Havenloodsen willen
eerder met pensioen
Met z'n beiden dronken
Burgemeestersoverleg
wereldhandelscentrum
Verdediger: eis is tegenstrijdig
moord op
Elly Hagers
Afgelopen
met de
brandweer"
in Me»
Protestbrief naar gemeenteraad
Slijtend beroep
vraagt ontslag
met 55 jaar
Bus verplettert
„lelijke eend"
Ir. J. Boot van
Shell overleden
iiiiiiiii
Demonstratie van
oude instrumenten
Hans van Z.
biedt advocaat
excuses aan
P*2-22ö
Uitbreiding Chevron
in Pernis vordert
fr If
5^
1
WÈIÈÊ&mm
de rotterdammer
2A
BOTTERDAM De Vereni
ging van Rotterdamse Haven
loodsen heeft bij de gemeente
raad een bezwaarschrift inge
diend tegen het besluit van B.
en W., waarbij is bepaald dat
havenloodsen pas op 60-jarige
leeftijd pensioengerechtigd zijn.
Naar de mening der havenlood
sen dient deze leeftijd op 55 jaar
te worden gesteld.
Geen geld
Nadeel
nu..beduidend
goedkoper
'Elly Hagers
Niets bekend
Eerlijk
Weinig
Tegenspraak
Onderscheid
Uitzichtloos
Repliek
it
m
Pagina 4
MAANDAG 24 FEBRUARI io/f
(Van een onzer verslaggevers)
In de thans afgeschafte pensioen
wet van 1922 was al geregeld, dat
voor zogenaamd slijtende beroepen
(gezagvoerders, schippers, brand
weerpersoneel, dat actief betrokken
is bij de brandbestrijding, bootslie
den, loodsen) een leeftijdsgrens van
55 jaar gold, met het nadeel echter
dat wie inderdaad met 55 niet meer
werkte een geringer pensioen genoot
dan wanneer hij tot zijn 65-ste ge
werkt had.
Om nu met name dat laatste na
deel op te vangen is in de nieuwe
pensioenwet van 1966 het zogenaam
de functioneel leeftijdsontslag inge
voerd, waarbij wel de mogelijkheid
geopend is om met behulp van een
wachtgeldregeling het aantal
dienstjaren tot 65 vol te maken. In de
wet is echter niet geregeld wie nu
precies en op welke leeftijd met
functioneel leeftijds ontslag zou moe
ten. In Rotterdam heeft de gemeente
raad dit aan het college van burge
meester en wethouders gedelegeerd.
Dit heeft er toe geleid, dat het col
lege van B. en W. in maart 19*68
besloot dat voor havenloodsen deze
leeftijd zestig jaar zou 2ijn, daarbij
ingaande tegen de adviezen van on
der meer de GG en GD, enkele be
drijfsartsen en het gemeentelijk ha
venbedrijf.
Het argument van B. en W. om de
leeftijd van pensionering niet op 55
jaar, maar op zestig jaar te stellen is
volgens de havenloodsen uitsluitend
voortgevloeid uit geldgebrek van de-
gemeente, Officieel stélde het college,
dat in de praktijk geen enkele: ha
venloods voor zijn 65-ste jaar zijn
werk heeft hoeven neerleggen.
De vereniging meent dat de eisen,
die aan de havenloodsen gesteld wor
den hoger zijn dan voor rijksloodsen.
Met name de fysieke belasting van
de havenloodsen is veel hoger. Zij
moeten maar al te vaak met behulp
i van een touwladder aan de buiten-
kant van het schip tien of meer me-
j ter naar boven klimmen.
De gehele klimhoogte "s te verge
lijken met een gebouw van tien ver
diepingen, waar iedereen een lift ge
bruikt Zeeloodsen hebben daarbij
dan nog het voordeel, dat het schip
op zee zo gunstig mogelijk kan gaan
liggen om de loods aan boord te ne
men, «en 'havenloods, moet op de ri
vier maar zien ,boe hij zich in de
gegeven omstandigheden redt
Daarbij komt het maar al te vaak
voor dat de havenloodsen kletsnat
bovenkomen van het opspattende
water veroorzaakt door passerende
binnenvaartschepen en sleepboten.
