I
D'66:.'nu trouwe
toeschouwer raad
o waó
ket oude ^Rotterdam!
Rotterdam kent drie soorten eentra
9 Alle inkopen in één gang mogelijk
HEE1TOXIET:
500 JAAR
STADSRECHT
VOORBEREIDING OP TOEKOMST...
- iPflj
mmm
H A\d
QTIJGING van het reële inkomen, toename van het aantal ver
voermiddelen en kortere werktijden hebben het koopgedrag
van de consument de laatste jaren aanzienlijk veranderd. Er is
een nieuw type consument ontstaan, dat een keuze en collectie
van artikelen wil en daarbij niet ongevoelig is voor reclame. Een
consument ook, die niet langer afhankelijk is van winkels iii de
buurt of in de wijk en daardoor meer dan ooit in de gelegenheid
is om te vergelijken. Daarnaast is een duidelijke behoefte ontstaan
aan efficiënt winkelen: Men wil alle inkopen graag in één gang
kunnen doen. De moderne winkelcentra voorzien over het al
gemeen in die behoefte. Zij vormen, wanneer de opzet en de om
vang niets of maar weinig te wensen overlaten, attractieve kernen
en sociaal-economische knooppunten in de nieuwe woonwijken.
Mogelijkheden
Gelijke tred
Juweeltje "r J
mfSm
Vrijwel allé Rotterdamse raads
vergaderingen, inclusief de
openbare commissievergaderin
gen, worden de laatste jaren bij
gewoond door een vertegenwoor
diger van D'66, die vanaf de
publieke tribune de discussies
volgt. Zo goed als altijd is dat
de heer Th. M. Putman en hij
was het dan ook", 'die 'tijdens "de
begrotingsbehandeling mr. K.
Staab. hoorde aandringen op het
onder.-de loep nemen van' de
werkverdeling 'van het college
van B. en'W.
Aieiiwe partij
heeft ideeën
over besturen
van Rotterdam
GOEDE, OUDE
RET-TIJD
PROFESSIONALS
It ijjit mond'revue
DE ROTTERDAMMER
Pagina 3
2A
ZATERDAG 1 FEBRUARI 19ó9
ANDER KOOPGEDRAG
BEPAALT TOEKOMST
MfMSf5."f-V v,j£* iA;
EEN nieuwe manier van verkool-,
waardoor middenstanders zich
bedreigd voelen, de „cash and carry".
Meer en meer ook in Botterdam te
vinden, zoals deze aan de
's-Gravenweg
8.13 BERL -PVEA RTD' 1669 31 JAN
Tussen de oude buurtwinkels en de
moderne winkelcentra ligt ook in
Botterdam een periode, waarin voor-
'al de kleine middenstander het zwaar
in vele gevallen zelfs te zwaar
te verduren heeft 'gekregen. Ontvol
king van oude stadswijken,ontrui
ming en afbraak van vervallen hui
zen alsmede gezinsverdunning doen
het belletje van het gezellige buurt-
winkeltje steeds minder klingelen.
Bovendien ondervinden de oude
winkelstraten steeds meer de nadeli
ge gevolgen van de toenemende ver
keersdrukte en de parkeerproblemen,
mede omdat de bevoorrading van de
winkels veelal vla de voorzijde plaats
heeft.
In enkele wijken, zoals het Oude
Noorden, hebben de winkeliers over
de klandizie (nog) niet veel te klagen.
Opvallend is echter, dat de winkels
het In een bepaalde straat beter doen
dan in een andere. In andere wijken
is de situatie voor de kleine mid
denstander heel wat minder
rooskleurig. -
De trek van de bewoners naar de
nieuwe stadsdelen kan met name
voor de kleinere, geïsoleerd gelegen
winkels funeste gevolgen hebben.
Het verlies aan koopkracht in deze
buurten komt met volle kracht juist
op deze categorie terecht,
Voor de eigenaars van deze
éénmanszaken blijft er dan vaak niets
anders over dan de deur voorgoed te
sluiten en in een bedrijf of fabriek
een baantje trachten te vinden. Jaar
in jaar uit verdwijnen er in ons land
vele honderden van deze zaakjes,
vooral in de sectoren levensmiddelen,
groenten en fruit, tabak, fietsen,
brood en banket, brandstoffen en
textiel. Zij hebben in de vaak keihar
de strijd om het bestaan, om welke
reden dan ook, het onderspit moeten
delven.
