Twee jaar en zes maanden geëist tegen Marcel S. Reeks getuigen d décharge Vroege duisternis tijdens noodweer in Venlo KOSTELIJKE PARODIE OP „DE DRIE MUSKETKRS" Wetsontduiking vanwege de overheid Sporadisch gouden tientje handvol kop in AIV.P- f25 jaar) JUBILEERT ALS i m M Gaat zender (vijf maal zo snel) telex verdringen Flores" wordt „Van Speyl< NA REQUISITOIR VAN TWEE UUR Loonsverhoging bij Britse spoorwegen OP DAG VAN FILMRECLAME: s Going madly Dutch Deskundig piloot Voetbalpools: Topprodukt Onderscheidingen voor u. F. M. Dellaert Onafhankelijk V J Per zender Telex-redame Nog sneller Europees „Droppings" Illegaal Toch waardering BLIKSEM DOODT JONGEN (12) Mali wil toelating tot V.N. Postwissels verduisterd: zes maanden geëist 4 TROUW ZATERDAG 25 JUNI I960 e. v. h. (Van een onzer verslaggevers) E naam van het A.N.P. weerklinkt dage lijks door enige miljoenen huiskamers. Dagelijks ontvangt de hoofdredactie van het Algemeen Nederlands Persbureau briefen van mensen, die klagen over de nieuws berichten. Sommige vinden dat er teveel aandacht besteed wordt aan binnenlands nieuws, anderen willen juist minder buitenlands nieuws. Compli menten zijn er bepaald niet vaak bij. *5 Na een requisitoir van twee Utir heelt de officier van Justitie bij de rechtbank te Maastricht, ttir. Rosing, een gevangenisstraf van twee jaar en zes maanden met aftrek geëist tegen de Trek Air- directeur Marcel S. De officier achtte valsheid In re xchrifte, poging tot oplichting en be lastingfraude beweren. Hü zei met na druk aan te nemen, dat verdachte de doei van zijn piloot Ben KieUn niet bedt gewild, maar dat hU toch als ervaren vlieger met dit mensenleven heeft gespeeld in ziin plan om zijn Vliegtuig een Fokker 8 11 te doen verongelukken. Mr. Rosing was van oordeel, dat de figuur van verdachte in deze zaak wel eeO heel andere indruk maakte dan de in Maastricht algemeen bekende, jo viale en sportieve man. Bi] het begin van de zitting op de derde dag van het proces was vrijdag morgen een aantal getuigen voor de verdediging van S. aan het woord ge komen. Een 54-jarige hoofdtechnicus van de Technische Hogeschool afdeling Vlieg tuigbouw, die het betrokken vliegtuig op' het instrumentarium had geïnspec teerd, was van oordeel dat dit vlieg tuig van de heer S. als nieuw moest worden gekwalificeerd op grond van het aantal vlieguren. Ook een 35-jarige vliegtuigmonteur van Zestienhoven, die de S il onder handen heeft gehad voor een inspectie, verklaarde dat deze machine prima In orde was. Vervolgens verklaarde een zaken man uit Brunssum, die sleeporders door verdachte'» bedrijf liet uitvoeren, dat de heer S. zelf grote verwachtingen van zün Fokker had. Hij zou hiermee belangrijke nieuwe mogelijkheden van lichtreclame proberen. De 44-jarige chef van de verkeers leiding op het vliegveld Beek, deelde bijzonderheden mee over de wijze hoe op het vliegveld de telefonische mede delingen werden gevoerd en genoteerd. Op desbetreffende vragen van ver dachte en van de verdediging zei hij dat er een zeer slechte verhouding was tussen de havenmeester van het vliegveld en verdachte. Dit was zijns inziens begrijpelijk omdat de haven meester met machines vloog van een voor verdachte concurrerend lucht reclamebedrijf. Hij wist geen con crete feiten van bevoordeling op te noemen. De aandacht in de rechtszaal ging hierna naar de getuigenverklaringen van een 50-jarige piloot en directeur van een luchtvaartbedrijf in Rotterdam, die zich als deskundige aanmeldde, omdat hij in 29 jaar 32 verschillende land- en watervliegtuigtypen had be stuurd. De Fokker, het in geding zijnde type. bleek hij echter slechts twin tig