Verdwijnt
WINNAAR
GRENS™.
Paar dee dialoog
Nereide op Tritoe"
Gjeóprekken met mannetje, ^jloer*
Met nodig
1 pg
Er IS natuurlijk niets van te
zeggen voordat het sei
zoen helemaal voorbij is. maar
het gaat er naar uit zien, dat
in Hoek van Holland dit jaar
een trots record scherper zal
worden gesteld. Het record van
je strandveiligheid namelijk.
Slaagt De Hoek erin dit jaar
ceen enkel verdrinkingsgeval te
registreren, dan zal het zes jaar
geleden zijn dat op het strand
in Hoek van Holland iemand is
verdronken. Dat gebeurde na
melijk voor het laatst in 1960.
Pier beschermt
Belangrijk
niTGELEERD kom je nooit", zei
Jaap Slagboom, de 27-jarige
vlaardingse onderwijzer die vorige
weck in Den Haag het Derde Nationale
Orgelconcours voor amateurs won.
Daarom blijft hij dan ook rustig door
gaan met zjjn wekelijkse orgellessen
de bekende Rotterdamse organist
André Verwoerd.
Ontwikkeling
Hoek van Holland
telde in zes jaar
geen verdrinkingen
Gietwater -
Goede beveiliging
W a arschmving
9 9
TV biedt oplossing
bij opening silo
99
DE ROTTERDAMMER
Pagina 3
ZATERIHG 20 AUGUSTUS 1966
ivjr
VEILIG
Iedereen die maar iets met het
Hoekse strand te maken heeft is er met
recht een beetje trots op. Practisch dage
lijks leest men over verdrinkingen. Er
js helaas moeten we zeggen vrij
wel zeen badplaats van enige allure die
dit jaar nog geen geval van verdrinking
moest vermelden, uitgezonderd Hoek
van Holland. Toch zijn er ook op het
Hoekse strand op de hoogtijden zo'n
tachtig- tot honderdduizend mensen en
die mensen zijn in doorsnee zeker niet
voorzichtiger dan op andere stranden,
g Wat is het dan dat het strand in
Hoek van Holland zo veilig maakt ten
opzichte van de overige badplaatsen.
Een gesprek -met leden van de Rotter
damse reddingbrigade en personeel van
het gemeentelijk zeebad leert, dat daar
voor twee redenen zijn: a. een doeltref
fende -bewaking; b, de natuurlijke veilig
heid van het strand in Hoek van Hol
land,
S Voorai die natuurlijke veiligheid
doet een beetje vreemd aan. In de
schoolboekjes hebben we al kunnen le
zen dat de zee. waar dan ook bijzonder
gevaarlijk is. Natuurlijk is dat ook in
Hoek van Holland het geval. De zee is
onberekenbaar en vooral in dit seizoen
blijkt de stroming in de meeste bad
plaatsen uitzonderlijk gevaarlijk te zijn,
getuige het groie aantal verdrrakingsge-
vailen waarvan melding is gemaakt.
t Langs vrijwel de gehele Neder
landse kust is er echter een bijzonder
gevaar. Dat zijn de talrijke strekdam
men, de golfbrekers, die enkele honder
den meters in zee steken om de zwakke
dijken voor doorbreking te bewaren.
Hoek -van Holland heeft echter geen
strekdammen. Aan de noordzijde van
de Nieuwe Waterweg beginnen de strek
dammen pas bij „Vluchtenburg", dat is
op de grens van 's-Gravenzande en
Hoek van Holland.
M Op het Hoekse strand zijn strekdam
pERSONEEL van het gemeente
lijk zeebad waakt veilig, maar
onverbiddelijk.
^rr staat wel vast dat de haven
plannen die Rotterdam in Hoek
van Holland heeft ontwerpen, zowel
in de nabije toekomst als in de ver
dere toekomst de nodige veranderin-
gen zuilen brengen. Deze veranderin
gen zuilen komen op' plaatselijk ni
veau, maar ook op streekniveau. Er
rallen woningen komen, bestaande
gemeenten zulten verdwijnen, en
vooral ook: belangen gullen botsen.
