6é
Eén kerk als
instrument
voor service
,SPEL EN
VAART
wció kei oude <=Qotterdcun!
I De markt*»*
J5
Wif>
liillll
las:.!
.VkjHc.lÈ? 'SSL, 1
II
if
I
1
,;:JlM-k
Ar^SiSia
r -
i||
- *-
**s^.
Toeristisch
centrum van
allure hooy
op een terp
in Europoort
Ife
iwiiw
TTOOG in het vlakke land van
A A Europoort en Maasvlakte
heeft Rotterdam er een toeris
tisch centrum van flinke allure
bij: „Eur-O-Rama", op een
16 meter hoge zandterp midden
in de activiteiten die daar nog
jaren zullen duren rond de aan
leg van de nieuwe havenmond
van de Nieuwe Waterweg en de
aanleg van de Maasvlakte, het
nieuwe stukje Nedefland dat
flink in de belangstelling staat
vanwege het gevecht om het
terrein voor een staalbedrijf.
Eur-O-Rama gaf vorig jaar
via een tijdelijke expositie een
indruk van wat daar nu precies
gedaan wordt en waarom dat nu
allemaal moet gebeuren. Dertig
duizend mensen kwamen er heen.
Maar nu heeft de tentoonstel
ling een definitieve vorm ge
kregen, die zal worden aange
past naarmate de werkzaam
heden vorderen. De verwach-
HET OECUMENISCH Centrum West - centraal gelegen in het
Middellandkwartier aan de Mathenesserlaan naast de St. Eliza-
bethkerk had volgens de plannen van de oprichter ds. "Vos een
sociaal dienstencentrum van de eerste orde moeten worden. Een
trefcentrum voor oecumenisch gezinde gelovigen, maar juist ook
voor twee categorieën mensen die het in deze buurt gewoon moeilijk
hebben: bejaarden die in dit gedeelte van Rotterdam met het hoog
ste percentage vertegenwoordigd zijn, zoals ook het geval is met
jongeren, kamerbewoners die in een isolementpositie zijn terecht
gekomen. Het stichtingsbestuur dat de plannen voor dienstver-
lening had willen verwezenlijken, werd echter met twee bijna on
overkomelijke moeilijkheden geconfronteerd: gebrek aan ruimte en
een tekort aan financiën. Op geen enkele manier kon aanspraak op
•subsidie worden ..gemaakt.
KJEIKEX
$A9IEmtlR£L\G
tingen zijn hoog gespannen en
men hoopt dit seizoen enkele
tienduizenden mensen meer te
trekken. Een pluspunt voor
Eur-O-Rama is het feit dat het
centrum in de toeristische haven
route ligt.
Voor de geïntereseerde be
zoeker is er wel wat te zien. Dat
is dan een blik op het werk zelf:
het werkterrein in Europoort
waar zich bijzonder veel afspeelt,
zoals de aanvoer van. steen, grint
en de fabricage van geweldige
betonblokken die voor de dam
men nodig zijn. In- en uitvarende
zuigers, stort- en blokkenvaartui-
gen en nog veel meer activiteit.
Maar vooral de expositie. Die
geeft door middel van foto's,
maquettes en vele andere
manieren een kijkje achter de
schermen. De groei van de haven
wordt duidelijk gemaakt, de.
Sociaal centrum
kwam nog niet
gelieel van grond
EIGEN GANG
Rijnmond-revue
ZESDE JAARGANG'nr 13 Tek
sten van J. V. Rijn», Bram Oostenrijk,
Trix Verlnitet, Koes <jprneW IUu-
gtratios van Ai^Groeneveiti,
„Driepijper"
H een oord, waar het vaak plezierig kijken I
LUISTEREN.., EN KOPEN IS. BETER DAN VEEL 1-
WOORDEN KUNNEN WE DAT AANTONEN MET DEZE
FOTOSTRIP VAN EEN HORLOGEKOOPMAN OP DE
ROTTERDAMSE CENTRUMMARKT HOOGSTRAATj
BINNENROTTE)
manier van werken, de navi- s
gatie e.d. s
Suggestief is bijvoorbeeld g
door middel van, een opklim- g
mende reeks pijpen de plaats i
van de grote havens over de ge-
hele wereld uitgebeeld: Rotter-
dam aan de top, een heel eind
voor op alle havens van naam.