minuten te hebben bestuurd, maar hij meende toch voldoende zicht te hebben op de capaciteiten en moge gelijkheden van dit toestel. Deze deskundige was van oordeel, dat van een acute motorstoring geen sprake is geweest. De piloot heeft vol gens hem beslist niet de bedoeling ge had op zee te dalen. De bedrijfsleider van de verdachte deed daarna verklaringen over het telefoongesprek uit Engeland met de heer S. in de avond van 22 januari. De heer S. was kennelijk zeer verrast, ongerust en verslagen door het ver moeden van het ongeluk, dat hij niet in verband had gebracht met het be richt over het ongeluk met het twee- motorig toestel, waarover diezelfde dag in een der Londense avondbladen was bericht. Hij meende toen, dat zijn pi loot Ben Kleijn niet was „doorgegaan" wegens slecht feer. Na het uitgebreide requisitoir van de officier, heeft de eerste verdediger van de verdachte, jhr. nir. L. A. M. van Sasse van Ysselt, vooral juridische be zwaren tegen de dagvaarding inge bracht. De tweede advocaat, mr. M. Tripels roerde daarna nog enkele ver spreide kwesties in het onderzoek aan. Hij was van mening, dat geen overtui gend bewijs was geleverd, maar dat het requisitoir daarentegen bestond uit een reeks vermoedens en beschuldigin gen. Na de re- en dupliek drong mr. Van Sasse van Ysselt aan op onmiddellijke invrijheidstelling van verdacthe. De rechtbank verklaarde, na overleg in de raadkamer, hiertoe geen aanleiding te hebben gevonden. Uitspraak 9 juli of. naar de recht bank mededeelde, mogelijk eerder. (Van onze correspondent kwart voor Om kwart voor acht vrijdagavond was Venlo reeds ln volslagen dnliter- nis gehuld. Dit gebeurde tijdens een hevig onweer, dat zich boven de stad ontlastte, gepaard gaande aan aware slagregent en ook hagel. Verkeer was ln de stad praktisch onmogelijk. Enige malen sloeg de bliksem in, doch zonder grote schade aan te rich ten. Wel werd in 35 minuten 26 milli meter neerslag gemeten: op tal van plaatsen in de stad liepen de kelders onder water. Jn een huis aan de Ursulinestraat DE Franse ioneelbijdrage aan het Holland Festival werd verzorgd door de Compagnie"-van Roger Plan- ciM>n; «te Théatre de Ta Cité de VB» letfrbanne'' mef ëerf opvoering van de door Planchon voor het toneel be werkte befaamde roman „Les trois ipousqaetaires" van Alexandre Dumas. Wli woonden vrijdagavond in de Am sterdamse Stadsschouwburg de tweede van een- kleine reeks voorstellingen bö. Vanavond speelt het gezelschap in pen Haag. Wij willen, niet verheien dat wi] wel enige. bezwaren hebben. Niet zozeer tegen de zeer levendige en speelse opvoering, maar meer tegen de be werking. Het Is, wU ge ven het toe, een zelden voorkomend geval dat een beroemde romen goed (zowel naar het verhaalgegeven als naar de toneelmaatstaven) voor het theater wordt bewerkt, maar daarom kan het toch een punt van dis cussie blijven. •De bewerking van Planchon was ln ieder geval wel theater. Volbloed to neel zelfs, met een rijke aanvulling van kostelijke grappen, geestige regie- vondSten. en verbluffende durf. Want Planebon, die het stuk ook regisseerde en er een hoofdrol in speelde, heeft het naar Brechtiaans voorbeeld vrij en wisselend opgezet en daarbij een techniek toegepast, die ook gebruikt wordt bij- het Chinees toneei. Galopperende ruiters met alleen maar een stok, het aangeven van water door middel van vlaggen, en ten slotte ne door mimische stijlbewegingen gesug gereerde gevechten. Dat alles getuigde van een artistieke durf waarmee ae jonge Roger Planchon (29) te werk is gegaan. De roman van de Drie Musketiers ls lé bekend om er verder over uit te wijden. Wie het verhaal terug denkt