Ondanks alle
«en groot aantal
-* -
havenbelangen met
werknemers in de-
scheepvaartsector blijft het toch een"
feit dat Hoek van Holland voor een niet
onbelangrijk deel bestaat uit agrarisch
gebied. Het aantal belanghebbenden is
wellicht iets minder gTOOt dan op ander
terrein, maar wat betreft de oppervlak
te winnen de agrariërs het toch nog
duidelijk van die andere groepen.
Ook dit „voordeel" lijkt echter in
een niet al te verre toekomst te gaan
veranderen. Reeds hebben de land- en
tuinbouwers enkele veren moeten laten.
Waar nu de woningen in de plan
„Noord" zijn verrezen, werkten vroeger
tuinders, het uitbreidingsplan „Oost"
nam een flinke hap uit een oppervlakte
iandbouwgrond.
Hoever zal dit gaan? Wat is de toe
komst van agrarisch Hoek van Holland?
Wij hebben die vraag voorgelegd aan
twee vooraanstaande Hoekse agrariërs
en allereerst kwamen we daarbij bij de
heer L. v. d. Houwen (46). De heer v. d.
Houwen, zo menen we te mogen zeggen,
is van nature geen pessimist en ook in
deze kwestie poogde hij steeds weer de
zonzijde te zoeken. Ondanks alle moei
lijkheden -die de agrarische sector onge
twijfeld zal moeten doormaken zie ik
toch wel perspectieven, zo zegt hij.
Die havens moeten er gewoon ko
men, vindt hij. Ze zijn van belang voor
Hoek van Holland, voor Rotterdam en
voor Nederland. Dat daaraan een stuk
kostbare tuinbouwgrond geofferd moet
worden is -beroerd voor de kleine groep
<ke daardoor gedupeerd wordt. Natuur-
P. BEEKENKAMP
lijk moeten zij een zeer goede com
pensatie krijgen. Andere grond, vergoe
ding voor het glas en de opstallen en
vooral.... spoed. Het terrein waarop Rot
terdam zijn oog heeft laten vallen is
voor de tuinders nu ineens minder
waard. Zij kunnen niet meer uitbreiden,
niet meer bouwen en daarom moet de
verplaatsing spoedig plaats vinden.
Slagboom, glie al vanaf zijn zevende
Jaar speelt, 19 organist van de ge
reformeerde Maranashakcrk in Vlnar-
dingen. Reeds enkele malen concer
teerde by' voor de NCRV. Zijn favo
rieten. Albert de Klerk en Piet Kee.
Voor de andere tuinders vindt de
hee-r v. d. Houwen de aanleg van het
nieuwe havencomplex zonder meer zeer
belangrijk. Natuurlijk ook omdat de
verscheping van de producten naar En
geland sneller zal kunnen gaan maar er
is volgens hem een andere, nog veel
belangrijker factor. De hele export van
groenten en andere tuinbouwproducten
naar Engeland dreigt in handen te gera
ken van een kleine groep, die zowel
produceert als exporteert. Deze kleine
groep beschikt over een aantal schepen
om zelf de producten in Engeland naar
de markt te brengen. Wanneer hun ei
gen productie tekort schiet kopen ze
producten van andere, kleinere tuin
ders. Het gevaar dreigt dat deze groep
zich een monopolie gaat verwerven en
zijn eigen regels en prijzen gaat stellen,
zulks ten koste van de grote groep van
kleine tuinders.
Het is nu al merkbaar aan de vei-
lingprijzen wanneer deze groep aan de
eigen producten niet voldoende heeft.
Gevolg, een onnodig schommelende
markt en sterk wisselende prijzen. De
kleine tuinders moeten de eigen belan
gen kunnen verdedigen, zegt de heer v,
d. Houwen, die daarom de aanleg van
de havens van groot belang vindt, zelfs
ten koste van offers van de agrariërs.
