enterghetm:
import
f
Sport telt alleen
bij Amerikanen
OP
o w
ket oucle ^Rotterdam!
Dieren in
Blijdorp
Te vroeg met opruiming begonnen?
WASPLAATS
Migratie van
ouderen niet
gemakkelijk
AUGrsrrs mr
m
DE rotterdammer
ZATERDAG
rVEN vaor-
stellen: Het
ty A. 'C. van
Renterghem
(25) uit Baren-
drecht, ge
trouwd, moeder
van kleuter Al
bert Willem,
een charmante
gastvrouw met
een langjarige
VVV-ervaring.
Zij was de af
gelopen maand
verantwoorde
lijk voor het
wel en wee van
tien Ameri
kaanse meisjes.
Zij heeft ze in
zorgvuldig uit
gekozen gezin
nen onderge
bracht en uit
stapjes georga
niseerd.
Experiment met
10 logerende
studentes beviel
''4N
-w»
mtStT&ï
MET veel ervaringen en Ame
rikaanse woorden tussen
haar Nederlands door, is Heidi
Greutert (19) vorige week met
de Ryndam teruggekomen uit de
Verenigde Staten, waar zij een
jaar was in het kader van de
American Field Service.
Heidi greutert <i9), rechts op
de foto, temidden van enkele
collegaatjes met wie zij een jaar in
de VS doorbracht.
Ondervindin g
Fietstocht
r fi
sr#PSw
Probleem
woners echt wel tijd genoeg heb
ben gekregen om naar een andere
woning of zaak uit te zien.
Geen dreiging
VLIEGENDE HOND
Waardeloos
BIJ DE FOTO'S
- r- -.Vïs-Baa
SCHUTTERS
amovering van het oostehjke ge- trekken om rond te komen en op tijd
deelte van het Noordereiland ge- rente en aflossing te betalen. Het over
reed te zijn .wanneer de voorbe-, dat de verkoop van hun zaak onder
"J.!! :i
2 A
Dit alles bij
wijze van „expe
riment, „The ex
periment in in
ternational living
in Holland" na
melijk, waarbij
Amerikaanse
vrouwelijke colle
ge-studenten (in
de leeftijd van
18 tot 24 jaar) in
staat worden ge
steld een indruk
te vormen van
Nederland en het
Nederlandse ge-
Volgens de organisatrice is Ihet Ne
derlandss familieleven de studentes
voortreffelijk bevallen. De meisjes kre
gen ook de gelegenheid hun ervarin
gen uit "te wisselen. Een- tot tweemaal
per week zijn zij bij elkaar geweest.
„Wat bij die gesprekken bleek was
dat de Amerikaanse gasten vooral de
gezellighe-in de Hollandse gezinnen
was opgevallen. Daar spraken zij alle
maal over", zegt ze.
13 Misschien dat daarom alles zo voor
treffelijk is gelopen de eerste keer.
Voor de ondernemende Hetty van Ren
terghem een reden om zidh voor te
nemen: als het even kan volgend jaar
weer.
p=5^tej%E;g«
rf-i| j j jïp»
,L'" füÉÉri*-
A
(Van een onzer verslaggevers)
zinsleven. Van hun maand in Hol
land, brachten zij veertien dagen
door in het gezin en de andere twee
weken in jeugdherbergen in Arn
hem en Enkhuizen.
S De „proefneming" is Hetty van
Renterghem zeer goed bevallen. Als
het enigszins mogelijk is (in verband
met de aanstaande geboorte van haar
tweede baby) wil zij volgend jaar op
nieuw de organisatie voor Rotterdam
en omsreken van bet Amerikaanse be
zoek voor haar rekening nemen Tus
sentijds is zij nog bereid een aantal in
dividuele bezoekers onder te brengen
en vast naar adressen te zoeken voor
volgend jaar.
