De grimmige achtergrond
D
Een staat trad de wereld kinnen
1
I
opgewacht
Dorp
Duitse jongens voor
diefstal cel in
Luchtbrug
in Laos
het de meisjes Peacock S
verder ging
Van hoop naar ontmoediging en „uur nui
Lijki
Vakantie met
somber eincle
Sophia Lomi met
Poivti in Rome j
en van vermiste
jongens gevonden
Koningin terug
van vakantie
Japans plan voor
olie-exploilatie
op Sumatra
Glczos tekent hoger
beroep aan
MissssfiSg^'
KICK WILSTRA
de
Dinsdag 11 augustus 1959
WAN MEER tie esielijke landen verklaren, niet te zullen toestaan,
dat in de status van West-Berlijn eenzijdig veranderingen worden
aangebracht, dan kan dat slecht betekenen, dat ze met geweld
zullen ingrijpen, wanneer hel toch gebeurt. Om het nog duide
lijker te zeggen: een Ru»«i»r.h optinlen legen West-Bei lijn is oorlog. Bij
het Westen is het uitgangspunt natuurlijk nimmer gewekt, dat uit de
Berlijn se kwestie oorlog zal ontstaan. Het Westelijke uitganp^piint U: a) dat
de Russen liever vandaag dan mot gen de Westelijke buitenpost, die West-
Berlijn is, zouden liquideren, en b) dat slechts wees \oor een oorlog hen
er van weerhoudt, dit te doen.
Dat de Russen op een oorlog roUtiekt geen prijs stellen, is overduidelijk.
Lr is echter ook wat anders, waar zij geen prïi« op «tellen, en dat is de
indruk in de buitenwereld, dat zij iets van hun doeleinden en bovenal iets
van hun zekerheid prijsgeven. Zij beschouwen West-Berlijn als een uitda
ging De Amerikaanse tentoonstelling in Moskou woidt o\cr enige tijd weet
gesloten, maar de permanente tentoonMeHing van het Westen, die We*i-
Berlijn is, houdt haar deuren open. lYn i« te litmlerliiker, omdat hei knaagt
aan het mot cel van iJe handlangers in OodriuiMatui en dc twijfel aan de
voortreffelijkheid van het „dialectisch mateiiüli«me" gaande houdt.
West-Berlijn is, om het anders te zeggen, een sta-in-de-weg voor de Rus-;
sen. Iedereen weet, dat het een sta-in-de-weg is. Bestond het niet, dan was
de Duitse kwestie voor Moskou althans veel eenvoudiger. De permanente.
Westelijke tentoonstelling van vrijheid en van welvaart midden in Oost*;
duitsiand benadeelt de Russische werfkracht, die zeer sterk beru«t op de'
vermeende onweerstaanbaarheid ,-an de eommunisti«cIie ideeën en wapens!
En nu schijnt in invloedrijke Russische kringen de theorie in omloop ie zijn.1
dat'het Westen bluft. Er zal geen oorlog om Berlijn komen, omdat het \Se«
ten die met het oog op de Russische overmacht eenvoudig niet aandurft.
E speculatie, dat bepaalde landen uit vrees of eng eigenbelang in
geval van nood hun verplichtingen niet zullen nakomen, heeft deze
eeuw enige malen gefaald. In 1914 rekende de keizerlijke regering
Ving 1948—'49 is geladen
geweest met enerverende span
ningen, voerend naar een diep
tepunt in de Nederlands—In
donesische relaties: in de za
terdagnacht van 18 op 19 de
cember sloeg er an
dermaal een „uur
nul" en Nederlandse
strijdkrachten ruk
ten republikeinse
gebieden op Java en
Sumatra binnen; reeds de vol
gende dag werd Djokjakarta
door paratroepen bezet; Soe-
karno, Hatta, Agoes Salim en
andere politieke leiders wer
den elders in Indonesië onder-
gebracht, evenals de opperbe- probIetncn sneI ec„ ü00rbreking na.
velhebber van de T.N.I., gene- derden. De conferentie van federa-
raal Soedirman. Het gehele ksiisch gezinde deelstaten in Ban-
aoeng (samenwerkend in de B.F.O.:
laatste kwartaal van 1948 IS Bijeenkomst FederaM Overleg) re-
te Berlijn er op («ullts ondanks de waairebuwinren van de Lon-trouwens een periode geweest, sulteerde op 17 juli in een resolutie,
i i t 7 wasrmpp rip TnHoncKisnnei natinnaH;.
dense ambassadeur Lichnowsky) dat Groot Brittanje zich bij de schend
van de Belgische neutraliteit zou neerleggen; on men was zeer geschrokken
en zeer verbolgen, toen dat niet het geval bleek te zijn. In 1939 schijnt
Hitier maar a! te graag naar Ribbentrop te hebben geluisterd, die zet dat
de Britten beslist niet om Polen in de oorlog zouden gaan. ondanks hun
garantie. Ribbentrop. men weet bet. heelt zich vergist.
