NavëeWewogénhistöfië
Al zestien
jam aan het
opheffen
wmÊSm
I
laatste repatrianten
verlaten Dorp&laan
binnen twee maiandëü
circus mnieuwe vorm
.0
JA
8
m
-mmÊmmwÉÊamÈmSË
IB
IR
m
m
.+-•/ Jm
EEH ECHTEll
Ook hij denkt
aan ajn toekoiaasE
m7
itk
1$
m>
m
lit
'êm-
li?
mê
to
ÉflS
Iedere dag een
|^W®".;-v;.. --/.v'." s-';--
EvfiOTTERUAjyiMER
Jë
pi
mmmmi
September
WÊÈ'
êmm-
wmL--
mm
fffe;
Duits
pSPJllil?: fl«
Anders
Haven
TON VAN DER SPEK
Lekstraat 18b - Schiedam
- m
st
.dw^ÉpF®^
Pagina 4
2 A
VRIJDAG 22 JUT,l il
5i;
(Van een onzer verslaggevers)
-O OTTERDAM Zoals het met
een goed kampement het ge-
- val behoort te zijn is de ingang
Van het militair» barakkenkamp
aan de Dorpslaan heel moeilijk te
f vinden; De Dorpslaan loopt er
dwars' doorheen maar als'je die
Volgt, kom j e nergens. Dan loop
-je vast op een onwrikbaar hek; De
ingang ligt westwaarts, bezijden
■de spoorbaan die het kamp even-
-.tzeèr ih tweeën deelt als de Dorps-
taan.
KÜI
V 'My.
M
spfi
ItPli
jf|g|
Sï$
JSf!
twee-persoons
polyaether»
matpRsseri
Ulf~
WAEMêQ JTAABt CUMUMMKOT
Zaterdag beginnen wij met de
verkoop van de steeds meer
verkochte luxe Mystères...een
rijkdom voor Uw vensters..
Twee prachtige soorten, de een
nog mooier dan de ander, mor
gen door elkaar voor bijna de
halve prijs, per. meter voor nog
géén zes gulden.
Rijk geborduurde Florentijnse
tulle Mystère, van 100% ka
toenen garens, en Mystère van
Polyester Marquisette met
een prachtige brede Macramé
kant.
Florentijnse
liMSi :.fewv$v;
;!#r rsrUW!
mmmmssEtzsm®
mm.
-a>%i
in det etalage vanf
PMP *»r*N-«f»BciALi«rl
DE WENSDROOM Pff
VAN lËOERB VROUvë
KOM KIJKER IK ONZE ETHjÉ^
MAURiTSWEG 58 - TELEFOOK IS
Heeft ook Uw zoon meer aanl^
voor techniek?
Pi
Gaat militairë kamp nu
echt uit Dorpslaan weg?
De gehele historie van dat kamp van
P netogenblik af dat de Nederlandse
troepen het in 1945 bobben bezet, ligt
Vast op papier, netjes uitgetikt in
iAwart/cn rood- Die papierenzijn wel
'&eensfiflat geweest: door een lekkend dak,
er ;zijn, beschadigingen die wijzen op
een, heen en weer slepen, kist in kist
v'hit,^ maar-alles Js, er. VEen zichzelf
éespectefèndéf «x- sergeant-majoor-aömi-
histrateur -~ de 'moeder van de kom-
vhie,'f zeiden wé vroeger gooit nooit
,*en stokje papier Weg VWroP letters
en cijfers voorkomen.
Verder is het ministerie van oorlog
-«n (later het ministerie van defensie al
j:}.ïneer dan vijftien jaar bezig de zaak op
■Want toen in april J950 de voorgan
ger. van de tegenwoordige commandant
Zijn commando opvatte, werd hem ge-
'Zegd: „ga nopr niet uitpakken, want de
WM&tEmêiWzmM
-VP
ssSffiKliSg!
illlllill
boel wordt binnenkort opgedoekt".
