Roger wil zwemmen en Hoger wil winnen 22 ONTMOETING Erasmus, gele trui en ruimtevaart ROTTERDAMS DAGBOEK In lunchpauze is Rotterdam best gezellig Peter Goosen: 'Mijn onkunde zorgt voor persoonlijk cachet' ROTTERDAM /'RIJNMOND MMS EEN KBSTChTHEIM 13 94 3D Talent Plakboeken Mevrouw Van Hamburg: 'Voor m'n zoon zetten wij alles opzij' Wenen Nieuw-Helvoet ■komt flatbouw oppuinung RVB-TEAMS INGEDEELD 'WEitbread' past biersmaak aan Herstelwerkzaamheden van Brienenoordbi'Ug starten 11 augustus Politie betrapt inbreker Henry Dimant vaart over onze rivieren F het nerveus-j achtige be staan van. hoteldirecteur Pe ter Goosen (42) is een hieuw rustpunt gekomen: zijn art bou tique Pego, evenals zijn. Eegina- hotel aan de Spoorsingel, een souterrain vol zelfgemaakte kunstwerkjes, mozaïeken, sculp tures, schilderijen, lang geen Grote Kunst, maar dat is geen bezwaar want „juist m'n onkun de geeft een persoonlijk cachet aan m'n werk". Tekens en objecten Jan Janssen Voor de vrouw Kortweg pagina 4 - zaterdag 19 juli 1969 ROGER VAN HAMBURG Het verschil tussen Hoger van Hamburg in heit water en Roger van Hamburg op het droge, is verrassend. - groot, In het water ts de in Venezue la geboren Nederlander een felle, keihard vechtende Zuidamerikaan; op het droge is hij een laconieke, bijna verlegen Hollander. Roger, 15 jaar, 3.82 lang, met Bob Schoutsen de „kopman" van de Nederlandse berenzwemploeg, is daarzelf nog net meest van overtuigd. Hij zegt: „Een sportman heeft publiciteit nodig, maar ik weet nooit veel te zeggen als ze me wat vragen. Ik zeg altiud maar ja of nee. Wat moet ik nu meer vertellen." Het zal overigens niet veel zijn voorgekomen, dat Roger „nee" moest zoggen als men hem vroeg of het tij dens de race allemaal good was ge gaan, De Op 5 maart 1954 in Vene zuela geboren zoon van een door de wereld trekkende SheU-employé, zwemt al vanaf zijn jeugdjaren ver voor zijn leeftijdgenoten, uit. Hij zegt: „Ik was drie toen ik kon zwemmen, Ik heb het mijzelf ge leerd. Aan het strand, vlak bij ons huis in Venezuela. Aan wedstrijd sport ben fk pas later gaan doen. In Australië. Ik was toen uen jaar en ik trainde bij Alex Bory. Vooral op de schoohlag. Hij vond, dat ik daar het type voor was." Maar Hoger hij is vaardiger In door ROB VAN DEN DOBBELSTEEN het Engels dan ln het Nederlands verfoeide de schoolslag. Op twaalf jarige leeftijd, hij was Juist naar Ne derland gereisd, kwam hy terecht in de harde handen van VZC-trainer Jaap Ploeg ln Vlaardlngen. Hoger zegt: „Jaap leerde me alle slagen. Ook crawl, rug en vrij. Dat vond ik veel leuker al was mijn rugslag niet zo best. Maar in Nederland mochten de jongens van twaalf jaar alleen maar vijftig meter zwemmen. Dat vond ik vreemd, want in Australië zwom ik al van het begin af aan de honderd meter-nummers. Op wed strijden waar de officials niet zo op letten, Het Jaap me wel eens stïekum de 100 meter zwemmen. Maar veel kwam dat niet voor." Roger vertrok hetzelfde Jaar weer naar Australië, zonder veel ophef te hebben gemaakt. Alleen Jaap Ploeg wist wat voor talent er in Nederland had rondgezwommen. Roger: „Ik ging in Sidney bij Forbes Carlisle, de vroegere KNZB-coach, tra nen. Tien tot twaalf kilometer per dag. Dat gaf me conditie. Toen uk vorig jaar naar Nederland terugkwam, wist ik dat ik tot de sterks ten zou behoren. Ik heb de tijden steeds ver geleken en de mijne waren het