Chroesjtsjew weet natuurlijk heel goed. dat hij moet oppassen. Toch is
er bij hem stellig twijfel aanwezig omtrent de Westelijke vast beradenheid.
Misschien is er obligate twijfel bij, omdat de eerste man in de Sowjet-Unie
natuurlijk gehouden is, altijd weer de voortreffelijke en onverslaanbare
Sowjet-Unie te stellen tegenover hc* in ontbinding zijnde kapitalistische
'Westen. Maar er is enige reden om aan te nemen, dat hij ook in feite de
mening dergenen, die de Russen-militair duidelijk superieur achten aan het
Westen, niet geheel verwerpt. En dan moet voor een man als lui. die zozeer
geneigd is in machtsverhoudingen ie denken, de Westelijke houding ten op
zichte van Berlijn, het karakter krijgen van ccii soort geschiedvervalsing.
Geen vuist kunnen maken en toch willen vechten, dat is dwaa-hcid, dat
is ongeloofwaardig en eigenlijk onrechtmatig omdat het een poging U, op
slinkse wijze een orde der dingen tegen te houden die niet tegengehouden
mag worden, In de Berlijnse kwestie heeft Chroesjtsjew dikwijls genoeg ge
probeerd de andere partij vrees aan te jagen; en ook aan zijn ergernis heeft
hij meermalen de vrije loop gegeven. Maar toch heeft hij niets geriskeerd.
Want helemaal overtuigd is hij toch ook weer niet.
EEN ding weten de Russen: n.l. dat de Westelijke verdediging ge
heel op Amerika berust. De Britten bezitten kernwapen®, en ook
de Kr an,'■en zullen ze binnenholt hebben, maar de middelen oru
ze te transporteren: de raketten en de grote vliegtuigen, bezitten
alleen de Amerikanen in voldoende mate. In de raketbewopening zijn mis
schien de Russen de Amerikanen de baas op hun beurt zijn waarschijnlijk
de Amerikanen weer beter met vliegtuigen uitgerust. Er schijnen in elk
geval op het ogenblik Russische rekenaars te zijn, die zeggen, dat op een
eerste Russische klap de Amerikanen niet meer in staat zullen zijn te ant-.
woorden. In de V.S. beweert men het tegendeel, en verwijst men o.a, naar;
de atoomduikboten. die overal kunnen opduiken en hun projectielen af
vuren.
Het is allesbehalve een vrolijk verhaal, maar het is toch gppn overbodig'
verhaal, omdat het de grimmige achtergrond vormt van de besprekingen.-
die-de laatste jaren tussen West en Oost worden gevoerd. Wij in West-!
Europa moeten er ons rekenschap van geven dat. wanneer Amerika geen
bondgenoot was, zoals in de jaren toen Hitler zich ten oorlog rustte, er al
heel weinig tegen Russische daden kon worden uitgericht. Nu is er altha«>
een iet of wat wankelbaar evenwicht.
Dat Eisenhower naar Europa komt om met de politieke leiders van de
grote landen te overSaggen, is geruststellend; maar het verandert niets aan
het feit, dat Chroesjtsjew voor het vinden van zijn sterkste tegenstander
inderdaad te Washington moet zijn. De Europese staatslieden mogen er op
bedacht zijn, de goed willende Eisenhower niet de argumenten te ontnemen,
die hij nodig heeft tegen de neo-isolationislen; degenen, die bereid zijn wel
voor Amerika te vechten, maar niet voor een Europa, dat noch de macht,
noch de wil heeft, orde op eigen zaketi te stellen.
Het eerste kabinet van Oovt-Indonesië
in het presidentiële palels in Ma
kassar. Achter de microfoon presi
dent Tjokorde Gde Rake Soekawati.
