len onbekend
m
Vroeger herenhuis is
nu Wapen van Rhoon
JACHTVOGELS KUNNEN
WEER VRIJ ADEMEN...
Europoort: vormingswerk
Machtig en inspirerend...
met mannetje ^floor^
Pendrecht als
dorp al lang
verdwenen
95
Vogelleven in jannari
RHOON
K.Z.H.R.M.
]VBEÜW JAAM, NIEUWE JAS
Gondeliers
...op niveau
MET-jes
TTERDAMMaR
pagina 3
ZATERDAG 9 JANUARI 2965
AN de ietwat achterover-
hellende hoge voor
muur, die symmetrisch
onderbroken wordt door
vele ramen, vertellen
«n met de wind heen en weet
ëtand bord en een door twe-
euwen vastgeklemd beeldhouw-
srk in welk dorp men staat. Ir
jl rood en goud siert het gemeen
■wapen in het alleroudste deel
an Rhoon, aan de smalle Dorps
raat, het café-restaurant annex
ptel het „Wapen van Rhoon".
Broodgebrek
Achter het huis lag tot voor
kort een tuin met fruitbomen, die
afgesloten werd door een grote
vijver. Nu staat er wat speeltuin-
gerei en parkeren er auto's. „Huys
te Pendrecht" is aangepast aan de
van Wiliem iiï, dl ÏX M twintigste eeuw en op 't eerste ge-
Feesten
Hchuil
veelbewogen geschiedenis
Murk Leis afgetreden
als president van de
DAT de maand december achter
de rug is, betekent voor vele
vogels een onbewuste opluchting.
Tot ultimo van die maand moch
ten bezitters van een jachtakte
jacht maken op een aantal vogels
jachtvogels genaamd en het
is te begrijpen dat de vogels, die
de jacht hebben overleefd, uiter
mate schuw geworden waren. De
jachtvogels die zich thans weer
vrij kunnen bewegen zijn de pa
trijzen en de fazanthennen.
Tevens is er een viervoeter, het
haas, die ook onder deze regeling
valt.
mi
Rijnmond-noten
Sim «en ten
Overvallen
Veel ganzen
HIJ„
TE PENDRECHT
Hotel en café-restaurant
„Wapen van Rhoon"
was eens het „Huys te
Pendrecht". Vandaag in
de serie „Bij" velen on
bekend. hetgeen
in en om dit huis speel
de en speelt.
Het pand is a! jaren geschaard In de
j van gelegenheden waar dorpelingen
i z'n tijd Iets nuttigen, bepraten en
(ren. Lang was dat In Kboon op die
iats niet mogelijk, want in voorbije
jiiwen woonden er de „heren van
boon" en heette het plechtstatiger
tuys te Pendrecht".
ï)e Rhoonaars en tegenwoordig ook
3e anderen drinken er nu hun pilsje,
laatje of wat dan ook en stoten er de
éren rode en witte ballen. Naast een
tlmoelingspunt in het dorp, is het
ïapen van Rhoon" dankzij de
|erst gunstigs ligging tegen Rotterdam
K een tehuis geworden voor groe-
b buitenlanders voor arbeiders die
Ir de altijd werknemers vragende
Sjiek- en Europoo-tbrdrijven naar
(r lijn gehaald. Het „Wapen" draait
br een groot deel om die mensen,
itelier H. Evers ziet ze graag komen,
irgelijke groepen brengen hem een
ft inkomen.
Van passanten moet het hotel 't niet
hebben. Buiten ziet men vrijwel niels
fan de dorpse gelagzaal binnen, kort
geleden nog vergroot door het uitbre
ken van een paardestal. Aan de straat
doen stoep en deur (die zich slechts
laat vrmurwen door meerdere forse
Jukken aan een bedstee-achtige deur
knop) nog wel denken aan toen, aan
tijd waarin koetsdeuren opengin
gen. paarden werden op- en afgetuigd,
|n de „heren" met "hun dames gingen
«f kwamen,
gHuys- te Pendrecht" heeft zijn naam
fa het dorpje dat in de prille Middel-
iawen in één adem met Rhoon werd
faoerrd. Heel lang is het al verdwenen
(Pendrecht herrees bijna op dezelfde
Sats een tiental jaren terug als me
sne Rotterdamse woonwijk.
