GEJUICH NA VRIJSPRAAK
PROCES LIET VRAGEN
ONBEANTWOORD
1 wee doden bij
autobotsing
Beatrix
na dag
weer fit
bij
Mop
SOrojM^BOCES IE LIJ1K:
Jury antwoordde op elf vragen ontkennend
Gezworenen waren
twee uur bijeen
Spanning
gebroken
na
Proces wegens
kanker door
sigaretten
Spanje boos
op Bonn
Bedenkelijke
toestanden
blootgelegd
Wellicht ook in
Eindhoven
hondsdolheid
Auto-berover
gearresteerd
I Bom
'allé
Prinses moest
rust nemen
Ifer
Extra rust
I Incasseerder slak
geld in eigen zak
Nonnen
Tivee uur
Bewusteloos meisje
lag langs rails
Zeeman verdacht
van dodelijke
messteek
Katholiek
Directie Spoorwegen
Geen erkenning
vakvereniging
Rijdend personeel
t being
|Rob ,w
re»t.ai
totid
V wet en
ami
KS..,
t®#'
MAANDAG 12 NOV. 1962
BENARES, maandag (ANP). De in-
ipinnlngen van haar w ereldreis z(j" Prln-
i» Beatrix dit Weekeinde een beetje te
nel geworden. Zaterdagmiddag voelde z|j
dch al «let erg prettig toen ze terug,
teerde van 'n excursie naar een brokaat-
weverij Benares «n 's avondg liet ze
terslek gaan bU het diner. Een doktet
adviseerde haar, wat rust te nemen. Zon-
dagavond "Waa de prinses al weer fit ge-
Doer, om naar een Boeddhistisch centrum
In de bunrt van Benares, Saranath,
gaan.
Zij zag daar een processie met vele
priesters in hun oranjegele kleding naar
een Boeddha-tempel trekken. Aan het slot
van de stoet liepen twee olifanten elk
door drie priesters bereden.
Op haar blote voeten ging de prinses
de tempel binnen. Zij bezichtigde de oude
voorwerpen en het gouden beeld van
Boeddha. Op de terugweg naar haar hotel,
zag de prinses drie ossenwagens rij dot.
Ze liet terstond stoppen om dit straat
beeld te filmen, maar twee der wagens
waren al een zijweg ingeslagen toen de
primes met haar camera was terugge
keerd. Twee Indiase agenten vroegen de
twee voerlieden even te wachten, maar
het vorstelijk gezelschap merkte hen niet
DE spanning van de bewogen
rechtszitting is uoorby; de heer en
mevrouw Van de Put omhelzen elkaar
na de vrijspraak.
eerst smds 29 i
slaap vallen."
Sa.
(tok
l ik
fiïitls
f een
V die
I eec
r op.
Toen de prinses in haar hotelkamer
was teruggekeerd, voelde zij zich weer
duizelig. In haar gezelschap was men van
mening, dat het overladen programma
vaa de laatste dagen, samen met het ma
ken van, verre reizen van het ene klimaat
naar het andere, dc oorzaak zijn van de
ongesteldheid.
Om 6e prinses rust te gunnen, werd
de vliegtocht naar Lucknow van het pro- j
gramma afgevoerd. Trinses Beatrix ging
ook niet zondagmorgen met een motor
boot een locht over de Ganges maken,
waartoe ztf was uitgenodigd door de ma-
kindje vau Benares.
Zij zou dan de vele gelovigen hebben
kunnen zien, die een ritueel bad nemen
in de heilige rivier.
Nu de tocht naar Lucknow is vervallen,
waar de prinses dc maandag zou hebben
doorgebracht, krijgt zy nog wat extra-
rust vóór zij vanavond terugvliegt naar
de hoofdstad New-Delhi. Vanmorgen ont
beet prinses Beatrix bij de maharadja en
maakte zy verlaat toch nog een boottocht
over de Ganges.
Voor morgen staat weer een bezoek bij
een maharadja op het programma, by die
van Jaipoer. Het is de bedoeling, dat de
prinses dan ook zelf zal doen wat zij in
India al vele malen zag: een rijtoer maken
op de rug van een olifant.
