COR VAN MASTRIGTNEEMT Ook Italiaans
AFSCHEID VAN CNV
vleesverbod
Financieel weekoverzicht
Vertrouwen in economie
sterk toegenomen
Minder werken
bij Vitrite
da^
Het „lekt" bij
ïm
in
I
Sprookje werd
harde strijd
m
Bij korter werken
niet het volle
loon uitkeren
Klaas van
derVeen
Sluiting fabriek
was niet m
Geldmarkt komt
met tot rust
Bouwvakker (vader van acht
kinderen) doodgeschoten
TELEGRAM
BROMFIETSERS
TEGEN AUTO'S
WENSEN
TÓCH
DRIJFVEER
wGEKRAAKT7
DE ROTTERDAMMER'
2A
ZATERDAG 21 JANUARI 1967
EIST Laten we er
een sprookje van ma-
ken, een écht sprook
je ditmaal. Er was eens een
mooie voorjaarsdag in 1934
toen in het wijde polder
landschap bij Zevenbergen
tjvee mannén bezig warén
met het graven van sloten!
Va'derjen zoon. Zij groeven
wat zé kondenliet zweet
gutstetvau hun gezichten en
voor rust of een babbeltje
was nauwelijks tijd.
DOOR
Werknemers tot minister:
overtekening van de jongste 6%,%
VERTROUWEN
-
HEINEKEN
HOMBURG
Pagina 3
Hij begon
met
in Gapinge
flpfHWWjW
ROME,Italië heeft gisteravond de
invoer verboden van levende runderen
en varkens, alsmede van vers vlees, uit
„bepaalde midden- en Noordeurcpese
landen" vanwege het voorkomen van
mond- en klauwzeer in die landen.
Of Nederland hieronder valt, werd in
Rome niet duidelijk. Tot nu toe was
alleen de import van levend vee verbo
den.
Er moest gewerkt worden,
want het waren slechte tijden.
Er was armoe en werkloosheid
en de beide landarbeiders waren
[blij dat ze een karweitje, hadden
kunnen ganiiemen voor 26 cent.
de man. per uur, want in de
werkverschaffing, waarvoor al-
leen de gezinshoofden in aan-
merking kwamen, was voor het
gezin slechts maximaal 28 cent
per uur te ..halen" en dat. is al
tijd nog minder dan tweemaal
26 cent.
De lucht trilde van nieuw, ontwa
kend leven, maar de beide mannen
merkten het niet. Want hun gedach
ten gingen al weer uit naar wat er
moest gebeuren als dit karwei, ge
klaard was en naar al die gezinnen,
die nog nauwelijks voldoende had
den om zich te kleden en te voeden.
Plotseling keek Cor' van Mastrigt,
de'jongste van de twee (en 24 toen)
op: hij had horen roepen. En in de
verte zag hij zijn zusje aankomen,
De negen maanden oude Niels Arend
Vëénstra heeft een kaart ontvangen
óm. 02) 15 februari zijn stem te gaan
^uitbrengen. Hij weet nog niet of hij
gaat...
MAARSSEN De'22-jarige F. Zan-
ker uit Utrecht is gisteren verongelukt
toen hij met zijn bromfiets in Maars-
sen tegen een tegemoetkomende auto
botste.
BEESD Op de Rhenoyseweg reed
de 65-jarige* G. Verhoef uit Acquoy
'"gisteren; in een bocht met zijn brom-
fiets tegen. eer. auto. Korte tijd daarna
is hij overleden.
hollend langs de dijk, zwaaiend met
de armen. In haar hand hield ze een
papiertje. „Vader, kijk eens wie daar
komt. Wat zou er gebeurd zijn? Va
der Van Mastrigt stak de schop in de
vette klei en even later scheurden
zijn verweerde werkhanden wat ze
nuwachtig het telegram open.
Of Cor onmiddellijk de penning
meester van de christelijke landarbei-
dersbond wilde bellen. Hals over kop
spoedde Cor zich naar het dorp om
te telefoneren. Of hij een rede zou
willen houden in Gapinge („Je gaat
met de trein naar Middelburg; van
daar laat je je met een taxi naar
Gapinge brengen en weer ophalen.
Dan neem je in Middelburg een hotel
en de volgende morgen kom je naar
Utrecht, want we hebben iets te
bespreken).
