X
vs. Verslaan jn|
WAT IS DRUKWERK?
RUSSEN WILLEN I
VREEDZAME PRODUKTIESLAG
Gem hiüd voor de JnonU
HsüSbAmpo
■m
biografie van de
stoomlocomotief
reden
voor
meer
w' ?;3"is". s - te
s a -'jig
start:
„Geen
spoed"
GLORIEUS AFSCHEID:
Opgepoetst naar museum
doof
fHeyer Sluyser
W enigde Staten de oor
log op Jt terrein van de handel
Ik ben er van overtuigd dat we
deze strijd zonder wapens zul-
len winnen. Niet het intercon
tinentale ballistische projectiel
.maar een vreedzame produk-
[üesiag vórmt dé grootste be
dreiging voor de V-S", aldus
Nikita Chroesjtsjew vorig jaar
in een interview met een Ame-
rikaanse verslaggever. Volgens
^deskundigen in de V.S. waren
de woorden van de Sowjet
.staatsleider geen bluf- Amerika
is gedwongen de uitdaging te
aanvaarden, 't Heeft geen keus
j Het is twijfelachtig of ooit de
i la nge-afstandsw apens waar
Chroesjtsjew op zinspeelde ge-
[bruikt zullen worden, maar het
i is zeker dat de bijna even be-
langrijke degens van 'een eco-
I nomtsche koude oorlog nit
i reeds elke dag worden ge-
kruist.
Amerikaanse hulpbronnen zijn
niet onuitputtelijk
Voor onze dammers
m m m
mi w? pi'gf
(Hf -St, W
m ff-
Leider expeditie
uit Suriname
teruggekeerd
WITTS
KRUIS
DE eCkte PIJNSTILLER
Wordt niet
te persoonlijk
want Tante
Pos straft
u'rCzs.
-1
..g
Zaterdag 28 november 19d9
Een hmarengeiteraal
had niet trotser op
lijn uniform kunnen
zijn dan deze hoofd-
conducteur. Zijn
staatsiefoto is yp-
knipt uit „Het IJze
len paard", een boek
vol herinneringen oit
de Rlorietljd van de
stoomlokomotief.
HIERNAAST
„Huwelijksaanzoek
in een eerste klas
coupé", over de
smaak van de In
richting valt te twis
ten, maar onze voor
ouders sloegen dein-
timiteit van de' gor
dijntjes, de gepnl-
sterde banken on
de gebogen lijnen
van het Interieur
-to hoog aan, dat zij
het verdwijnen van
de diligence niet
behoefden te be
treuren.
RECHTSBOVEN"
Loc. 22 V3H de
Ked. Centraal Spoor
tv eg had de bewon
dering van het per
soneel, dat trots in
Utrecht naast en op
de machine poseerde.
ONDER
WAT kan een betere indruk geven
:.t - - -
Zo moeilijk als destoomlo-
komotief het heeft gehad voor
dat Nederland hein accepteer-
de, zo moeilijk heeft Neder
land bijna honderd twintig
jaar later afscheid van hem
kunnen nemen. In de tijd. die
er ligt tussen de eerste duivel-'
se rit tussen Amsterdam en
Haarlem en de weemoedige
woorden tijdens de bijzetting van de laatste stoomlokomolief in het
Utrechtse Spoorwegmuseum, is de lokomotief 20 populair geworden dat ir.
Den Hollander in het spoorwegmuseum woorden van troost, moest spreken.
„Ons nageslacht zal vele dingen, die wij ouderen nu nuchter en prozaïsch
vinden, op zijn beurt weer romantisch zien". Misschien krijgt1 de oud-pre
sident van de spoorwegen gelijk, maar hij zag zich gedwongen in dezelfde
rede toch nog maar eens alle voordelen van de elektrische treinen op te
sommen. Het klonk als een
verontschuldiging tégenover
de lokomotief.
Diezelfde lokomotief ten
slotte waren „De Snelheid" en
„De Arend" primitieve, maar
óók lokomotieven had de
grootste moeite om in Neder
land vaste grond onder de voe
ten te krijgen. Pas in 3839,
veertien jaar later dan in En-
geland, kon de eerste spoorlijn
■j in Nederland worden geopend.
