i Voorne's burcht herrees uit domeinrekeningen vakantie in de turf Vuil-water deskundigen varen de Rijn af H Frisia kwam gemakkelijk Europoort binnen 't Zinkske, internationaal ontmoetingspunt Huis met zeven bezems gekeerd Kastelenstichting hield excursie Camera met veel nieuwe mogelijkheden Meisje na val uit raam overleden Studiereis eindigt in Rotterdam Dr. Dijkstra van URL hoogleraar Ondanks het slechtste tij DE ROTTERDAMMER MAANDAG 24 SEPTEMBER ^jURBEGUM LALANI plukt bessen. Watervlug ritsen haar ranke handen de blauwe bolletjes van de struiken. Een bijna volle mand staat naast haar op de grond. De zon brandt haar op de lange zwart glanzende haren, op haar kleurige blouse. Maar ze merkt het nauwe lijks. Welhaast werktuiglijk gaan haar handen van de struik naar de mand, die deze middag nog vol moet. - Are you happy? - Yes, of course, it's wonderful, zegt ze, terwijl ze de haren van voor de gitzwarte ogen wegschudt. - I love Holland, I like the berries. - Zwaar werk? Nurbegum lacht de vraag weg en zegt alleen: de mand móet vol. Nurbegum, he-t 19-jarige meis je uit Uganda, spreekt Engels zonder accent. Ze woont ook in Engeland, ze studeert er. Uit Londen kwam ze naar de Bra bantse Peel om er bessen te plukken. Drie weken achtereen staat ze nu tussen de struiken op de kwekerij van Peter van V/ell even buiten het Peeldorp Helenaveen. Samen met nog en kele tientallen jongeren, studen ten en scholieren uit alle delen van Europa en daarbuiten. Werken en praten In the peat" Ook meisjes GISELA BEUSCHEL .- vriendelijke Hollanders Vermoeiend Gastvrij Opdrachten én daden mmi (Van een om er redactearen) De rijke en bovenal charmante Jacoba van Beieren heeft in haar korte, rusteloze leven, dat een aaneenschakeling is geweest van reizen en trekken, ook nog langere of kortere tijd doorgebracht op de burcht van Oostvoorne. Dat was o.m, het geval kort na haar geheime huwelijk met Frank van Borselen in 1432. Van deze burcht heeft de tijd niet meer gelaten dan wat resten, die te vinden zijn ach ter Oostvoorne's pittoreske raad huis. Bron Offer Bezems BRUNOTT En om dat begrip en die vriendschap aan te kweken ploe teren Ranko Milovanovic' en Herward Engels samen in de turf, vullen Nurbegum en stu dente-kleuterleidster Marianne van Roode (Purmerend) samen hun mand met bessen en trekken Engelsen, Portugezen, Marok kanen, Duitsers en Nederlanders iedere ochtend samen naar het bouwwerk. Onder dit motto: not only words but also acts niet alleen woorden, maar ook da den,... hü... beduidend goedkoper Doel? Jongeren te ontmoeten in in ternationaal verband. Met elkaar te praten, met elkaar samen te leven, met elkaar te werken. Ontmoetingspunt is t Zinkske in Helenaveen, een werk kamp van de Stichting Internationale Werkkampen, die zich dit tot doel stelt. op alle oorbare wijzen mee te wer ken aan het bevorderen van internatio naal contact, het stimuleren van maat schappelijk, cultureel en sociaal werk. en de vorming van jonge mensen... En met dit doel ook komen deze zo mer de honderdtwintig jongeren bijeen. Nurbegum zegt: „Ik ben naar Ne derland, gekomen om het land te le ren kennen. Ja, ik was er al eerder geweest op een trip door Europa. Maar ik wil het nu anders zien. Door er te werken en te praten. Ik wil de mensen leren kennen en boven dien studenten uit andere landen ont moeten. Zelf studeer ik geschiedenis, in Londen. Zodra ik daarmee klaar ben ga. ik terug naar Uganda. Ik wil er lerares worden, die hebben z« bij ons hard nodig." Drie kampen worden er deze zomer gehouden. En het is dit jaar voor bet eerst dat de studenten kunnen worden gehuisvest in een permanent kamp. Vijf houten barakken hebben ze er tot hun beschikking. Barakken waarin tot voor kort Puw-arbeiders waren gehuis vest. Toen 'bet aantal werklozen in Ne derland terugliep, kwam het kamp leeg te staan en gaf het Rijk de stich ting (die nauwe relaties onderhoudt met het Nederlands Bureau voor Bui tenlandse Studentenbetrekkingen) de barakken ter beschikking. Zegt Sief Dijkman. 