Hoe de zaak zich op langere termijn zal
ontwikkelen is een geheel ander punt,
vindt hij, maar die vraag is zeker niet
uitsluitend afhankelijk van de havenaan-
leg.
Tot een nog meer definitieve
uitspraak kwam de heer P. Beeken
kamp, een vitale zeventiger en eigenaar
van de Caepwoning de oudste boeren
hoeve in Hoek van Holland. Waar de
heer v. d. Houwen zich bezighoudt met
de fijnere tuinbouw is de heer Beken-
kamp meer de vertegenwoordiger van
akker- en weidebouw. Hij was lid van
de wijkraad voor de VVD en nu nog
een trouw aanhanger van die partij.
De heer Beekenkamp stelt zich
voor dat het agrarisch gedeelte van
Hoek van Holland op langere termijn
geheel zal verdwijnen. Sterker nog, zegt
hij, ik zal het niet meer meemaken,
maar het hele Westland is gedoemd om
te verdwijnen. De heer Beekenkamp
baseert -de bewering op een heel norma
le ontwikkeling. Hoek van Holland en
het Westland zullen, wat het agrarisch
gedeelte betreft, verdwijnen door twee
aspecten: in de eerste plaats zijn dat de
aan- en afvoerwegen. De ontwikkeling
van het verkeer eist veel moderne we
gen Deze zijn er in het Westland en
speciaal in Hoek van Holland niet of
nauwelijks,
In de toekomst zullen zesbaanswe-
gen naar de kust een normaal ver
schijnsel zijn. Daarnaast komen secon
daire wegen. Dan zijn er de zijwegen.
Dit alles zal een enorme hap uit het
tuinbouwgebied nemen en de overblij
vende tuinbouwbedrijven ztiUen van el-
men namelijk niet nodig. De lange Noor-
derpier vormt op dit gedeelte van het
strand een afdoende bescherming. Strek
dammen vormen echter een gevaar voor
de zwemmers. Rond de strekdammen
kaar geïsoleerd in overblijvende terrei
nen komen te liggen en op de duur uit
zichzelf verdwijnen. Dan is er in de
tweede plaats de recreatie die steeds
meer terreinen zal vragen in de vorm
van campings, parkeerterreinen e.d. De
'heer Beekenkampschat dat binnen 25
jaar de tuinbouw uit Hoek van Holland
verdwenen zal zijn. Nog eens 25 jaar
later zal ook het Westland als zodanig
niet meer bestaan.
9 Er is echter nog een derde argu-
ment dat de heer Beekenkamp heel
sterk aanspreekt. Dat is het probleem
van bruikbaar gietwater. De mogelijk
heden om aan bruikbaar gietwater te
komen, zijn in Hoek van Holland al heel
moeilijk geworden en die problemen
zullen mettertijd ook in het Westland
gaan spelen. Natuurlijk zijn die proble
men technisch op te lossen maar het is
de vraag of dit financieel verantwoord
zal zijn.
Wat de havenaanleg betreft, zei de
heer Beekenkamp te hopen dat dit pro
ject in zeer korte tijd zijn beslag zal
krijgen. Het zou anders niet onmogelijk
zijn dat Rotterdam letterlijk en figuur
lijk de boot mist. Dit project is zij
het op andere gronden even hard
nodig als Europoort. Nu de agrariërs
toch moeten verdwijnen zal het voor
hen zaak zijn hun huid zo duur moge
lijk te verkopen. In verband met de
waterhuishouding zei de heer Beeken
kamp verder nog dat de hele wereld
met dit probleem kampt. 97 pet. van het
water op de wereld bevindt zich in de
zeeën en is in feite onbruikbaar voor
mensen en voor beplantingen. 2 pet.
bestaat uit sneeuw of ijs aan de beide
polen en met de resterende 1 pet. moet
de mens zijn nut doen. Het is duidelijk
dat men hiermee zuinig moet omsprin
gen.