Tussen de felle protesten te-
gen de spoorwegen en de laat-
ste rit van de, N.S. 3737 naar
i het museum ligt een interes
sante tijd, waarvan het onlangs
verschenen boek „Het ijzeren
paard", een niet minder inte
ressante beschrijving geeft. Dit
is door de samenstelster, Ma-
rie-Annc Asseiberghs, de con
servatrice van het Spoorweg
museum, bereikt door brieven,
volks- en spotliedjes, repor
tages uit kranten en verder af
fiches, foto's en tekeningen in
het gedenkboek op te nemen.
van de verbazing'over de eer
ste rit van een lokomotief in Enge
land dan een krantenverslag uit die
tijd? Alsof bij het nog steeds niet
kon geloven dat alles goed was ge
gaan." schreef een ooggetuige: ..De,
machine kwam met haar last te Dar-w-
lingtom op;"een-afstand van g -Engel- zondneia wetenschappelijk. Zonderbonden, zich beter, pyer;vele onder-
sche mijlen in .65 minuten!VEn het i «evaar te. duchten, speelde hij-; werpen, die nu nog oorzaak van
verslag eindigt: „De aankomst té zelf de- rol van proefkonijn. Het re-
Stockton-wekte grootë belangstelling' sullaat. was-een.rapport dat hij op
en verbazing". maakte, na vier .uur „achteruit" te
Ondanks de ervaringen,.in het bui- i hebben gereden Ik ondervond niet
teniand met lokomotieven opgedaan. I de geringste beklemdheid of moeite
bléëf er in Nederland verzet. In een in het ademhalen. Om mij echter op
artikel „Amsterdam is geen "Liver- j het naauwkeurigste van alles zelf
pool", probeerde iemand.aan...te to- jte overtuigen, heb ik op eetien rid
nen. dst er heus geen behoefte aan j van tien uren wegs, van Brussel naar
een ijzeren weg bestond tussen Am- j Antwerpen, altijd het hoofd buiten
sterdam en Haarlem. Er was immers jde wagen gestoken, tegen de stroo-
al een'" prachtige dubbele -waterweg - mïng van lucht m, by éanen. sterken
en een straatweg? „Men zal tever- wind, dóch hier ook niet de gering-
geefg trachten redenen te vinden voor ste ongesteldheid of moeijelijkheid in
de vermeerdering van spoed, waar- het ademhalen ondervonden, De UUM.iU HiW1 uusian5 OIJ
mede.de weg. tusschenHaarlem en arts komt na tal van proeven tot de i niemand vrees of angst. Men kende '1
Amsterdam, weldra afgelegd zal kun- conclusie, ctat hij „steeds tot dezen- jmmorrip. FiniianHcpba aotroitiVKoja
nen worden", - [de resultaten geraakte, dat is, eigen
Behalve 'deze bezwaren waren, er lijk tot geen enkel".
tal van protesten tegen het gevaar Bi 1836 breekt een idealist een lans
door de snelheid en het roet dat de voor de spoorwegen. Nadat hij de
stoommachines produceerden. Een ijzeren wegen beschreven had als een
arts benaderde het probleem-- van ongekende communicatie-mogehjk-
snel Teizen en de vermeende scha- heid, sprak hij de verwachting uit
délijke invloed om de. menselijke gé- dat -de volken, meer onderling ver-
MIJN kleindochter (twee jaar»
gelooft kennelijk niet meer
in Sinterklaas, want. toen
ze van tic weck mot haar
moedor in een lekkcrtjos-
winkel stond, zei ze: „Mamma, koop
wat voor in mijn schoentje." Als ?c
kinderen zó groot worden, dat ze
zich volwassen mogen noemen, ver
ruilen ze het geloof in de goéde Sint
voor het rotsvaste vertrouwen in de
man, die tips geeft voorj.de beurs,
of voor de paarden to to, óf voor de
voetbaltoto, of de Caritaspoel, of dc
staatsloterij of een prcnnelootje van
dc goedgeefse- gemeenteDordrecht,
Versta me nu niet verkeerd; ik ga
n t e t het gokken verdedigen. Ik be
weer alleen, dat ons van kind af
het geloof in het sprookje wordt
ingetrechterd. De essentie van het.