De volgende dagen sloot Cor van
Mastrigt zich regelmatig op in z'n
zolderkamertje om zijn eerste „grote
C. J. VAN MASTRIGT.
er is nog veel te doen
DEN HAAG De werkgevers in de
metaal- en elektrotechnische industrie
zijn erover ontstemd dat Philips aan
enkele honderden werknemers in Doe-
tinch'em, die aanmerkelijk korter wer
ken, na de eerste zes weken toch nog
een zodanige aanvulling op de werk
loosheidsuitkering geeft dat over de
niet gewerkte dagen een netto loon
van honderd procent wordt bereikt.
Voor zes weken had Philips toestem
ming'van de bedrijfsvereniging in deze
tak van industrie. Daarna zou de aan
vulling op de tachtig procent.suitkering
moéten worden beëindigd. Het geven
van toestemming voor de eerste zes we
ken was gegeven door de zg. kleine
commissie van het bestuur van de be
drijfsvereniging. Gisteren moest het
voltallige bestuur over de periode na
de eerste zes weken beslissen. De stem
men staakten: werkgevers waren tegen
verlenging van de uitkering en de
werknemers voor. Op 23 februari komt
deze zaak opnieuw aan de orde.
In feite betekent de houding van de
werkgevers dat andere werkgevers in
deze sector eveneens hun neus zullen
stoten als ze een soortgelijk verzoek als
Philips nu heeft gedaan zouden indie
nen.
In maart 1964 gaf hij de voorzit
tershamer over aan de heer J. van
Eibergen. Zelf werd de heer Van
Mastrigt weer „gewoon bestuurder,
maar ook die taak heeft hij neerge
legd toen hij onlangs tot wethouder
van financiën van de gemeente Zeist
werd gekozen. „Het was een prachti
ge tijd, maar dit lijkt me ook wel
boeiend."
rede voor te bereiden. Er was stof
genoeg, want de tijden waren slecht
En toen hij uit Utrecht terug kwam
had „de bond hem tijdelijk in vaste
dienst genomen voor „vijf gulden per
vergadering met een maximum van
25 per week. Zijn moeder schrok
er van, al was ze blij om deze onver
wachte uitkomst! Maar het „sprook
je" zou een harde strijd worden...
Nog wat wensen voor de vakbewe
ging? „Ja, doorgaan met de belangen
behartiging voor de werknemers,
want er is op vele terreinen nog veel
te doen. Neem bijvoorbeeld de pensi
oenen. Ik geloof niet meer in de hui
dige vormen.
We moeten naar een wel-
vaartsvaste |,kop" bp het bodem
pensioen (de AOW), met een zódanig
omslagstelsel voor de premiebetaling
dat iedereen op z'n 65ste minstens 70
procent van het laatstgenoten inko
men blijft ontvangen, welvaartsvast,
en met een fonds dat door het be
drijfsleven zelf. wordt beheerd.
Voor mij mogen* ook de bedrijfsver
enigingen worden opgedoekt. Alle uit
voeringswerkzaamheden van de socia
le verzekeringen moeten naar één so
ciale verzekeringsbank, die voor de
persoonlijke contacten regionale bij
kantoren heeft
We moeten logisch en efficiënt den
ken in dit computertijdperk, waarin
bovendien een steeds verdergaande
integratie van beroepen en bedrijfs
takken plaatsvindt. In zo'n tijdperk
past het niet meer om voor elke be-
drijistak een aparte bedrijfsvereni
ging te hebben.
En verder: ach, er is zoveel.
Maar ik wil nog wel even zeg
gen dat een voorzitter van een
vakcentrale eigenlijk niet in het
parlement moet. Niet alleen de
heer Mertens van het NKV,
maar ook ik heb ervaren (vier
jaar Tweede Kamer, twee jaar
Eerste. Kamer) dat deze twee
stoelen heel moeilijk te combi
neren, zijn."
Maar de politiek' heeft 'hem
tóch opnieuw weten te van
gen
STADSKANAALDe afdeling
Nieuw-Buinen van de Algemene be
drijfsgroepen centrale -heeft' in een
brief aam minister Bakker gepleit voor
het in bedrijf houden van de glasfa
briek in die plaats, die vólgens plan op
I februari zal wordén gesloten.
Een groot deel van de bevolking
werkt in deze fabriek en het zal voor
velen heel moeilijk zo niet onmogelijk
zijn een nieuwe werkkring te vinden.