|VER de oorsprong van de naam is
in de loop der tijd veel gefantaseerd
ibeweerd. Pendrecht zou geboren zijn
i de naam Palndrecht, zo luidt een
fa de fantasieën. Men gaat terug naar
koning der Franken, Clotarus. die
St in de zesde eeuw aan de stok krijgt
1st de Sak sen. Op het eiland IJssel-
tnde moet toen vreselijk gevochten
P en de Franken hielden 20danig huis
it er in die streek een nijpend brood-
Srek ontstond,
jBrood is in het Frans „pain" en
it op 't verstomde strijdtoneel ver
ken dorpje ging Paindrecht heten,
et wapen laat (nog altijd) drie
Wrte ijzeren boeien op een zilve-
k schild zien. Zijn die boeien een
ènnnering aan het gruwelijke lot
er Saksen?
kostte hem de trouwpartij van zoon
Pieter IX, die hij bij die gelegenheid
vrijheer van Pendrecht" maakte. Als
huwelijksgeschenk kreeg hij van z'n
vader een huis tegenover het kasteel,
„Huys te Pendrecht". Een dergelijke
woning vereiste een rijk leven en juist
dat kónden de laatste heren zich niet
meer veroorloven. Na de dood van zijn
vader verkoopt Pieter IX in 1679 het
huis aan de toenmalige baljuw van
Rhoon. -
Volledige zekerheid of het huidige
huis nog steeds het eerste is, heeft
men niet. Velen geloven dat het huis
bij de Rhoonse brand van 1669 tege
lijk met rechthuis, pastorie, secretarie
en veie oorkonden en kaarten verlo
ren is gegaan. De stichter van het
tweede huis moet dan Hans Willem
Bentinck tot Diepenheim zijn geweest,
die in 1682 door aankoop van Pieter
IX „heer van Rhoon en Pendrecht"
werd. De prijs die hij betaalde be
droeg 145.000. Hij was een vriend
A AA" de smalle, kronkelende Dorps
straat ligt het eeuwenoude „Wa
pen van Rhoon".
links een zaal waarin plattegronden van
de Rhoonse polders, kerk en school een
beeld geven van de groei die de lande
lijke grensgemeente van Rotterdam in
korte tijd heeft doorgemaakt. Op zes
borden hangen er achter glas ook teke-
ningn van de wapens die in glas en lood
aanwezig zijn in de grote zaal van het
Rhoonse kasteel. Boven bevinden zich
de ruime kamers van het enige hotel in
het dorp.
van Portland maakte. Aan die gebeur-zicht herinnert weinig aan het
tenis herinnert nog steeds de Port- vp]e -jat zich rondom hppft afce
landsepolder in Rhoon. veie aai Zien r0naonj nee" alge-
Het landhuis wordt door de „aanhan- speeld. Maar achter de naam gaat
gers van de brand" genoemd als een een
vanDuive-
Bd, die de stich-
t van Rhoon is,
SM in 1199 van
fat, graaf van
?!land, grond
kier Pendrecht,
)t grensde aan
6t Ambacht
(tend recht. Toen
zijn bezit
Bg bedijken, be-
fad Pendrecht als
meenschap al
Mt In de twaalfde
toen de
Wij van Egmond
lor schenking
kderen in het
(rp had ver
been wilde zij
®r een kerk
|uben. Na om de
pge financiën
J de rij'ke Abdij
bt Bavo te heb-
aangeklopt,
Prdt die kerk ge-
fawd. Slechts een
(cie tweehonderd
r heeft het
;6ine godshuis er
Staan. De storm-
ped van 1373
(akte radikaal en
(ingoed een eind
Ui het dorp. Pen-
;eeht werd he
aven.
c gehele Ricderwaard had in dat
»r geducht te lijden van het water.
I één etmaal groeide een brede rivier,
Koedood, die de waard in tweeën
zoals bij de Sint Elisabcthvloed
,1421 de Dordtse Kil ontstond. Ridder-
(rk, Camisse, BarenJrecht en Zwijn-
Epfbt liepen onder water. Pendrecht
Srdween met kerk en al volledig in de
S'vcti. Alleen Pernis moet droog ge-
«ven zijn. Tientallen jaren heeft het
Ster in de polders gestaan. Door onder-
Jïe ruzies werd aan indijkingen niet
Tdackl.
