Kerken werken zeer EVEN PLETTEN W ij kopbou worgaan zet eerste stap BEWONERS OMMOOUB VOELEN ZICH HARRY SCHROOT- HERS IN KEUKEN S v I Waar... rat wat? t ,|dE dotterdammer. ■pjE EERSTE bewoners van Ommoord, Rotterdams jongste wijk li met vier flatgebouwen en vier scholen tussen Alexanderstad en Terbr-egge, willen van het etiket „pionier" af. De benaming „pionier" is namelijk zo zwaar beladen met beelden van verbeten strijd en arbeid voor een klein stukje be schaving in een volkomen isolement, dat het echt niet op kan gaan voor een bewoner van Ommoord. Want zo erg is het wonen in Ommoord ook weer met. De eerste bewoners (nu ruim 400 gezinnen en elke dag wordt dit aantal vermeerder met vijf) zijn eigenlijk meer de „voorproe vers" voor de 35.000, die gapland zijn om deze eerstelingen te volgen. En het blijkt hen goed te smaken. I Stadium Stadsmoe Vier denominaties in één commissie Rijnmond-revue Baby-bus 4 111 Ks DIENSTENCENTRUM. AL IS Ommoord met zijn over vloed aan zand en klei voor de kinderen een speeïoord bij uit stek, de moeders vinden dat hun kinderen op die manier verwil deren. Er moet ook ontspanning binnen vier muren gevonden wor den. Particuliere initiatieven heb ben dan ook al geleid tot oprich ting van een kinderoppascentrale. B Maar het zijn geen particulieren g geweest, die de Stichting Belangenge- 1 meenschap Ommoord i.o. op poten hebben gezet. Daar moest de Raad voor maatschappelijk welzijn de eer- ste stappen voor zetten. Voor het f wijkcentrum (oorspronkelijk in 1968 gepland, maar verwacht in 1970) heeft wethouder J. G. van der Ploeg een bouwcommissie ingesteld. YURIG MENU Pagina 3 2A ZATERDAG 24 FEBRUARI 1968 word ®t I oo deze pagina hebben wij de stand in Ommoord medio februari 68 opgemaakt. In de eerste plaats tomen natuurlijk de bewoners zelf het woorcl. Wegen de ruime, zon dige flats, de frisse lucht en de rust op bevalt naar uitstekend. Haar dochter Pauline maakt met vier jongens de zesde klas van de Marshallschool uit. Beiden erkennen dat het in het be gin wennen was. „De kamers zijn zo zonnig dat ik niet eens stoken moet", vertelt zij. „Wij gaan niet veel uit. Mijn man vindt het heerlijk 's avonds gewoon thuis te zitten. Nee, in een restaurantje zou ik niet gaan zitten". Wat de service van levensmiddelen betreft, daar roept mevrouw Van de Veen over. „Je hebt de bakker, melk boer en groenteboer aan de deur en als ik naar de stad moet pak ik de brommer. Ik ga otfk wel met de bus, DAMPENDE heikarren, doffe dreu nen, flatgeraamtes, torenkranen, zand cn modder Ommoord bouwt! moord zich ver van de bewoonde we reld wanen, voelen deze bewoners zich nu echt tussen de mensen. Mevrouw L. de Heer van. nummer 236 hoopt maar dat zij geen flatwoning toegewe zen krijgt. Zij vindt wel dat het nog nooit zo'n rommeltje is geweest, maar de busverbinding (oorzaak voor vele maar dat duurt allemaal lang". reselijk Mevrouw V. d. Veen tegen de pittige huur van ƒ216 per maand eh de afgelegen ligging met het [uitzicht op bouwketen, heipalen en J flatgeraamtes? Naar de reacties te oordelen is het antwoord unaniem Ida". Het enthousiasme is groot in Om- ImDord, al is er dan genoeg kritiek en I ergernis door bijvoorbeeld al het ont staken van een winkelcentrum en een Ifrequentere busverbinding. Een veel gehoorde reactie is terecht „We wisten toch van tevoren wat we begonnen", i En al is het nu erg behelpen, de bewo- Iners van Ommoord hebben hoop op de i toekomst. „Dan wordt het geweldig", aldus een huisvrouw. Verder hebben wij' ons afgevraagd in welk stadium het sociale