I Zy zegt: „Bij het uitzoeken van de
families kom je in de meest uiteenlo
pende gezinnen.
al kiezende heb ik me steeds afge
vraagd of ik daar zelf graag twee we
ken zou willen doorbrengen. Het viel
overigens niet mee om op korte ter
mijn tien gezinnen te vinden."
programma, een dag Deltawerken, een
bezoek aan de „Porceleyne Fles" in
Delft en natuurlijk aan Madurodam.
Het mooist van alles vonden de meis
jes overigens een fietstocht (op ge
leende karretjes) naar de molens van
Kinderdijk.
Het was overigens niet de enige
zorg van mevrouw Van Renterghem
om deze 'bezoeken te organiseren. Zij
moest ook zorgen dat de meisjes van de
boot werden gehaald, waarna zij dl-
rekt drie dagen doorbrachten in het
jeugdherberg de Assenberg bij IJmul-
don. Daar volgden zij een spoedcursus
met gegevens over Nederland. Ook
'heeft men hen daar voorbereid op wat
er van hun in een Hollands gezin werd
verwacht.
fDNLANGS is op het RET-emplace-
ment langs de Hilledijk een was
plaats voor metrorijtuigen in gebruik
genomen. Hoewel de metro nog niet
rijdt, behalve dan voor opleiding van
personeel en testen van het materiaal,
wil de RET toch reeds sehone rijtuigen.
Op een pant wjjkt de nieuwe instal
latie af van die voor de gewone trams.
De metrorijtuigen worden ook van bo
ven gewassen door een geprofileerde
horstel. Het dak van een metrorijtuig
is volkomen glad omdat er geen
stroomafnemers op staan.
Een probleem was de stroomrail die
de metrolreinen hun energie geeft. Bij
gebruik van de massa's water bij de
wasinstalfatie zouden ongelukken kun
nen gebeuren. De stroomrail is daar
om verwijderd. Het treinstel rijdt een
heuveltje op en vervolgens op eigen
kracht, zomler stroom dus, dat heuvel
tje weer af door de wasinstallatie heen.
Na haar MMS opleiding aan het
Rotterdams Lyceum vertrok zij in
september 1966 met de Seven Seas
met vele andere jongelui uit de hele
wereld, om eens een jaar kennis te
maken met het Amerikaanse leven.
In Westbery, een voorstadje van
New York heeft zij een gastvrij on
derdak gevonden bij twee gezinnen,
die haar als een eohte dochter ont
vingen.
„Ik ging een jaar op een
Highschool, waaraan ik een prachtig
met goud omlijst diploma heb overge
houden. Een opvallend verschil met
■het Nederlandse schoolleven, is dat
daar alles veel vrijer en spontaner is,
merkt Heidi op. „In het begin was het
echt wel een beetje wennen. Alles
kwam als een storm over je heen.
Maar binnen een paar weken ben
je al een echte Amerikaanse. Reuze
fijn vond ik bijvoorbeeld dat je op de
highschool vijf keuzevakken kon kie
zen zoals Spaans en spreken in het
openbaar. Het is mij daarbij opgeval
len dat het gezelligheidsleven buiten
de school om, misschiet wel een grote
re rol speelt dan het lesprogramma.
Een aankomend student wordt bij
voorbeeld bij de toelating tot een uni
versiteit beoordeeld op-zijn activitei
ten in schoolclubs en vooral in de
sport. Een goede voetballer weet zich
verzekerd van een beurs aan een
góed-aangeschreven universiteit als
Harvard of Princeton".
Het is inderdaad waar zoals vele
mensen zeggen die in Amerika zijn
geweest dat de Amerikanen hartelijke
(Van een'onzer verslaggevers)
T> OTTERDAM Is de gemeen-
te Rotterdam veel te vroeg
begonnen met de ontruiming van
de bebouwing op het oostelijk
deel van het Noordereiland? Men
had, aldus vele van de nu nog in
dit gebied aanwezige bewoners,
zeker nog vijf jaar kunnen wach
ten. De reeds ontruimde wonin
gen worden immers nog niet ge
sloopt!