Te meer daar deze mensen direct van
de schoolbanken naar de fabriek gin
gen.
Gezien de bedrijfsuitkomsten van de
laatste twee. jaar was sluiting- van de
fabriek niet nodig, aldus de brief.
Moesten de mensen van de fa'-.'tk te
Nieuw-Buinen soms de dwor worden
\an het feitdat. andere fab ->k-n van
het concern minder rendabe, waren?
De ABC is van mening dat het de be
doeling is om de glasindustrie te con
centreren in (Schiedam zonder daarbij te
letten op 'de belangen van de werkne
mers uit andere plaatsen.
Woensdagmiddag neemt de heer C.
J. van Mastrigt op een receptie in
Utrecht officieel afscheid als bestuur
der van het Christelijk Nationaal Vak
verbond. Het zal er druk worden,
want sinds dat telegram in het voor
jaar van 1934 heeft Cor van Mastrigt
ontelbare vrienden verworven, men
sen, die van nabij hebben gezien en er
varen met hoeveel liefde en ijver hij
zich al die jaren heeft ingezet voor
de christelijke sociale beweging, voor
meer sociale zekerheid, meer wel
vaart en dus meer gewoon, menselijk
geluk dan in de vooroorlogse crisisja
ren mogelijk was.
Als wij hem vragen of zijn jeugdi
ge ervaringen uit die tijd wellicht-de
belangrijkste drijfveer zijn geweest
bij alles wat hij voor de christelijke
vakbeweging heeft gedaan dan zegt
hij volmondig ,;ja".
Al jong leefde bij Cor van
Mastrigt de overtuiging, dat „er iets
moest gebeuren voor de arbeiders
en hij viel dan ook al gauw op in de
om erkenning en medezeggenschap
ploeterende bond van landarbeiders.
Hij werd afdelings- en districtsvoor
zitter en later ook voorzitter van de
besturenbond in Zevenbergen.
Vanaf 1934 werkte hij afwisselend
in de landbouw en in bondsdienst en
op 1 mei 1939 werd de heer Van
Mastrigt benoemd tot bestuurder in
vaste dienst. Na de oorlog tweede se
cretaris en in 1947 voorzitter, als op
volger van de neer M. Ruppert. Op 1
oktober DJ50 bestuurder van het
CNV, in welke functie hij de vor
ming en scholing „op poten zette"
en een grote bijdrage leverde aan de
uitbouw van de sociale verzekering
(waarvan o.m. de AOW een gevolg
was).
Ook in het CNV-bestuur bleef zijn
geweldige energie niet onopgemerkt.
Brandden op zijn kamer soms tot
diep in de nacht niet de lampen? Op
1 oktober 1959 werd Cor van
Mastrigt, de „jongen uit de polder,
geroepen tot de hoogste, de meest
verantwoordelijke en de siopendste
post, die de vakbeweging- kent: voor
zitter van de vakcentrale. Opnieuw
werd hij de opvolger van 'de heer
M. Ruppert.
Indien ooit, dan beeft hij toen erva
ren dat vakbewegingsleider-zijn
niets, maar dan ook niets met een
sprookje te maken heeft; wél met
strijd, bezinning, voortdurend tijdge
brek, zorgen om de verantwoordelijk
heid slapeloze nachten.... „Die loonex
plosie van eind 1963 heeft mij ge
kraakt, zegt hij. „Ik moest het bijl
tje er bij neerleggen. Maar gelukkig
ben ik er weer helemaal bovenop ge
komen.
AMSTERDAM
De sterke
(Van een bijzondere medewerker)
lening Bank voor Nederlandsche
Gemeenten heeft geleid tot de
aankondiging van een nieuwe
soortgelijke lening, maar nu tegen
een uitgiftekoers van één procent den de gelegenheid wil gebruiken
hoger en met een leningsbedrag,
dat van 150 miljoen tot 200 mil
joen kan uitlopen. Men wil het
ijzer smeden, als het heet is en
blijkbaar gebruik maken van de
vraag naar obligaties met hoge
rente, zonder af te wachten, of de
rente verder zal dalen. De vraag
kan gesteld worden, of deze emis-
siepolitiek verstandig is. De toe
wijzingsbiljetten voor de eerste
lening waren nog niet verzonden,
toen haastig werd bericht, dat
men nog 150 miljoen, desnoods
200 miljoen wilde lenen.