Aliemaali bewijzen voor het feit, "dat
het barakkenkamp aan de-Dorpslaan,
waar een subsistentencompagnie, een
militair geneeskundige dienst, een mili
taire garage en een»stuk of twintig
gezinnen van repatrianten'tezamen een
onderdak hebben, een zeer behoorlijke
militaire inrichting is.
Het schijnt er nu echt van te komen.
De repatrianten en hun gezinnen zullen
omstreeks half september het kamp ver
laten vooreen woning iri Rotterdam of
elders, de militairen zullen wellicht wel
dra Botterdam verlaten/ Wanneer? Daaro-
ver kan de tegenwoordige kampcominan-
dant, kapitein G. B. Brugman van het
regiment Oranje-Gelderland, geen zinnig
woord zéggen, vooral niet nai de, geschie;
%jS
- -vP y
||:g.
jS^wS]
Van 14 juli tot 4 augustus
JpSffe
'4?<£&v
niet - opgej«|, ais- U èeri""'
- matras gaat kopen, -want één
derde vat» Uw leven brengt u er
1 - op door... dat is wijs gezpgd;..
en ze hebben nog'gelijk'ook!
Daarom moet U morgen komen
kijken haar deze aanbieding 2-
persoohs Polyaether matrassen,
in twee diktes, die wij nu gaan
verkopen, tientjes lager dan
normaal.
Twee-persoons. Polyaether
vr matrassen, met luxe damast
overtrokken en met doorgestikt
bovenblad, licht in gewicht,
makkelijk te hanteren, met
prima ligging*
•Morgenvroeg begint de verkoop
van deze 2-persoons Polyaether
matrassen, Jn diktes* van 9 en
10 cm, vóór prijzen, die U geen
tweede Keer kunt verwachten.
i-persoons divanledikant,
lakwerk Jets beschadigd, wet ver-
sterktzplraaJ,
-120*190 cm voor
n
overzicht wan het militaire
kampement aan de Dorps-
laan.. Enige barakken zijn inge
richt tot. huisvesting van repa-
trianten.. De laatsten van hen
zulle» over twee maanden het
kamp hebben verlaten.
dënis van de laatste vijftien, jaar. Ook
over het waarheen kan kapitein Brug
man niets zéggen. „Dat weet je immers
als militair nooit. Verrassingen op dat
gebied zijn de konsekwentie van je baan
tje." -r.'- -
Kapitein Brugman is kampcomman-
dant sedert 1959 en hij heeft dus
slechts de laatste jaren van de geschie
denis van dat kamp meegemaakt.
Die geschiedenis is, nu het er inder
daad op lijkt, dat bet kamp definitief
'gaat verdwijnen, alleszins de moeite
van een bestudering waard.
Zoals veel van de Nederlandse militai
re kampementen is het van Duitse
oorsprong. De Duitse weermacht heeft
het gebouwd voor de zware luchtdoelar;
tillerie ter verdediging van het toenmali
ge vliegveld Waalhaven en van het zuide
lijke deel van Rotterdam,
Pendrecht en Zuidwijk bestondén
toen nog niet, het kamp lag midden in
dé weilanden en dat het vlak aan de
spoorbaan werd gebouwd, was' uite
raard niet, voor niets: De Duitsers had
den in vergelijking met een legeronder
deel van dertig jaar later nog slechts
weinig autovervoer.De Dorpslaan was
een eenvoudig landweggetje tussen de
weilanden. De asfaltbestrating kwam
later, toen de omwonenden gingen kla
gen over het stof, dat de motortractie
van de Nederlandse militaire onderde
len omhoog joeg.
Toen de spoordijk werd opgehoogd ter
wijl het Krabbendijketunneltje nog niet
gereed was, maakten omwonenden wéér
problemen. Zeer begrijpelijk, want de
gehele buurt bezuiden de Dorpslaan bij
het hervormde kerkhof geraakte geïso
leerd. Met het /Krabbendijketunneltje
kwam ook dat In orde.
