Dagje aan water kan ook t Kraiingen biedt veel sportmogelijkheden academie öe coutuae Oase ram stilte em rust ut id den is» tie sjrate statl 1 - „HOE MAAIT DIE BOERE...9' lil Zeilen, zwemmen, vissen... 9 JONG EN OUR GENIETEN VAN FLORA EN FAUNA SER ene RUST VISITEKAARTJE DOOR Xettie Leeutvenburgh m piffli DE KRAAL MÉai "W/TE HET over het Kralingse Bos heeft, noemt vrijwel in een adem de Kralingse Plas, een stuhje natuur in Rotterdam, dat minstens even bekend en min stens even aantrekkelijk is als het bos. Jaarlijks zwemmen, zeilen en vissen hier duizenden water sportliefhebbers en dag-toeris ten. HERTENKAMP mmmê PAUW. PAUW! WAAROM? -w DE ROTTERDAMMER DUIZENDEN PAGINA 3 2 A ZATERDAG 23 AUGUSTUS-190* OEKEN KRALINGSE BO BOTTERDAM Temidden van razende auto's, pijlsnelle brom mers met rinkelende fietsbellen, stinkende uitlaatgassen en voorbij snellende treinen ligt een stukje groen, waar de koekoek zijn roep laathoren en de specht zijn berichten doorzendt. Onder de rook van fabrieken en schoorstenen van raffinaderijen, jie nog steeds vuil spuwen boven 's werelds grootste haven, ligt een o3Se van stilte en rust, waar de mens zijn dagelijkse beslommerin gen enkele uren kan vergeten en kan genieten van „alles wat leeft en groeit". Dt Kralinger Hout. een kunstmatig .«„gelegd bos. dat niet onder doet Lor welk „natuurlijk" bos <lan ook. ujer beleeft de stadsmens de natuur purende alle jaargetijden met de Llwisseiende weersomstandigheden. Spoedig staat de herfst weer voor je dcwr; de september en oktober nachten, die een vochtige, zilveren sluier op bomen en struiken leggen, ga In de vroege ochtendschemer glinstert de dauw als de eerste zon nestralen aarzelend tussen het groen ea koperkleurige loof dringen. In deze tijd is het in het Kralingse gos een drukte en spektakel van be lang. Kieviten trekken in groten ge tale naar het westen, de Tjiftjaf geeft yin afscheidsconcert: de winter is op komst. De vogeltrek tot half okto- bgj. is een van de hoogtepunten van het vogelleven in het bos. Instinctmatig vluchten zij voor hagel, sneeuw en vorst naar warmere oor den om in het voorjaar weer terug te Keren en hun broedplaats op te zoe ken. In de wintemaanden heerst er een serene rust; bevroren spinnewebben getuigen hiervan, terwijl de inkt- rwam en de vliegenzwam hun wit- besneeuwde hoed schudden als kra kende voetstappen over de witte pa den lopen. De zilversparren en den nen laten hun takken hangen en zuchten onder de zware last, die ko ning winter op hun schouders legde. Het voorjaar daarentegen geeft een juichende bedrijvigheid. De knoppen botten en bij de eerste zomerse zon nestraaltjes komen de eerste groene lenteboden een kijkje nemen. De vo gels bouwen hun nest; de bejaarden van Crooswijk en Kraiingen zoeken hun geliefde houten bankjes weer op waar zij gezellig een spelletje harten jagen, een kaartspel waar veel toeschouwers graag naar kijken. Ook de jongere hartenjagers rich ten hun schreden weer naar de Kra- linger Hout, waar zij onder het toe ziend oog van de maan een zwijgen de wandeling maken, terwijl de wil de roos zijn zoete geuren verspreidt, 's Zomers zien wij de moeders met de kinderwagens verschijnen. Jon gens vissen, of leven zich uit met een voetbal op de speelweiden. Wie meeleeft met de seizoenen vindt in het Kralingse Bos een pracht gelegenheid om vogels, bo men, bloemen, mossen en paddestoe len te leren kennen. Geen wonder dat er door alle jaar getijden heen duizenden bezoekers komen uit Rotterdam en omgeving. Jammer is het daarom, dat zoveel van de rust nog wordt verstoord door auto's en brommers. Vooral op de laatste schijnen de enkele wegen en de 'stille paden zonder verkeersbor den en stoplichten veel aantrek kingskracht uit te oefenen. Veel van het snelverkeer en zeer zeker van het vrachtverkeer heeft zich in de afgelopen jaren verplaatst naar bredere wegen, zodat de Plaszoom en de verharde wegen door het bos van al te grote drukte wer den ontheven. -mK. l-ié m i.