Daarvoor eerste van links de pre
mier Ide Anak Agoeitg Gde Agoeng,
naast hem dr. Chr. Soumokil, die
•zich in. 1950 aan het hoofd stelde van
de afscheidingsbeweging der Zuid-
Alolukken; derde van rechts ir. Dia
pari, die minister-president was toen
de deelstaat In 1950 werd „opgerold".
urnarin Loclicoirvfw»™ ir. ltferW waarmee de Indonesische nationalis-
waarm beslissingen, m INeaer tetï buiten dc republiek nadrukkelijk
I land genomen, voor hen die in hun plaats innamen in het overleg
t Tndnnpsïp vortnofdon cr»m^ met Nederland. Luttele weken later
maonesie v erioeiaen, somo bereikte een delegatie van deze fe-
Ulterst moet lijk te begrijpen en deralen (aangevoerd door de Oost- sprak 22 oktober van „erkentelijk*
nauwelijks aanvaardbaar ble- premier Idc Anak heid jegens.de regering in Neder-
k-pn Nipt al loon w»nr rlo TnHn S t? Agoeng. met zyn ambt- land. die "inr de opvattingen, van
ken. met aueen voor ae Ijiao- genoot Foeraairedja van Pasoendan Indone® ide voorgedragen een
nesische nationalisten, maar motorische kracht- in dit gezel- Wijs beg oen geest van eerlijke
niet minder veelal voor de Na- s?apv, i" Den H?as een akkoord tegemoet re had ectoond". Dan
niet minnet \eeiat VOO- ae Da over hol op zeer korte termijn m- tuimelen ae hoopgevende feiten als
derlanase samenleving in de stelten van een federale interim- >t ware over elkaar: in Nederland
tronen diè allerminst over- 5e?erJf1S ee^ cV0Pe Indonesisch passeert de noodwet, welke de weg
-*i i i i i driemanschap" beslaande uit onver- voor instelling van de F.I.R. moet
wegend "Uit Koloniale die-hards dachte nationalisten. Desnoods als vrijmaken, in recordtijd de Tweede
bestond, zoals men toen thuis °jpa 5ieef w®jPercn voorlopig Kamer; de minister van Overzeese
zonderde republiek, al vertrouwde Gebiedsdelen, mr. E. BI. J. A. Sassen,
men, dat ae republikeinen alsnog ziet „overeenstemming met de repu-
zouden toetreden nadat deze Indone- bliek over de gehele lime" in be-
sische F.I.R. Z0U zijn tot stand ge- reikbaar verschiet. Anak Agoeng
interim-regering. Dan valt 28 ok
tober 1948 de ontmoedigende klap:
minister D. U. Stikker reist naar
Indonesië, waar hij in Djakarta en
Kalioerang zal praten met kopstuk
ken uit de Djokja-republiek; de Ne
derlandse regering wil eerst de re
sultaten daarvan afwachten, voordat
de F.I.R. een feit zal kunnen worden.
Consternatie en argwaan bij de Indo
nesische federalen, die zich door de
ze onverhoedse frontverandering van
Den Haag volkomen ongedekt gela
ten voelen, bijna „in de vuurlinie"
tegenover de republiek....
Reacties volgen vrijwel onmiddel
lijk. Twee dagen na 't vertrek van
Stikker telegrafeert premier Poera-
diredja (in Bandoeng levend in de
zware slagschaduw van de repu
bliek) naar Den Haag, dat Pasoen
dan het Haagse overleg niet als bin
dend kan beschouwen; op 16 novem
ber neemt het Oostindonesische par
lement een motie van gelijke strek
king aan.
MEN kon zich immers
indien het zou komen tot
de breuk tussen Den Haag en
Dj okj a, welke men toen in de
deelstaten al voorzag als
overtuigde nationalisten niet
veroorloven, nauwer verbon
den te zijn met het Binnenhof,
dan met de bakermat van In
donesiërs nationale aspiraties,
Djokjakarta,
P. A. WANSINK
soms dacht.
IN zijn uitstekende
der parlementaire
komen en haar regeerkracht zou geeft een hoog gestemde verklaring
hebben bewezen. De deur voor toe- in 't parlement te .Makassar; ..Het
beschrijving
geschiedenis
ZiJn STCS8w*85 SS« van D,PkJa bleeï Wïfrallen
toekomt aan de hier besproken pe- un j1! da^"011ze vrijheids-
:10de welke prof. Schcrmcrhom Vreugde over dit resultaat, waar- diang gebaseerd is.op werkelijke
zich later al® een duister inten-eg- do°r de nationalistische doelstelling Bereidheid om een eigen rechtsorde
herinneren een treffen- dlcht blJ de vervulling werd getild, *>P ons te nemen die aan internatio-
in de federalistische gebieden; Anak JLEi,e eisen voldoet.,.."