26. rechten-stu dent in Leiden en leider van de kam pen: „We zijn self-supporting, uit noodzaak. Alles moet worden betaald. Daarom is het voor de scholieren en fctuctentea ook een werkvakantie." Nurbegum Lalani is een ran de ruim honderd stu denten en scholieren, die in 't Zinkske (inzet) 'hun vakantie komen doorbrengen om op deze manier intemnationale contacten te leggen. Het is dit jaar voor het eerst dat de Stichting Internationale Werk kampen hier in De Peel een werkkamp organiseert. Waarschijnlijk wordt het een permanent kamp, dat eventueel ook gebruikt zal kunnen trorden voor studentenconferenties. 35 Om half zeven is het reveille, om half acht ontbijt en dan op de fiets naar het werk. Naar de „bessenplan- tage", naar de turf of naar het aan nemersbedrijf in Venlo. Daar werken de jongens én de meisjes tot vier uur. De meesten ritten de turf. De Peel is tenslotte een turfstreek. Ze stapelen de door een machine uitge graven en versneden turf op, opstoe- ken noemen ze dat hier, ze verladen de bmine blokken In de lorries. Dat is zwaar werk, ja, maar de meesten doen het met plezier. On danks het feit dat ze er zelf niets mee verdienen. De veenderij be taalt er zo'n tientje per dag per per soon voor. En dat geld komt in de kas van de stichting. Die betaalt er de huur van de barakken mee, het eten en. de excursies die zo nu en dan worden gemaakt. Pas zijn we naar Eind-hoven geweest. We hebben er een brouwerij bezocht en de Daf- fabrieken. Dan gaan we ook nog een keer naar Amsterdam. Voor de meesten is het werken „in de turf" werk dat ze nooit eerder hebben gedaan. Velen hebben er zelfs nooit van gehoord. Die Portugees, die student uit India, die rechten-student uit Zuid-Slavië. ze keken eerst wei wat vreemd op toen ze op het veld kwamen. Nu, na een paar dagen a,, werken ze of 'ze nooit anders hebben gedaan, „We are in the peat", zeggen ze met een kleine variatie op het .,we are in the mood". Ook de meisjes werken op het turf- veld. Als ze dat willen althans, want alle mensen in het kamp zijn vrij om te kiezen welk werk ze willen doen. Veel meisjes kiezen de bessen om dat dat wat lichter werk is. En voor het eerst bebben we nu ook een con tract kunnen sluiten met een aanne mingsbedrijf in Venlo. Daar knappen onze mensen de klusjes op. Zegt aannemer P. Knops: Ik ben zeer tevreden over de eerste resulta ten. Natuurlijk, het zijn geen vakmen sen, maar daarom ook doen ze het werk van de ongeschoolden. Ze zijn voor mij een welkome aanvulling in de personeelsbezetting. En: het zijn prettige mensen om mee te werken. Ze zijn enthousiast." Een gelijkluidend commentaar van Peter van Well: nog niet de gemid delde dagproduktie van de normale plukker, maar de prestaties worden steeds beter. De meisjes en jongens worden per kilo betaald. Ze krijgen er het normale loon voor: veertig cent. Werken vormt een belangrijk onder deel van het dagprogramma in het studenten-werkkamp. Maar is niet het belangrijkste, zegt Stef Dijkman, die zelf voordat hij de leiding kreeg ook enige tijd In de turf heeft gewerkt om het werk te leren kennen. Het be langrijkste van deze kampen Is het contact tussen de mensen. Samen werken geeft dat contact na tuurlijk al in belangrijke mate. Maar er wordt ook veel gepraat. Er zijn discussieavonden, waarop ied-er iets van zijn land vertelt, er zijn dans avonden waarop de vermoeidheid er uit wordt getwist en soms gaan we met z'n allen naar het doTp. Het plaat selijke café doet dan goede zaken. Overigens ziet men de jongens niet alleen om de klandizie graag komen. De mensen praten graag met hen. Ze zijn hier erg gastvrij en nog niet be ïnvloed door het toerisme. Soms zeg gen arbeiders: we hebben jullie