sprookje is: - je doet niets, maar je
krijgt toch heel veeL Want elk men
senkind heeft in, het. diepste putje
van zijn hart het "gevoel, dat hij veel
meer verdient dan hij toebedeeld
krijgt. -
-Probeer je dan (zoalsIk) je aller-
geheimste wensdromen af te wonden
van de alledaagse gokspelletjes <a1
dan niet door de zedelijke Staat der
■Nederlanden met profi.it geëxploi
teerd dan probeer je het geluk-
elders té zoeken. "Ik wil eerlijk" op
biechten. dat ik op ongeregelde tijd
stippen in mijn leven besprongen
wórd door dé hoopvolle verwach
ting, dat' ik hier of daar een onbe
kend schilderij van, een beroemde
meester za! tegenkomen; en dan :s
Meyer binnen.
Maar -die. schilderijen-manie van
me werkt, wel met vlagen. Toon
onlangs in de krant stond, dat een
geluksvogel op het Amsterdamse
Waterlooplein voor een duppie een
echte Klec had gekocht, die hem
tien mille handje, contantjo opbracht,
heb ik wekenlang op de rommel
markt rondgescharreld. Mair KIee_
Noe! -Toen stond cr in dé. krant, dat
een antiquair Op de bakfiets van'
een'vöddenmannetje een Frans
had ontdekt.Wekenlang hadden de
vóddehmanxxétjcs van mij geen rus*
meer. Maar allengs is ook die be
langstelling weer verflauwd. Ik
scharrelde op rommelzolders, geen
schilderijen. Ik gaf de moed op.
Nu lees ik-in de krant dat Alfonso
Folio in Hollywood een partij oude
schilderijen heeft gevonden, waarvan
de waarde bij elkaar op *w»ntig mil
joen rfoilpr wrdt gt'»"hnt. dat is.
pak weg. t'Kihlie mdioeu onversne
den Nederlandse rul dons.
Waar lagen die schilderijen? Niet
oorlog en oneenigheid zijn; leëren
verstaan;;: dari 'zal ook het geweld
plaats maken voor de'billijkheid, het
zal niet meer door middel van war
penen zijn dat men de geschillen; zal
beslissen. Oorlogen zullen, weidra
niet meer dan tusschen barbaarsche
volken bekend zijn"-
De. feestelijke opeiiingsrit van. de
Rijnspoorweg naar Arnhem (1845)
duurde langer dan men verwachtte.
De lokomotief raakte defect en een
brief uit Arnhem vertelt: „Schoon
de spoortrein lang, ja zeer lang liet
•achten, bespeurde men nogtans bij
t - - j - i niemand vrees of angst. Men kende
conclusie, dat bij „steeds tot dezelf- j imrners de hollandsche degelijkheid
Aa rptinltiten «re-raolrtf. «at ic AlPón-
en voarzigtigheicl; men wist zeer
goed dat onze hollandsche Jantjes
noch doldriftige John. Bull's noch
waaghalzige Yankees waren."
Natuurlijk richt een verontwaar
digde verslaggever zich tijdens de
openingsrit van Amsterdam naar
Rotterdam zich tegen het „laantje
van Van der Gaag". Om niet langer
te wachten met dc bouw van <lc
spoorweg, legde men de lijn in hoef
ijzer vorm om. het moeilijk te ont
eigenen stukje grond heen. In het
verslag staat: Jammer maar. dat deze
dag. zoo geheel aan vreugde gewijd
cn zoo gchee'. in vreugde doorge-
bragt. des niettemin eene onaange
name gewaarwording in "en ander
opzigt bij de genoociigdrn tot den
ecrelrein heeft opgewekt. Wij be
doelen hier het gevoel, toweegce-
brngt hij het reizen over het slin
gerende gedeelte bii Delft."
Noodremmen kende men toen niet.
Daarom stelde iemand voor op het
dak van iedere wagon epn houten
j harlekijn te'plaatsen. Een grapje dat
'hij uitspon over - twee bladzijden
tekst. Puntiger waren de volkslied
jes in de 19è eeuw: Slechts Jan Sa
lie hoort men grommen, met zijn
slaapmuts over 't oor. en hem mop
peren en brommen: „Foei, wel foei.'
dat nare spoor1.'-'.
