pi stools DORP OP ROZENBURG MOET VERDWIJNEN mm SCHILDER OVERLIJDT NA VAL 18 METER Met goed., terug DIADEEM „Kinderen van de zon" op niveau Judoreus Geesink ui runoff Walvis brengt brillen naar Mozambique Scheepsbotsing bij Maassluis Bakker bakt nog steeds z'n brood pii mm wi Weer arrestatie in fraude-zaak Vrijzinnig pionier dr. Meindersma (92) overleden Collega zwaargewond 24.000ste schip 18 dagen eerder Aardgasleiding is weer stap verder Meesterlijke regie van Peter Scharoff AUTO SLAAT OM: 'RIJKSWEG MET HARING BEZAAIT CERTINA DE ROTTERDAMMER pagina 3 WOENSDAG 31 NOVEMBER 1964 oj_e,gHj.5 enkeie keren wordt het vuur opgepord in de smidse. Niet om te smeden, maar om te vernietigen. Gloeien de kolen verteren in enkele minu ten een stoel die jarenlang in een van de kleine Blankenburgse huisjes heeft gestaan. In rook op gaan is het lot dat het dorpje Blankenburg op het veranderen, de eiland Rozenburg zal treffen. Er is geen ontkomen meer aan. Blankenburg heeft nog een en kele maand te leven Rond het af met een rondje OUDE GENEVER Daar is iedereen vierkant voor WYNAND FOCKINK Anno 1679 Must Tier ccnwcn Grondlegger Onder Blankenburgs historie wordt nu een streep gezet, defi nitief. Het eind is nabij. De men sen moeten weg uit het dorp waarvoor geen ruimte meer is. Troost is dat velen „het eiland" niet behoeven af te sta.ppen. Zij VLOERKLEED (moderne VLOERKLEED J^OMT de Hadgsche Cimedie mar de Maasstad met een amou reus spel of andere heel lichte kost, dan zit de Rotterdamse Schouw burg tjokvol, Dinsdagavond echter was de opkomst bedroevend voor de sublieme voorstelling van Maxim Gorki's „Kinderen van de zon", waarin de brede verscheiden heid aan karakters, gevoelens en menselijke waarden, dan zij de in tens uitgediepte, niets over het hoofd ziende regie van de Rus Pe ter Scharoff en door het acteren op hoog niveau, trefzeker in drukwekkend genuanceerd tot ex pressie kwamen. Sociaal protest Anny de Lange In mist uit bocht Uw onschokbare vriend... bSXdeng^tM bed°eH"S dat de2e brille» van^sSmivi^r01 aanm kiStBn deZe hrÜlen aan koord gebracht Pe Amsterdamse politie beschouwt vanaf heden het in bezit hebben van het Japanse plastic speelgoedpistaol (zg. erivtenpistoo!) als een overtreding van de Vuurwapemvet, op grond van een gis teren door de kantonrechter in de hoofd stad gewezen vonnis (zie pagina 7). In overleg met het hoofd van het arrondissementsparket, zal de Amster damse politie nu tegen bezitters van deze pistooltjes, die bij buizenden in ons land verkocht zijn, gaan optreden. Als bet publiek deze pistooltjes vrijwillig op de afdelingsbureaus der politie inlevert zal tegen de bezitter ervan geen proces verbaal worden opgemaakt. Treft de politie zo'n pistool bij kinderen aan en weigeren de ouders het aan de politie af te geven dan zal proces-verbaal terzake het onbevoegd voorbanden hebben van vuurwapens worden opgemaakt. De po litie zal ook bij de speelgoedwinkels na gaan of daar nog pistooltjes aanwezig zijn en de eigenaren vragen deze vrij willig af te geven. Geschiedt dit niet dan volgt proces-verbaal en in beslagneming van de voorraad. Gisteravond rond halftien zijn nabij Maassluis het Duitse inkomende vracht schip Anna Katrin Fritzen en het Ameri kaanse vrachtschip Mormack Glen met elkaar in aanvaring gekomen. Beide schepen liepen nogal ernstige schade op. waardoor aanvankelijk de situatie, als zeer ernstig werd beschouwd. Later bleek echter, dat de Anna Katrin Fritzen (11.969 brt) weliswaar een