
„Houd je mond," zei de oude vrouw.
En ze is nu en dan een beetje üi de de tuinkamer noemden, omdat ze
war. Daar met u maar geen notitie twee brede ramen en een - dubbele - ,4
van nemen. Je kuht niet veel anders glazen deur had, die toegang gaf tot „Ik verwacht geen tercchtv-ijzingen
verwachten;van iemand van vijf en een grasveld., Hier was. een halve van een jong scnepsei, rn[,
negentig." eeuw geleden, op een middag in april „Heel goed. mevrouwtje. Als u ma
„Ach ja," zei Nicolaas. een ernstige, jonge hulppredikant be- niet nodig hebt. ga ik maar.
Een lange stilte werd gewijd aan leèfd, maar met lichte tegenzin ont- ..Robert was mijn vaJ3er'a^"e!,„u
het wonder van mevrouw Peacocks vangen door Sara en Catherine en wel, zei Nicolaas toen de deur acn-
levensduur. had met Sara een gedenkwaardige ter Miff-Miff gesloten, was.
,.U kunt haar straks opzoeken, als partij croquet gespeeld op het lager
ze gerust heeft. Wat zal ze blij zijn. gelegen grasveld, dat door dc ramen (wordt vervolöw