nu zo dikwijls aan het werk gezien, nu wil len wij laten zien dat we de beroerd- sten niet zijn. En dan worden er rond jes aangeboden. Dat het dorp sympathie voor de groep koestert blijkt ook uit het aan bod van de jazz-band, The Blue Ra- zing Band, die gratis een avond in het kamp optrad evenals de harmonie van Deume. De enige Joegoslaaf in het kamp is Ranko Milovanovïc', 26 jaar oud en student in de rechten in Belgrado. Ik vind het prettig kennis te maken met studenten vit andere landen, zegt hij. Zwaar werk in de ,.peat"? Och, valt wel mee. In Joegóslavi'è heb ik ook eens een werkkamp mee gemaakt. We werkten aan de grote autoweg van Zagreb naar Belgrado. Die is bijna helemaal door jongeren aangelegd. Vele studenten in Joego slavië werken nog in de vakanties. Niet verplicht, neeop basis van vrijwilligheid. Minder tevreden is Jet Wiers (Heemstede) 19 jaar en ne: van het gymnasium. Mistroostig zit ze op een stapel turfblokker., een melkbus vol thee naast zich. Het werk is me tegen gevallen, zegt ze. Te vermoeiend en we krijgen te weinig slaap. Om half zeven opstaan is niets voor mij. Herward Engels (19) uit Munchen, juist einddiploma gymnasium, lacht zulke bezwaren weg. hij is dan ook een Beier. .Zijn grote hobby: fietsen. Een gToot deel van de reis naar de Peel heelt hij ook per fiets afgelegd. Holland? Fijn laiüH, lëuke meisjes. Gerda Scheltes (18) uit Oegstgeest is een van de groep, die in de bouw is ge gaan. Ze heeft dit jaar eindexamen gymnasium gedaan en gaat straks in Amsterdam Nederlands studeren. Het werk is haar meegevallen. Het is de tweede maal dat ik aan een werk kamp deelneem. Vorig jaar was ik op Corsica, zegt zij. We moesten daar De voertaal in het kamp is Engels. En dat gaat uitstekend, zegt Stef Dijk man. Een taalbarrière is er niet. Op de meeste universiteiten en scholen in het bnltenland immers, wordt wel En gels gedoceerd. Eén in hun taal zijn de kampbewoners ook één in hun commentaar over Nederland: zeer gastvrij. Kirsten Paulsen een 19-jarig meisje uit het Noorse Bergen, die juist het gymnasium heeft doorlopen en nu gaat studeren („wat weet ik nog niet"), zegt: de Nederlanders die ik heb ont moet zijn prettige mensen. Jammer dat ik ze niet kan verstaan. De Neder landse taal is moeilijk. Giseia Beuschei (20) uit Neurenberg, lerares handenarbeid en huishoudkun de: de Nederlanders zijn vriendelijk en ze hebben humor. Ik heb vorig jaar een studentenkamp in Duitsland meegemaakt en ontmoette daar een paar Hollanders. Toen wist ik ineens waar ik dit jaar naartoe zou gaan. HERWAARD ENGELS fietsen naar de Peel stenen sjouwen voor de aanleg van een weg. Dat was heel wat zwaarder dan het werk dat we nu moeten doen: het hout voor de betonstortingen schoonmaken. Ruth Hammersland (18) een klein tenger blond meisje uit een dorpje bij Bergen in Noorwegen koos de turf, na eerst een dag tussen de bessen te heb ben gewerkt. Ze vindt het prettiger werk. Veel bukwerk, ja. maar daar wen je na een paar dagen wel aan. Het is geestelijke ontspanning. In sep tember gaat ze chemie studeren in Bergen. Toezicht op het turfveld houdt Henri de Kwaateteniet, uit Gouda en onder wijzer op de Rotterdamse lagere school De Hogebomen aan de Barkas straat. We hebben een bijzonder pret tige groep, zegt hij. Er wordt hard ge werkt. Ook de meisjes doen hard mee. We hebben cr een Frangaise bij, die voor de zwaarst gebouwde Duitser niet onderdoet. De beste werkers? De Engelsen en de Duitsers. Jongens uit zuidelijke lan den moet je nog wel eens aansporen. Die werken een half uur hard en gaan dan een tijd staan praten. Maar het zijn leuke knapen. Vanuit een klein kantoortje In een van de houten barakken runt Stef Dijkman de kampen. Hij zorgt ervoor dat het werk goed marcheert, dat er avonden worden georganiseerd. Hij maakt het corvee-schema op, onder houdt het contact met de kampbeheer