Belangrijke dagen
voor gastdirigent
James dePreist
Mijn spelen is
mijn leren
IM
4:
Vier jaar
na eerste
paal een
volkomen
nieuw Clara-Ziekeuhuis
i
n
CÖÜZY
ROTTERDAM RIJNMOND
DE. Cornells Bloernaertsingel
in de Alexanderpolder ziet
er nogal troosteloos uit. Op het
wegdek en singelgazons ligt
sneeuwblubber, waardoor een
aantal eenden moeilijk wagge
lend op zoek zijn naar stukjes
brood. De geparkeerde auto's
zien grijs van het vuil en op een
hoek staat een eenzame melk
boer zich met halfgehand-
schoende handen op klassieke
manier warm de slaan.
Wilskracht
door
Frans Happel
Hoofdkwartier
OF BOUWSCHEMA JAAR INGELOPEN
VERLICHTINGS-ORNAMENTEH
Spaanse bijlage Burgemeester
Huisje
Veiligheidsprijs
VILLA WERD
ZIEKENHUIS
intEneur
pLanning
-fm-
pagina 4 - vrijdag 21 februari 1989
Mevrouw dePreist kijkt van
uit haar derde-verdieping flat
no. 47 naar beneden en vraagt:
„Is dit nu een normaal Hollands
weertype?"
Veel meer zegt zc niet, want haar
man komt binnen en om hem gaat
het tenslotte: James dePreist, Ame
rikaan, dirigent, 32 jaar oud en se
dert acht maanden inwoner van
Rotterdam.
De laatste dagen van deze week
zijn belangrijk voor hem. Vanavond
en morgenavond staat hij als gastdi
rigent voor het Rotterdams Phllhar-
monisch Orkest.
Beide avonden een promenade-
concert. Het programma vermeldt
o.m. Strawinsky's „Vuurvogel" en de
Achtste (onvoltooide) Symfonie van
Franz Schtihert.
Hij verheugt zich op zijn aanstaan
de gastdirectie in De Doelen. Hij ziet
er echter ook een beetje tegen op.
Heeft hij succes, lovende kritieken,
dan zullen ongetwijfeld meer orkest-
directies belangstelling voor hem
gaan tonen. Dat is belangrijk, want
ook Amerikaanse dirigenten kunnen
nu eenmaal niet van de wind leven.
James dePreist geeft zeer soepel
informatie over zichzelf. Op korte
vragen geeft hij uitgebreid antwoord.
Hij formuleert desalniettemin goed.
Zijn stem heeft een laag timbre,
waardoor zijn Engels minder Ameri
kaans klinkt.
James dePreist werd geboren in
Philadelphia. Muziek interesseerde
hem al van jongsaf, maar toen James
aan een universitaire studie toe was
koos hij rechten. Hij deed met
succes kandidaatsexamen, wierp zich
vervolgens op de studie letteren,
deed doctoraal examen en koos daar
na definitief voor ...muziek. Een
wat vreemde gang van zaken.
Hij zegt: „Tijdens mijn studie
kwam ik steeds meer in de ban van
muzlék. Ik was slagwerker in een
jazz-kwintet en Ik maakte arrange
menten onder andere voor de band
van Stan Ken ton. Erg leuk, maar
toch niet wat ik precies wilde; klas
sieke muziek".
"Weer studeren, nu compositie. In
1056 stond hij voor het eerst voor een
orkest Hij dirigeerde het afscheids
concert voor zijn tante, Marian An
derson. Meer directies volgden. In
1961 een verzoek van het Ameri
kaanse ministerie voor CRM, voor
een tournee naar het Verre Oosten,
James dePriest dirigeerde in Thai
land, in Hongkong en op de Philip-
pijnen. Met groot succes.
DAT hü deze tournee niet makke
lijk zal vergeten, heeft echter
een andere, bijzonder nare reden. In
Thailand kreeg hij polio en moest in
[ADVERTENTIE)
Op onze Gordijnen-afdeling
liggen ze klaar: de mooiste
vitrages die ooit voor Uw ven
sters hingen.
Terital Mystèras van ragfijne
Franse polyester voile, In bij
zonder rijke dessins en pastel»
tinten.
Deze prachtige mystères, liefst
175 en 200 cm hoog, verkopen
wij nu per meter voor r.og
géén vijf gulden.
