Eijkenbroek of Strik? Toneel opiniebla. i weien Vieira da Silva in Museum Boymans ROTTERDAMS DAGBOEK Vrij timeuimiëwen Driebanders in toernooi Waldatrofee Post is nog ongeslagen IKP' SSJj ROTTERDAM RIJNMOND jg! AART STAARTJES OVER ZIJN WEINREB-IDEE: Commissie Gehaktballen Misstanden Beeldende kunst in Rijnmond Signalementje Carel Visser Verlof-salaris 4 - zaterdag 10 januari 1970 Aart Staartjes (31): „...niet al leen gehaktballen voor cfe rij ken. door DICK v. d. POLDER v' Het Nederlandse elftal, dat woensdagavond in het Wembleysta- dion tegen Engeland speelt, is het sterkste dat de bondscoach ooit op 1de' been heeft kunnen brengen. De 'zo dikwijls geplaagde Georg Kessler ■-heeft ditmaal over alle spelers de beschikking en nu zal dus moeten "blijken of de kreten „Nederland barst van het talent" en „Nederland is op volle sterkte gelijkwaardig aan de Europeso topploegen" op waar heid berusten, Me dunkt, dat er over de samenstelling van. het elftal wei- rug onzekerheid behoeft te bestaan. N&ar alle waarschijnlijkheid zal het ,gr als volgt uitzien: Van Beveren; -.Drost, Strik (of Eijkenbroek), Israel, Krol; Jansen, Rijnders, Van Hane- 'gem; Van Dijk, Cruijff, Keizer. De "enige vraag is wie er naast Rinus Is rael in het centrum var» de verdedi ging zal worden opgesteld: Hans Eij kenbroek of Pleun Strik. Als Kessler op de elubvorm van belde spelers zou afgaan, zou de balans ongetwij feld in. het voordeel van de PSV'er doorslaan. De soepel spelende Strik vervult al maandenlang een glansrol in de verdediging van de Eindhove- naren, terwijl Eijkenbroek ai of niet door het geharrewar bij Sparta dui delijk aan zelfverzekerdheid en au toriteit hoeft ingeboet. In bet voordeel van Strik is ook, dat hij vijf jaar jonger is dan Eij kenbroek deze bereikte afgelopen maandag de drie kruisjes en dat Kessler dus te zijner tijd bij de kwa lificatiewedstrijden voor het wereld kampioenschap in West-Duitsland in 1974 op hèm nog kan rekenen. Anderzijds is het niet aannemelijk dat een. vooruit denkende Kessler Eijkenbroek in zijn selectieploeg heeft opgenomen om hem in "Wem bley op de reservebank te zetten. Terecht zegt Eijkenbroek: „Als de bondscoach me niet opstelt, kan hij me beter meteen helemaal laten val len**. Een positief punt voor Eijken broek is dat hij in het Nederlandse elftal nog nooit heeft gefaald, ook niet In de perioden dat hü bij Sparta minder goed draaide. Na zijn debuut In de oranjeploeg op 4 april 1967 Eijkenbroek is een ochto laatbloeier heeft hij slechts een wedstrijd ge mist (tegen Luxemburg) en dat was nog aan een blessure te wijten. Twintig keer kreeg Eijkenbroek het vertrouwen van Kessler en dat ver trouwen heeft hij nimmer be schaamd. Ook niet op 5 november j.l. toen. Engeland in het Olympisch Stadion op vrij gelukkige wijze mei 10 van de goed spelende oranje- ploeg won, In die wedstrijd hield Eijkenbroek do geduchte Hurst uit stekend hl bedwang. Dat kan voor Kessler een reden te meer zijn om aan Eijkenbroek de voorkeur te ge ven. Een punt van belang is tevens dat de Spartaan, in de lucht wat sterker is dan Strik. Juist tegen En gelsen is het van grote betekenis om In het hart van de verdediging over een „topspecialist" te beschikken. Een mogelijkheid is nog dat Kess ler zowel Eijkenbroek als Strik op stelt. Strik heeft al twee keer eerder zeer verdienstelijk op de iinksach- terplaats