der. Hij zegt: ik hoop dat de stichting hier voorlopig haar kampen zal kun nen blijven organiseren. Sinds 1954 houdt de stichting al kampen in Ne derland, maar dit is het eerste dat we permanent kunnen noemen. Het Is een experiment, maar het lijkt een succes te worden. Ik hoop dat we meer werk opdrachten krijgen. Jammer, dat we pas kort tevoren wisten dat vlak voor Ranko Milovanovic (rechts) 26, student in de rechten in Belgrado, stapelt j,et kamp een nieuwe weg wordt aan. turven Stef Dijkman, leider van het studentenkamp, laat zxen hoe dat gelegd. Dat had een mooi karwei ge snel kan weest. STEF DUKMAN Lvi- véél reacties-v-f In het buitenland verrichten studen ten veel van dergelijk werk. Ook in kampen. Dat zijn de kampen van de zusterorganisatie van de stichting. Veel Nederlanders nemen er aan deel, de stichting verzorgt de uitzending van hen. De projecten bestaan in de regel uit werk in de buitenlucht: wegenaanleg, het bouwen van jeugdherbergen of hui zen voor vluchtelingen, druivenplukken en andere oogstwerkzaamheden, kerk restauratie, het bouwen van lawine dammen. Meestal wordt veertig uur per week gewerkt. Het kost de studen ten niets, alleen hun reis. Hun verblijf verdienen ze zelf. De meesten gaan naar deze kampen om het contact met buitenlandse stu denten. En daarom zijn ook de buiten landers naar de Peel gekomen. We ho pen dat volgend jaar ook mensen uit het oostblok aanwezig zullen zijn. Maar' dat is alleen mogelijk als we dit jaar op de exploitatie van het kamp overhouden. Met dat geld zou den we de reis van deze studenten, bijvoorbeeld uit Polen, kunnen beta len. Dat het kamp in Helenaveen bij de studenten is aangeslagen blijkt uit het aantal reacties, dat na ajloop van een kamp in 't Zinkske binnen komt. Brieven uit alle delen van Europa van studenten, die schrijven dat zij hun ervaringen in het kamp nooit zullen vergeten. Velen verzeke ren dat ze volgend jaar beslist te rugkomen. Iedere groep, die In 't Zinkske arri veert, wordt door burgemeester Hoe bes van Deume ontvangen op het ge meentehuis. Bij de opening 'van een van de kampen deze zomer zei de bur gemeester eens: „deze kampen vor men een tegenwicht van de internatio nale conferenties waar diplomaten en regeringen praten over de vrede, maar er niet in slagen die te berei ken". „Ik geloof", ging de burgemeester verder, „dat het voornaamste wat jul lie hier zult leren is, dat alle mensen in hun hart vrede willen." Een van de Engelse deelnemers zei het op het gemeentehuis zo: het voornaamste is dat wij over drie weken in ons hart de 'overtuiging mee naar huis nemen •ét+t. /WW» Studenten-Peelwerkers Maar eens moet het een sterke, trotse burcht zijn geweest, gebouwd op een heuvel en waarschijnlijk da terend uit het midden van de twaalf de eeuw. In feite was het geheel niet meer dan een toren op een kunstma tige hoogte opgetrokken met in de na bijheid gebouwen om te wonen. Dit type burcht hield mede verband met de wijze van vechten Ln dat tijdperk. Door het bouwen van een hoge toren kon men de vijand, die tot aan de voet naderde, gemakkelijk bestrijden. Toen later het gevecht uit de hoogte door nieuwe strijdmiddelen overging in het gevecht in de diepte werd het type als verouderd beschouwd. In het begin van de dertiende eeuw werden dergelijke burchten in Frankrijk al niet meer gebouwd. Zij hadden nl. ook het gevaar, dat de vijand altijd de mogelijkheid had zich door de heu vel naar binnen te graven, al werd getracht dit te ondervangen door het bouwen van diepgaande pijlers en grondbogen. In de zestiende eeuw was de burcht van Oostvoorne al in ver val geraakt. De begunstigers van de Nederlandse', Kastelenstichting hoorden dit zaterdag': jl. van de heer J. Renaud tijdens de excursie, die de stichting had georgani seerd naar kastelen op de Zuidhollandse eilanden. Zo stonden op het programma van