Franse Polyester
Voile Mystère
Vrijdagavond om 6 uur begint
op de 1e etage de verkoop van
deze aparte voile Nlyitêro, in
wei 0 dessins, In pasteltinten,
175 en 200 cm hoog,
per meter
Ook mendegmar^en open
QHn MA of tchrlfL b*f t
Jamas da Preist* „In Europa zijn voor
dan in Amerika".
allerijl terug naar Amerika worden
gebracht.
Hü verloor voor een groot deel de
macht over zJjn benen. "Wilskrachtige
James is er echter bovenop gekomen.
Onder zijn broekzomen komen nu
nog wel de einden van stalen beugels
tevoorschijn, maar hij loopt weer, hij
is weer in staat een. concert staande
te dirigeren.
Zijn vrouw en Leonard Bernstein
hebben hem in zijn moeilijke jaren
veel steun gegeven, Bernstein raad
de hem in. 1964 aan, ondanks alles,
toch mee te doen aan het concours
Mitropoulos in New York, waar
jaarlijks vele tientallen jonge diri
genten een gooi doen naar de eerste
prijzen.
James schreef zich in en maakte
daarmee ook indirect zijn emigratie
naar Nederland tot een feit. Hij. en
de huidige vaste dirigent van het
RPhO, Edo de Waart, wonnen een
eerste prijs. De twee jonge dirigenten
sloten vriendschap.
James zegt: „Ik ben naar Europa
gekomen, omdat er beslist meer mo
gelijkheden zün voor jonge dirigen
ten dan in Amerika".
„Dat het Nederland, Rotterdam is
geworden, komt natuurlijk voor een
groot deel omdat ik Edo ken en hij
me bijvoorbeeld bijzonder veel ver
telde over de concertzaal van De
Doelen. Kijk, na mijn eerste prijs
had ik wel succes in Amerika, maar
als je één keer een Gershwin-concert
dirigeert, dan krijg je gelijk een
Gershwm-etiket op. Je komt bijzon
der snel In een kleine kring, en het is
erg moeilijk om daar weer Uit te
konx n."
Zo nu en dan gaat Jantcs dePreist
terug naar Amerika. Voor een paar
dagen. Met het Symphony Orchestra
of the "Tew World wat betreft
huldsh.-ur een der meest geïnte
greerde orkesten heeft hij nog
sleedB een contract lopen voor een
aantal gastdirecties.
Verder gaat hij begin april naar
Tsjechoslo wak (je, om een aantal pla
ten te maken met 'n Tsjechisch orkegt
en drie weken van de maand mei
verblijft hij in Polen, waar hij zes
concerten zal dirigeren.
TtEPREIST: „Rotterdam is eigenlijk
mijn hoofdkwartier, maar ze
ker nu ook het belangrijkste voor
me. Ik hoop dat de concerten
erg goed worden. Edo heeft me in
contact gebracht met de heer Ooster-
lee, directeur van het RPhO, Ik had
aanbevelingsbrieven uit Amerika bij
me en Oosterlee wilde wel met me in
zee. Eigenlijk was ik bang dat hij
me zou vragen Amerikaanse muziek
op het programma te nemen. Maar
nee. Het eerste wat hij zei, dat ik
dat, zeker bij mijn eerste gastdirec
tie, niet moest doen."
„Xk kreeg: de vrije keus. In Ameri
ka Is zaietB onbestaanbaar. Een pro
menadeconcert moet In Amerika al
tijd erg populair zyn, zo licht moge
lijk. Als ze me voor een dergelijk
concert vragen, verhoog ik mijn ho
norarium. De Instelling bij het RPhO
Is gelukkig heel anders.1'
De muzikale belangstelling van
dePreist gaat in het Bijzonder uit
naar de laat-rcmantische componis
ten. Moderne muziek trekt hem niet
zo erg.
Hij zegt: „Ik sta niet afwijzend
tegenover moderne muziek Ik diri
geer het alleen liever niet Er zijn
zoveel jonge dirigenten die flair en
ambitie hebben voor moderne mu
ziek, dat ik er niet aan kom. Ik diri
geer dan bijvoorbeeld liever onbe
kende dingen uit vroeger tijden".
jonge dirigenten meer mogelijkheden
(Foto: Peter Stephen Molkenboer).
