Kareltje
Eens befaamde ziekenhuis aan Hoedje
Coolsingel had stoom-liften
Wat voor meisjes
uit welke* landen
VAN
EEN'
PROFESSOR PI
BROMMY EN TOMMY
Comité van 100
belaagt Britse
veiligheidsdienst
ACADEMISCHE
EX AM EMS
of de boosaardigheid der deugd
Nieuwsgierig
Minachtend
Miniatuur 2851
Spoorbrug
Hoofdstuk 2
IRISH..,. ROCKS,aWHISKYun „„.ROCKS,
John Jameson
2 - dinsdag 5 januari 1965
UJPARDI EN HET „M"-PROJËCT
KAPITEIN ROB
De keus van een vrouw is door
gaans gericht op die artikelen, die
niet verkrijgbaar zijn. Dagboekschrij
ver zag deze stelling bevestigd in een
warenhuis in «Ie a/deling hoeden.
Dear greep een dame een uitzonder
lijk hoedje, dat op de rand van een
bak met dameshoeden lag. Ze paste
het, paradeerde voor de hoedenspie-
gel en zei tot de verkoopster genoeg
lijk: Deze neem ik..." Op dat ogen
blik snelde een andere dame nader
bij. ,J)at is mijn hoed", riep ze. ,Jk
had dat hoedje even op de rand hier
gelegd om een nieuwe te passen."
De eerste dame zette spijtig het
hoofddeksel af. „Wat jammer, ik
vond hem juist zo leuk", zei ze. „Nu
was ik eindelijk geslaagd maar tk
vis weer achter het net..."
„Ik verkoop hem toch niet, hoor",
zei de andere mevrouw nog.
Van het eens zo befaamde zie
kenhuis aan de Rotterdamse
Coolsingel rest niet meer dan één
boom.
DU legendarische ziekenhuis, dat
eens beroemd was tot in aiie uit
hoeken van Europa, heeft nog Jaren
nadat het in mei lfl40 door het
bombardement was getroffen, ge
functioneerd, zij bet dan in enkele ge
spaard gebleven paviljoens. Het is
thans vervangen door het hyper-mo
derne Dljkzigt-ziekenhuis, doch de
herinnering aan het „witte ziekenhuis"
blijft menige Rotterdammer bezig hou
den.
Zo weidt het donortijdschrift „De
Pelikaan" van de afd. Rotterdam
van het Rode Kruis thans weer een
artikel aan het ziekenhuis, waarin
het o.m. opmerkt, dat het zieken
huis omstreeks 1850 werd geopend in
een periode, dat een nieuwe, moder
ne tijd zich ook op medisch gebied
aankondigde.
De eerste operatie onder chloro-
formnarcose werd pus enkele jaren
tevoren, in 1848, te Rotterdam ver
richt. De N.R.C. van 2 jan. 1848 had
hierover een bericht, waarin het
meldt, dat bij „een zeer pijnlijke heel
kundige kunstbewerking de-chloro
form werd aangewend. De patiënt
verklaarde niets van de operatie te
hebben gevoeld."
De noodzaak tot het handhaven van
een stipte zindelijkheid In het zieken
huis - toen nof geen gemeengoed over
al - werd door de eerste directeur, dr.
Molewater, Ingezien en streng doorge
voerd. Mede hierdoor bleven ernstige
infectueuze cpldemicn in het nieuwe
ziekenhuis achterwege en was dc
sterfte onder de geopereerde patiënten
gering. De latere overgang naar vol
ledig aseptlsch werken betekende
nog slechts een geringe stap.
De belangstel!ing van medische In
stanties uit binnen- en buitenland voor
het nieuwe Coolsingel-ziekenhuis was
zeer groot, niet in de laatste plaats
wegens de toegepaste moderne bouw
kundige snufjes. Zo had men In beide
vleugels een patlëntenllft gebouwd,
voortbewogen door stoom.
De stoom zorgde ook voor regelma
tige verversing in zalen en gangen
met gefiltreerde lucht en werkte als
een soort aircond. tevens centr. verw.