Een dergelijke snelle opeenvolging van
emissies geeft de markt geen gelegenheid
tot rust te komen en men is ter beurze
geneigd te denken, dat de tweede lening
minder enthousiast zal worden ontvan
gen dan de eerste. De uitgiftekoers is
trouwens ook een punt hoger gesteld.
Men 'weet echter, dat de financiën van
de gemeenten in een moeilijke positie
verkeren en dat de centrale gemeente-
bank veel geld kan gebruiken. Het is
mogelijk, dat de buitenlandse belangstel
ling. welke thans voor de Nederlandse
obligaties te bespeuren valt, straks min
der wordt en dat men ook om deze re-
MIDDELBURG De arbeidsinspectie
heeft toestemming verleend aan de Vi-
tritefabriek in Middelburg, die Iampvoe-
tén voor gloeilampen en elektrische
gasontladingslampen vervaardigt, met in
gang van 6 februari enige maanden de
wekelijkse arbeidstijd te verkorten.
De bedrijfsleiding hoopt door vermin
dering van de produktie zich beter te
kunnen aanpassen aan de marktvraag.
De regeling betekent voor 459 werk
nemers dat zij één dag per week minder
gaan werken. Over de dagen dat niet
wordt gewerkt zal volgens de Werkloos
heidswet worden uitbetaald, zodat de
personeelsleden aan bun normale loon
komen. In totaal werken ongeveer 700
man in het bedrijf.
sneller veel geld te lenen. Het is prettig
te niogen constateren, dat het buitenland
meer vertrouwen vertoont in Nederland
en wij menen, dat bet. optreden van het
kabinet-Zijlstra met zijn sanerende maat
regelen een goede indruk op het buiten
land heeft gemaakt.
Hoewel de berichten over werktijdver
korting en ontslagen iedere dag de aan
dacht van het brede publiek trekken, is
het vertronwen in de toekomst van de
Nederlandse economie de laatste weken
toegenomen. De betalingsbalans voor
1967 laat zich hoopvoller beoordelen en
dr. Zijlstra sprak onlangs in de Kamer
over een surplus van 500 miljoen tegen
een eerdere raming van het Centraal
Planbureau van 390 miljoen. De groei
der arbeidsproduktiviteit per werkende
wordt thans gesteld op 4 pet. tegen 3'A
pet. in september j.I.
Ook de aandelenmarkt heeft in januari
tot dusver vrij gunstig gereageerden
men weet. dat de beurs functioneert' als
thermometer en soms' ais een barome
ter. Het Chemische bedrijf v. d. Grin
ten kwam deze week met een dividend-
voorstel van 20 pet. tegen 18 pet v.j. en
men kan dit doen, omdat de winst over
1966 circa 25 pet meer bedraagt dan over
1965. De koers van dit fonds steeg deze
week van 844 tot 875 pet. Scholten Hö-
nig, ook een bedrijf uit de chemische
sector, steeg van j 82 tot 90, Naarden
van 365 tot 400 pet. Hieruit blijkt wel,
dat de chemische industrietak het afgelo
pen jaar rustig verder is gekomen.
De bierbrouwerijen hebben. ook
gunstig gewerkt. Nadat Heinekens. goed
voor de dag kwam, vólgt nu d'Oranje-
boom en kondigt een onveranderd divi
dend van 14 pet plus 10 pet in agioaande-
len aan. Er zit een flinke schuimkraag
op bet bier. een teken van „leven".
De koers van d'Oranjeboorn steeg van
277 tot 305 pet.
De mij van onroerend goed De Wereld
haven heeft een onveranderd dividend in
contanten van 20 pet aangekondigd. De
wi. bedraagt ƒ2.4 milj. (v.j. ƒ2,2 milj.).
Voor 1967 wordt rekening gehouden met
een .verdere gröei der onderneming. De
koers stelde zich gisteren op 374 pet voor
dit fonds.
Het bovenstaande kan uiteraard met
maatgevend zijn voor de verslagen, wel-
,ke nog moeten komen. Maar het. begin is
in ieder geval niet onplezierig en dc
beurs schepte op voorzichtige wijze eni
ge moed. Levensverzekeringsaandelert ste
gen verder, zodat Nationale Neder* .den
van 539 op 554 pet kwam en R.V.S. vat:
445 op 475, slot 468 pet.