PITTSBURGH (AP). Een rechtbank-
jury heeft vrjjdag beslist dat het roken
van sigaretten een oorzaak was van de
longkanker van Otto Pritcliard, maar be
paald dal dc fabrikant niet voor scha
devergoeding kan worden aangesproken.
Het antwoord van de 12 gezworenen
op de vragen, die hun door het hof wa
ren gesteld luidde:
1. Het roken van sigaretten was „de oor
zaak, of een van de oorzaken van kan
ker aan 2ijn rechterlong''.
De fabrikant kon geen nalatigheid
uorden verweten.
De fabrikant heeft niets gedaan om
Piitehard te bewegen zijn sigaretten
te kopen.
A Prttchard nam het risico van lichame
lijk letsel door het roken van deze si
garetten.
Pritcliard is een 64 jaar oude timmer
man in Pittsburgh. Zijn advocaat had de
jury gevraagd een schadevergoeding van
213.000 dollar toe te kennen.
Tijdens het proces van zes weken heeft
Rritchard verklaard dat hij van de jaren
twintig tot 1953 een van zijn longen ver
wijderd werd omdat hij geregeld sigaret
ten gerookt had.
Dit was het tweede proces dat Prit-
"lard voerde. Aan het slot van het eerste
Proces m 1960 besliste de president dat er
onvoldoende bewijsmateriaal was voor
een beslissing door de jury.
(Van een onzer verslaggevers)
ajK AMSTERDAM, maandag. De Amster-
aoanise recherche heeft de 39-jarige incas-
jpeerder-colporteur JU S, gearresteerd wc-
gtons verduistering In dienstbetrekking
f** ongeveer 24.000 gulden,
is De benadeelde Is een firma in huishou
delijke artikelen. Van het geld is niets
^eer over. S. beeft bekend.
§jS. moest voor het bedrijf geld bij ue
Anten innen. Hij maakte er volgens zijn
ikenlenis een systeem van om. wanneer
gpaalde klanten eerder aflosten dan was
'ereengekomen, het bedrag waarop zijn
"»a nog niet direct rekende in eigen
te steken.
zag kans dit spelletje vyf jaar lang
jjvspelen, voor men het bedrog ontdekte,
^.verdachte zei tegen de politie, dat al
«igeïd was opgegaan in zijn huishou-
(Van onze Brusselse correspondent)
LUIK, maandag. Op alle elf vragen antwoordde de jury, na bijna
twee uren beraadslaging, „neen'*. Dat was het verlossende woord voor
de vijf beklaagden in het zgn. Softenon-proces te Luik, die echter niet
in de zaal aanwezig waren toen de chef van de jury, op verzoek van
dc voorzitter van de rechtbank, dit resultaat bekend maakte.
Tevoren bad mr. Trnusse de zaal gewaarschuwd: „Aanhoor het verdict van de jury
In stilte en waardigheid". Maar onmiddellijk na het „neen'-antwoord, het nlet-
schuldlg voor alle beklaagden, brak een stormachtig applaus los, werd met voeten
gestampt, geroepen en geschreeuwd. Minutenlang was de voorzittershamer onhoor
baar. Daarna werd de zaal opnieuw ontruimd.
Mevrouw Casters zat wel Jn de zaal,
op de voorste rü, vlak achter de verdedi
ger van haar man. Zij had die laatste
zitting strak voor zich uit zitten kjjken,
lijkbleek maar zonder een traan te laten
toen de advocaat-generaal voor de laatste
maal de jury waarschuwde voor de zware
gevolgen als men de daad van dr Casters
zou goedkeuren.
Vraag 9 en 10 luidden: „Acht gy dr Jean
Casters schuldig aan het doden van Cori
ne van de Put;," en „acht gij dr Jean Cas
ters schuldig aan medeplichtigheid tot
het doden van Corine van de Put"? Op
beide vragen klonk een „neen". Toen
eerst Het zij haar tranen de vrije loop.
De eerste vraag luidde: „Is er op 22 mei
in Luik een misdaad gepleegd op de
persoon van Corine van do Put"? Ant
woord: „Neen".
De tweede vraag was: „Is de dood ver
oorzaakt door een stof die dodelijk was?"