Ten slotte- heeft het kamp in Pan
drecht burgerrecht, vooral in het jeugd
werk, dat herhaalde malen van de kanti-
Een rede van Churchill.- Londen, 22
Juli. (R.O.). Sprekende op éen - feest,
waarvan de opbrengst bésterad was voor
het Engelscli-Russische hospitaal, te Pé-
trogrado, 'hield Churchill, die Lloyd
George verving, een welsprekende lof
rede op RuslandY aandeel in den oorlog.
HU verklaarde,dat in alle donkere
dagen van den oorlog Rusland altoos
aan het front,verschenen was en onze
harten had bemoedigd door een schitte
rend wapenfeit.
Churchillzeide verder, dat er nooit
in de geschiedenis een verbond geweest
was, waarin getrouwheid en eenheid
zoo heerschte, als onder de verbonden
mogendheden. W|j moesten nog een
langen weg afleggen, doch voortgaande
in zulk een goéd gezelschap,' waren w|j
ér zeker van het éinde in triomf te
bereiken.
het ;eën góed militair
kampement betaamt, zijn,
hoewel de Dorpslaan geheel door
het Rotterdamse barakkenkamp
gaat, hoofdingang en hoofdwacht
weggestopt in de Nieuw-Vosse-
meerweg bij de spoorbaan. Het
ziet er nu naar uitdat hier de
laatste „wachtjes worden ge
klopt". Zekerheid daaromtrent is
niet te krijgen: men is reeds lan
ger dan vijftien jaar bezig het
kamp op te heffen.
ne gebruik kon maken. Er is dan ook
een grote bevolkingsgroep, die, als het
kamp wordt/ opgeheven, ln ieder geval
de gebouwen bezuiden de spoordijk wil
behouden voor recreatieve doeïeindèn,
Voor wat betreft de militaire onderde
leri beeft het kampement de zware en
later de lichte luchtdoelartillerie ge
huisvest.. Ten slotte de subsistenten en
allerlei andere onderdelen die iets met
het garnizoen Rotterdam van doen heb-
ben.
Belangrijk. Is echter de verhouding tot
de gewone, burgerlijke samenleving en
die houdt verband met heel veel leed.
Dat begon im 1950, toen het ministerie
van maatschappelijk werk medewerking
vroeg voor: hüisvesting van luit'Indonesië
repatriërenden.
Drie jaar later was er de watersnood
van februari 1953; Van het kamp aan de
Dorpslaan werd materiaal gedistribueerd
én'daar zijn de* op het eiland 1 Jsselmon-
de»:lngesette. groepen ..georganiseerd en
verzorgd. Dit de boeken van het kamp
blijken de avonturen bij de- beruchte
Pruimendljk ln Bidd^rkerk, die voetje
voor voetje ging schuiven met bomen en
al. Er moesten maatregelen worden geno
men verband met het uitvallen van de
treinen over de Moerdijkbrng, met bij
zonder verlof aan alt de rampgebieden
afkomstige militairen, met bijzondere or
ders voor vertoren gegane militaire goe
deren. In die tijd zaten de territoriale
troepen in het karoP-
Een derde aanraking, met menselijk
leed kwam in 1962 toen na het eind van
de „zaak-Nieuw-Guinea" in versneld tem
po Nederlanders uit dat land werden
gerepatrieerd. De genie ging barakken
inwendig verbouwen; elke barak werd
gereed gemaakt voor vier gezinnen, die
Ieder een zit-slaapkamer voor de ouders
en een slaapkamer voor de kinderen kre-
gen en verder een gemeenschappelijke
recreatieruimte en eetzaal. Voor ae repa
trianten later kwamen de spijtoptanten
werd het kamp aan de
Dorpslaan een contractpensioen.
De militairen namen de verzorging
op zich, de verstrekking en bet onder
houd van bet beddegoed. Daaraan
kamt nu een eind: in september zullen
de laatste twintig gezinnen het kamp
hebben verlaten.
Vele gezinnen krijgen een woning ln
•Rotterdam. Begrijpelijk, het gezinshoofd
heeft in bet Waterweggebied zijn werk.
Maar er zullen ook gezinnen naar elders
vertrekken.
