Kareltje Eens befaamde ziekenhuis aan Hoedje Coolsingel had stoom-liften Wat voor meisjes uit welke* landen VAN EEN' PROFESSOR PI BROMMY EN TOMMY Comité van 100 belaagt Britse veiligheidsdienst ACADEMISCHE EX AM EMS of de boosaardigheid der deugd Nieuwsgierig Minachtend Miniatuur 2851 Spoorbrug Hoofdstuk 2 IRISH..,. ROCKS,aWHISKYun „„.ROCKS, John Jameson 2 - dinsdag 5 januari 1965 UJPARDI EN HET „M"-PROJËCT KAPITEIN ROB De keus van een vrouw is door gaans gericht op die artikelen, die niet verkrijgbaar zijn. Dagboekschrij ver zag deze stelling bevestigd in een warenhuis in «Ie a/deling hoeden. Dear greep een dame een uitzonder lijk hoedje, dat op de rand van een bak met dameshoeden lag. Ze paste het, paradeerde voor de hoedenspie- gel en zei tot de verkoopster genoeg lijk: Deze neem ik..." Op dat ogen blik snelde een andere dame nader bij. ,J)at is mijn hoed", riep ze. ,Jk had dat hoedje even op de rand hier gelegd om een nieuwe te passen." De eerste dame zette spijtig het hoofddeksel af. „Wat jammer, ik vond hem juist zo leuk", zei ze. „Nu was ik eindelijk geslaagd maar tk vis weer achter het net..." „Ik verkoop hem toch niet, hoor", zei de andere mevrouw nog. Van het eens zo befaamde zie kenhuis aan de Rotterdamse Coolsingel rest niet meer dan één boom. DU legendarische ziekenhuis, dat eens beroemd was tot in aiie uit hoeken van Europa, heeft nog Jaren nadat het in mei lfl40 door het bombardement was getroffen, ge functioneerd, zij bet dan in enkele ge spaard gebleven paviljoens. Het is thans vervangen door het hyper-mo derne Dljkzigt-ziekenhuis, doch de herinnering aan het „witte ziekenhuis" blijft menige Rotterdammer bezig hou den. Zo weidt het donortijdschrift „De Pelikaan" van de afd. Rotterdam van het Rode Kruis thans weer een artikel aan het ziekenhuis, waarin het o.m. opmerkt, dat het zieken huis omstreeks 1850 werd geopend in een periode, dat een nieuwe, moder ne tijd zich ook op medisch gebied aankondigde. De eerste operatie onder chloro- formnarcose werd pus enkele jaren tevoren, in 1848, te Rotterdam ver richt. De N.R.C. van 2 jan. 1848 had hierover een bericht, waarin het meldt, dat bij „een zeer pijnlijke heel kundige kunstbewerking de-chloro form werd aangewend. De patiënt verklaarde niets van de operatie te hebben gevoeld." De noodzaak tot het handhaven van een stipte zindelijkheid In het zieken huis - toen nof geen gemeengoed over al - werd door de eerste directeur, dr. Molewater, Ingezien en streng doorge voerd. Mede hierdoor bleven ernstige infectueuze cpldemicn in het nieuwe ziekenhuis achterwege en was dc sterfte onder de geopereerde patiënten gering. De latere overgang naar vol ledig aseptlsch werken betekende nog slechts een geringe stap. De belangstel!ing van medische In stanties uit binnen- en buitenland voor het nieuwe Coolsingel-ziekenhuis was zeer groot, niet in de laatste plaats wegens de toegepaste moderne bouw kundige snufjes. Zo had men In beide vleugels een patlëntenllft gebouwd, voortbewogen door stoom. De stoom zorgde ook voor regelma tige verversing in zalen en gangen met gefiltreerde lucht en werkte als een soort aircond. tevens centr. verw. Voorts had hel ziekenhuis een eigen waterleiding. Het water kwam uit de toen nog weinig of niet veront reinigde Maas en werd