De kleine middenstander is uiter
aard niet kapitaalkrachtig genoeg
om in een modem winkelcentrum
een nieuw bestaan op te bouwen.
Voor hem is dat bijzonder triest,
want bij een goede planning van
•winkels in de nieuwe woonwijken
zijn er voor de middenstanders en
ondernemers zeker op wat langere
termijn gezien goede exploitatie
mogelijkheden weggelegd. Hetzelfde
geldt natuurlijk voor winkelcentra in
reeds bestaande stadswijken. De
Lijnbaan is hier wel het beste voor
beeld van.
Naar de aard van de verzorgende
functie, die de winkelcentra in de
nieuwe wijken vervullen, on
derscheidt men het buurtcentrum,
het wijkcentrum en het stadsdeelcen
trum. Het buurtcentrum dient voor
het vlotte aankopen van goederen
van dagelijkse en frequente
aanschaffing, hoofdzakelijk voedings-
en genotmiddelen. Het wijkcentrum
biedt een grotere keuzemogelijkheid
op het gebied van de dagelijks ge
kochte artikelen en daarnaast een
beperkt assortiment van meer duur
zame goederen.
Onder een stadsdeelcentrum
verstaat men een wijkcentrum met
een extra versterking in de sector
duurzame goederen, bij voorkeur
door zaken, die ook een vestiging in
bet stadscentrum hebben. Goede ver
bindingen en ruime parkeergelegen-
heden zijn voor stadsdeelcentra pri
maire vereisten.
Voor de nieuwe consument, die
kritischer, veeleisender en prijsbe
wuster is en meer dan vroeger let op
kwaliteit, service en sfeer, zijn deze
drie vormèn van winkelcentra over
het algemeen bijzonder aantrekke
lijk.
Hoe staat het nu met de ontwikke-'
ling en stichting van nieuwe winkel
centra? Houdt deze gelijke tred met
de stadsuitbreidingen? De heer C. W.
van Yperen, voorzitter van de katho
lieke middenstandsvereniging te Bot
terdam, antwoordt deze vraag be
vestigend:
„De planning in de diverse wijken
is over het algemeen uitstekend. Al
leen in Ommoord is de zaak, in het
licht, van de consument gezien, wel
wat laat van de grond gekomen. Voor
de detailhandel is dat daarentegen
weer gunstig. Zij kan direkt op een
behoorlijk toerental draaien, omdat
er dan al zoveel gezinnen in Om
moord wonen."
De heer Van Yperen is vooral en
thousiast over de opzet van winkel
centra in Groot-IJsselmonde, waar
uiteindelijk zo'n 40.000 mensen zullen
wonen. Dit woongebied is verdeeld in
zeven buurten, waarvan de omvang
nogal uiteen loopt. De dienst van
stadsontwikkeling en wederopbouw
te Botterdam heeft deze buurten, de
twee oudere niet meegerekend, pro
grammatisch met winkelvoorzienin
gen uitgerust.
De zeven buurten zijn gesitueerd
rond een gebied, dat de bestemming
heeft het centrum voor geheel
Groot-IJsselmonde te worden. In dit
hart is nu een, hoofdwinkelcentrum
in aanbouw. De bouw is sinds het
slaan van de eerste paal op 19 okto
ber van het vorig jaar zó snel verlo
pen, dat de opening al op 5 maart
kan plaatshebben.
Een ander juweeltje is het bijna
zes meter hoog gelegen winkelcen
trum Zuidplem met drie warenhuizen
en tientallen winkels, dat wanneer
volgens het plan eind van dit jaar de
bouw van start- gaat in - de- loop
van 1972 gereed komt. Dit, bijna
30.000 vierkante meter grote winkel
complex, met daaronder twee par
keergarages voor 1500 auto's en 2000
rijwielen en bromfietsen, wordt
beschouwd en opgezet als een
stadsdeelcentrum voor het thans zo'n
300.000 inwoners tellende Rotter
dam-Zuid.
In dit door architect Herman D.
Bakker ontworpen winkelcentrum
krijgen Vroom en Dreesmann, C A
en Hema grote en volledige filialen.
Vele grote en kleine middenstandsza
ken, gelegen aan deels geheel over
dekte straatjes, nemen de rest van de
beschikbare ruimte in. Drie pleinen,
gestoffeerd met vitrines, kiosken,
banken en bloembakken, zorgen voor
een welkome onderbreking.