| De Bosdreef, waa-rop in eerste instantie veel kritiek werd uitgeoe fend, blijkt een „visitekaartje" voor Rotterdam te zijn. De brede bosstro- ken langs deze weg, die van de Boe zembocht naar de Hoofdweg loopt, dempen het ergste lawaai en onttrek ken de weg voor het grootste gedeel te aan het spiedend oog van de na tuurliefhebber. Een jarenlange attractie van het bos, de pauwenkolonie, verdween grotendeels met de aanleg van het fietspad langs de 's-Gravenweg. De pauwen, die gewend waren rustig over het talud te kunnen lopen, maakten het fietsers en bromfietsers nogal eens moeilijk. Na een ongeluk, waarbij een bromfietser ernstig werd gewond, is de pauwenkolonie, die toen zo'n veertig dieren telde, gro tendeels overgeplaatst naar het her tenkamp. Spijtig, vooral als men bedenkt dat veel kleuters juist voor deze pron kende vogels naar het bos kwamen. Op het ogenblik vindt men naast de ingang van het bos vlak bij de manege nog een zevental pauwen. Het gevaar voor ongelukken op het fietspad is veel minder geworden, nu de wilde roos langs het pad hoog en dicht is geworden. Meer dan een stuk of vijftien pauwen zal men echter ook in de toekomst op het „pauwen- weidje" niet vinden. Boswachter c. *t Mannetje maakt dagelijks een praatje met de „dieren uit het Grote Bos", 't Eek hoorntje Keesje krijgt hier zijn snoep je van de week. dat de weid. dieren kunnen worden ver- Of er ook nog plannen bestaan om de duidelijke borden die de voeder enthousiasten onder de bezoekers waarschuwen dat er geen plastic zak jes aan de herten mogen worden ge geven, nog duidelijker te maken, is niet bekend. Vast staat iij elke geval, dat .er yeel Herteh' sterven aan de onbedacht zaamheid of gewoon rstommiteït?: van de mensen, die- he, toch zo, goed met die „armedieren" n.„.,cn. Een veelbezochte plaats in het bos is ook de kinderboerderij De Kraal, die vooral deze zomer honderden ruiters van de manege, die een rit maken over de vele ruiterpaden, die kris-kras door het bos lopen. Op woensdagmiddagen en zaterdag ochtenden gedurende de zomer maanden is ook de Gemeentekweke rij te bezichtigen. Hier wordt ook de lagere tuinbouwschool gebouwd. In oktober hoopt men met de bouw te kunnen beginnen. Verder vindt men in het Kralingse Bos tal van schilderachtige doorkijk jes, terwijl er bovendien een fietsroute door het hele bos loopt. Een belevenis apart voor stadskin deren en -mensen vormen de eek hoorns, die zo tam zijn dat zij uit de hand van de bezoekers eten. Probeer hen echter niet te pakken, daar zijn zij te schichtig voor; bovendien bij ten zij tamelijk hard, dat is hun eni ge verdediging, ThE echte stadsmens zal zich wel eens afvragen hoe het leven en het werk op'het platteland is. Voor velen zijn zeis, sikkel of hooimachine onbekende werktuigen. Geen won der, want wie gebruikt ze in de grote stad, waar men hooguit een gras veld in de tuin hoeft te maaien. Een beeld van het boerenbedrijf geeft het Kralingse Bos, waar het gras op de speelweiden en picknick- weide volgens de regelen der kunst wordt gemaaid, gehooid en tot bun dels hooi gebonden. Het gras in het bos wordt ook nooit helemaal kaal geschoren. Ten eerste zou dit bijzonder slecht zijn voor de grasmat, maar ten tweede neemt het het aspect van het bos weg. Komt daar nog bij dat de mensen en zeker de kinderen het hoge gras, waar bovendien allerlei soor ten „onkruid" in staan leuker vinden. Het geeft een beetje een