Bovendien stelt de vereniging, dat de
havenloodsen 60 procent meer reizen
uitvoeren dan de zeeloodsen omdat
de trajecten van de reis nu eenmaal
voor een havenloods korter zijn dan
voor een zeeloods.
Zou in het verleden dan nog gegol
den hebben, dat het beroep van ha
venloods niet zo slijtend is, dat de
man met 55 jaar met pensioen moet,
op basis wat de toekomst voor hem
nog in petto heeft deze vervroegde
pensionering eens te meer noodzake
lijk.
Bij de steeds groter wordende
schepen en het steeds drukker wor
dende verkeer in de haven wordt er
steeds meer geëist van het reactie
vermogen van de havenloods. Dit re
actievermogen neemt echter naar
mate men ouder wordt af.
De oudere loods is derhalve op tal
van punten in het nadeel. Hij kan de
geweldige klimafstanden niet makke
lijk meer afleggen, zijn reactievermo
gen vermindert onwillekeurig, de on
geregelde diensten doen een extra
aanslag op zijn conditie die in feite
optimaal moet zijn.
ROTTERDAM Doordat geen
voorrang werd verleend zijn zondag
avond op de hoek van de Wol-
phaertsbocht en de Boergoensestraat
een touringcar en een personenwagen
„lelijke eend" met elkaar in
botsing geraakt.
Van de „eend" bleef niet veel over.
De beiden inzittenden, de automon
teur K. de Jong, 20 jaar en de
kapster Henriëtte Wiegman, 13 jaar,
moesten worden uitgezaagd. Beiden
moesten naar het Dijkzigtziekenhuis
worden gebracht. De monteur heeft
ernstig letsel aan het hoofd opgelo
pen. De autobus -was licht bescha
digd.
Een ongekend genot, om met
goeds spullen te werken...»
en een werkelijk goede zeem
is in onze vensterrijke wonin
gen toch onmisbaar.
Grote prima zemen, prachtige
soepele volle traangelooki# ze
men, die een maximum aan
vocht opnemen, in een grote
maat.» voor nog géén drie
gulden.
Morgenvroeg om 9 uur begint
in onze Huishoud-afdeling be
neden, de verkoop van deze
prachtige, volle grote zemen
(en koop er ook een voor de
auto), een uitzonderlijk
mooie kwaliteit.
voor
ROTTERDAM Woensdag 19 febru
ari is in Den Haag overleden ir. J. C. G.
Boot oud-president-directeur van Shell
Nederland NV. De begrafenis is van
daag in aller stille geschied. Ir. Boot is
in 1906 geboren. Hij studeerde aan de
technische hoge school te Delft. In 1931
trad bij in dienst van de BPM. Van 1938
tot 1940 was de heer Boot werkzaam
in Frankrijk. In de oorlog verbleef hij
in Londen.
Van 1951 tot 1953 was hij directeur
van Shell Saint-Gobain in Parijs. In
juli 1954 vertrok de heer Boot naar In
donesië waar hij enkele belangrijke
functies bekleedde in de Koninklijke
Shell groep.
In november 1957 kwam hij terug naar
Holland. Van mei 1961 tot zijn pensio
nering in september 1965 was hij presi
dent-directeur van Shell Nederland NV.
De heer Boot was ridder In de orde van
de Nederlandse Leeuw.
ROTTERDAM Zaterdagmid
dag om een uur of vier reed een
personenwagen op de hoek van
de Nieuwe Boezemstraat met de
Nieuwe Crooswijkseweg pardoes
het trottoir op. De wagen knalde
tegen een boom die afknapte,
ging over de kop en kwam crp z'n
kant tegen een stilstaande bestel
wagen tot rust.