Het is een uniek centrum, aange
vuld met drie woontorens en een
kantorenflat. Daarnaast zijn er nog
plannen voor de bouw van een motel
alsmede voor een hotel met restau
rant N- v. V.
<'->»*•
TJEENVLIET zal in september op
gepaste wijze uit haar slof schieten.
In die maand namelijk zal het plaatsje
500 jaar over stadsrechten beschikken
en dat moet worden gevierd. Op welke
wijze is nog niet bekend, maar een
voorlopig feestcomité werkt hard aan
een serie plannen om „vijf ecuwen
stad" tot een onvergetelijke gebeurtenis
te laten uitgroeien.
Vanaf de Groene Kruisweg is een
ruïne zichtbaar van een kasteel 4at „Ra-
venstein" moet hebben geheten en van
waaruit de heer van Heenvliet in vroe
ger jaren het gehele gebied beheerste.
In deze ruïne is nog aanwezig een ge.
vangenis, waarin de uit Den Brie! af
komstige pastoor „Merula" opgesloten
beeft gezeten, die het protestantisme in
de streek predikte en om zijn geloof
werd gedood.
Voor zover na te gaan, zouden in 570
zich al mensen hebben gevestigd in een
woonkern, die later tot Heenvliet uit
groeide. In 1249 werd de naam Heen
vliet officieel en in 1469 werden de
stadsrechten ontvangen. Karei de Vijfde
hechtte in 1553 zijn goedkeuring aan de
rechten. In hetzelfde jaar werden ook
marktrechten verkregen.
Op het Marktplein (zie foto) staat ook
het beroemde Ambachtsheer emhuis,
waarin hebben gelogeerd Prinsen en
Prinsessen uit het Huis van Oranje, de
Koningin-moeder van Frankrijk, Maria
de Medici, prinses Mary en koning Ka-
re! II van Engeland. Verder zijn er
oude koopmanshuizen met fraaie gevels,
een fraaie pomp en de tolpoort die
dienst deed om de rechten ie heffen
voor het betreden van het „rijk" van de
heer van Heenvliet.
GLOEDNIEUW, in afwerking en
binnenkort in gebruik: het win
kelcentrum voor Groot-IJsselmonde,
natuurlijk met luifels...
Burgemeestér W. Thomassen voel
de daar niets voor. Die werkverde
ling is niet los te zien van de politie
ke verhoudingen in de raad, zo zei
hij.*,Opdïfcmiomeni- zou- D'66 daar
eigenlijk; .een' aantal zetels/,moeten
bezetten.- Pas na de-volgende verkié-
- zingen, wordtdeze-kwestie actueel,
aldus de burgemeester.
Alser od dit_moment verkiezingen
gehouden' wore'eri/weet'de' heer "'Put
man, dan kan D'56 fmet in Rotterdam
200 actieve leden) rekenen op vier a
zes zetels in de Rotterdamse gemeen
teraad. Die getallen zijn gebaseerd op
eerdere /Kamerverkiezingen en en
kele tussentijdse opinie-onderzoeken.
De ris'co's van'de laatste zijn inge
calculeerd. maar een zekere "trend is
er natuurlijk in te ontdekken. Voor
1 de Rijnmondraad -(die overigens in
dit kader verder buiten beschouwing
blijft) -heeft men berekend: negen tot
dertien zetels, vanzelfsprekend uit
gaande van het huidige totaal van 81.
Bii eventuele teruggang naar 55 ze
tels komen er natuurlijk lagere cij
fers te voorschijn.
Hoe zou D'66 zich, uitgaande van-
vier a zes zetels en van de gedachte
dat verder de verhoudingen iri de'
Rotterdamse raad goeddeels gelijk
blijven' aan de huidige verdeling,
opstellen? De heer Putman stelt, dat
D'66 in de huidige 'situatie, waarin de
wethouders zich veel meer beschou
wen als tegenpartij dan als collega's
van de raadsleden, er niet zoveel
voor voelt om op die betrekkelijk
geringe vertegenwoordiging een wet
houderszetel te claimen.
In de beginfase is het wellicht be
ter met de fractie als blok loyale
oppositie te voeren. Zou er een veel
grotere fractie uit de bus kómen, dan
ligt de zaak natuurlijk anders. Dan
kan D'66- posten in het college ver
langen waarop zij, meer dan met één
„snel ingekapselde man" eigen denk
beelden kan waar maken.