te vinden ln de voorstelling kornt bedro gen uit. Maar kleine deeltjes eruit, figuren kwistig hier en daar uitge licht, zijn samengesmolten tot de tal rijke wisselende taferelen, die door de bekwaam getrainde groep acteurs en actrices in hoog tempo werden gerea liseerd. Zo sterk wisselden de beelden, en zo hoog was het tempo, dat onze ogen het niet konden bijhouden en orize oren zo nu en dan buiten spel leken te staan. Het was voor de nuch tere Nederlander een vermoeiende voorstelling, door de felle hartstochte- liike en zelfs verbluffende speelstijl Maar het was. dat willen wij er meteen aan toevoegen, die vermoeienis meer dan waard, omdat het een zeldzaam heid is zo'n schijnbaar Improvisatorisch in elkaar opgezette opvoering, waar al wat er aan rekwisieten nodig is uit de lucht komt vallen, mee te maken. Ver rukkelijk was het wanneer opeens een der spelers eventjes meldde, dat w« nu op,pagina zoveel van het boek ge arriveerd waren. Het is ondoenlijk ook maar enkele van de ruim dertig spelers te noemen Want elk heeft op zün eigen plaats in het geheel deze totaalprestatie mo gelijk gemaakt. De kostuums waren schitterend verzorgd door Issabella Sadoyan, en droegen er het hunne toe bij „De drie musketiers" tot een paro die te maken. sprong de riolering door de grote wa terdruk, waardoor de benedenverdie ping voor een goed deel blank kwam te staan. Bij de brandweer kwamen tientallen verzoeken om hulp bij het leegpompen van kelders binnen. Het personeel van de Britae «taats- spoorwezen krijgt met terugwerkende kracht een loonsverhoging die varieer» van acht tot twintig procent. De lei ders van de drie vakbonden noemden de regeling, die vrHdag werd bereikt, „eerlijk en redelijk". De half miljoen spoorwegmannen kregen al sinds het begin van dit jaar een voorlopige opslag van vijf procent, die hun was toegekend toen bepaalde groepen dreigden in staking ie gaan. De loonsverhogingen aullen de staat een bedrag van 400 miljoen gulden per jaar extra koeten. De ministers Beerman en Visser hebben het A.-R. Tweede-Kamerlid mr. Rooien laten weten, dat ze niet binnen de gebruikelijke termijn kun nen antwoorden op zijn vraag, hoe het staat met het overleg over de inscha keling vah de koninklijke marechaus see bij het verkeerstoezicht, door mi nister Visser in de Tweede Kamer aangekondigd. De bewindslieden heb ben de heer Roosjen ten hoogste een maand uitstel gevraagd. Een voorbeeld van wetsontduiking van overheidswege, dat niet genoeg gelaakt en betreurd kan worden, noem de prof. mr. G. de Grooth op de te Nijmegen gehouden jaarvergadering van de Nederlandse juristenvereni ging de gang van zaken met betrek king tot de zogenaamde voetbalpools. Een privaatrechtelijke rechtspersoon (de K.N.V.B.) wendde zich tot de re gering met een concreet voorstel voor een nationale voetbalpool. Door de toenmalige kabinetscrisis bleef de reactie van de regering enige maanden uit. De vereniging ging toen ln alle openlijkheid een verboden loterij or ganiseren en de regering vond het on rechtvaardig, dat van die flagrante en voortdurende wetsovertreding, op gro te schaal gepieegd. aanstonds een ver volging zou worden ingesteld. De Jus titie bleef passief, behalve dat na ge ruime tijd een vervolging werd inge steld, gedurende de ganse loop waar van echter aan de feitelijke voortzet ting van het onwettig bedrijf geen stro breed in de weg werd gelegd. Het was niet aan te nemen, dat een zinnig mens het verweer van de K.N.V.B een kans kon geven. Na de uitspraak van de hoge Raad, die de voetbalpool verklaarde te zijn in strijd met de loterijwet, ging de heer Brunt, secretaris van de K.N.V.B. één deurtje