groot gat in ruim 1 had gekregen, waardoor dit ruim volliep, maar dat het schip niet in zin kende toestand was. Het kon op eigen kracht naar Rotterdam terugvaren, waar het in de Waalhaven ligplaats 'koos om ontladen te worden. De Anna Katrin Fritzen is eigendom van de rederij Johann Fritzen und Sohn uit Emden. Het schip was geladen met graan. De Mormack Gein (9316 brt) kreeg alleen maar schade boven de waterlijn. Het schip is ook naar Rotterdam terugge keerd om in de Merwehaven af te meren voor een nader onderzoek. De Mormack Glen is eigendom van de Moore McCor- mack Lines uit New York. De scheep vaart heeft van deze botsing weinig hin der ondervonden. Vandaag in de serie „Bij velen onbe kend een verhaal over Blanken burg, dorp op het eiland Rozenburg dat ten prooi moet vallen aan de oprukkende Europoort-werken. Er bestaan nog een aan tal huizen en er wonen nog steeds mensen, maar lang duren zal dat niet meer De 65-jarige ex-bouwvakker IV. Klejjwegt („de laatste zeven jaar was ik brandwacht hij Verolme") zet z'n pook nog eens in de vlammende stoel zitting. De vonken vliegen de scheef gezakte, grauwe schouw in. ,,'k Doe het als tijdspassering", zucht ie, „de smid zit al in een nieuwe zaak in het centrum en ik ruim de boel hier wat voor hem op. Vorige week heb ik de eerste steen, die 150 jaar geleden werd gelegd, eruit gehaald als aanden ken". Zwarte muren en een uitgeholde In de bakkerij van Antonie van der Houwen aan het dorpspleintje wordt nog steeds gebakken. Binnenkort zal ook hij met z'n knecht moeten verhuizen. De recherche van de rivierpolitie heeft gisteren nog een arrestatie ver richt in de malversatiezaak bij het Pakhuismeestcren. Naast vijf controleurs van deze on derneming en twee werknemers van het expeditiebedrijf de Overzeesche Scheepvaart en Transportonderneming (Osto) is nog in bewaring gesteld een assistent van de afdeling tarieven van dit expeditiebedrijf. in overleg met de justitie zal de Rijksaccountantsdienst worden inge schakeld bij het onderzoek van de in- beslaggenomen administratie. vloer zijn de duidelijke tekenen dat 'r heel lang gewerkt is. Voor het oude smidsambacht is hier, op de plek waar Rozenburg is „geboren", geen plaats meer. Over enige jaren staat er een hypermoderne fabriek. Deze Blankenburger, lid van een der oudste Rozenburgse families, zegt over het in zicht zijnde vertrek: „Ik heb hier altijd naar m'n zin ge woond, maar nu ben ik 't zat". Zijn dorp is niet meer wat het geweest is. Als een kleine, groene oase liggen rond het oude dorpsplein nog enkele stukjes dijk in een uitgestrekte vlakte van water, bergen zand en klei. Bijna elke dag happen bulldozers meer dorpsgrond weg en steeds meer blin den worden voorgoed voor de ramen gedaan. Onbegrijpelijk is toch nog de rust die er van het aangevreten dorp uit gaat. Een overstekende kip en een smal le weg vol kuilen doen denken aan een puur Hollands dorp in het polderland. Maar achter "de grondhopen in de tuin tjes, achter de huizen ligt een andere wereld, 't Is er een van nuchtere zake lijkheid. Industrie en scheepvaart gaan zich bezighouden met Blankenburg, de plaats die Europoort-Oost gaat heten. Kleijwegt, z'n vrouw en enkele hon derden dorpsgenoten gaan in andere huizen wonen, een eind verderop, in het dorp Rozenburg. Er wordt daar in tensief gebouwd om deze mensen een modern dak boven het hoofd te geven. Hijzelf heeft een huis uit de jaren der tig gekocht aan de Kerkweg. Nu nog woont ie in een klein woninkje, met aan de overkant van de weg een stukje water, het vroegere Schuitengat. Hij kijkt uit op de immens grote I.C.I.