Een minder fraaie beurt maakte Hom
burg, de vleeswarenfabriek, welker direk-
tie begin november' j.L tussentijds sprak
van een bevredigende-omzet en-bevreli-:
gende winstmarges en van de waarschijn
lijk enigszins 'hogere winst over het lo
pend boekjaar, terwijl twee maanden la
ter, wordt gemeld, dat met een verlaging
van het-dividend moet worden rekening
gehouden. De oorzaak is te zoeken in een
sterk tegëngevallend 4e kwartaal, dat ver
lies heeft opgeleverd., De beurs vond het
wel wat merkwaardig, zo kort op elkaar
het „Jantje lacht en Jantje huilt". De
aandeelhouders konden''ook huilen, want
de koers der stukken liep terug van 268
tot 245 laten.
Tliomsen's Verenigde Bedrijven zal
wel fuseren met Wambersie Zoon, al
thans dat schijnt er in te zitten. Zoals
men weet, is de fusie met Blaauwhoed
een poos geleden niet doorgegaan, nu
zoekt Thomsen blijkbaar de verbreding
van het bedrijf bij Wambersie.
De internationale, aandelen waren wat
beter gestemd, mede dank zij een vrij
gunstige ontwikkeling in Wall Str. :t. De
kwartaalcijfers van AKU komen op 26
januari.
TT EN vergadering, die voor bui-
"*Lj tenstaanders meer het karakter
draagt van een gigantische^ goed ge
regisseerde godsdienstoefening..,.",'
zo kenschetst de Haagse Post de
AR-Deputatenvergadering van vori
ge week zaterdag.
Zou de I-ïP-scribent geen vreemde
ling zijn in het anti-revolutionaire
Jeruzalem, wat hij kennelijk wél is,
dan had hij kunnen constateren, dat
het ditmaal met het kerkdienstka
rakter nogal meeviel. Zo zelfs, dat
menig vergrijsd deputaat er zich on
behaaglijk bij moet hebben gevoeld.
Goed, er waren natuurlijk de ge
bruikelijke .psalmen en gezangen. Er
was het onvermijdelijke elektro-
nisch-versterkte orgeltje, een soort
harmonium- uit-het- atoomtijdperk,
dat de bezoekers bij het betreden
van de zaal al direct in de sfeer-van
de zondagmorgen bracht. Er was
het kerkeraadsgewijze opkomen van
de politieke ambtsdragers voor de
aanvang van de dienst.. Er was. hoe
kan het anders, ook het pastor.ial-
opwekkende slotwoord, deze keer
van ds. Biesma, die het o.m, had
over de „brutale publiciteitsmedia",
wat hem op een bedekte schrobbe
ring van partijvoorzitter Berghuis
kwam te staan.
Maar erwas ook het optreden
van „The Shepherds": twee zingen
de en spelende broers plus (wereld-
gelijkvormig gekleed) zusje, die
hoog op de hitparade genoteerd
staan en zich derhalve bij de 'anti's
in het hol van de leeuw moeten heb
ben gevoeld.
Het pakte anders uit. Na de
schaapherderlijke voordracht van
oud-Hollandse liedjes in swingstijl
reageerde de zaal onverdeeld en
thousiast en na het befaamde „We
shall overcome", herkenningsmelo
die van de radicaal-evangelische
AR-jongeren, werd er zelfs „bis,
bis" geroepen, hetgeen op minister
Biesheuvel noch ds. Biesma betrek
king had (tot beider zichtbare te
leurstelling).
.Nee, dit was geen godsdienstoefe
ning meer. Wat christelijke mandoli
ne-orkesten, declamatoren, gemeng
de koren en dubbelmannenkwartet-
ten in vijftig jaar niet is gelukt,
presteerden „Thé Shepherds" in een
kwartier: ze brachten eén, luchtige
noot in liet zwaartillende' karakter
van de anti-revolutionaire -hoogtij-
TTET werd nog erger .toen 'iijst-
-M- trekker- Biesheuvel *s middags
moeilijkheden kreeg met de micro-,
foon. Geluidstechnici zwoegden.
