Roger wil
zwemmen
en Hoger
wil winnen
22
ONTMOETING
Erasmus, gele trui
en ruimtevaart
ROTTERDAMS DAGBOEK
In lunchpauze
is Rotterdam
best gezellig
Peter Goosen: 'Mijn
onkunde zorgt voor
persoonlijk cachet'
ROTTERDAM /'RIJNMOND
MMS EEN KBSTChTHEIM 13 94 3D
Talent
Plakboeken
Mevrouw Van
Hamburg:
'Voor m'n zoon
zetten wij
alles opzij'
Wenen
Nieuw-Helvoet
■komt flatbouw
oppuinung
RVB-TEAMS INGEDEELD
'WEitbread' past
biersmaak aan
Herstelwerkzaamheden
van Brienenoordbi'Ug
starten 11 augustus
Politie betrapt
inbreker
Henry Dimant vaart
over onze rivieren
F het nerveus-j achtige be
staan van. hoteldirecteur Pe
ter Goosen (42) is een hieuw
rustpunt gekomen: zijn art bou
tique Pego, evenals zijn. Eegina-
hotel aan de Spoorsingel, een
souterrain vol zelfgemaakte
kunstwerkjes, mozaïeken, sculp
tures, schilderijen, lang geen
Grote Kunst, maar dat is geen
bezwaar want „juist m'n onkun
de geeft een persoonlijk cachet
aan m'n werk".
Tekens en objecten
Jan Janssen
Voor de vrouw
Kortweg
pagina 4 - zaterdag 19 juli 1969
ROGER VAN HAMBURG
Het verschil tussen Hoger van
Hamburg in heit water en Roger van
Hamburg op het droge, is verrassend.
- groot, In het water ts de in Venezue
la geboren Nederlander een felle,
keihard vechtende Zuidamerikaan;
op het droge is hij een laconieke,
bijna verlegen Hollander. Roger, 15
jaar, 3.82 lang, met Bob Schoutsen
de „kopman" van de Nederlandse
berenzwemploeg, is daarzelf nog net
meest van overtuigd. Hij zegt: „Een
sportman heeft publiciteit nodig,
maar ik weet nooit veel te zeggen
als ze me wat vragen. Ik zeg altiud
maar ja of nee. Wat moet ik nu
meer vertellen."
Het zal overigens niet veel zijn
voorgekomen, dat Roger „nee" moest
zoggen als men hem vroeg of het tij
dens de race allemaal good was ge
gaan, De Op 5 maart 1954 in Vene
zuela geboren zoon van een door de
wereld trekkende SheU-employé,
zwemt al vanaf zijn jeugdjaren ver
voor zijn leeftijdgenoten, uit. Hij
zegt: „Ik was drie toen ik kon
zwemmen, Ik heb het mijzelf ge
leerd. Aan het strand, vlak bij ons
huis in Venezuela. Aan wedstrijd
sport ben fk pas later gaan doen. In
Australië. Ik was toen uen jaar en ik
trainde bij Alex Bory. Vooral op de
schoohlag. Hij vond, dat ik daar het
type voor was."
Maar Hoger hij is vaardiger In
door
ROB VAN DEN DOBBELSTEEN
het Engels dan ln het Nederlands
verfoeide de schoolslag. Op twaalf
jarige leeftijd, hij was Juist naar Ne
derland gereisd, kwam hy terecht in
de harde handen van VZC-trainer
Jaap Ploeg ln Vlaardlngen. Hoger
zegt: „Jaap leerde me alle slagen.
Ook crawl, rug en vrij. Dat vond ik
veel leuker al was mijn rugslag niet
zo best. Maar in Nederland mochten
de jongens van twaalf jaar alleen
maar vijftig meter zwemmen. Dat
vond ik vreemd, want in Australië
zwom ik al van het begin af aan de
honderd meter-nummers. Op wed
strijden waar de officials niet zo op
letten, Het Jaap me wel eens stïekum
de 100 meter zwemmen. Maar veel
kwam dat niet voor."
Roger vertrok hetzelfde Jaar weer
naar Australië, zonder veel ophef te
hebben gemaakt. Alleen Jaap Ploeg
wist wat voor talent er in Nederland
had rondgezwommen. Roger: „Ik
ging in Sidney bij Forbes Carlisle,
de vroegere KNZB-coach, tra nen.