gespeeld. Toch geloof ik niet in deze oplossing. De Ajacied Ruud Krol heeft in Amsterdam zo goed togen de Engelsen gedebuteerd, dat de bondscoach hem wel niet zal laten vallen. Nee, het wordt Eijken broek bi Strik en niet Eijkenbroek ên Strik. ROTTERDAM, zaterdag Volgen de week vrüdag begint er In do bil jartzaal van het Groothandelsgebouw een driebandentocrnooi, zoals er In Rotterdam nog nimmer een van deze werd georganiseerd. De biljartvereni ging Engels zet dan de traditie voort om de Walda-wisselbokaal door sterke driebanders te laten verspelen. Aan vankelijk zouden er acht deelnemers zijn, doch de organisatoren besloten ,om ook de twee Rotterdamse ere klassen, Puck van Art en Piet dc Jong, die vorig jaar promoveerden, ook uit te nodigen, zodat de wedstrijd, 41e drie dagen zal duren tien man zal tellen. Dat er voor een toernooi van deze omvang een zeer uitgebreid program ma opgesteld moet worden, ligt voor de hand en de wedstrijdleider heeft het vooral wanneer de laatste ontmoe tingen ingedeeld moeten worden vrij (moeilijk om dan nog het systeem Ave te volgen. Voor dit toernooi zijn uitgenodigd iRini van Bracht en Henny de Ruyter, beiden Waalwijk, de Rotterdammers Piet de Jong en Puck van Aart, als mede Eert Teegelaar, Tiesi Brasens, Breda, Jan Doggen uit Heerlen, Her man Popeyus, Etten, Cees van Ooster hout. Amsterdam en Wim Soeterback ite Kaatsheuvel. Vier weken vóór de strijd bij „En gels", stonden zeven spelers tegenover [elkaar dn het toernooi om de Impera- itor Cup. Teegelaar werd. winnaar. Of hem ook in eigen huis de zege ten deel zal vallen, dient afgewacht te worden. Zeker kan men zyn, dat Jan (Doggen, die met een algemeen gemid delde van 1.027 als vijfde eindigde, er alles op zal zetten om er een goede re- iVanche te krjjgeo. En vooral duidelijk kleur bekennen. Daar staan we, dót denken we. Zo kan je er misschien toe bijdragen dat er aan bepaalde misstanden iets gedaan wordt. Zeg nou zelf, als jul lie in de krant niks dben dan veran dert er toch ook niks?" Ter extra onderstreping van zijn overtuiging nog een losse flodder: „Als mijn grootvader, die anarchist was, niet met Domela Nleuwenhuls had meegelopen, was het nu voor de arbeiders in Spanje en Portugal nog rotter door FRANS HAPPEL Tot twee weken geleden zag Aart Staartjes geen enkele re den om zich ook voor het vol gend seizoen aan het Nieuw Rotterdams Toneel te verbin den. Het gezelschap deed wel aardige dingen, maar toneel zoals Staartjes dat graag zou zien kwam volgens hem niet? voor op het lijstje van het NRT, Toch beeft Staartjes een nieuw contract getekend. Hy wilde name lijk wei blijven, maar.,Ela: „Ik heb een Idee voor een stuk over Frie- dnch Weinreb. Als Ik de kans krijg om het idee uit te werken, blijf ik". De zakelijke en artistieke leiding van het NRT de laatste tijd erg bang om acteurs of actrices te ver hezen stemde vrij snel toe. Het Weinreb-plan werd voor de buitenwereld bekend, toen artistiek leider John van de Rest er maandag 3.1. tijdens een lezing tussen neus en lippen door melding van maakte. Hij babbelde iets over een redactiecom missie en over een stuk over Wein- reb dat misschien wel helemaal niet over Weinreb zou gaan, om vervol gens weer ontevreden te zijn met het huidige toneelbeslel. In zijn eengezinswoning ergens in de Amsterdamse wijk Nieuwendam informeert Staartjes evenwel en