Agoeng werd bij thuiskomst in Ma- jvVEE weken later: volledige dê-
kassar opgetogen welkom gehelen: corvcrandering. Den Haag draalt;
Radio Makassar m die dagen een in de deelstaten wacht men nerveus
gevoelige politieke barometer op instelling van de Indonesische
I mist werden. Het waren de I6-jarige
Manfred Erich Nowak en 2ïjn
17-jarige buurjongen Klaus Nikhoff
uit Herne <W.-DsD.
De jongens hadden de kano in
Eemnes gehuurd. Toen zij *s avonds
nog niet waren teruggekeerd werd
alarm geslagen. Bij het zoeken, de
volgende dagen, vond men de kano
vol water m de buurt van Ermelo
num" zou herinneren een tref ft
de tegenstelling, waarin naar mijn
mening voor een groot deel de tra
giek van bepaalde fasen der Neder
lands-Indonesische kwestie besloten
ligt. Stempels schetst die tegenstel
ling aldus;
„Ginds; rumoer en geweld, lijfsge
vaar en nood, onenigheid en intrige,
maar bovcnai het streven naar gel
ding van een herboien wordende
natie, herboren na drie eeuwen af
hankelijkheid. En hier; in normale
omstandigheden levende dames en
heren in de noordelijke koelte, deli
bererende; vol zorg, zeker, maar
steunende op een drie eeuwen oude
zelfstandigheid. Vol zorg. aan de ene
kant om belangen die ginds gevaar
lopen of reeds verloren zijn. aan de.
andere kant zorg over het drama dat
zich ginds in en aan de volken van f
Indonesië voltrekt...."
Het is dunkt mij deze tegenstelling
welke veelal zeker in uo hier be- f
sproken periode in Indonesië arg
waan en miskenning van Neder
lands bedoelingen deed groeien,
waar die niet gerechtvaardigd was.
anderzijds soms Nederlandse politici
heeft doen terugschrikken op de i
t'and van wat hun een afgrond van
het onbekende toescheen, ih situaties j
waarin alleen een koene sprong
het experiment uit een dreigende J
impasse had kunnen redden Daar
naast leek voor de Nederlandse'
waarnemer in de tropen, gewend
raakt aan het werken met typisch
„oosterse oplossingen", die altijd eem
element van onbepaaldheid en daar-'
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Dc Amsterdam
se politierechter heeft gisteren twee
Duitse jongens van twintig jaar we
gens diefstal uit een geparkeerde
auto In de binnenstad veroordeeld
tot twee weken gevangenisstraf met
aftrek van voorlopige hechtenis. De
officier van justitie, die er ruet na
druk op wees dat dergelijke geval
len met Duitse jongens jeer veel
voorkomen, liad drie weken geëist.
De beide knapen in de ve r dacht en-
bank. Carl Friedrich L. en «lochum
Adolf G., hadden zichtbaar spijt ever
hun onderneming in donker Amster-,
.dam op de avond van 3 augustus. Lij
door mogelijkheid tot aanpassende 1 waren met vakantie naar Nederland
verschuiving bevatten, de terughou- i omkomen en kwamen die avond m
dendheid van het moederland soms f Amsterdam na een kleine wandeling
begrijpelijk. Hij had zich ïmgiers
voor een groot deel losgemaakt ""van
die sfeer van keurig afgeronde cn
helder gerangschikte formuleringen,
waarmee het westeuropese denken
nu eenmaal werkt.
IJDENS en na de zomer van 1948
over de Oudezijds Achterburgwal en
en paar biertjes in een café, in een
■•at overmoedige stemming.
Zonder dat zij om geld verlegen
zaten zowel Carl als Jochum luid
den genoeg marken bij zich bra
ken zij een geparkeerde auto open
'i Even later probeerden zij het ra amp-
j je van een andere wagen, die op het
i Beursplein stond. Hier stalen zij vier
j pakjes sigaretten cn een film. Na ten
I korte achtervolging, waarbij wa^r-
i schmvingsschoten werden gelost, zag
de politie kans de beide knapen te
arresteren.