- fabriek, voor hem een van de schuldi gen Blankenburg, slachtoffer van deze tijd voelt het einde al heel lang na deren. De werf van Verolme op de vroegere kop van het eiland was een van de eerste tekenen van het nieuwe tijdperk. Snel volgden de fabrieken elkaar in de naaste omgeving op. Europoort werd op kaart gezet Bot terdam had ruimte nodig voor zijn industrie. Blankenburg moest daar voor ruimen. Het dorpsleven is kapot. Iedereen wacht op de dag dat.hij of zij voor het laatst de Blankenburgse deur dicht doet Zij die voor het leven van alledag in Blankenburg moeten zorgen hebben dat od één na al gedaan. De textiel zaak is een leeg vertrek en bij de kruidenier hangen de papiergordrjnen voor. De enige die nog aktief voor de an dere Blankenburgers zorgt is bakker Antonie van der Houwen (38). Met z'n drie knechts bakt hij nog steeds het brood en het banket.' Hij doet dat in een zestig jaar oude bakkerij, die met het ernaast staande gemeentehuis (in de volksmond „t Rechthuis") nog een dorpsplein is. Bakker Van der Houwen zit te springen om de vergunning voor de bakkerij die hij wil gaan bouwen op het industrieterrein. Rotterdam (d'ait het zelfde doöt, maar d'an om de grond van de bakker) heeft al meermalen gezegd dat hij weg moet. „Het zal wel mei of juni worden," vertelt bakker Van der Houwen. Zijn grootvader begon in 1890 in een herenhuls de bakkerij; zoon en kleinzoon namen de zaak over. Twee broers van hem zitten in bakkerijen in het nieuwe centrum. Met z'n drieën en twee anderen bakken ze dagelijks brood voor zesduizend Rozenburgers, Bezorgen doet de Blankenburgse bak- ker ook nog. „Vroeger, toen de boeren nog in de polders woonden en „De Beer" er nog was, gingen er hele vrachten heen. Nu verkoop je evenveel in een hele straat, 't Is hier wel ver anderd." Voor z(jn deur heeft hij tien jaar geleden de begraafplaats zien op ruimen, de school is dichtgegaan en even vóór de oorlog werd de kerk ge sloopt, gewoon omdat ie te slecht werd. In Blankenburg zelf is nooit meer een nieuwe gekomen. T7EN kleine vier eeuwen heeft Blankenburg mogen bestaan. Pas tegen het eind van de 16e eeuw schijnt men zich te gaan bemoeien met dit gebied. Rond 1580 moeten twee pachters op enkele platen in de Maas vogels hebben gevangen. Deze „vogelaars" wilden na korte tijd gaan bedijken. De rentmeester-generaal van Voorne, jhr. Nicolaes van Valckesteyn, bepaalde in 1586 dat het gors „voortaen Roosen- bureh genoemd sal worden" en stor.d hen toe 50 gemeten land op eigen kos ten te bedijken. Een rekening van do meinen van Voorne zegt over de plaat: „Van het dorp Swantewaele, gelegen oostwaeris van den Bryele, is gegroeyt een plate, beginnende van een seecker gat genaemt Schuere. waePdure men vaert van Maeslantse Sluys na er Heen- vliet ende street midden in de Maes tot ontrent voor 't Nyeulandt ontrent den Bruele gelegen. Welcke plate, nyet sijnde dan water ende sandt. nyet dra gende dan hyer en daer eenige groente ofte lange lyes. nergens bequam toe. Is eerst bij eenen Direk Airiaensz., vogelaer, wonacirtigh tot Vlaerdingen. in pacht genomen seecker jaeren. om- j me aldaer te moegen vogelen mette j lange lijne." Later, begin 1600. volgden ver pachtingen van de Ruigeplaat en de Oostplaat (het latere Blankenburq). De Rotterdammers Arent van der Wolff, Sievert van Dnynen en Hugo Spieringh, reeds pachters van Rozen