Eijkenbroek
of Strik?
Toneel
opiniebla.
i weien
Vieira da Silva in
Museum Boymans
ROTTERDAMS DAGBOEK
Vrij timeuimiëwen
Driebanders
in toernooi
Waldatrofee
Post is nog
ongeslagen
IKP'
SSJj
ROTTERDAM RIJNMOND
jg! AART STAARTJES OVER ZIJN WEINREB-IDEE:
Commissie
Gehaktballen
Misstanden
Beeldende kunst in Rijnmond
Signalementje
Carel Visser
Verlof-salaris
4 - zaterdag 10 januari 1970
Aart Staartjes (31): „...niet al
leen gehaktballen voor cfe rij
ken.
door DICK v. d. POLDER
v' Het Nederlandse elftal, dat
woensdagavond in het Wembleysta-
dion tegen Engeland speelt, is het
sterkste dat de bondscoach ooit op
1de' been heeft kunnen brengen. De
'zo dikwijls geplaagde Georg Kessler
■-heeft ditmaal over alle spelers de
beschikking en nu zal dus moeten
"blijken of de kreten „Nederland
barst van het talent" en „Nederland
is op volle sterkte gelijkwaardig aan
de Europeso topploegen" op waar
heid berusten, Me dunkt, dat er over
de samenstelling van. het elftal wei-
rug onzekerheid behoeft te bestaan.
N&ar alle waarschijnlijkheid zal het
,gr als volgt uitzien: Van Beveren;
-.Drost, Strik (of Eijkenbroek), Israel,
Krol; Jansen, Rijnders, Van Hane-
'gem; Van Dijk, Cruijff, Keizer. De
"enige vraag is wie er naast Rinus Is
rael in het centrum var» de verdedi
ging zal worden opgesteld: Hans Eij
kenbroek of Pleun Strik. Als Kessler
op de elubvorm van belde spelers
zou afgaan, zou de balans ongetwij
feld in. het voordeel van de PSV'er
doorslaan. De soepel spelende Strik
vervult al maandenlang een glansrol
in de verdediging van de Eindhove-
naren, terwijl Eijkenbroek ai of niet
door het geharrewar bij Sparta dui
delijk aan zelfverzekerdheid en au
toriteit hoeft ingeboet.
In bet voordeel van Strik is ook,
dat hij vijf jaar jonger is dan Eij
kenbroek deze bereikte afgelopen
maandag de drie kruisjes en dat
Kessler dus te zijner tijd bij de kwa
lificatiewedstrijden voor het wereld
kampioenschap in West-Duitsland in
1974 op hèm nog kan rekenen.
Anderzijds is het niet aannemelijk
dat een. vooruit denkende Kessler
Eijkenbroek in zijn selectieploeg
heeft opgenomen om hem in "Wem
bley op de reservebank te zetten.
Terecht zegt Eijkenbroek: „Als de
bondscoach me niet opstelt, kan hij
me beter meteen helemaal laten val
len**.
Een positief punt voor Eijken
broek is dat hij in het Nederlandse
elftal nog nooit heeft gefaald, ook
niet In de perioden dat hü bij Sparta
minder goed draaide. Na zijn debuut
In de oranjeploeg op 4 april 1967
Eijkenbroek is een ochto laatbloeier
heeft hij slechts een wedstrijd ge
mist (tegen Luxemburg) en dat was
nog aan een blessure te wijten.
Twintig keer kreeg Eijkenbroek het
vertrouwen van Kessler en dat ver
trouwen heeft hij nimmer be
schaamd. Ook niet op 5 november
j.l. toen. Engeland in het Olympisch
Stadion op vrij gelukkige wijze mei
10 van de goed spelende oranje-
ploeg won, In die wedstrijd hield
Eijkenbroek do geduchte Hurst uit
stekend hl bedwang. Dat kan voor
Kessler een reden te meer zijn om
aan Eijkenbroek de voorkeur te ge
ven. Een punt van belang is tevens
dat de Spartaan, in de lucht wat
sterker is dan Strik. Juist tegen En
gelsen is het van grote betekenis om
In het hart van de verdediging over
een „topspecialist" te beschikken.