thousiast en uitgebreid. Hij zegt: Het weinreb-idee was een van de talloze ideeën die ik voor toneel zou willen gebruiken. Het is Weinreb gewor den, maar het had net zo goed iels anders kunnen zijn. Direct zeg ik echter, dat de figuur weinreb me geweldig interesseert. Het belangrijkste punt van het stuk zal de herziening van zijn proces moeten 2ijn. Het toneel als wapen gebruiken. Zo moet het zijn, volgens mi]". Een redactiecommissie zal binnen kort de Weinreb-materie in de vorm van een toneelstuk gaan smelten. In deze commissie zullen naast Staar tjes in ieder geval Renate Rubinstein en Aad Nuis (nauw betrokken bij de samenstelling van de Weiweblrllo- gie) zitting hebben. Verder Carel Eykman (o.a. regis seur van Staartjes' „Woord-voor- woord"-vcrtollingeji voor de IKOR- televïsie) en een of twee weten schappelijk medewerkers. Staartjes: „Een socioloog of een jurist, of zo. Want, als je zoiets doet, dan moet alles waterdicht zijn". Zou Staartjes voor de niet Weln- reb-kenners in het kort kunnen zeg gen wie de man is? „Tsja, hoe moet ik dat nu zeggen. Misschien zo: Friedrich Weinreb heeft geprobeerd om in een afschu welijke tijd oorlog te werken, om goed te doen. HU stond alleen niet op het botte standpunt dat ie al tijd, altijd eerlijk moet zijn. Zyn te genstander was corrupt en leugen achtig, dus was hij het ook. "Wat slecht zijn die Duitsers toch, wat vreselijk, maar ik blijf eerlijk. Ja, ja, Weinreb niet". Volgend seizoen moet het stuk by hot NET in première gaan. Staartjes: „Met Nieuwjaar bij voorbeeld" Den kan er dus na afloop niet meer ludiek gefeest worden in de schouwburg, zoals onlangs op de 3e januari. „Dat feest? Verschrikkelijk. Hoeft voor mij niet. Volgend jaar op dc eerste na afloop van Weinreb mot elkaar in de clinch. Het moet toch geweldig boeiend zijn om met het publiek er nog eens over door te za gen. Juist op nieuwjaarsdag." En: „Iedereen kau nu wel zeggen dat het toneel verandering behoeft, dat is zo, maar dan moet je cr ook Iets voor doen. Op het ogenblik maken we alleen maar gehaktballen voor de rijken." „Bn wat de televisie betreft weten we ook al wat iedereen graag wil eten: Bonanza en Het Gulden Schot. Maar, in feite interesseert me het geen klap wat de mensen lusten en wat ze volgend jaar willen eten. Nogmaals, ik wil het toneel als wa pen gebruiken," „Het toneel zou eigenlijk een opi nieblad moeten, worden, een blad dat maandelijks uitkomt. Verschillende meningen mogen erin staan. Wel meningen die de moeite waard zijn. Als hij het voor het zeggen had zou het huidige repertoire van het NRT compleet in de prullebak ver dwijnen. En dan maar het opinie blad uitgeven. Toneelspelen tegen misstanden. WeinrebWat nog meer? Hij zegt: „Er is zoveel op te noe men, De gastarbeiders in Rotterdam bijvoorbeeld, die langzamerhand in een soort getto op het Noordereiland moeten wonen. Het feit dat de ge meente tonnen per jaar uitgeeft voor gebouwen als De Doelen on de schouwburg, terwijl twee straten verder nog armoede heerst," De schouwburg heb je toch nodig om in te spelen? „Dat is wel zo, maar het feit is er niet minder om." Wie het Weinreb-stuk gaat regis seren en wie erin zullen spelen kan Staartjes op dit moment niet zoveel schelen. Hij vindt het ook niet zo belangrijk. Dat het stuk tot stand zal komen, een Nederlands stuk over een Nederlandse actualiteit, voert bij hem