be ste, Intussen hadden ze hier voor de jeugd ook de honderd meter-num mer ingevoerd. Dat was voor mij een voordeel, want ik trainde daar al Jaren op en de Hollandse jongens niet. Ik debuteerde in de Nederland se jeugdploeg. „Het ging wel goed geloof Ik". Hoe dut fonkelende debuut vorig jaar omstreeks Pasen in het Braba-ratbad in Den Bosch precies is verlopen, is Roger alweer ontschoten, Mevrouw Van Hamburg: „Zoiets is hij na een paar dagen vergeten. Dat interes seert hem rvlet. Hij maakt zich nooit druk, Hij laat alles over zich heen- faan. Huldigingen en zo laten ham oud." Roger: „Al dat gedoe erom heen. Ik wil zwemmen en ik wei winnen, dat is alles." Mevrouw Van Hamburg: „Ik houd plakboeken bij van zijn prestaties. Dat v.ndt huj onzin. Als ik het niet zou doen, zou er niets van terecht komen. Rij heeft van zijn leven nog nooit Iets uitgekn.pt. Bij is zo nuch ter." Maar in het water verandert Ho ger. Hij zegt: „Dat gaat vanzelf. Ik vecht mc altijd kapot. Niet voor mijn land, maar voor mezelf. Dat we afgelopen vrijdag en zaterdag van Groot-Bnttanruë hebben verloren, doet me niet veel. Ik heb goed ge zwommen en dat is voor mij het be langrijkste," Mevrouw Van Hamburg: „En toch verloor hij op de 1650 yards. Maar dat is met erg. Er was tenminste strijd. H.er heeft bij op de lange af stand geen tegenstanders meer. Lan- gerhorst heeft te weinig getraind en Rtnus van Beek draait geloof ik ook nog niet zo goed. Roger wil volgende week op de Nederlandse kampioen schappen in Breda zo graag het re cord op de 1500 meter breken, maar zonder tegenstand zal da.t wel moei lijk zijn." Roger: „Ik start op de Nationale op de 100, 200, 400, 800 en 1500 me ter vrye slag, de 100 en 200 meter vlinderslag en de 200 en 400 meter wissellag. Maar die 800 en 1500 me ter vrije slag zijn mij het liefst. Als je op de 100 meter achter komt te liggen, kan je het bijna nooit meer inhalen. Maar op die langere afstan den kan je je nog herstellen". Na de Nederlapdse kampioen schappen start Roger nog in Wenen op de Europese jeugdtitelstrjjd. Daarna vliegt hij naar Sidney om verder te trainen bij Carlisle, die een intensief schriftelijk contact met hem onderhoudt. Volgend jaar, vlak voor de Nationale titelstrijd, komt hij weer terug om zich in de Neder landse zwembassins voor te bereiden op Barcelona waar de Europese zwemkampioenschappen worden ge houden, Maar kan hij dan niet beter in Spijkenisse, waar hy nu met zijn moeder by een tante inwoont, blij ven? Kost dat niet allemaal veel geld? Mevrouw Van Hamburg: „Roger is verschrikkelijk duur. Maar dat heb ben wij er voor over. Hier is te wei nig trainingsgelegenheid. Hy traint maar 8 kilometer per dag. Dat is te weinig. Daarom sturen we hem weer naar Carlisle. Dat kost ons inder daad veel geld. Maar dat zijn we wel gewend. We hebben er vanaf het be gin alles voor over gehad. Carlisle heeft gezegd, dat Roger eens Olym pisch kampioen kan worden. En daarvoor zetten we alles opzij". DOOR BERT VAN POLEN (Van een onzer verslaggevers) ïtaw. HELLEVGETSLUIS, zaterdag. In ""'Nieuw-Helvoet (Zuid en Noord) ko- men er 419 woningen bij. De woning- bouwvereniging „Vereniging Volks- - ^huisvesting Hellevoetsluis" laat daar namelijk in haar opdracht bouwen: 119 keuze-woningen, 108 premiewo- hingen en een flat met in totaal 192 ,-oihuizen, verdeeld over zes woonlagen. Voor de verkoop van de benodigde ^."bouwgrond heeft de gemeenteraad -^donderdagavond toestemming gegeven aan het college van burgemeester en Wethouders. Toch is er voor tot de grond verkoop -Cljjvmkï besloten nog wel even een - '"woordje gewisseld. Vooral de heer W. Kievit (groep Kievit) weerde zich r.over de bouw van de flat. Hy stelde il'dat de eigen bevolking liever een een- er gezinswoning in de laagbouw wil. „Dus brengt de bouw van de flat ei genlijk geen oplossing in de woning- nood"» riep hij uit. Omdat burgemeester Aarse was j Verhinderd antwoordde loco-burge- -(meester L. P;edyk. „Flatbouw is gun- 1 .SUger", meende hy, „vooral wegens 2"' de Di-yzert, waar de huur weer afhan- ^„kelijk van is." Architectonisch zag hij bezwaar in de bouw van de flat. voorkomt dat er saaie hoeken "aagbouw ontstaan in de ge- «ggh 6m* t." aldus de heer Riedyk. (ADVERTENT*^ De restantpartij van $wstlv dubbelface sutesijnstofv fcttqrvan wij veel verkochten, gaat «u de deur uit Koor nog g#-' anderhalve gulden per Dubbeltak ib^ijnstof, een prachtig? hangende stof met satire mg, vier kleuren, T 20 cm breed» -«opnaai verko pen wij cteze sssof v«mr 4.95, nu voor zo'tr woraiiiiw» op- n&fengspriis. morgen om Suaur fc*- de verkoop vair dezs. dubbelface overs rnrdijn- -stbf, ff»?t satln rug, breed, Jt vier Dmr 17 /tóf *M ctin nl (Von onze sportredactie) ROTTERDAM, zaterdag. De afdeling Rotterdam van de KNVB heeft dc Inde ling voor het seizoen 106&1970 bekend ge maakt, In de aondagafdellng ls deze ais volgt: IE KLAS A: AniroO H Belvedère Dilettant Dindua Eurosport St. bodewijk Martlnit NRC RackanJo WF ÏE KLAS Bi Bloemhof •Bolnes Orooswljk DRZ CLZ Groen Witten Hekelingen Helievootsïuls Steeds .-tooEOT Ure us IE KLAS C: DBCC Demos DZB SFC SVDP The Rising Hopo VOB Meeuwen jylaat Nest cox> Schledamse Boy* Sm ee Island Vlcrpoldere 2E KLAS C: WR' nou ;w lUerdajn 2E KLAS At Acttvltas AVS Dirkslïuid DOZ Germlnafl. Metro Noorderkwartier Sswcu Boys tJSC Zwart Wit ZE KLAS B! ASB DDC Eureka SV Hoogvliet Indua'CT deL. FCN'fli NADO V OHW SCO svo SIOD Swift Boy* 3E KLAS Al Abben broek Afrikaandor Boys SC Alblreo AVO/ZVC Garibaldlna HWD Pechvogeto Da Roef ROGA SOAG Varkenoord 3E KLAS Bi AJexandrln'06 Roezemkwartdor The Harvard* Kreekboy* SC Maaa Panteorboys FC Rotterdam KWB Victoria R WICO 3E KLAS Ct Flarfasant/Bor Hurricanes Real Par bo Radio RET Sportlcfla SVJ VND TOGZ VVOH Stellendam WFB SC Zuiderpark ZW 28 KLAS A! Berkel Energie Boy3 Goudswaardse Boys Groen Wit R GTB HüleMn-ebwg MAS? MFB NTW Rockanje 28 KLAS B: DOS'32 GGK Harkingen Lombard IJ en Oude Maas SV Rijnmond Smitsnoek Sunlight WIA 3E KLAS A: Alexandria'63 BVCB Flakkee GOZ GSV Soro GVMD LSV'81 ONIT SRA WHR Zinkwegse Boys 3E KLAS Bi cco DES'67 GSS De Nationale Nelson OLD! Puttershoek Satelliet VDL FC Veronica Vulcyon/Zwaluwen In de zat erdagaf deling is de indeling: ÏE KLAS A: Bolnes Den Bommel SC Botlek EC Maluku NBSVV OFB The Red Star# SDV IE KLAS Bt LVO'32 Bgalantlor Boys HellevoctfCub Rboon SNS (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM, zaterdag. Van daag, en morgen tapt do Engelse brouwery Whltbread voor de „Whit- bread Inn" op het Stadhuisplein een nieuw soort Engels bier dat is aange past aan de smaak van da bierdrin kers op het vasteland van Europa. Zoals bekend werkt de Engelse Whltbread-brouwerij samen met de Nederlandse brouwerij Heincken, De verkoop van Heineken in Engeland stijgt snel. Het is de bedoeling dat nog dit jaar tapinstallaties met Heïneken- bier in de tienduizend Whitbread- pubs in Engeland zijn opgesteld, zo vertelde de Nederlandse Whltbread- verkoopleider A. H, Clarke, De ver koop van het echte Engelse bier gaat niet zo vlot in Nederland, omdat de Nederlander in tegenstelling tot de Engelsman, zijn pilsje koud en met schuimkraag geserveerd wil zien. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM, zaterdag. Na de bouwvak vakantie (11 augustus) gaat Rijkswaterstaat beginnen met om vangrijke herstelwerkzaamheden aan de zuidelijke afrit van de Van Brie- nenoordbrug. De zogeheten rij roosters in het weg dek (dat zijn afscheidingen tussen de stalen delen van de brugafrit) moeten worden vervangen. Hiermee zal Wa terstaat zeker tot december druk zyn In verband, met de werken moet hel verkeer m plaats van drie over twee rijstroken worden geleid. Volgens Wa terstaat zullen aanzienlijke vertragin gen hiervan het gevolg zijn. De ver- keorsrogcling zal gesch.eden door middel van rijstrooksignalering, waar voor nu al de partaaiconstructies wor den gebouwd. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM, zaterdag. De po Litie heeft gisteren op de Bergrweg de 28-Jarige Italiaan G. P. gearresteerd, die even tevoren had Ingebroken hij het NS station Bergweg. De man werd aangetroffen op het moment, dat hij gestolen afgesloten gclöladeu probeer de open te breken. Een kwartier nadat het alarm van de inbraak werd gegeven, kon de in breker al worden gepakt .Onder een van de plaatskaartenloketten waren enkele afgesloten geldla den weggeno men. De inbreker had zich daarbij verwond, want overal in het station liepen bloedsporen, d.e tenslotte in de richtmig van de dader leidden. De man ontkende iets met de in braak te maken te hebben. Het bloed was niet van hem verklaarde hij en de geldiaden had hij van een onbe kende man cadeau gekregen. In de zo mer is Rot terdam be slist een ge zellige stad, althans ge durende de lunchpauze. In drommen trekt het kantoorpubliek naar buiten om te beginnen aan zijn vaste kring loop. Want dat is op merkelijk; velen hebben zo ongemerkt een vaste wandelroute door de stad opgebouwd, die in negen, van de tien ge vallen voert over het Stadhuisplein. Op mijn. route herken ik iedere dag vele mensen en het wandelen heeft met sommigen een dermate gro te baad gesmeed, dat onze gezichten elkaar minzaam toeknikken. Dat schept een gevoel van „erbij behoren" en dat verhoogt weer de voldoe ning over de stedelijke om geving, «en stad zonder -mensen, is geen stad. maar ^het ls de vraag Of dit vol doende is doorgedrongen tot de- bessuurderen die de sane ruig voorbereiden. Straks telt Rotterdam rondom het centrum enkele lege vlakten als de bulldo zers hun werk hebben ge daan. Wat er precies aan nieuwbouw m deze gesa neerde buurten gaat verrij zen is nog een open vraag. Maar tijdens de hearings over de sanering kwamen vele deskundigen met de opmerking, dat er beslist weer een woongebied voor in de plaats moest komen. Het verontrustende was, dal er toen achter de groe ne tafels onmiddellijk met de wenkbrauwen werd ge fronst. Wisten de heren wel, dat de dure grond de huren onverantwoord hoog zou den opdrijven? En: waren de heren ook niet van me ning dat juist hier, zo dicht bij het centrum, uitsteken de mogelijkheden beston den voor een functionele, zakelijke bouw? Ja, dat