Van de beide inzittenden werd
de knecht P. H. v. d. B,, 24 jaar,
aan rechterarm eh schouder ge
wond. De vertegenwoordiger C.
B., 35 jaar, werd aan het hoofd
gewond. Nadat beiden in het
Bergwegziekenhuis waren behan
deld, zijn zij allebei ingesloten.
Beiden waren dronken, het staat
niet helemaal vost wie van de
twee de wagen heeft bestuurd.
Van beiden zijn de rijbewijzen
ingetrokken.
ROTTERDAM De bouw van de
uitbreiding der Chevronraffinaderij
in Pemis vordert goed. Verwacht
wordt dat dit projekt in het voorjaar
van 1969 gereed komt
Onlangs werden twee delen van
een 60 meter hoge toren voor atmosfe
rische destillatie, die een diameter
van meer dan zes meter en een ge
wicht van ongeveer 200 .ton heeft,
door een speciale drijvende kraan
van de werf van Wilton-Fijenoord
naar de raffinaderij getransporteerd.
Daarna werden zij door een kraan
van 350 ton een van de grootste
van Europa opgericht.
Badger. N.V., Den Haag, een doch
termaatschappij van The Badger Com
pany Inc., internationale ontwerpers
en bouwers van. fabrieken,: kreeg de
opdracht-voor' het ontwerp, de engi
neering, 'üe materiaalverschaffing en
de bouw van de nieuwe installaties.
Door deze uitbreiding zal de capaci
teit van de Chevron-raffinaderij van
5 miljoen ton per jaar op 12,5 miljoen
ton per jaar worden gebrach.t.
ROTTERDAM Burgemeester W.
Thomassen en wethouder mr. H. C.
G. L. Polak (stadsontwikkeling en
verkeer) zijn zaterdag in Amsterdam
op bezoek geweest bij burgemeester
dr. I. Samkalden van Amsterdam en
de Amsterdamse wethouder G. K.
Hamm, Onderwerp van gesprek was
het wereldhandelscentrum.
Zoals men weet kwam, toen de
plannen voor een wereldhandelscen
trum in het Leuvehavenbekken te
Rotterdam eenmaal uitgewerkt en al
op papier stonden, Amsterdam
plotseling met de idee dat een derge-
Zonnige pier trok veel wandelaars
HOEK VAN HOLLAND Einde
van de sneeuwperiode: drommen
mensen Heten zich het afgelopen
weekend door een stralende zon naar
buiten lokken: de straten waren weer
be-wandelbaarf
Als steeds tras ook nu weer de pier
in Hoek van Holland een grote trek
pleister. De meesten hielden hun
winterjassen erbij aan, maar enkelen
hadden gelijk de zomer in het hoofd
en wandelden in hun colbertje alsof
het minstens achttien graden was.
Op rijksweg 20, en evengoed op de
Groene Kruisweg, was het aan het
verkeer goed te merken, dat de zee
lokte.
lijk wereldhandelscentrum in
Amsterdam zou moeten komen.
De Amsterdammers hadden er ook
al een terrein voor en zouden een
architect spoedig opdracht verstrek
ken, ook een ontwerp voor zo'n we
reldhandelscentrum te maken.
Amsterdam verzocht „arbitrage"
van de minister van economische za
ken.
Dit heeft er toe geleid, dat tui
rechtstreekse gesprekken tussen de
Amsterdamse en Rotterdamse
stadsbesturen over deze kwestie zijn
begonnen. Het is de bedoeling dat
over dit overleg rapport wordt uitge
bracht aan de minister van econo
mische zaken.
ROTTERDAM Een beetje eigen
aardig, maar daardoor niet minder
interessant, viel zaterdagavond in de
feestzaal van De Doelen de de
monstratie van oude muziekinstru
menten door Barbara Miedema en
Kees Otten midden in de soiree
dansante van de afdeling Rotterdam
van de Alliance Franpaise.