En: „Het is jammer, dat andere
jonge Amerikaanse dirigenten niet
naar Europa kunnen komen. Ik heb
onlangs een gift gekregen van de
Rockefeller Foundation. Dat helpt
enorm. Anderen kunnen niet over de
nodige financiën beschikken en dus
is Europa taboe voor hen. Als ze ech
ter de kans krijgen, moeten ze het
doen."
„Ik dacht erg gelukkig tc rijn ge
weest met de keuze van Rotterdam.
Yes, It was a wise move!"
DE centrale entreehal van het Sint Claraziekenhifis te Rotterdam. Op de
achtergrond een winkeltje de Toko waar men bloemen, fruit en ook
lectuur kan kopen.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, vrijdag. Nog
geen vier jaar nadat de eerste
van de meer dan duizend heipa
len de grond in ging, zal volgen
de week vrijdag het nieuwe,
ultra-moderne Sint Clara Zieken
huis aan de Olympiaweg officieel
in gebruik worden genomen. Een
jaar eerder dan volgens het aan
vankelijke bouwschema.,
AI in het vorige najaar werden de
eerste patiënten In het nieuwe zieken
huis ondergebracht, nu echter is de
bouw van het complex geheel vol
tooid. Kosten: vijf miljoen. Het nieu
we Sint Clara Ziekenhuis, met een ca
paciteit van 509 bedden, is gebouwd
op een terrein, vlakbij het paviljoen-
complex, waarin het ziekenhuis twin
tig jaar geleden is gestart.
Het gebouw strekt zich uit over een
lengte van bijna tweehonderd meter.
Het hoofdgebouw, bestaande uit
dertien bouwlagen, is ongeveer 47 me
ter hoog en.biedt onderdak aan de
klinische afdelingen. De begane grond
omvat een demonstratiezaal, de direc
tievleugel en de administratie.
De eerste tot en met de tiende ver
dieping zijn bestemd voor de verpleeg-
afdelingen. De -derde verdieping is
ingericht voor patiënten, die met een
kunstnier moeten worden behandeld.
Het Sint-CIara Ziekenhuis is het eer
ste Nederlandse ziekenhuis, dat over
een kunst-nier-installatie beschikte.
Op de bovenste verdiepingen ligt de
operatie-afdeling, die tot de modern
ste van West-Europa mag worden ge
rekend. De operatieeellen, achthoekige
ruimte, bevinden zich tussen de ste
riele en de niet-steriele zijden van de
afdeling.
De klimatisering van alle operatie-
cellen Is afzonderlijk regelbaar, zodat
zowel voor de patiënt als voor het be
handelende team chirurgen een zo
gunstig mogelijke situatie aanwezig is.
Vanuit het reine gedeelte van de
operatiekamer worden de steriele in
strumenten en het schone linnengoed
naar de cellen gebracht en verdwijnen
vandaar na gebruik via de nict-Sua-
sriele zijde.
Leerling-verpleegsters, medische
studenten en assistenten, die in het
raam van hun opleiding met de gang
van zaken in de operatiekamers ver
trouwd moeten raken, kunnen via de
zogenaamde „kijkgalerij" een operatie
volgen.
Het souterrain van het hoofdge
bouw herbergt ondermeer het archief,
de intercomcentrale en de magazijnen.
Ook is hier een deel van de opname
ondergebracht. Daar komen de patiën
ten binnen die met ambulances wor
den gebracht'
De opname-administratie werkt een
verdieping hoger en grenst aan de
centrale hal, die via een oprit voor
auto's bereikbaar is.
In de hal zijn comfortabele zitban
ken geplaatst en behalve de receptie
is er een winkeltje, waar men fruit,
bloemen en lektuur kan kopen,
Bij de opname-administratie is een
complete dames- en herenkapsalon
ondergebracht. Aan de andere kant
van het gebouw bevindt zich op de
zelfde verdieping de directievleugel.
Midden op elke verdieping is een
verdeelhal gesitueerd, waar ook het
trappehuis de liften zyn. In de ver-
pleegruimten zijn aan de ene kant van
een lange gang de patientenkamers
aangebracht en aan de andere kant de
zogenaamde „servicestrook", waarin
ondermeer de zusterpost, de owier-
zoekkamer, de spoelkeuken, toiletten
en badkamers zijn geplaatst.