Een mogelijkheid is nog dat Kess
ler zowel Eijkenbroek als Strik op
stelt. Strik heeft al twee keer eerder
zeer verdienstelijk op de iinksach-
terplaats gespeeld. Toch geloof ik
niet in deze oplossing. De Ajacied
Ruud Krol heeft in Amsterdam zo
goed togen de Engelsen gedebuteerd,
dat de bondscoach hem wel niet zal
laten vallen. Nee, het wordt Eijken
broek bi Strik en niet Eijkenbroek
ên Strik.
ROTTERDAM, zaterdag Volgen
de week vrüdag begint er In do bil
jartzaal van het Groothandelsgebouw
een driebandentocrnooi, zoals er In
Rotterdam nog nimmer een van deze
werd georganiseerd. De biljartvereni
ging Engels zet dan de traditie voort
om de Walda-wisselbokaal door sterke
driebanders te laten verspelen. Aan
vankelijk zouden er acht deelnemers
zijn, doch de organisatoren besloten
,om ook de twee Rotterdamse ere
klassen, Puck van Art en Piet dc
Jong, die vorig jaar promoveerden,
ook uit te nodigen, zodat de wedstrijd,
41e drie dagen zal duren tien man zal
tellen.
Dat er voor een toernooi van deze
omvang een zeer uitgebreid program
ma opgesteld moet worden, ligt voor
de hand en de wedstrijdleider heeft
het vooral wanneer de laatste ontmoe
tingen ingedeeld moeten worden vrij
(moeilijk om dan nog het systeem Ave
te volgen.
Voor dit toernooi zijn uitgenodigd
iRini van Bracht en Henny de Ruyter,
beiden Waalwijk, de Rotterdammers
Piet de Jong en Puck van Aart, als
mede Eert Teegelaar, Tiesi Brasens,
Breda, Jan Doggen uit Heerlen, Her
man Popeyus, Etten, Cees van Ooster
hout. Amsterdam en Wim Soeterback
ite Kaatsheuvel.
Vier weken vóór de strijd bij „En
gels", stonden zeven spelers tegenover
[elkaar dn het toernooi om de Impera-
itor Cup. Teegelaar werd. winnaar. Of
hem ook in eigen huis de zege ten
deel zal vallen, dient afgewacht te
worden. Zeker kan men zyn, dat Jan
(Doggen, die met een algemeen gemid
delde van 1.027 als vijfde eindigde, er
alles op zal zetten om er een goede re-
iVanche te krjjgeo.
En vooral duidelijk kleur bekennen.
Daar staan we, dót denken we. Zo
kan je er misschien toe bijdragen
dat er aan bepaalde misstanden iets
gedaan wordt. Zeg nou zelf, als jul
lie in de krant niks dben dan veran
dert er toch ook niks?"
Ter extra onderstreping van zijn
overtuiging nog een losse flodder:
„Als mijn grootvader, die anarchist
was, niet met Domela Nleuwenhuls
had meegelopen, was het nu voor de
arbeiders in Spanje en Portugal nog
rotter
door FRANS HAPPEL
Tot twee weken geleden zag
Aart Staartjes geen enkele re
den om zich ook voor het vol
gend seizoen aan het Nieuw
Rotterdams Toneel te verbin
den. Het gezelschap deed wel
aardige dingen, maar toneel
zoals Staartjes dat graag zou
zien kwam volgens hem niet?
voor op het lijstje van het NRT,
Toch beeft Staartjes een nieuw
contract getekend. Hy wilde name
lijk wei blijven, maar.,Ela: „Ik heb
een Idee voor een stuk over Frie-
dnch Weinreb. Als Ik de kans krijg
om het idee uit te werken, blijf ik".
De zakelijke en artistieke leiding
van het NRT de laatste tijd erg
bang om acteurs of actrices te ver
hezen stemde vrij snel toe.
Het Weinreb-plan werd voor de
buitenwereld bekend, toen artistiek
leider John van de Rest er maandag
3.1. tijdens een lezing tussen neus en
lippen door melding van maakte. Hij
babbelde iets over een redactiecom
missie en over een stuk over Wein-
reb dat misschien wel helemaal niet
over Weinreb zou gaan, om vervol
gens weer ontevreden te zijn met het
huidige toneelbeslel.