Vele van de overwegend jonge
aanwezigen zullen de verschillende
blokfluiten, de tamboerijn of rinkel
bom al wel hebben gekend, en het
spinet, waarop Barbara Miedema een
Prelude van Francois Coperin ver
fijnd liet klinken, zullen misschien
enkelen van zeventiende-eeuwse
schilderijen .hebben herkend. Maar
dat aan de hoorn van een steenbok,
gemshoorn genoemd, muzikale to
nen kunnen worden ontlokt, zullen
weinigen hebben vermoed.
De zinken gaven een scherp geluid
te horen, waarbij dat van de ho-
Het is niet te verwonderen, dat de
wat ijl klinkende ruispijp verdrongen
werd door de Kortholt, die tot de
fagotfamilie behoort
Een typisch gedrongen instrument
is de worstfagot, die ook in een
dwarsdoorsnede werd getoond, zodat
goed te zien was, hoe vernuftig het
lange luehtkanaal in de kleine ruimte
is geborgen. Geestig klonken de mi-
niklarinetjes.
Na deze boeiende demonstratie van
instrumenten uit oude tijden bracht
Harry Meyers Metro-Sextet de be
zoekers weer in deze tijd terug en de
jongelui op de dansvloer.
G. M. Dersjant
Hans van Z. niet voor'
daden verantwoordelijk
UTRECHT De officier van
justitie heeft een levenslange ge-
vangeisstraf en terbeschikking
stelling geëist. Als we de feiten
bezien, kan niemand zeggen dat
dat een onrechtvaardige eis is.
Ik wil nadrukkelijk stellen, dat
het noch de bedoeling van mijn
cliënt, noch van mijzelf is, om
hetgeen is gebeurd te vergoe
lijken, alsof Hans van Z. een
goede moordenaar zou zijn.
In deze bewoordingen begon van
morgen mr. F. P. van Ravenwaay
voor de Utrechtse arrondissements
rechtbank zijn verdediging van de
van vier moorden verdachte Hans van
Z. Mr. Van Ravenswaay beklemtoon
de dat hij alleen zou pleiten met het
oog gericht op het grote totaal. „Ik zal
afzien van alle bijkomstigheden en
twijfelpunten en zelfs niet spreken
over de juridische kwalificatie van de
overval op mevrouw Woortmeijer-
Nickel uit Utrecht.
De raadsman zei het jammer te vin
den, dat van Z. de moord op Eily Ha
gers is ten laste gelegd, „omdat Ik nu
toch mijn aandacht moet richten op
een deel van de tenlastelegging. Het
gaat om deze vraag; heeft Hans van
Z. deze moord gepleegd of niet?
Hans van Z. is volgens de psychia
ters eerlijk. Hij geeft toe, wat er ge
beurd is. Welke reden zou hebben ge
had, om hun wel de gruwelkheden
rond de moorden op Donse, De Bruin,
Cobi van der Voort en de overval op
mevrouw Woortmeijer te vertellen,
maar te zwijgen over Elly Hagers?.
Ik hoorde over de radio, toen dit
proces begon, dat Hans van Z. zijn
bekenis van de moord op Eily Hagers
zou hebben ingetrokken. Maar is er
eigenlijk wel een bekentenis geweest
in de zaak-Hagers? Heeft deze man
ooit een bekentenis afgelegd uit eigen
wetenschap?
Van Z. heeft de verbalissanten ge
frappeerd met zijn grote kennis van
Eily Hagers. Hij maakte zoveel ge
gevens bekend, dat hij-mede ge
zien de moorden op de andere slacht
offers heeft gedacht en gezegd: „Ik
moet het wel gedaan hebben".
Mr. Van Ravenswaay onthulde
voorts, dat zijn cliënt ook van de
moord op de Britse filmregisseur
Claude Berkeley soortgelijke beelden
heeft gehad. Nan lange verhoren eh
zijn onmacht de -werkelijkheid te zeg
gen, ging hij zelf verhaaltjes fantase
ren.