Voorts had hel ziekenhuis een
eigen waterleiding. Het water kwam
uit de toen nog weinig of niet veront
reinigde Maas en werd zorgvuldig ge
filtreerd. De cholera-epidemie van 1870
1874 had dan ook geen vat op de
patiënten in dit ziekenhuis. De totale
bouwkosten van het ziekenhuis be
droegen ongeveer 500.000 gulden
De exploitatiekosten per patiënt
en per dag waren toendertijd nog ge
ring. Da prijzen van voedingsmidde
len ui aren laag. In 1939 maren overi
gens die prijzen vrijwel gelijk aan
die van 1858 en soms nog lager. Rund
vlees kostte b.v. in 1358 per 100 kg
87 en in 1939 per 100 kg I 81J2.
Boter kostte in 1858 per 100 kg f 128
en in 1939 140.
Andere kosten waren veel sterker
gestegen. De verpleegprijs per pa
tiënt per dag liep op van 2.30 in 1852
via 2.05 in !913 tot f 15.80 in 1950.
Lonen en salarissen ondergingen, de
grootste stijging. In 1964 zijn de kos
ten nog aanzienlijk hoger geworden
en de verpleegprijs per dag in het
Dijkzigt-ziekenhuis bedraagt thans
meer dan J 40 per dag, een prijs waar
over men in het vooroorlogse Cool-
singelziekenhuis nimmer zal hebben
gedroomd
ROB weet nu niet meer wat hfl moet doen. Carl Is helemaal heeft zich zelf niet meer onder controle en meent nu,'dat
op hol geslagen en blijkbaar wil hy nu Fatima overtuigen hfj alles aan kan, lk ben met mUn werkprogramma Jibg niet
dat ze gerust met hem mee kan gaan. HU is immers ongrUp- klaar en ik denk nog enkele dagen nodig te hebben vóór ik
baar en met zjjn superversland zal ook zU volkomen veilig de atoombommen heb opgeruimd. En .zo lang'móet Carl In
zUn Dan draait Rob zich om. HU heeft in zijn hut nog een elk geval onder uw controle blijven, kapitein. Hfl Is zeer ge-
kleine zender-ontvanger, die Lupardi hem voor alle zekerheid vaarlUk en zou alles wat wjj tot nog toe hebben bereikt onge-
nog heeft meegegeven. Spoedig heeft hü contact met de ge- daan kunnen maken." *V">.
leerde en liU vertelt hem wat er zo juist is gebeurd, „Er moet
iets mis zijn gegaan met zijn brein," zegt Xmpardl, »dte Jongen
DOOR WILLY LOHMANN
KRAAIENHOVE
«u, je goeeCI
f KU5IN DIRKJE,
'ALS HELD MVS «TE
GEHWUOK.ALA
t JWNSERD ZAL X
^NIET OPWALLEN
/KLEIN DIRKJE,
wtfrrs er?-
WAAR AA JE
NAARTOE?^
Een oude ets, die waarschijnlijk
kort na de ingebruikneming van het
Coobingel-ziekenhuis ia gemaakt. Op
de voorgrond zwemmen eendjes op
het water van do nog niet gedempte
Cooivest. De Huisjes rechts op de
voorgrond zijn ongeveer In 1870 af
gebroken.
James Bond
PdOR FLSMIlue»
T£KavJlwt5SLbJ
JOHN IMC L.U&KV
(ZoLOT"tBO
El GEM
.jsgsfê^-
IK GA
'KRitfTATOs,
TDEKfcN
I pt <LC)»OM -
KWAM
LANGSZIJ
IvJAKJ DB.
jTRAWlEWTOeW
JDS KXEPELJ
EV*AA"«. T?AA>C-
IV&kj WEHD6W
IEutEAHA^EN
jOVERGSGOOiC.
DOOR BOB VAN DEN BORN
DOOR J. D. VAN EXTER
AMSTERDAM. Akte M.O. geschiedenis;
N. van. Amstel (Murmerwoude), w. Bach-
man (Rotterdam), R, Balt (Leeuwarden, W,
J. A. van den Berg. Ca-Gravenhage), P. de
Boer (Drachten), H. L. Bogaard (Zaltbom-
mel), L. G. Boogert ('a-Gravenhage). G. van
den Brink (Ede). C. A. M. van Dongen
(Raamsdonksveer), T. van Dongen (Dord
recht), mej. E, M. C. van Enk (Amersfoort).
G, M. Groenenberg (Almelo), D. J. de Haan
(Marum), P, A, Hagen - (Eindhoven), J. Ha
melink, (Rotterdam), P. W. M. Haraelton
(Roosendaal), J. A. Hubera (Dordrecht), H.