In zijn eengezinswoning ergens in
de Amsterdamse wijk Nieuwendam
informeert Staartjes evenwel en
thousiast en uitgebreid. Hij zegt: Het
weinreb-idee was een van de talloze
ideeën die ik voor toneel zou willen
gebruiken. Het is Weinreb gewor
den, maar het had net zo goed iels
anders kunnen zijn.
Direct zeg ik echter, dat de figuur
weinreb me geweldig interesseert.
Het belangrijkste punt van het stuk
zal de herziening van zijn proces
moeten 2ijn. Het toneel als wapen
gebruiken. Zo moet het zijn, volgens
mi]".
Een redactiecommissie zal binnen
kort de Weinreb-materie in de vorm
van een toneelstuk gaan smelten. In
deze commissie zullen naast Staar
tjes in ieder geval Renate Rubinstein
en Aad Nuis (nauw betrokken bij de
samenstelling van de Weiweblrllo-
gie) zitting hebben.
Verder Carel Eykman (o.a. regis
seur van Staartjes' „Woord-voor-
woord"-vcrtollingeji voor de IKOR-
televïsie) en een of twee weten
schappelijk medewerkers.
Staartjes: „Een socioloog of een
jurist, of zo. Want, als je zoiets
doet, dan moet alles waterdicht
zijn".
Zou Staartjes voor de niet Weln-
reb-kenners in het kort kunnen zeg
gen wie de man is?
„Tsja, hoe moet ik dat nu zeggen.
Misschien zo: Friedrich Weinreb
heeft geprobeerd om in een afschu
welijke tijd oorlog te werken,
om goed te doen. HU stond alleen
niet op het botte standpunt dat ie al
tijd, altijd eerlijk moet zijn. Zyn te
genstander was corrupt en leugen
achtig, dus was hij het ook. "Wat
slecht zijn die Duitsers toch, wat
vreselijk, maar ik blijf eerlijk. Ja,
ja, Weinreb niet".
Volgend seizoen moet het stuk by
hot NET in première gaan.
Staartjes: „Met Nieuwjaar bij
voorbeeld"
Den kan er dus na afloop niet
meer ludiek gefeest worden in de
schouwburg, zoals onlangs op de 3e
januari.
„Dat feest? Verschrikkelijk. Hoeft
voor mij niet. Volgend jaar op dc
eerste na afloop van Weinreb mot
elkaar in de clinch. Het moet toch
geweldig boeiend zijn om met het
publiek er nog eens over door te za
gen. Juist op nieuwjaarsdag."
En: „Iedereen kau nu wel zeggen dat
het toneel verandering behoeft, dat
is zo, maar dan moet je cr ook Iets
voor doen. Op het ogenblik maken
we alleen maar gehaktballen voor de
rijken."
„Bn wat de televisie betreft weten
we ook al wat iedereen graag wil
eten: Bonanza en Het Gulden Schot.
Maar, in feite interesseert me het
geen klap wat de mensen lusten en
wat ze volgend jaar willen eten.
Nogmaals, ik wil het toneel als wa
pen gebruiken,"
„Het toneel zou eigenlijk een opi
nieblad moeten, worden, een blad dat
maandelijks uitkomt. Verschillende
meningen mogen erin staan. Wel
meningen die de moeite waard zijn.
Als hij het voor het zeggen had
zou het huidige repertoire van het
NRT compleet in de prullebak ver
dwijnen. En dan maar het opinie
blad uitgeven. Toneelspelen tegen
misstanden. WeinrebWat nog
meer?
Hij zegt: „Er is zoveel op te noe
men, De gastarbeiders in Rotterdam
bijvoorbeeld, die langzamerhand in
een soort getto op het Noordereiland
moeten wonen. Het feit dat de ge
meente tonnen per jaar uitgeeft voor
gebouwen als De Doelen on de
schouwburg, terwijl twee straten
verder nog armoede heerst,"
De schouwburg heb je toch nodig
om in te spelen?
„Dat is wel zo, maar het feit is er
niet minder om."
