N.V. EN MAATSCHAPPIJ
VRIJLATINGEN
MA PR O
Van Hemelrijck's heengaan
Eerlijk
€eta-ie?er VLEKKENPASTA
RK-STUDIEGROEP VOOR
RECLAME IN TELEVISIE
VOOR
RADIO
EN TV
met Cöf^ is Siet
Uaax eC& é&M&i
111 Hoe het de meisjes Peacock
verder ging
IVCJR.V hoorspel-
prijsvraag
Coco komt
In blij verwadïlmcj
Werkloosheid gering
in W.-Duitsland
GORDIJNSPIRAAL
Vanavond
ot oc/iUK/rejt PffurtN ookwog eem /w
AVONTUREN
■ÉÉWlBNfM
.en morgein
Radio
Zaterdag 5 september 1959
HET rapport van de dr. Wiardi Beckmar Stichting over de hervor
ming van de onderneming is in meer da-j één opzicht zeer belang
rijk. Allereerst is het verhelderend als een (zij het onofficiële) om
schrijving van het moderne socialislisrhe standpunt ten opzichte
van het particuliere bedrijf. Er zijn soorten van bedrijven, waarvoor in
socialistische kring de eis van of de voorkeur voor overheidsexploitatie
blijft beslaan; en hierover handelt dit rapport niet. Ret handelt over de
particuliere onderneming; maar dit op een wijze, waaruit duidelijk blijkt,
welk een grote plaats men daaraan toekent- Dat de beschouwingswijze kri
tisch is, ligt voor de hand; maar in dit opzirht onderscheidt de dr. Wiardi
Beekman-Stichting zich niet van b.v. de christelijke vakbeweging.
Leerzaam ia het rapport om de scherpe analyse, die het geeft van het
moderne ondernendngswezen, dat niet meer als voorheen zo dikwijls wordt
beheerst door de privé-belangen van enkele grote bezitters. De groei van
de ondernemingen heeft geleid tot een gespreid aandelenbezit en tot ver
groting van de macht der directies, die in veel gevallen de raad van com
missarissen kunnen beschouwen als een aanhangsel van zichzelf. Dit ver
schijnsel woidt de institutionalisering genoemd; voornaamste kenmerken
zijn het werken op lange afstand, waarbij het oude motto, dat de cost voor
de bact uitgaat op verrassende wijze herleeft, en de neiging tot interne
financiering.
Deze institutionalisering heeft belangrijke voordelen: ze verhoogt het
■weerstandsvermogen van de onderneming en leidt er ook toe, dat de belan
gen van het personeel uit de sfeer van de „klassenstrijd" worden gehaald,
en kunnen worden gezien als een factor van betekenis in het geheel. Maar
er zijn ook nadelen; het voornaamste hiervan is de samenballing van macht
in de handen van enkelen. Dit spreekt te meer in verband met de neiging
tot concentratie in het ondernemingswezen: zo vermeldt het rapport, dat
in- 1956 bij 4.1% van de geregistreerde N.V.'s in Nederland 78.8*><> van
het gestorte kapitaal en 82.9% van het zuivere eindvermogen was samen
gebracht.
DE grote betekenis van het rapport nu is gelegen in de maatregelen,
die het aanbeveelt tegen de gevaren en bezwaren van machtsmis
bruik. Er moet een grotere controle komen, zonder dat overigens
de directies in het vervallen van hun leidende taak al te zeer wor
den gehinderd. Drieërlei in hoofdzaak stelt het rapport voor: le. vergro
ting van d' macht van de aandeelhouders; 2e. vertegenwoordiging van het
personeel in de commi««arisvergadering; 3e. verzekering van het gemeen
schapsbelang hij de onderneming door z.g, overheidscommissarissen. De2e
laatsten zoudpn er alleen zijn bij die ondernemingen, die vallen onder de
categorie grootbedrijf (meer dan 200 man personeel). Bij een personeels
bezetting tot 500 personen zouden de overheidscommissarissen moeten wor
den aangewezen door gedeputeerde staten, bij een groter aantal door de
minister. t
Dit rapport is een bijdrage van socialistische zijde aan de herziening van
het vennootschapsrecht. Zoals het zelf zegt is het doe) mede „het door
breken van klasse- en kastevorming in de toplaag van ons economisch le
ven. Daarmee worden authentieke socialistische doelstellingen nagestreefd:
gelijkheid van kansen in een open maatschappij, die gekenmerkt wordt
door een sterke doorstroming en die naast spreiding ook wisseling van
verantwoordelijkheden kent." Voor het op dc juiste waarde schatten van
deze motivering is het van belang er de aandacht op te vestigen, dat er
veel parallellen zijn tussen de conclusies van het rapport en het standpunt
van de christelijke sociale beweging. Het is het dagblad Trouw, dat dit
deze week nog heeft bevestigd. Verschil van mening is er alleen over de
taak van de overheid; Trouw meent dat de overheidscontrole extern moet
zijn en niet intern, zoals het rapport voorstelt. In elk geval is het duidelijk,
dat dit stuk werk bij de noodzakelijke vernieuwing van het vennootschaps
recht van aanzienlijke waarde kan zijn.
