life.,. fe-MSS Arthur Haily, no. 1 op de Amerikaanse bestseller-lijst EXTRA 'ZO'N KANS KRIJG IK NOOIT MEER, IK MAG NIET FALEN' met b losse hand Theorie Service Soli deo Tina door KLAAS PEEREBOOM 16 DAGEN HEW YORK I Risico's Kans 1 zateraag 20 juli 1968 - pagina 7 Jan Janssen: 'Ik moet nu Den Haag: Tweede Kamer, Eer ste Kamer, House of Lords, Vlak bij elkaar, maar heel verschillend. House of Lords is een restaurant, dat in de rode MichetLn-gkis met onderscheiding wordt vermeld. Je kunt er ook persconferenties hou den. De ZuiahoUandse Uitgevers maatschappij doet dit Ier ere van zijn auteur, c!e Canadees Arthur Hailey, die met zijn vrouw Sheila en drie alleraardigste blonde kin deren (Jane. 14, Diana, 10 en Ste ven, 12) een. vakatutiebezoek. aan ons land brengt. De hele familie is bij de perscon ferentie aanwezig. Uitgever Ad. M. C. Stok (onderscheiding ln het knoopsgat, gouden horlogeketting op het bolle vest van zijn donker blauw pak) introduceert Hailey, zijn vrouw en kinderen. Jane, Dia na en Steven haddenzich afge vraagd: wat is dat nouj zo'n pers conferentie? Zij waren er nog nooit bij geweest, In Holland, waar alles een beetje minder formeel toegaat dan elders, kon dat dan wel voor een keer. Arthur Hailey (48) is geboren in Engeland, waar zijn ouders, vader 85, moeder 82, nog wonen. Van na tionaliteit is hij Canadees, maar hij woont in St. Helena een plaatsje van drieduizend inwo ners in noordelijk Californië. Zijn laatste boek, Airport, heeft de laat- sle zestien weken aan de top ge staan van de meest verkochte Amerikaans» boeken. In het najaar verschijnt een Nederlandse verta ling bijde Zuidhollandse Uitge vers-maatschappij. Hailey is uiterlijk geen Ameri kaan, maar een Engelse ganitlsman met liehtgolvend, grijzend haar. bescheiden bakkebaarden, een nog jeugdig gezicht, een innemende glimlach en intelligente ogen. Hij draagt een stemmig ruitjespak met een kleurige das; het enige Amerikaanse accent in zij;-, uiter lijk. Heel in het kort vertelt hij iets over zijn boeken en zijn werkwijze. ..Mijn grootste beloning is", zegt hij, „dat mensen me lozen, over de hele wereld. Schrijven is een eenzame bezigheid, daarom ont moet ik graag mensen, en mot name ook de pers. Een boek kost me drie jaar. Het cerate jaar wordt gevuld met research, het verzame len en controleren van de stof. Mijn vrouw helpt me daarbij ge weldig". „Voor myn roman Airport heb ik acht negen maanden vliegvelden ben gewerkt, ex een beetje op uit gekeken Ls. En h.ij vertelt een iro nische anekdote: over dé schrijver, aan wie na het verschijnen van zijn eerste roman werd gevraagd, hoe hij aan het idee voor zijn tweede was gekomen. Het ant woord luidde: „Door naar de film over mijn eerste roman te gaan kijken Eén van de beste critici („Ik heb liever een slechte bespreking dan geen bespreking") die Arthur Hai ley kent is zijn vrouw; zij maakt er onder meer geregeld bezwaar te gen, dat hij van haar uitvoerige aantekeningen zo weinig gebruikt. Ook de kinderen doen mee: 's a- vonds wordt onder het eten vaak gepraat over wat vader die dag heeft geschreven. Van Airport zijn sinds 15 maart van dit jaar in Amerika tweehon derdduizend exemplaren verkocht en er zijn omstreeks zéstien verta lingen verschenen of ln voorberei ding. Het aantal exemplaren- dat van Hotel in New Orleans over de hele wereld is verspreid moet in de miljoenen lopen. „Ik houd er