Biesheuvel grapte, maar de zaal,
werd ongeduldig en op een gegeven
moment weerklonk warempel Wim
Kans Oudejaarszingertje „Jelle zal
wel zien" (met orgelbegeleiding). De
bejaarde deputaten, die het op de
laatste avond van 1966 kennelijk bij
Psalm 10 vers 8 hadden gehouden,
zwegen verbaasd en misschien ook
wel- wat geërgerd. De rest galmde
uit volle borst, -'t Was een merk
waardig ogenblik, dat volkomen uit
de toon viel die de -Haagse Post
meende te beluisteren.i.
„Jelle" zelf'bleef de lol bespaard.
Hij had in de lunchpauze al de be
nen genomen. De premier is er de
man niet naar om door „zijn"
mensen te worden toegezongen. Niet
met de zegenbede uit Psalm 134
maar evenmin met Wim Kan. Dat
past allemaal niet in zijn superzake-
9 De drie organisaties, die in Nederland
op geografisch gebied bestonden, zijn een
fusie aangegaan. Het zijn de vereniging
voor economische en sociale geografie, de
geografische vereniging en het aardrijks
kundig genootschap.
EINDHOVEN De ;r,k. bond van
werknemers in het'metaal-1 en het elek
trotechnische bedrijf, St. Eloy, meent
dat het „lekt" bij Philips' en dat de
interne communicatie grote gebreken
vertoont. Pas na maandenlange geruch
ten, zo -zegt de bond, heeft de directie
meegedeeld, dat drie procent van de
werknemers moet afvloeien.
„Hoe is het mogelijk dat de directie
in Eindhoven over een bepaalde vesti
ging heel andere geluiden laat horen
dan de bedrijfsleiding in die vestiging,
en dat in een ander, bedrijf eerst tame
lijk optimistische informaties1 werden
verstrekt, terwij! kort 'daarna bleek
dat het bedrijf in ernstige moeilijkhe
den verkeerde. Men heeft het kenne
lijk niet aangedurfd de waarheid te
spreken."
SITTABD Met vijf schoten .uit een met een geluiddemper uitgeruste
revolver is gisteravond de 49-jarige bouwvakarbeider H. Pfeifer van zeer
korte afstand doodgeschoten.
De inan," vader van acht kinderen, zat op de divan in de woonkamer de
krant te lezen, toen twee mannen, vermoedelijk Marokkanen, binnenkwamen.
De polilie heeft een uitgebreide speurtocht ingesteld naar de beide spoor
loze daders, o.m. in alle Zuidlimburgse woonwagenkampen. De vrouw van het
slachtoffer stamt uit een bekende zigeunerfamilie.
Roof schijnt niet het motief van de moord te zijn. Uit de woning wordt
niets vermist.
De politie heeft vanmorgen de 42-jari-ge echtgenote van het slachtoffer en de
19-jarfge zoon gearresteerd. Zij worden nog verhoord.
lijke denkwereld. „Jelle" doet zijn
werk en hij doet dat nuchter én
realistisch, en voor de rest geen
nieuws. De franje die anderen om
zijn werk en persoon heen weven,
in het stichtelijke of het leuke gen
re, irriteert hem nameloos, omdat ze'
niet terzake doet
Die zakelijkheid heeft, zoals alle
eenzijdigheid, z'n voor- en nadelen.
Ze maakt Zijlstra immuun voor het
soort protestantse heiligenverering,
dat in de dagen van Kuyper en Co-
lijn zo welig tierde. Ze behoedt hem
ook voor fraseologie en dierbaar ge-
ieuter. Maar ze zet z'n gevoel voor
humor wel op een bijzonder laag
pitje.
Z'n neiging om bijna alles te ana-
liseren, vrijwel alles vanuit de prag
matische, zakelijke gezichtshoek" te
bekijken, bracHt.h.ern erin de Kamér
vaak toei serieus op grapjes in te
gaan, niet-bègrijpend te kijken als
men hem -erop attendeerde dat bet
maar een grapje was, en in het
ergste geval boos te worden. We
kunnen ons voorstellen, dat hij zo'n
liedje van Wim Kan daarom niet
kan waarderen, omdat hij het zake
lijk onjuist vindt. „Jelle zal wel
zien". Nee, „Jelle" ziet 't, hij wéét 't,
hij plant wgar we heengaan en
waar we uitkomen. Wim Kan be
grijpt er niets van.