Tien tot twaalf kilometer per dag.
Dat gaf me conditie. Toen uk vorig
jaar naar Nederland terugkwam,
wist ik dat ik tot de sterks ten zou
behoren. Ik heb de tijden steeds ver
geleken en de mijne waren het be
ste, Intussen hadden ze hier voor de
jeugd ook de honderd meter-num
mer ingevoerd. Dat was voor mij
een voordeel, want ik trainde daar
al Jaren op en de Hollandse jongens
niet. Ik debuteerde in de Nederland
se jeugdploeg.
„Het ging wel goed geloof Ik". Hoe
dut fonkelende debuut vorig jaar
omstreeks Pasen in het Braba-ratbad
in Den Bosch precies is verlopen, is
Roger alweer ontschoten, Mevrouw
Van Hamburg: „Zoiets is hij na een
paar dagen vergeten. Dat interes
seert hem rvlet. Hij maakt zich nooit
druk, Hij laat alles over zich heen-
faan. Huldigingen en zo laten ham
oud."
Roger: „Al dat gedoe erom heen.
Ik wil zwemmen en ik wei winnen,
dat is alles."
Mevrouw Van Hamburg: „Ik houd
plakboeken bij van zijn prestaties.
Dat v.ndt huj onzin. Als ik het niet
zou doen, zou er niets van terecht
komen. Rij heeft van zijn leven nog
nooit Iets uitgekn.pt. Bij is zo nuch
ter."
Maar in het water verandert Ho
ger. Hij zegt: „Dat gaat vanzelf. Ik
vecht mc altijd kapot. Niet voor
mijn land, maar voor mezelf. Dat we
afgelopen vrijdag en zaterdag van
Groot-Bnttanruë hebben verloren,
doet me niet veel. Ik heb goed ge
zwommen en dat is voor mij het be
langrijkste,"
Mevrouw Van Hamburg: „En toch
verloor hij op de 1650 yards. Maar
dat is met erg. Er was tenminste
strijd. H.er heeft bij op de lange af
stand geen tegenstanders meer. Lan-
gerhorst heeft te weinig getraind en
Rtnus van Beek draait geloof ik ook
nog niet zo goed. Roger wil volgende
week op de Nederlandse kampioen
schappen in Breda zo graag het re
cord op de 1500 meter breken, maar
zonder tegenstand zal da.t wel moei
lijk zijn."
Roger: „Ik start op de Nationale
op de 100, 200, 400, 800 en 1500 me
ter vrye slag, de 100 en 200 meter
vlinderslag en de 200 en 400 meter
wissellag. Maar die 800 en 1500 me
ter vrije slag zijn mij het liefst. Als
je op de 100 meter achter komt te
liggen, kan je het bijna nooit meer
inhalen. Maar op die langere afstan
den kan je je nog herstellen".
Na de Nederlapdse kampioen
schappen start Roger nog in Wenen
op de Europese jeugdtitelstrjjd.
Daarna vliegt hij naar Sidney om
verder te trainen bij Carlisle, die
een intensief schriftelijk contact met
hem onderhoudt. Volgend jaar, vlak
voor de Nationale titelstrijd, komt
hij weer terug om zich in de Neder
landse zwembassins voor te bereiden
op Barcelona waar de Europese
zwemkampioenschappen worden ge
houden, Maar kan hij dan niet beter
in Spijkenisse, waar hy nu met zijn
moeder by een tante inwoont, blij
ven? Kost dat niet allemaal veel
geld?
Mevrouw Van Hamburg: „Roger is
verschrikkelijk duur. Maar dat heb
ben wij er voor over. Hier is te wei
nig trainingsgelegenheid. Hy traint
maar 8 kilometer per dag. Dat is te
weinig. Daarom sturen we hem weer
naar Carlisle. Dat kost ons inder
daad veel geld. Maar dat zijn we wel
gewend. We hebben er vanaf het be
gin alles voor over gehad. Carlisle
heeft gezegd, dat Roger eens Olym
pisch kampioen kan worden. En
daarvoor zetten we alles opzij".
DOOR
BERT VAN POLEN
(Van een onzer verslaggevers)
ïtaw. HELLEVGETSLUIS, zaterdag. In
""'Nieuw-Helvoet (Zuid en Noord) ko-
men er 419 woningen bij. De woning-
bouwvereniging „Vereniging Volks-
- ^huisvesting Hellevoetsluis" laat daar
namelijk in haar opdracht bouwen:
119 keuze-woningen, 108 premiewo-
hingen en een flat met in totaal 192
,-oihuizen, verdeeld over zes woonlagen.