wijkop- bouwwerk in Ommoord verkeert. Zijn ter al uitwijkmogelijkheden voor de gezinnen geschapen en hoe reageren de bewoners op deze eerste stappen? Ook op het kerkelijk front spelen ij zich belangrijke gebeurtenissen af in Ommoord. Deze wijk blijkt veel inter- Jcerkelijker te zijn opgezet dan andere t stadsdelen. Welke plannen hebben de kerken in Ommoord? Een doorlichting dus van Rotter dams modelwijk nummer een en haar nog minieme bevolking. Mevrouw G. van de Veen zit in het topje van de flat aan de Stresemann- j plaats. Zij begint eigenlijk voor de tweede keer opnieuw, eerst in Lom- bardijen en nu in Ommoord en het Mevrouw E. Keizer-Smink was toen zij van het centrum naar Om moord verhuisde, de tweede be woonster van de flat aan de Strese- mannplaats. Bang is zij nooit geweest en de eenzaamheid heeft maar kort geduurd. Momenteel staat in deze flat geen woning meer leeg. „Je wordt stadsmoe. In de stad de vuile lucht en dan hier de vrijheid en geen ver keersdrukte", aldus motiveert zij de verhuizing naar Ommoord. Tegen de betonnen pronkstukken van de hedendaagse architectuur ste- Mevrouw De Heer ken de acht oude huisjes langs de Ommoordseweg echt af. Zij verzinken erbij in het niet en over niet al te lange tijd zullen zij ook letterlijk met de grond gelijk gemaakt worden. Ont eigend zijn ze al. En terwijl de bewoners van Om- 0P KERKELIJK gebied ontwik- kelt Ommoord zich tot een zeer oecumenische wijk. De interkerkelijke samenwerking is nu al veel groter dan ia Rotterdam. Hervormden, gerefor- meerden en rooms-katholieken kerken in hetzelfde gebouw, de r.k. school. De hervormden en gereformeerden hou den gemeenschappelijke diensten. En de kerkgebouwen die straks in Om moord verrijzen, zullen gemeenschap pelijk gebruikt worden. I Over enkele maanden zal er een houte kapelletje neergezet worden en Ds. A. J. Dondorp "WEKELIJKSE PAGINA Ditmaal grotendeels gewijd aan Rotterdams' Om moord, waar namen van Nobelprijswin naars in straten zijn vastgelegd tek sten Jeannette v. d. Hoek, Joris Bod- daert, Hans G. Janssen, Kees Comelisse foto's Axy Groeneveld en Hans G, Janssen onder redaktic van Kees Gornelisse, ergernissen) is naar haar mening nu juist fantastisch. Mevrouw De Heer: „Zij vinden, het nu een kale beweging, wij juist een wereldstad". B Mevrouw L. van Colle-Rijke (25) voelt zich in Ommoord best gelukkig, de heerlijke rust, een ruime, moderne flat met prachtig uitzicht heeft haar' en haar man doen besluiten hier voor lopig te blijven ondanks het gemis van een winkelcentrum en goede ver bindingen met het oosten en centrum van de stad. Vooral dat laatste is voor mevrouw Van Colle die al vijf maan den in Ommoord woont nogal een moeilijk punt. H Zij moet namelijk met haar even eens vijf maanden oude baby nogal eens naar het consultatie-gebouw in Kralingen en is dan aangewezen op de particuliere busdienst van Van Gogh, Deze ibus rijdt echter om de twee uur. Een zogenaamde baby-bus zoals men die in zuid kent zou in Ommoord met zoveel baby's1 bijzonder welkom zijn. Dit plan schijnt echter de eerste -tijd nog niet té verwezenlijken aangezien er niet genoeg Ommoordse moeders hij het Groene Kruis zijn aangesloten. B „Ik weet niet waar ik met de kin deren moet wandelen. Er moet veel groen komen", zegt mevrouw P. van Wijnen-Detfkers die nu bijna een half jaar in Ommoord woont. De bewoners zelf hebben tal van dingen op touw gezet, zo zal er binnenkorteen op- pas-club komen in een van de lagere scholen, geldgebrek heeft dit plan lan ge tijd tegengehouden. Een cafeetje zou ook wel gezellig