die dag bezoeken aan het slot Rhoon, aan het oude Huis te Pendrecht, aan de burcht van Oostvoorne, aan het kasteel en het ambachtshuis van Heen- vliet en aan het Huis De Oliphant, een edelmanswoning. gebouwd in 1592 en ge legen aan de Wieldijk tussen Heenvliet en Nieuwesluis. De burcht van Oostvoorne waarvan in 1984 de resten werden blootgelegd en sindsdien de muren enigszins zijn opge trokken en hersteld, trok wel een bij zondere belangstelling, mede door de uitvoerige toelichting, die er werd gege ven. moedeliik heeft tot het complex ook een boerderij behoort. De burcht van Oostvoorne was niet altijd bewoond, maar toch werd de hof steeds in' orde gehouden voor het geval er onverwacht bezoek kwam. Maakte de heer van te voren plannen er heen te gaan dan gingen zeven knechten voor uit om de burcht van boven tot bene den met bezems schoon te vegen en om ki de stal bedsteden te timmeren voor de jonkvrouwen. De kapel moet een rijk ingerichte ka pel zijn geweest met een kostbare inven taris. Op een nacht werd deze gehele inventaris eens gestolen, maar kort daarop teruggevonden onder een boom in Brielle. Om herhaling te voorkomen werden daarna de kostbaarheden goed opgeborgen. Er is nog een legende, die verhaalt van een onderaardse gang. lopend van de burcht onder het water van de gracht door naar een ander gebouw. De ze onderaardse gang is bij graafwerk echter nooit gevonden. Wat men twee, drie jaar geleden wel vond waren ske letten ln twee rijen neergelegd over een lengte van zeventien meter. De ongeveer 250 deelnemers aan de excursie werd een lunch aangeboden in restaurant De Nymph te Brielle, eens het woonhuis van Maerten Harpertsz. Tromp. Daar hield de heer J. Kiok, stadsarchivaris van Brielle een korte in leiding over de stad, waarbij hij tevens een lans brak voor het behoud van het Huis De Oliphant, dat met afbraak wordt bedreigd omdat juist op de plaats waar het staat een kanaal moet wor den aangelegd. Huis De Oliphant werd In 2592 ge bouwd door Cornells van Coolwijk. Sinds 1930 is er aan gerestaureerd. Het huis is nog geheel intact en als woonhuis in gebruik. Het wordt bewoond door de heer en mevrouw Van Everdingen. De heer Van Everdingen vertelde: Een goed voorbeeld hoe deze kleine oude bezittin gen ook vandaag nog zeer wel en zon der dat er buitensporige middelen wor den gebruikt, hun nut kunnen hebben. Huis De OHphant werd gebouwd acht jaar nadat het land buitendijks droog was gevallen. Dit heeft weieens tot de veronderstelling geleid, dat het op oude fundamenten moet zijn opgetrokken. Maar voor deze veronderstelling is nooit enig bewijs geleverd. De N.V. Nederlandse Reproductie, centrale Rocko, gevestigd in het beurf gebouw, heeft nu een nieuw soort ca-ncl ra aangeschaft en heeft bovendien do mogelijkheden van deze apparatuur zelf uitgebreid. Er' kan vergroot me. worden tot schaal 5:1 en verkleind tot schaal 1 15. Van een origineel van 4 bij 4 cm. kan een negatief worden gemaakt tot 20 bij 20 cm. en dit ne gatief kan worden doorvergroot tot 3 bij 3 meter. Originelen tot een lengte van 3 ij m kunnen in een keer tot 15 maal worden verkleind. Met de mammoetcamera kunnen fo to's worden gemaakt op papier, linnen" film en alluminium; vooral voor etala' ges en stands zijn zij van belang De camera, van Duits fabrikaat heeft bij de firma Rocka een dankbaar gebruiker gevonden. Door de gebruiks- mogelijkheden te vergroten heeft deze firma zich een apparaat verworven die volgens insiders uniek voor Neder land genoemd kan worden. Vermenigvuldiging en reproductie voor administratieve en archiefdoelein. den is in de loop der jaren een „Doe het-zelf'-aangclegenheid geworden." De ze omstandigheid dwingt de gespeciali seerde ondernemingen, die zich met dit werk bezig houden, naar nieuwe moge lijkheden uit te zien en deze zijn voor al gevonden op het gebied van vergro ten