Tenslotte maakte de heer Beeken
kamp nog een opmerking over het ha
venplan en over het bestemmingsplan
Hoek van Holland. Hij noemde dit voor
de betrokken grondbezitters toch wel
een kwalijke zaak. Zodra de gronden
voor iets anders bestemd zijn wordt het
uitbouwen van opstallen verboden of
beperkt. Maar zo'n bestemmingsplan
loopt vaak j#ren en de bedrijven verspe
len op die manier grote sommen geld,
doordat men in de mogelijkheden wordt
belemmerd. Men zou als regel deze za
ken binnen drie jaar moeten gaan uit
voeren.
ROME De Italiaanse bisschoppen
zijn begonnen met de voorbereiding van
de kerkelijke hervorming in het land. De
besluiten in de bisschoppenconferentie
worden met twee derde meerderheid ge
nomen. De vergadering kiest de tweede
voorzitter en de leden van de commissies
voor de behandeling van de verschil
lende detail-onderwerpen. Er gingen
ontstaan vaak gevaarlijke zeewaartse
stromingen die al menig onervaren
zwemmer noodlottig zijn geworden. On
ervaren zwemmers, zo zegt men met
nadruk, want juist de ervaren zeezwem
mer zal zich bij voorkeur niet in de
naaste omgeving van een strekdam wa
gen. Mocht dit echter toch eens gebeu
ren en krijgt de stroom hem te pakken,
dan zal hij niet trachten tegen de
stroom in te zwemmen in de we
tenschap dat dit niet helpt. Hij zal met
de stroom meezwemmen omdat die
stroom verderop toch weer op het
strand uitkomt.
Het zijn echter allemaal problemen
die in de Hoek niet meespelen en omdat
een groot percentage verdrinkingen
ontstaat door de aanwezigheid van
strekdammen betekent dat een groot
voordeel. De aanwezigheid van de Noor-
derpier betekent trouwens ook op een
ander punt een voordeel. De verrader
lijke kuststromingen die zich elders
ook zonder strekdammen voordoen, kent
men in de Hoek nauwelijks.
Het zou echter onredelijk zijn om
de veiligheid van het strand in Hoek
van Holland uitsluitend te boeken op de
afwezigheid van strekdammen. Immers,
gedurende de gehele zomer zijn tiental
len mensen bezig om ook de andere
risico's zoveel mogelijk uit te sluiten.
Dat zijn in de eerste plaats de vrijwilli
gers van de Rotterdamse Reddings Bri
gade. In het voor- en naseizoen elk
weekeind en tijdens de vakanties bij
mooi weer elke dag, zijn de RRB-leden
op het strand. Zij bezetten de speciale
strandpost, bemannen de uitkijktoren
en varen met speciale patrouilleboten
langs de kust ont in nood verkerende
zwemmers de helpende hand te bieden.
Liever echter wijzen zij de baders erop
dat ze zich te ver in het water wagen
en daardoor gevaar lopen. Helaas is niet
iedereen gediend van een dergelijke
waarschuwing en een grote mond is
vaak de beloning van de goede bedoe
ling.
Meer nog dan de RRB-ers is het
personeel van bet gemeentelijk badbe-
drijf erop uit om preventief te werken.
Het „gemeentebad" is een afgesloten
stuk strand, kort onder de Noorderpier.
Tegen betaling kan men hier onder toe
zicht zwemmen. De kleding kan in spe
ciale loodsen worden bewaard en be
waakt, maar dat is in feite bijzaak.
9 Hoofdzaak is dat men hier prak
tisch volkomen veilig kan zwemmen.
De -mensen van het badbedrijf kennen
de zee als hun broekzak. Zij weten bij
welk getij men wat verder kan gaan en
■wanneer men dicht onder de wal moet
blijven, omstandigheden die van dag tot
dag verschillen. De hele dag lang is er
een, badmeester op zijn verhoging langs
de waterkant. Gewapend met een verre
kijker en een scheepstoeter bewaakt hij
de baders,
B Als imand zich te ver in zee waagt
blaast hij op de toeter en wie na de
•tweede waarschuwing niet terugkomt
gaat uit het water en uit het badbedrijf.