Wie het Weinreb-stuk gaat regis
seren en wie erin zullen spelen kan
Staartjes op dit moment niet zoveel
schelen. Hij vindt het ook niet zo
belangrijk. Dat het stuk tot stand zal
komen, een Nederlands stuk over
een Nederlandse actualiteit, voert bij
hem de boventoon.
Begrijpelijk, want ha Heijermans
is de vaderlandse actualiteit voor
bijzonder weinig toneelschrijvers
aantrekkelijk geweest.
Je moet als kunstenaar van goede huize ko
men, wil je een overzichtstentoonstelling over
leven figuurlijk gesproken dan. Werk, dat?
het afzonderlijk in kollekties heel fijn deed,
blijkt, eenmaal zo kompleet mogelijk voor een
overzicht bijeengebracht dikwijls teleur te
stellen, vaak minder boeiend en origineel dan
aanvankelijk gedacht werd. Overzichtsten
toonstellingen zijn namelijk onthullend. Te
onthullend soms, omdat 2e onbarmhartig
zwakheden, tekortkomingen of armoe aan de
kaak stellen. Pas op zo'n overzicht wordt dui
delijk, of een. bepaald thema, een wijze van
schilderen of een engagement voldoende ge
weest is voor meer dan enkele schilderijen.
Pas dan wordt duidelijk of een periode of een
heel leven voldoende v/as om te verbeelden
wat verbeeld moest worden.
In museum Boymans-Van Beuningen is nu ecu
overzichtstentoonstelling aan de gang. Tot 1 februari
is er een ruime selcktie te zien uit het werk van dc
Portugese schilderes Maria Helena Vieira da Silva,
overigens al sinds 1Ö2B in Parijs woonachtig.
Zij, d.w.z. haar tentoonstelling, is dan ook verant
woordelijk voor bovenstaande inleiding. Haar oeuvre
heeft namelijk juist alle eigenschappen die je zo'n
overweging ingeven.
Ten eerste is daar haar wijze van werken, de tech
niek van haar schilderen. Je hoeft een schilderij van
Vieira da Silva maar enkele keren gezien tc hebben
om voortaan haar werk altijd onmiddellijk er uit te
halen. Haar schilderijen, en nu citeer ik even, zijn in
genieus opgebouwd uit vele vierkantjes, rechthoeken,
ruiten en soms bredere banen of strepen. Haar kleu
ren zijn gedempt, veel variaties van bruin en grijs.
Tijdens de tentoonstelling pas zal je merken, dat cr
onder of tussen dat bruin en grijs vetel kleur zit, klei
ne, maar intense kleurvlekjes.
Ten tweede zijn daar de onderwerpen van haar
schilderijen, die in bun thema's geen wijd uiteenlo-
pede variaties vertonen. Kamers, gangen, interieurs
of bibliotheken zijn voor haar als onderwerp al vol
doende om aan de gang te gaan. Dan is er nog het
feit, dat ze met haar werk behoort tot een schilders
richting, de Ecole de Paris, die niet meer „in" is. En,
alsof het nog niet genoeg is, is er de onverbiddelijke
hoeveelheid eigen aan dit soort exposities: een goede
tachtig schilderijen.
Alle voorwaarden zijn dus aanwezig, maar deson
danks is het gelukkig een tentoonstelling geworden,
die zowel kunstenares als kijker ruimschoots (kun
nen) overleven. U doet er het beste aan niet in de be
faamde (entoonstellingsschuifeipas plichtmatig en.
eerbiedig schilderij voor schilderij af te werken.
Loopt u eerst eens de vijf zalen door. Er is dan een
totaal indruk en teruglopend pakt u als de ware fijn
proever die schilderijen of gouaches eruit, die u aan
trekken. De kans is groot, dat u after all het grootste
deel van de geëxposeerde schilderijen toch gezien
hebt.
Keer op keer namelijk raakt men gefascineerd door
haar persoonlijke vorm van het kubisme, waarbij de
lyriek het telkens weer wint van de misschien aan
vankelijk planmatige opbouw, ook al kijkt deze in de
vorm van een derde dimensie vaak om de hoek.