Een enthousiast verslag over de
eerste rit in 1908 met de elektrische
trein van Rotterdam naar Den Haag i
luidt de zekere ondergang van de j
stoomlokomotief in. Een verslaggever j
voorziet het: „F-eo omwenteling. die
kómen moest on die zich langzaam j
maar zeker zal uitbreiden". Melis]
Stoke spartelt tegen: „ïs dit het eind
van alle avontuur" vraagt hij zich j
af om tot slot minachtend te dich- i
ten: „Nu riiden nieuwe meesters.
ambtenaren, die smetteloos hun uni-
forin bewaren, op Diesel-treinen. ;'n
hun glazen cel". i
De Amerikaanse econoom R.
Jackson meent, dat de Amerikanen
zicb verder uit hun historisch ge-
groeid économisch isolement zullen
moeten losmaken óm Rusland met
zijn rijke bodemschatten en een
machtige industrie, die zich nog
I steeds in snel tempo uitbreidt, in
deze concurrentiestrijd te weerstaan.
De toenemende behoefte aan grond-
i stoffen van buiten de grenzen der
'j'V.S; zal volgens Jackson dé traditio-
j nele opvattingen omtrent buiten-
I landse handel en- investeringen van
[Amerikaanse-firma's in het. buiten-
land ingrijpend veranderen. De
V.S. zijngenoodzaakt zich ten be-
hoeve van de eigen industrie in de
j komende jaren in. toenemende ma-
i te te verzekeren van buiten' de.
Amerikaanse grenzen gelegen hulp-
I bronnen.
Tot nu toe profiteert de Ameri-
j kaanse économie nog volop van gun-
stige factoren. De bodem levert vrij-
i wel alle grondstoffen waar de mo-
derne mens behoefte aan heeft: ko-
I len, ijzererts, koper, zwavel, olie,
uranium en hout. De oogsten zijn
goed tot overvloedig' een land
i met een doorgaans gunstig klimaat
Ven overeenkomstige regenval. De
Amerikanen kennen geen gebrek.
Meer dan welk ander land ook be
reikten de "V.S., zonder hier nadruk
kelijk naar te .-streven, een positie
van „autarkie'!: zij waren in staat
in eigen land nagenoeg alle pro-
du kten voort te brengen waaraan
de bevolking - behoefte heeft. De
Amerikanen leerden import als een
luxe te beschouwen. Het eigen land
bracht, immers alles voort:van
kreeften uit:de.staat Maine, tot si
naasappels uit Calijornië, van zwa
vel uit de. grote.mijnen in Louisia
na; tot hout uit Oregon.
Wiede Amerikaanse handel be
kijkt stuit dan ook sl spoedig op
een paradox: het land biedt aller
lei waren en produkten om te ver
kopen, maar het heeft vrijwel geen
behoefte om elders te kopen. Daar
door is een permanent dollartekort
in het buitenland ontstaan, dat
vooral na de tweede wereldoorlog
funest dreigde ie worden en pas
enigszins kon worden opgeheven
door het Marshall-plan. Sindsdien
bleef evenwel de export de import
overtreffen, waardoor de buiten
landse hulpprogramma's een intre-
grerend onderdeel van de Amen-
kaanse economische politiek wer-
don.
Geen luxe: noodzaak'
Voigcns de econoom Jackson is
de lange periode van de Amcri-f
kaanse autarkie voorbij. In dc eco
nomische positie zal een revolutio-
naire verandering komen. Er is een
tijdperk .aangebroken, waarin de in-
dustrie in dc V.S. afhankelijk zal
worden van bot buitenland. Buiten-1
landse handel is niet langer een
luxe. doch een noodzakelijkheid
niet alleen om de (hoge) Amcri-1
kaanse levensstandaard op peil té
houden, maar ook ten behoeve van
de nationale defensie der V.S.