burg, kregen de Ruigeplaat, de Oost plaat ging naar Pieter Jansz. Soe- tingh. In 1631 moest (de opergeble- ven) Arent tussen Ruige- 'en Oost plaat een dam, laten leggen. Kort daarna kwamen de pachters in con flict met Brielïe, omdat ze een houten hoofd rond de gorzen wilden slaan, ter bescherming. Deze stad haalde er oorkonden van Maria van Bourgondië uit 1477. bij over de jurisdiktie van het gebied tot aan de Leuve bij Rotterdam. Dankzij de Rekenkamer werd er een oplossing gevonden. Rozenburg kreeg z'n bescherming. De gehele bedijking kwam in 1727 tot stand. DE GRONDLEGGER van het dorpje Blankenburg moet Willem Pietersz. Moerman geweest zijn. Hij was voor de Spanjaarden uit Vlaanderen gevlucht en kwam na vele omzwervingen op een van de platen in de Maas terecht. Moerman was ide eerste die op op Blankenburg een huis bouwde en daar- Draglines en bergen opgeworpen grond omringen dit huisje op een klein stukje dijk in. Blankenburg. Nog een enkele meter, danzal ook deze woning opgehouden hebben te bestaan. in ging wonen met Marótgen Rokus- dochter, die hij in Poortugaal had ge trouwd. Het trouwboek heefit het over Willem Pietersz. van Biankeriburgh. Vermoedelijk heeft hij zichzelf en het dorp genoemd naar hét Vlaamse kust stadje Blankertberge, waar hij werd ge boren. Het wapen van deze stad (ge opende burcht van zilver op een rood veld) is terug te vinden, in dat van Rozenburg; in goud twee palen van rood. de rechter met twee gouden rozen boven eikaar, de linke; met een zil veren burch:. (Van onze kerkredacüe) Gisteravond is te 's-Gravenhage op 92-jarige leeftijd overleden dr. W. Meindersma, emeritus-predikant der Nederlande Hervormde Kerk. Dr. Meindersma werd 19 september 1872 te Leeuwarden geboren. Hij stu deerde in Leiden en werd op 23-jarige leeftijd predikant in het Drentse Vledder. Nadat hij deze gemeente van 1896 tot 1898 gediend had, vertrok hij naar Olde- herkoop. Deze gemeente verwisselde hij in 1904 voor Waalwijk, vanwaar hij twee jaar later werd beroepen naar 's-Herto- genbosch. Tot zijn emeritaat in 1938 heeft hij oeze gemeente gediend. Daarna ves tigde hij zich in 's-Gravenhage. In vrijzinnige kring was dr. Meinders ma een bekende figuur. In 1904 richtte hij met dr. Niemeyer te Bols ward en dr. Vorenkamp te Leeuwarden de Friese Vereniging van Vrijzinnige Hervormden op, waaruit de latere Vereniging van Vrijzinnige Hervormden geboren is. Van deze laatste vereniging was dr. Mein dersma dertien jaar secretaris. Bij zijn aftreden in 1926 werd hij, erelid. Ook in de provincie Noord-Brabant vervulde dr. Meindersma talrijke func ties. Van het provinciaal kerkbestuur was hij 25 jaar lid. Eveneens 25 jaar was hij godsdienstleraar aan het gesticht Reinier van Arkel, terwijl hij 17 jaar Hebreeuws doceerde aan het Gymnasium van Den Bosch. Hij gat de stoot tot oprichting van het protestantse ziekenhuis in de Brabantse hoofdstad. Van 1907 tot 1948 was hij secretaris van de Vereniging Christelijk Hulpbetoon. Voor zijn verdiensten in het Belgische vluchtelingenwerk in de eerste wereldoorlog ontving hij het Witte Mobi lisatie-kruis. Dr. Meindersma, die in 1908 te Utrecht de doctorstitel verwierf op een proef schrift. „De gereformeerde gemeente van 's-H-enogenbosch 1629—1635," beschikte over een buitengewoon vruchtbare pen, Vah 1913 tot 19i7 was hij kerkelijk medewerker van Het Vaderland. Vele pubJikaties verschenen van zijn hand op het gebied der kerkgeschiedenis, de dog matiek en de,kerkelijke