Zelfs hierop antwoordde de jury neen.
De volgende vragen betroffen alle de
schuld of medeplichtigheid der vijf be
klaagden, Het antwoord was negen maal
„neen".
De stemverhouding binnen de jury
blijft echter steeds geheim,
Een menigte van t circa 2000 mensen
verdrong zich voor de grote poort van het
paleis waar zes dagen lang 't proces was
gevoerd tegen Suzanne van de Put, haar
moeder, hoar zuster, haar echtgenoot en
haar huisdokter. Men wilde de vrijgespro-
kenen zien in hun vreugde nadat men ze
zes dagen lang had aangestaard in hun
verdriet en ellende. Er werd in koor ge
roepen: „Casters, Casters'* en even later
„Casters au balcon".
De jury had gedaan wat men dagen,
weken en maanden lang *in allerlei vor
men had geëist: vrijspraak.
i met een glimlach in
Drama
liet publiek heeft werkelijk ten volle
gekregen wat het vroeg: verontwaardi
ging, tranen en een happy end. Men
smaakte echter nfet de voldoening dc hel
den van het drama („bet is hier geen
schouwburg" van de voorzitter klonk bij
na als een Ironie) nog eenmaal te zien.
Zij werden onder zware politle-bewaklng
In twee particuliere auto's weggereden
naar een onbekend adres.
Tevoren hadden enkele journalisten de
gelegenheid hun microfoon voor de lippen
van de gelukkigen te houden. De groot
moeder verklaarde: „Wat mij het meest
gelukkig maakt is de vrijspraak van dr
Casters. "Wy hadden werkelijk angst dat
hij het niet meer zou uithouden."
Monique de la Marck-Coipel: „Ik wil
nu zo gauw mogelijk uitrusten en terug
keren naar mijn zoontje Thierry".
Dr. Casters: „Ik heb steeds op een vrij
spraak gehoopt hoewel ik niet zoveel
vertrouwen had. Ik ben van nature nogal
pessimistisch."
Suzanne van de Put vroeg men: „Wat
is nu uw vurigste wens?" Zonder enige
aarzeling antwoordde zy: „Een dochter
tje".
Vader Jean van dc Put volhardde in
z(|n rol. HU bleef zwijgen en liet alleen
zijn advocaat zeggen; „De heer Van de
Put zal zo spoedig mogelijk z(jn gewone
werk hervatten. Hy heeft u niets mee te
delen."
Enkele fotografen schreeuwden: „Era-
brassez-vous, embrassez-vous" tegen het
echtpaar. De fotografen kregen hun zin:
het echtpaar omhelsde elkaar.
rpKN enorme menigte omstuwde de
XL* auto's waarin de vyvrtjgesproke- I
ïicr werden weggeleid.
De laatste zitting kende een dramatisch
slotwoord van de advocaat-generaal zowel
als van de verdediging. Mr. Cappuyns
vroeg, tegen de regels, na de replieken
van de verdediging, nogmaals het woord.
Na enkele schermutselingen werd hero dit
gegeven. „Ik moet in de eerste plaats ant
woorden op een vraag van mr Paulus of
mij Iets bekend Is over het toedienen van
abortus-verwekkende middelen aan non-.,
nen die t(jdens de Congolese muiterij wer
den verkracht. Noch als particulier noch
als magistraat Is my daar iets over be
kend.
Ik moet verder een aanvulling geven op
de mededelingen van mr Mottard, verde
diger. aan de jury. Inderdaad is het zo,
dat de strafmaat bij een ,.j«"-antwoord op
de schuldvraag minimum drie jaar gevan
genis is. Maar dat is niet dc hele waar
heid. Hij had erbij moeten 2eggen dat on
middellijk gratie kan worden verzocht
aan de koning. Ik kan u meedelen dat ik
bereid ben aan een dergelijk verzoek mijn
steun te geven."
Hij vervolgde dan. met stemverheffing
en met diepe emotie: „Men heeft, hier op
nieuw gesproken over euthanasie en be
weerd dat deze niet in alle omstandighe
den ongeoorloofd zou zijn, Mr Mottard
heeft er zelfs zijn katholieke geloofsover
tuiging bh in het geding gebracht.