S. J. Jansen (Arnhem)».-.H. de Jonge (Bor
ger). mej. M. M. Jongeriua (Tilburg), D, P.
Knoop (Utrecht), W. H. Kuiper (Almelo), N.
D. Lelyvald ('fl-Gravenhage), B. P. L, Luc-
ker (Tegelen), V. W.'H. Metiers (Vlaardin-
gen), mej, W. A. J. E. van Muiken ('s-Her-
togenbosch). H. P. Nljman (Rotterdam),
mevr, S. Plomp—Deelder ('8-Gravenhage),
K. A. Roeten (Rotterdam), M. Th. Schel
leken» (Eindhoven), A, A. M. Spapens
(Maastricht), mej. W. G. M. van der Spek
<*S-Gravenhnge), E. Toonen (Bolsward). H.
van der Veen (Veendam), A. C. J. Verhoe
ven (Amsterdam), J. J. M. Vlsaer (Sim
meer), A. Vroon (Woudenberg). K. P. H.
Vfjgen (Torwtnselen), W> H. van der Wey
'a-Gravenhage), A. Th. Wljdeven (Dden).
LONDEN, dinsdag f Reuter) Het
Comité van honderd, een groep die
ageert tegen de kernbewapening
heeft *Un aanhangers Instructies ver
strekt voor een campagne om Britse
staatsveiligheidsdienst te ontwrichten.
In het jongste mededelingenblad
van het comité wordt uiteengezet hoe
men per telefoon voorgevend een
of andere hooggeplaatste autoriteit te
zijn geheime inlichtingen van over
heidsdiensten kan loskrijgen. Er wor
den vier telefoonnummers vermeld
en aanwijzingen gegeven hoe te voor
komen dat men wordt opgespoord.
„Als men opbelt en zegt dat men de
minister-president Is, zijn er velen
die dat niet in twijfel trekken", al
dus het mededelingenblad.
Terwijl de drie op elkaar gelijmde latten, droogden, ging „Dat kan een juweel worden!" riep de kleinzoon. „Jam-
bet werk voort, maar nu werden er pUlen gemaakt. mer dat hil voor ons veel te groot is. We kunnen hem zelf
„Ik voel me weer negentig, meneer!" riep de oude mees- niet proberen."
ter-bogenmaker vrolijk, „Dat zullen die dekselse heren wel voor ons doen", lachte
„En dan te bedenken, dat diezelfde valk me de veren de bogenmaker.
heeft geleverd, die ik nu op deze pUl ga zetten! Hahaha!"
KERKELIJKE BEROEPEN
TO0KRElNZi;LlEPltoW:
Nefl. Horv, Kerk Beroepen te Ermclo
S. Meijer» te Amelde en Tlenhoveti. Be
dankt voor Oudega W. K. A. Scheper» te
West-TerBchelllng; voor Nieuwe Tongc A. J.
Wijnmalen te Maartonadljk (Utr.l. Benoemd,
tot campus pnstar van de technische hoge
school Twenthe te Enachede P. van DQk,
leraa godsdienstonderwijs te Eindhoven rite
deze benoeming heeft aangenomen.
Ccref. kerken Beroepen te Moordrecht
B. Borreman. kand. te Amsterdam; te
Grambergen P. C. Koster te Roodeschool.
Aangenomen naar Putten C. W. Plooy te
Andel (N.B.). Bedankt voor Werkendam P.
H. de Kleer te Schevenlngen.
Oud-geret. gemeenten Bedankt voor
Rljssen W, Kamp te Utrecht.
Vrije evang. gemeenten Bedankt voor
Leeuwarden J. Boerland te Zaandam.
-7-: VERTALING J. P. CALFF
Heren in leidende posities en ex-
officieren van het leger dragen kaas
bolletjes met smalle randen e?i deuk
hoeden, Vlotte jongemannen geven
de voorkeur aan heel, heel kleine
vilten hoedjes, die hun moderne
kapsels volledig laten zien. Here-
boeren en toneelspelers in het ern
stige genre dragen tweed hoeden en
acteurs van het minder serieuze to
neel houden ItcC bij hoeden met
platte bollen en brede, gekleurde
listig. U moet dus naar het station
en daarom volgt u ons als een.
verdomde spion. Ik heb je nummer,
natte handdoek. Je bent dus nog
schijterig ook. Er is zeker geen agent
in de buurt die je op ons kunt los
laten?"