wisten de heren, maar dan vonden sommigen moest er maar een subsi dieregeling worden gevon den. En zoals altijd werd ook hier de discussie afge kapt met de opmerking, geen geld. Als overheidsdienaren zoiets zeggen, trekken ze er altijd een verongelijkt ge zicht bij: alsof hun eigen portemonnee leeg is, en wij daar --als eenvoudige bur gers een beetje de schuld van dragen. Zo van: hoe kun Je van ons nu ver wachten dat we geld heb ben. tk zat dit te overpeinzen op een terrasje aan het Stadhuisplein. Behoort u ook tot het ras der terras- zitters? Als Je het vaak ge noeg doet, ontdek je dat er zoiets als „Inside Rotterdam" bestaat Ér bestaan name lijk een aantal aardige ge woontes, die zich onder de huid van het stadsleven af spelen. Iedere dag komt er bijvoorbeeld omstreeks één uur een man in jagers dracht, compleet met hoed je, zich aanmelden voor een der restaurants. Hij voert twee dartele honden mee aan de lijn en wacht samen met de bees- sten af totdat een lieftallige joffer uit het restauran.1 komt en de dieren voedert met de resten die diner- klanten te min waren. Er heerst dan dolle prei Of, tweede voorbeeld, hei groepje ambtenaren dat dagelijks op dezelfde tijd zich spoedt naar dezelfde gereserveerde tafel voor hetzelfde kopje koffie van iedere dag. Je kunt er bijna de klok op gelijk zetten. Ja, Rotterdam is dan best gezellig: alleen ze moeten tets doen aan de rottige duiven die je koffie voor zien van room die je niet hebt besteld. En het moest verboden worden dat de stadsbeiaardicr en de klok ken van Siebel tegelijk af lopen. Voor de rest ls het geze ver dat Rotterdam een on leefbare stad is, onzin. Zo mers, als het lunchpauze is, tenminste. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM, zaterdag. De „J Herury Dunant", het hospita slschip van het Rode Knids, maakt van 4 tot en met 9 augustus een tocht over de Nederlandse rivieren met aan boord 72 chronisch zieken en invaliden lüt Rotterdam en omgeving. De insche ping vindt 4 augustus om 8 uur 's ochtends plaats aan de Spangense kade. aan de voet van de Mathenes- serbrug. Op zijn tocht zal de „Henry Dunant" Dinteloord, Teraeuzen, Vee- re. Zienkzee en Vlaai-dingen aandoen. Zo'n vijftien jaar geleden begon het allemaal. Goosen, met een blau we maandag kunstacademie achter de rug, werd vreselijk boos toen hij kennismaakte met het werk van de Cobragroep, Appel, CorneiHe. Con stant. NJiiksten, vond hij. Ketters tegen Kunst. Bedriegers van de portemon nee, wel handige zakenlieden na tuurlijk. De boosheid van al die jaren her is nog altijd niet weg. Nogal driftig drinkt hij van zun sherry en zegt: „Ik voel een afkeer tegen elke kungt waarin geen enkel realisme zit. Er moet toch herkenning zijn. Moot je dat ding by het Unileverge- bouw zien. Of dat ding an de hal van het Centraal Station. Wat is dat nou. Hoewel rk pretendeer niks te kun nen, voel ik me een keizer vergele ken met de mensen due die dingen hebben gemaakt. Bedelaars zijn het, anders met". En daarom is hij toen z-elf maar begonnen. Aan het einde van ©en lange dag, tussen neus en lippen door, even een vluggertje zo werkt hij. Herken bare dongen. Mozaïeken, dse soms kopieën zijn,, houtsculpturen waarin hij vogels, vissen uitbeeldt, schilde rijen waarop hü eenvoudige dingen als de Lijnbaan bij nacht of een spjnnewëb zet. De sculptures zyn het opmerk©- Kjkst. Gemaakt van