Die denkbeelden blijken niet zo
verschrikkelijk nieuw, althans ze zijn
al meer geuit, óók door mensen die
thans lid zijn van- de gemeenteraad.
Het- vervelende 'is' vindt'D'66
dat-er in de raad al wel bij herhaling
over is gepraat, maar dat er weinig
of niets gebeurd is. Zo zat (ook) D'66
zware vraagtekens achter een burge
meester die tevens 'de havenporte-
"yOORBEELD van een oud winkel-
centrum, dat het toch nog doet;
het Zwaanshals (Oude Noorden)
TT7IE IN VER voorbije zomerda-
gen behoefte aan recreatie had,
kon zich in een open bijwagen ach
ter lijn 1 naar Het Park laten rijden.
De wind suisde in de oren en men
hiield er wel eens een kou van over,
maar dat mocht niet hinderen; de
kinderen konden zich nauwelijks een
mooier vervoermiddel indenken.
Wij dachten daaraan, toen wij de
zer dagen een dienstregeling van de
RET uit 1939 in handen kregen. De
tijd van de open bijwagens was toen
al voorbij en dat eerste eindpunt van
de eerste tramlijn bij de Parkkade
was ook reeds afgeschaft. Wie echter
zou menen dat het tramnet van 1939
uiteindelijk meer gelijkenis zou to
nen met dat van 1969 dan met dat
van 1909 vergist zich. Wij hebben de
laatste vooroorlogse dienstregeling
naast de juist verschenen RET-gids
van januari 1969 gelegd en naar
overeenkomsten gezocht. Ze zijn er
nauwelijks.
De enige tramlijn, die nu weer de
zelfde eindpunten bedient als dertig
jaar geleden is lijn 1. Evenals in 1939
rijden de wagens van deze lijn van
Schiedam naar de Honingerdijk en
terug. Zij doen dat echter langs een
andere route. Destijds reden ze Mia
Nieuwe Binnenweg, Witte de
Withstraat en het toenmalige
Beursplein; thans wordt de voorkeur
gegeven aan Mathenessenveg en
West-Kruiskade, hoewel toch in de
meeste straten nog dezelfde rails lip
pen.
JN HET THANS verdrievoudigde
aantal buslijnen zijn ook nauwe
lijks meer lijnen terug te vinden die
overeenkomsten tonen met
busdiensten van 1939. Een uitzonde
ring vormt lijn 55, die in Schiedam
hier en daar de route van de voor
oorlogse bus M volgt
Zijn er thans Uien tramlijnen en
een metrolijn, dertig jaar geleden
waren het er veertien en was er nog
geen metro. Wij hadden toen een lijn
7 en geen lijn 8, nu is er een lijn S en
geen lijn 7
Eigenlijk hebben wij nooit veel be
grepen van die nummering. Men
sprong voor de oorlog heel vrolijk
van lijn 16 (Schiedamseweg - Oude-
dijk) over op lijn 22 (Spoorsingel -
Oudedijk). Lijn 17 als een latere cre
atie buiten beschouwing latend, kun
nen wij ons niet herinneren in de
jaren rond 1939 in lijn 18, 19, 20 of
21 een plaatskaartje gekocht te heb
ben. En evenmin menen wij dertig
jaar geleden ooit in bus C, I, J, N,
O, P, Q, R, of S gereden te hebben
(Er waren elf buslijnendie met de
letters A, B. C, D, E, FH, K, L, M
,en T aangeduid werdenIn de jaren
daarvoor en daarna zijn drie cijfers
en letters wel gebruikt voor diverse
tram- en buslijnen.
TfNFN, HET IS thans in 1969
met de bussen nog net zo; de 34
lijnen zijn genummerd van 32 tot en
met 77, zodat er ook nu behalve
spooktrams weer spook-
b us sen zijn.
De gekleurde richtingborden be
hoorden in 1939 ook ai tot het verle
den. Wij kunnen ons nog vaag herin
neren dat 45 jaar geleden de borden
van lijn 6 blauw waren (of was het
blauw-wit?) en die van lijn 11
ge el-wit (of iets dat er op leek). Er
zal wel niemand meer zijn, die al die
kleuren nog zonder aarzeling kan
opsommen
Ja, en dan waren er natuurlijk de
tarieven. Mogen wij een traan plen
gen? in 193S kon men op een achtrit-
tenkaart van één gulden op alle lijnen
overstappen binnen drie kwartier na
afstempeling van de eerste rit. Dat
betekent dus dat men voor niet meer
dan tien dubbeltjes zestien tramrit
ten kon maken.' Een kinderkaartje
kostte slechts zes cent, een gele
20-rittenkaart voor kinderen was
verkrijgbaar voor een gulden.