Een. van de voornaamste oorzaken
van eén dergelijke- ingrijpende wij
ziging vormt de. slinkende voorraad
van enkele, voor de industrie vitale
grondstoffen. Tot- vóór dc tweede
wereldoorlog veronderstelden de
Amerikanen nog dat déze voorra
den de positie van de V,S. voor
In de Russische politiek tegenover de Verenigde Staten is
in'het afgelopen jaar de economische uitdaging in de plaats
gekomen van de oorlogsdreigingIn bijgaand artikel, dat ont
leend werd aan een interview in het maandblad „Think", zet
een leidende Amerikaanse econoom uiteen op welke punten
de V.S: de komende concurrentiestrijd met de Russen zouden
kunnen ver
liezen als zij
niet tijdig
een beroep
doen op de hulpbronnen, die overal elders in de wereld (spe
ciaal Afrika) verspreid liggen. Zijn conclusie is dat de rijke
hulpbronnen van de V.S. niet onuitputtelijk, zijn, vooral niet
tvaar 't om olie en metalen gaat. De V.S. zullen hun import
moeten vergroten en er naar dienen te streven meer even
wicht te brengen in de wereldhandel, die zich jarenlang te
eenzijdig op de V.S. had geconcentreerd.
honderden en honderden jaren zou
den waarborgen. Voorts bestaat er
op het ogenblik een stijgende vraag
naar énkele grondstoffen (waaraan
in het verleden tot voor tien jaar
zelfs nog! ]geèn behoefte- be
stond), die het eigen land niet voort
brengt.
De olieopbrengst is thans voldoen
de om aan de vraag te voldoen,
maar het is vrijwel zeker dat in
de Amerikaanse bodem geen nieu'-
we olie-reserves aangetroffen zullen',
•worden, die groqt genoeg zijn om
in de toekomst „in de sprongsgewijze
toenemende behoefte 'té voorzien.
Nog somberder is 'het perspectief
voor de metaalwinning. Een halve
eeuw geleden importeerden de V.S.
slechts kleine hoeveelheden metaal
ertsen. Van de 26 metaalsoorten,
die voor.de industrie van vitaal be
lang zijn moeten nu reeds 24 ge
deeltelijk uit het buitenland wor
den betrokken. Rond 1975 zal de
situatie nog kritieker worden. Ex
perts verwachten zelfs dat de -af
hankelijkheid van dé V.S. voor wat
deze 24 metaalertsen betreft zal toe
nemen van 2a tot 100 procent! Mi
neralen, als chroom, corundum, gra
fiet, kwarts, nikkel en tin zullen
dan van overzee moeten komen.
Het meest treffend komt de groei
ende afhankelijkheid van het bui
tenland tol uitdrukking in de stij
gende importcijfers van ijzererts.
Zonder ijzer geen staal, zonder staal
'geen moderne', industrie. Een halve
eeuw lang waren de Amerikanen
.er van overtuigd dat,.de enorme
mijnenvan Mesabi tor in lengte
van dagen de behoefte aan ijzer-,
erts in de V.S. zouden dekken. Maar
na de tweede wereldoorlog begon
nen deze mijnen onverwacht teke
nen van uitputting te vertonen. In
1947 moest Amerika al 5 miljoen
ton ijzererts in het buitenland be
stellen. Vorig jaar was dit cijfer
opgelopen tot 30 miljoen ton: bijna
een kwart van de totale behoefte
der industrie. Geschat wordt dat
rond 1975 de hoeveelheid geïmpor
teerd erts meer dan verdubbeld
zal zijn. .Veertig procent van het
ijzererts dat in de Amerikaanse
metaalindustrie verwerkt wórdt, zal
dan uit buitenlandse hulpbronnen
(Canada en Latijns Amerika) af
komstig zijn.
Energievoorziening
Ook de vooruitzichten op het ge
bied vandé eriergievoórzienihg zijn
verre van geruststellend. Het Ame
rikaanse volk leeft, zoals vrijwel
alle volken, in deverkeerde ver
onderstelling dat „het atoom" hel
wondermiddel* voor opheffing van
allerlei tekorten is en dat kernsplit
sing of fusie op korte termijn
de dreigende lacunes zal aanvullen.
Op de duur zal dit inderdaad in de
V.S. het geval zijn, maar voor het
einde van deze eeuw is,een groot
scheepse overschakeling van de or
thodoxe energiebronnen (kolen en
olie) op atoomenergie niet mogelijk.