Mijne heren gezworenen, ik ken slechts
één decreet in de geschiedenis van het
westen dat euthanasie goedkeurt Het is
in het Duits gesteld en ik zal het u dus
niet voorlezen. Ik kan u echter zeggen
dat het gedateerd is van 193» en dat het
de signatuur van Adolf Hitler draagt.
Juryleden, de gaskamers zijn intussen ge
sloten. Heropen ze niet weer door een ne
gatief antwoord."
Er ging een rilling door de zaal, maar
men hield zich in. Één van de verdedi
gers sprong overeind en deelde mee dat
Suzanne van de Tut haar vader en me
vrouw Coipel-Yerna haar man verloren
had in een Duits concentratiekamp. Op
dat moment begonnen grootmoeder en
moeder heftig te snikken. Een fotograaf
knipte en de voorzitter liet woedend alle
fotografen en de televisie-camera's uit de
zaal verwijderen. Ze mochten er met meer
terugkomen.
Op juryleden gingen daarna in de raad
kamer. De voorzitter had hen nog eens
duidclyke instructies gegeven: er bestaat
alleen maar een „ja" of „neen". Een ont
houding wordt als een „nee"-stem geteld.
Voor vrijspraak is het voldoende als zes
van de twaalf leden .meen" antwoorden.
Om het schuldig uit te spreken zijn ze
ven „ja"-stemmen nodig. HU droeg de po
litie op de raadkamer streng te bewaken
en niemand binnen te laten. Bijna twee
volle uren dunrde dit beraad.
Het publiek hoofdzakelijk patiënten
van dr.Casters en buurtgenoten van de
families Van der Put en Coipel opende
de tassen met versnaperingen, thermos
flessen met koffie cn de flesjes coca-cola.
Hier en daar ging een grote fles rode wijn
van mond tot mond. Buiten de zaal lever
den de fotografen slag met de politie.
Tot op het laatste ogenblik had men
telegrammen cn brieven binnengebracht
aan de voorzitter van de rechtbank, aan
de advocaat-generaal en aan de juryleden,
alle verzoeken, bezweringen om vrij
spraak. Vele dagbladen in België en
Frankrijk hebben dagenlang kolommen
vol geschreven om de onschuld van de
beklaagden te bewijzen. Men heeft wer
kelijk een massale pressie uitgeoefend op
de jury.
De verdediging heeft alle menselijke
gevoelens uitgespeeld, zonder enige re
serve. zonder enige kieskeurigheid. De
advocaat Mottard beëindigde de verde
diging met de volgende woorden: „Dr
Casters heeft een zoontje van vijf jaar.
Hij heet Philip. Hij zal wel niet mogen
op blijven totdat vader vanavond thuis
komt. Maar, heren van de jury, zorgt dat
men het nieuws dat -zijn vader morgen
vroeg thuis zal zijn, hem kan meedelen
voor hij gaat slapen. Dan zal hy voor het
(Van onze correspondent)
BONN, maandag. De Spaanse
ambassadeur heeft dit weekend bij
het ministerie van Buitenlandse
Zaken in Bonn geprotesteerd, dat
door de slechts geleidelijke ophel
dering van de arrestatie van Spie-
gel-redacteur Ahlers ïu Spanje het
aanzien van Spanje is geschaad.
In Madrid werd er in dit verband dc
nadruk op gelegd, dat de arrestatie van
Ahlers als de „vriendschappelijke ver
vulling van een van Duitse zijde geuite
wens" moest worden gezien en dat men
dan ook kritiek van dc zyde dergenen
die de wens hadden geuit, niet kon aan
vaarden.
Namens het ministerie van Buitenland
se Zaken tn Bonn werd vastgesteld, dat
de Spaanse overheid zich in dit geval
correct heeft gedragen. Men ziet in dezo
uiting in politieke kringen te Bonn een
aanwijzing er voor, dat de minister van
Buitenlandse Zaken, Schroder, voorzich
tig afstand heeft genomen van de gebeur
tenissen ten aanzien van Ahlers arrestatie.