Door dit harde maar zeer effectieve sys
teem heeft men kunnen bereiken dat er
'binnen de omheining van het zeebad
nog nooit een verdrinking voorkwam en
dat is tenslotte het doel van de mensen
die het veiligste strand van Nederland
en wellicht van heel Europa bewaken.
'X
{"■A naar het strand van Voorne en u
kunt de grens zien tussen Rockan-
je en Oostvoorne. Die is namelijk be
paald door rijen auto's op liet Oost-
voornse deel. En de mensen, die met
die wagens kwamen liggen in het zand
van Rockanje. Deze dwaze situatie ont
staat op drukke dagen omdat Rockanje
zijn sLrand voor gemotoriseerd verkeer
afsloot. liet gemeentebestuur wilde geen
risico meer nemen nadat enkele onge
lukken waren gebeurd.
Daar het strand van Rockanje alleen
via dat van Oostvoorne per auto te be
reiken is rijden de strand! lefhebber?
nu bun gewone route. Alleen, voor de
grens zetten ze de wagen neer. Oost
voorne mag ais parkeerplaats dienen,
Rockanje als badplaatsBegrijpelij
kerwijs is men daar lang niet gelukkig
met de maatregel van de buurgemeente.
Beroep tegen het besluit hielp echter
niet.
Er zijn wel oplossingen aan te wijzen.
Oostvoorne zou ook zijn strand gesloten
kunnen verklaren voor auto's. Dan
wordt liet strand weer echt strand in
plaats van gratis stalling voor duizen
den auto's. Of: Rockanje, dat toch wel
verantwoordelijkheid blijft dragen, legt
een slag aan met een groot parkeerter
rein. Maar voorlopig blijft hel een
vreemde toestand.
"HIT zijn de paradijsvogels die Dier-
gaarde Büjdorp enige tijd terug
cadeau kreeg van de Zweedse ornitho
loog en specialist op het gebied van
paradijsvogels, dr. Sten Bergman. De
vier 'vogels hebben enige tijd moeten
wennen in hun nieuwe kooi. Zé "óver-
detTachter gordijnen afgézondefd.Het
publiek kan ze nu bewonderen.
Het gaat om twee grote rode para
dijsvogels en twee paradijshoppen. Ze
komen uit de partikuliere collektie
van de heer Bergman. Hij vond dat de
paradijsvogels op een gegeven moment
nergens zo goed zouden zitten als in
Blijdorp. De diergaarde-direktie was
uiteraard verguld met dit vorstelijk
geschenk. Waarde: tienduizend gulden.
a
TÏE OPENING van de nieuwe graan-
silo van de Co-op aan de Maas,
haven, die burgemeester W. Thomas
sen van Rotterdam zal verrichten krijgt
een, bijzonder tintje. Hoëwel de silo
het hoogste bedrijfsgebouw van de
Maasstad is, zijn er geen grote ruim
ten zoalscantines en recreatiezalen',
geschikt vóór massaal bezoek,Dat
komt omdat slechts een enkele man
deze grote silo bedient. De opening
geschiedt vanaf de Pieter Caland van
de Spido.
De werkelijke opening zal de heer
Thomassen verrichten in de silo-regel-
kamer. Daar is het zo klein dat slechts
de burgemeester en enkele directie
leden aanwezig kunnen zijn.
Om nu toch alle talrijke gasten deze
plechtigheid te laten bijwonen gebruikt
de Co-op een gesloten tv-eircuit. Op
de Pieter Caland zullen diverse tv-
toestellen worden neergezet. Ook de
rondgang die hèt kleine gezelschap
door het complex maakt zal op de tv-
toestellen te zien zijn.
