Dieree ie
Blijjdorp
Hippe „Trendsetter'
c wció ket oude Rotterdam!
te
s g§
REGISTRATIE
EN ONDERZOEK
VERANDEREN?
ZATERDAG 6 JAM'ARf
DE ROTTERDAMMER
1~\E tijd van „handen tekort" in Rotterdam en omgeving schijnt
zo'n beetje over te zijn. De werkgelegenheid baart zorgen,
de geweldige groei van de olie-industrie en de petrochemische
bedrijven en de goede vooruitzichten van enkele grote scheeps
werven ten spijt.
De Rijnmondraad heeft bij zijn begrotingsbehandeling aan
dacht besteed aan het probleem van een groeiende structuur
werkloosheid. In de Kamer van Koophandel is zelfs de vraag
gesteld of er niet te onvoorzichtig is omgesprongen met de vol
ledige werkgelegenheid, die Rotterdam lange tijd heeft gekend.
De tijd is voorbij, dat er voor iedere man die werken wil een
baan voor het kiezen is.
Vorige maand heeft ir. A. J. de Wildt, directeur van het ge
westelijk arbeidsbureau in Rotterdam, gezegd dat aan het eind
van 1967 de vraag naar werkkrachten gelijk zou zijn aan het
aanbod van werk.
Toch vraagt Verolme een paar duizend man. Andere werven
zijn bescheidener maar ook zij vragen veel mensen.
De vraag, hoe de Rotterdamse arbeidsmarkt er nu in werke
lijkheid voorstaat, hebben wij besproken met de heer De Wildt,
die van mening is dat de situatie in Rotterdam helemaal niet
gunstig is.
?A
i?
i Wm# |f;
INFORMATIE
Broers openden
kapsalon met
mogelijkheden.
MAAEiXStHAAP
BINNENWEGSE
BRUG
*3
Het is echter een andere zaak, dat
het GAB veel meer informatie zou
moeten hebben. Er zou, aldus ir. De
Wildt, zoiets als een meldingsplicht
kunnen bestaan voor ieder ontslag en
iedere aanstelling, uiteraard zonder
dat daarvoor toestemming nodig is.
Dan zou het GAB een veel gedetail
leerder beeld van het personeelsver
loop kunnen krijgen. Nu weet het al
leen wat er op een bepaald moment te
kort of te veel is.
Wanneer de ontwikkeling van de
arbeidsmarkt beter bekend is. kan het
GAB met die kennis meer doen. Stel,
aldus ir. De Wildt, dat reeds nu be
kend zou zijn dat er over anderhalf
jaar bijvoorbeeld duizend metaalar
beiders vrij zullen komen. Wat zou
men daar al niet een profijt van kun
nen trekken!
Het advies van het GAB. niet te
Het is voor ir. De Wildt de vraag of
de chemische bedrijven in het Rijn
mondgebied zich snel genoeg uitbrei
den om dé 'beroepsbevolking blijvend
van werk te voorzien. De productie
per man wordt heel snel groter door
de mechanisatie en automatisering,
sneller dan de vraag naar die produc
tie stijgt. De productie per man wordt
gemiddeld vier tot vijf procent per
jaar groter. Dat wil zeggen dat er in
Rotterdam ieder jaar acht tot tiendui
zend arbeidsplaatsen bij moeten ko
men! Daarom is het belangrijk meer
inzicht te krijgen in de arbeidssituatie
in Riinmond.
In 1963 is er een nieuwe inde
ling van de GAB-gebieaen aan de or
de geweest. Vertegenwoordigers van
werkgevers en werknemers in de com
missie van advies waren toen voor een
GAB voor geheel Rijnmond. Zoiets
past uiteraard in de opvatting van een
..kleine SER voor Rijnmond."
Maar ir. De Wildt kan daarover
verder niets zeggen: het is een kwestie
van landelïj k beleid.
|7EN groot werk, dat op gang
komt, houdt voorlopig een deel
van de binnenstad in zijn (lawaaieri
ge) greep: Het bouwen van tunnels
onder het Churchillplein en in Blaak
en Westblaak.
Twee impressies van illustrator Oc
tave DeConinck, één van het werk in
de Blaak en de tweede van het Chur-
chillplem zoals het er nu bij ligt. Op
het Churchillplem ziet men de grote
kraan van J. G. Mak in actie.
De tunnel onder het Churchillplein
waarin de tekenaar kijkt, is de tunnel
van de tram tussen Blaak en West-
blaak. Zoals men weet wordt deze
buiten het Churchillplein boven de
grond rijdende tramlijn straks een ón
der de grond rijdende metro.
Er is met die metro rekening ge
houden bij de constructie van de op
en afritten voor de tram naar de pas
sage onder het Churchillplein. De ui
terste drie tunnelstukken bij het Een-
drachtsplein en bij het spoorwegsta
tion Blaak worden gewoon horizontaal
onder de grond gebouwd, maar er
komt geen dak op.
In die laatste „dakloze" tunnelmo
ten wordt zand gestort in de vorm van
een opgaande helling. Komt straks de
bouw van een oost-west-metrotunnel
aan de beurt, dan behoeft men slechts
dit zand weg te graven en de tunnel
te verlengen.
T"\E KUDDE nmnenscliapen die
samen met een troep bavianen een
der rotsen in Blijdorp bewoont, L« een
vreemde groep dieren. Ze heten scha
pen, maar het zijn geiten, zoal* nog
niet zo lang geleden werd aangetoond.