Eur-O-Rama is een initiatief i
van drie zijden: Rijkswaterstaat,
de gemeente Rotterdam en de
Combinatie Havenmond Hoek i
van Holland (CH 3), de aan- s
nemers die het werk uitvoeren. I
Naast het informatieve deel om- s
vat het centrum ook een
restaurant.
En dat alles temidden van een i
landschap waarin gewerkt wordt
en dat groeit. Veertig kilometer'
westelijk van het Rotterdams g
stadscentrum. §j
B. O.
sa
4,J
LINIZE HANDEL HOORDAT WELMAAR GOED
SPUL DAT HET IS...
...DIT KUN JE TOCH NIET VOORBIJ LATEN GAAN?
--v&ïïï' sh!
DAN GAAN WE NU NAAR DE DAMESAFDELING .A i
21 KARAATS HOORKUNT U HET LEZENDAME? s
DAN HEB JE BETERE OGEN ALS IK. DRIE KNAKEN?
MENS DAAR KRIJG JE HET GEENEENS VOOR BIJ DE g
BOTERI
M^OU «fewtabWcAW» -0*&x£alKi*f*a
DE ROTTERDAMMER
ZATERDAG 29 MAART 1Q<:n
11 -* f--.-
i- - tjh-
pi ti"! k ii Skim Mn IA
'Vf
„EUR-O-RAMA
Dominee Vos,, predikant in „Mid
delland", eeri wijkgemeente van de
Hervormde Gemeente Delf shaven, is
nog optimistisch. Er is toch nog wel
iets berpüct. De jongerensociëteit, die
dagelijks open huis had moeten bie
den, draait al is het maar één avond
per week.
De jongeren zelf hebben met
Kerstmis het initiatief genomen om
bejaarden en alleenstaanden, van wie
verwacht kon worden dat de feestda
gen zonder hoogtepunten aan hen
voorbij zouden gaan, uitgenodigd
voor een diner, waarbij een vrijwilli
ge- ophaaldienst kon worden inge
schakeld.
„Het is een klein begin geweest",
aldus ds. Vos, „waarbij belangrijk is
dat het initiatief geheel van de jon
geren kwam. Ik heb wel begrepen
dat je alle plannen om te beginnen
•maar héél in het iklein kunt gaan ver
wezenlijken."
.Het idee van een bejaardensociëteit
met daaraan vastgekoppeld een cen
trale keuken, van waaruit warme
maaltijden konden worden verschaft,
ikon, ondanks de bereidwilligheid van
de mensen 'die de organisatie daarvan
bp -zich hadden willen nemen, niet
wórden uitgevoerd.
De outillage van de centrale keu-
iken bleek een te kostbare zaak voor
■goedwillende vrijwilligers. Het stich
tingsbestuur achtte het tenslotte be
ter deze zaak door beroepskrachten
te laten verwezenlijken, die wel door
subsidies worden gesteund.
1*
- Is er geen enkele vorm van hulp
verlening in het Middellandkwartier?
Ds.- Vos vindt deze vraag te sterk
uitgedrukt. „Hulpverlening is er al
tijd wel. Wordt door de verschillende
kerkgenootschappen verschaft. Als
voorbeeld haalt hij in zijn eigen ge
meente, de diakonie aan, die, waar
nodig, gezinshulp kan verschaffen
evenals -be j aardenhelpsters.
De vraag blijft echter groter dan
het aanbod. Temeer omdat in princi
pe iedereen aanspraak kan maken op
hulp van onze kant De Hervormde
gemeente staat open voor allen die
niet katholiek of gereformeerd zijn."
Niet onder de vlag van de diakonie
Is dan nog een Hervormde Vrouwen
dienst werkzaam. De" mensen die
aanspraak maken op hulp van deze
kamt, zijn echter voornamelijk" her
vormd. „Het liefst zou ik helemaal
geen onderscheid willen 'zien", zegt
DS. W. VOS
...'t Liefst helemaal geen onderscheid...
deze predikant, die echter wel erva
ren heeft dat in de oecumenische sa
menwerking de dingen maar lang
zaam tgroeien,
„Ik stuit niet op weerstand", ver
klaart hij, „maar mijn enthousiasme
zal groter zijn dan dat van de andere
pastores. Het is vermoeiend om altijd
maar te blijven doordrukken. De lief
de kan niet van één kant komen".