De minister van Justitie, Stammberger,
heeft tijdens een interview een direct
antwoord vermeden op zij'n vraag, of mi
nister Strauss in verband met de zaak-
Ahlers zich wel had gedragen „overeen
komstig de opvattingen van een recht
staat". Stammberger zei: „Ik acht dit een
belangrijke vraag, maar ik vraag begrip
voor het feit, dat ik me hierover niet kan
uiten." Stammberger bestreed, dat hij'
wilde aftreden.
UTRECHT, maandag (ANP). Langs
bet spoorlijntje Het LooHeerde ls gis
termorgen om half tien een meisje van
ongeveer twintig jaar bewusteloos gevon
den.
De politie heeft haar geïdentificeerd. Zij
was aan het wandelen geweest en is on
wel geworden.
(Van ecu onze verslaggevers)
AMSTERDAM, maandag. Gister
morgen om half zes heeft de recherche
van het politiebureau Warinoesstraat te
Amsterdam de 28-jarige in Suriname ge
boren zeeman W. A. Th. A. H. gearres
teerd, die er van verdacht wordt in de
nacht van vrijdag op zaterdag op de
O.Z. Achterburgwal de 22-jarige Ameri
kaanse militair Jay W. Jacoby met een
mes te hebben doodgestoken.
De vechtpartij in donker Amsterdam
as begonnen nadat twee Amerikaanse
militairen het slachtoffer en zyn vriend,
de eveneens 22-jartge sergeant Edward
d'Enrico uit baldadigheid tegen een
langzaam passerende auto zouden hebben
geschopt.
De bestuurder, de 28-javige timmerman
F. S., sprong uit de wagen en sloeg
sergeant d'Enrico neer met een zware
sleuteL Uit een andere auto kwamen twee
mannen. Eén van hen zou Jacoby de do
delijke messteek hebben toegebracht.
De timmerman, wiens slachtoffer met
ernstige hoofdwonden in het militaire
hospitaal te Soesterberg is opgenomen,
werd dezelfde nacht nog aangehouden.
Hij heeft efcn volledige bekentenis afge
legd. De zeeman heeft niet bekend. De
recherche zoekt nog naar zijn vriend. Hét
is met bekend in hoeverre deze zich met
de vechtpartij heeft bemoeid.
(Van ome
Brusselse correspondent)
LUIK, maandag. Hoewef men
zich oprecht kan verheugen over
het geluk van de beklaagden in het
Softcnonproces na hun vrijspraak,
laat het proces als geheel in vele-
opzichten een wrange nasmaak cn
veel onopgeloste vragen over.
Geen mens is In staat, zeker niet in een
dagbladartikel, een antwoord op al deze
vragen te geven. Maar het proces te Luik
heeft in ieder geval een toestand bloot
gelegd die ernstige aandacht verdient van
allen die autoriteit, die verantwoordelijk
heid dragen op een of ander desbetref
fend gebied.
UTRECHT, maandag. De rijkspolitie
te Heeze bU Eindhoven heeft een hond
van de familie Koop opgesloten, die het
tweejarig zoontje van de familie emstig
had gebeten.
De hond is zeer agressief, maar dat kan
ook komen, doordat hij sinds enige dagen
De vraag die helemaal onopgelost blyft iongen heeft
is. w.armi de betandelende genenhnri geIln'Koo]) heef, augll!rtus j„
in het ziekenhuis, dr. Weerts niet tot de Barneveld een bungalowpark geexploï-
„UI-jmi nmnif Uil tsirli van -
ROTTERDAM, maandag. Vrijdag
nacht heeft de politie ih de Schietbaan-
laan aangehouden de 25-jarige betonwer
ker F H. D-, die dsax in eon auto zat.
Hij had reeds een opgezette Siamese kat
'uit de auto gehaald om die op zijn fiets
mee te nemen. „Zijn'" fiets bleek ook ge
stolen te zijn. Bij hem thuis vond men
verscheidene goederen die van diefstal
afkomstig bleken tz zijn. Men heeft emge
artikelen in beslag genomen, waarvan
geen aangiften binnenkwamen.