zorgvuldig ge filtreerd. De cholera-epidemie van 1870 1874 had dan ook geen vat op de patiënten in dit ziekenhuis. De totale bouwkosten van het ziekenhuis be droegen ongeveer 500.000 gulden De exploitatiekosten per patiënt en per dag waren toendertijd nog ge ring. Da prijzen van voedingsmidde len ui aren laag. In 1939 maren overi gens die prijzen vrijwel gelijk aan die van 1858 en soms nog lager. Rund vlees kostte b.v. in 1358 per 100 kg 87 en in 1939 per 100 kg I 81J2. Boter kostte in 1858 per 100 kg f 128 en in 1939 140. Andere kosten waren veel sterker gestegen. De verpleegprijs per pa tiënt per dag liep op van 2.30 in 1852 via 2.05 in !913 tot f 15.80 in 1950. Lonen en salarissen ondergingen, de grootste stijging. In 1964 zijn de kos ten nog aanzienlijk hoger geworden en de verpleegprijs per dag in het Dijkzigt-ziekenhuis bedraagt thans meer dan J 40 per dag, een prijs waar over men in het vooroorlogse Cool- singelziekenhuis nimmer zal hebben gedroomd ROB weet nu niet meer wat hfl moet doen. Carl Is helemaal heeft zich zelf niet meer onder controle en meent nu,'dat op hol geslagen en blijkbaar wil hy nu Fatima overtuigen hfj alles aan kan, lk ben met mUn werkprogramma Jibg niet dat ze gerust met hem mee kan gaan. HU is immers ongrUp- klaar en ik denk nog enkele dagen nodig te hebben vóór ik baar en met zjjn superversland zal ook zU volkomen veilig de atoombommen heb opgeruimd. En .zo lang'móet Carl In zUn Dan draait Rob zich om. HU heeft in zijn hut nog een elk geval onder uw controle blijven, kapitein. Hfl Is zeer ge- kleine zender-ontvanger, die Lupardi hem voor alle zekerheid vaarlUk en zou alles wat wjj tot nog toe hebben bereikt onge- nog heeft meegegeven. Spoedig heeft hü contact met de ge- daan kunnen maken." *V">. leerde en liU vertelt hem wat er zo juist is gebeurd, „Er moet iets mis zijn gegaan met zijn brein," zegt Xmpardl, »dte Jongen DOOR WILLY LOHMANN KRAAIENHOVE «u, je goeeCI f KU5IN DIRKJE, 'ALS HELD MVS «TE GEHWUOK.ALA t JWNSERD ZAL X ^NIET OPWALLEN /KLEIN DIRKJE, wtfrrs er?- WAAR AA JE NAARTOE?^ Een oude ets, die waarschijnlijk kort na de ingebruikneming van het Coobingel-ziekenhuis ia gemaakt. Op de voorgrond zwemmen eendjes op het water van do nog niet gedempte Cooivest. De Huisjes rechts op de voorgrond zijn ongeveer In 1870 af gebroken. James Bond PdOR FLSMIlue» T£KavJlwt5SLbJ JOHN IMC L.U&KV (ZoLOT"tBO El GEM .jsgsfê^- IK GA 'KRitfTATOs, TDEKfcN I pt <LC)»OM - KWAM LANGSZIJ IvJAKJ DB. jTRAWlEWTOeW JDS KXEPELJ EV*AA"«. T?AA>C- IV&kj WEHD6W IEutEAHA^EN jOVERGSGOOiC. DOOR BOB VAN DEN BORN DOOR J. D. VAN EXTER AMSTERDAM. Akte M.O. geschiedenis; N. van. Amstel (Murmerwoude), w. Bach- man (Rotterdam), R, Balt (Leeuwarden, W, J. A. van den Berg. Ca-Gravenhage), P. de Boer (Drachten), H. L. Bogaard (Zaltbom- mel), L. G. Boogert ('a-Gravenhage). G. van den Brink (Ede). C. A. M. van Dongen (Raamsdonksveer), T. van Dongen (Dord recht), mej. E, M. C. van Enk (Amersfoort). G, M. Groenenberg (Almelo), D. J. de Haan (Marum), P, A, Hagen - (Eindhoven), J. Ha melink, (Rotterdam), P. W. M. Haraelton (Roosendaal), J. A. Hubera (Dordrecht), H. S. J. Jansen (Arnhem)».