De samenwerking heeft tot nog toe
één concreet resultaat: ééns per maand
wordt er in het oecumenisch centrum
een. ontmoetingsavond gehouden,
waarop een groepje gelovigen van al
le gezindten kennis maakt met een
bepaalde gespecialiseerde spreker en
zijn onderwerp. Deze avonden wor
den altijd met een gezamenlijke ge
bedsdienst besloten.
(Het woordje „dienst" heeft voor
•dominee Vos talloze aspecten. Dienst
verlening neemt daarin een belang
rijke plaats in. En dat op basis van
oecumenische samenwerking komt
nog maar moeilijk van de grond.
„We gaan ieder nog zo onze eigen
gang", stelt ds. Vos, „de weg moet
nog gebaand worden, en dan daar
doorheen waar dat nu mogelijk is
de gezamenlijke gebedsdienst tot
dat het niet meer voorkomt dat in
verschillende afdelingen wordt opge
treden.
Totdat er zich één kerk, wel met
verschillende accenten natuurlijk, ge
vormd heeft, die, extrovert is. Eén
kerk als instrument voor de dienst
baarheid. En dus ook voor de dienst
verlening".
TfR komen gelukkig steeds meer initia-
tieven om de jeugd in vakanties
aftraktief en leerzaam bezig te houden.
Vorig jaar was de z.g. museumrally
„Spel en Vaart" in Rotterdam een suc
ces. Daarom komt er nu weer een.
Dit evenement is bestemd voor de
middelbare scholieren en de educatie
ve diensten der musea en De Bijenkorf
organiseren bet in samenwerking met de
Raad voor de Lichamelijke Opvoeding.
Bijgaand een tafereeltje met deelnemers
van de vorige keer, in het Historisch
Museum.
De spelregels voor deze wedstrijd kan
men te pakken krijgen op de musea-
markt, die woensdag 9 april om 15 uur
begint in de kantine van De Beijenkorl
(vierde etage). De dag daarop en vrfjdag
11 april loopt de wedstrijd. Zaterdag 12
april is in Atrium de feestelijke prijs
uitreiking.
Herbert Behrpta*.,,
T/EERTIG jaar geledenin april
1929, werd aan de Rotterdamse
handelsvloot een bijzonder schip toe
gevoegd. Na een goed geslaagde proef
tocht vertrok, de Statendam voor zijn
eerste reis naar New York van de
Wilhelminakade. Het was een gebeur
tenis waar men lang op had moeten
wachten; het schip had een lange
voorgeschiedenis.
Nadat het eerste, 10.491 ton metende
stoomschip Statendam van 1898 tot
1910 voor de Holland Amerika Lijn
gevaren had (het werd in het laatste
jaar aan de Allan Line verkocht) gaf
de directie van de maatschappij in
1911 aan de werf van Harland arid
Wolff in Belfast opdracht voor de
bouw van een tweede schip met de
zelfde naam, dat 32.234 ton moest me
ten en het vlaggeschip van de Lijn
moest worden.
Op 9 juB 1914 werd het schip te
water gelaten. Een maand later brak
de Eerste Wereldoorlog uit. Slechts
met veel stagnatie kwam het daarna
gereed. Het was inmiddels opril 1917
geworden. Wat men gevreesd had,
geschiedde; de Britse regering, die
dringend scheepsruimte nodig had,
nam het grote passagiersschip in
beslag en richtte het als troepenschip
in, in welke functie het 286 officieren
en 4031 manschappen vervoeren kon.