verder bij Justitie binnen Hij kon een uur na het arrest met een vergunning van de minister, on danks het zojuist gewezen arrest, zijn bond verblijden en ondanks het feit, dat 's ministers ambtsvoorganger had betoogd, dat de Loterijwet een ver gunning niet toeliet omdat er geldprij zen werden uitgeloofd en het niet ging om een doel van wetenschap, kunst of een ander algemeen belang. Ook bij de voorwaarden heeft men lippendienst bewezen aan de woorden der wet. In tussen groeit en bloeit de onwettige loterij van de K.N.V.B. Prof, De Grooth vond de vraag inte ressant of de aldus gegeven vergunnin gen niet ongeldig zijn, zodat nog elke dag met toestemming van de minis ter van Justitie overtreding van de Loterijwet plaatsheeft. Naar de stelli ge overtuiging van prof. De Grooth zou de Hoge Raad, voor deze vra»g geplaatst, haar bevestigend beant woorden. De vergunning, krachtens art. 3 van de Loterijwet, waaraan de* thans week in week uit spelende voet balpool haar geldigheid moet ontle nen, voldoet slechts in wat in woor den ls geformuleerd aan de in dat ar tikel gestelde eisen. In werkelijkheid wordt om geldprijzen gespeeld en geen zinnig mens kan volhouden, dat de loterij uitsluitend strekt ter bevor dering van het algemeen belang. De woorden van de vergunning vormen slechts de facade, waarachter een in wezen ongeoorloofde loterij schuil gaat. -* - HET hart (tijdelijk) niet bezwaard door ethische problemen rond de reclame, zoals die „in levende beel den" tot ons kan komen via filmdoek of te eniger tijd wellicht via het televisiescherm, hebben we dezer da gen gekeken naar wat reclame-vak lieden ons plegen voor-te-sehotelen om de produkten van hun opdrachtge vers een plaatsje in ons huis te bezor gen. De oorspronkelijkheid van velen trok aan ons voorbij op de „reclame- filmdag" van het Nederlands genoot schap voor reclame, die dit jaar in een Amsterdams theater de filmkinderen uit het huwelijk film-reclame liet pa raderen. Deze dag vol loftuitingen op produk ten van nylon tot bier liet de toe schouwer, al naar zijn geaardheid, ver moeid, tevreden, onthutst of veront rust achter. Nederlandse film de bes te die er zijn naar men mag vermoe den omdat ei* een onderscheiding van het Genootschap te verdienen was, waren er te zien: vooral bedoeld voor bioscoopreclame. De Nederlandse producenten voor t.v.-spots hielden er jaarmarkt: ze toonden eigen produkten en keken naar de manier waarop anderen het doen. Zowel films als „spots" van bui tenlandse maatschappijen raasden over het doek: Franse, Deense, Zwitserse, Duitse en. Engelse. Hieruit was een re presentatieve collectie samengesteld en zelfs hoogtepunten waren te zien: men had de beschikking over films, die op het Filmfestival te Cannes (wat men terzijde ook over een der gelijke affaire mag denken) een be kroning hadden gekregen. De prijs van het Genootschap een week gratis vertoning in een middel groot theater was voor een produkt van de N.V. Joop Geesink's Filmpro ductie „Starfilm", dat de heer Ronny Erens, in opdracht van de N.V. Tonne- ma te Sneek, produceerde: „Lekker en gezond" had het filmpje als titel mee gekregen. De jury bestaande uit mensen, die allen uit de commerciële sfeer kwamen had dit brokje film gekozen uit tien inzendingen, waar voor vier maatschappijen de verant woording dr legen. De winnenae mm zou dus het top produkt van dit jaar moeten zijn: het jury-rapport sprak lovend van een „zeer goed gespeelde film", die „te gen een origineel decor op levendige en frisse wijze dc reclameboodschap verantwoord overbracht". Wat de reclameboodschap betreft mag dit waar zijn: de zuurtjes werden er wel „ingehamerd"'. Anderzijds: over de levendigheid en de frisheid als men daarmee bedoeld het tempo en de smaak van de '.uurtjes bestaat ook geen twijfel. „Met ,,goed spel" zal dan wei bedoeld zijn, dat Thorn Kelling. Rijk de Gooijer en Erik Flooyer erin Zij die de beide Vrije Universiteit» dagen op 6 en 7 juli te Deventer willen meemaken en logies bij parti culieren wensen, kunnen zich daar voor tot 1 juli opgeven bij mevrouw J. H. Struikenvan der Woude, „De Schalkhof', Schalkhaar; tel. 06700— 3200. De telexkamer van het A.N.P. Den Haag. in D' Bij het A.N.P. zijn re zo langzamerhand wel gewend geraakt aan deze brieven. Helaas Is er zelden of nooit Iemand onder die briefschrijvers, die In een PS vraagt: „Zeg, wat is dat A.N.P. nu eigenlijk;" Want hens, de meesten weten het (jniste) antwoord niet. directeuren de suggestie om in Nederland een nationaal persbureau te stichten. Hij opperde dit tijdens de rond vraag. Het ballonnetje, dat h|j opliet, werd door de aanwezigen met geestdriftige ogen bekeken. En ruim een jaar later was het nationale persbureau er. Met de heer Van de Pol als directeur. Nu hij er 25 jaar op heeft zitten, gaat h|j met pensioen. Bjj de start van het ANP werden de nieuwsberichten voor de dagbladen uitgezon den via de zakelijke zender in Scheveningen. Een keu rige stem las het nieuws Vrijdag is de.es-jarlgedirecteur van de N.V. Luchthaven Schiphol, de heer rJ.. F. M. Dellaert, zowel door de Bel- iïi<ciie regering als door de KLM onder scheiden. Eerst speldde de Belgische consul-eeneraa! in Amsterdam, de beer Ti R de Vleeshouwer, de scheidende directeur, die over een week met pen- •ioen gaat.de versierselen op de borst, die behoren bij de benoeming tot offi cier in de Kroonorde van Belgie. Ver volgens overhandigde de president directeur der LjuM, de heer I. A. Aler, hem de zilveren medaille van verdien sten der KLM. zoals ln «en begeleiden de oorkonde vermeid stond, bem toege kend „voor zün langdurige en zeer vruchtdragende arbeid In het belang van de burgeriuchtvaart". Het Algemeen Nederlands Persbureau gaat op 1 juli zijn 25-jarig bestaan vieren en zal uit bescheiden; heid ongetwijfeld ook bij dit feest niets ondernemen om de vele misverstanden, die over het A.N.P. bestaan, uit de weg te ruimen. Het zal ons trouwens niet ver bazen als de radionieuws dienst straks met geen woord melding maakt van het jubileum. Het is maar de vraag of bet A.NJ5. zelf dit als nieuws beschouwt. LATEN wij daarom van deze gelegenheid ge bruik maken een ernstig misverstand uit de wereld te helpen: het A.N.P. i» geen eigendom van de re gering en zal dat nooit zijn ook. Het is een onafhanke lijk nieuwsagentschap, dat het nieuw* zonder aanziens des persoons doorgeeft. Wie dan de eigenaars van het A.N.P. zijn? Alle Ne derlandse dagbladen, met uitzondering van het com munistische dagblad „De Waarheid", waar men er trouwens zeer aparte op vattingen over wat nieuws is op nahoudt. Uit de dagbladdirecteuren wordt een raad van beheer gekozen, die de directeur en hoofdredacteur van het A-N-P benoemt. Dezen zijn voor hun heleid verant woording schuldig aan de dagbladdirecteuren. De taak van het A.N.P. Is: zoveel mogelijk nieuw» op zo snel mogelijke wijze bij de kranten le bezorgen. Dat kost natuurlijk veel geld. wat bijeengebracht wordt door de kranten. Mocht er aan het einde van het jaar een tekort zijn. dan wordt dit bijgepast door de kranten. Maar tegen woordig slaagt het ANP erin zich te bedruipen. Het persbureau heeft na melijk buiten de kranten eigenaars ook nog een aan tal klanten. Zo verkoopt het jaarlijks voor 600.000 galden aan marktberichten aan daarin geïnteresseerde