®'Sgo's nakomelingen kregen het, be-
Mve in Rhoon, ook voor het zeggen op
gronden van Pendrecht. Zij woonden
bet, nog bestaande, kasteel. Rumoeri-
'«uwen gingen voorbij, eeuwen waar-
Hoeken en Kabeljauwen, Spanjaar-
en Hollanders vele veldslagen heb-
f uitgevochten.
RHOONSE heren leefden er in de
zeventiende eeuw- goed van. Pieter
UI had veel geld voor zichzelf en z'n
meti nodig. Hij organiseerde aan de
Pöjde band bier- en wijnfeesten. Een
vot deel van zijn nog kleine bezit
produkt van de vroeg-achttiende eeuwse
architektuur, van de Lodewijk XlV-stijl.
Heel waarschijnlijk beeft de Franse-'ar-
chitekt Daniël Marot in het ontwërp een
woordje meegesproken. Deze vestigde
zich in 1685 in Holland en werd bekend
als „Architect van Zijne Koninklijke
Majes'rit van Groot Bretagne. Willem
de D.-de". Hij was betrokken bij de
bouw van het slot Heeren-Loo, de ver
siering van de Trèves-zaal aan het Bin
nenhof en van de trappenzaal in het
Loo.
WA ANDERHALVE eeuw in het
bezit van de Bentincks te zijn ge
weest, gingen de eigendommen,
waaronder dus ook het ,JIuys te Pen
drecht", door koop over aan Anthony
van Hoboken, een bekend Rotter
dams reder. Dat was in 1830. Edward
van Hoboken, die stierf in 1913, was
de laatste „heer van Rhoon en Pen
drecht". In 1916 werden de bezittin
gen eigendom van een vennootschap
ter „Exploitatie van Onroerende
Goederen Rhoon, Pendrecht en Cort-
gene". Van deze n.v. hebben de heer
Evers en vroeger zijn voorgangers
het huis in pacht.
Uiteraard heeft het interieur nogal
wat veranderingen ondergaan. Rechts
naast de hal ligt nu het café-gedeelte.
A AN de muur hangt het helgekleur-
-A [je bord waarop het Rhoonse ge
meentewapen is geschilderd.
(Van een onzer redacteuren) -
ROTTERDAM In verband met het
bereiken van de zeventigjarige leeftijd
is de neer Murk Leis afgetreden als
president-directeur van de Koninklijke
Zuid-Ho'.landsche Maalsehapph tot Red
ding van Schipbreukelingen. In zijn plaats
is benoemd rat. J. Th. van Munster
van Heuven, ais vice-president zal optre
den ir. D. T. Ruys.
De heer Murk Leis heeft 31 deel uit
gemaakt van het bestuur van de maat
schappij, waarvan 16 jaar als president
directeur. Hij zal nog enige jaren be
stuurslid blijven.
B Fazantehanen, snippen, holenduiven,
meerkoeten benevens alle eenden- en
ganzensoorten mogen tot 31 januari ge
schoten worden. De wet noemt evenwel
een aantal soorten ganzen en eenden.
TfEN nieuw jaar, een nieuwe Rijnmondrevue. Deze rubriek zet de derde
jaargang in met een wat vernieuwde „aankleding". De titelaanduiding
is een „kopje kleiner'" gemaakt, zodat de verschijningsvorm wat anders zal
aandoen. Overigens blijft de inlyoud als van ouds: „van alles wat", uit
Rotterdam en wijde omgeving. Elke maand zal men de bijdrage over vogels
van de heer A. de Jong aantreffen, „mannetje Floor" blijft een veertien-
daagse gast. De fotopuzzel. die een vaste schare speurders blijkt te trekken,
wordt voortgezet: Nu onder de naam ,.V/at en waar"? komt er weer om
de andere week een zoekplaatje. Elke week worden „Rijnmond-natén"
gekraakt over actuele gebeurtenissen. En verder komt aan de orde wat
maar de moeite waard is: serieus en lichtvoetig, merkwaardige-zaken uit.