De kampbewoners kunnen profiteren
van de regeling betreffende de rijksvoor-
keurwoningen. Volgens reeds tang
bestaande bepalingen wordt tien procent
van de woningwetwoningen gereserveerd'
voor het rijk. Oorspronkelijk zijn deze
woningen gereserveerd voor rijksambte-
lang geleden heeft het
naren, maar al -
rijk van deze tien procent de (helft af
gestaan aan gerepalrieereien. Weer later
is van deze helft wederom de helft aan
de bouwvakarbeiders afgestaan.
Als bet rijk repatrianten voor een
voorkeurwoning voordraagt, helpt in
Botterdam de sociale afdeling van de
dienst van volkshuisvesting. De ont
ruiming van het kamp brengt deze
regeling ónder de bijzondere aan
dacht van de dienst van volkshuls-
vesting.
Wel hebben B. en W. In hun ant
woord op het verzoek om' woonruim
te voor de mensen uit het kamp aan
de Dorpslaan de staatssecretaris voor
cultuur, recreatie en: maatschappelijk
werk de suggestie gedaan, mensen
ook onder te brengen benoorden de
lijn Alkmaar-Arnhem of in andere
streken waar het liberaüsatiebeleld
van de minister van volkshuisvesting
en ruimtelijke ordening zal worden
ingevoerd. Op die. suggestie heelt het
Rotterdamse gemeentebestuur nog
geen antwoord binnen.
De grootte van sommige gezinnen
soms zes kinderen maakt het
Rotterdam moeilijk voldoende passen
de woningen te vinden, ook in de
regeling van 'de rijksvoorkeurwonin-
gen.
i<WKWW"
TXE voor repatrianten beschik-
baar gestelde barakken zijn
zodanig verdeelddat in elke ba
rak vier gezinnen onderdak heb
ben. Op de foto de eetzaal en
recreatieruimte, die deze vier
gezinnen gemeenschappelijk in
gebruik hebben.
BOTTERDAM Enthousiast appiat'
vulde gisteravond de grote teut van het
Italiaanse'nationale drens Heros na af
loop van de gala-voorstelling voor Botter
dam. Het was: de dank van vijfduizend
bezoekers (uitverkocht) voor drie uur
clrcunplezier. £n terecht, het programma
dat directeur Bruno TogiU zijn bezoekers
presenteert mag er zijn. Het is afwisse
lend, het wordt met vaart gebracht en
heeft, daarom Is het een circus, de juiste
dosis spanning, wat sensatie en geeft
eveneens de gelegenheid de lachspieren
te gebruiken.
Van 14 juli tot 4 augustus
(Maar er is geen onnodige waaghalze
rij en onnodige show. Het circus maakt
een schone en prettige indruk. Maar
het'heeft toch die onderdelen die doen
herinneren aan het echte drous, hout
wol, zaagsel en de geur van vele die
ren. Het is het oude circus in een
moderne uitvoering.
Jammer was dat bij de première enke
le nummers niet vlekkeloos verliepen. In
Breda, waar Heros in het begin van deze
week de tenten had opgeslagen, was de
gala-voorstelling bijna volmaakt Typisch
s dat kennelijk het falen van de ene
artiest Invloed heeft op het optreden van
de anderen.
Het zou te /er voeren om alle num
mers uit het overvolle'programma (der
tig) te noemen. Hoogtepunten zijn onge
twijfeld de dierennummers die voorname,
lijk door Bruno Togni zelf worden ge
presenteerd. Er 'zijn fraaie staaltjes van
ardendressuur, soms 36 tegelijk, men
ijgt de beroemde flhnleeuwen te zien
die door Bruno Togni worden opge
zweept en tenslotte vijftien olifanten die
op indrukwekkende wijze hun opdrach
ten uitvoeren zoals in lange rij met de
voorpoten op eikaars ruggen door de
piste te lopen.