H Ondervinding opdoen in Holland
betekent voor de meisjes dat zij zich
zoveel mogelijk aanpassen aan het ge
zin waarin zij verkeren.
Om te weten hoe leeftijdgenootjes
in het gastland leven, is het gewenst
dat de meisjes in de gezinnen kunnen
optrekken met de dochter des buizes
van ongeveer dezelfde leeftijd. Die gaat
dan later obk (kosteloos) mee naar de
jeugdherbergen.
Voor het verblijf betalen de stu
dentes niet. De gezinnen moeten ge
woon bereid zijn een kostganger op te
nemen en die niet alleen de volle vrij
heid te geven, maar ook zo mogelijk
iets van ae omgeving te laten zien. Het
is 'beslist niet de bedoeling zoals men
in een van de kandidaat-gezinnen
dacht dat de meisjes in ruil voor
kost en inwoning 'bereid moeten zijn
in de vakantiemaand op de kinderen
te passen en het huishouden waar te
nemen.
Ieder meisje is vrij om -de tijd door
ta brengen zoaLs zij wil. Sommigen be
zochten bijvoorbeeld een museum, ter
wijl anderen fietstochten gemaakt heb
ben. Mevrouw Van Renterghem die
voor haar trouwen vier jaar bij de
WV in Rotterdam werkte organi
seerde een aantal „sightseeings".
Een tocht door Rotterdam, met een
bezoek aan de Euromast stond op het
.■vrtfesa.'
ir.o»
jMHBnpw
i i'iflü'.g'.nnimmirii'hMWfi'fr
misschien ook wel een beetje opper
vlakkig, Maar» voor je er. erg in hebt
ga je meedoen, zodat het je minder
opvalt. Als voorbeeld noemt Heidi het
contact tussen leerlingen en leraren,
die meer de plaats van een adviseren
de vriend innemen dan van een
schoolmeester.
Het studentenleven valt echter te
gen. Het hele universitaire leven
speelt zich in een gesloten ge
meenschap af. Dit is een gevolg van
het feit dat zowel de collegezalen als
de kamers van de studenten zijn on
dergebracht op één terrein. Het is
daarom niet gek dat een Amerikaanse
vriend van mij die in Nederland aan
een universiteit heeft gestudeerd, weg
■was van het vrije leven hier.
Overigens heb ik het met mijn
Amerikaanse ouders goed getroffen.
Als ik ergens was hoefde ik maar op
te~ bellen of £k werd gehaald, wat ge
bruikelijk scheen te zijn. Zij namen
me ook mee naar andere- plaatsen.
,',Een verschrikkelijk moeilijk pro
bleem is het samenleven van twee ras
sen. In het noorden valt 't reuze mee.
Zo waren er bij ons op school ongeveer
was, paste je er wel voor een neger
van een iets te betichten uit angst je
schuldig te maken aan discriminatie.
In het Zuiden speelt het probleem
echter verschrikkelijk. De armoede is
daar ontstellend. De negers kunnen
vrijwel niet aan het werk komen. Naar
mijn mening is het echter niet hele
maal juist de blanken daar uitsluitend
de schuld van te geven. Er zijn ne
gers genoeg die kansen krijgen, maar
door hun mentaliteit die niet weten te
benutten".
Een ander probleem dat geweldig
speelt is „Vietnam". Vooral de laatste
maanden demonstreren de scholieren
en studenten in grotere mate tegen
het beleid van Johnson, die zij een
zwakkeling noemen. „Ik heb echter
ook meegemaakt dat mensen juist fel
voor de oorlog zijn. Een 'broer van een
vriendin van mij, was daar gewond
geraakt. Een fel protest is daarom be
grijpelijk".
Wat ik nu ga doen in Holland?
Mijn eerste impuls is teruggaan. Ik
héb me nu in Utrecht ingeschreven
voor de studie voor Italiaanse tolk.
Wat ik daarna ga dien zie ik wel
weer.