DAT Van Geelkerken na vijftien jaar vrijkomt, zal waarschijnlijk
geen al te grote opschudding verwekken. Hij was zo ongeveer de
tweede man in de N-S.B. na Mussert, misschien energieke en mis
schien ook gevaarlijker; maar de symbolische betekenis van figu
ren als hij is in de huidige periode vrijwel verdwenen, wat is overgebleven,
da; is de «chuld Waarmede zij rien hebben belader, door velen tc leren de
vijand als vriend te zien en de vriend als vijand. En deze schuld is mis
schien gedejgd door vijftien gevangen is ja ren; een lange tijd en slechts
weinig minder dan de zwaarst gestrafte, die zich in de cel correct gedraagt,
ooit krijgt uit te zitten.
Met Georg Haase, die tegelijkertijd'in vrijheid wordt gesteld, is de zaak
in zoverre anders, dat hij rechtstreeks schuldig »s aan misdrijven tegen het
leven, en oorspronkelijk de doodstraf kreeg. Tegenover zulke figuren moet
de barmhartigheid uiterst voorzichtig worden gehanteerd, hetgeen geenszins
wil zeggen, dat ze onder bepaalde omstandigheden niet tot gelding mag
komen! Wat we] .nodig lijkt, dat is de verzekering dat in het vrijlatingen?-
leid de beoordeling van geval tot geval za) geschieden, met goede waar
borgen tegen willekeur. Het gaat hier om mensen, die te zwaar hebben ge
zondigd dan dat voor hen zoiets als een massale amnestie zou kunnen
gelden.
ÏN een rapport spreekt een studiecommissie uit het Rooms Katholieke
Centrum voor Staatkundige vorming zich uit voor toelating van reclame
In de televisie.
Als voonvaarde stelt de meerderheid van de comm'ssïe echter dat deze
reclame door het publiek als zodanig kan worden herkend en dat deze
tot een bepaald tijdvak (b.v. aansluitend op het journaal) beperkt blyft.
De reclame zou niet door andere programma-onderdelen heen moeten
lopen.
i)e verzorging van deze commerciële TV zou niet moeten worden gelegd
in handen van een „commerciële zendverenigiug" die voor de verzorging
van dergelijke programma's steunt op uit reclame-TV verkregen in
komsten.
F) E inzendingstetmijn voor de
prijsvraag van de NCRV voor
hoorspelen is verlengd. Tot uiterlijk
25 september kunnen nog manuscrip
ten worden ingezonden vcor de open
prijsvraag.
De jury voor deze prijsvraag is
inmiddels als volgt samengesteld:
de letterkundigen C. Rijnsdorp en
prof. Heeroma (Muus Jacobse), de
acteur Jacques Snoek en de regis
seurs Wim Pauw en Johan Bodegra
ven,
N het NCRV jeugd TV-pro gramma
1 van aanstaande maandag zullen
de kinderen kennis maken met Coco.
De eerste aflevering van dit nieu
we vervolgverhaal heet „Coco eö de
vliegende Knorrepot". Jaap Mole
naar is er de schrijver van en de ma
rionetten in dit spel zijn- van Feike
Bosch ma en Ans Wierda.
Uitgangspunt van het rapport is
dat reclame-TV ook in Nederland
van essen heel belang is voor onze
economie. Vooral gezien de ontwik
keling m het buitenland.
De inkomsten urn reclame-TV zou
den de NTS, of via de NTS, de om
roepverenigingen ten goede moeten
komen.