Een jaar later, op 19 juli 1918 werd
de Justicia, zoals de Britten het schip
genoemd hadden, bij de Noordierse
kust door een Duitse duikboot opge
merkt en terstond onder vuur geno
men. Een torpedo trof het troe
penschip, dat door escorterende sche
pen op sleeptouw genomen moest
worden. Nieuwe Duitse aanvallen
volgden. Drie torpedo's boorden zich
in de scheepswand; een vierde treffer
bleek het genadeschot te zijn; het zee
kasteel begon snel te zinken, Op negen
man na konden alle opvarenden gered
worden.
JUA de oorlog gaf de Holland
- Amerika Lijn aan Harland'and
Wolff opdracht een nieuwe Statendam
te bouwen, die iets kleiner moest wor
den. In 1924 geschiedde de tewaterla
ting. Hoewel het intussen volop vrede
geworden was. werd het schip toch
niet daarna direct afgebouwd. Onder
bepalingen, die tot doel hadden de im
migratie te beperken, gaf de directie
van de maatschappij opdracht, voorlo
pig met de afbouw te wachten. Drie
jaar lag het casco in Belfast tot het in
1927 naar Nederland werd gesleept.
Aan Wilton - Fijenoord werd opdracht
gegeven de „Statendam Nummer
Twee" te voltooien. In april 1929
rww
kwam de Schiedamse werf er mee
klaar. Toen de „drie-pijpef op zijn
eerste reis New York bereikte, was
het precies 300 jaar geleden, dat de
eerste schepen met Nederlandse kolo
nisten de kusten van het beloofde
land bereikten.
29.511 ton mat het schip. Het had
twee schroeven en de stoomturbines
hadden een vermogen van 19.500 P.K.
Het schip bood accommodatie aan 510
eerste klas, 374 toeristenklas en 425
derde klas-passagiers. Als wij ons niet
vergissen was het schip het enige Ne
derlandse passagiersschip dat ooit met
een dergelijk respectabel aantal
schoorstenen de Nederlandse vlag op
QTATENDAM nummer twee, uniek
voor Nederland, met zijn drie pij
pen, hier in volle glorie in bet element.
illlillllllllillliHIIHIIIIIIHIIIUIIIIIIIIIIIIiHHIlUllllilllHlllllllllllllllllllllllllillHIHIIIlllllllHHIIIlHlllllllillllHIII||||li|||iiiitiii 111,1,1)1^
K-Ïj, ,-a
««.-„ti-
ds wereldzeeën hoog Hield. Het affiche
dat de beroemde Franse kunstenaar
Cassandre er voor ontwierp was wel
licht het mooiste aanplakbiljet, dat de
Holland Amerika Lijn ooit in omloop
bracht.
De aankleding van de salons geleek
vooral in de eerste klas op die
pan een „deftig" herenhuis. Men was
in die tijd nog net zo ver dat een
schip „strak modem" ingericht werd.
Een bijzonderheid van de Statendam
was wel het in een aantal salons en in
het zwembad aanwezige indirecte
licht.
A L spoedig nadat het in de vaart
■was gebracht, mocht het schip
zjch verheugen in een enorme be
langstelling van de zijde der Amerika
nen. Hoe populair het was, bleek wel
uit de oprichting van de SSTA, de
Statendam Students Tourist Associa
tion, een vereniging van Amerikaanse
studenten, die met geen andere lijn
wilden reizen. Er golden voor hen spe
ciale tarieven.
Het einde van het ruime en gezelli
ge schip was triest en vroegtijdig. In
de meidagen van 1940 werd'het in de
oorlogshandelingen in de Rotterdamse
haven betrokken en in brand gescho
ten, Blussen was niet mogelijk en de
aan de Wilhelminakade liggende Sta
tendam brandde geheel uit. Nog een
aantal dagen na de capitulatie rookte
het wrak. In hetzelfde jaar 1940 waar
in men tot het slopen van de Rotter
dam was overgegaan moest het twee
de grote schip van de H.A.L. gesloopt
worden.
i- vï,:jpig%i
VP 11..*-,
H dc l
h -'i-' -fb'— u jS
Wc*®»' T
4
SS Vs
ditflüiiüi 'Litji
iüllllllIinilllllllüHllllllllllllllilllllllllllllllllllIjllllllllllillüillilIlIjllllllllllllllIjljillllllllllllllllllllllHlllllllllllllllIllllllllüllllillllllIlP