- Daarbij was er geen sprake van af
dwingen, maal wel voor zichzelf iets
afronden. Zo'n verhaaltje was dan sa
mengesteld uit diepe beelden, zoals
bij Elly Hagers de bloembak, de luci
fer en de radio. Daarna ging Hans
van Z. logisch verder denken en fan
taseren, waarbij een verhaal ontstond.
„Maar mag men dat dan een bekente
nis noemen?" (zo vroeg mr. Van Ra
venswaay).
Soortgelijke beelden heeft Hans van
Z. trouwens ook gezien van de moord
op de bejaarde Goosje van Biggelen
In Eist, maar in werkelijkheid zegt
Hans van Z. niets van de moorden
op Eily Hagers, Claude Berkeliy en
Van Piggelen te weten.
Mr. Van Ravenswaay heeft eens van
Hans van Z. gehoord, dat de moord op
Elly Hagers voor hem geen realiteit
is, maar dat wel eerder sprake is van
de sterke werkelijkheid in het geval-
Berkeiey. Het wonderlijke met Van Z.
is, dat hij van 1964 tot de moord op
Cobi van der Voort in 1967 in een
schemertoestand heeft geleefd. Vanaf
de moord op Cobi van der Voort weet
hij zich alle details weer te herinne
ren, de periode daarvóór mist hij elke
realiteit.
Opvallend noemde mr. Van Ra
venswaay de eerlijkheid van zijn
cliënt Zelfs met zijn beelden is hij
altijd eerlijk geweest Hij heeft ze
gezien en gereproduceerd. De psy
chiaters hebben er geen verklaring
voor kunnen vinden. „Is Hans van Z.
paranormaal, of is er sprake van
schemertoestanden, zoals prof. Kloek
UTRECHT Onmiddellijk na het
uitspreken van het pleidooi van mr.
F. P. van Ravenswaay, vlak voor hij
naar de cel zou worden terugge
bracht, stond Van Z. op, keerde zich
om en beduidde mr. B. F. J, Simon,
de raadsman van „ouwe Nol", dat hij
hem wilde spreken.
Enigszins beduusd stond mr. Simon
op en hoorde Hans van Z. tot zijn
verbazing zeggen: „Mijnheer Simon,
neemt u mij niet kwalijk voor wat ik
in de afgelopen dagen zo wel eens
tegen u heb gezegd. Ik begrijp dat u
ook moet vechten met de middelen
die u heeft".
Deze excuses voor zijn gedrag en
Woorden ten opzichte van de
raadsman van ouwe Nol" waren een
enorme verrassing, omdat Hans van
Z. tijdens het gehele proces geen
twijfel heeft laten bestaan aan zijn
afkeer van mr. Simon.
De raadsman van „ouwe Nol"
drukte onmiddellijk de hand die
Hans van Z. hem aanbood en zei:
„Denk erom Hans, ik ben je vijand
niet, het ga je werkelijk goed. Vah-
tniddag zal ik pleiten en dan anders
over je spreken dan jij misschien wel
denkt..."
Glimlachend namen Hans van Z.
en de advocaat afscheid van elkaar.
als mógelijkheid heeft genoèmd?
Wil Hans van Z. bepaalde dingen
liver verdringen of krijgt hij er af
en toe een beeld van terug? „De
laatste mogelijkheid meende mr. Van
Ravenswaay negatief te kunnen eli
mineren. „Als hij beelden tracht te
verdringen, kunnen de beelden die
terug komen exact ook juist zijn,
maar zowel in het geval Elly Hagers
als de moord op Claude Berkeley
kloppen de beelden niet met de wer
kelijkheid.
In het geval-B. zag hij een ver
keerd automerk en bovendien zouden
de remmen van de auto niet in orde
zijn geweest, hetgeen ook in strijd
was met de werkelijkheid.
Btf Elly Hagers was onder meer
fout in het beeld de knop waarmee
haar radio werd aangezet. Die zat
niet links, zoals Hans van Z. zei,
maar bovenop. Door het maken van
fouten is er geen sprake van ver
drongen beelden", zo concludeerde
mr. Van Ravenswaay, die bovendien
te kennen gaf, dat de beelden zeker
geen deel van het bewijs mogen op
leveren.