De twee-dimenstonaliteit van het kubisme, waartoe
die specifieke wijze van schilderen, beter nog: ontle
den van voorwerpen, leidt, ontbreekt namelijk bij Da
SUva. Steeds weer verschijnt e»* perspectief in haar
werk, bewegen, de lijnen zich naar een verdwijnpunt
en ontstaat er bijgevolg een grote ruimtelijkheid in
haar schilderijen. Heel sterk is de werking van die
ruimte als het onderwerp een stadsgezicht betreft. De
architect® in Vieira da Silva, die al vermoedde door
de organische structuur van haar schilderijen komt in
een schilderij als „Station Montparnasse" plotseling
heel sterk door en maakt nieuwsgierig naar haar
werkelijke mogelijkheden op dit gebied, want uit het
samengaan van een goed gevoel voor structuur als ly
riek kan iets heel boeiends ontstaan, een bijdrage aan
de hedendaagse architectuur die wel eens essentieel
zou kunnen zijn.
Vieira da Silva-: 'AI naar gelang' (1963).
Een meer dan manshoog, ruw uit hout gehouwen
geweer is een van de opvallendste zaken in de per
manente expositie in galerie Fenna de Vries per
manent dan in zoverre, dat de expositie steeds door
loopt, maar wel van tijd tot tijd met nieuw werk
wordt aangevuld.
Dat geweer is zo'n pan vulling. Het is van Axel van
de Kraan, ooit eens leerling van de Rotterdamse aca
demie, maar nu werkend in de Haarlemse Ateliers
'63. Het is een geweer tegen de agressie. Een geweer
om de agressie af tc leren, zegt hij er zelf van. Het
kan, want hot geweer is door zijn abnormale grootte
niet te hanteren, dus niet doeltreffend.
Voor dit geweer maakte hij „bouwseltjes". Op hot
strand, want don kon hij zien hoe de zee langzaam
zijn werk weer afbrak. Een privévorm van dc Arte
Povere, En naar mijn smaak nog een diepzinnige ook,
te meer daar hij van het hele proces geen foto's
maakte om zijn artistieke daad vast te leggen. Slechts
de mondelinge (of schriftelijke) overlevering houdt
zijn daad levend. Toch ontkomt ook hij niet aan zijn
kunstenaarschap. Binnenkort is hij in het museum te
zien: het bouwseltjc, waar jc ook wel wat afleert, als
was het maar het gevoel voor de zuiverheid van zee
en zand.
In Fenna's keldertje prenten van Carel Visser.
Vooral voor hen die ook het werk van Paul Damsté
gezien hebben is het Interessant deze twee verwante
kunstenaars te vergelijken. Beiden houden zich bezig
met de vermenigvuldiging van uiterst eenvoudige
vormen. Visser gaat zelfs zover, dat slechst enkele lij
nen, horizontaal en vertikaal, voor hem voldoende
zijn. Toch bereikt hij met dit simpele gegeven dank
zij z'n grafische vakmanschap oen sublieme vorm van
grafiek. Een heel stillen en heel gave vorm ook. Jam
mer dat deze eenvoud voor velen te eenvoudig zal
zijn, Voor de liefhebbers tot 24 januari.
TK HEB gisteravond, in georgatii-
T seercl verband, mogen meediscus-
s léren oocr het probleem jeugd. Het
samenzijn vond plaats in een cajé-
achtig zaaltje op (le Bergweg en het
een en onder ging uit van het „pro
bleem" zelf.
Ik was er, gelijk vier generatie-ge
noten, op uitnodiging.
Daar ik het onderwerp uiel boeiend,
maar irt feite veel te abstract vind,
had ik van tevoren wat onleesbare
krabbels op een spiekbriefje gezet en
door herhaaldelijk deze partituur te
lezen, kwam ik aardig weg.
Laat ik wel wezen: een discussie
toas het eigenlijk niet. Het stond, wel
op de aankondiging, maar het kwam
erop neer, dat één man de lakens en
dc vragen uitdeelde. Een ieder, die zich
als prooi had opgegeven, kreeg er een
aantal te horen en mocht ze in wille
keurige volgorde beantwoorden.
De toehoorders moesten hun mond
houden op straffe t?a« uitu>(jzing.
Zelfs een afkeurende kreet zou niet
worden getolereerd. Erg flauw.