de boventoon. Begrijpelijk, want ha Heijermans is de vaderlandse actualiteit voor bijzonder weinig toneelschrijvers aantrekkelijk geweest. Je moet als kunstenaar van goede huize ko men, wil je een overzichtstentoonstelling over leven figuurlijk gesproken dan. Werk, dat? het afzonderlijk in kollekties heel fijn deed, blijkt, eenmaal zo kompleet mogelijk voor een overzicht bijeengebracht dikwijls teleur te stellen, vaak minder boeiend en origineel dan aanvankelijk gedacht werd. Overzichtsten toonstellingen zijn namelijk onthullend. Te onthullend soms, omdat 2e onbarmhartig zwakheden, tekortkomingen of armoe aan de kaak stellen. Pas op zo'n overzicht wordt dui delijk, of een. bepaald thema, een wijze van schilderen of een engagement voldoende ge weest is voor meer dan enkele schilderijen. Pas dan wordt duidelijk of een periode of een heel leven voldoende v/as om te verbeelden wat verbeeld moest worden. In museum Boymans-Van Beuningen is nu ecu overzichtstentoonstelling aan de gang. Tot 1 februari is er een ruime selcktie te zien uit het werk van dc Portugese schilderes Maria Helena Vieira da Silva, overigens al sinds 1Ö2B in Parijs woonachtig. Zij, d.w.z. haar tentoonstelling, is dan ook verant woordelijk voor bovenstaande inleiding. Haar oeuvre heeft namelijk juist alle eigenschappen die je zo'n overweging ingeven. Ten eerste is daar haar wijze van werken, de tech niek van haar schilderen. Je hoeft een schilderij van Vieira da Silva maar enkele keren gezien tc hebben om voortaan haar werk altijd onmiddellijk er uit te halen. Haar schilderijen, en nu citeer ik even, zijn in genieus opgebouwd uit vele vierkantjes, rechthoeken, ruiten en soms bredere banen of strepen. Haar kleu ren zijn gedempt, veel variaties van bruin en grijs. Tijdens de tentoonstelling pas zal je merken, dat cr onder of tussen dat bruin en grijs vetel kleur zit, klei ne, maar intense kleurvlekjes. Ten tweede zijn daar de onderwerpen van haar schilderijen, die in bun thema's geen wijd uiteenlo- pede variaties vertonen. Kamers, gangen, interieurs of bibliotheken zijn voor haar als onderwerp al vol doende om aan de gang te gaan. Dan is er nog het feit, dat ze met haar werk behoort tot een schilders richting, de Ecole de Paris, die niet meer „in" is. En, alsof het nog niet genoeg is, is er de onverbiddelijke hoeveelheid eigen aan dit soort exposities: een goede tachtig schilderijen. Alle voorwaarden zijn dus aanwezig, maar deson danks is het gelukkig een tentoonstelling geworden, die zowel kunstenares als kijker ruimschoots (kun nen) overleven. U doet er het beste aan niet in de be faamde (entoonstellingsschuifeipas plichtmatig en. eerbiedig schilderij voor schilderij af te werken. Loopt u eerst eens de vijf zalen door. Er is dan een totaal indruk en teruglopend pakt u als de ware fijn proever die schilderijen of gouaches eruit, die u aan trekken. De kans is groot, dat u after all het grootste deel van de geëxposeerde schilderijen toch gezien hebt. Keer op keer namelijk raakt men gefascineerd door haar persoonlijke vorm van het kubisme, waarbij de lyriek het telkens weer wint van de misschien aan vankelijk planmatige opbouw, ook al kijkt deze in de vorm van een derde dimensie vaak om de hoek. De twee-dimenstonaliteit van het kubisme, waartoe die specifieke wijze van schilderen, beter nog: ontle den van voorwerpen, leidt, ontbreekt