Voor verdachte F. betekent het
vonnis van twee weken waarschijn
lijk veilles van betrekking: hij had
vanmorgen weer aan het werk moe
ten gaan. En Carl L- vertelde de po-
1 litiorechter dat een vonnis mei ge- i
vangemsstiaf zijn toekomstplannen
I zal veriueticen. Hij wil namelijk of
ficier worden bij de nieuwe Duitse
Bundeswebr-
ROBIE Voor het eerst sinds hun
huwelijk in 1957 in Mexico zijn de
filmproducent Carlo Ponti en de
actrice Sophia Lorcn in Rome samen
geweest.
In dc pers is cr twee jaar lang re-
koning mee gehouden dat Ponti ver
volgd zou kunnen worden wegens
bigamie, indien hij naar Italic zou te
rugkeren
SPAKENBURG Voor de haven
van Spakenburg zijn de stoffelijke
overschotten gevonden van de twee
Duitse jongens, die sinds vorige week
dinsdag, toen ZIJ voor een kano- vol waier m ae uuuri van WJiieio J wwo WI na ue wuiw vcui !0-<u ntH <-»j «u.- j n- n^iaanir nrnrinrnii en ?iin hp-
tochtje het IJsselmeer opgmgenrater- Uorut1 scheen hol al.crf do Indonesische i on namen tornt broek ..j.| '^en °te brouwden ren
maand nadat Ponti in Mexico offi
cieel was gescheiden. Dc echtschei
ding wordt ui Italië niet erkend.
NEW DELHI Premier Nehrne
heeft in het parlement meegedeeld
dat er sedert de opstand in Tibet
ruim 12.000 Tibetanen naar India zijn
gevlucht.
Ö6N2C» BAN&, P»UL.
!HEEFr NIETS TE VEPLIEZEN
'WIE WEET WAT H'J METC/SfiDt
PCÉf AIS H'J IN HET
AUW JÜOMT.,
LOW06W..
IK?ALHIE£
E26EN5AF MOÉTEN
SLAAN, VOORPAT
ROurrEkwk&EN me
VVEEfi? ZlET-.f* CWAP
IN DAT &OS
LAf
we 6RflIN Dit
imtc. BEKOVtiS!
IK HEB lETi VEEL
6R0TER5 OP HCr 006
WELNEEZf HEEFT
ALS DArMElSJE WINKELT j hiekeen REKENIMü!
MOETüEGaO HE&&EN A KOM tAtt
ItPI
PACHT OATJE
Bedoelde
IN 6EN NAUW STFAAT3E UiöRDTHANS
SAMNEUA Het Laotiaanse leger
heeft maandag een luchtbrug in wer
king gesteld ter versterking van de
trouwgebleven troepen in de noorde
lijke provincie Samneua, die com
munistisch gezinde rebellen uit de
pas veroverde stellingen trachten te
drijven. Dit zou reeds uit vier van de
vyf bolwerken gelukt zyn.
Noord-Vietnam, dat de rebellen
zou trainen cn steunen, zou vier ba
taljons langs de grens met Laos heb
ben gelegerd. Men verwacht dat de
communisten over twee maanden, als
het regenseizoen is geëindigd, een
nieuw offensief zullen beginnen.
Om het voedseltekort te vermin
deren, evacueren vrouwen cn kinde
ren in de terugvliegende toestellen
van de luchtbrug naar de zuidelijker
streken.
SOESTDIJK Koningin Juliana
en Prinses Irene zijn gisteravond om
streeks kwart voor negen per vlieg
tuig uit Napels in Nederland terug
gekeerd. Het toestel heeft de vlucht
NapelsSoesterberg zonder tussen
landing gemaakt.
Prins J3ernhard wordt vandaag op
paleis Soestdijk verwacht; hij maakt
de terugreis uit Italië per auto.
Prinses Beatrix zal, zoals is ge
meld, nog enige dagen in Florence
verblijven.
De Koningin en de prinses ver
trokken om kwart voor twee Ncd.
tijd van het vliegveld Capdictnno. Zij
vlogen in een toestel van de Neder
landse luchtmacht. In het toestel
reisde ook het gevolg van 12 per
sonen van de Koningin. Een tweede
vliegtuig volgde met de bagage.