Een kleine meevaller evenwel: de
ondervraagde mocht vrijelijk van leer
trekken. Wat ik ook heb gedaan. Laat
ik duimen dat my» gepraat een nuan
ce meer was dan gezwam.
Vraag I. „Wat vindt van de tegen-
woordige jeugd?"
Ik keek de voorzitter aan, friemelde
quasi achteloos aan mijn bril en ant
woordde; ,pe jeugd is apatisch, Ze
kankert op alles, ze stelt zich op tegen
de maatschappelijke structuur cn ze
laat de boel de boel. Ruig of niet ruig
gekleed, haar wel of niet tot op de
schouders, het maakt allemaal niets
uit, Dc pit moge dan misschien dezelf
de zijn gebleven, de bolster wordt ru
wer en ruwer. Ik wed, mijne heren,
dat we in 2000 worden nagejouwd als
we langer dan drie dageji per week
werken, als we nicer dan één kind bjj
dezelfde vrouw hebben, als toe voor
eluen uit bed komen, als we onze ha
ren keurig in schelding hebben ge
kamd en als toe een horloge dragen
Heus, u moet me geloven, die slam
pampers hebben zich nu nog van De
Dam- laten meppen, In 2000 meppenze
u, wanneer je cr niet bij komt liggen.
U zijt gewaarschuwd".
Een zacht gefluister in het zraaltje.
Vraag If. „Hoe moet men de jeugd
opvoeden?"
Ik:Zoals myti vader het deed. Met
de klabotse".
Vraag lil. „Wat kan de situatie
meteen veranderen".
Ik probeerde het interessant te hou
den en gaf enkele alternatieven. „Een
paar crisis-jaren", „desnoods een
klein, kort oorlogje, zonder slachtof
fers, maar mèfc armoede", „minder
pubs, meer kappers".
Vraag IV. „Wat zou u als vader
doen, wanneer uu? zoon op straat sliep
en «iet van gedachten was tc verande
ren?"
„Ik ging er naast liggen. Ottdcrs zijn
uiteindelijk collectief verantwoorde
lijk".
Gelach.
Voorzitter schraapte de keel, wilde
Qvergaan tot het volgende slachtoffer,
maar bedacht zich. Glimlachend ver
volgde hij: „En wat zou u doen, wan-
nccr u in commune leefde?'*
Ik peinsde een ogenblik, dacht een
aan uitspraak van één van mijn colle
ga's en antwoordde: „Elke avond om
3 0 uur thuis zijn, dan heb ik de eerste
keus".
Tot slot een goede raad aan ieder
een: doe «ooit mee aan ee» soorte
ment discussie.
Br zijn mensen
die bij de lichtste
dool z6 opvrolij
ken, dat zij zich
ontdoen van a Me
textiel en meteen
een frisao lonte-
dulk nemen. We
kunnen ons niet
aan de indruk ont
trekken, dat deze
man dat ook van
plan was. De bra
ve borat waa ech-
ter dubbel lp de
war. Het zwem
bad, waar hij het
het winterjuk van
zich wilde af
schudden, moet
nog gemaakt wor
den.
DAGBOEKSCHRIJVER
£EN interessante mening vort een
echtgenote va» een spoorman
over het tuerk cn salaris van haar
ma»;
„Persoonlijk vind ik een vergade
ring waar men met elkaar kan spre
ken eigenlyk de beste tveg. Maar toch
wil ik in afwachting dat er eens een
vergadering komt voor vrouwen wel
graag, in het kort, enige punten aan
halen.hoe ik over die functie van
mij» man denk.
Mijn man is machinist. Dat is vol
gens de advertenties een verantwoor
delijke functieNu, dan vind ik, dat
voor deze verantwoordelijke functie
het salaris toet ivat beter mag zijn.
Want deze functie brengt ook nog met
zich dat er van een geregelde huishou
ding geen sprake kan zijn en dat moe
der grotendeels alleen voor de opvoe
ding van de kinderen staat en dan als
dank maar eens af moet wachten of
Pa eens verlof kan krijgen.
Want aangezien deze mensen een
verantwoordelijke functie hebben, is
verlof maar ee» bijzaak. Want is er
een ouderavond op school, of een fa
miliefeestje, dan moet Ma alleen op
stap of Pa moet zien te ruilen, mant
hij kan geen verlof krijgen.