In een minderheidsnota welke aan
het rapport is toegevoegd merkt
prof. L. G. A. Slichting op eveneens
voorstander te zijn van commerciële
TV doch de verzorging daarvan in
handen te willen zien van een com
merciële instantie. Eén van zijn over
wegingen daarbij is. dat bijna alle
omroepen die in de NTS verenigd
zijn. zich op de meest krasse wijze
hebben uitgesproken tegen reclame
in de TV én iedere reclame in de
ether als cultuur-vernielend hebben
bestreden.
Het is daarom ongerijmd en kren-
Advertentie 1M.)
Zo beet dit toelichtend en gerust
stellend Doktershoed.doi grotis
is ingesloten bn een Babyderm
Set.waarm alles voor vorstelijke
verzorging van Boby's tere huid|e.
kend zowel voor deze omroepen als
voor de reclame-makende handel en
nijverheid juist aan deze instantie
een exclusieve taak op dit gebied
toe te wijzen.
NEURENBERG- Officieel is be
kend gemaakt dat het aantal werklo
zen in West-DuiIsland per eind au
gustus is gedaald tot 196 349; dit
komt overeen met 1 procent van de
beroeps be volking.
(Advertentie 2.At.)
MAPRO-spiraat ïs s'erfe en soepel
en overal in huis te gebruiken.
Voor Uw gordijnen, de was. Uw
garderobe enz.
Enonn proctiscb, eenvoudig fe be
vestigen en +e verwijderen.
meer mogelijkheden met
ned. octrooi 74341
jfc Let op de gele bus
WASHINGTON Het Amerikaan
se Huis van Afgevaardigden heeft
het donderdag door de Senaat aan
genomen wetsontwerp tegen corrup
tie in vakverenigingen vrijdag met
352 tegen 52 stemmen eveneens goed
gekeurd.
WIE gedacht mocht hebben, dat België zich voor wat Kongo be
treft zou spiegelen aan Nederland, dat in zijn verhouding tot
Indonesië steeds zo hardnekkig achter de feiten is aangelopen,
is bedrogen uitgekomen. Van Hemelrljck, de man die in een snelle
vrijwording van Kongo de enige mogelijkheid zag voor het behoud van
goede betrekkingen met dit stuk Afrika, heeft het moeten afleggen tegen
de meer behoudzuchtige stromingen in zijn eigen partij, de C.V.P., en bij
de liberalen. Een voorzichtiger figuur heeft zijn taak overgenomen. Het is
overigens niet helemaal zeker of het alleen de conservatieve oppositie in
de reseringepartiien 5s geweeet, die Van Hemelriiek tot aftreden heeft «re-
dwongen, liet was bekend, dat ook het hof graag van deze voortvarende
minister af wilde.
De medezeggenschap, die het hof in Kongozaken nog steeds voor zich
opeist, is historisch verklaarbaar uit het feit, dat het hier geldt voormalig
koninklijk privé-domeinmaar zoals de dinven thans liggen, berust dc
verantwoordelijkheid geheel bij de regering. Jn die heeft, menen wij. met
het laten gaan van Van Hemelrijck, noch verstandig gehandeld jegens het
land. noch jegens de koning. Want er is alle reden tfm aan te nemen, dat
in Kongo zelf dit ontslag niet goed zal worden opgenomen en dat de be
reidheid tot medewerking van dc nationalistische leiders er sterk door zal
verminderen. En tan hen i« de regering van Brussel afhankelijk voor het
uitvoeren van het hervormingsprogram. Weigeren zij (waarop de kans
sterk is gestegen), dan kunnen er daarginds ernstige dingen gehruren.
Meer reden dan voor de blijdschap, die blijkt uit sommige conservatieve
kranten in België, is er dan ook voor diepe bezorgdheid.
Het is traditie geworden dat de VARA-radio het
laatste Promenade-concert van elfc zomerseizoen, in
de Royal Albert Hall tn Londen overneemt.
Zo sullen ook. ditmaal op J9 september —-de Ne-
derlandse luisteraars ooggetuige kunnen zijn van het
mousserende muziekfeestcompleet met ballonnetjes,
serpentines, feestratelaars- en massale samenzang, dat
het 65ste seizoen bekroont van de Henry Woods Pro
menade Concerts van het BBC Symphony Orchestra
o.l.v. sir Malcolm Sargent.