zijn, maar het kan nog jaren duren voor zoiets er komt." Voorlopig 2al zij met haar man Hammarskjöldplaats zijn de heer en mevrouw Sloendregt-Van Hunen. De heer P. Sloendregt is huismeester van de Gemeentelijke Woningstichting en komt zodoende met heel wat nieuwe bewoners in contact. „Er komen zo'n vijf a zes gezinnen per week in deze flat", zegt de heer Sloendrect, jonge stelletjes, leraren, bejaarden, alles doorelkaar, en zo te horen bevalt het de meesten heel goed. E Mevrouw Sloendregt kan dat bea men, alleen is voor haar het winkel probleem ook een ellende, nu doet ze al haar inkopen in Capelle aan de IJssel. Over het busvervoer is zij ook niet zo tevreden. „Aan die bus naar Hillegersberg en Schiebroek heb je r.iets, goed je komt uiteindelijk wel in het. centrum maar dan ben je vijf kwartier'kwijt. Hl Een apotheek missen we ook nogal, nu moeten we helemaal naar de Mo lenlaan." Ondanks deze bezwaren voe ler. ook de heer en mevrouw Sloen dregt zich op hun gemak, zij verwach ten veel van het recreatiegebied dat (langs de Rotte en kunstmatige meren) ten noodden van Ommoord zal komen te liggen. H De heer J. Schaeffer, leraar biolo gie aan het Gereformeerd Lyceum, be valt Ommoord ook wel ofschoon hij meer uit noodzaak hier is komen wo nen. De vestiging is in Ommoord vrij eenvoudig, zegt de jonggehuwde heer Schaeffer en daarbij zijn het prima woningen. B Alhoewel ik alles fiets vind ik een directe verbinding met de stad toch wel noodzakelijk, de opening van NS-station Rotterdam-Alexander zal waarschijnlijk al een hele verbetering zijn. Ook de heer Schaeffer die even min van plan is Ommoord in de naaste toekomst te verlaten, vindt de rust een van de grote pluspunten van deze nieuwe wijk in wording. JH/JB. DIT beeld typeert Ommoord ten voeten uit: grote flatblokken voor honderden mensen, met aan hun voet nag resten der oude bebouwing. Betwn verovert terrein op baksteen. ALS MEN afgedankte auto's in de schrootpers stopt omdat ze anders te veel ruimte innemen waarom zou er dan geen behoefte bestaan aan een schrootpers voor het huishouden? De afval bestaat al lang niet meer alleen uit blikken, maar ook uit velerlei an der „fust" (zonder statiegeld). Een de vuilnisbakken puilen uit... O Zo redeneerde men bij de N.Y. Con- het eerste definitieve stenen kerkge bouw volgt begin 1970. Plannen voor een tweede definitieve kerk bestaan ook, maar vast zijn ze nog niet. De eerste kerk zal op naam staan '-4 "if $"*"8 -'IsWVjb"? tlill van de hervormde kerk en de tweede op die van de gereformeerde. Dit is een juridische verplichting die niet in houdt dat er ook aparte diensten zul len worden gehouden. De hechte sa menwerking blijft bestaan. De exploi tatie van de kerken gebeurt straks op fifty-fifty-basis. In het pastorale werk is er wel een verregaande samenwerking met de rooms-katholieken. Met de Vrije Evangelische Gemeente hebben deze drie kerkgenootschappen een welkom commissie opgericht. Het is de bedoe ling dat iedere nieuwe bewoner in Ommoord bezoek krijgt namens de kerk. Achter deze welkomcommissie staan de toekomstige predikanten van Ommoord, ds. J. Kruijt (hervormd) en ds. A. J. Dondorp (gereformeerd) en van rooms-katholieke zijde treedt sub-deken. J. van de Haak op. Sub-de ken Van de Haak verricht geep zielszorg, maar is de speciale organisa tor van rooms-katholieke aktiviteiten in de gehele Alexanderpolder. Voor de zielszorg zal de bisschop te zijner tijd een pastoor in Ommoord benoemen. Overigens doen de predikanten niet het welkom-bezoek maar enkele ge meenteleden. Nu zijn dit