een dynamisch gebied worden, belicht, allerlei mensen zullen aan het woord
komen, kortom een bonte verscheidenheid zal deze revue passeren,
bouwgronden eri weiden m de buurt
van de grote rivieren zijn hun voedsel-
en verblijfplaatsen. Ook de Friese grei-
den en de IJsselmeerpolders herbergen
soms duizenden ganzen van velerle
soort' /ANDANKS de feestdagen is cr toch
Maar ook weer vanwege de jacht nog een redelijk aantal inzendin-
zijn ze allemaal even schuw en achter- gen gekomen op tiet plaatje van
,fIoc;htJg' A?.®' valt 'ec^' rY'c- mee om ze 19 december 3955. Het ging ditmaal
met de kijker eens goed op te nemen. om hfit XVilte H„is< vooroorJoga Rot.
terdams „monument*1. Getoond "werd
i de lichtreclame op het dak (koffie
en thee). Dat hadden de metsten,
goed gezien. Marja v. Schothorst,
Vijver 2, Bodegraven, krijgt de prijs.
"VOLGENDE /.aak a In 1964 moesten
we vaak naar hoven kijken, waar
om nu niet eens een keer haar be
neden? Anders ziet u dit heeld vast
niet... Wat., en Waar? Inzendingert
onder dit motto aan „Rü^nonikcv1301**
De Rotterdammer, postbus .948, Rot
terdam, tot 21 januari, uitslag 23
januari.
waarop in het geheel niet gejaagd mag
worden. Overigens heeft de eerstge
noemde categorie een week extra in
Enorme stijging aantal dron
ken rijders - Uit, (niet altijd)
goed voor u
Willem Ruys toch Achille
Lauro - Lauwerloze ontkno
ping
Hoe moet concertgebouw he
ten? - Filharmonische disso
nant (Waarom niet „De
Tent"?)...
FUUT OP NEST
vrijheid geleefd, omdat er niet gejaagd
TE Rotterdam is in oprichting
de Stichting „Europoort" voor
sociaal-cultureel vormingswerk. He
lemaal nieuw is deze instelling niet,
want onder de trefnaam „Europoort"
bestaan reeds jaren cursussen voor
o.a. predikanten en ouderlingen, cul
turele cursussen en een avondbijbel-
school.
ti Men wil nu echter het werk breder
opzetten. Vandaar dat het stichtingsbe
stuur een studie maakt der mogelijkhe
den voor vorming van de mens in en
buiten de kerk. De maatschappij 'wordt
steeds gecompliceerder, de mens ster 's
moeilijker bereikbaar. Deskundigen zijn
nodig om de vorming, die de stichting
zich voorstelt, te geven.
De stichting zal voor dit alles een
beroep doen op de overheidskas. Graag
zou men zien dat de niet-specifiek
evangelisch taken worden gesubsidieerd.
Met rijk en gemeente lopen onderhan
delingen. De bestaande "arbeid, in de
vorm van het z.g. Welkom-Werk van dr.
K. J. Kraan, wordt ingebracht. Soortge
lijke vertakkingen op maatschappelijk
gebied van evangelisatieinstellingen
worden ook in deze omvangrijke bunde
ling opgenomen. Ook „Jeugd en Evan
gelie" neemt deel.
t „Op deze wijze wordt de gemeen
schap gediend, terwijl de evangelisatie-
taak der kerken ongewijzigd blijft",
zegt waarnemend directeur van „Euro
poort" S. Bestebreurtje, die de bedoe
lingen in grote lijnen uiteenzette. Hij
beschouwt 2ich als „bouvvpastor" in de
beginfase, tot dat een directeur is be
noemd.
t Men denkt namelijk aan een organi
satie. waarvan het directeurschap een
volledige dagtaak is. Daarnaast is een
z.g. maatschappelijk opbouwwerker no
dig, die de vormingstaken coördineert.
Ten derde dienen er vormingsleiders te
zijn en voorts administratieve krachten.
Het bestuur bestaat uit dr. Kraan, voor
zitter: J. F. Wiggers, secretaris; P.
Berghoef, penningmeester. Dit is een
voorlopig college, waarnaast een curato-
rum zal worden gevormd.
„We moeten nu gebruik maken van
de mogelijkheden", vindt de waarne
mend directeur. De oude methodes vol
doen niet meer. Met geschoolde krach
ten zal het werk bovendien doelmatiger
en intensiever kunnen worden gedaan.
In grote lijnen is wel bekend wat wij
moeten doen, maar verdere studie is
wenselijk. Wat het organisatorische en
financiële facet betreft komt nu gauw
broodnodige versterking.