van, stukken van onze samenleving te beschrijven, niet in de eerste plaats de mensen Individueel, maar vooral wat zij doen en wat er gebeurt. Ik heb nu een hoek over de automobielindu strie jn gedachten, ik ben bezig met de research". „Ik houd van auto's, maar ik zie duidelijk dat ze bezig .z^n ome ste den te verstikken.. Dat probleem interesseert me, en verder speciaal ook hoe de auto's worden' gemaakt. Mijn boek zal dus niet over de ko pers gaan, maar over de mensen die de auto's maken. En een stad als Detroit, waar ze er zo véél maken, is ook een brandpunt in het probleem van de tegenstellin gen neger-blanke. Daar zal ik 't dus ook over kunnen hebben". Mevrouw Shella Hailey vertelt dan iets over de werkwijze van. haar man. „Ik ken heel wat schrij vers", zegt ze, „maar ik geloof wel, dat mijn man een van de meest ge disciplineerde is. Hij schrijft zes dagen per week ongeveer zeshon derd woorden per dag. Soms her schrijft hij een bladzijde tien of twaalf keer. Het komt voor dat hij een hele mórgen aan een alinea zit te werken en te polijsten. Op een keer heeft hij het werk van vier maanden geschrapt, de hele familie was er gedeprimeerd onder". Voor welke drie romanschrijvers heeft Arthur Hailey de meeste waardering? „Ik heb een geweldige bewonde ring voor Somerset Maugham, h(J was een voortreffelijke verteller en hij had een onberispelijke stijl. En dan Ernest Hemingway zijn werk ls het beste geneesmiddel tegen zelfvoldaanheid dat je je kunt voorstellen. Een schrijver die hem leest ik heb 't vanmorgen nog gedaan voelt zich meteen weer bescheiden worden", Dat zijn er. twee, en de derde? Arthur Hailey voelt er weinig voor, er nog een derde aan toe te voegen. Uitgever Stok vraagt hem, of hij er wel eens over heeft gedacht een roman met de titel Black and Whi te te schrijven. Neen, hij gelooft niet dat het rassenprobleem door geschriften zal worden opgelost. Het geweld van de zomer-198? wil hü niet verdedigen, maar het heeft ongetwijfeld gunstige kanten ge had: het heeft versnellend gewerkt op de gang van zaken en de mensen meer bewust gemaakt van de problemen. Tenslotte een geheel andere vraag: kent Arthur Hailey het werk van de schrijver Jan Cremer? Het antwoord ls kort: neen. Kent hfj de naam Jan Cremer? Het antwoord luidt onveranderd: neen. D. ZIJLSTRA de Tour kan de last dragen, dat voel ik. Ik word door de situatie in de Tour zoals hij nu is geweldig geprikkeld, gestimuleerd." Gezien de blijkbaar beslissende tijdrit van zondag noemen velen de naam van Bracke. Janssen: „Normaal gesproken rijdt Bracke «enbetere '(tijdrit dan dk. Hij ls niet voor niets houder van het werelduurrecord. Maar donderdag heeft hij ook erg veel geleden, en vandaag was Bracke wiet zo fris als hij wel zou willen. Ik heb daar scherp op gelet. Ik weef bovendien natuur lijk erg goed dat rk, hoe helder ik ook probeer na -te denken, foute con clusies kan itrekken. Maar wat is er nou tegen het volgende in .te bren gen? Ik beweer dat een tijdrit ln de Ronde van Frankrijk, na zoveel da gen van afbeulen, iets anders is -dan een rit tegen het horloge waar je je dagen op kunt voorbereiden. Ik be weer verder dat Jan Janssen niet 20 fris is als drie weken geleden maar dat Bracke op zijn minst even ver moeid is. Wie zal dus zondag, als het er op aankomt, psychisch méér be last zij-n. Bracke of ik? Ik dacht Bracke. Het rijden van oen tijdrit ls de grote