De radio-uitzending duurt pan» 9.05 tot 20.U0 en om
vat het gehele gedeelte na de pauze.
Nieuw is dat ook de VARA-TV, die deze 19e september In dc ether is,
het concert uitzendt.
Aansluitend op de quiz „Je neemt er wat van mee" neemt de VARA-TV
in Eurovisie de BBC-Uitzending van dit concert over. Deze uitzending
begint om 9.15 uur.
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
7 40—8.35 KRO. In de reeks populaire
klassieken concerteert het Omroep
orkest o.l.v. Donald Johanos met de
pianist Gerard van Blerk. Werken van
Ravel, Debussy en Berlioz.
lt.2Z—12.00 KRO. Manos WUtemscn
Öl-iSiC StieUZs kuiiikst
LICHTE MUZIEK
8.058,35 VARA. Gram. opnamen van
lichte vocale ensembles.
8.359.00 KRO. Lichte gram.platen.
9.30—10.03 KRO. Uitgestelde Uitzending
van een concert in Amsterdam van
dc Mastreechter Staar o.l.v. Martin
Koekelkoren.
GESPROKEN WOORD
9,159.30 VARA. Politieke commen
taar door de heer Voskuil.
DTVEftSËN
9.009.30 KRO, Programma met liedjes
van Jules de Corte en muaiek door
Harry BanninK.
9.3010-00 VARA. „Hoe was het ook
weer?", herinneringen aan VARA-
programma's uit de dertiger jaren.
T elevisie
en Ik ben N/er vetïan&ezd,
TENMINSTE NIETTEN
OPZICHTE V5SN JOUEN
HES J'J IEMAND
ANDEG6 LEREN
kCgNNgN
LOOP JE NIET WAT TE HARD
VAN STAPEL, CHAeiEé
2l£N EIkAAS ZO W6INJÖ
MJ&9CW1ÉN Z'JN WE
ALLEBEI wel
helemaal
veranderd
NIEMAND VAN WIE
IK ZOVEEL HOUD
AL<ö VAN JOU,
WAA
WACHTEN WE
QAN NOP OP
UEVEUNó OENK
ER MA AH EENG
R1ASTJ6 OVER NA..HET
WORDT T<JD OM J£
NAAR HL»Ig» Tg gg£N6ENj
HARD
STAPEL NOEMT
ZE OAT l TWEE
JAAP GELEDEN MES
1(4 JE AL GEVRAAGD
MEf ME TE TROUWEN
EKCH/ERTE DÉ/N-
ERNUHtLt-
OEEN ÉNKEL 3P00R
ZflfiK T£ VTH
DEN 15
NOU SPROETJE DflT ZfiL WÉL
NIET... DIE MANNEN DKOEéEN
Mf6KER5..2eU=3 Dl POUTiE
2i£T EROEEN ófïr |N!
dat wf)5 De volmbak-/ volmaakt? dawj
Tt MI5QBBD ZIP (Z'JN SPOORLOOS VERDWE
wflfT2 ZIT JE Ou ER
PIEKEREN
JiPROfTJ
Ka het journaal en weeroverzicht
(8.00) een AVRO-pregramma. Dit omvat;
8.20 Uit AVRO's tele-archicf, deze
keer in herhaling René Sloeswijks TV-
programma van Oudejaarsavond '58;
3.00 Ben rechtstreekse reportage van
de Firato in het RAI-gebouw In Am
sterdam;
3.30 Bam-bam-boe, een variété-pro
gramma met o.ri. het optreden van Nina
en FredCrik.
J ERNSTIGE MUZIEK
2.002 10 kko. Concert door het Om
roeporkest O.I.V. Denes Marton
Werken van Mozart, Caplet en Kod:
2.303.30 AVRO. Studioconcert t.g.v.
de Internationale Muziekweek van
Gaudeamus. Werken van Louis An-
driftssen. Peter Schat, Georg KroU,
Isang Yun c» Jan Vlijmen,
S.nn8.45 KRO, Belcanto-programma
door het promenade Orkest o.l.v.
Hugo de Groot m.m.v, Corry Bijster,
sopraan en Léon Comhé, bariton.
8.30—9,35 AVRO. Uitzending uit Mon-
treuxvan het "concert doori het Con
certgebouworkest oJ.v.' Eugene Or-
mandy rcum.v. Nathan Milsteln, viooL
Werken van Brahms en beethoven.