Het gaat hier om wegen die moeten
worden ingeslagen om het functioneren
van de Christen in de samenleving van
vandaag beter mogelijk te maken. He
laas ondervindt „Europoort" dat velen
van deze noodzaak nog weinig zijn
doordrongen. Maar de leergierigen, cfie
de cursussen volgen, zijn enthousiast.
De stichting zalmeer van zich doen
horen! (Bureau: Atrium. Karei Door
manstraat 143, tel. 120806).
TOPFEREEND
Dat moet beslist kruipend en liggend
gebeuren, op het ogenblik eèn nogal
frisse bezigheid. Tussen Numansdorp en
Zuid-Beijerland in de Hoekse Waard
zagen wij enkele dagen geleden, boven
de grienden vele honderden ganzen
vliegen en hier en daar zaten grote
troepen in de sneeuw.
B Het is een hele toer om de soorten
aan hun (trek-) roep te herkennen, zodat
je de zittende dieren wel moet beslui
pen om zekerheid te krijgen welke
soort het is. Op één ochtend zagen we
niet minder dan vier soorten, nl. grau
we ganzen (de grootste), kolganzen,
rietganzen en brandganzen en wel in
troepen van vaak vele honderden exem
plaren. Eén enkele troep brandganzen
bestond zeker uit ruim vierhonderd
stuks en we verzekeren u, dat zoiets een
zeldzaam imponerend gezich. is.
B In de lucht zagen wij ook wel
troepen van honderden exemplaren,
maar ue aanblik van die honderden
dicht opeen zittende grote vogels was
toch verreweg het mooiste. Hetzelfde
geldt t oor de eenden die wij daar
mag worden als de velden met sneeuw zagen. Gedeeltelijk in het water en
bedekt zijn. gedeeltelijk op het land en op een paar
B In het veld kun je heel goed mer- dijken telden we 2000 a 3000 smienten,
ken, dat genoemde vogels van tijd tot Ook de smienten eten welgras, maar
tijd achtervolgd worden. Als je soms open water is toch onontbeerlijk voor
nog honderden meters van ze vandaan ze.
bent vliegen ze al op en ze hebben alle B Als het niet erger wordt met de
reden daartoe. Patrijzen en fazanten winter zullen zij zich er wel doorheen
kunnen iemand geweldig laten schrik- slaan en als de winter nog strenger gaat
ken als ze van heel dichtbij wegvliegen, worden, wijkèn zij uit naar de open
Kieviten en goudplsviercn daarentegen
gedragen zich heel wat vertrouwelijker,
maar op déze vogels mag niët' wörden
gejaagd:- :y:
a Daags voor Kerstmis zagen wij in
de polder nog behoorlijk veel kieviten
en gouaplevieren en ook kemphanen. Ze
konden nog naar hartelust azen naar
allerlei insekten. Toen heeft de vorst,
gepaard gaande met sneeuw en hagel
hen wel wat overvallen en er zat niets
anders op dan er maar zo snel mogelijk
vandoor te gaan. Dat hebben ze dan ook
onmiddellijk gedaan en dat was harde
noodzaak, want hun voedselbron was
volkomen onbereikbaar geworden.
B Toch zagen wij enkele dagen na
Kerstmis ergens in de buurt van de
grote rivieren hier en daar nog enkele
solitaire kieviten rondfladderen. Boven
dien ontdekten we daar ook een stuk of
wat snippen, die ook niet tegen sneeuw
en ijs kunnen. Zij zaten veelal in sloten,
waarvan de zor. soms de randen wel
eens deed ontdooien, naar voedsel te
zoeken.
B Overweldigend zal de hoeveelheid
voedsel in die spleetjes ook niet geweest
zijn en het is te hopen dat zij èn
kieviten en goudplevieren nog een vei
lig heenkomen hebben kunnen zoeken.
Het voedselvraagstuk is voor al deze
vogels en speciaal in verband met het
winterse weer een kwestie van leven er
dood.