specialiteit van Bracke en omdat het zijn specialiteit is zal hij zich niet los kunnen maken van de gedachte dat hij niet mag falen. Noch in de ogen van zijn vele Belgi sche supporters, noch in zijn eigen ogen. Als je met zo'n laat bent opge- scheept, ben je niet helemaal te be nijden, dat kan heel erg drukkend worden. ..Psychisch heb ik gewoonweg meer kans om in de buurt van mijn normale gemiddelde te komen dan Bracke «n ik zal niet nalaten om dat gemiddelde zoveel mogelijk te bena deren. Wat ik nu heb gezegd is mijn theorie en zondag zal dan blijken wat die waard is, maar ik zal mets •nalaten om alles waar te maken." En zaterdag en zondag tijdens de normale etappes? 1 Janssen: „Ach, als ik 's avonds het algemeen klassement heb doorgeno men weet ik precies hoe mijn con currenten staan geklasseerd, hoeveel seconden we van elkaar staan. Bui ten de course gaan we heel prettig met elkaar om, maar tijdens de etappe onderga ik ze als regelrechte vijanden. Elke andere opvatting is vals. Zaterdagochtend en zondagoch tend weet ik precies-waar ik aan toe ben. „Ik ken Pingeon, Bracke en al de anderen van haver tot gort, niemand hoeft me een briefje te geven waarop staat wat ik moet doen en niemand hoeft me, twee dagen voor het eind van deze Tour nog te. vertellen dat ik een uitzonderlijke kans heb. Ditmaalmoet ik winnen, dit maal wil ik niet het gevoel heb ben dat ik door de grond ga om dat ik tweede ben geworden. Statistisch is tweede erg eervol, in werkelijkheid betekent het voor mij niets." bezocht, met de mensen gepraat, ben thuis bezocht en daar vooral ook met hun vrouwen gesproken, want die begrepen vaak be>;er wat ik bed-ekle dan hun mannen. Ik maakte me altijd bekend als ro manschrijver, Tijdens de gesprek ken schreef ik niets op, wel later, heel uitvoerig. En nu zou ik willen vragen of er misschien vragen zijn, maar zelf beb ik er éérst een waar blijft de koffie?". De koffie komt snel, zo ook de aal woorden op de vragen. Twee van Arthur Hailey's succes-boeken zijn verfilmd. De verkeerde dia gnose en Hotel i.n Ne w Orleans. Hij zegt geen kwaad woord over de films, maar merkt wel op, dat hij, na drie jaar aai, zo'n boek te heb- Deze Engelse woont in het plaatsje Wioodilesförd bij Leeds. Haar naam is Ti-na Roberts en de nagels die ze laat zien zijn niet vals maar echt en tien cen timeter lang. U hebt gelijk als u denkt dat ze geen typiste is -—ze is kapster, Eens (zeven jaar terug) was ze een verwoed nagelbijtster met stompe vingers. Om haar leven te bete ren liet ze haar nagels groeien, bet kostte haar twee jaar om ze zo lang te krijgen als ze nu zijn. Tina bezweert bij hoog en laag dat ze al het werk in huis mak kelijk aan kan, ook het aantrek ken van haar kousen. De nagel van haar duim houd't ze korter en ze meent dat dót flink helpt. De 26-jarige Tina fs dit jaar in het huwelijk getreden. De welver zorgde maar ook een beetje enge tante zeglt: „Het kost me 4 per week aan nagellak". Een bericht van het Katholiek Nationaal Persbureau: VATICAANSTAD. 