politiek. Van het Provinciaal Genootschap voor Kunsten en Wetenschappen in Noord-Brabant was hij vele jaren secretaris. De crematie van het stoffelijk over schot van dr. Meindersma zal zaterdag geschieden op Westerveld. (Van een onzer verslaggevers) TN Schiedam zijn dinsdag twee schilders van achttien meter hoogte gevallen. Een -L van hen overleed ter plaatse aan zijn verwondingen. In een loods van de bankwerkinrichting van de Scheepsbouwmaatschappij „Nieuwe Waterweg" waren om kwart over drie vier schilders bezig met het verven van de houten-dakspan ten van deze loods. Ze stonden op een houten stelling die gedragen werd door rondhouten balken. Piotsellng brak een van deze balken. Twee van de vier schil ders vielen achttien meter. Een van hen, de 29-jarige H. v. G. uit 's Hertogenbosch kwam op de begane grond terecht en overleed vrijwel direct. De andere schilder 3. v D. uit Ammerzoden, kon nog even een dakspant vastgrijpen, maar viel daarna toch en moest zwaargewond naar het Gemeenteziekenhuis in Schiedam worden vervoerd. (Van een onzer verslaggevers) Achttien dagen, eerder dan verleden jaar is gisteren met 24.000ste schip van 1964 de Rotterdamse haven binnengelo pen. Het was de Slamat van de Konink lijke Rotterdamsche Lloyd, die van Bre merhaven kwam en ligplaats koos aan de Lloydkade, In 1963 maakte de Kerkedyk van de Holland-Amerika Lijn op 28 november de 24.000 vol. WOL 2VJ1VÉR Dl AD EE e!>.' -en sfe' DIADEEM: vloerkleed voor stijl en sfeer. Hoge gesloten pool. Diadeem Unl (effen); Diadeem Haroer» fperzische dessins): Diadeem Orleans (moderne dessins). Vraag folder D2 aan Veneta N.V., Hilversum. Voor de rechtbank in Arnhem moest gisteren een Duitser terecht staan, de 36-jarige bankwerker H. K., die erin is geslaagd in juli jl. 14 dagen lang Ne derlandse kledingmagazijnen bij de neus te nemen. Hij ging op strooptocht door ons land en bezocht in 17 steden grote magazijnen waar hij gretig gebruik maakte van de goedgelovigheid van het personeel. Hij naaide een kledingstuk, meestal een suèdejasje uit een rek, verwijderde het prijskaartje en begaf zich naar de enige meters daarvan verwijderde kassa en be klaagde zich op hoge toon dat het door hem gekochte jasje niet paste. Het personeel beijverde zich de onte vreden Duitser schadeloos te stellen en restitueerde hem de waarde van het kledingstuk, bedragen van 150 tot ƒ200. Dat hij geen kassabon kon tonen was een zaak van minder belang. Een enkele keer lukte het niet en dan stapte de Duitser eenvoudig met het jasje onder de arm het magazijn uit. De officier vond het een brutale ma nier van doen en eiste tien maanden gevangenisstraf met aftrek. De raadsman mr. Ten Cate uit Arnhem vroeg om praktische redenen een geringere straf, want dan raakt Nederland deze onge wenste vreemdeling zo spoedig mogelijk kwijt. Het höofdleidingnet van de Nederland se Gasunie nadert nu snel zijn voltooi ing. Nadat het traject Hoogezand-Ommen enige tijd geleden al met aardgas kon worden gevuld, is thans ook het gedeelte van Ommen naar Zutfen gereed geko men. Over een week zal ook hier de gaskraan kunnen worden opengedraaid. De koppeling met het traject Zutfen- Boxtel heeft eveneens al plaats gevon- .den, wat betekent dat de Gasunie thans beschikt over de verbinding Hoogezand- Boxtel met een aftakking naar Geleen. Over een week zal dus de leiding Om- men-Géleen 'geheel.met gas- zijn' gevuid. Verwacht wordt, dat de leiding Om men-Utrecht binnenkort tot Nijkerk ge reed zal zijn. Zo