namelijk bij Da SUva. Steeds weer verschijnt e»* perspectief in haar werk, bewegen, de lijnen zich naar een verdwijnpunt en ontstaat er bijgevolg een grote ruimtelijkheid in haar schilderijen. Heel sterk is de werking van die ruimte als het onderwerp een stadsgezicht betreft. De architect® in Vieira da Silva, die al vermoedde door de organische structuur van haar schilderijen komt in een schilderij als „Station Montparnasse" plotseling heel sterk door en maakt nieuwsgierig naar haar werkelijke mogelijkheden op dit gebied, want uit het samengaan van een goed gevoel voor structuur als ly riek kan iets heel boeiends ontstaan, een bijdrage aan de hedendaagse architectuur die wel eens essentieel zou kunnen zijn. Vieira da Silva-: 'AI naar gelang' (1963). Een meer dan manshoog, ruw uit hout gehouwen geweer is een van de opvallendste zaken in de per manente expositie in galerie Fenna de Vries per manent dan in zoverre, dat de expositie steeds door loopt, maar wel van tijd tot tijd met nieuw werk wordt aangevuld. Dat geweer is zo'n pan vulling. Het is van Axel van de Kraan, ooit eens leerling van de Rotterdamse aca demie, maar nu werkend in de Haarlemse Ateliers '63. Het is een geweer tegen de agressie. Een geweer om de agressie af tc leren, zegt hij er zelf van. Het kan, want hot geweer is door zijn abnormale grootte niet te hanteren, dus niet doeltreffend. Voor dit geweer maakte hij „bouwseltjes". Op hot strand, want don kon hij zien hoe de zee langzaam zijn werk weer afbrak. Een privévorm van dc Arte Povere, En naar mijn smaak nog een diepzinnige ook, te meer daar hij van het hele proces geen foto's maakte om zijn artistieke daad vast te leggen. Slechts de mondelinge (of schriftelijke) overlevering houdt zijn daad levend. Toch ontkomt ook hij niet aan zijn kunstenaarschap. Binnenkort is hij in het museum te zien: het bouwseltjc, waar jc ook wel wat afleert, als was het maar het gevoel voor de zuiverheid van zee en zand. In Fenna's keldertje prenten van Carel Visser. Vooral voor hen die ook het werk van Paul Damsté gezien hebben is het Interessant deze twee verwante kunstenaars te vergelijken. Beiden houden zich bezig met de vermenigvuldiging van uiterst eenvoudige vormen. Visser gaat zelfs zover, dat slechst enkele lij nen, horizontaal en vertikaal, voor hem voldoende zijn. Toch bereikt hij met dit simpele gegeven dank zij z'n grafische vakmanschap oen sublieme vorm van grafiek. Een heel stillen en heel gave vorm ook. Jam mer dat deze eenvoud voor velen te eenvoudig zal zijn, Voor de liefhebbers tot 24 januari. TK HEB gisteravond, in georgatii- T seercl verband, mogen meediscus- s léren oocr het probleem jeugd. Het samenzijn vond plaats in een cajé- achtig zaaltje op (le Bergweg en het een en onder ging uit van het „pro bleem" zelf. Ik was er, gelijk vier generatie-ge noten, op uitnodiging. Daar ik het onderwerp uiel boeiend, maar irt feite veel te abstract vind, had ik van tevoren wat onleesbare krabbels op een spiekbriefje gezet en door herhaaldelijk deze partituur te lezen, kwam ik aardig weg. Laat ik wel wezen: een discussie toas het eigenlijk niet. Het stond, wel op de aankondiging, maar het kwam erop neer, dat één man de lakens en dc vragen uitdeelde. Een ieder, die zich als prooi had opgegeven, kreeg er een aantal te horen en mocht ze in wille keurige volgorde beantwoorden. De