Bijzonder fijntjes is het optreden van
Loredana met haar afgerichte witte dui
ven. Een prachtig shownummer. De Ca-
veagna tonen op ongezadelde paarden
hun kunnen. Eer» lid van de groep
presteert het zelfs om een achterwaartse
salto te maken van het ene paard op het
andere. Jammer dat ook hier iets fout
ging., -a-.:;;
Jongleren vult een deel van het pro
gramma. maar zoals Daviso het doet die
op de islappe draad staande het presteert
achtereenvolgens met zijnvoet zes kop-
es en schoteltjes op zijn hoofd te mik
ken en vervolgens er een suikerklontje
en een lepeltje bij te doen, is wel heel
bijzonder.
The Jarz en I.es Cardonas rijn de twee
groepen trapezewerkers die tegelijk in de
luebt rijn en daar dubbele salto's ma
ken en dubbele pirouettes draaien. An
dere onderdelen rijn het hartveroverend
optreden van zes kleine chimpansees, een
humoristisch trapezenummer, trampoll.
nespringers en niet te vergeten de
clowns die een grote plaats krijgen toebe.
deeld.
Morgenvroeg begint de verkoop
van deze luxe Mystères» 175 cm
hoog, door elkaar
per meter
voor
tv»», n ,N
-'*• -5 'w-,
iY ë-v
(Van een onzer verslaggevers)
D OTTERDAM Voor veie van de
ak gezinnen, die nu het kampement aan
de Dorpsweg bewonen, begint nu het
kamp wordt ontruimd, eindelijk het nor-
mate leven in de Nederlandse maatschap
pij. Zij krijgen hier voor de eerste maal
een eigen woning, moeten in het voor
hen kille, natte en soms harde West-Euro
pa voor de eerste, maal helemaal voor
zichzelf zorgen.
De meestem ihiinrier tillen 'daaraan niet
zwaar. De toekomst ln een eigen, wo-
ning rien-.zij als een hoogst aantrekke
lijk en machtig" avontuur. Zij willen
zich inleven '"in deze samenleving;.:
waarin zij buiten hun wil en ook bul
ten hun schuld zijn terecht gekomen.
Want het merendeel dergenen die tüahs
in het kamp aan de Dorpslaan verblij
ven, bestaat uit spijtoptanten, die- ten
hoogste een jaar in' Nederland zijn.
Deze mensen hebben indertijd, toen Ne
derland de souvereiniteit over Indo-
nesië overdroeg, ln Indonesië willen
blijven. Zij hadden hun gehele leven
daar gewoond, daar hun bestaan opge
bouwd, daar hun gezin gesticht, zij
gevoelen, weinig voor onze westerse sa-
■menievirig, die zij als kil, hard en zake-
lijk ervaren. Maar voor hen werd de
toestand daarginds onhoudbaar, ook als
zij het Indonesisch staatsburgerchap
hadden aanvaard. Zoals één hunner
bet in een gesprek dat wij in het kam
pement hadden stelde: „Al had je nog
zo'n donkere huidskleur, als je een Ne
derlandse naam hebt,, val je er toch
buiten, was er in alle opzichten sprake
van discriminatie, of je nu Indoneslsah
burger was of niet."
Maar hier? In hun eigen wereld Is het
„eert uw vader en moeder" een reali
teit, een pficht. De familieband is zeer
sterk, de ouden hebben daarin de hun
toekomende, vastgestelde plaats. In Ne
derland, in heel West-Éuropa is dat
anders. Eenzaamheid? In hun eigen we
reld is die ondenkbaar. Door de hechte
familieband, de clan-geest, komt nooit
iemand helemaal alleen, te staan.:, In
West-Europa kent tnen wèl eenzaam
heid. In het nieuwe Indonesië werden
al die waarden omvergegooid. Voor
hen is in dat fiand nu geen plaats meer.
Er rijn hier honderd-en-een bepalingen
waarmee een mens,' die er niet mee
vertrouwd is, in botsing komt. Woning
bouw, hulsvesting, diploma's, bepalin
gen, regels.
De intrede en vooral het zich Inleven
in deze samenleving is niet zo heel
gemakkelijk ea er zijn waarden; die
in Europa niet gelden en waarvan de
mensen- uit Indonesië zeer -terecht geen
afstand kunnen en willen doen.