als bekend, worden nog dit jaar de leidinggedeelten Boxtel-HUvarenbeek en Geleen-Maastricht uitgevoerd als uitbreiding van het oorspronkelijke bouw plan voor 1964. Deze leidinggedeelten zul len in januari gasvoerend zijn. Achte>- de naam Maxim Gorki ging een wonderlijk mens schuil: Aüeksej Fesjkow, geboren in 1868 te Nizni Nowgorod, het flE UTRECHTSE volks- van. de bronzen roeiploeg buurt wijk-c heeft eveneens..tUïtar- gisteravond in alle zalen van het Utrechtse casino zijn grote zoon Anton Geesink op geestdriftige wijze gehuldigd. De Olympische kampioen werd benoemd tot ere burger van wijk-c. Aan gekondigd werd dat de wijk-c'ers de omloop, de straat waar Geesinks nieuwe sportschool wordt gebouwd, voort aan Anton Geesinklaan zullen noemen. Boven aard ontbrak op dit feest ook een deputatie van de Utrechtse studenten niet. Omhangen met kransen luisterden de drie Olym piërs naar een toespraak van de voorzitter van het wijkcomité, de heer L. Bronius, die als bewijs van Geesink's ereburger schap een in het Latijn gestelde oorkonde met ze- gel aanbood. Geesink zei blij te zijn met de geschenken, maar nog plezieriger vond hij het weer midden in de dJLn ^jk^rs(Z°hun °buurt) te zijn oud-buurtgenoten nog een vorstelijk be drag voor de inrichting van zijn sportschool, die volgend jaar augustus klaar zal zijn. Ruim 700 buurtbewoners maakten het feest mee, jongeren, maar ook veel ouderen, die met auto's van huis waren gehaald. De Olympische roeier Hartsuiker en de coach zijn; „Als ie maar niet naast zijn schoenen gaat lopen", had Geesink hier en daar over .zichzelf ge hoord. Hij verzekerde dat daarvoor geen vrees be hoeft te bestaan. In de eerste laats zijn mijn schoenen te groot, boven dien past dat niet bij mijn genoten gekomen. Hij was 21 jaar depastoor van wijk-c. geweest en werd daar door rooms-katholie- ken en niet-katholieken op handen gedragen. „Die mensen hebben hun hart op de lippen en daarom heb ik ze sinds mijn ver trek zo gemist",' zeipas toor Van Nuenen, die Geesink vooral waardeer de om zijn eenvoud. Gee sink kreeg nog heel wat geschenken, onder meer van de juffrouw uit het snoepwinkeltje. Toen An ton nog klein was kreeg hij er vaak een toffee, toen hij wat groter was geworden werd heteen reep chocolade en toen hij zijn forse lengte had be reikt werden het zelfs 'en kele repen. Nu werd het een heel grote plak choco lade. Het feest van de wijk-c'ers duurde tot diep in de nacht 'voort. Er werd gedanst en gehost en ook heel veel gedronken. karakter", verzekerde hij. De bejaarde pastoor S. De stemming was opper- Nuenen was ook naar het best en Geesiiik voelde feest van zijn oud-buurt- zich echt 'weer-thuis. huidige Gorki. Als wees had hij een ellendige jeugd, versleet tientallen bazen in nederige baantjes en zwierf jarenlang met „barrevoeters" door het wijde Russi sche land en dit alles was de leerschool voor zijn schrijversschap onder pseudo. niem. De revolutionair had al een rol gesp'eeld in de bewegingen van anarchis ten en bolsjewieken, toen hij om zijn aandeel in de troebelen van 1904 in het gevang werd gesloten. In de Peter-Faulvesting schreef de man die feeds befaamd was door zijn in 1896 te Moskou opgevoerde „Nachtasyl", zijn „Kinderen van de zon" (1905). Hoewel hij zich Gorki, dat'is „bitter", noemde, is het verwonderlijk dat dit spelniet is doortrokken van een alles omver wer pende haat. Veelmeer is het een mide overigens tot de bodem gaande teke ning van de tegenstellingen tussen intel