Het zijn een elektrisch scheerapparaat
fop batterijen)een fototoestel merk Bel
la, twee transistorradio's, een klein model
bandrecorder, een herenpolshorloge, een
doos met batterijtjes en een tijger fauto-
mascotte).
beklaagden behoorde, omdat hij toch
het voornemen tot het doden ran het kind
op de hoogte was cn pas in een veel later
stadium meende het parket te moeten
waarschuwen. Uit die waarschuwing
bleek dat hy de toediening van het slaap,
middel als een strafbaar feit beschouwde
Waarom dan niet eerder opgetreden?
En verder: uit de mededeling van de
'grootmoeder dat het kind moest worden
gedood kon hij weten dat zich hier ten
minste een psychologisch conflict
deed Waarom dan moeder en kind zon
der meer laten vertrekken? En waarom
niet meer psychische zorg besteed aan de
moeder?
Of hebben wy hier te doen met de ge
volgen van een te vergaande specialisatie
in de praktische geneeskunde waardoor
een gynaecoloog eenvoudig de psychische
toestand van de patiënt niet tot zijn zorg
rekent? Of hebben wij hier te maken met
een te grote routine van de arts fen wel
licht een te groot winstbejag) die tegen
de direct betrokkenen een soberder beeld
van de misvorming had getekend dan la
ter juist bleek te zijn?
Men heeft beweerd dat het hier een
proces gold tussen de niet-katholieke op.
vatting dat de daad van do moeder vol
komen geoorloofd was en de katholieke
opvatting dat doden in geen enkele om
standigheid geoorloofd is Maar waarom
beriep één van de advocaten \farr de be.
klaagden zich dan nadrukkelijk op zijn
katholieke overtuiging om te betogen dat
de beklaagden juist hadden gehandeld?
Waarom hebben dan vele overtuigde ka
tholieken in de zaal van de rechtszitting
en in vele brieven aan de rechtbank om
vrijspraak gevraagd?
teerd, waarbij zich onder de gasten vele
Amsterdammers met honden bevonden.
ry ONDAGMÖRGEN reeds werd de stad
Zr overspoeld door liejhebbers van het
voetballen (spreek uit: voe-balle.)
Zij waren uit alle rorndstreken peka-
me: en mildert de anders op dat uur zo
stille kroegen, waar geiroonlyJc alleen
een paar vaste gebruikers zwijgend be
proeven. het door zaterdagavond geteisterd
ego, met behulp van bier, weer. op de
been te helpen. Even voordat eert troep
fikse stadion-gangers het kleine café hod
genomen was ome Dries, een schilder-
achte habitué, dte aan de tapkast zat, ge
restaureerd door twee jonge klares, be
gonnen een mop te vertellen aan de klei
ne, moe-gelopen kelner, mant de waard
die zijn voorlopige onvrede met het leven
achter het laatste nletturs" rerscliansde,
loos nog niet on speaking terms.
„Zeg, ken je die?" begon ome Drie».
,jEr komen twee boeren op het station,
hè. Het Centraalstation. Zegt die ene boer,
tegen die vent achter het loket: „Geef
me een kaartje van je" Vraagt die vent
natuurlijk. „Waar naar toe?" toen zegt die
ene boer: „Naar huis". Vraagt die vent,
natuurlijk: „Waar woon je dan?" zegt die
andere boernee, wacht eens even, zegt
eerst nog die ene boer...."
Op dat ogenblik stortten de voetbal
minnaars binnen. Ze waren mei een man
of dertig en ze verschoven de caféklok,
door hun aantal, meteen naar «y uur in
de middag. De waard vouwde Het laat
ste nieuws" definitief op en riep, tegen
het kelnertje:
„Andries"!
Toen zegt eerst die ene boer..." per
sisteerde de verteller. „Ogenblikje me
neer. tk moet even de stoot opvangen"
sprak de kelner en glipte weg.