Per vijftien augustus krijgen de heer
A. E. Adam, zijn echtgenote J. E. C,
Adam-Crawfurd en faun zoontje Jimmy,
twee jaar, een woning in Ridderkerk.
De heer Adam is van Ambonese af
komst, heeft in Soefabaja gewerkt. Me
vrouw Adam is een geboren en geto
gen Soerabajaanse. De heer Adam is
pijpfitter bij de Eulaseo, een Beügisda
constructie-bedrijf dat ook in het Wa
terweggebied werkt.
Vorig, jaar juni is het gezin naar Neder
land gekomen. In Soerabaja werkte de
héér Adam eerst bij .een aannemersbe
drijf, later had; hij éen eigen onderne
ming. Wat voor hem de doorslag gaf
MEVROUW/
IrA~ Crrrin-fnrr
iedere dag één'varbluffendS
koopje tussen de toch al law!
geprijsde artlkelèn.
DH FBHXBM-BPBCIAUsrf
ROTTEftDAMS GROOTBtill
PERZENHUIS
WAT BETREET 2MN
J. E. C. Adam-
Crawfurd en haar toontje
Jimmy, twee jaar 'oud, in hun
tijdelijke verblijf in het militaire
kampement aan de Dorpslaan.
Volgende maand krijgt het gezin
Adam een woning in Ridderkerk.
Het heeft na repatriëring uit
Soerabaja èen jaar lang in. het
kamp gewoond.
voor rijn vertrek naar Nederland Was
de opvoeding van Jimmy.
De heer Adam heèft, nog een moeilijk-
beid te overwinnen: hij spréékt moei-
lijk Nédérlandv'al verstaat hij (het wél
en al kan hij technische tékeningen
interpreteren. Maar zijn vrouw spreekt
heel goed Nederlands.-S
Taalmoeilijkheden rijn er niet voor de
heer en mevrouw P. Bomas-Gijsier uit
Djakarta De beer Bomas. was PIT-';
ambtenaar, (het gezin kwam eveneens
verleden jaar zomer hierheen. De beer
Bomas werkt'nu bij Herfurth Scheep
vaart en Transportbedrijf NV e» zit
dus midden in de haven. Van de zes
kinderen uit dit gezin is de oudste
zoon nog in Indonesië. Die is gehuwd,
evenals twee andere kinderen, die el
ders in Nederland wonen en werken.
De drie jongsten rijn nog touts. Twee
daarvan werken, de jongste zit nog op
sdhool.
De heer en mevrouw Bomas rijn voor
een woning voorgedragen. Waér weten
rij nog niet.
De heer R. Pieter, zijn vrouw M. J.
Pleter-Baus, zijn 'ook afkomstig van
Djakarta. De heer Baus werkte eerst
bij de KPM en later bij Intraport. Nu
is hij ambtenaar; bij het G.E.B. verleden
laar juni Is ook dit gezin naar Neder
land gekomen. Voor, de heer en me-
■vrouw. Pieter is er een woning gereed
- aan de Oldengaarde.
Voor al deze mensen, vooral voor de
huismoeders, wacht het avontuur van
een eigen woning, eigen levensomstan
digheden en een eigen milieu, dat rij
zicli eindelijk mogen scheppen. Dan
ziet zelfshet kille natte Nederland er
aantrekkelijk uit!
Ton van der Spek, thans 15 Jaar oud, .zat'enkele
jaren op de mnlo, maar de techniek trok beni
en diis kwam hij naar ép' BedrljfosfaooT van
Wilton - Fïjenoord. Daar heeft hij het Voorbe»
leidend Leerjaar doorlopen en wa nu worden
opgeleid voor pijpenbèwerker. Hij gaat na de
vier weken zomervakantie in het tweede leer
jaar el ca. 47 gld. verdienen.