Slechts een gedeelte is niet te over
bruggen. Dit duurt vijf minuten. De
Co-op directie heeft er echter voor
gezorgd een „ingeblikt" programmaatje
klaar te hebben om de fervente kassie-
kijkers onder baar gasten toch ook die
vijf minuten aan het scherm te houden.
ER ZIJN zo wat van die onnodige
dingen. Rotterdam telt bijvoorbeeld
een groot aantal drukknoppen voor
voetgangers, die wel kunnen worden
ingedrukt, maar toch geen voordeel op
leveren. De lichten, waarmee die knop
pen corresponderen zijn. heel gewoon
buiten werking. Zoals hier op de Stre-
velsweg. Honderden handen drukken
dagelijks op de knop...- zonder
resultaat. De z.g. groene golf maakte
deze voorzieningen overbodig. Ze kun
nen gerust weg
„ATEREIDE op Triton'
i n hppIHip Hat Hf»' kun?
heet
TJA KIND, je hebt gelijk, de zomer is bijna om en wat hebben we gehad?
a Regen en wind en stukken ijs op ons vel en maar weinig zon. Nu zomert
het gelukkig weer, dat kan nog veel goed maken. En wat zouden wij er aan
Kunnen doen? Zelfs de mensen kunnen het weer niet maken. Kom, neem
een hapje gras het is nu nog lekker".
het
''beeldje dat de kunstenaar Nic.
Jonk heeft vervaardigd in opdracht
van de N.V. Electro Technisch Installa
tiebedrijf en Handelsbureau v/h P.
Batenburg en dat te zijner tijd het
waterwinwerk aan de Berenplaatzal
sieren. Om precies te zijn het komt in
de binnentuin van de schakelwacht
van het hogedrukpompstation. Mis
schien heeft u zich afgevraagd wat
een Nereide is en wat een Triton?
We hebben het opgezocht in
Oosthocbs encyclopedie. Daarin stond:
Nereiden: in de Griekse mythologie de
TJET mannetje dat naast ons
stond op het middenbalcon
van lijn 3 zei terwijl hij met een
zakdoek over hel voorhoofd
wreef: „Zeker ook net trug, hè?
Leuk gehad? En netuurlijk in 't
buiteland gewees. Dat is de mode
tegeswoordig. Azzie nie in 't bui-
teland bin gewees, tellie nie meer
mee. Me zwager zee ook: Ik voel
d'r wel nie zoveel voor, maar 't
mot wel tegenover de bure. 't
Staan zo gek azzie in je eige land
blijf. Hij dus naar Italieje. Maar
azzie *t mijn vraag, is z'n vekan-
sie bard tege gevalle. Ik bin d'r
nog nie achter werom, maar dat
hoor 'k nog wel 16 'n keer, en dan
kom 'k 'er nog is op trtig. Afijn,
me benne d'r weer. Nic vee! ver
anderd, lie, in die tijd? Ik zee le
ge 111e vrouw: Nou zalleme is
goed uitkijke ovveme Rotterdam
nog kenne. Uit de grap dan, 11e.
tuurlijk. Nou dat ging best. De
strate lagge d'r nog net zo bij as
drie weke d'rvoor, dat wil zegge,
allemaal ope gebroke. 't Zandheuveltje voor me deur was
nog eve groot. E11 azzie dat zien, mot je effe goed op je
zei lef passe, lie! Dan bin je genege te gaan vergelijke
met wat je in je vekansie lieb gezien, en dat is fout. Dan
gaan je brokke make. Begrijppu waarrik heen wil?"
We zeiden: Eerlijk gezegd, nee!
TJIJ zei: „Kijk, nou neem 'k de bure as voorbeeld. Die
-1 wazze 'n hortj-e in Oostenrijk. Zo'11 dag of veertien,
azzie 't mijn vraag, maar 'k wil me d'r nie art binde. Nou
die bure dan kwamme trug en we moste 'tl arendje op
bezoek komme. Foto's bekijke en netuurlijk luistere naar
d'r ervaringe. 'k Had d'r nie veel zin in, maar me vrouw
zee: Latemc 't nou maarris doen. Dus wij naar bove. De
albums lagge al op tafel, naast 'n handjevol foold-ers.