Een dagkaart, die geldig was voor
vijftien ritten op de datum waarop
hij afgestempeld was, kostte drie
kwartjes, een weekkaart waarop ge
durende één week 24 ritten gemaakt
konden worden, was te koop voor n
f 1,50. En een abonnement was ook (CORRESPONDENTIE: De heer
niet duur; voor f140 kon men een T p iwortiprnvtserdiik
Haag v.v. op deze lijn kwam op ze
ventig cents! Nog twee dubbeltjes er
bij en men was in Scheveningen, via.
Wassenaar en Wittebrag Pompsta
tion.'
Wiij zuchten maar eens!
heel jaar lang van het rollend mate
rieel van de Rotterdamse Electrische
Tram, op alle lijnen gebruik maken.
Een enkeltje van Rotterdam naar
Delft met bus D kostte slechts 35
cents een gecombineerd
spoor/buskaartje Overschie Den
t)IJ DIT verhaal over oude vervo-ers-
herinneringen et-n passend plaat
je. U riet liet voormalig eindpunt van
lijn 1 bij Het Park. - 1
L. R. van de Mathenesserdijk
heeft er onze aandacht op gevestigd
dat naar zijn mening de smalle steeg
tussen Leuvehaven en Schiedamse-
dijk, waar het pand van Van Nelle
stond, niet een verlengde van de Wit
te Pauwen - Groote Paauwmsteeg
was, doch de naam „Witte Leeu-
wensteeg" droeg. Op een kaart van
1925, die wij voor het artikeltje raad
pleegden, is echter alleen sprake van
„Groote Paa-uwensteeg". Wij hebben
deze vraag nu nog eens in studie
genomen en komen er op terug. Zo
nodig zullen wij ons tot bevoegde
instanties wenden.
JVR
feuille beheert. Liever zien de D*66-
ers de burgemeester als een coördi
nator met meer aandacht voor re
presentatieve zaken en minder partij
in vele kwesties. De raad zelf ver
toont een duidelijk gebrek aan kwa
liteit en dat hangt weer samen met
gebrek aan status, vindt de heer Put
man. „De beloning van de raadsleden
lijkt nergens op en zo werkt het een
het ander in de hand."
„Een deel van de raadsleden zou
een betaalde deeltaak aan het
raadswerk moeten hebben, enkelen
wellicht zelfs een volledige baan.
Meer nadruk zou er moeten vallen op
de commissievergaderingen, die open
baar zouden moeten zijn en die per
■definitie moeten worden bijgewoond
door gemeentelijke deskundigen die
anders dan de hoofden van dienst
ook van details op de hoogte zijn.
Openbaar moeten die commissiever
gaderingen zijn, als de noodzaak tot
het tegendeel niet 'wordt aangetoond.
Via die commissievergaderingen, die
meer het karakter van een hearing
moeten hebben, kunnen alternatieven
de raad bereiken. De raad kan dan
duidelijk kiezen utt een aantal moge
lijkheden. Npg veel fraaier zou het
zijn als de "raad zelf alternatieven
aandroeg. Dat gebeurt zelden of
nooit."
Deze veranderingen in werkwijze
zijn gericht op de noodzaak om het
publiek nauwer bij het raadswerk te
betrekken, De vergaderingen moeten
daartoe naar de avonduren verscho
ven worden, vindt D'66, die ook een
opeenhoping van functies voor één
man (nauw samenhangend met ge
brekkige honorering) wil vermijden.
Allemaal gelet op datzelfde doel
heeft de gemeenteraad dringend be
hoefte aan een public-relations- man.
„Naar buiten verkoopt Rotterdam
zich heel gced, maar intern aan de
burgerij mankeert er heel wat aan."
De fracties hebben daarnaast trou
wens behoefte aan betaalde assisten
ten, die mede kan liggen op het ter
rein van de relatie met de achterban
en het publiek.