TOKIO. Volgens kringen in To
kio zal de Japanse regering binnen
kort aan Indonesië een compsomis-
plan voorleggen voor de gemeen
schappelijke exploitatie van de olie
bronnen in Noord-Sumatra. Japan
zou daarbij aan Indonesië een kre
diet verlenen van 18 miljard yen, ten
behoeve van de ontwikkeling der
oliebronnen in Noord-Sumatra gedu
rende de eerstvolgende tien jaren,
ter verzekering van een regelmatige
olie-aanvoer tegen lage prijs.
IJ ET bosnegerdorp Lombê ligt aan
L-i de Simmm er tuier.
Zolang je nop vaart, zie je er wei
nig van. Een paar gemeerde corjalen.
Wat blote jongetjes, die aan het vis
sen zijn. En een xunnfcel, laag hekje
ivaaraan langedoor de zon werpeel-
de bladeren hangen. Je moet er ge
bukt onder door kruipen, want ze
ontdoen je uan de boze geesten.
Lombé is niettemin een gekerstend
dorp. Je vindt er drie tuitte zusters
met reële blikken en aanpakhanden
en een jonge pater in shorts met een
tropenhelm, een zachte g en een
onverwoestbaar humeur. Dat heeft
hij daar wel nodig ook. Het dorp
is bloedheetwordt bezocht door een
wriemelende vliegenplaag en huis
vest hem in een krot uiaar een bok
voor bedanken zou Maar hij schy'nt
er geen hinder uan te hebben en
wandelt, welgemoed als een wakan-
tiepanper, met ows door zijn domein.
Een stoet naakte kindertjes volgt
ons gniffelend van de pret, want
een dame in ons gezelschap draagt
een lange broek ere dat druist zo
flagrant ire tegen de mode hierdat
ze telkens weer over elkaar vallen
van het lachen.
Hun ouders zijn beheerster. Bos
negers stamménzoals tz weet, af van
slaven, die, in ons charmant ver
leden, de harde hand uan de blanke
meester ontvluchtten in deze ontoe
gankelijke wouden. Ze zijn daar,
zegt men, nog altijd trots op. Een
feit is, dat ze, als je aankomttioor
hun hutten staan met een koele af
wachting, die indruk maakt. Je
moet je goed bewust zijn, dat je hier
op bezoek bent en dan ook beginnen
met tegen iedereen beleefd: „Dag
meneer" te roepen. Pas daarna
breekt de stralende lach door en
wordt er zelfs vriendelijk gewuifd.
De hutten zijn voor het merendeel
primitieve eigen bouwsels. Je loopt
door een wereldje, dat door de
eeuwen onberoerd gelaten schijnt.
Maar toch zie je opeens een blote
huismoeder achter een mooie, nieu
we naaimachine zitten. Ook de, met
het zelf gebakken vaatwerk nogal
contrasterende aanwezigheid van een
blikje uerpleegsterscacao of een kist
goed Hollands bier bewijst, zij het in
détail, dat men onze mooie bescha
ving zelfs hier niet geheel weet te
weerstaan.
Wat de arbeid van de missie be
treft, kan men, als ongeoefend bui
tenstaanderde beoogde resuttaten
niet in een oogopslag overzien.
Onder een afdak zitten zwarte jon
gens cn meisjes heel zoet, onder
leiding vaniemand met een aan
wijsstok een op het bord geschre-*
ven Nederlands kerstlied te leren.
„Do - re - mi - fa.zingen ze.
Je kunt toet zo'n beetje horen wat
de bedoeling is.
Maar 't klinkt slapjes.
En eigenlijk een beetje displaced,
in een milieu, waar de mensen van
nature weten te zingen zij het
een ander, dichter bij hun werkelijk
heid liggend repertoireDe houthak
ker s- en roeiersliederen zyn nog niet
zo lang verstomd. Bulldozers en bui
tenboordmotoren brachten ze tot
zwijgen. Daar moogt u gerust een
symbool in. zien. Ook in dit oerwoud
komt de moderne wereld gestadig
dichterbij,
„Hebt u zelf kinderenvraagt een
moeder wier baby we bewonderen
aan een dame ire ons gezelschap
„Ja vier".
„Van hoeveel mannen?"
„Vare één man".
't Wordt doorverteld als een sterk
verhaal.
Onnodig te zeggen, dat ook in
Lornbe de missie de normen han
teert met een praktische zin, waar
aan het de katholieke kerk nooit
heeft ontbroken
Crucifix en Mariabeeld sluiten, in
gekerstende dorpen, de flesjes met
amuletten ere de offers aan de oude
goden niet uit.