Het manen*rl»aap ook wel tedal
genaamd is een forse, geelbruine
geit, met lange manen. Het vaderland
van de dieren ligt in Noord-Afrika,
van Marokko in bet westen tot Egypte
in het oosten en de zuidrand van de
Sahara in bet ruiden. Ze bewonen ru
we droge gebergten. Ze klauteren
lang* de meest onbegaanbare hellingen
met het grootste gemak.
Aanvankelijk werden de dieren una
niem voor schapen gehouden. Men
hield de dieren zelfs voor de stamhou
ders van de Afrikaanse «chapenrassen.
De laatste jaren rees er echter twijfel
Enige nauwkeurige onderzoekers gin
gen alle kenmerken nog eens na en
kwamen tot de conclusie dat de te dab
toch meer geit dan schaap waren. Hua
levenswijze wees ook in die richting.
In 1957 slaagde men er in Duitsland
in een nianensehnap met een gewo
ne huisgeit le laten fokken, waardoor
een bastaard ter wereld kwam en het
bewijs geleverd was. Een geit en een
schaap kruisen was namelijk nog nooit
geslaagd.
In de diergaarde kunnen de ma-
nenscliapen het zeer goed met de bavi
anen vinden. In de vrije natuur konten
dc dieren zelden naast elkaar voor.
Het manenschaap loopt in de natuur
gevaarvan de zes rassen is er een
vrijwel uitgeroeid en zijn twee sterk in
aantal geslonken. Alleen in de barre
streken van de Sahara komen ze nog
flink voor. B. 0.
TT/AAR Schiedamsevest en Cool-
vest tezamenvloeiden en het
Museum Boymans rees van ver
daar was tot het einde van de vorige
eeuw de Binnenwegse Brug. En die
bevond zich dan precies op de plaats
van het tegenwoordige Chur-
chill-plein. Omdat dit nieuwe plein
met zijn ruime Metro-station nu lang
zamerhand de voltooiing nadert, ko
men wij vandaag in onze nostalgische
rubriek voor de dag met een zeldzame
foto van de situatie zoals die ter
plaatse was in het jaar 1899.
Op de brug ontwaart men een paar
dentram, die bezig is zich voort te
bewegen in de richting van het
Beursplein. Als dit niet zo snelle,
maar wel bijzonder knusse vervoer
middel aanstonds de zogenaamde
Boymansholzal gaan bestijgen, zal
er een tweede paard voor gespannen
moeten worden. U kunt het op de foto
niet zien, maar het dier staat natuur
lijk al met zijn oppasser ergens gedul
dig te wachten. Een straatslijper leunt
sloom over de brugleuning. Een oude
re man (met een zeemanspet op) duwt
een handwagen voort, waarop zich en
kele wasmanden bevinden. Twee da
mes, die willen oversteken (stellig wil
len zij in de links op de foto zichtbare
Passage gaan winkelen) wachten tot
de tram voorbij is.
T\E RASSAGE is nog maar van één
bescheiden reclamebord voorzien;
in later tijden waren ket er meer. Niet
zo bescheiden is ichter het grote re
clamebord van het Casino Variété op
het pand op de hoek van de Coolvest.
Of hier in die tijd al het Café De
Landbouw gevestigd was, is niet te
zien. Een oud adresboek, dat wij ter
beantwoording van de vraag raad
pleegden, gaf op dit punt geen duide
lijke inlichtingen, Het vergeelde boek
vermeldt alleen, dat er rechts naast de
Passage een grote wijnhandel was en
dat op de „Boymanshol" (officieel Van
Hogendorpsplein-Oostzijde geheten
de heer De Bodl een loodgieterswerk-
plaats had en dat de Theehandel van
Van Veen er gevestigd was.
Het hogere pand, dat u rechts op de
foto ziet, is later door de Gemeen
te-bibliotheek in gebruik genomen. In
later jaren opende ook de heer A.
Driessen hier in de buurt zijn chocola
terie annex cacao-drank-buffet. Uw
verslaggever is er in zijn jeugd vele
malen geweest; hij droeg toen een
blauw matrozenpakjemet een Jcori
broekje.
TJET IS niet onmogelijk, dat de
fotograaf, die zeventig jaar gele
den deze plaat nam, na zijn werk ge
daan te hebben, een biertje is gaan
drinken in het grote café-restaurant
van de heer Fritschy. Het bevond zich
rechts van hem aan de waterkant bij
de Schiedamsevest. Evenals het ande
re etablissement van delheer Fritschy
(aan de Maaskade) behoorde het tot de
betere „gelegenheden" van het oude
Rotterdam.
Om op de Binnenwegse Brug terug
te komen: er was op deze plaats al
voor het jaar 1618 een grote brug. De
aan het negentiende-eeuwse verkeer
aangepaste brug, die u op de foto ziet,
werd tenslotte afgebroken in 1901,
toen men op bescheiden voet een aan
vang maakte met het dempen van de
Coolsingel. Nadat op het dientengevol
ge ontstane plein in 1907 het Ca-
land-Monoment opgericht was,
ontstond in de volksmond de bena
ming „Calandplein". Een officiële
naam is dat echter nooit geweest; in
de oude stratenlijstcn en adresboeken
zult u hem niet tegenkomen.