hout, gevonden op het strand. Kilo's sprokkelt h« er, Lefst in de winter als het stil ls, ..anders lijkt het zo mesjokke", van die klome drijfhoutjes, weet je wel, Peter Goosen die na een half jaar zo lekker krom trekken. Geen onaardige dingen. De groot ste'moeten zo'n vierhonderd gulden opbrengen, een prijs vastgesteld op een ve.iimg. Tientallen maakt hij er, zijn hotelkamers hangen er vol mee. Werk dat bij vnenden, keimessen en relaties m de smaak viel. En toen kwam het winkeltje. Een gok, natuurlek, maar zegt Goosen soepel: „Ik zou m'n geld ook kunnen verspelen met gokken of bij de rennen. Maar dat doe ik niet Ik stop het in dit winkeltje. Dat is leuk, dat is goed voor deze buurt achter het station. irAb ik het goed sjoeel, ga ik door. Als het volgend voorjaar nog niks is geworden, schei rk er mee uit. Ik ben al tevreden als de vaste kosten en de winkeljuffrouw eruit zijn". Eén koper is er in deze eerste veertien dagen geweest. Toegegeven, zegt Goosen, 't is noot veel, maar 't is vakantie, de mensen moeten het nog ontdekken, 't komt nog wel. Intussen werkt hij door. Hü wil geen managerziekte krijgen, In Museum BoymansVan Beuningon hangt zou je kunnen zeggen, de stilte voor de storm- De stnrm van de grote Erasmustentoonstelling die komen gaat. Toch moet u, hieruit niet afleiden, dat er in deze kunstburcht niets te doen is. Naast het werk van oude en moderne meesters uit eigen bezit in eerste instantie opgehangen om de vele toeristen te plezie ren, maar wellicht toch ook nog interessant voor u, want kent u de „tafel" van Jean Dubuffet al, of de „6 cirkels in contorsie" van Julio le Pare, om dan nog maar niet te spreken van het vele, waarvan het weer zien altijd weer een plezier is naast al dit ver trouwde dus, zijn er in Boymans nog drie tijdelijke tentoonstellingen, waarvan ik er al één (de grafiek van Davis, Kitaj en Paolozzi) kortweg aantipte. Van de overige twee exposities was die van Hü An~ dringa voor mij de grootste verrassing. Die verrassing ontstaat vooral dan, als je je realiseert, dat dit zeer he dendaagse, „clean" te noemen werk gemaakt is door een vrouw van rond de zeventig jaar. Dat een vrouw van die leeftijd een nog zo scherp en zuiver gevoel heeft voor het „jonge", het hedendaagse in de kunst is een gewaarwording, die een gang naar de tuinzaal van Boymans meer dan waard maakt. Haar spel met geometrische vormèn als rechthoek en kubus is rijk en onuitputtelijk en het lijkt me, dat ze maar één probleem kent: waar haal ik al de tyd. vandaan om nog gestalte te geven aan wat aan ideeën in me leeft Zelfs in haar materiaalgebruik is ze hedendaags, want naast het gebruik van lood en messing past ze de laatste twee jaren kunsthars toe. Zü buit boven dien de aard van dit materiaal geraffineerd uit, zoda nig, dat een vierkante opening de perspectivische il lusie van een kubus oproept. Door toepassing ook van juist dit kunsthars wordt een eeuwenoude vorm als de jpyramide door het wat mysterieuze, van binnenuil gloeiende „licht" een nieuw monument; een monu ment, of moderner geïnterpreteerd een object, dat je graag, net als de egyptische voorgangers groot, zeer groot zou willen zien. Iets wat trouwens, wat mij be treft, mag gelden voor vele objecten van deze Hil An- dringa. Kennelijk z(jn de sieraden de laatste t(jd zeer gewild in Boymans, want de derde expositie in dit museum, dat onlangs nog naast