ban delaren. Dit is een soort bij verdienste. t N mei 1934 deed de heer 1 H, H. J. van de Pol. directeur-hoofdredacteur van de Delftsche Courant, op een vergadering van de Vereniging van Dagblad voor met dicteersnelheid. Op de redactiebureaus zaten jonge verslaggevers met een koptelefoon tegen hun oren te luisteren en lieten ze nuwachtig hun schrijfma chines ratelen. Kregen ze plotseling een hoestbui, dan misten ze een paar regels. Daar was niets aan te doen. Soms belandde zo'n koker met berichten in een sloot en moesten de krantenlezers vierentwintig uur wachten op het inmiddels al oud ge worden nieuws. rjABY ANP beschikte D echter vrij snel over een gesloten telexnet, waar door de kranten in snel tempo het nieuws binnen kregen en nog altijd krij gen. De telex was destijds nog een indrukwekkende nieuwigheid. De heer Van de Pol „Ik weet weinig van techniek af, maar heb een hobby voor nieuwe din gen" wilde dolgraag van het gesukkel met de zake lijke zender af en zag wel wat ln de telex. Het zou al leen een beetje veel geld gaan kosten. De PTT, waar men de be tekenis van een goede en snel geïnformeerde dag bladpers begreep, was be reid de helpende hand te bieden. De kranten behoef den maar heel weinig voor de telexverbinding te beta len: 350 gulden voor één toestel per jaar. Dit lage ta rief is nog altijd van kracht. „Het is er voor de PTT echter wel uitgekomen", meent de heer Van de Pol. „want de kranten hebben een geweldige reclame voor de telex gemaakt. Vele be drijven gingen ook al gauw tot aanschaf over. Het is een zeer bloeiend transmissie- middel geworden," echter, van 1 september 1943 af, het illegale ANP- Door draadloze ontvangst machines, gestolen uit het een paar honderd meter verderop gelegen genazifi- ceerde ANP, werd het we reldnieuws van Renter nit Londen opgevangen en in beknopte vorm doorgegeven aan de illegale organisaties. Vooral het College van Vertrouwensmannen heeft van deze nieuwsdienst ge profiteerd. HET ANP beschikt thans over bijkantoren in Willemstad en Paramaribo. Een bericht, dat in het hoofdkantoor in Den Haag op de telex wordt gezet, be reikt kort daarna tegelijk de redacties van meer dan zestig kranten. Binnenkort begint een proefneming met een nieuw transmissiemiddei een zogenaamde facsimile-zen der die het nieuws vijf keer sneller zal overbrengen dan de telex. President-di- recteud Van de Pol twijfelt er niet aan of dit nieuwe apparaat zal de nu ver ouderde telex verdringen. SNEL was deze radio methode bepaald niet Kort na de bevrijding heeft men met de zender „Herrij zend Nederland" weer enige tijd van dit primitieve systeem gebruik moeten ma ken. Vele verbindingen wa ren toen verbroken. Het ANP heeft in die op windende dagen ook gebruik gemaakt van motorkoeriers en vliegtuigje*, die boven afgelegen steden het nieuws afgooiden. OG één dag na de capi- tualtie in mei 1940 kon het ANP zijn gang gaan; nieuws op objectieve wijze verstrekken. In de nacht van 14 op 15 mei stapte een vertegenwoordiger van de Duitse Ambassade het re dactiegebouw binnen en was bet afgelopen. Het ANP heette in de volksmond al gauw Adolfs Nieuwste Pa pegaai. In het hnis van wijlen de heer J. C. E. baron van Lynden in de Aiexander- strsat in Den Haag werkte ZELF gaat hij werken aan wat hij een oude droom noemt: de oprich ting van een Europees pers bureau. „Geen voorlichtings bureau, maar een zuiver nieuwsagentschap. De we reldpersbureaus zijn vrtiwel alle in handen van Engelsen en Amerikanen, die nu een maal een bepaalde kijk op de gang van zaken hebben. Zo'n Europees nieuwsbureau zou de Europese kUlt op hel nieuw* moeten verspreiden. Ik ga er nu een