Nog een D'66-gedachte: „In de wijk
raden zou men allerlei andere groe
peringen bijeen moeten brengen en
bij het gemeentelijk werk moeten be
trekken dan nu uitgerekend de poli
tieke groepen". Een voorbeeld van
het op de juiste manier betrekken
van de burgerij bij gemeentelijk
werk noemt de heer Putman de „Dag
van de kunst". Dergelijke zaken zijn
er veei te weinig. Op het gebied van
sport en recreatie en op alle moge
lijke andere terreinen zou hetzelfde
kunnen gebeuren. De omvang van de
gemeenteraad zou intussen kleiner
kunnen worden als deze uit „profes
sionals" bestond, die door dit soort
„dagen met de burgerij" worden „ge
voed". Bij de huidige omvang blijven
het „geïsoleerde amateurs".
Zoals gezegd: allemaal denkbeelden
waarmee D'66 nu niet direct gloed--
nieuw voor de dag komt. Sterker: tot
nu toe heeft zij uiteraard buiten
de gemeenteraad weinig gedaan
wat de aandacht trok en om zelfs
maar de .aanzet van een garantie te
geven, dat het „allemaal beter
wordt" zodra D'66 in de - raad
verschijnt. Eenhoogst enkele keer
deed D'66 een standpunt aan de raad
toekomen. 1
Overigens betrof dat zoals vrij-,
wel alle boven weergegeven gedach
ten meer een procedurekwestie,
dan de zaak waar het om ging zélf.
Dat treft te meer, omdat D'66 als
buitenstaander, niet door formalitei-
ten en historisch gegroeide bindingen,
geplaagd, veel meer fris van de lever
kan reageren dan de „gezeten" frac- -
ties. -
De heer Putman ontkent dit niét.-
Daarbij blijft hij evenwel van me
ning, dat de procedure van wezenlijk,
belang is, als het er om gaat de bur--."
-gerij bij het stadsbestuur te betrekt
ken en dat, juist met het oog daarop',
de'huidige raad veel te weinig aan-vi
dacht aan deze zaken besteed.'. EernV.
enkel raadslid vormt daarop de
gunstige uitzondering.
Naarmate de verkiezingen naderen,'
zal D'66 echter meer van zich, doen
spreken. Er zal een programma wor~,C
den afgewerkt, waarop onder meer -
een „onderwijsavond" en éen ver-
keersavond prijken. Contactenwor-
den gezocht met- sportverenigingen,
verenigingen van huisvrouwen, ren-; -
dergelijke, om'ook-langs die wegop.i
de hoogte té raken van wensen en'
verlangens onder .burgers- die niet po-
litiek zijn gegroepeerd. r
Andere onderwerpen die op derge—
lijke avonden ,'ter sprake komen: het
openbaar-vervoer, de koopavond
nadat het rapport vanhet is;*,'
uitgebracht de sanering "van oude
wijken, hetkunstbeleid met. nadruk jH
op de contraprestatie-regeling. Op6.
maart wordt 'inVlaardingen" èn in 1,
TH. M. PUTMAN
voigs discussies
samenwerking met die afdeling
gesproken over Rijnmond. In samen-
werking met de Stichting Oriëntatie
(waarin het vroegere I.K.V.O. samen
gaat met protestants georiënteerd
vormingswerk), wordt op 20 maart
gesproken over „Wegen naar een
nieuwe maatschappij", waarbij
waarschijnlijk de heren Van Mierlo,
Boersma en Kleïsterlee het woord
zullen voeren.
Wel duidelijk aantoonbaar is D'66
actief geweest, toen het ging om de
oprichting van een politiek café, een
zaak die in Rotterdam nu eenmaal
niet zo vlot van de grond gekomen is.
Opvallend actief of niet, één ding is
zeker: als D'66 met hoeveel vertegen
woordigers dan ook te zijner tijd in
de gemeenteraad komt, heeft die*
nieuwe partij er zich op voorbereid.
Daarmee steekt zij (althans wat
Rotterdam betreft) in elk geval
gunstig af bij de PSP die destijds,
van toeten noch blazen wist en van
de Boerenpartij, van welke laatste'
fractie men niet zelden, 'de .indruk
heeft, dat zij die voorbereidingspe-
riode nog steeds niet te boven is.'
V. B.
VERSCHIJNT BIJNA WEKELIJKS
6e jaargang nr. 5 Teksten o.a. Nico
van Vliet, Jan van Bergen, J. van Rhjjn,
Illustraties oa. Henk Hariog, J, van.,
Rhijn Onder redaktie van Keee Cor-'
nelisse.