Brabants idee, waar men op de grasvelden midden in de bossen ook nog koeien aantreft. Die ontbreken in het Kralingse Bos gelukkig want vele stadskin deren zijn een tikkeltje angstig voor deze grote beesten het gras echter wordt onderhouden door een „echte boer". lAws mim DE Kralingse Plas levert een waar waterfestün voor zeilers, voor naers, roeiers en vissers. zwem bootjes en menseu. Langs de Plaszoom zijn veel zonaanbidders te vinden, die een dagje aan het water willen doorbrengen. Bovendien heb ben zij hier een pracht gelegenheid om hun auto te wassen. En wat is een leuker gezicht dan de tientallen bootjes, die op het wa ter dobberen? Vooral tijdens de war me weken van de laatste tijd, heeft het hier gekrioeld van de boten. VANAF het terras van de Thee- scbenkertj De Nachtegaal heef! men een boeiend uitzicht op de Prins Alexander Polder. Wie denkt, dat er in het Kralingse Bos alleen maar bomen, vogels en bloemen zijn, heeft het mis. Daar is om te beginnen al het Hertenkamp, die dix jaar een prachtig nieuw hek kreeg. Toch is men met dit hek niet helemaal tevreden. Het ontneemt de mensen voor een groot deel de kans EB Blijft altijd nog %vel iets te wensen over, ook in een uniek bos de Kralinger Hout. Moculijk blijkt bet nog steeds om kinderen alleen een dag naar bet bos fe sturen. Niet alleen moeilijk, maar zelfs on mogelijk, ook voor moeders, die daar alleen willen gaan wandelen, 't Is dan zaak, nier te diep het bos in te gaan, en vooral niet te smalle, donkere, verafge legen paadjes te nemen. Gluurders en toonders verblijven nog veel in het bos, ook al wordt bier scherp door boswach ters en politie op gelet. Een wens van velen blijven ile toilet- gebouwen. Langs liet strandbad is er v°or gezorgd, maar tvaarom nu ook niet een paar in het bos. Ook dit is een geldkwestie: in liet Kralingse Bos loopt geen waterleiding, die zou dus moeten worden aangelegd en dat loopt natuur ijs aardig in de papieren. Is dit echter voor een bos als de Kralinger Hout, dat jaarlijks duizenden bezoekers krijgt, teveel gevraagd? Het nou heel wat hygiënischer zijn, dan de Sreppels, waar de mensen nu ten einde raad maar inkruipen. rustig op een bank het doen en laten van de dieren gade te slaan. Vandaar ook het plan om bij de inhammen, waar ook tafels komen, het hek voor een gedeelte te vervan gen door gaas, vooral bij de voer plaatsen. Bovendien wordt er vol gend jaar een hertenhuis gebouwd en wordt het kamp zelf gehalveerd, zo- kinderen heeft ontvangen. Hier spe len zij met konijnen, marmotten, rij den op een pony, voeren de eendjes. Kortom zij maken kennis met het gewone huis tuin en keukendier, dat stadskindeten gewoonlijk alleen maar van een plaatje kennen. Met de huifkar kunnen zij bovendien een rit je door het bos maken. De toegang tot de boerderij is gratis. Ook hier bestaan uitbreidingsplan nen: een zaaltje waar de kinderen terecht kunnen met slecht weer, waar zij naar levend voorbeeld kun nen tekenen of boetseren, en waar de opstellen die veel scholieren over de kinderboerderij maken, kunnen wor den opgehangen. Kostelijk zijn zij vaak, en zeker de moeite waard te worden gelezen. Begin volgend jaar zal het Kra lingse Bos weer een trekpleister erbij hebben: de Heemtuin. Vele planten inheemse kunnen dan woeden bekeken en bestudeerd door planten liefhebbers. Gewapend met bota niseertrommel en flora kunnen zij er terecht. Veel is er dus te doen in de Kralin ger Hout, naast de bomen en vogels, naast de zandbakken en speelweiden. Behalve rustende en kaartende be jaarden, zonnende moeders en spe lende kinderen, vindt men er ook de DE Heemtuin er wordt wel eens van gezegd, dat hjj speciaal voor mensen met sandalen en botaniseer