De pater houdt er zijn zonnig hu
meur bij.
De zusters zijn voornamelijk aan
het werk.
En de vliegen krioelen op tafel
of vinden de gulzigheidsdood in mijn
glaasje limonade.
KRONKEL
ATHENE De voormalige Griek
se verzetsheld Manolis Glezos, die
onlangs op beschuldiging van hulp
verlening aan een topfiguur van de
buiten de wet gestelde communis
tische partij tot vijf jaar gevangenis
straf werd veroordeeld, zal in hoger
beroep gaan.
Het proces tegen Glezos heeft voor
al in communistische kringen vee!
opschudding veroorzaakt doordat hij
de man is. die tijdens de Duitse be
zetting dc Duitse vlag van de Akro-
polis verwijderde.
AIS DE VlCTORlAtiet 2ICH
LATER iM UITGELATEN
stemiNG &y xc autobus
SEN BUITEN HET STADION
yer^atselen ,wcrdt «avs
VANTHOF AANGEKtA/tRr
DOOREEN KlSNE'-TONGEN.
YflENE&lXlFUV AM4/Z
6VEN/■xèèvJitr \DANW6ET
Fl> K I 1U- if Htlr
ÜPeeN5 SPRINGEN ER'N PAAR~
wriGe kerels TEVgoRsenyN
G&UkxZC.YK lf TJCrt6e-JCH6EWTft/Mf\
JfrtM J£ ER NfETMMFS
lErfflnOD/c U
PRJN&ENO ML
SPREKEN.
me ZULLEN JCNEENS^
'N LESJE LEREN.
i"V\AK kick en dan
HEBBEN ONRAAD
GEROKEN ÈN OOK
QOM FEPJXNAND
WIL VAN DEPARiy
^yN
HAM
KNEKKEN?
VVVCORëévi
'als JE'TL€FHES7/
tXT,
sr&sJje.'
HSZU
„Drie voor jou, Robert," zei Cathe
rine, terwijl ze de brieven verdeelde,
„en maar écn voor mij. Eigenlijk
ïeuze oneerlijk. Ik ben dol op brie
ven cn jij hebt cr het land aan. Maar
goed. ik vergeef het je. Nog een
kop koffie, lieveling? Moeder 20U een
beroerte krijgen als ze wist dat we
koffie dronken aan het ontbijt. Dat
doen alleen die gekke vastelanders,
zcR^en Ik vraag me af van
wte hij i- ze gelukkig, terwijl
ze dc kon van haar echtgenoot
J in ontvang-', nam. „Naar het post-
I stempel te zien, komt hij uit Cam-
J bridge. Ja. inderdaad. Van oom Tom
f natuurlijk. Niet gering dal hij zo
I maar een brief heeft geschreven,
i Ik vraag me af hoe hij het heeft
klaat gespeeld zijn pen te vinden."
J „Uh." mompelde Robert, al ver-
J diept in zijn eigen correspondentie.
S „Luister je Robert? Ik heb hier een
brief van oom Tom. Stel je voor! Hij
J hoeft weikelijk geantwoord! Tenzij
J de envelop leeg blijkt te zijn. Dat
zou me allerminst verbazen... Ro-
bert!Robert!''
„Ja, liefje?"
J „Ik geloof dat je Keen woord ge-
1 hoord hebt van wat ik heb gezegd!"
„Dat heb je dan mis kmdje. Je
spontaan gebabbel klinkt mil als tnu-
J ziek m het oor. als het getjilp van
5 jonge vogeltjes in de lente."
„Ik begin zo langzamerhand te be-
t grijpen waarom de mensen mij tegen
J het huwelijk gewaarschuwd hebben."
zei Catherine, terwijl ze de brief
openscheurde. „Hoe kan je zo wreed
f tegen mij zijn*"'
J „Niets is eenvoudiger," zei Robcit.
S .Ik heb een wrede natuur. Wat heeft
f hij te vertellen?"