Voor de rest zijn er bitter weinig
bewijzen. Het kettinkje is slechts
eenmaal gezien door een niet geloof
waardige getuige. Ongeloofwaardig
is ook de caféhouder uit IJsselstein,
die' de verdachte met Elly Hagers
meent te hebben gezien in. zijn zaak.
De manchetknoop kan niet van Hans
van Z. zijn geweest, want hij droeg
nooit eerder gerepareerde mancthet-
knopen.
Opvallend noemde mr. Van Ra
venswaay het voorts, dat de open
hartige Elly Hagers wel met haar
laatste vriend heeft gesproken over
de relaties die ze had met twee ge
trouwde mannen en een verloofde
jongeman, maar de haam van Van.
Z. noemde ze niet. Dat is wonder
lijk, want hij zou dan toch de enige
man zijn geweest, di eeen partij voor
haar zou kunnen zijn: ongetrouw
en niet verloofd.
Mr. Van Ravenswaay concludeer
de, dat, in de zaak-EIly Hagers al
leen een vrijspraak kan volgen.
Het belangrijkste onderdeel van
zijn pleidooi noemde mr. Van Ra
venswaay zijn verweer tegen de door
de officier van justitie gevraagde
gecombineerde straf: levenslang en
de maatregel terbeschikkingstelling
van de regering. Het is een eis, die
eigenlijk volkomen in tegenspraak
is, vooral omdat het gaat om een
verdachte, die optimaal verminderd
toerekeningsvatbaar is.
Een gevangenisstraf wordt opge
legd aan iemand, die verantwoor
delijk is voor zfjn daden. Dat is
met Hans van Z. niet het geval.
Hij behoort van regeringswege te
worden verpleegd, maar als men
ziek is wacht men niet eerst vijf
jaar met naar de dokter te gaan.
Men kan daarom niet zeggen: eerst
levenslang zitten en dan verplegen.
De officier heeft deze eis waar
schijnlijk uit opportuniteitsoverwe-
gingen gesteld, meende mr. Van
Ravenswaay.
Hij noemde de zaak tegen zijn
cliënt een wonderlijke. Aan de ene
kant een brute moordenaar, een
reeks daden die volgens Van, Z.
niet in zijn aard liggen en vóórts
de conflictsituatie, waarin de jonge
man tijdenlang leefde tengevolge
van milieufactoren en andere om
standigheden.
Hij viel buiten dat milieu, werd
een eenzame zoeker, een enigszins
moest spelen, niet werd geaccep-
zielige figuur, die steeds toneel
teerd en geen contacten het met
andere mensen. De spanningen
waarin hij leefde kwamen tot een
ontlading in een zelfmoordpoging en
de mooi-d op Cobi van der Voort,
waarvoor hij zegt geen enkel mo
tief te hebben.
Mr. Van Ravenswaay wenste een
duidelijk onderscheid te maken tus-
moonden, die werden geïnspirerd
sen deze moord en de andere roof-
door „Ouwe Nol". Daarbij ging het
om geld. Maar geld speelde voor
Hans van Z. niet zo'n grote rol
als voor „Ouwe Nol".
Bij deze moorden en ook bij de
aanslag op mevrouw Woortmeijer
was er steeds weer de twijfel,
die aan de aanslag vooraf ging. De
afslachting van De Bruin in Hees-
wijk kan verklaard worden doordat
Van Z. opeens het beeld van „Ouwe
Nol" voor zich zag en De 'Bruin
de keel afsneed om zijn woede op
„Ouwe Nol" te koelen.
Met het verstrijken van de tijd is
er een duidelijk distanciëren van de
invloed van „ouwe Nol" door Hans
van Z. -geweest: Hans van Z. volvoert
zijn daad bij mevrouw Woortmeijer
niet.