nog mensen uit de kerkelijke gemeenten van Hil legersberg, Terbregge, Kralingen e.d., maar straks zullen gemeenteleden uit Ommoord zelf dit werk gaan doen. Verder zit er nog een dienstencentrum uitgaande van de diaconiëuen der ker ken in de papiermolen. Ook hier zal nauw onderling samengewerkt wor den. Maar voorlopig gebruikt kerkelijk Ommoord nog een school. Geen echt kerkgebouw, maar wel is er alvast een kindercrèche tijdens de morgen diensten ingesteld. J. II. Mevrouw Keizer en twee kinderen in Ommoord blijven wonen hoewel een huis met een eigen tuin wel een ideaal blijft. B De allereerste bewoners van de SjSfJOTOT'fa J. Bok: triest besluit A. van Eijk B Deze commissie draagt niet alleen zorg voor een wijkcentrum in Om moord, maar ook voor een in Zuidwijk en IJsselmonde. Architectonisch zijn de drie wijkcentra hetzelfde. Namens Ommoord zit de heer J. Louwman in deze commissie. Maar voordat er een wijkgebouw staat, spelen alle aktiviteiten onder de noemer „sociaal wijkopbouwwerk" zich af in de openbare Marshallschool. B Secretaresse van het stich tingsbestuur mevrouw E. Kei zer-Smink is ook een van de eerste Ommoorders, die zich energiek op dit braakliggend terrein geworpen heeft. Nuchter moet zij constateren dat niet heel Ommoord dit enthousiasme deelt. TYE GESTADIGE GROEI van Om- moord heeft niet zoveel betekenis meer voor caféhouder J. Bok van de Ommoordseweg 36 nu hij het defini tieve besluit van de Kroon heeft ver nomen dat hij zijn. skelterbaan voor goed moet sluiten. Bijzonder triest vindt de 77-jarige heer Bok dit onver wachte besluit, vooral omdat de kleine baan met de acht skelters een aardige attractie zou zijn voor de nieuwe, zo wel jonge als middelbare, wijkbewo ners. De redenen van de weigering zijn de heer Bok tot nu toe niet duidelijk geworden. Er zijn er minstens 15 in Nederland, waarom nemen ze mij er nu juist tussen uit zegt een verbitter de heer Bok, niemand had last van het lawaai en er zijn ook nooit onge lukken gebeurd, ik vind het onbegrij pelijk. De baan ligt er nog prima bij, er zullen echter geen skelters meer op kunnen rondrazen, in de toekomst zal het terrein misschien gebruikt worden als showplaats voor caravans. Het cafeetje heeft ondanks de snel le ontwikkeling van de naaste omge ving zijn landelijke sfeer behouden. Caféhouder Bok heeft niette genstaande alle tegenslagen, samen met zijn kleinzoon, toch wel vertrou wen in de toekomst. J. B. raff* V-o- ff iWKfrti WK tact in Ridderkerk. Het resultaat is een hydraulische schrootpers, aange past aan de afmetingen van een (flin ke) keuken. Je kunt er flessen, blik ken en dozen in gooien. De resten worden er (zie foto) zo plat als een. speelkaart uitgehaald. Een berekening leerde: Na het plet ten nemen ruwweg een dozijn ver morzelde blikjes even veel plaats in als een soortgenoot die dat droevige lot niet deelde. Ja wat kost dat? De kleinste en goedkoopste uitvoering (vierenhalf ton persdruk) nog altijd ruim twee mille.... Toch zijn er al een stuk of tien verkocht. De meeste kwamen in de horeca-sector terecht, een enkele in een ziekenhuis of bejaardencen- trumkeuken. Hoe moet je de vuil nisemmer met al dat zware samenge perste spul nog naar de stoep tillen? De oud-metaalhandel haalt het geplet te blik graag op, zegt de fabrikant... H. G. J. rpOEN de vliegende patrouille von de I Rotterdamse brandweer onlangs dineerde ter gelegenheid van. haar elf jarig bestaan prijkte op de menukaarten een foto van de Shellbrand. De gerech ten waren: ramoneurkogels met roet- schepjes, gesausd bluswater of