„Ja, excuseer, maar waarom zou
ik dat willen?" „Waarom, jij worst
zonder mosterd? Om het schilderen."
„Schilderen?"
„Laat hem toch met fust, Ede", zei
de andere man onverschillig. Maar
de man die Ede werd genoemd, liet
zich niet afleiden, „Jawel, geschil
der", antwoordde hij bits. „En al zou
dat jou honderd keer niet bevallen,
w ij hebben en mening en die schil
deren we op de muur. Ik weet wel,
dat dit'Jou niet aanstaat, lelijke ver
stopte stofzuiger.
„Laat hem toch gaan, Ede."
Kereltje was nieuwsgierig gewor
den: „Wat schildert u dan?" vroeg
hij, „Keer je om en kijk op de muur
achter je. Als het je niet aanstaat
moet jo het maar zeggen.
Kareltje draaide zich om. Daar
was een donker melkzsakje, daar
naast een huisdeur en daarnaast
kwam een oude muur met oude, af
gescheurde aanplakbiljetten en groot
daaroverheen, rode, lichtende letters,
die nog nat waren en naar onderen
'uitlekten: WEG MET' OBEKEGGER!
„Oberegger?" vroeg Kareltje be
leefd, terwijl hem te binnen schoot
hoe zelden hij in de inrichting nieu
we kranten had gezien. Hij was hele
maal niet meer op de hoogte van wat
er in de wereld was voorgevallen
„Welke Oberegger bedoelt u?",
vroeg hij geïnteresseerd. „Dat moet
ik toch wel eerst weten de mi
nister of.de rechtsbuiten? En ik heb
ook nog een Oberegger gekend in de
achterste afdeling maar die kunt
u vast niet mepenHij bleef
steken.
De klauwen van Ede balden zich
tot enorme vuisten. „Geloof je dat
je mij in de maling kunt nemen, po
sitieve Wassermann, Als je vóór
Oberegger bent, zeg het dan als een
man, dan kan ik je meteen een pak
op je smoel.geven
Kareltje week nog een stap terug,
„Het spijt me werkelijk ontzettend",
zei hij zo beleefd hij kon, „maar ik
ken uw Oberegger niet. Ik heb lang
geen kranten gelezen en daardoor
heb ik helemaal geen mening..
En toen Ede's woedende gezicht hem
naderde voegde hij er nog snel bij:
„Dat is werkelijk geen uitvlucht,
mijnheer Ede. Als lk dan misschien
niet tegen Oberegger ben ik ben
in leder geval niet vóór hem
„Laat hem toch gaan Ede", her
haalde de andere man.
Ede spuugde minachtend op de
grond. „Zie je wel, zo zijn ze alle
maal", klaagde hij. „AJs je ze in de
póppetjes van hun ogen kijkt, dan
knijpen ze hem." Hij rolde langzaam
zijn mouwen weer omlaag, diep te
leurgesteld; natal zijn emmer op en
wilde zich omkeren om Verder te
gaan, toen Kareltje hem voorzichtig
aan zijn arm aanraakte.
„Neem mé niet kwalijk mijnheer
Ede", zei hij, „maar kunt u me nd
„Bedankt" fluisterde hij. „Morgen
om zeven uur."
Ze probeerde te glimlachen maar
't lukte niet, zij knikte, draaide zich
om en verdween in de deuropening.
Hij bleef staan. Was het zo gemak
kelijk?
Toen kwam de twijfel. Ze zullen
me vast voor die tijd hebben opge
spoord. Iedere politieman zoekt me.
Er zijn er zo veel en zij staan ver
borgen achter huisdeuren, zitten in
auto's die voorbijrijden. Misschien
ben ik werkelijk helemaal niet gek
Maar gevaarlijk, heeft de dokter ge
zegd. HU was opgewonden en onrus
tig. Nu ga ik naar het station, dacht
hij, daar zal het nog wel druk zijn.
dan misschien zeggen hoe ik naar het
station kom?"
„Vraag dat maar aan je verdomde
Oberegger" schreeuwde Ede en met
grote stappen ging hij de hoek om.