Omstreeks- 1975. zo luidt de ver
wachting; zal slechts 6 procent van
de totale energiebehoefte der V.S.
door kernsplijting verzekerd zijn.
Maar tegen die tijd zal tevens het
energieverbruik bijna verdubbeld
zijn ten opzichte vari 1957
Tot omstreeks het jaar 2000 blij
ven kolen, olie en aardgas dus ook
voor de V.S. ié voornaamste bron
nen voor de energievoorziening, 't
Zou overdreven zijn te zeggen dat
van deze bronnen „de bodem al
zichtbaar wordt". Bij een toenemen
de vraag zal zicb echter in de' toe
komst het vraagstuk'aandienen hoe
deze voorraden tegen lage kosten
uit de bodem gehaald kunnen wor
den, De ondergrondse olie- en gas-
reservolrs, die thans worden afge
tapt en de kolenlagen, die binnen
afzienbare tijd aangeboord zullen
worden, liggen dieper en in verder-
afgelegon streken dan eerder in
produktie genomen brotmen, het
geen de exploitatiekosten zal op
schroeven.
Dc. conclusies van efconoom Jack
son zijn dat *t aanknopen van meer
handelsbetrekkingen met andere
landen thans in tweeërlei opzicht
voor de V.S. van belang is. Econo
misch gezienworden deze relaties
voor Amerika langzamerhand on
ontbeerlijk en bovendien onderhou
den dergelijke betrekkingen dik
wijls de vriendschap tussen de be
trokken landen. „Chroesjtsjew weet
dit," aldus Jackson „en dat is de
reden waarom de Russische leiders
zn begerig zijn de westerse han
delscontacten met landen in het
.Verre en Nabije Oosten alsmede
Latijns Amerika te vertroebelen".
En ten slotte meent hij dat de
V.S. hun schema van import-be
perkingen en -tarieven op buiten
landse, produkten moeten herzien.
„Het heeft geen zin," zo besluit
bij „barrières te handhaven tegen
de hulpbronnen, die wij straks hard
nodig zullen hebben". v
In een competitiewedstrijd S. Boer,
AlblasserdamH. Blom, Heèrjans-
dam verlokte wit in een reeds betere
stelling zijn tegenstander tot de fout-
zet. Het pleit voor de speelkracht
van de zwartspeler, dat hij de plan
nen van zijn tegenstander voor het
bord doorgrondde niettemin ver
loor hij een schijf.
Zwart (Blom): 3, 6—16, 18, 19, 21
en 29.
S3 5s| °>-9 S» IS
'W- j»?®
fcsïs mP ¥m M:
Wit: go, 27, 28. 31—33, 35, 30, 38,
40. 42. 44, 45, 47—49.
Wit heeft als laatste zet 38—33!
gespeeld, hopende op 19—23?, ge
volgd door 21—26? Dit zou het resul
taat rijn geweest (vanuit de dia-
gramstellir.g plus dé voorafgaande
zet);
39X33!
33X24
28X19
35—30Ü
30—24
27—21
38—32
42x4 met winst.
19—23?
21—26??
26X28
14x23
13x35
Iff* 27
ad lib.
Belangwekkend is ook. dat. na
1923. 33 X 24 zwart geen uitkomst-
biedende tussen zet heeft (11of
12x17 zouden in aanmerking ko
men). In de diagrainstelling blijft
dus alleen het positioneel zwakke
1924 over.
JOHN STEVOL
(Advertentie t,M.)
Hitrhij (icrl <k U mcrle, dal
Uw l>ork«li *»or<l<rrt'peh»4l«l.
olatw,,
I
9. Geen drukwerk
Geen verzending van koopwaar of bezoek van «en
handelsreiziger, maar een mededeling, dat dc boeten
woentdas zullen norden gehaald.
Hiermede Imtlien wij het genoegen U te
beri'hlen. dat onze vrrtej^nnonrdi-er
- .Scfi/eveen.
Vrri4id.a/i /puur v.t/t.hoopt tr bezoeken
Mocht U verftiuderil zijn licin te onlvsugen, v
dan verrock ik U mij dit jier omgaande ic
willen beriehlen.
Hoogachtend.