studie aan wijden, maar eenvoudig zal het zeker niet zijn." De 25 jaar bij het ANP zijn overigens ook niet altijd even eenvoudig geweest Maar daar heeft u, als luiste raar naar de radio-nieuws dienst van het ANP, nooit iels van gemerkt. En dat is toch wel een compliment waard. (Van een onzer verslaggevers) Er moet bij de zeestrijdkrachten van de Kon, Marine een merkwaar dige naamsverandering plaatsvinden omdat bij Koninklijk Besluit van 11 februari lgïl nummer 81 werd be paald, dat altijd een schip van oor log de naam van Van Speyk zal dragen. Nu de minister van Defen sie heeft beschikt, da' het verouder de fregat Hr. Ms,' Van Speyk uit de sterkte van de zeemacht moet wor den afgevoerd, zal een ander mari neschip de naam van Van Speyk dns moeten krijgen. het probleem is thans als volgt op gelost: de reeds 34 jaar oude en thans als wachtschip in Viissingen nog dienst doende Hr. Ms. Flores zal in Hr. Ms. Van Speyk worden omgedoopt -in afwachting van het moment, waarop de marine een nieuw oorlogsschip de naam van Van Speyk kan geven. De luit. t. z. der 2e klasse Jan Ca- rel Josephus van Speyk werd bij Koninklijk Besluit in 1831 geëerd omdat hij als commandant van Zr. Ms. kanonneerboot No. 2, op 5 fe bruari 1831, bij de blokkade van Antwerpen, een lont in het kruit wierp en met zijn schip de lucht in vloog toen een menigte woedende Belgen het oorlogsschip besprongen. Het fregat Hr. Ms. Van Speyk, dat thans buiten dienst wordt ge steld, was gebouwd ais kanonneer boot. viel in Duitse handen, werd na de oorlog teruggevonden en in dienst gesteld, voornamelijk als sta tionsschip in de Nederlandse Antil len. Veel beroemder is Hr. Ms. viores, die in mei 1940 naar Engeland uit week, daar behoorde tot de „Theems-verdediging", vervolgens tot april 1943 zware konvooidien sten onder de Britse kust ver richtte, in de zomer van 1943 deel nam aan de geallieerde landingen op Sicilië en, na terugkeer in Engeland met een prachtige staat van dienst, in juni 1944 onderdeel uitmaakte van de invasievloot bij Normandië. De Engelsen noemden dit schip en zijn zusterschip Hr. Ms. Soemba „de verschrikkelijke tweeling", Montgomery ward declareert een regelm kwart.div. van 0,50 Kans*» City Southern A dochtermtjen Netto-winat 4 maanden per 30 «Dril $3,353.794 t3.473.a37) ot 5 3.01 (3.13) Der aand. slaagden te blijven lachen met een mond vol zuurtjes. Jammer is alleen dat deze deugden maar zeer zijdelings met filmen te ma ken hebben he is het fotografisch re gistreren van snoepende artiesten. In deze vlug-afgedraaide-lichtbeelden, ontbrak (te) veel van wat men in een bekroonde film mag verwachten: oor spronkelijkheid, wat „avant gardisme", wat „lichtspielerei", een opwindende montage, een fascinerend camerage bruik, een levendig gegeven. Het was een zo-die-gaat produkt, waarin bij het toch veronderstelde compromis filmreclame, de film het onderspit dolf. Dat is niet de schuld van producent of opdrachtgever, noch van hun «taf. Zij willen en van hun standpunt uit terecht een film die zuurtjes ver koopt. Of dat lukt zal de tijd leren. De „schuld" ligt bij de jury, die door haar bekroning nog eens dui delijk onderstreepte, dat waar het om de commercie gaat de kunst meestal spoedig op apegapen ligt. O TOCH zijn deze filmdag werkjes op het doek gekomen, ook van Ne derlandse zijde, die recht hebben op waardering. Films, waarin originaliteit, inspiratie, humor en vakmanschap we| gecombineerd werden tot een „adver tentie", die aan artistieke maatstaven getoetst kan worden. Films, waarin spits en ritmisch getoverd wordt met filmische mogelijkheden. Als we de ter beoordeling ingezon den films onder het