Voor de verkoop van de benodigde
^."bouwgrond heeft de gemeenteraad
-^donderdagavond toestemming gegeven
aan het college van burgemeester en
Wethouders.
Toch is er voor tot de grond verkoop
-Cljjvmkï besloten nog wel even een
- '"woordje gewisseld. Vooral de heer W.
Kievit (groep Kievit) weerde zich
r.over de bouw van de flat. Hy stelde
il'dat de eigen bevolking liever een een-
er gezinswoning in de laagbouw wil.
„Dus brengt de bouw van de flat ei
genlijk geen oplossing in de woning-
nood"» riep hij uit.
Omdat burgemeester Aarse was
j Verhinderd antwoordde loco-burge-
-(meester L. P;edyk. „Flatbouw is gun-
1 .SUger", meende hy, „vooral wegens
2"' de Di-yzert, waar de huur weer afhan-
^„kelijk van is." Architectonisch zag hij
bezwaar in de bouw van de flat.
voorkomt dat er saaie hoeken
"aagbouw ontstaan in de ge-
«ggh
6m*
t." aldus de heer Riedyk.
(ADVERTENT*^
De restantpartij van $wstlv
dubbelface sutesijnstofv
fcttqrvan wij veel verkochten,
gaat «u de deur uit Koor nog
g#-' anderhalve gulden per
Dubbeltak ib^ijnstof, een
prachtig? hangende stof
met satire mg, vier kleuren,
T 20 cm breed» -«opnaai verko
pen wij cteze sssof v«mr 4.95,
nu voor zo'tr woraiiiiw» op-
n&fengspriis.
morgen om Suaur fc*-
de verkoop vair dezs.
dubbelface overs rnrdijn-
-stbf, ff»?t satln rug,
breed, Jt vier
Dmr
17 /tóf *M
ctin nl
(Von onze sportredactie)
ROTTERDAM, zaterdag. De afdeling
Rotterdam van de KNVB heeft dc Inde
ling voor het seizoen 106&1970 bekend ge
maakt, In de aondagafdellng ls deze ais
volgt:
IE KLAS A:
AniroO H
Belvedère
Dilettant
Dindua
Eurosport
St. bodewijk
Martlnit
NRC
RackanJo
WF
ÏE KLAS Bi
Bloemhof
•Bolnes
Orooswljk
DRZ
CLZ
Groen Witten
Hekelingen
Helievootsïuls
Steeds .-tooEOT
Ure us
IE KLAS C:
DBCC
Demos
DZB
SFC
SVDP
The Rising Hopo
VOB
Meeuwen jylaat
Nest cox>
Schledamse Boy*
Sm ee Island
Vlcrpoldere
2E KLAS C:
WR'
nou
;w
lUerdajn
2E KLAS At
Acttvltas
AVS
Dirkslïuid
DOZ
Germlnafl.
Metro
Noorderkwartier
Sswcu Boys
tJSC
Zwart Wit
ZE KLAS B!
ASB
DDC
Eureka
SV Hoogvliet
Indua'CT
deL.
FCN'fli
NADO V
OHW
SCO
svo
SIOD
Swift Boy*
3E KLAS Al
Abben broek
Afrikaandor Boys
SC Alblreo
AVO/ZVC
Garibaldlna
HWD
Pechvogeto
Da Roef
ROGA
SOAG
Varkenoord
3E KLAS Bi
AJexandrln'06
Roezemkwartdor
The Harvard*
Kreekboy*
SC Maaa
Panteorboys
FC Rotterdam
KWB
Victoria R
WICO
3E KLAS Ct
Flarfasant/Bor
Hurricanes
Real Par bo
Radio
RET
Sportlcfla
SVJ
VND
TOGZ
VVOH
Stellendam
WFB
SC Zuiderpark
ZW
28 KLAS A!
Berkel
Energie Boy3
Goudswaardse Boys
Groen Wit R
GTB
HüleMn-ebwg
MAS?