toehoorders moesten hun mond houden op straffe t?a« uitu>(jzing. Zelfs een afkeurende kreet zou niet worden getolereerd. Erg flauw. Een kleine meevaller evenwel: de ondervraagde mocht vrijelijk van leer trekken. Wat ik ook heb gedaan. Laat ik duimen dat my» gepraat een nuan ce meer was dan gezwam. Vraag I. „Wat vindt van de tegen- woordige jeugd?" Ik keek de voorzitter aan, friemelde quasi achteloos aan mijn bril en ant woordde; ,pe jeugd is apatisch, Ze kankert op alles, ze stelt zich op tegen de maatschappelijke structuur cn ze laat de boel de boel. Ruig of niet ruig gekleed, haar wel of niet tot op de schouders, het maakt allemaal niets uit, Dc pit moge dan misschien dezelf de zijn gebleven, de bolster wordt ru wer en ruwer. Ik wed, mijne heren, dat we in 2000 worden nagejouwd als we langer dan drie dageji per week werken, als we nicer dan één kind bjj dezelfde vrouw hebben, als toe voor eluen uit bed komen, als we onze ha ren keurig in schelding hebben ge kamd en als toe een horloge dragen Heus, u moet me geloven, die slam pampers hebben zich nu nog van De Dam- laten meppen, In 2000 meppenze u, wanneer je cr niet bij komt liggen. U zijt gewaarschuwd". Een zacht gefluister in het zraaltje. Vraag If. „Hoe moet men de jeugd opvoeden?" Ik:Zoals myti vader het deed. Met de klabotse". Vraag lil. „Wat kan de situatie meteen veranderen". Ik probeerde het interessant te hou den en gaf enkele alternatieven. „Een paar crisis-jaren", „desnoods een klein, kort oorlogje, zonder slachtof fers, maar mèfc armoede", „minder pubs, meer kappers". Vraag IV. „Wat zou u als vader doen, wanneer uu? zoon op straat sliep en «iet van gedachten was tc verande ren?" „Ik ging er naast liggen. Ottdcrs zijn uiteindelijk collectief verantwoorde lijk". Gelach. Voorzitter schraapte de keel, wilde Qvergaan tot het volgende slachtoffer, maar bedacht zich. Glimlachend ver volgde hij: „En wat zou u doen, wan- nccr u in commune leefde?'* Ik peinsde een ogenblik, dacht een aan uitspraak van één van mijn colle ga's en antwoordde: „Elke avond om 3 0 uur thuis zijn, dan heb ik de eerste keus". Tot slot een goede raad aan ieder een: doe «ooit mee aan ee» soorte ment discussie. Br zijn mensen die bij de lichtste dool z6 opvrolij ken, dat zij zich ontdoen van a Me textiel en meteen een frisao lonte- dulk nemen. We kunnen ons niet aan de indruk ont trekken, dat deze man dat ook van plan was. De bra ve borat waa ech- ter dubbel lp de war. Het zwem bad, waar hij het het winterjuk van zich wilde af schudden, moet nog gemaakt wor den. DAGBOEKSCHRIJVER £EN interessante mening vort een echtgenote va» een spoorman over het tuerk cn salaris van haar ma»; „Persoonlijk vind ik een vergade ring waar men met elkaar kan spre ken eigenlyk de beste tveg. Maar toch wil ik in afwachting dat er eens een vergadering komt voor vrouwen wel graag, in het kort, enige punten aan halen.hoe ik over die functie van mij» man denk. Mijn man is machinist. Dat is vol gens de advertenties een verantwoor delijke functieNu, dan vind ik, dat voor deze verantwoordelijke functie het salaris toet ivat beter mag zijn. Want deze functie brengt ook nog met zich dat er van een geregelde huishou ding geen sprake kan zijn en dat moe der grotendeels alleen voor de opvoe ding van de kinderen staat en dan als dank maar eens af moet wachten of Pa eens verlof kan