Zijn kameraad bleef talmen, toen
richtte hij zich tot Kareltje en zei
vertrouwelijk, kameraadschappelijk:
„Trek er u niets van aan. Ede wordt
altijd kwaad als hij zich niet mag-
kwaad maken...." Hij düidde Kareltje
de -weg naar het station uit en-liep
met de emmer met rode verf in zijn
hand achter zijn kameraad aan.
tinten.
Wie poseerder
"PEN van dc leden van dc illustere
-1-4 romcinse familie Ruspoli had van
2ljn vader eon grote collectie schilde
rijen geërfd. Aangezien deze prins
Ruspoli zelf verscheidene kinderen
heeft wil hij tijdens zijn leven
do collectie op de juiste waarde laten
schatten om hem later eerlijk te kun
nen verdolen. In de collectie bevond
zich ook een schilderij uit de 18de
eeuw, van een geheel naakte vrouw
in zachte roze kleuren. Men denkt nu,
dat het schilderij van de Franse schil
der Boucher afkomstig is en dat Ma
dame de Pompadour ervoor gepo
seerd zou hebben. Het enige, wat niet
klopt is de kleur van haar haar, en
prins Ruspoli is nu bezig zich te docu
menteren omtrent alle mogelijke ver
anderingen, die de beroemde markie
zin haar haar zou kunnen hebben doen
ondergaan. Het gaat hem. niet alleen
om de paar miljoen lires die het
schilderij meer of minder waard is,
als het wel of niet naar het model van
Lodewijk XV's maltresse is geschil
derd, maar óók om de eer.
Het was acht minuten voor twaalf
toen Kareltje uit de verte de toren
van het 'station met de klok in het oog
kreeg. Hij liep naar de grote spoor
brug en ging pas langzamer lopen
toen hij op de brug was gekomen.
Toen bleef hij staan, leunde voorover
over de borstwering en keek naar
omlaag.
HÜ was hier een lange tijd niet ge
weest, maar bet had nog altijd het
zelfde effect bij hem als vroeger.. Hij
herkende ze weer, de gladde zilveren
slangen. HU zag ,ze glinsterend en
lenig ineenvloeien, zich. verenigen,
vele zilveren meters lang om vervol
gens; ergens, alsof er niets was ge
beurd, weer onverschillig eb elegant
uiteen te gaan; zich voor altijd van
elkaar scheiden. Maar op de plaatsen
waar zij in elkander waren gestroomd
daar stonden zwijgend de slaapka-
merlampen die niets verder vertel
den, rode en groene lichten.
Op het ogenblik dat hij de hoek
omsloeg, kwam hij bijna In botsing
met twee gehaaste mannen, die pet
ten droegen. Ieder van hen droeg
een kleine jamemmer in de ,hand.
Voordat Kareltje ze kon ontwijken
botste een van de mannen uitdagend
tegen hem op, bleef staan en zei
vijandig: „Dit zal u wel niet aan
staan, hè?" Vervolgens zette hij zijn
emmertje voorzichtig op het trottoir
en rolde de mouwen van zijn sweater
op, alaof er nu zou worden ge
vochten.
Kareltje week een stap terug,
sprak gejaagd: „Neem me niet kwa
lijk, ik wilde alleen mear: vragen,
hoe ik naar het station moet komen.
Ik ben in deze buurt niet bekend."
„Naar het station?", herhaalde de
man verbluft en zichtbaar teleurge
steld, Maar dan schepte hU weer
moed. Honend zei hij: „Tjonge wat
Vul alle woorden doorlopend in de
richting van de pijltjes in.
Horizontaal: snelheid, trein,
opdracht, stomp, Oosterlengte (afk.),
knepen, Europeaan, strijdperk, stuk
glas, stuk grond, bergplaats, oeverge
was.
Verticaal: ondergang, plhats in
Groningen, aangezien, kampeerver-
blijf, zangstuk, grote ingang, stuurin
richting aan een schip, melkkller, loot,
rund, einde der aardas, vochtig.
(Advertenties I.M.)
OPLOSSING MINIATUUR 2850
Appelscha, Uithuizen, Zlerikzee,
Dinxperio, Ootmarsuin, Lauradorp,
Dordrecht, Hoofddorp, Luipatrd.
(Wordt vervolgd)
4ii»A