Pakhoed vacht, gebraden gelaatsstukken met se- mafoonsaus met diverse soorten «maal pijpen en verdeelstukken, uitslaand Shell-complex, schuimvormend middel- Of het nu onbekendheid is met het sociaal wijkopbouwwerk of dat men zich bewust afzijdig houdt, in elk ge val is de medewerking van de kant van de bewoners nog niet groot. B De stichting is wel actief. Uit het bestuur zijn twee commissies samen gesteld: een boerderijcommissie en een commissie wijkcentrum. Daar naast staat een kinderoppascentrale, huisvrouwengymnastiekvereniging en een tafeltennisvereniging op stapel. B Het bestaan van de boerderijcom missie heeft zijn langste tijd al gefaald, want de boerderij in kwestie, bestemd voor de opgroeiende jeugd in Ommoord ging in vlammen op en het in de plaats daarvan door de gemeente toe gewezen gebouwtje, wat meer weghad van een groot toilet, kon de goedkeu ring van het bestuur weer niet weg dragen. B Zo zit de boerderijcommissie zon der boerderij en zijn er plannen deze commissie te bestemmen voor de sport. De kinderoppascentrale gaat, wanneer er geen brand tussen komt, op 7 maart open in de Marshallschool. Voorlopig iedere donderdagmiddag voor een gulden en de commissieleden passen op.- B De stichting zal geen contributies heffen, Een persoonlijk plan van mevrouw Keizer is een over- blijfclub voor de kinderen. Moeder kan onbekommerd een dagje winkelen en een keer in de zoveel weken moet zij zelf de overblijfclub helpen. B Het hoofd van deze school, de heer A. van Eijk, heeft op aanraden van de Raad voor Lichamelijke Opvoeding ook enkele aktiviteiten in gedachten. Binnen schoolverband dan wel te verstaan en alleen voor zijn leerlin gen. Een handenarbeidclub op woensdagmiddag en op donderdagmid dag van 4 tot 6 uur. En voor de ouders wil hij een handenarbeidclub, tafel tennis- en knutselclub organiseren. Ie=- dere maandagavond komen de ouders al kaarten. Maar dit geldt ook alleen voor de lOuders van leerlingen van de Marshallschool. B Het hoofd van de protestantse christelijke school (nog zonder naam), de heer H. A. Groenestein wil ook< „uitwijkmogelijkheden" voor zijn' leerlingen, maar afgezien van het juiste aantal leerlingen ontbreken hem de middelen. B Het aantal leerlingen is overigens op alle scholen miniem. Het was een loffelijk streven tegelijkertijd met de flats scholen uit de klei te trekken, maar zo kinderrijk is Ommoord mo menteel nog niet. Het wachten is op de eengezinswoningen. De openbare school spant nu de "kroon met 28 leer lingen, de protestants christelijke school volgt met veertien en de katho lieke school is bij gebrek aan leerlin gen maar weer gesloten. B De schoolhoofden wachten op de eengezinswoningen, die gezien het aantal kamers, flink wat kinderen ga randeren. En die stroom is op komst: de eerste van 731 huizen zijn nu on der de kap. J. H. CHTER het oude Ommoord ver rijst het nieuwe, maar het leven (en de was) gaat nog rustig door... TA AT viel tegen'. Weten zo weinigen hoe Erasmus er uitzag? En dat zijn beeltenis op de zijgevel van ,,'t Erasmiaans", Zimmermannweg, Rotter dam, prijkt? Aan bet bescheiden aantal briefkaarten af te meten is dit het ge val. Winnaar: G. J. "Verboog, "Vreden- oordlaan 56B, Rotterdam-lö. TV7E blijven de lof der beeldende kunst bezingen in plaatjes. Dit gebied is rijker aan versiering dan we denken.Waar.en wat? Inzenden per briefkaart aan Rijnmond-revue, Dagblad De Rotterdammer, postbus 948, Rotterdam, vóór donderdag 7, uitslag zaterdag 9 maart. k

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1968 | | pagina 1