Neem de feestdagen. Ik weet u>el
dat men dit verwachten kan in een
bedrijf als de NS, maar dan moet men
er wel naar betalen. Niet met toesla
gen voor onregelmatige diensten,
maar met een goed basfeloo».
Voor mij is ook die hele verlofrege
ling waardeloos. Want als men geen
kinderen heeft, kan men nooit zomers
met verlof (ook niet met studerende
kinderen boven de 16 jaar).
Een ieder, die werkt, kinderen of
^SSÊgSiS'
«II«sawa;
geen kinderen, heeft toch recht om
zomers ook eens met vakantie te
gaan. De man zonder kinderen doet
hetzelfde werk, dus mag ook dezelfde
aanspraak op vakantie hebben.
Er zijn nog vele punten waar men
over zou kunnen spreken. Daarom
hoop ik dat er eens een vergadering
komt voor de NS-vrouwen en dan zou
het heel prettig zijn als er dan eens
een van de directieleden aanwezig kon
zijn,"
(Ik ook, dbs).
XTOEWEL de Nederlandse over
heid ook ip de afgelopen ja
ren niet heeft nagelaten plichts
getrouw van tijd tot tijd te laten
weten, dat Veronica toch wel eens
moest verdwijnen, was zij wel be
reid de fiscale genoegens te
smaken, verbonden aan Veroni
ca's profijtelijk optreden,
W, B. F, SCHAPER
(Adriadne)
Om de Ophofjbeker
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag - In de
eindstrijd voor de Ophoffbeker, die
onder auspiciën van het distriet Rot
terdam in het clublokaal van de bil
jartvereniging Hot Noorden wordt ge
houden, heeft Post van de vereniging
Schiebroek een heel mooie kans om de
wisselprys te winnen. Aanvankelijk
vond hij Stolk van de biljartclub
K.O.T. uit Slikkerveer naast zich.
Deze moest evenwel tegen Meeuwe-
sen het onderspit delven. Dat kostte
hem twee kostbare punten
Wel blijft Stolk een gevaarlijke
concurrent, want geen van de andere
deelnemers aan dit toernooi heeft nog
kans om het tot een overwinning te
brengen. Wanneer Van Bochoven, dio
als invaller fungeert, niet begonnen
was met twee partijen tc verliezen,
dan had Post het moeilijk gekregen.
Immers in dc ontmoetingen tegen
Breevaart en Mecuwesen bewees Van
Bochoven, dat men hem niet mag on
derschatten. Met een moyenne van
31.45 kwam hij uit de strUd.
Dc uitstagen:
Stolk 205 2115 13 135 22.69
Bochoven 276 48 13 34 3,60
Hoiyon 300 300 31 84 0.67
Breevaart 250 202 31 08 6.51
Post 210 210 34 29 6.17
Meeuwesen 245 228 34 45 6.70
Stolk 208 295 18 72 18 38
Brecvjiart 256 76 18 1D 4,33
Post 210 210 2 1 44 8.75
Bociiovch 278 99 24 17 4,13
Meeuweden 245 245 28 43 8 75
Horyon 300 206 28 4? 7,35
Post 210 219 34 34 B.17
Breevaart 256 23B 34 28 7.—
245 235 38 37 GJ8
295 295 32 71 9.21
300 220 32 36 8.87
210 210 26 44 8.07
300 134 26 34 5.1S
278 278 24 75 11,54
PRIJ5BERICHT VAN VRIJDAG
0 JANUARI 1970
Andijvie 142-182 p.kg. Rode kool 37-53.
Groene kool 20-35: Boerenkool 13-21: Kro-
,^a?£?cn ,lö-28: Peterselie 6-8 p.
boa: Pre» 148-170 r>, kg; Selderij 6-9 p. bos:
Knolselderij 37-61 p. St.; Sla zwaar Ia 16-26:
?iö JJi-bt Ia 12-13: Spruiten la 44-87 p. kg.
Ib 100; ld, 85-107: Uien 37-72 p. kg; Uien
geschoond 05-75; Witlof Ia 134-156 p. kg:
Ha H8-125; nu 97-117. Aanvoer witlof 18