MFB
NTW
Rockanje
28 KLAS B:
DOS'32
GGK
Harkingen
Lombard IJ en
Oude Maas
SV Rijnmond
Smitsnoek
Sunlight
WIA
3E KLAS A:
Alexandria'63
BVCB
Flakkee
GOZ
GSV Soro
GVMD
LSV'81
ONIT
SRA
WHR
Zinkwegse Boys
3E KLAS Bi
cco
DES'67
GSS
De Nationale
Nelson
OLD!
Puttershoek
Satelliet
VDL
FC Veronica
Vulcyon/Zwaluwen
In de zat erdagaf deling is de indeling:
ÏE KLAS A:
Bolnes
Den Bommel
SC Botlek
EC Maluku
NBSVV
OFB
The Red Star#
SDV
IE KLAS Bt
LVO'32
Bgalantlor Boys
HellevoctfCub
Rboon
SNS
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag. Van
daag, en morgen tapt do Engelse
brouwery Whltbread voor de „Whit-
bread Inn" op het Stadhuisplein een
nieuw soort Engels bier dat is aange
past aan de smaak van da bierdrin
kers op het vasteland van Europa.
Zoals bekend werkt de Engelse
Whltbread-brouwerij samen met de
Nederlandse brouwerij Heincken, De
verkoop van Heineken in Engeland
stijgt snel. Het is de bedoeling dat nog
dit jaar tapinstallaties met Heïneken-
bier in de tienduizend Whitbread-
pubs in Engeland zijn opgesteld, zo
vertelde de Nederlandse Whltbread-
verkoopleider A. H, Clarke, De ver
koop van het echte Engelse bier gaat
niet zo vlot in Nederland, omdat de
Nederlander in tegenstelling tot de
Engelsman, zijn pilsje koud en met
schuimkraag geserveerd wil zien.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag. Na de
bouwvak vakantie (11 augustus) gaat
Rijkswaterstaat beginnen met om
vangrijke herstelwerkzaamheden aan
de zuidelijke afrit van de Van Brie-
nenoordbrug.
De zogeheten rij roosters in het weg
dek (dat zijn afscheidingen tussen de
stalen delen van de brugafrit) moeten
worden vervangen. Hiermee zal Wa
terstaat zeker tot december druk zyn
In verband, met de werken moet hel
verkeer m plaats van drie over twee
rijstroken worden geleid. Volgens Wa
terstaat zullen aanzienlijke vertragin
gen hiervan het gevolg zijn. De ver-
keorsrogcling zal gesch.eden door
middel van rijstrooksignalering, waar
voor nu al de partaaiconstructies wor
den gebouwd.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag. De po
Litie heeft gisteren op de Bergrweg de
28-Jarige Italiaan G. P. gearresteerd,
die even tevoren had Ingebroken hij
het NS station Bergweg. De man werd
aangetroffen op het moment, dat hij
gestolen afgesloten gclöladeu probeer
de open te breken.
Een kwartier nadat het alarm van
de inbraak werd gegeven, kon de in
breker al worden gepakt .Onder een
van de plaatskaartenloketten waren
enkele afgesloten geldla den weggeno
men. De inbreker had zich daarbij
verwond, want overal in het station
liepen bloedsporen, d.e tenslotte in de
richtmig van de dader leidden.
De man ontkende iets met de in
braak te maken te hebben. Het bloed
was niet van hem verklaarde hij en
de geldiaden had hij van een onbe
kende man cadeau gekregen.
In de zo
mer is Rot
terdam be
slist een ge
zellige stad, althans ge
durende de lunchpauze.
In drommen trekt het
kantoorpubliek naar
buiten om te beginnen
aan zijn vaste kring
loop. Want dat is op
merkelijk; velen hebben
zo ongemerkt een vaste
wandelroute door de
stad opgebouwd, die in
negen, van de tien ge
vallen voert over het
Stadhuisplein.
Op mijn. route herken ik
iedere dag vele mensen en
het wandelen heeft met
sommigen een dermate gro
te baad gesmeed, dat onze
gezichten elkaar minzaam
toeknikken.
Dat schept een gevoel
van „erbij behoren" en dat
verhoogt weer de voldoe
ning over de stedelijke om
geving, «en stad zonder
-mensen, is geen stad. maar
^het ls de vraag Of dit vol
doende is doorgedrongen
tot de- bessuurderen die de
sane ruig voorbereiden.