„Je gelooft het nooit! Hij is van
slaat van de wisselende seizoenen te
genieten cn vooral van de fijne nuan-
:es van de overgangsdagen. Zelfs het
mmst welkome jaargetij had nog zijn
eigen opwindend karakter. Geduren
de de lange kalme zomer had ze ge
noten van de groene weelde van de
bomen die in de Crescent-tuin ston
den; week in week uit had zij sedert
1 p prt i t* t—t>ttt T r'Tvphet talmend afscheid van de zomer
door GkuALiJ JjUijljJii J. de bladeren geleidelijk van kleur zien
veranderen en tenslotte omlaag rien.
plan te komen. Dat zegt hij tenmin- dwarrelen. En nu het november was
sie. Ik zal het pas geloven als ik hem geworden, stonden de stammen daar
zie de mallerd- Je zult een beetje m hun herfstelijke naaktheid, alleen
vriendelijker tegen mij moeten zijn nog versierd met snoeren regenkra-
als hij hier is, Robert. Ik zou het len ett een strenge schoonheid verto-
vreselijk vinden als hij moest mer
ken hoe bruut jij legen mij op
treedt. Het is precies als met die ar
me Eustacia Mansfield
schijn en Tranen,"
„Werkelijk?" zei Robert afwezig.
„Wat gebeurde er dan met haar?"
.Toen haar schoonheid verwelkte
werd ze weggegooid als een afgedra
gen handschoen. Het zal heerlijk zijn
oom Tom op bezoek te hebben. Ik
heb hem m geen eeuwen gezien. De
laatste keer was op dat buitengewo
ne verjaarsfeestje, mijn één-en-twin
tigste. toen ik de wereld kond deed
van mijn dwaasheid om met zekere
Robert Crabbe te gaan trouwen. Ach,
wat was ik toen nog jong. Het is dan
ook al bijna een jaar geleden. Ik
vraag me af of hij nog altijd de ge
woonte heeft elke morgen een koud
bad te nemen en daarbij 7.ijn hele(
slaapkamer te inunderen. Op zijn
fiets zal hij dit keer wel niet komen,
heb ik zo'n idee. Wannéér hij precies
komt, zegt hij trouwens niet: je mag
niet het onmogelijke van hem ver
wachten, Je zal oom Tom vast en
zeker aardig vinden, Robert. Hij
weet alles over de middeleeuwen."
nend. die zij tot nog toe eigenlijk
nooit had opgemerkt. Het leven in
een grote stad was zo helemaal
in Zonne- nieuw. Het sreeds wisselende straat
beeld, al naar gelang het weer, was
een eindeloze vrolijke verrassing. En
nu beloofde het naderen van de win
ter haar weer een heel nieuwe erva
ring. De afgelopen nacht was mistig
geweest. De straatlantaarn voor het
huis, die elke avond tegen de sche
mer werd aangestoken door een
man met een lange stok, had gezien
vanuit het slaapkamerraam, pre
cies op een bleke gesluierde maan
geleken, die in een gele zee dreef.
Maar nu was die geelachtige atmo
sfeer verdwenen; cr hing nog slechts
een zilveren doorzichtige mist, die al
uiteen begon te vallen in een fijne
motregen. Na negen maanden ge
trouwd te zijn, werd Catherine nog
elke morgen vol gelukkige ver
wachting wakker, cn echt teleurge
steld voelde zij zich eigenlijk nooit.
Elke nieuwe dag bracht haar weer
iets amusants of opwindends, al moest
ze een enkele keer ook wel eens
iets onaangenaams slikken. Vaak ver
wonderde zij zich er een beetje over.
„Dat is ongetwijfeld een'aanbeve- dat tante Mercy|s overhaaste vo°r-
ling," zei Robert Crabbe. „TVat ik
vooral zo in jouw manier van con
verseren bewonder lieveling, is de
strikt logische samenhang. Mag ik nu
mijn brieven uitlezen?"
Catherine stak haar tong naar hem
uit en slaagde er in een tijdje haar
mond te houden,
Haar blikken dwaalden naar het
raam, naar de ..mistige vochtige mor
gen", die haar de woorden van een
oud kinderrijmpje in het geheugen
bracht. Zelfs in Londen wa» ze in
spelling nog altijd geen aanstalten
maakte bewaarheid te worden; maar
ze durfde er niet aan twijfelen dat
dit vroeg of laat toch gebeuren zou»
Iets anders veronderstellen zou m
strijd zijn geweest met haar vaste
overtuiging dat haar huwelijk met
Robert, doorgezet ondanks manias
tegenkantingen, een leven van louter
geluk waarborgde, precies als in dc
sprookjes.
(wordt varvolfld)
wonder-
midvóof