Reden tot de onrust is een brief .van
de afdeling rcntcgevende eigendom
men van de dienst van stadsontwikke
ling aan degenen, die nog in de te
slopen woningen en winkels op het
Noordereiland wonen en waarin kort
en goed werd gesteld dat alle wonin
gen, winkels en bedrijfsruimten voor
31 mei van dit jaar ontruimd dienden
te zijn.
Drs. Moree: De aanzegging tot .ont
ruiming is een uitvloeisel van het feit
dat we de zaken nu krachtig gaan
aanpakken.
Wanneer de bewoners niet meewer
ken zal in uiterste noodzaak een proce
dure tot ontruiming bij de kantonrech
ter aanhangig worden gemaakt. De
brief hield een juridische opzegging
van de huur in, We stappen echter
liever niet naar de rechter. We hopen
alles langs de weg van het gezonde
overleg te kunnen afwikkelen.
DEFTIGE begrafenissennoemde
U een weekblad zestig jaar geleden
de plechtigheden, waarmee in een aan
tal steden de Schutters uitgeluid
werden. Daar de korpsen ingevolge
een wettelijke regeling opgeheven
dienden te worden, werden ze geliqui
deerd met parades, huldigingen en-
maal tijden....
yLIEGENDE HONDEN zyn dieren
die vrijwel hun liele leven onder
steboven hangen. Het zijn grote, vmrh-
tenetende vleermuizen, die ook wel
kalongs worden genoemd. In Blijdorp
leven ze in een vitrine Hij de Rivicra-
haf.
De dieren komen voor van Zuidoost-
Azië tot Nieuw-Guinea en Noord-Aus-
tralië. Ze verplaatsen zich. met een
langzame, gestadige vleugelslag. De
riieghuid is tussen het lichaam, de
armen, de sterk verlengde vingers en
de achterpoten uitgespannen.
Vliegende honden brengen de dag
hangend door als vreemde vruchten in
de bomen. Ze klemmen zich daarbij
vast met de vijf klauwen van de achter
poten. Bleestal wordt zo'n hoorn door
een kolonie van honderden stuks be
volkt. Wanneer ze slapen is het lichaam
geheel in de vlieghuid gehuld. Ook de
kop, met de kin tegen de borst ge
drukt, is dan door de vlieghuid aan het
oog onttrokken. Die huid verwarmt de
•Keren in de kille morgenuren, maar
sis de tropenzon stijgt, wordt deze
opengevouwen en waaien de dieren
zich daarmee koelte toe.
Tegen de schemer, op vaste tijden,
gaat de kolonie op voedsel uit. In
kleine groepjes trekken ze van de
slaapplaats naar de vruclitentuinen of
vruchtdragende bomen ergens in het
hos. Ze leggen daarbij enorme afstan
den af, zelfs stukken van 20 kilometer
over zee schuwen ze niet.
Het liefst eten kalongs sappige
vruchten. Tijdens die bezigheid hangen
ze doorgaans ook naur beneden. De
afgeplukte vruchten houden ze ge
woonlijk met de armen en de duim-
klauw vast, maar ze nemen ze ook wel
in de vlieghuid en eten ze daarna op.
Geen wonder dat de dieren in de
huurt van fruittelers ongewenste gasten
zijn.
Vliegende honden krijgen eenmaal
per jaar één jong, bij uitzondering
twee. In dierentuinen worden ze niet
vaak geboren.
B. O.
Zulks was ook het geval in Rotter
dam, waar op 31 juli 1907 de Schutters
hun vaandel aan de burgemeester
overhandigden met het verzoek het
aan het Museum Van Oudheden te
schenken, en waar op 28 september in
De Doelen de laatste Schuttersmaal
tijd genuttigd werd door officieren en
oud-officieren.
Wilt U weten, wat er die avond
gegeten werd? Het begon met een uit
gebreide hors d'oeuvre, die werd ge
volgd door een bord pittige Russische
soep. Daarna kwam, een pasteitje aan
de beurt. De volgende gang bestond
uit een kreeftensla. Toen kwam een
wildschotel, waarvan reerug het voor
naamste bestanddeel was.