18 juli 1968 (KNP)De Paus heeft gisteren bij hat verlaten van het Vaticaan, op het ogenblik dat de stoet van. auto's het St. Pietersplein verliet, zijn soli deo (het witte kapje) bij" ccn windvlaag verloren. Een pau selijke kamerheer, die haastig uit de derde volgauto wilde springen om het,op te rapen, bleef met zijn sleep aan het portier haken, ver loor toen' zijn schoen en zag ten slotte zijn rode schoudermanteltje ook door de wind wegwaaien. Ij lings toegesnelde toeschouwers raapten het kapje op en gaven het de kamerheer. Nadat deze zijn toilet weer op orde gebracht had kon hij het kapje de paus overhandigen. De Paus is nadien maar in de open limousine blü- ven zitten. ARTHUR HAILY schrijver van succcs-boeken winnen' De Deutsche Bundes? deelt met enige trots mee, nu al ruim veertig' jaar. 'uit. de treinen, die verbindingen op lange afstan den onderhouden, lean worden getelefoneerd. Onze eigen NS hebben ook wel eens met de tele foon-in-trein gedachte gespeeld, maar zijn er tenslotte toch vanaf gestapt. Overwegingen: in ons land is de rijtijd tussen de ver schillende stations, vergeleken met Duitsland, zeer kort. Boven dien staan op vele stations (of vlak daarvoor) telefooncellen. Maar dat houdt toch niet in, dat reizigers-in TEE- en D-trei- hen in Nederland geheel van te lefoonservice verstoken zijn. In de reisgids Buitenlandse Verbin dingen van de NS wordt onde^ bijzonderheden over het reizen met TEE-treinen vermeld: „Er kunnen telefonische be richten vanuit de trein in Neder land aan de conducteur worden afgegeven. Schrijf uw bericht op, voorzie het van' naam, adres en telefoonnummer. De conducteur zorgt er voor, dat heft bij het eerstvolgend station wordt door gebeld. Kosten ƒ1,-." Niet alleen in. TEE- maar ook in D-tmnen zorgt de conducteur ook voor de verzending van tele grammen 'met een binnenlandse bestemming of bestemd voor Bel gië, Duitsland, Engeland, Frank rijk of Zwitserland. Vrijdagmiddag rond vier uur rijdt de vijfenvijftigste Ronde van Frankrijk zonder al te veel glorie de wielerbaan van Besanson op. Einde twintigste etappe, routinehuldiging van de Belg Huys- mans, de leeglopende tribunes na de intocht van het grote peloton. Hoewel deskundigen menen dat er niets is gebeurd, is de Pa rijpe eindstreep toch weer een dagje naderbij gekomen. Leider Ah Geldermans verzamelt zijn mannen, roept nog iels tegen een Bel- gisehe collega en rijdt vervolgens niet zonder zorgen naar Hotel des Voyageurs, waar hij in kamer 208 ernstig studie begint te maken van de eenentwintigste etappe. Enige minuten later blijkt Jan Janssen op kamer 209 tijdens de massage door soigneur José Vitlal in slaap te zijn gevallen. (ADVERTENTIE) WINNAARS PRIJSVRAAG I Hoofdprijs J voor 2 personen J VAD. Kranenburg I Garderenseweg 144 Putten j Tweede prijs REIS naar LONDEN voor 2 pers. A. Upma-Boersen Bladstrac^ 13 Tuitjenhorn I Derde prijs I REIS naar LONDEN voor 2 pers. 1 N.C. Boesveld I Oranie Nassoulaan 34 l Meerve ld hoven J 4e prijs RIJNCRUISE Voor 2 pers. A. Damen Pedro Cabralstraat 53 Derr Bosch l 5eprï}s RIJNCRUISE voor 2 pers. G.P. Bfokhuis-Lemmlnk SOIdenzaalsestraat 30 Denekamp i óe prijs REIS haar PARIJS I voor 2 personen G. Bos-Gankema Hoofdstraat 29 1 Dalen (Dr.) j 7eprijs REIS naar PARUS s voor 2 personen I S.R. Flesseman /M/. Keizer Ottoweg 27$''',£f Noorden (jsP* 1 majorette^ I foundations m« ir%f Half zeven begeeft hij zich, ge baad, gemasseerd en zeer gezond van tint, met zijn makkers naar de eettafel, weliswaar handtekeningen uitdelend maar nog steeds te intro vert om zijn mening over de komen de zondag prijs le kunnen geven. Na woordk: g soep, forel, een biefstuk van een half pond. gebakken aard appelen, veel rauwe groenten, kaas, een halve liter rode wijn en enige koppen thee tot