FOLKLORE
5.00—5.30 VARA. Th om Kelling met
Musica Tropicana.
LICHTE MUZIEK
1.20—2.00 AVRO, „Op de plaat...
rust!" Militair grain.platen verzoek
programma.
3.254.00 KRO. Gevarieerd gram,
platen programma,
4.00—4.30 AVRO. Concert door do
Skymasters.
8.05—8 30 AVRO. Gevarieerd gram.
platen programma,
9.5010.45 KRO. Gevarieerd gram.
platen programma.
HOORSPELEN
8.439.30 KRO. „Partijtje schaak", een
hoorspel door Jef Heydendael.
9.35—10 00 AVRO. „Post voor de Nim
bus", een spel door Willy Corsarl.
(Herhaling van 22 december *57).
GESPROKEN WOORD
2.002.20 AVRO. In "De wereld van
het boek" bespreekt drs. Telpe „De
rimpels van Esther Ornsteln" van
Simon Vestdijk.
DIVERSEN
10.40—11.15 VARA. „Ik zou zo
graag..." Zondagmorgen programma
met als gast Fien de Ia Mar.
Televisie
r\E bus taas net weg, toen ik het
u>achthutsje bmnenJctwam,. jk
ging zitten en draaide een sigaretje.
Een etndje verder op de bank zat
een man met een iets te klem hoedje
op, die het scheren een dag overge
slagen had. Hij glimlachte vertederd
en zei:
„Dat is zware, hè?"
„Ja," antwoordde ik.
„Er beslaat niks ftjners," vond hij
Als u het mij vraagt, is er een
vrijmetselarij van zwarte-shagrokers
waarvan de leden elkander, met blij
de verstandhouding, in de menigte
herkennen en als broeders bejege
nen. Zwijgend schoof ik hem 't pak
je toe. Toen hij rooktesprak hxj-
„En hebt u nou bij geval ook 'nog
een gulden voor me?"
MtWaarvoorvroeg ik.
,JJaar kan ik u een lange reeks van
zeer gevarieerde antwoorden op ge
ven," zei hij. „Ik kan zeggen dat 't
voor brood is. Of voor een warme
pyak. Maar dat doe ik niet, Want
kijk, in de eerste plaats ts het ge
vaarlijk. Stel nou eens, u is zo'n bra
ve ztel, die me meeneemt naar ee?i
cafetaria en me een maaltijd laat
voorzetten. Dal is dan heel mooi van
u, ?naar ik zit tn de moeilijkheden
want ik heb net behoorlijk getafeld'
maar ik kan u niet affronteren, dus
ik moet proppen, wat zeer gevaarlyic
is. Daarom zeg ik niet van brood of
van een prak. Ik zeg gewoon: Jifg.
neer, die gulden ga ik straks opdrin
ken." Eerlijk duurt het laïipst. Want
heb ik u voorgejokt en loopt straks
een tapper# binnen en het toeval is
blind en u ziet me daar achter een
glas zitten, dan heeft uw vertrouwen
in de mensen een knak gekregen en
dan laat u een arme donderdie u
straks iets vraagt, voor Piet Snot
staan. Zijn redenering was zo over
tuigend, dat ik hem de gulden over
handigde.
„Weet u wat het is, meneer?" vcr.
volgde hij. ,,Een bedelaar in de strik
te zin ben ik niet. Ik ben meer een
rentenier zonder gereedschap. Voor
bedejaar mis ik trouwens het fiesiek.
Ik zie er goed uit. Ik oog. Nou is dat
heel bcdriegeljjk. Hou me niet tegen
het licht, want ik zit met veiligheids
spelden aan mekaar. Ik mis diverse
organen. Niet, dat ik er hinder van
heb, want als u het mij vraagt, bevat
het menselijk lichaam een hoop re
serve-materiaal, dat gerust gemist
kan worden."
„Hebt u een bepaald beroep
vroeg ik.
„ATou, gehad, meneer, gehad" ant
woordde hij. „Ik was bij de konink
lijke landmacht. Als beroepssoldaat.