Straks telt Rotterdam
rondom het centrum enkele
lege vlakten als de bulldo
zers hun werk hebben ge
daan. Wat er precies aan
nieuwbouw m deze gesa
neerde buurten gaat verrij
zen is nog een open vraag.
Maar tijdens de hearings
over de sanering kwamen
vele deskundigen met de
opmerking, dat er beslist
weer een woongebied voor
in de plaats moest komen.
Het verontrustende was,
dal er toen achter de groe
ne tafels onmiddellijk met
de wenkbrauwen werd ge
fronst. Wisten de heren wel,
dat de dure grond de huren
onverantwoord hoog zou
den opdrijven? En: waren
de heren ook niet van me
ning dat juist hier, zo dicht
bij het centrum, uitsteken
de mogelijkheden beston
den voor een functionele,
zakelijke bouw? Ja, dat
wisten de heren, maar dan
vonden sommigen
moest er maar een subsi
dieregeling worden gevon
den. En zoals altijd werd
ook hier de discussie afge
kapt met de opmerking,
geen geld.
Als overheidsdienaren
zoiets zeggen, trekken ze er
altijd een verongelijkt ge
zicht bij: alsof hun eigen
portemonnee leeg is, en wij
daar --als eenvoudige bur
gers een beetje de
schuld van dragen. Zo van:
hoe kun Je van ons nu ver
wachten dat we geld heb
ben.
tk zat dit te overpeinzen
op een terrasje aan het
Stadhuisplein. Behoort u
ook tot het ras der terras-
zitters? Als Je het vaak ge
noeg doet, ontdek je dat er
zoiets als „Inside Rotterdam"
bestaat Ér bestaan name
lijk een aantal aardige ge
woontes, die zich onder de
huid van het stadsleven af
spelen. Iedere dag komt er
bijvoorbeeld omstreeks één
uur een man in jagers
dracht, compleet met hoed
je, zich aanmelden voor
een der restaurants.
Hij voert twee dartele
honden mee aan de lijn en
wacht samen met de bees-
sten af totdat een lieftallige
joffer uit het restauran.1
komt en de dieren voedert
met de resten die diner-
klanten te min waren. Er
heerst dan dolle prei Of,
tweede voorbeeld, hei
groepje ambtenaren dat
dagelijks op dezelfde tijd
zich spoedt naar dezelfde
gereserveerde tafel voor
hetzelfde kopje koffie van
iedere dag.
Je kunt er bijna de klok
op gelijk zetten.
Ja, Rotterdam is dan best
gezellig: alleen ze moeten
tets doen aan de rottige
duiven die je koffie voor
zien van room die je niet
hebt besteld. En het moest
verboden worden dat de
stadsbeiaardicr en de klok
ken van Siebel tegelijk af
lopen.
Voor de rest ls het geze
ver dat Rotterdam een on
leefbare stad is, onzin. Zo
mers, als het lunchpauze is,
tenminste.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag. De „J
Herury Dunant", het hospita slschip
van het Rode Knids, maakt van 4 tot
en met 9 augustus een tocht over de
Nederlandse rivieren met aan boord
72 chronisch zieken en invaliden lüt
Rotterdam en omgeving. De insche
ping vindt 4 augustus om 8 uur 's
ochtends plaats aan de Spangense
kade. aan de voet van de Mathenes-
serbrug. Op zijn tocht zal de „Henry
Dunant" Dinteloord, Teraeuzen, Vee-
re. Zienkzee en Vlaai-dingen aandoen.
Zo'n vijftien jaar geleden begon
het allemaal. Goosen, met een blau
we maandag kunstacademie achter
de rug, werd vreselijk boos toen hij
kennismaakte met het werk van de
Cobragroep, Appel, CorneiHe. Con
stant.
NJiiksten, vond hij. Ketters tegen
Kunst. Bedriegers van de portemon
nee, wel handige zakenlieden na
tuurlijk.
De boosheid van al die jaren her
is nog altijd niet weg. Nogal driftig
drinkt hij van zun sherry en zegt:
„Ik voel een afkeer tegen elke
kungt waarin geen enkel realisme
zit. Er moet toch herkenning zijn.
Moot je dat ding by het Unileverge-
bouw zien. Of dat ding an de hal van
het Centraal Station. Wat is dat nou.