,'fV 10. Drukwerk
Bezoek van een vencgenwoordicer.
op dc markt, niet bij dc voddcr.mnn.
neen zo lagen al jaren en jaren
onder zijn eigen bed thuis, als een
hoop opgerolde vodden. Hij sliep
er op.
Onder ni U n bed hoef ik met te
t kijken. Daar ligt een karpetje, dat
j élke dag gestofzuigd wordt.
SCHIPHOL. Met 't KLM-vIie.K-
futg: via New York is dr. F. P. Jon-
kCt-T privaat-docent in de botanie aan i
de Rijksuniversiteit in Utrecht, lei-
der van dc Nederlandse natmirwe-
icnschappelijkc expeditie naar de
Emmakeien in Suriname, in Neder-
s land teruggekeerd.
E)c oogst, zo vertelde dr. Jonker. 1
bestaat uit 650 nummers gedroogde
planten. 125 houtmonsters. 150 grond
monsters.' 100 monsters gesteente en
10 watermonsters. Verder werden
meegebracht tal van lijsten met bop.
opnarr.en. notities over vegetatie,
geologie, goomorfologie en karto-
grafie, barometerwaarnemingen yonr
hoogtemetingen, lucht vochtigheids-
metingen cn metingen van water-,
lucht- en grond tem per a turen. Ook
zijn vele foto's, kleurendia's en films
vervaardigd. Het zal jaren duren a!-
vorrnp deze gegevens volledig zullen
zijn verwerkt.
Er word geleefd van de meegeno
men voedselvoorraden, aangevuld
met geschoten wild dat zeer talrijk
.was. Van vorige expedities naar c.p
Hendriktop 'in 1902 is de expeditie
I van Stockufn in die gebieden ge- i
i weest en in 1922 de expeditie Stahel j
Gonggrijp), werden geen sporen i
gevonden. In de keten zijn drie soor_ j.
i ten gesteente aangetroffen, graniet,
?and5teen en gabbro. De aanwezig- j
heid van zandsteen zou er op kunnen i
wijzen, dat in of bij de Ernmaketen j
l diamant zou" kunnen wórden gevon- i
den.doch een nader onderzoek ?al
dit moeten aantonen. Dit gedeelte
van Suriname, aldus dr Jonker, zou
prachtig kunnen dienen als recreatie- -1
gebied. i
(Advertentie IM.)
Hoofdpijnmaar ook andere
plagende pijnen verjaagt u
prompt met WiTT£ KRU^S.
Tabletten, poeders
of cachets!
BLEl'DIi de hand van Tante I'os,
toen zij de grillige grenzen trok
rondom haar gebiedsdeel „Druk
werk"? We rijn geneigd het te. ge
loven, al zal Tante ons met dc
hand op het hart verzekeren dat
het allemaal 7.0 klaar is als een
klontje wat nu drukwerk is, ch
wat niet.
In het blad „PTT-Nieuws" lazen
we een „beknopt overzicht'* van
wat de Posterijen verstaan onder
drukwerk (we zouden niet graag
het volledige overzicht uit het
hoofd leren). Eén. ding is wel dui
delijk geworden: we mogen ih ge
drukte stukken niet al te persoon
lijk worden. Trouwens, wie zal zijn
zeer persoonlijke en intieme ge
voelens in duizend- of tienduizehd-
voud wereldkundig maken? Dich
ters en schrijvers doen dat wel, zal
een argeloze- buitenstaander zeg
gen, Maar Tante Pos neemt wat
dat betreft de letterkundigen niet
au sévieux. Deze mensen mogen
nog veel méér. Zij mogen voorin
het boekje gewoon met de pen
gaan schrijven dan blijft het
toch drukwerk. Alhoewel, er mag
maken voor de zeer klom gedrukte
lokst op bankbiljetten (over „ten
hoogste negen jaar") die alleszins
de moeite van het ontcijferen
waard is.