Ome Dries sloot zijn mond. Hij keek
even opzü, maar verwierp mü in een
oogopslag als een bruikbaar object voor
de rest. De kastelein was druk doertcle
met de fles en de voetbalmannen ver
spreidden een voorbarig feestgedruis en
riepen beledigende kanttekeningen bij 'X
Zuritsers volkskarakter, zodat ook zö de
benodigde luisterhouding misten.
neerslachtig bleef ome Dries zitten,
met zijn onvoltooide mop. Hij leek een
beetje op een man. die met open mond en
half getrokken kies, in de tandartsstoel
ligt, terwijl de aan de telefoon geroepen
arts een flirierig gesprek voert met zijn
verloofde. Geef me nog een jonk ie" zei
Ml, tegen de waard.
Die bood hem, ondanks de drukte, on
middellijk met grote handvaardigheid
partij, als een simultaan spelende schaak
meester. Ome Dries dronk leeg, likte zijn
lip pen en droeg vervolgens, toen de voet
balliefhebbers een luid lied aanhieven, In
een onduidelijk dialect, een spontane
basparty by.
,Oofc van Limburg?" vroeg een dar
mannen, toen het lied uit was.
Geboren in Kerkrade" antwoordde
ome Dries fier. Zijn eenvoudige mede
deling leidde bij de ander tot de diepe
vertedering die iemand bevangt als hij,
in de Gobi-woestijn, een jongen uit zijn
klas onlinoel. Ome Dries kreeg er, op
basis van lokaal patriottisme, een aan
geboden en toen (rap) nog twee van man
nen, die ook uit Kerkrade kwamen en
ontroerd zeiden dat er maar een Kerk
rade is logisch en ook teel terecht,
or wie de plaats in kwestie heeft ge
en.
Terwijl het kelnertje werkte in 't tem
po van een te snel afgedraaide film om
te zorgen dat alles ie at gedronken teerd,
ook nog zou icorden betaald, nam ome
Dries er een van zichzelf, omdat die toch
in zijn dagprogramma genoteerd stond.
De klok naderde twee uur en de in
vasie begon zingend aan de uittocht itt
de richting van de tram, mant dc her
haaldelijk opgesehelde taxicentrale bleek
met lege Iwind en te staan.
Toen de laatste foetbalkenner de deur
achter zich had laten dichtvallen en het
café de sfeer herkreeg van een gewone
zondag op die tijd, zette de kelner de
lege glazen op het buffet, toiste zich het
voorhoofd af en keerde, na enig naden
ken, terug bij ome Dries.
,/fou -en?"
„IVat?" vroeg de ander. -
Hij was zichtbaar verdoezeld door die
Limburgse visite
.Die mop van die twee boeren", hield
de kelner vol. Waarop ome Dries vol
zichtbare walging zei:
„Van die twee boeren op 't station? Ach
die ken ik al lang Die heb zo'n baard".
KRONKEL,
Hoe is het eigenlijk gesteld met de ka
tholieke leer in de praktische houding
van vele katholieken? Bestaat hier niet
een duidelyke tegenstelling tussen letter
en praktische morele opvattingen?
En verder: hoe moet mon denken over
de zorg voor het algemeen welzün in ver
band met de geneesmiddelenindustrie die
in vele landen behandeld wordt als eer
industrie zoals elke andere? De advocaat,
generaal heeft ook op dit punt het hele
proces uitgeheven boven het particuliere
menselijke leed van de beklaagden Hij
heeft duidelijk gesteld dat de geneesmid
delenindustrie te veel wordt overgelaten
aan zakelijke concurrentie en aan onge
breideld particulier winstbejag De vrij
heid van de ondernemer wordt, althans
hier m België, op dit gebied hoger geacht
dan het algemeen belang.
Men heeft tijdens en rond dit proces
gefluisterd, geschreven en openlijk gezegd
dat deze vijf ongeïukkïgen toevallig te
gen de lamp gelopen waren, maar dat bet
doden van misvormde kinderen door art-
een normale praktijk zou zijn Men
heeft hier geen bewijzen voor gegeven,
maar men heeft tocb de ontstellende in
druk gewekt dat, onder het mom van be
roepsgeheim, hier praktijken groeien die
zich aan _elke controle van rechterlijke
of wetgevende instanties onttrekken. Dit
roept wellicht nog de ernstigste vraag op.