-.H. de Jonge (Bor ger). mej. M. M. Jongeriua (Tilburg), D, P. Knoop (Utrecht), W. H. Kuiper (Almelo), N. D. Lelyvald ('fl-Gravenhage), B. P. L, Luc- ker (Tegelen), V. W.'H. Metiers (Vlaardin- gen), mej, W. A. J. E. van Muiken ('s-Her- togenbosch). H. P. Nljman (Rotterdam), mevr, S. Plomp—Deelder ('8-Gravenhage), K. A. Roeten (Rotterdam), M. Th. Schel leken» (Eindhoven), A, A. M. Spapens (Maastricht), mej. W. G. M. van der Spek <*S-Gravenhnge), E. Toonen (Bolsward). H. van der Veen (Veendam), A. C. J. Verhoe ven (Amsterdam), J. J. M. Vlsaer (Sim meer), A. Vroon (Woudenberg). K. P. H. Vfjgen (Torwtnselen), W> H. van der Wey 'a-Gravenhage), A. Th. Wljdeven (Dden). LONDEN, dinsdag f Reuter) Het Comité van honderd, een groep die ageert tegen de kernbewapening heeft *Un aanhangers Instructies ver strekt voor een campagne om Britse staatsveiligheidsdienst te ontwrichten. In het jongste mededelingenblad van het comité wordt uiteengezet hoe men per telefoon voorgevend een of andere hooggeplaatste autoriteit te zijn geheime inlichtingen van over heidsdiensten kan loskrijgen. Er wor den vier telefoonnummers vermeld en aanwijzingen gegeven hoe te voor komen dat men wordt opgespoord. „Als men opbelt en zegt dat men de minister-president Is, zijn er velen die dat niet in twijfel trekken", al dus het mededelingenblad. Terwijl de drie op elkaar gelijmde latten, droogden, ging „Dat kan een juweel worden!" riep de kleinzoon. „Jam- bet werk voort, maar nu werden er pUlen gemaakt. mer dat hil voor ons veel te groot is. We kunnen hem zelf „Ik voel me weer negentig, meneer!" riep de oude mees- niet proberen." ter-bogenmaker vrolijk, „Dat zullen die dekselse heren wel voor ons doen", lachte „En dan te bedenken, dat diezelfde valk me de veren de bogenmaker. heeft geleverd, die ik nu op deze pUl ga zetten! Hahaha!" KERKELIJKE BEROEPEN TO0KRElNZi;LlEPltoW: Nefl. Horv, Kerk Beroepen te Ermclo S. Meijer» te Amelde en Tlenhoveti. Be dankt voor Oudega W. K. A. Scheper» te West-TerBchelllng; voor Nieuwe Tongc A. J. Wijnmalen te Maartonadljk (Utr.l. Benoemd, tot campus pnstar van de technische hoge school Twenthe te Enachede P. van DQk, leraa godsdienstonderwijs te Eindhoven rite deze benoeming heeft aangenomen. Ccref. kerken Beroepen te Moordrecht B. Borreman. kand. te Amsterdam; te Grambergen P. C. Koster te Roodeschool. Aangenomen naar Putten C. W. Plooy te Andel (N.B.). Bedankt voor Werkendam P. H. de Kleer te Schevenlngen. Oud-geret. gemeenten Bedankt voor Rljssen W, Kamp te Utrecht. Vrije evang. gemeenten Bedankt voor Leeuwarden J. Boerland te Zaandam. -7-: VERTALING J. P. CALFF Heren in leidende posities en ex- officieren van het leger dragen kaas bolletjes met smalle randen e?i deuk hoeden, Vlotte jongemannen geven de voorkeur aan heel, heel kleine vilten hoedjes, die hun moderne kapsels volledig laten zien. Here- boeren en toneelspelers in het ern stige genre dragen tweed hoeden en acteurs van het minder serieuze to neel houden ItcC bij hoeden met platte bollen en brede, gekleurde listig. U moet dus naar het station en daarom volgt u ons als een. verdomde spion. Ik heb je nummer, natte handdoek. Je bent dus nog schijterig ook. Er is zeker geen agent in de buurt die je op ons kunt los laten?" „Ja, excuseer, maar waarom zou ik dat willen?" „Waarom, jij worst zonder mosterd? Om het schilderen." „Schilderen?" „Laat hem toch met fust, Ede", zei de andere man