en verkleinen, dat door de hoge kos ten voor de daartoe benodigde appara tuur. in de bedrijven niet zo gauw zelf ter hand genomen wordt. De tweejarige .4 riet te B. C. van Bnt- zelaar viel vanmorgen om negen uur uit een raam van de ouderlijke woning op de tweede verdieping in de Hoog- madestraat te Rotterdam. Niet ernstige verwondingen werd het meisje naar het Dljkzigtziekenhuls vervoerd, waar zij kort na aankomst overleed. Arlette klom toen haar moeder even niet op haar lette op de lage venster bank In de voorkamer van de woning. Op een gegeven moment verloor zij haar evenwicht en viel zij omdat het raam openstond naar beneden, op straat. Merkwaardig is, dat men zich nooit uit oude beschrijvingen een beeld heeft kunnen vormen van de zg. voorburcht, de eigenlijke verblijfplaats van de adel lijke familie." De gegevens daarover zijn zeer en zeer schaars en ook nog onvol ledig. De enige betrouwbare papieren bron, die was te vinden, waren de do meinrekeningen van de burcht, die een periode belopen van 1373 tot ongeveer 1600. Uit bestudering van deze rekenin gen, vertelde de heer H. de Graaf, die verbonden is aan de Rijksgebouwen dienst, kwam het gehele gebouwencom plex duidelijk te voorschijn. De voorburcht bestond uit een grote zaal van 15 bij 20 meter met daarnaast een kamer, die nu eens mijnherenka- mer dan weer mevrouweokamer werd genoemd, al naar gelang een heer of een vrouwe de scepter zwaaide. Deze kamer was verbonden met een keuken, waarnaast een kleine toren was gesitu eerd met een wenteltrap. Voorts bevatte het complex tien ka mers met een huishoudelijke functie en tien kamers voor de bewoners met hun personeel. Op enige afstand van de voorburcht stond nog een kapel en ver- DINSDAG 9 oktober zal Rotterdam niet minder dan 45 vuil-waterdes- kundigen van. verschillende nationali teit Ontvangen. Dat internationale ge leerde gezelschap zal zich op 30 sep tember te Bazel inschepen aan boord van het m.s. Rijnmond en. tijdens een tien dagen durende Rijnvaart-studie reis wil het zelf constateren hóe vies die Rijn nn wel is en wat er tegen die vuiligheid kan en moet worden verricht. Het initiatief tot deze reis is geno men door de Economische commissie (Advertentie) MODERNE GEGRAVEERDE GOUDEN SIAVENARMBANDEN WINKELCENTRUM BINNENWEG 45 TELEFOON 116615* - ROTTERDAM ROTTERDAM, 24 september Sla A 24 36, 3 1417. staand glas komkommers 60 en op: 34—41. 50 en op: 30—33, 40 en op: 26—33 35 en op: 2024, 75 en op 3713, kromme kommers 3745, 3239, tomaten A 6.607.60 B 6.10—7.00. C 6.00—6.85. CC 4.70—5.20, toma ten binnenland 1.503.60, bloemkool A 55— 72, B 45—55, C 2236, waspeen 1012. stok pr. bonen 6067. 801.03, stam pr. bonen 56- 75,H bonen 7595, snijbonen 801.56, andij vie 2939. spinazie 3476, postelein 2845, selderij 23, kroten 1218, prei 30. Dr, G. Dijkstra, hoofd van de afde ling spectroscopie van het Unilever Re- jsearch Laboratorium te Vlaardingen. is 'benoemd tot gewoon hoogleraar in de spectrochemische analyse aan de Rijks universiteit te Utrecht. Hij zal deze leer stoel op 1 oktober aanvaarden. Prof. Dijkstra die in Vlaardingen woonachtig ris werd in 1923 te Lemmer geboren. Na het beëindigen van zijn studie in de wis- en natuurkunde aan de Gemeente universiteit te Amsterdam. trad hij in 1951 in dienst bij het Unilever Re search Laboratorium. In 1957 promo veerde hij op het proefschrift: „Intrared absorption of the carbon-carbon double bond stretching vibration". Prof. Dijkstra is thans hoofd van de j sectie physica op het Unilever Research Laboratorium onder welke sectie ressor teren de afdelingen Infrarood-, ultravio let-, kernresonantie- en massaspectro- metrie, röntgendiffractie en -fluorescen tie. eleetronenmycroscopie en appara- tuurontwikkeling. Zoals wij reeds eer der hebben bericht is ook de directeur van het Unilever Research Laborato- j rium te