B De diverse soorten ganzen kunner:
zich met hun stevige snavel ondanks de
sneeuw wel redden. De winter moet
wel heel streng worden eer zij verdwij
nen. In hoofdzaak eten zij gras en dat
kunnen zij nog we', vinden. Zoals in
iedere winter vertoeven weer geweldig
veel ganzen in ons land. Vooral slikken
uiterwaarden en grienden zomede land
zee. Dat doen toppéreendjes en futen
ook, hoewel de futen uitgesproken z'oet-
watervogels zijn. Gevreesd moet worden
dat zij alle op zee.niet zo veel voedsel
zullen kunnen bemachtigen.
B Wij hopen intussen voor de vogels,
dat deze winter niet zo streng zal wor
den als die van nu twee j'aar geleden..
A. de Jong.
TJET ding kan wie weet welke tecli-
nische benaming hebben, voor ons
is dit een gondeltje, waarin mannen-
zonder hoogtevrees, draaiend aan
lieren, dalen of stijgen langs de gevel
van een hoog gebouw. Wie aan de weg
gondelt beeft ook bekijks en van
daar dat de lens dit beeld opving.
OMDAT, naar verluidt, zo men zegt,
de kans bestaat op de mogelijk-
ïeid dat de Van Brienenoordbrug dit
iaar, pardon deze maand, wordt ge
opend, ook hier een plaatje van Ne
derlands meest gefotografeerde
oeververbinding van. het ogenblik.
Zo ziet men debrug. met haar
zuidelijke oprit verrijzén van de IJs-
selmondse oever. Ondanks dat machtige
betongedoe toch een tafereeltje met
sfeer: een bootje op de voorgrond, wat
drijfhout, het geheel im mist gevat...
ft „Dé machtige opritten tekenen
zich nu duidelijk af komend uit het
zuiden zie ik in het licht van de
stralende najaarsdag,/, de werkers krioe
len in het zand als bij de bouw van
een pyramide de brugboog fier en
nadrukkelijk oprijzend uit het land
schap overspant, de rivier als een.
symbool van ingehouden kracht straks
wordt de brug officieel geopend L.
bewoners van beide zijiden étkiaiax tot
nog toe noodgedwongen negerend
komen over de brug voorafgegaan
door autoriteiten die wat woorden
ft Geen wonder dat iemand zich ge- zullen spreken er hangt een vleug van
inspireerd kan voelen bij deze aanblik trots want dit volk is klein maar groot
Zo bijv, de heer \V. J. Oosthoek, Elle- zijn kunnen."
mare 84, Rotterdam-23, die ons een
gedicht over de brug stuurde/Elders in
deze kxaiït staat men open voor poëzie.
Maar er is slechts één Van Brienen
oordbrug en daarom voor deze keer:
OET mannetje (lat naast ons
4f stond op het niiildcnbalcon
van lijn 5 zei, terwijl hij 0115 de
hand toestak: „In lang nle gezien,
he? Komp natuurlijk door al die
feesdage. Intusse nog alles wat
wenselijk is. Ik bin benieuwd
wattut jaar zal brenge. In de eer
ste plaas '11 burrugetneester, 'n
nieuwe dan, azzu begrijp wattik
bedoel. De ouwe gaan weg, he?
Hebbu gelcze watter allemaal
staan te gebeure? Dat is nie mis.
't Mooie vinnik, dademe alle
maal op 't stadhuis magge kom-
me, in de Burrugerzaal, zogezeg.
In de krant sting: iedereen is
welkom. !k heb al tege me vrouw
gezeg: Daar mottewe been. Ik heb
in me leve zeve Irarriigemecsters
meegemaak, maar ik lieppcr nog
nooit eentje 'n band magge druk
ke. E11 dat willik nou wel is doen.
Gewoon naar bimie slappe in die
deftigheid en dan zegge: Dag
burrugemeester, en dan 'n uurtje
met 'm prate, gewoon prate, zoaj
u en ik gezellig met elkaar kenne prate. Ik heb 'in zo
wel teen en tander te verteile. Al wassut alleen maar
over de straat van me, die nou al wekenlang is opge-
broke. Kan best zijn, dattie dat «ie eens weet, dad de
de ambienare dat voor hem vcrborrtige hebbe gehouwe.
Daddeze hebbe gcdacli: Wat nie weet, wat nie deer. Zo
issut tocli? Laneme nou eve wel weze! en ik denk, 'dat
de burrugemeeater ook niet elleke dag door die straat
van mijn komp. Hij woon in Kralinge en ik in Weste.