Kom dan een» met hem praten met de chef van
de W, F. - Bédrtjfincbaol, Admiraal De Rnyter-
straat 14, Schiedam, of bet eau om inlichtingen
over de ennus,- die eind angusna begint. Tele
foon (0101 26 92 00
DE KAARTEN stromen maar
doorl Uit alle windstreken mag
ik wel zeggen. Daarom vandaag
maar weer eens een „verantwoor
ding".,Eerst de heer P. Groenendijk
uit Rotterdam; die mij „groeten; wit
Goedereede" stuurt; Hij i schrijft'ler
echter een brief bij over „SOljaar
geleden". En dat,doet hij naar aan
leiding van het 'gelijknamige:,5ru-
briekje, dat u elke dag in' de krant
kunt vinden. Nu blijkt dat de heer
Groenendijk een oude getrouwe"
;van ons blad is. Hij schrijft .bet'
.volgende:
iv'Vijftig jaar- geleden was ik als
boekbindersleerling werkzaam bij
de Rotterdammer. De heer Kievit
was onze chef en de heer Steenbok
zwaaide de scepter in het glazen
huisje en had vandaar een overzicht
over het gehele bedrijf. Het was'de
gehele dag flink werken en als
middags de krant 'uitkwam 'moest
alles naar beneden om te helpen
vouwen en inpakken. Ook moesten
we haast-je-rep-je naar de trein
met zakken vol kranten, met de
tram want die stopte vlak naast de
deur op de Goudsesingel."
„Als het werk gedaan was Jóm
half zes dan ging ik nog de krant
wegbrengen, want ik had er ook een
krantenwijk bij. We waren thuis
met zijn tienen, dus er moest geld
'binnen komen. Bovendien bracht ik
ook eens per week „Woord sen
beeld" rond. Dat blad werd toen
door Libertas uitgegeven. U begrijpt
wel dat het toen niet zo gemakke
lijk was als de jeugd het tegenwoor
dig heeft en die klaagt toch nog"
aldus de heer Groenendijk.
„Nog een bijzonderheid over de
expeditie van De Rotterdammer",
gaat deze brief verder. „De chef
was de heer Sijbesma. Die had
maar één arm, maar met die ene
arm kon hij goed uit de weg,.wan'
als het niet vlug genoeg ging; kre
gen we daar wel eens een tik mee.
We hadden als jongens allemaal ont
zag voor hem, want hij .was gwo'
en sterk." Tot zover de heer Groe
nendijk, die zegt nog wel vellen vo
te kunnen schrijven als hij eenmaal
bezig is. Dat geloof ik graag,-er rijn
veel verhalen over „die oude tijd-
DE VOLGENDE KAART
uit de (fraaie) Belgische stad OU:
denaarde, met de hartelijke groe-,
ten van J. J. de Haan. Dan eer-
groet van nog een familie 'Groraffl,
dijk uit Rotterdam, die inmid»
terug is van vakantie, maar me
afbeelding stuurde van het waSgj:
tel in Ochten.
Uit het schone Hellendoom dan»
de familie Marck voor: het
den van -de krant naar het«K;
kantie-adres. Geen dank, dat'is s
werk van de abonnementenafdêiins
die het maar druk heeft'; met^;
adressen als u ze tenminste ujw
opgeeft! Het lijkt me een toer.fl»
allemaal in orde te maken,
„abonnementen", zoals we Merzeg
gen, speelt het klaar! Service ls .w
belangrijk, zeg ik maar... V^--
Nog twee kaarten: de familie b®
gie uit Poortugaal zendt een
uit Hoensbroek (plaatje
fors kasteel). En de familieRhW,
verkoos Heino, waar een zeer:PS
historische (romaanse, dacht jkm
hervormde kerk blijkt -ie. ;;«g|
Mijn voorraad is op, volgende;;^»
verder als u tenminste
stuurt!
aai
sej
Sfii
ni<
Ai
Mi
mi
m«
op
mi
kil
vo
le
pe
di-
aai
ge
mo
ple
vei
rei
téli
lisl
hai
bij
eet
gé
Inj
vei
t
bes
gin
Po;
gis
gre
wé
mu
chs
ka;
tari
vaz
ope
jin-
laai
r.s