dc grote sculptures van Pomodore ook diens sieraden toonde, is gewyd aan vyf om het ouderwets te zeggen kunstsme den: Emmy van Leersum, G(js Bakker, Nicolaas van Beek, Fransüise van den Bosch en Bernard Lamcria. Ik koos het woord ouderwets omdat u van de vyf bovengenoemde kunstenaars geen broche, ringen en armbanden in de traditionele zin moet verwachten. Wat zij maken lijkt eerder ontworpen voor de vrouw van het ruimtevaarttydperk (dat inmiddels al wel begonnen is!). Met name de halssieraden van Gijs Bakker doen den ken aan futurische, ashxjn&ubische (tkledang"-stufcken. Toch zyn er merkwaardig genoeg ook relaties zowel met de breedhangende egyptische kettingen als mei de onderdelen van middeleeuwse harnassen. Maar het eigentijdse, het ontwerpen los van de traditie („from the bottom up", zoals Gijs Bakker het in de catalogus zegt) staat duidelijk by allen voorop. Niet alleen origineel, maar haast kunstwerk (objecti) op zich, zijn de in blanke schotten gevatte bollen van plexiglas, waarin deze, zeker de vrouw bekorende sieraden gepresenteerd worden. Galerie Jlelta" heeft van de Rotterdamse kunstkring eens lekker de ruimte gekregen om de „stock" (voor raad Ingekochte of geconsigneerde BchUderyen) te to nen ix» een betere ruimte dan het toch wel wat te kleine souterrainzaaltje, waarmee anders volstaan moet worden. Hans Sonnenberg heeft deze gelegenheid dankbaar aangegrepen en toont u als u de moeite neemt te gaan kijken— een interessante, internationaal samen gestelde collectie, die zelfs in zoverre heeriyk actueel is, dat de in gele trui gehulde Jan Janssen op één van de schilderyen van Kees van Bohemen je onherroe pelijk toch aan Eddy Merckx doet denken. Diezelfde Kees van Bobemem is ook aainwealg met, naar ik aanneem, een van zijn eerste zeefdrukken. Voor zijn fans een must. Er zijn trouwens meer zeef drukken. Van Takob Zekveld uiteraard, maar ook van de Hagenaar Ton Klop, die er bovendien een flinke scheut humor indoet, zoals in de prent waar een heel klein deurtje figureert als sleutelhanger bij een enor me grote sleutel. Zelfs de herhaling weet deze Klop humoristisch uit te buiten, getuige het op een van zijn schilderijen driemaal herhaalde vaasje tulpen, waarvan één keer „echt", d.w.z. een werkelijk vaasje met kunsttulpen, geplaatst op de als vensterbank dienstdoen de verb rede lijst van het doek, Van dc buitenlanders blijkt o.a. Serge Vandercam nog steeds tot de „stal" van Delta te behoren, zyn breekbaarbleke, madonna-cchtige vrouwen zijn om geven (of bedreigd?) door levensgrote ogen op stelen. Op het gebied van de multiplex is delta trouwens ook bij, want uit de Europese X-art collection zijn hier o. a. de „airmail enveloppe" van Joe Tilson en de chest" van Allen Jones te zien. Als u dit jaar uw vakantie beperkt tot ééndagstrip- jes, zijn hier twee tips: de Louise Nevelson expositie in museum Króller-Müller grandioos, één van de toppers van dit jaar naar mijn smaak en de zo- mertentoonstelllng van Galerie T in Haarlem (Bake- nessergracht 67) met werk van o.a. Meckseper, Zol- tin-Peeter, Karei Appel, Tajiri, Krasno en Spermon. En als u dan toch in Haarlem bent, dan zeker ook de kinetische objectenshow in de beide hallen. Kunt u als bezoeker tevens lekker actief zijn, want er zUn vele knopjes in te drukken! CEES VAN DER GEER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1969 | | pagina 1