Maar goed, ik wil 'm d'r toch wel op atent make voor
die weggaan. Niet dattut veel zal heilupe, maar misschien
dattie 't doorgeef au zV opvolluger. Begrijppu nou
waar rik heen wil?1*.
We zeiden gemeend: Jazeker!
"LJIJ zei: „*t Zit nie lekker met die opvolluger, he?
Iedereen bedank maar. Nou die. prefesser weer. Yin-,
nu *t gek soms? Nou, ik nie. jVlottu u eigc is indenke.
Die pref ess er heb 1n goeie haan, maggeme amieme. Nou.
en wat zal die die reuze haan nou weggooije voor al die
narigheid, die onze Inirrugenieester hep gehad. Dat
dneit toch niemand? U mot is oplette, me treje binne*
kort *r hurrugemeesterloze tijdperk binne, wattik u
smoes. Nou is eerlijk, azzeze u nou is zou we vragc burru
gemeester te worre, zou 11 dan drek ja zegge? Nee, nou
is eerlijk, rcch op de man af. U zou zegge: Ziock jullie
voor myn maar *ti ander. Datis toch logisch? U begin
niet 'n schuld van *n onderdvyftig tnilltjoen. Assieblifl!
Burmgeineester, ovvu maar eve wil zorruge asdat ine de
werrukminse kenne Letale, en daddemc vort kenne?
Begrijppu wattik bedoel? Je zien as burrugemeester
van Rotterdam geen uitkompst meer. Je zit maar in 't
(luister te stare, alle lich is verdwene. En me komme d'r
alleen uit azzeme krasse maatregele neme. Begrijppu
waarrik heen wil?".
We zelden gemeend: Niet helemaal!
zei„Kijk, nou benrie alleen de bmrugenieester
en wat wethouwers naar de Haag gegaan, en dat
is fout. Me hndde met ze alle motte gaan. ledereen. Op de
fies, op de motor, met doto en met de trein, 't Had 'n
hele optoeh motte worre, van hier tot gunler. Wat (laggu
as de menisters, die stoot Rotierdainmers voor z'n deur
had zien staan? Hij was ze eige '0 rotje gesehrokke. Of
dachte van nie soms? en hij had z'n geldkissie opegemaak
en gezeg: Nou, Van Walsum, pikker maar uit wat je
nodig hep. Van prate bebbecue 't in Rotterdam nooit
motte hebbe. Mc kenne nie prate, me binne geen praters,
me benne meer doenerrs. Met prate is Rotterdam nie
groot geworre, maar wel met 't doen. Tege die hoge here
kenneme toch nie opprate, die benhe tc glad. Nee, 't is
nog nie te laat. Nog kenneme de zaak redde, maar dan
optreje! Rotterdam veruit, de Haag mot vallei Kijk, dat
gaanik de burrugemeester nou op *t stadhuis personelijk
verlelle. He, conducteur, stop is effe, ik mot d'r af!
TN liet blad „RET", waarvan liet
(keurig verzorgde) tweede nummer
verscheen, heeft eindredacteur en
voorlicbtingsman J. C. -F. Berggren
een leuk rubriekje geopend. liet heet
„Dagstuat" en er staan enkele zaken
in, die we u niet willen onthouden.
Uit de correspondentie aau de directie
van liet vervoersbedrijf:
Een brief van een Amsterdammer,
die zich helderziende noemt. „Aan de
directie vun de RET. Weet dat u een
ondergrondse tram aanlegt. Maak u
beleefd erop attent dat Parijs ecu
ondergrondse beeft. Caat u daar eens
kijken, Was daar in 1956. Heeft grote
perrons, kanrtjesverkoop, banken om
te zitten. Ga u daar eens kijken en
vraagt een kaart der ondergrondse
Parijs. U verbetert de Rotterdamsche!"
Een briefkaart van een jochie, ge
heel in hoofdletters. „Geachte mijn
beer. Ivan u men soms helpen aan
boekjes met foto's van u autobussen?
Ik lion erg van u bussen, en als bet
kan de wagennummers van u bussen.
Ik beeft er 52, die bussen heb jk
allemaal gezien, maar meer kan ik
er niet krijgen. Mijn dank is zeer
groot ervoor. Veel 'voorspoed en weinig
kapotte bussen wenst ik u, Met vrien
delijke groeten