Hoewel rk pretendeer niks te kun
nen, voel ik me een keizer vergele
ken met de mensen due die dingen
hebben gemaakt. Bedelaars zijn het,
anders met".
En daarom is hij toen z-elf maar
begonnen.
Aan het einde van ©en lange dag,
tussen neus en lippen door, even een
vluggertje zo werkt hij. Herken
bare dongen. Mozaïeken, dse soms
kopieën zijn,, houtsculpturen waarin
hij vogels, vissen uitbeeldt, schilde
rijen waarop hü eenvoudige dingen
als de Lijnbaan bij nacht of een
spjnnewëb zet.
De sculptures zyn het opmerk©-
Kjkst. Gemaakt van hout, gevonden
op het strand. Kilo's sprokkelt h« er,
Lefst in de winter als het stil ls,
..anders lijkt het zo mesjokke", van
die klome drijfhoutjes, weet je wel,
Peter Goosen
die na een half jaar zo lekker krom
trekken.
Geen onaardige dingen. De groot
ste'moeten zo'n vierhonderd gulden
opbrengen, een prijs vastgesteld op
een ve.iimg. Tientallen maakt hij er,
zijn hotelkamers hangen er vol mee.
Werk dat bij vnenden, keimessen
en relaties m de smaak viel.
En toen kwam het winkeltje.
Een gok, natuurlek, maar zegt
Goosen soepel: „Ik zou m'n geld ook
kunnen verspelen met gokken of bij
de rennen. Maar dat doe ik niet Ik
stop het in dit winkeltje. Dat is leuk,
dat is goed voor deze buurt achter
het station.
irAb ik het goed sjoeel, ga ik door.
Als het volgend voorjaar nog niks is
geworden, schei rk er mee uit. Ik
ben al tevreden als de vaste kosten
en de winkeljuffrouw eruit zijn".
Eén koper is er in deze eerste
veertien dagen geweest. Toegegeven,
zegt Goosen, 't is noot veel, maar 't is
vakantie, de mensen moeten het nog
ontdekken, 't komt nog wel.
Intussen werkt hij door. Hü wil
geen managerziekte krijgen,
In Museum BoymansVan Beuningon hangt zou je
kunnen zeggen, de stilte voor de storm- De stnrm van
de grote Erasmustentoonstelling die komen gaat.
Toch moet u, hieruit niet afleiden, dat er in deze
kunstburcht niets te doen is. Naast het werk van
oude en moderne meesters uit eigen bezit in eerste
instantie opgehangen om de vele toeristen te plezie
ren, maar wellicht toch ook nog interessant voor u,
want kent u de „tafel" van Jean Dubuffet al, of de „6
cirkels in contorsie" van Julio le Pare, om dan nog
maar niet te spreken van het vele, waarvan het weer
zien altijd weer een plezier is naast al dit ver
trouwde dus, zijn er in Boymans nog drie tijdelijke
tentoonstellingen, waarvan ik er al één (de grafiek
van Davis, Kitaj en Paolozzi) kortweg aantipte.
Van de overige twee exposities was die van Hü An~
dringa voor mij de grootste verrassing. Die verrassing
ontstaat vooral dan, als je je realiseert, dat dit zeer he
dendaagse, „clean" te noemen werk gemaakt is door
een vrouw van rond de zeventig jaar. Dat een vrouw
van die leeftijd een nog zo scherp en zuiver gevoel
heeft voor het „jonge", het hedendaagse in de kunst
is een gewaarwording, die een gang naar de tuinzaal
van Boymans meer dan waard maakt. Haar spel met
geometrische vormèn als rechthoek en kubus is rijk
en onuitputtelijk en het lijkt me, dat ze maar één
probleem kent: waar haal ik al de tyd. vandaan om
nog gestalte te geven aan wat aan ideeën in me leeft
Zelfs in haar materiaalgebruik is ze hedendaags,
want naast het gebruik van lood en messing past ze
de laatste twee jaren kunsthars toe. Zü buit boven
dien de aard van dit materiaal geraffineerd uit, zoda
nig, dat een vierkante opening de perspectivische il
lusie van een kubus oproept. Door toepassing ook van
juist dit kunsthars wordt een eeuwenoude vorm als
de jpyramide door het wat mysterieuze, van binnenuil
gloeiende „licht" een nieuw monument; een monu
ment, of moderner geïnterpreteerd een object, dat je
graag, net als de egyptische voorgangers groot, zeer
groot zou willen zien. Iets wat trouwens, wat mij be
treft, mag gelden voor vele objecten van deze Hil An-
dringa.