onverschillig. Maar de man die Ede werd genoemd, liet zich niet afleiden, „Jawel, geschil der", antwoordde hij bits. „En al zou dat jou honderd keer niet bevallen, w ij hebben en mening en die schil deren we op de muur. Ik weet wel, dat dit'Jou niet aanstaat, lelijke ver stopte stofzuiger. „Laat hem toch gaan, Ede." Kereltje was nieuwsgierig gewor den: „Wat schildert u dan?" vroeg hij, „Keer je om en kijk op de muur achter je. Als het je niet aanstaat moet jo het maar zeggen. Kareltje draaide zich om. Daar was een donker melkzsakje, daar naast een huisdeur en daarnaast kwam een oude muur met oude, af gescheurde aanplakbiljetten en groot daaroverheen, rode, lichtende letters, die nog nat waren en naar onderen 'uitlekten: WEG MET' OBEKEGGER! „Oberegger?" vroeg Kareltje be leefd, terwijl hem te binnen schoot hoe zelden hij in de inrichting nieu we kranten had gezien. Hij was hele maal niet meer op de hoogte van wat er in de wereld was voorgevallen „Welke Oberegger bedoelt u?", vroeg hij geïnteresseerd. „Dat moet ik toch wel eerst weten de mi nister of.de rechtsbuiten? En ik heb ook nog een Oberegger gekend in de achterste afdeling maar die kunt u vast niet mepenHij bleef steken. De klauwen van Ede balden zich tot enorme vuisten. „Geloof je dat je mij in de maling kunt nemen, po sitieve Wassermann, Als je vóór Oberegger bent, zeg het dan als een man, dan kan ik je meteen een pak op je smoel.geven Kareltje week nog een stap terug, „Het spijt me werkelijk ontzettend", zei hij zo beleefd hij kon, „maar ik ken uw Oberegger niet. Ik heb lang geen kranten gelezen en daardoor heb ik helemaal geen mening.. En toen Ede's woedende gezicht hem naderde voegde hij er nog snel bij: „Dat is werkelijk geen uitvlucht, mijnheer Ede. Als lk dan misschien niet tegen Oberegger ben ik ben in leder geval niet vóór hem „Laat hem toch gaan Ede", her haalde de andere man. Ede spuugde minachtend op de grond. „Zie je wel, zo zijn ze alle maal", klaagde hij. „AJs je ze in de póppetjes van hun ogen kijkt, dan knijpen ze hem." Hij rolde langzaam zijn mouwen weer omlaag, diep te leurgesteld; natal zijn emmer op en wilde zich omkeren om Verder te gaan, toen Kareltje hem voorzichtig aan zijn arm aanraakte. „Neem mé niet kwalijk mijnheer Ede", zei hij, „maar kunt u me nd „Bedankt" fluisterde hij. „Morgen om zeven uur." Ze probeerde te glimlachen maar 't lukte niet, zij knikte, draaide zich om en verdween in de deuropening. Hij bleef staan. Was het zo gemak kelijk? Toen kwam de twijfel. Ze zullen me vast voor die tijd hebben opge spoord. Iedere politieman zoekt me. Er zijn er zo veel en zij staan ver borgen achter huisdeuren, zitten in auto's die voorbijrijden. Misschien ben ik werkelijk helemaal niet gek Maar gevaarlijk, heeft de dokter ge zegd. HU was opgewonden en onrus tig. Nu ga ik naar het station, dacht hij, daar zal het nog wel druk zijn. dan misschien zeggen hoe ik naar het station kom?" „Vraag dat maar aan je verdomde Oberegger" schreeuwde Ede en met grote stappen ging hij de hoek om. Zijn kameraad bleef talmen, toen richtte hij zich tot Kareltje en zei vertrouwelijk, kameraadschappelijk: „Trek er u niets van aan. Ede wordt altijd kwaad als hij zich niet mag- kwaad maken...." Hij düidde Kareltje de -weg naar het station uit en-liep met