zich te hebben geno men, loopt Jan Janssen opnieuw naar kamer 209, steekt een filter-si garet op en zegt, desgevraagd: „Als je wielrenner bent moet je natuurlijk risico's nemen en als alles goed gaat kom je weer na zoveel ki lometer terug aan de meet en dan dank. je God op je blote knieën dat het weer gelukt ls. Vooral deze week heb Ik in de afdaling erg veel ge waagd, maar misschien zeg ik zon dag dat ik daardoor de Tour heb ge wonnen. Afgelopen woensdag heb ik door erg veel te wagen Bracke ze sendertig seconden achter me gela ten en dat ls erg belangrijk. Ik wil ditmaal de Tour winnen. Kan hij de Tour winnen? Janssen: „Het gaat anders dan men denkt. Deze Tour is psychisch zo geweldig zwaar dat buitenstaan ders daar geen flauw idee van kun nen hebben. De kanshebbers zitten zo dicht bij elkaar dat ik, als ik een zware dag goed heb volbracht, als ik er goed bij ben gebleven, de neiging Iteb om te denken dat de Tour dan Is afgelopen, Er zijn dagen geweest dat ik maar één ding wilde: naar huls. „Soms zit je op zo'n zadel en dan denk je: wat zit ik hier nou eigenlijk FERDINAND BRACKE psychische druk allemaal te doen in die bergen, in de zon en in die rotregen, want ik heb een bril en dan kan je als je met. tachtig kilometer naar beneden gaat. niet zo scherp zien. Maar even later weet ik. hel wel weer, dat geloof ik tenminste. Het is mijn beroep cn ik ben eerzuchtig en. ik vind eerzucht een heel goede eigenschap als je dit niet al te zachtzinnige vak hebt ge kozen. Waarschijnlijk is dat de re den geweest dat ik donderdag zó verschrikkelijk moe was dat zé roe rustig tot de meest uitgeputte renner van de hele Tour hadden kunnen uit roepen." Neemt tweede filtersigaret: „Ik kan zoveel geven, zo als een bezete ne doorgaan dat ik het achteraf een beetje onmenselijk vind, maar ook als ik weer tot mezelf ben geko men erg tevreden word. Ik weet dan dat ik iets heb volbracht, dat ik niet heb opgegeven, dat niemand me heeft klcingekregen." Kan Janssen de Tour winnen' Janssen: „Vóór mij heeft neg nooit een Hollander zo'ngeweldige kans gehad om de Tour te winnen als ik nu. En n-a mij zal het nog erg lang duren voor een Hollander zo'n ge weldige kans krijgt. In de afgelopen jaren heb ik Parys-Roubaix gewon nen en Parijs-Ni.ee en Bordeaux-Pa rijs, de Ronde van Spanje en het wereldkampioenschap. De Ronde van Frankrijk winnen is voor mij echt het einde van alles, dan is alles compleet, dan heb ik gedaan wat een renner kan d-oen. „Ik móet deze Ronde winnen, ik mag gewoonweg niet falen. Ik heb het gevoel dat de mensen al vijf jaar na mijn wereldkampioenschap zitten te wachten op de dag dat ik ook nog eens een Ronde van Frankrijk win. Trouwens, al zouden die mensen niet zitten 4e wachten, ik wil het, ik móet hst," omdat ik zo'n kans nooit meer krijg. Op zestien seconden sta ik nu. dat is hondwvijftig meter. Het is toch te belachelijk; als die honderd - vijftig meter mij nou in de weg zou den kunnen zitten en ik wil je ook nog zeggen dat ik niet alleen wil, maar dat ik bovendien een geweldig zelfvertrouwen heb Hoe ondergaat Janssan het favo riet zijn? Janssen: „Da meesten die favoriet zijn val'.en alken al door deze zeker heid vijftig procent in hun kunnen tarug. Ik heb daar geen last van. Ik JAN JANSSEN „clan dank je God op je blote knieën dat het weer gelukt is"

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1968 | | pagina 4