In het nieuwe ziekenhuis is grote
zorg besteed aan de hartbewakingsaf-
deling, die op dezelfde verdieping ais
de kunstmer-behandelruimte ligt.
De voorbouw, bestaande uit vier la
gen, sluit aan op het hoofdgebouw.
Hier zijn de poliklinische afdelingen
gevestigd Ook bevinden zich hier de
laboratoria, de apotheek, de centrale
sterilisatie, de afdelingen voor fysi
sche en radiotherapie.
De polikliniek voor ongevallen is
voor taxi's cn ziekenauto's zeer goed
bereikbaar. Er zijn verschillende be-
handelkamertjes, waar doktoren en
verpleegsters öc gewonden snel kun
nen verzorgen. In deze ruimte bevindt
zich tevens een gipskamer en eeu ope
ratiecel voor kleine ingrepen.
Naast het hoofdgebouw ligt het
keukengedeelte met drie bouwlagen.
In het souterrain van de keuken zijn
de levensm'idelenmagazijnen en de
koel- en diepvriesrulmten geveri'gd.
De keuken, 36 bij 17 meter, heeft een
capaciteit voor 1200 maaltijden per
dag.
Boven de centrale keuken is op de
eerste etage een restaurant gebouwd
voor het personeel. Er zijn 150 zit
plaatsen. Bij het ontwerp zijn de ar
chitecten ervan uitgegaan, dat het res
taurant sterk moest afwij'ken van het
uitgesproken medische karakter van
de rest van het gebouw.
(ADVERTENTIE)
VOOR MENSEN MET SMAAK - KEUZE UIT VELE STIJLEN BIJ
Ie MIDDELLANDSTR. 72
TEL. 010-235327
AAN de Reïjerweg in Slikker
veer staat de openbare lagere
school De Donck. Daar gebeurt
iets bijzonders. Kinderen staan
op om een vriendje te helpen of
gaan zonder het te vragen naar
het toilet. Geen juf die ze tegen
houdt.
37 eersteklassertjes krijgen les vol
gens een nieuwe onderwijsmethode.
Ze zitten Jn een speel-leerklas, geleid
door mevrouw Caria van der Laarse.
Een unicum in de Rijnmond. Spelen-
leren, een chaos? Neen, het is nog
steeds de juf die de touwtjes in handen
heeft. Bedoeling is een soepeler over
gang van kleuterschool naar lager on
derwijs te scheppen. Kinderen van 6
tot 7 jaar leven log in de speelsfeer.
Het abrupt plaatsen in een leersitua
tie na de kleuterschool kan de ontwik
keling van de kinderen remmen. In de
speel-leerklas probeert men dat te
voorkomen.
In zo'n klas wórdt in het beginman
ook nog voel gespeeld. De spelletjes
van de kleuterschool worden niet met
een verloten. Een rondgang op de eer
ste dag moet de kinderen vertrouwd
maken met het gebouw, waar zij de
komende zes jaar onderwijs krijgen.
De nieuwe onderwijsmethode is
ontwikkeld in de pedagogische centra.
Op de meeste scholen is men er nog
niet mee begonnen, voornamelijk
In de beslotenheid van een
„huisje" kunnen leerlingen zelf
standig v/erken. Zij passen zich
gemakkelijk aan de nieuwe om
geving en elkaar aan.
doordat er veel geld mee is gemoeid en
kundige onderwijskrachten veelal ont
breken. Om een speel-leerklas doel
treffend tc kunnen lelden is het nood
zakelijk aan een pedagogisch centrum
een speciale cursus te hebben gevolgd.
De klas in Slikkerveer is opgezet
volgens het idee van het Algemeen Pe
dagogisch Centrum in Amsterdam. De
onderwijzeres die de klas leidt is ook
als docentaan dat instituut verbon
den.
Zij zegt: ,.Wij proberen het kind zo
veel mogelijk bij de lessen te betrek
ken en te loten meedenken. We uiillen
af van het passief luisteren".
Het klaslokaal is daarvoor in
tweeën gedeeld. In het midden de
bankjes voor de traditionele lessen,
langs de wanden en ramen afgeschutte
hokjes die „huis" worden genoemd,
Zo'n huis speelt een belangrijke rol.