De grijze pleiter vervolgde met te
zeggen, dat men hoe begrijpelijk
de eis van lévenslang ook mocht zijn
uit hoofde van de beveiliging van de
maatschappij nooit iemand een
straf mag worden gegeven die on
herroepelijk is. „Deze man, ik zou
bijna zeggen deze jongen wordt het
leven uitzichtloos, als het „levens
lang" over hem wordt uitgesproken.
Er moet een redelijke en dat be
tekent in dit geval een zeer kleine
kans open worden gehouden, dat hü
toch ooit nog ierts in zyn bestaan
kan aanpakken. Een lange gevat®.',-
nisstraf met een straffe begeleiding"
kan misschien daartoe leiden, pSy.'
ohologisch is dat misschien ook goed:
voor Hans van Z."
„Nu zegt u misschien tegen mij:,
kom maar met een suggestie. En met
die vraag zit ik dan, want wat moet:
ik suggereren als er geen mogelijk
heden zijn? Een gevangenisstraf, maar.
niet levenslang is misschien nog eed'
klein lichtje in de toeokmst van Hans
van Z.
De raadsman van Hans van Z.T
heeft een zware taak gekregen én
deze naar beste weten vervuld. Ik
kan nu niets meer doen dan u dan
ken en de problemen in uw schoof
leggen", zo besloot mr. Van Ravens^:
waay zijn pleidooi.
De officier van justitie, mr. A. gjjSl
mervvil, repliceerde, dat het bewijs ht
de zaak-EHv Hagfers niet berust op
de psychiatrische veronderstelling van?
schemertoestanden. Er zijn ook nog-
andere verklaringen en andere steun-
bewijzen. :;VrPiéi
Over de bekentenis van de ge
vraagde straf zei mr. Somerwil, .flat
de samenleving verantwoordelijk?
blijft voor degenen die de zwaarste
misdrijven hebbep gepleegd- In de,éis
ligt opgesloten, dat dé straf niet on
herroepelijk is. De gevangenisstraf
kan volgens mr. Somerwil tot uitvoe
ring worden gebracht in een psycho-
patenkliniek.
Hoewel in de eis sprake is vmpI
„levenslang", bestaat de kans van
gratiëring en dus opjarensteliing
maar als dat het geval is biedt de
terbeschikkingstelling van de rege
ring de vereiste bescherming. De straf
biedt de maximum zekerheid van be
scherming van de maatschappij en
anderzijds biedt de gevraagde straf
de gelegenheid tot het ontwikkelen
van de persoon van de verdachte
met steun van de mogelijkheden die
de psychiatrische wetenschap thans
biedt „Persoonlijk hoop ik voor ver
dachte, dat men daarin zal slagen",
zo voegde mr. Somerwill er aantoe.1
(Van een-onzer verslaggevers) :i-
ROTTERDAM De sfeer in de
brandweer zou er niet beter op
worden. Het stilzwijgen, dat wordt
betracht zou daar mede de oorzaak
van, zijn. De vrijwilligers moeten-
wachten totdat de hele zaak pan
klaar tn de gemeenteraad komt.
Onderbrandmeester J. W. Willem--
se van eenheid 222 demonstreerde de
stemming in de brandweer voor zijn
woning, Rembrandtstraat 21. Al zijn
brandweerspullen etaleerde hij rond,
zijn OB-bord. Hij voegde er ten"over
vloede de veelzeggende tekst Jn
memoriam, rust in vrede" aan toe.
„Het is nu definitief afgelopen",
zegt hij.
ROTTERDAM De achtjarige Peter
Stenzc uit de Bergstraat is bij het „ijsje
piepen" rondag door bet ijs van de
Noordsingel gezakt. Hij kon zijn hoofc
boven water houden door zich aan het:
ijs vast te houden. De 21-jarige classi
ficeerder J. Korporaal uit d-e Ooievaar-
straat en de 22-jarige programmeur J.
G. van Ruiten-burg uit de Bafflierstreat
sprongen, in het water en -wasten Peter
op het -droge te brengen. Niemand- liep
nadelige gevolgen op.