Weet u wat het is? 2k kom eigenlijk
uit een zeer fijne familie. Mijn ouwe
was onderdirecteur van de gasfabriek
in een middelgrote gemeente. Maar
ik, meneer... Ach, u weet wat die
mof zei; „Mijn vader heeft me altijd
gewaarschuwd: jongen, blijf verre
van WeiMt, Weib en Cesang en toen
heb ik nooit meer gezongen „Een
kleine plesanterie. Itïaar zo was ik
ook hoor. Ik heb altijd gehouden
van een rustig .welgemoed leven. Era
daar in dat leger je kwam niks
tekort. Wat je ogen zagen, dat kon
den je handen nemenIk had een
maat, een beste jongen, maar als de
deur op zó'n kiertje stond, haalde hij
er een os doorheen. Ik bediende tra
de officiersmes. Moest je van die
schoteltjes ham en kaas brengen. Op
de gang liep je daar natuurlijk van
te vreten. Want al had je je balg nog
zo vol, je deed het toch. En lustte
je niet meer, dan borg je 't weg. Ik
heb wel gehad, dat die kolonel zei:
„Zeg Kees, is dat nou iouiu of mifn
kaas, ute uit je zak aceektri" En
dan kwam tk er open voor uit,
hoor. Dat is altijd mijn levensdevies
geweest. Eerlijk wezen. Voor een
draaier heeft niemand achting. AU
die kok zei: „Kees, dat of dat is
teeg," dan zei ik meteen: „Zoek maar
niet langer, want dat zit in me buik."
Recht door zee. Geloof me man, daar
kom je het verste mee."
KRONKEL
(Advertentie i.M.j
U0Ü*'||T|!!'|
u?ii «1*1.1 lwi bi! iirm «li
8.0IJ Een documentaire over de bos
bouw in Canada;
8.25 „Spelen met dieren", een Walt
Disney-film;
9.10 „Met hart en ziel", een documeu-
taire over Wika's (werkers in kerkelijke
arbeid).
Om 10.00 utir het gemeenschappelijke
programma „Sport in heeld".
(Advertentie /.M,j
GEEN KRINGEN!
1.3S PEE? TUBE
De Indianen zijn gewapend met blaaspijpen en men een gemakkelijk |'°or he
ciftige pijlen, zeer oude wapens, die echter bui- t ten zien, dat we Zo snel mogt-lijk de Waterjuiier
fengewoon gevaarlijk zijn. „Geloof mij," zegt j weer'hekken ,Sniïq MaS BarSS
Barbosa, „dit is een Indianenstam, die voor niets schot niet helpen ^T^nLS niiï i/ «fhieten
terug deinst. Die kerels kennen het oerwoud op verzoekt hem ^!"S.en4. de lïdta-
h«n "duimpje en wij in onze witte kleding, vor- i Een schot zou slechts de aandacht van de inaia
nen trekken en dan is de groep zeker verloren.
„U onderschat het gevaar, heren," zegt Barbosa.
,.ik ken deze -mannetjes het zijn primitieve
indianen, die elke blanke onherroepelijk ver
moorden. Onze enige kans is zo snel mogelijk bij
de Waterjuffer te komen."
41
De dag daarop arriveerde Cathe
rine en word 't proces van elkaar
langzaam herontdekken en terug
vinden herhaald. Catherine, leven
dig en opgewekt als immer, was om
zo te zien helemaal de oude. Toch
meende Sara een enigszins opge
schroefde gedecideerdheid in haar
op te merken, 3ls wilde ze eoiite
que coüte voorkomen dat Robert
ut de algemene vreugde over het
hoofd zou worden gezien. Met een
plechtigheid, die eigenlijk niets voor
haar was, voerde ze hem naar me
vrouw Peacock en wachtte vast-
besloten tot het tweetal de familie-
bcgroeting had uitgewisseld, waar
toe zij hem verplicht had. Tn haar
oplettende ogen lag een uitdrukking
van trots, die Sara tegelijk ver
baasde en amuseerde. Het was als
wilde ze zeggen: wie van mij houdt,
houdt ook van mijn echtgenoot, en
daarmee uit! Kitty scheen in haar
nieuwe status vastbesloten geen vin
gerbreed voor haar mama te wij
ken Hoewel ze altijd een aanhan
kelijke en toch wel gehoorzame
dochter was geweest, had men haar
nooit van een overdreven gedwee
heid kunnen beschuldigen, en nu
schoen haar huwelijk haar helemaal
onafhankelijk te hebben gemaakt.
Des te beter, dacht Sara. terwijl
ze van de een naar de ander keek
en bedacht hoeveel ze van beiden
hield Tn fe'tf» was mevrouw Pea
cocks houding tegenover haar
schoonzoon echter onberispelijk. Ze
verwelkomde hem met warmte.