Nadat hieraan alle eer was gedaan
bevond het gezelschap zich in de
juiste stemming om zich een stuk
kalfszwezerik met champignons goed
te doen smaken. Onder enthousiast ge
juich werd daarna de volgende schotel
binnengebracht; jonge patrijzen met
compote. Voor de liefhebbers werden
er vervolgens artisjokken opgediend.
Een mals kippenboutje wilde er na
tuurlijk ook nog wel in. Met ijs, bon
bons, fruit en koffie werd het „eten
tje" besloten.
Het was duidelijk dat de heren de
ziens hadden uitgesproken, dat hun
„galgemaal" een diner moest zijn dat
ze zich nog lange tijd zouden herinne
ren...
rVALRIJKE gasten voerden het
A woord tijdens de maaltijd. Zij pre
zen de schutters om hun vader
landsliefde hun burgerzin, hun toewij
ding, hun bedrevenheid met de wape
nen. Over het feit, dat de Schutterijen
voornamelijk opgedoekt werden om
dat er geen vrijwilligers meer voor te
vinden waren, spraken zij liever niet.
De met veel zorg gedrukte menu
kaart vermeldde in het kort de
geschiedenis van de Rotterdamse
„mannetjesputters". Hoewel er in een
ver verleden al schutterskorpscn wa
ren geweest, werd 1828 als het oprich
tingsjaar van de Rotterdamse Schutte- -
rij beschouwd. Toen werd namelijk
het korps geheel en al opnieuw ge- ,V
vormd naar aanleiding van de Wet op fel
de Schutterijen van 1827. Al twee jaar
na de oprichting was er „werk aan de
winkel"; in 1830 moest de veldschutte-
rij geri.obiliseerd worden voor de
strijd in België. De reis er heen werd
per stoomboot gemaakt. Een jaar daar
na trokken de Rotterdamse schutters
opnieuw naar de strijdtonelen in Bel
gië.
TDIJ de overbrenging van het stof-
felijk overschot van Koning Wil
lem II naar de rouwkapel (in 1849)
droegen officieren der Rotterdamse
Schutterij de lijkkist. En aantal ma
len werden de schutters opgeroepen
voor het herstel van de orde tijdens
oproer en relletjes (zoals bij het De
Vletter Oproer in 1868)
Het handhaven van de rust tijdens
stakingen behoorde eveneens tot de
werkzaamheden van de Schutterij.
Dat de mannen bij elke grote brand
moesten komen aandraven teneinde te
kunnen assisteren bij het afsluiten
van de straten, werd door hen weinig
op prijs gesteld; op de menukaart
werd met nadruk vermeld, dat „deze
diensten het minst in de smaak vie
len"....
Na afloop van de maaltijd hadden
de deelnemers werkelijk het gevoel,
dat ze „een stuk Rotterdam" ter aarde
besteld hadden. Ze hielden er alleen
hun herinneringen en hun medailles
van over. Voor het nageslacht leefde
de herinnering aan de schiUterij voort
in het befaamde, onvergankelijke spot
lied van Coos Speenhof f....
JVR
Drs. Moree stelt dan ook dat de
aanzegging tot ontruiming niet direct
een dreiging inhoudt. De bewuste
brief is in de eerste plaats bedoeld om
betrokkenen aan te sporen tot - meer
nemen van een café met bezoe-
kersgoodwill kost vele tienduizen
den. Voor een halve ton heeft een
caféhouder niets bijzonders. Boven
dien is er niet veel aanbod.
Winkeliers hebben dezelfde proble
men. Hun zaken, die in de loop van
vele jaren werden opgebouwd, zijn
niets meer waard. Zij hadden al gere
kend op een appeltje voor de dorst,
TYE luchtfoto laat zien dat het oostc-
lijk gedeelte van het Noorder-
eiland een vrij groot gebied is. Dat
gehele gebied behoeft niet te worden
gesloopt voor de Willemstunnel, alleen
een betrekkelijk smalle strook bebou-
wing langs de spoorbaan moet wijken.