Al met al zijn de moeilijkheden
rondom, het „drukwerk ja of
nee" natuurlijk niet te wijten aan
de PTT, maar aan slimmeriken die
een normale correspondentie wil-
dep camoufleren als drukwerk. Er^
waren (en rijn) twee duidelijk te -
herkennen groeperingen^ bij deze
drukwerk-nabootsers. Zij die .veel
dan geschreven werden voor wie 'e Vf1 fetl„aS(k
het bestemd is. maar verder moet drukken en zij die maar de helft
het blijven bij
beleefdheidsuitdrukking'
staat het „Voor Marietj-
een eenvoudioe laten drukken van wat'eens de
ikkiné" MeïïtS volledige tekst moet vormen, om
Siaat net „voor Morietfe-' of „?oor 'L1?" jSmlt'ÏSliff-
mezeir-al gedrukt voorin het boek, te.k we kjijeen da™sdS'-n-druk-
m daar valt natuorUjk helemaal mv contributie
a 2-3-4-5-6 gulden betalen?" of „wij
komen maandag, dinsdag, woens
dag. donderdag, vrijdag, zaterdag
uw piano stemmen" ett dan
maar doorhalen wat niet van toe
passing is. Vertegenwoordigers
niets op aan te merken. Maar met
dat schrijven op drukwerk zijn we
toch dicht bij de uiterste grenzen
terecht gekomen.
Op prentbriefkaarten, Visite
kaartjes e.d. mogen we ook het
een en ander bijschrijven, maar ai-' hebben in dit opzicht een streepje
weer „eenvoudige beleefdheidster- voor bij Tante: zij mogen met de
men' en dan moet het.ook nog blij- pen invullen wanneer zij denken te
ven b« vijf woorden. „Tot zater- komen. Maar scheidsrechters zijn
dag. hoor.vindt Tante Pos te per- nu weer taboe. Besturen van voet-
soonlijk en lè actueel; dat wordt balverenigingen mogen op een ge-
gewoonweg een mededeling die drukt kaartje invullen dat Hein of
-maar voor een uitleg vatbaar is.' Klaas verzocht wordt een partijtje
Beter jg „De groeten' of „Hartelijk te komen spelen op die-en-die-da-
gegroet dan neemt de post h'et turn op dat veld cn" of Hein
nog mee tegen drukwerk-tarief- maar op tijd bij de bus wil zijn.
Over het bijvoegen van welspre- maar het bestuur mag aan Hein
kende kruisjes onder de beleefd- niet verteilen wie de scheidsrech-
heidstermen wordv met gerept. Dat ter is d.w:z. dat. mag 'wel. maar
ligt misschien net over de grenzen dan is het kaartje geen drukwerk
in-het niemandsland. meer.
Nu zouden we hai'st nog ver- Zo zijn er nog veel meer „moei-
geten de definitie van „gedrukte lijke gevallen" die we alleen
stukkente geven. Die is eenvou- maar kuriner. vermijden als we de
aig: „stukken, door middel van raad opvolgen „wordt niet te per-
boek-, steen-, offset-, diep of licht- s.oonlijk men houde zich op dé
druk vermenigvuldigd cp pajiier, vlakte met drukwerk"
perkament of soortgelijke atoffen." Alleen cfit nog: knipsels uit kxan- -
Bedrukte katoentjes zijn dus dui- ten en tijdschriften kunnen ook als
delijk geen drukwerk. Met een drukwerk worden verstuurd we
zeker genoegen zien we dat de mogen er nog iets bijmaken zelfs,
k-rant wel aan alle.eisen volroet. maar niet me-r dan datum, flum-
Uitzonderingen die de refeï be
vestigen zijn er niet wél uitzon
deringen die het een beetle moei
lijker maken. Behangselpapier is
b.v. gecu dr'kwei-k, „want." zegt
de PTT. ,,'t is de tekst die t 'm
doet" de tekst moet hoofdzaak
zijn. Postzegels en munt- en bank-
mer en adres van de uitgave. Als u
dit stukje dus wilt uitknippen en
terugsturen naar de redactie, dan
kan dat tegen het billijke druk
werk-tarief. maar dan moeten per--
soon lijke meningsuitingen als .foei'
of .goed zo' erop, bedwongen .wor
den. En dan moet een knipsel vast
biljetten zijn ook al geen druk- wel in een enveloppe, want het vol--
werk; teksten als „Nederland 12 doet niet aan de eisen van stevig-,
cent" of „Tien gulden" zijn toch heid 't papier moét nl. minstens
nauwelijks de moeite van het iezen 120 gram per-vierkante meter we-
waardï We willen een uitzondering gen. Heus!