Geen enkele buitenstaander ^zou ge
loofd hebben, dat zy deze zelfde
Robert Crabbè vijftien maanden ge-
door GERALD BIJLLETT
leden nog had uitgemaakt voor al
les wat lelijk was: verdorven, im
moreel. arrogant, kortom „geheel en
al ongeschikt". Thans had het er
veel van weg of hij krachtens de
familieverwantschap niet minder
volmaakt was dan Edward, die zij
van het begin af aan al acceptabel
had gevonden-
„Kom mij even helpen uitpakken.
Sally," zei, Catherine, „onze echt
genoten hebben voorlopig wel ge
noeg aan elkaar."
„Je moet je zusje niet vermoeien,
liefje." kwam mevrouw Peacock
tussenbeide met een trotse veelzeg
gende blik op cje aanstaande moeder.
„Dat zal ze heus niet doen. mama,"
zei Sara, terwijl zij Catherine een
arm gaf en naar de deur Jiep.
Julia keek hen een beetje droef
geestig na. Ze willen kennelijk een
beetje roddelen met elkaar en daar
hebben ze mij met by nodig,
„Ga je ook mee, Julia?" vroeg Sara
eensklaps, als dacht ze er nu pas
aan.
„Ik kom straks misschien even."
Julia kreeg een kleur. „Ik moet
eerst nog het een en ander doen."
En ik weet dat jullie genoeg samen
te bespreken hebben, scheen haar
hele houding er aan toe te voegen.
„Dat is goed," zei Catherine, iets
te vlug. „Maar laat ons niet te lang
wachten, Ju."
Het was een uur voor theetijd, op
deze kortste dag van het jaar. Een
con sol "-lamp, zorgzaam door Jenny
ontstoken, wierp een zacht schynsel
door de hall. Het ernstige bezadigde
tikken van de grote staande klok
met de gele wijzerplaat was als de
stem van een oude vriend. Zwijgend
liepen de twee zusters de vertrouw
de trap op en bleven staan voor het
raam op de eerste overloop, om een
laatste glimp van het daglicht op te
vanyen. Sinds zij de anderen ver
laten hadden, baddert zij nog geen
woord gewisseld; de eigenaardige
atmosfeer van dit ogenblik, de
vreemde ervaring weer thuis te zijn,
maakle hen stil. Pas toen zij de
schemerige intimiteit van Catherine's
slaapkamer hadden bereikt, keken
zij elkaar aan, een beetje verlegen
en toch gretig verlangend in een
stortvloed van mededelingen en vra
gen los te barsten, maar niet goea
wetend hoe te beginnen. Dit ogen
blik van besluiteloosheid duurde
echter maar kort. Terwijl zij elkaar
aankeken kwam er een vertrouwe
lijkheid over hen, die de ongenuan
ceerde opwinding van het weerzien
naar de achtergrond duwde. Zy
hoorden weer bij elkaar als waren
zij nooit gescheiden geweest. En
toch was er een duidelijk verschil.
„Wanneer moet het gebeuren,
Sally? Je bent wel een geluksvogel,
moet ik zeggen," begon Catherine.
„Een dag of veertien. Hooguit drie
weken."
„Is het met opwindend?"
„Ja, nogal," gaf Sara toe, die rich
niet al te veel op haar uitzonderlijke
toestand wilde laten voorstaan.
„En hoe voel je je?" drong Cathe
rine aan. n
„O, uitstekend, dank je, zei Sara.
plagerig zakelijk. „Of in elk geval
naar de omstandigheden reaenjK
wel. Zo luidt geloof ik het standaard-
antwoord."
„Ja. dat weet ik, zanikpot. Dat zie
ik zelf ook wel. Je ziet er.perfec*
uit. Maar hoe voelt het precies.
„Moet ik dat echt vertellen, Kitty.
Weet je zeker dat je niet te J00»
bent?" zei Sara, haar moeder imi
terend.
„Vooruit nu!" Catherine giechelde
ongeduldig. „Doe nu met zo moei
lijk. Ik wil alles weten."
„Nou. het is soms een beetje las
tig. Ik zal er echt niet om huuen
als het achter de TUg is."
„Maar ben je blij? Je bent toch
büir
(wordt varvoifid)