(Van onze correspondent)
VL1SSINGEN, maandag In een.
flauwe bocht van de rijksweg bij Kcui-
ningen raakte de Middelburgse architect
ir. A, Rothuizen zaterdagmiddag met ztjn
auto op de linkerweghelft en botste fron
taal tegen de auto van de 35-jarige le
raar W. F. 3. de Jager uit Zwijndrecht,
De vrouw van de architect, de 56-Jarige
mevrouw S. Rothuizen, was direkt dood
Hun twintigjarige dochter kreeg een
bekken, en een kaakfractuur. De heer
Rothuizen had een shock. De heer De
Jager en zijn vrouw werden beiden zwaar
gewond. In het ziekenhuis Sint Joanna
te Goes, waar de gewonden waren op
genomen, is de 29-jarige mevrouw De
Jager 's avonds overleden. Zij had drie
kinderen. De heer Rothuizen kon giste
ren het ziekenhuis verlaten.
HILVERSUM De negentienjarige
Walter Haentjes reed zaterdagmiddag met
zijn bromfiets het tienjarige meisje Karin
Noorman op de Loosdrechtseweg van
achteren aan, teen zij plotseling van het
rijwielpad linksaf zwenkte. Hij meisje,
dat in de Rembrandtlaan 7 te Loosdrecht
woonde, is in de Rooms-katholieke Zie
kenverpleging te Hilversum overleden
De jongen raakte Ucht gewond.
HOOGEZAND. Op de secundaire weg
bij de rijksweg Groniugen-Nieuweschans
bij Hoogezand reed een auto zaterdag
avond omstreek*: zeven uur de zestigjari
ge mevrouw M. Jager-Knip uit Hooge
zand cn haar dertienjarige zoon aan, die
daar met de heer de Jager wandelden
Mevrouw Jager was onmiddellijk dood:
haar echtgenoot had geen letsel. De jon
gen is met twee gebroken benen naar
het Academisch Ziekenhuis te Groningen
gebracht.
LEEUWARDEN, Nabij Deersum in
Friesland heeft een auto zaterdagavond
de ongehuwde beer A. van der Meer aan
gereden, die op een bromfiets plotseling
overstak. De heer Van der Meer was di
rekt dood.
VENLO. in het ziekenhuis van het
Noordlimburgse Horst is zaterdag de 25-
jarige landbouwer H, C. M. van Encke-
voort uit Sevenum overleden. Vrijdag
avond omstreeks 11 uur een auto hem
van achter aan, toen hij met zijn ver
loofde op de weg Sevenum-Beringen naar
huis fietste. Het meisje werd met geraakt.
VENLO. Op de Straéïseweg te Venlo
heeft zaterdagavond om acht uur een
Duitse auto, die een vrachtauto inhaalde
een tegemoetkomende fietser aangereden,
de zeventienjarige H. H. M. Geeraerts mt
Venlo. De jongen kwam in een greppel
terecht en is in het Venlose ziekenhuis
overleden. De pohtïe heeft de Duitser
M. Z. uit Kapellen gearresteerd wegens
roekeloos rijden.
HEERLEN. Op de weg van Heerlen
naar Valkenburg te Voerendaal is gister
avond een auto tegen een geparkeerde
lege autobus gebotst. Eén van de inzit-
zittenden van de auto, de heer J. Vcnc-
ken uit Schaasberg, was direkt dood. Drie
andere inzittenden zijn ernstig gewond
naar het ziekenhuis te Heerlen gebracht.
UTRECHT, maandag (ANP) De di
rectie vau de Nederlandse Spoorwegen
de vakvereniging „Rijdend perso-
meegedeeld geen aanleiding te zien
tot erkenning van deze vereniging en
haar zuster-organlsaties. De vakverenl-
gtog, rijdend personeel had in au gast as
opnieuw om erkenning gevraagd, nadat
m eerder verzoek was afgewezen.
„De enkele mededeling, dat zou zijn op
gericht een federatieve spoorwegvakver-
enigmg en de enkele overigens onvol
ledige bevestiging, dat deze vakbe-
wegmg zou voldoen aan de voorwaarden
op grond waarvan wij de aanvraag voor
erkenning in overweging kunnen nemen,
geven ons geen aanleiding tot overweging
van uw verzoek", aldus de directie van
de N.S.