Kennelijk z(jn de sieraden de laatste t(jd zeer
gewild in Boymans, want de derde expositie in dit
museum, dat onlangs nog naast dc grote sculptures
van Pomodore ook diens sieraden toonde, is gewyd
aan vyf om het ouderwets te zeggen kunstsme
den: Emmy van Leersum, G(js Bakker, Nicolaas van
Beek, Fransüise van den Bosch en Bernard Lamcria.
Ik koos het woord ouderwets omdat u van de vyf
bovengenoemde kunstenaars geen broche, ringen en
armbanden in de traditionele zin moet verwachten.
Wat zij maken lijkt eerder ontworpen voor de vrouw
van het ruimtevaarttydperk (dat inmiddels al wel
begonnen is!).
Met name de halssieraden van Gijs Bakker doen den
ken aan futurische, ashxjn&ubische (tkledang"-stufcken.
Toch zyn er merkwaardig genoeg ook relaties zowel
met de breedhangende egyptische kettingen als mei
de onderdelen van middeleeuwse harnassen. Maar het
eigentijdse, het ontwerpen los van de traditie („from
the bottom up", zoals Gijs Bakker het in de catalogus
zegt) staat duidelijk by allen voorop.
Niet alleen origineel, maar haast kunstwerk (objecti)
op zich, zijn de in blanke schotten gevatte bollen van
plexiglas, waarin deze, zeker de vrouw bekorende
sieraden gepresenteerd worden.
Galerie Jlelta" heeft van de Rotterdamse kunstkring
eens lekker de ruimte gekregen om de „stock" (voor
raad Ingekochte of geconsigneerde BchUderyen) te to
nen ix» een betere ruimte dan het toch wel wat te
kleine souterrainzaaltje, waarmee anders volstaan
moet worden.
Hans Sonnenberg heeft deze gelegenheid dankbaar
aangegrepen en toont u als u de moeite neemt te
gaan kijken— een interessante, internationaal samen
gestelde collectie, die zelfs in zoverre heeriyk actueel
is, dat de in gele trui gehulde Jan Janssen op één van
de schilderyen van Kees van Bohemen je onherroe
pelijk toch aan Eddy Merckx doet denken.
Diezelfde Kees van Bobemem is ook aainwealg met,
naar ik aanneem, een van zijn eerste zeefdrukken.
Voor zijn fans een must. Er zijn trouwens meer zeef
drukken. Van Takob Zekveld uiteraard, maar ook van
de Hagenaar Ton Klop, die er bovendien een flinke
scheut humor indoet, zoals in de prent waar een heel
klein deurtje figureert als sleutelhanger bij een enor
me grote sleutel. Zelfs de herhaling weet deze Klop
humoristisch uit te buiten, getuige het op een van
zijn schilderijen driemaal herhaalde vaasje tulpen,
waarvan één keer „echt", d.w.z. een werkelijk vaasje
met kunsttulpen, geplaatst op de als vensterbank
dienstdoen de verb rede lijst van het doek,
Van dc buitenlanders blijkt o.a. Serge Vandercam
nog steeds tot de „stal" van Delta te behoren, zyn
breekbaarbleke, madonna-cchtige vrouwen zijn om
geven (of bedreigd?) door levensgrote ogen op stelen.
Op het gebied van de multiplex is delta trouwens ook
bij, want uit de Europese X-art collection zijn hier o.
a. de „airmail enveloppe" van Joe Tilson en de
chest" van Allen Jones te zien.
Als u dit jaar uw vakantie beperkt tot ééndagstrip-
jes, zijn hier twee tips: de Louise Nevelson expositie
in museum Króller-Müller grandioos, één van de
toppers van dit jaar naar mijn smaak en de zo-
mertentoonstelllng van Galerie T in Haarlem (Bake-
nessergracht 67) met werk van o.a. Meckseper, Zol-
tin-Peeter, Karei Appel, Tajiri, Krasno en Spermon.
En als u dan toch in Haarlem bent, dan zeker ook de
kinetische objectenshow in de beide hallen. Kunt u
als bezoeker tevens lekker actief zijn, want er zUn
vele knopjes in te drukken!
CEES VAN DER GEER