"Wie in de groep een voldoende presta
tie heeft geleverd mag in 2ijn „huis"
zelfstandig verder werken,
In die huisjes werkt men met
TN „Het Klappertje", het beroemde
nieuwsblad van de al even be
roemde Piet HeJnschool In Delfshaven
staat altijd wel Iets, dat het waard Is
in deze rubriek overgenomen te wor
den. Onder het kopje „Ole" staat het
volgende opmerkelijke bericht:
„We streven naar volmaaktheid.
Dat weet u. We geven lezersservice.
Dat weet u ook. Maar wie vielen er
naast de wit geëmailleerde pot, wie
hadden aan het lees- en kijkplezier
geen deel. Juist, onze Spaanse ouders.
Een nog immer groeiend deel van de
piet Hem-ouders-schare. Voor zover
zij het Hollands (Olandese) niet
machtig waren, zaten zij met een
Klappertje, dat voor hen niet te lezen
was. Dat is voorbij. Met ingang van
heden verschijnt het Klappertje met
een speciale Spaanse bijlage: un
anexu expecialmente en espanol per
nuestros padres espanoles. Dat heeft
zelfs de Telegraaf niet, laat staan de
Panorama! Maar zij hebben dan ook
geen meer Stoorvogel, een Schiedam-
'mer die 2ich jaren geleden al be
kwaamde in de taal van Sinterklaas,
het bevriende staatshoofd Franco (is
hij uw vriend soms?), droomtoonjager
Carel Hugo en wonderkind Salvador
Dali. Hem zij dus dank. Gr ad as, senor
Sloorvogel".
Waarom er in het Rotterdams Dag
boek zo vaak uit „Het Klappertje"
wordt geciteerd? Omdat dit het enige
lagere schoolblad is dat ons wordt
toegezonden. Zijn er geen andere?
Overigens, wat die Spaanse bijlage
betreft de Telegraaf en de Panora
ma mogen zoiets dan niet hebben, de
lersoneelsorganen van RET en GEB
tebben ook een Spaanse bijlage.
Waarvan acte.
groepjes van vijf, zes kinderen. Die
voelen zich dan niet verloren in de
grote eenvormige klas, waardoor de
aanpassing sneller verloopt,
Met verantwoordelijkheid krijgen
die groepen ook direct te maken. Iede
re groep heeft een groepsbaaa, die
zorgt voor de vlotte gang van zaken in
„huis", kleine'plichten vervullen, kast-
tjes ordelijk houden, een presentielijst
bijhouden. Om beurten vervult men
die taak.
De ouders hebben ook een aandeel
gehad in de totstandkoming van de
speel-leerklas. Zij hielpen bij de bouw
van de „huizen" en verzamelden aller
lei materiaal. Ook de hoogste klas
deed mee en maakte spelmateriaal.
Al die moeite is niet voor niets.
Veel onderwijsmensen komen op be
zoek, ze willen ook een speel-leerklas.
y/k kan mij iets herinneren.
Burgemeester Thomassen
deed zijn intrede in Rotter
dam dat is al weer uier jaar
geleden) en er werd een ontmoetings
bijeenkomst met de journalisten ge
houden. Burgemeester Thomassen
grifte de volgende (uit het hoofd geci
teerde) woorden in mijn geheugen
mijn bijzondere belangstelling
gaat uit naar vraagstukken van socia
le aard, de woningbouwde sanenni
oan. versleten stadsdelen, het beftour
van recreatieterreinen.
De heer Thomassen schetste zijn
gehoor toen hoe hij zondags fietstoch
ten maakte door oude wijken als
Feijenoord en Crooswijk en hoe het
troosteloze bééld van deze stadsdelen
hem had aangegrepen, Met betrekking
tot de vraagstukken op het gebied van
de recreatie verklaarde hij „natuurbe
schermers vinden by mij een open
oor".
Dat ls allemaal vier jaar geleden.
Iedere Rotterdammer weet, dat er
sindsdien met de burgemeester iets js
veranderd. De Partij van de Arbeid
heeft van hem gezegd: „burgemeester
Thomassen ls omgeschoold van na
tuurbeschermer tot havenarbeider".
In de schoolkrant „Prut" staat een
interview met mevrouw Thomassen.