krijgen. Want aangezien deze mensen een verantwoordelijke functie hebben, is verlof maar ee» bijzaak. Want is er een ouderavond op school, of een fa miliefeestje, dan moet Ma alleen op stap of Pa moet zien te ruilen, mant hij kan geen verlof krijgen. Neem de feestdagen. Ik weet u>el dat men dit verwachten kan in een bedrijf als de NS, maar dan moet men er wel naar betalen. Niet met toesla gen voor onregelmatige diensten, maar met een goed basfeloo». Voor mij is ook die hele verlofrege ling waardeloos. Want als men geen kinderen heeft, kan men nooit zomers met verlof (ook niet met studerende kinderen boven de 16 jaar). Een ieder, die werkt, kinderen of ^SSÊgSiS' «II«sawa; geen kinderen, heeft toch recht om zomers ook eens met vakantie te gaan. De man zonder kinderen doet hetzelfde werk, dus mag ook dezelfde aanspraak op vakantie hebben. Er zijn nog vele punten waar men over zou kunnen spreken. Daarom hoop ik dat er eens een vergadering komt voor de NS-vrouwen en dan zou het heel prettig zijn als er dan eens een van de directieleden aanwezig kon zijn," (Ik ook, dbs). XTOEWEL de Nederlandse over heid ook ip de afgelopen ja ren niet heeft nagelaten plichts getrouw van tijd tot tijd te laten weten, dat Veronica toch wel eens moest verdwijnen, was zij wel be reid de fiscale genoegens te smaken, verbonden aan Veroni ca's profijtelijk optreden, W, B. F, SCHAPER (Adriadne) Om de Ophofjbeker (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM, zaterdag - In de eindstrijd voor de Ophoffbeker, die onder auspiciën van het distriet Rot terdam in het clublokaal van de bil jartvereniging Hot Noorden wordt ge houden, heeft Post van de vereniging Schiebroek een heel mooie kans om de wisselprys te winnen. Aanvankelijk vond hij Stolk van de biljartclub K.O.T. uit Slikkerveer naast zich. Deze moest evenwel tegen Meeuwe- sen het onderspit delven. Dat kostte hem twee kostbare punten Wel blijft Stolk een gevaarlijke concurrent, want geen van de andere deelnemers aan dit toernooi heeft nog kans om het tot een overwinning te brengen. Wanneer Van Bochoven, dio als invaller fungeert, niet begonnen was met twee partijen tc verliezen, dan had Post het moeilijk gekregen. Immers in dc ontmoetingen tegen Breevaart en Mecuwesen bewees Van Bochoven, dat men hem niet mag on derschatten. Met een moyenne van 31.45 kwam hij uit de strUd. Dc uitstagen: Stolk 205 2115 13 135 22.69 Bochoven 276 48 13 34 3,60 Hoiyon 300 300 31 84 0.67 Breevaart 250 202 31 08 6.51 Post 210 210 34 29 6.17 Meeuwesen 245 228 34 45 6.70 Stolk 208 295 18 72 18 38 Brecvjiart 256 76 18 1D 4,33 Post 210 210 2 1 44 8.75 Bociiovch 278 99 24 17 4,13 Meeuweden 245 245 28 43 8 75 Horyon 300 206 28 4? 7,35 Post 210 219 34 34 B.17 Breevaart 256 23B 34 28 7.— 245 235 38 37 GJ8 295 295 32 71 9.21 300 220 32 36 8.87 210 210 26 44 8.07 300 134 26 34 5.1S 278 278 24 75 11,54 PRIJ5BERICHT VAN VRIJDAG 0 JANUARI 1970 Andijvie 142-182 p.kg. Rode kool 37-53. Groene kool 20-35: Boerenkool 13-21: Kro- ,^a?£?cn ,lö-28: Peterselie 6-8 p. boa: Pre» 148-170 r>, kg; Selderij 6-9 p. bos: Knolselderij 37-61 p. St.; Sla zwaar Ia 16-26: ?iö JJi-bt Ia 12-13: Spruiten la 44-87 p. kg. Ib 100; ld, 85-107: Uien 37-72 p. kg; Uien geschoond 05-75; Witlof Ia 134-156 p. kg: Ha H8-125; nu 97-117. Aanvoer witlof 18

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1970 | | pagina 1