Vlaardingen, dr. H. A. Boeken- J oogen, benoemd tot buitengewoon hoog- leraar in de chemische technologie aan i de Technische Hogeschool te Eindhoven. In tegenstelling tot dr. Dijkstra zal de l heer Boekenoogen zijn functie bij het Research Laboratorium blijven uitoefe nen. voor Europa, een in Genève zetelend organisme van de UNO en de Rijnmond zal behalve ais hotelschip ook fungeren als varend studiecentrum. Gedurende de vaart worden aan boord lezingen en we tenschappelijke discussies gehouden Het gezelschap zal bezoeken brengen aan verschillende Rijnstreden en daar watervervuiltngsproblemen bespreken. In Rotterdam zullen de onderzoekers de gast zijn van het gemeentelijk drink- waterleidingbedrjjt Uiteraard zal er een bezoek worden gebracht aan de Rotterdamse waterwinwerken, waarbij vooral de aandacht zal vallen op de hier toegepaste zuiveringsmethoden. Ook andere excursies staan echter op het programma, zoals een rondvaart door de havens en een excursie naar de Deltawerken en het Haringvliet. Het Nederlandse gedeelte van deze studiereis werd gecoördineerd door ir. J. J. Jopmans, hoofddirecteur van het rijksinstituut voor zuivering van af valwater. De directeur van het Rotter damse drinkwaterleidingsbedriif. ir. J. J. B. Bijker, gaat op 8 oktober te Nij megen aan boord van de Rijnmond. Tijdens het laatste deel van de tocht zal hij een referaat houden over het vraagstuk van de watervervuiling. In "deze studiegroep zijn vrijwel alle Westeuropese en ook verschillende Oosteuropese landen vertegenwoordigd. AARDAPPELBEURS ROTTERDAM ROTTERDAM. 24 sept. Klel-aardappe- len 38 mm opwaarts voor het binnenland bintje li.25—12.25. Klei-aardappelen 35 mm opwaarts bintje 11.00—12.00. toer- aardappelen ƒ2.50—3.25. Prijzen berekend per 100 kg en op de handelsvoorwaaxden. vastgesteld voor de verkoop van consumptie aardappelen op wagon, schip of auto. (Advertentie) De Europoort heeft gisteren voor de tweede keer in haar betrekkelijk nog korte bestaan een schip van uit zonderlijk grote afmetingen ontvan gen, namelijk de 85.000 tons d.w. Liberiaanse tanker Frisia van de re derij Universe Tankships in Monro- JET WIERS te vermoeiend dat mensen van overal ter wereld el kaar kunnen begrijpen en in vriend schap samenleven. via, die tot de vijftien grootste sche pen van de wereld wordt gerekend. Omstreeks een uur kwam de reus lengte ruim 250 meter binnen de pieren van de Nieuwe Waterweg en ruim een uur later lag hij al langszij de steiger van de Shell, waar vrijwel direct werd begonnen met het lossen van de 79.000 ton ru we olie uit Koeweit. De Fris' is ook al in januari in het nieuwe havencomplex geweest, toen échter met een iets kleinere la ding. Een verzwarende factor voor het binnenlopen was ditmaal bovendien dat de getijtafels gisteren het slechtste getij van het jaar ver meldden. Maar de Frisia had altijd nog ruim anderhalve meter water on der de 13,90 meter diepstekende kiel en bij geen van de manoeu vres is er dan ook het geringste probleempje geweest. Volgens de agent van de rederij, de Steenko lenhandelvereniging te Rotterdam, is het dan ook zonder meer moge lijk dat nog grotere schepen naar Rotterdam komen. Voor hen die gewend zijn om eisen ce stellen aan hun gaine... is dit een bijzondere aanbieding. Gaines, het elastieken corset, dat door de dames, die toch een corset nodig hebben het meest gewaardeerd worden,... bren gen wij in de verkoop voor een prijs die tot heden onmogelijk scheen. Gaines, van 12.95, extra ver stevigd, geheel van dubbelgeA breide elastiek, en met stevig satln voorpand, koopt U nu voor nog géén zeven gulden. Dinsdagmorgen om 9 uur be gint de verkoop van deze gaines, van een prachtkwaiiceit zware elastiek, met haaksluiting opzij, in wit, talllemaat 68 t/m 84 cm. 6M Géén tel. of schriftbilt*

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1962 | | pagina 2