Vraag: „Bespreekt uw man de ge-
meenteproblemen met u?" Antwoord;
„Meestal wel. Huisvesting bijvoor
beeld, want dat interesseert mij. Mijn
man is meer geïnteresseerd in de ha
ven".
Wat ik hiermee wil illustreren?
Doodeenvoudig, dat er niets verander
lijker is dan een burgemeester.
TIE Van Mar te-Veiligheidspr ijs voor
-L/ 1968 is toegekend aan de Stichting
Vakopleidingen Hauenbcdnj/, in het
bijzonder voor de bijdrage die scholen
en leerlingstelsels aan de bevordering
van het veilig werken in de haven
hebben gegeven. De uitreiking vindt
plaats op maandag 10 maart om 11.00
uur aan boord uan het opleidingsschip
Jan Backx" aan de Parkkade.
A/TORGEN tussen 15.00 en 17.00
uur en tussen 13.30 en 19.30 uur
houdt het echtpaar P. Zonneveld-J, A.
Stshola van de PasloriedUk 464 te Per-
nis receptie in het Gereformeerd
Jeugdgebouw. Dit ter gelegenheid van
hun 55-jarig huwelijksfeest. Het feest
werd vorige maand Uitgesteld wegens
ziekte.
Bedoeld als eerste r.-k. zieken
huis op de Linker Maasoever
startte de St. Clara Stichting de
cember 1949 in een villa even
noordelijker aan de Olympiaweg
dan waar nu het nieuwe gebou
wencomplex is verrezen. Het zie
kenhuis deed m de beginperiode
uitsluitend dienst als verloskun
dige/gynaecologische inrichting.
Het aantal bedden bedroeg toen
22. Geneesheer-directeur was en
is nu nog dr. A. A. van Puyvelde.
Aan de opening van het zie
kenhuis gingen slechts elf maan
den van voorbereiding vooraf.
Twee jaar later volgde de eer
ste grote uitbreiding: er werden
drie paviljoens bijgebouwd,
waarin een polikliniek, een chi
rurgische en andere afdelingen
werden ondergebracht. Behalve
een laboratorium kwam er nog
een kraamkliniek, een röntgen
en een operatiekamer. De villa
waarin alles was begonnen werd
bestemd voor het personeel, de
keuken, linnenkamer en andere
dienstvertrekken
Het aantal bedden kwam op
125 en de Clara-stichting kreeg
langzamerhand het gezicht van
een echt ziekenhuis.
In 1954 kwamen er weer twee
paviljoens bij. Het aantal bedden
steeg tot 188.
Vier jaar later kwam men ge
reed met de bouw van nog vier
paviljoens en een zusteihuis. -fir
volgden noodzakelijke uitbreidin
gen.
Op 7 mei 1958 stemde de toen
malige minister van Sociale Za
ken en Volksgezondheid in met
de plannen voor een nieuw zie
kenhuis.
Vanaf 1961 werden voorberei
dende bouwwerken uitgevoerd
tot tenslotte op 10 mei 1965 de
eerste paal voor het nieuwe zie
kenhuis werd geslagen.
ADVERTENTIE*
SP is weer gegroeid!
Nu ook in het CEN13UM -
waar u alles vindt voor
uw woninginrichting.
Rotterdam Centrum:
Meent 104 - Tel. 148412
2uld Baljorlandsolaan 7-9 Tel 173291
West Mathaneaserwsg 1 (by d« bmg)
Tel. 370032
(ADVERTENTIE)
Deze bedrukte weefstof is de
msest verkochte overgordijn-
stof en U kunt wel begrijpen
dat daar een goede reden voor
zal zijn.
Zo'n moois en voordelige-
dri/kstof ziet U niet elke dag....
en nu koopt U deze stof vcor
een nog aantrekkelijker prijs.
Partijverkoop van 2000 meter
weefstof bedrukt met flamé
effsktsn, nu door een struk-
tuur afwijking van het doek
voor bijriB de halve prijs, per
meter, voor nog géén vier en
oen halve gulder.
bedrukte
weefstof
per meter
Vrijdagavond om 6 uur begint
de verkoop van 2000 meter
fantastisch mooie weefstof in
3 dessins bedrukt en in prach
tige kleurenkombinaties,
120 cm breed,
per meter
voor
Ook mtandagmoretn epen
Géén tel. o( schrllt. bete