Afijn, 't bier sting koud. Nou, ine liadde onze bene nog
nie onder tafel of 't begon al. De buuvruuw zee zuch
tend: Wat 'n land, wat 'tl land. 'k had d'r zo wel wille
blijve. 't hter zo schoon en de minsc binne zo beleefd,
en 't ister zo goekoop. Nee, van mijn kenne ze Neder
land houwe. Geef mijn maar Oostenrijk. Dat zat me al
nie zo lekker, hè. Ik doch: Nog effe en me zilte in '11
laaijende ruzie. Zover issut wel nie gekomme, maar 't
heb effe wel gespunne. Ik zit dus dat gewauwel van de
liuuvrouw effe an te bore tot 'k me kans kreeg. U ken
me toch wel vollege?"
We zeiden: Jazeker.
XJIJ zei: „Ik zee: Oostenrijk is dus 'n mooij land. Ze
trapte d'rin met allebei d'r voetc. Nou en of, zee ze.
En z« maar doorklesse. Net 'n wekker, die afliep. Ze
zee: Dat-bie dudde ze daar opegebroke strate bebbe? Ik
zee: O nee? En hebbc ze daar wel '11 metro? Nee, zee
ze, 'k heb 'ra teminste nie gezien. Kijk, dat was er dan
een van mijn! Ik zee: Mins, wach nou toch is effe. Zit
nie zo door te slaan. Je zou d'r best wille wone, zit je te
zegge. Ja, zee ze met 'n rooije kop. Ik zee: Maar weet je
non ook wat buurman d'r ken verdiene? En wat neem
de Vondeling die ze daar hebbe an belasting van je af?
En hoe binne daar de ouwedagvoorzieninge? Hebbie
daar ook aow? Eu boe zit 't met 't fonds? E11 binne de
klere duur? Nou, ze wist geen raad. Ze zat wat an d'r
jepon te friemele, en ja en nee te zegge, ik wier d'r be
roerd van. Me vrouw suste de zaak *11 beetje door te zeg
ge: Nou ja, as buurvrouw 't nou gezellig hep gehad, en
de buurman zee: Laneme nog 'n pilsie neme. En toen
kwam de klap op de vuurpijl. Buuvrouw zee: U ken best
gelijk bebbe, maar '1 weer hè, 't weer ister altijd zo goed.
Toen liaddik ze. Ik zee. Hier nie zeker, mins houw op,
'k heb al vier dage koppijn van de hitte! IkHé,
condnkteur, stoppis effe, je weet toch daddik *r bier af
mot?"
vijftig dochters van Nereus, een zee
god, onder wie vooral Kalypso, Thetis
en Amfitrite op de voorgrond traden.
Zij komen in de beeldende kunst
meestal voor als op de rug van een
Triton zittende, weinig of niet geklede
meisjes.
Triton een der lagere Griekse zeego
den die men zich voorstelde als van
boven mens en beneden vis; zijn ou
ders waren Poseidon en Amfritite. Hij
kalmeert de golven door de tonen van
zijn schelptrompet. Reeds vroeg dadht
men zich een stoet van zulke Tritons
als dienaren van Poseidon of van
Amfitrite en als minnaars der Ne
reiden.
Bovendien zijn zowel Nereide als
Triton satellieten van Neptunus. Tri
ton is de kleinste.
Nou ja, dat het meisje op de foto
niet gekleed is, is duidelijk te zien en
dat er „gemind" wordt eveneens.
Voor een waterbedrijf dat is opgericht
temidden van het water (van de Oude
Maas) een symbolisch geheel.
Het is te hopen dat het liefhebben
dat Nereide en Triton bedrijven ook
van toepassing zal zijn op de bevol
king ten aanzien van het „lekkere wa
ter" dat de DWL gaat leveren.