VIJLSTRA'S deputaterirede (om
elke indruk dat hij weer 'zin in
de politiek heeft gekregen te vermij
den, sprak hij bescheiden van „een
interimtoespraak of beter: een over
gangstoespraak") was Zijlstra ten
voeten uit. Geen brede ideologische
aanpak, geen ruimtevaart naar de
geestelijke stratosfeer, geen explora
tie van levensbeschouwelijke bov.
demschatten, maar een concreet;
nuchter verhaal over inflatie, werk
gelegenheid en oliewinning.
Een verhaal 'dat een stichtelijk
slot uitsloot. Het kwam dan. ook
niet, al zocht Zijlstra even- haar
woorden om toch nog iets „hogers"
te zeggen dan dat we niet. in de
Engelse situatie terecht mogen ko
men. „Ik hoop dat u een waarachti
ge en gave verkiezingscampagne
zult voeren", kwam er tenslotte uit
Berghuis, Biesheuvel en Roolvink
gingen dieper. Ze spraken niet naar
het hoofd, maar naar het hart van
Jeruzalem. Zijlstra kan dat eenvou-
dig niet. Wie hem óver ^geestelijke
zaken beluistert,, krijgt, het gevoel
dat-ie Billy Graham over de beta
lingsbalans hoort,uitweiden. Vergele
ken bij Zijlstra's college waren de
toespraken van Berghuis, Biesheu
vel en Roolvink preken.
Goeie, degelijke preken met fris
se, gezonde ideeën. Een trap naar
Den Uyl, een steek naar Toxópeüs,
een waarschuwing aan Beernink,
desnoods een stoot naar Schmelzer.
Het kwam er niet van. „Geen onno
dige bestrijding van personen en
partijen. Het gaat er om wat wij
zelf willen, dat moet voor alles dui
delijk zijn", zei Roolvink. Nou, het
werd ook duidelijk, maar de verga
dering kreeg er toch weer een beet
je het karakter van godsdienstoefe
ning door waarvan de Haagse Post
.sprak.
„We moeten zakelijker worden",
zei Zijlstra, zonder zich geweld aan
te doen. „We moeten van al die
overspannen verwachtingen, af. In
de naaste toekomst dient een sober
en realistisch beleid te worden ge
voerd. Wat we nodig hebben is een
politieke „ontmythologisering".
Dat klonk een beetje als indirecte
kritiek op het welhaast griezelige ge
mak waarmee de ARP van vandaag
haar taakstelling als „radicaal" en
„evangelisch" meent te kunnen kwa
lificeren.
Die woorden waren zaterdag in
het Utrechtse Tivoli'. weer niet van
dé lucht, maar we kregen het gevoel
dat niemand er precies de draag
wijdte van besefte en dat elke spre
ker er z'n eigen (gematigd-conserva-
tieve dan wel gematigd-progres
sieve) uitleg aan gaf. En daarmee
bleef men dan in de stijl van het
Program van Actie, waarover we
een paar dagen geleden al wat heb
ben gezegd.
TAE ARP dwingt respect af van-
wege haar diepernstig zoeken'
naar een nieuwe identiteit als
christelijke partij. Maar zou een
christelijke partij er niet beter aan
doen zich te beperken tot het doen.
■wat haar: hand vindt om te doen,
zonder zich op te schikken met
mooie nieuwe woorden?
Het woord „christelijk" is helaas
al omstreden genoeg. Daar hoeft
niets meer bij. De begrippen „radi
caal" en „evangelisch" houden een
pretentie in, die de afstand tot de
politieke werkelijkheid onvermijde
lijk moet vergroten. Dat maakt een
christelijke partij nog kwetsbaarder
dan ze al is.
Bovendien: de'AR laadt de ver
denking op zich, dat een politiek
pas „radicaal" en „evangelisch"
wordt als zij er zich mèe bezigr
houdt. Zij propageert als zodanig nu
een beleid, dat al jaren gemeengoed
is van de PvdA en in extremere
mate van de PSP.
Het opruimen van knelpunten in
de samenleving, het benadrukken
van de gemeenschapsvoorzieningen,
hèet nu plotseling „radicaal-evange
lisch", terwijl het tot voor kort nog
„socialistisch" heette. Hetzelfde
geldt voor de visie op het oor-
iogsvraagstuk.
De AR wist in het verleden op
grond van de Bijbel precies hoe het
moest. Nu weet ze op grond van
diezelfde Bijbel even precies dat het
anders moet. 'Over de „bekering"
kan men verheugd zijn. Over het
gebrek aan bescheidenheid niet
••"i' CV