vergrootglas der kritiek leggen, zijn er hooguit twee produkten aan te wjjzen, die jn aan leg aan deze voorwaarden voor een aanvaardbare film voldoen. Wat blijft van deze (film)-dsg i« het signaleren van hoogtepunten, die er te weinig waren om van een positieve totaalindruk te kunnen spreken. Het werd een confrontatie met tientallen manieren om het publiek via keihar de kwasi-fiimische „sales talk" goe deren en diensten aan te bieden. Af en toe als een tonicum voor hen, die de cinematografie een goed hart toedragen wat poëzie, humor, char me of gewoon puur vakmanschap. Maar dan slechts om bij de com mercie te blijven als een gouden tientje tussen een handvol koperen centen. De jury sprak, in het algemeen oor delend over het karakter van de Ne derlandse reclame-film, over „platge treden paden en te grote gelijkvormig heid": een jury heeft toch altijd tot op zekere hoogte wel gelijk. N.H.H. Weer heeft aan de Marnlxatrait het „Playhouse International" de deuren van het Bellevuetheater geopend-ivoor vreemdeling en stadsbewoner, want vanaf vandaag is het nieuwe pro gramma, thans onder de titel „Going madly Dutch", in xee gegaan. Het was nogal koel 1» het Bellevuezaaltje, maar dat kwam door de functionerende air- condition. Toch leek die koelte ook bij het pro gramma te horen, want helemaal over tuigend zoals wij ons dat van het suc cesvolle vorige jaar herinneren, klonk het 'ditmaal niet. Zeker,, de voorstelling werd onder d« moeilijkste omstandighe den gegeven; vlak voorde gala-première en slechts voor een aantal persmen sen. Maar het lag ook aan de teksten. Deze waren, althans vóór de pauze, veel minder puntig, en echt leuk. Maar het groepje mensen, dat zich presenteerde, het eerste Engels spre kende cabaret, heeft zich stevig door de spelappel heengebeten, en, ondanks de tegenslagen, alles gedaan wat mo gelijk was. Het programma bestaat utt heel korte schetsjes, liedjes, dansjes, maar zonder het specifiek cabareteske ele ment waar bet de spitsheid, ironie ot hekeling betreft. Niettemin waren er goede dingen voldoende. "I always lay hello to a flower" was met de kostelijke beremuts-wacht bij het Buckingham Palace een van de origineelste uit schieters. Vivien Grant en, John Hay wood zijn stellig de beide beste mede werkers, die met alle uitbundigheid hun clowneske en komische mogelijk heden demonstreren. Kostelijk zoals Vivien Grant „litte Nell" bracht. Ver der speelden mee Wendy MeClure, Maureen Hartley, Barbara Halliwell, Dennis Wood, Ray Warwick en Bryon O'Leary. Er waren praktiscne decors van H. v. Borssum Waalkes, C. v, H, 9 De 12-jarige Henk Grasher, wo nende te Leur bij Wijchen, is toen hij met de loonwerker W. Steeg onderweg naar buis achter een boerderij voor on weer schuilde, door de bliksem ge troffen en op slag gedood. De 34-jarige loonwerker klaagde over hoofdpijn doch behoefde zich niet onder genees kundige behandeling te stellen. r? De federatie van Mali, 's werelds jongste staat, heeft de secretaris-gene raal van de Verenigde Naties Harn- marskjöld formeel om toelating tot d» Volkerenorganisatie verzocht. Mali, be staande uit Senegal en de vroeger* Franse Soedan, werd 20 juni onafhan kelijk. De officier van Justitie bij de Dordt- se rechtbank heeft zes maanden geëisl tegen de 34-jarige U. H. N., nu. te Dordrecht, die begin 1958, toen hü ia Djakarta b(j de Nederlandse diplo®*- tieke vertegenwoordiging werkte, drie postwissels van resp. 18.000, 10.000 en 8800 roeplah had verduisterd. HU hsa het geld geïncasseerd en in eigen zak gestoken. Later had hij de bedragen toch geboekt.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1960 | | pagina 4