de emmer met rode verf in zijn hand achter zijn kameraad aan. tinten. Wie poseerder "PEN van dc leden van dc illustere -1-4 romcinse familie Ruspoli had van 2ljn vader eon grote collectie schilde rijen geërfd. Aangezien deze prins Ruspoli zelf verscheidene kinderen heeft wil hij tijdens zijn leven do collectie op de juiste waarde laten schatten om hem later eerlijk te kun nen verdolen. In de collectie bevond zich ook een schilderij uit de 18de eeuw, van een geheel naakte vrouw in zachte roze kleuren. Men denkt nu, dat het schilderij van de Franse schil der Boucher afkomstig is en dat Ma dame de Pompadour ervoor gepo seerd zou hebben. Het enige, wat niet klopt is de kleur van haar haar, en prins Ruspoli is nu bezig zich te docu menteren omtrent alle mogelijke ver anderingen, die de beroemde markie zin haar haar zou kunnen hebben doen ondergaan. Het gaat hem. niet alleen om de paar miljoen lires die het schilderij meer of minder waard is, als het wel of niet naar het model van Lodewijk XV's maltresse is geschil derd, maar óók om de eer. Het was acht minuten voor twaalf toen Kareltje uit de verte de toren van het 'station met de klok in het oog kreeg. Hij liep naar de grote spoor brug en ging pas langzamer lopen toen hij op de brug was gekomen. Toen bleef hij staan, leunde voorover over de borstwering en keek naar omlaag. HÜ was hier een lange tijd niet ge weest, maar bet had nog altijd het zelfde effect bij hem als vroeger.. Hij herkende ze weer, de gladde zilveren slangen. HU zag ,ze glinsterend en lenig ineenvloeien, zich. verenigen, vele zilveren meters lang om vervol gens; ergens, alsof er niets was ge beurd, weer onverschillig eb elegant uiteen te gaan; zich voor altijd van elkaar scheiden. Maar op de plaatsen waar zij in elkander waren gestroomd daar stonden zwijgend de slaapka- merlampen die niets verder vertel den, rode en groene lichten. Op het ogenblik dat hij de hoek omsloeg, kwam hij bijna In botsing met twee gehaaste mannen, die pet ten droegen. Ieder van hen droeg een kleine jamemmer in de ,hand. Voordat Kareltje ze kon ontwijken botste een van de mannen uitdagend tegen hem op, bleef staan en zei vijandig: „Dit zal u wel niet aan staan, hè?" Vervolgens zette hij zijn emmertje voorzichtig op het trottoir en rolde de mouwen van zijn sweater op, alaof er nu zou worden ge vochten. Kareltje week een stap terug, sprak gejaagd: „Neem me niet kwa lijk, ik wilde alleen mear: vragen, hoe ik naar het station moet komen. Ik ben in deze buurt niet bekend." „Naar het station?", herhaalde de man verbluft en zichtbaar teleurge steld, Maar dan schepte hU weer moed. Honend zei hij: „Tjonge wat Vul alle woorden doorlopend in de richting van de pijltjes in. Horizontaal: snelheid, trein, opdracht, stomp, Oosterlengte (afk.), knepen, Europeaan, strijdperk, stuk glas, stuk grond, bergplaats, oeverge was. Verticaal: ondergang, plhats in Groningen, aangezien, kampeerver- blijf, zangstuk, grote ingang, stuurin richting aan een schip, melkkller, loot, rund, einde der aardas, vochtig. (Advertenties I.M.) OPLOSSING MINIATUUR 2850 Appelscha, Uithuizen, Zlerikzee, Dinxperio, Ootmarsuin, Lauradorp, Dordrecht, Hoofddorp, Luipatrd. (Wordt vervolgd) 4ii»A

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1965 | | pagina 1