lectuelen (de kinderen van de zon) en de vernederden en vertrapten, die bij Gorki vaak de blinde mollen heten. Gorki eta leerde niet een opstand van het proleta riaat, maar liet juist in die bezittende klasse in de persoon van de overge voelige Liza, het protest tegen onrecht groeien. Het is een protest dat zijn voedingsbo dem vindt in het besef van verantwoor delijkheid voor de naaste; in feite de sociale bewogenheid van de christelijke beschaving. „Kinderen van de zon" doet ons begrijpen waarom Gorki zich wel schaarde achter de revoltutionaire bewe ging maar zich fel keerde tegen het despotisme van Lenin en Stalin. Zijn werk lijkt welhaast een profetische schets van de milder wordende Russische mens, zoals deze zich thans kennelijk aan het vormen is. Wij zouden graag de achtergronden van Gorki en zijn werk nog wat meer uitdiepen, doch de beperking gebiedt, ons nu te bepalen bij de realisering van het spel. Bob de Lange verpersoonlijkt in de naar alle kanten gaaf geslepen figuur van Protasof het onbegrip van de zich van de buitenwereld afsluitende intellectueel. Hij szo gebiologeerd door zijn chemische proeven, dat hij niet eens beperkt hoe zeer hij zijn naaste omgeving, zelfs zijn eigen vrouw achter die muur van weten schap doet lijdén. In zijn gespannen crea tie brengt Bob de Lnage het zich isoleren beklemmend op de zaal over. Anne-Marie Heyligens maakt als Prota- sofs vrouw Jelena het lijden onder het ontbreken van contact soms ontroerend voelbaar. Anderzijds is zij het prototype van 'de trotse vrouw uit de heersende klasse, die geen oog heeft voor de mens die niet tot haar groep behoort. GUIDO DE Moor geeft iets te afgeme ten gestlatc aan de kunstschilder Wagien, die bij Gorki model staat voor de dwe pers met het schoonheidsideaal; een an dere vorm van zich afsluiten. Pim Dikkers is als de veearts Tsjepoer- noj geheel en al de representant van de in cynisme en zelfkwelling ondergaande mens. Hij speelt zijn rol sterk ingetogen en nochtans (juist daardoor) komen de gevoelensvan deze mens treffend tot uitdrukking. Do van Stek vertegenwoordigt als zijn zuster Melania nog een ander isolement, nl. dat van de mens die verlangt te ontsnappen aan het verleden maar het hoe zij ook wordt probeert, niet kan. Dit is een hachelijke rol, die zeer gemakke lijk kan afglijden naar het melodramati sche en het lachwekkende. Het was uitermate boeiend, te beleven, hoe Do van Stek met brede nuanceringen het zwiepen van het slappe koord schitterend de baas biel Er zijn nog meer isolementen en con trasten in „Kinderen van de zon". De gelddorst van huiseigenaar en fabrikant in spe Nazar, door Eduard Palmers als een louche, huichelachtige figuur neerge zet. De wiebelende wellusteling, Miesja, door *Wim van Rooij als een midden- revolutionaire nozem en rokkenjager rit misch getypeerd. Dan de smid Jegor, de proletariër die met drank in zijn lijf z'n vrouw ranselt omdat hij zelf zoveel slaag heeft gehad; een suggestieve domme krachtcreatie van Frans van der Lingen. De „barrevoeter" Trosjien, van wie Carl van der Plas een regelrechte Nachtasyl- klant maakt, de oude njaanja (Annie Leenders) wier wereldje uit niets anders bestaan dan sloven voor de familie Pro tasof bij wie ze haar leven lang in dienst is en de jonge huismeid Fiema (Sonja Brill) die een oude kerel trouwt om zijn geld. En temidden van al deze zo van elkaar verschillende en geisoleerd levende we zens, staat het sociale protest centraal in de persoon van Liza. Anny