De. Willemstunnel komt, zoals men 1
weet, oostelijk van de spoorbaan te
liggen, in het verlengde van de Oranje-
boomstraat. Een ongelukkige omstan
digheid is dat juist in het te slopen
gedeelte een aantal woningen is gecon-
centreerd, zodat betrekkelijk veel ge
zinnen door de maatregelen worde»
getroffen.
\P do andere loto een troosteloos
uitzicht van een ontruimde woning
op andere ontruimde woningen. Ramen
zijn vernield, gordynresten wapperen
nog in de wind. De leegstaande wo-
ningen zijn schuilplaatsen voor allerlei
ongewenste lieden.
TVE la.it-tc ..-cluiltrrsbaa-". Kolonel
J. J. H. Rlankenheym, die van
18901907 commandant was van de
Rotterdamse schutterij, waarover bij
gaand artikel handelt.
aktiviteit bij het zoeken naar andere
woningen, winkels en bedrijfsruimten.
Er staan al heel wat panden ïeeg,
maar gesloopt wordt er nog niet.
Men weet, dat de zout-affaire er toe
dwingt, in de Nieuwe Maas terras
sen aan te leggen, die als, „an-
ti-zout-drempels" moeten werken.
Die terrassering heeft tot gevolg- dat
er aan het Wiliemstunnel-project
nog een en ander moet worden ver
anderd.
Inmiddels zijn vooral de ouderen,
die met hart en ziel verknocht zijn
aan hun eens zo gezellige buurt,
ontstemd over de gang van zaken. -
De oudere zakenmensen, handelaars
in scheepsbenodigdheden, caféhouders
hebben een goed bestaan gehad. Maar
hoe lang kan dat nog duren? Hun
gevorderde.leeftijd maakt het hun on
mogelijk in een voor hen onbekende
Maar drs. K. Moree, adjunct- buurt een nieuw bestaan op te bo'u-
directeur van de dienst van stads- wen' z\ (^rven de fhnUmtast, idie-
een verhuizing van hun bedrijf met
ontwikkeling, zegt. wij willen nog zich brengt, niet op zich te nemen,
dit jaar graag alles ontruimen. Caféhouders kunnen tegen acht pro-
Het beleid van de gemeente is er cent geld lenen van brouwerijen. Zij
steeds op gericht geweest, met de zi.en echteL gee£ 2E*erh-eid dat hut)
nieuwe café voldoende bezoekers zal
veertig procent „coloured-people". De
omgang tussen beide rassen was onge-
mensen zijn. Ze zijn ongedwongen en dwongen. Maar als er een probleempje, reidingen voor de- bouw van de' 1101:111316 omstandigheden zouhebben
misscxiien ook wel een beetie onner— „„„fa ta aa„ naear- 'opgeleverd. Een nieuw begin- ih, een
r»l J ijCU flicUW DChuI lilt CSIT
Willemstunnel en de sprorweg- -'nieuwe- wijk of het oVèmeméh vait
tunnel moeten worden getroffen.' een bestaand be(drijf is voor hen te
Bovendien meent hij dat de be- kostbaar.
Voor jongeren ligt dat gemakke
lijker. Over het algemeen kunnen zij?
de nódige geldmiddelen verwerven ez<i
zij beschikken over de" energie, het-*
doorzettingsvermógenen vooral de
tijd om een'niéuwe zaak op tébou- -
wen. -
J -.
Vele jongere zakenlieden zijn daarir
zelfs nu reeds geslaagd: de grote stap
die oudere collega's niet durfden, ne
men heeft hun positieverbetering ge
bracht.
Voor jonge gezinnen die slechts ziel
in een nieuwe woonwijk moeten inpas
sen liggen de problemen ook nie'
zwaar: zij kunnen in een andere buur»
doorgaans snel wennen.
(Zie verder pag. 4, le'kolom)