de Lnage is door haar intens bewogen en de gevoels- stromingen veelzijdig accentuerende crea tie inderdaad het middelpunt van de voorstelling. Met haar spel .breken Gor ki's bedoelingen krachtig door als een golf van ontroerende menselijkheid, maar ook van menselijke hulpeloosheid. Aan grijpend was Anny de Lange vooral in het er wel naar hunkeren, maar niet durven aanvaarden van wederliefde en in het uitbeelden van de groeiende obses sie die bij Liza leiddde naar krankzinnig heid. Van moment tot moment was regisseur Scharoffs psychologisch en qua theater (Van een onzer verslaggevers) De rijksweg 20 bij het kruispunt tussen Maasland en Maasdijk was vanmorgen, donderdag, omstreeks kwart over zeven bezaaid met haring als gevolg van het omslaan van een vrachtwagencombinatie. Een vrachtwagen met aanhanger van de vishandel Thijssen uit Scheveningen raakte uit een bocht en kwam op de andere weghelft terecht. Uit de tegen overgestelde richting naderde een tank auto waarvoor de visauto remde. Daarbij sloeg de auto over de kóp, terwijl de aanhangwagen overeind bleef. De combinatie was geladen met haring. Een zestig k zeventig vaten van het zeebanket rolden bij de botsing uit hun. bergplaats en de inhoud verspreidde zich over de weg. Honderden vierkante me ters wegdek waren onbegaanbaar, waar door het verkeer zeer is vertraagd. De mistige „visweg" leverde een merkwaar- digc aanblik op. De fa. P. Boekesteijn uit Maasland is er met behulp van twee kraanwagens in geslaagd de onfortuinlijke colonne over eind te krijgen. Vrachtwagen en aanhan ger moeten als „total loss" worden be schouwd. De Certina DS - een sportief hor loge. Het uurwerk is „zwevend" in de kast bevestigd. Het vangt, schokken en trillingen onverstoor baar op. Tikt daardoor al- tijd hyper accuraat, f' Certina horleges in prijzen van f 79.- tot f 25001-. WINKELCENTRUM BINNENWEG 45 - ROTTERDAM TELEFOON 11.66.15 Een arrestant van de Tilburgse politie, een 21-jarige Westbrabantse bouwvakar beider, heeft dezer dagen in de cel van het politiebureau poging tot zelfmoord gedaan door het innemen van een grote dosis slaaptabletten. De man was met een Duitser aangehouden omdat hij ver dacht werd van de verduistering van een in Karisruhe gehuurde auto, die zij in Tilburg trachtten te verkopen. Beide mannen werden toen ingesloten. De bouwvakarbeider werd op een ochtend bewusteloos in zijn cel aangetroffen. Ijlings werd hij naar het ziekenhuis overgebracht waar men constateerde dat hij een grote dosis slaaptabletten had ingenomen. Na behandeling kon de man opnieuw worden ingesloten en aan de officier van justitie in Breda worden overgege ven. rake greep op het stuk merkbaar. Hande ling en dialoog kregen een nimmer ver slappende stuwing. De vele mogelijkhe den die Gorki heeft geboden om karak ters en uitingen en achtergronden ver schalend e interpreteren en verder in te vullen, werden in deze voorstelling scherp voor ogen gesteld binnen het sfeervolle décor van Lou van Steenber gen, mede dank zij de uitmuntende verta ling van Aleida G. Schot die al zo vaak heeft bewezen de Russische mens en geest gaaf te kunnen overbrengen in onze taal. TON HYDRA (Van een onzer verslaggevers) In de afgelopen maanden zijn duizenden en nog eens duizenden brillen verzameld. Het waren allemaal oude brillen, niet meer „naar de mode" of s echts afgedankt „om eens wat anders te hebben". Het was een actie, die

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1964 | | pagina 1