trommels is gaat volgend jaar open. Een karakteristiek bruggetje vormt de toegangsweg (onder). T5AUW, PAUW, zei je veren op! Een kreet, die men hij de pauwenko- ionie vaak boort. Trotse dieren zijn het, en zo ijdel als het maar kan. Mooi zijn ze wet, het mannetje in elk gevat als hij in tie pronkt ij tl zijn verentooi uil- waaiert om het vrouwtje van zijn jkeuze te hekoren. Daar staat tegenover, Bat pauwen he lemaal niet slim zijn. Ze zijn zelfs uit gesproken dom. Zodra zij iets zi-en dat glimt, een auto, die net is opgepoetst bijvoorbeeld, willen zij het kaal pikken. De eiigenaar van de auto heeft in zo'n geval gewoon pech gehad. Lief zijn pauwen ook niet. Zeker moeder pauw niet, die haar kinderen rustig in de steek laat, zodat deze zelf maar moeten zien hoe ze» mm eten ko men. Meer belangstelling heeft moeder pauw voor mensenkinderen, die zij in een agressieve bui wel een» aan wil vlie gen. Hoemooi deze trotse pronkers dus ook zijn, voorzichtigheid is in dit geval de „moeder van de pauwenkolome". SPORT, zoals zeilen, zwemmen, vissen en roeien, vinden wij dus op de Kralingse Plas. Er zijn echter veel meer soorten sport, die men in het recreatiegebied in Kralingen kan beoefenen. Daar is om te beginnen de paar- desport. Veel ruiters doorkrui sen 's zomers en 's winters het Kralingse Bos. Het is een dure sport, dat wel. Jaarlijks wordt het Concours Hippi- que gehouden, dat niet alleen de rui ters zelf lokt, maar ook honderden toeschouwers. Daarnaast is er de mogelijkheid tot het beoefenen van het golfspel, dat vaak ten onrechte? het stempel krijgt, alleen een sport voor de „hoge pieten" te zijn. Jammer is het, dat het golfveld naast het Kralingse Bos zo klein is. Het telt maar negen ho les, zodat bij wedstrijden de afstand tweemaal moet worden gespeeld. IHet Kralingse Bos biedt verder ve le mogelijkheden, z.elfs voor de wie lersport. Organisatoren van wieler wedstrijden krijgen ook altijd toe stemming en waarom ook niet er wordt immers niets vernield zelfs al geeft dit nog wel eens moeilijkheden. Met de vernielingen valt het trou wens heel erg mee. 't Grappige is dat zodra de kinderen zich kunnen uitle ven en dat kunnen zij op de vele speelweiden, waar zij kunnen voet ballen, enz zij niets vernielen. Pas als een kind zich verveelt, gaat het aan takken rukken of struiken uit de grond trekken. Een groot suc ces bleek dan ook in dit geval de toestemming om overal te mogen vis sen. Wie rustig van een drankje of een „lekker hapje" wil genieten in het bos kan terecht bij de Nachtegaal, vanwaar men een mooi uitzicht heeft op Alexander Polder, of in Blokhut De Big, het pannekpekenhuis. Beide zaken hebben het de afgelopen maanden druk gehad, wat betekent dat zij dus wel in een behoefte voorzien. Het restaurant de Plasmolens heeft het in deze tijd druk gehad met de vele dorstige kelen, die gesmeerd wilden worden. Ook voor een wande ling is de Plaszoom bij uitstek geschikt. De molens de Ster geheel .gerestaureerd en de Lelie trekken nogal wat toeristen, terwijl ook de villa's langs de weg de moeite waard zijn. Overbekend is het strandbad, dat op een snikhete zomerdag eerder één grote mensenmassa lijkt dan een strandbad. Om het beeld van deze drukte te accentueren, is het goed te weten dat dagelijks twee karre- dzactw n ftp t ir,,, vrachten met papierafval en achter- "AAK „wKAJPJJh gelaten flessen worden weggereden. 1 'T' zijn schreeuwend duur. Maar dat is lang niet alles, daar komt het liggeld bij plus de contributie van de vereni gingen. Noodzakelijk is dit alles wel. Ook een vereniging moet haar in vesteringen doen, wil de vereniging als zodanig blijven bestaan. Neem bijvoorbeeld de laatste ver nieuwingen op verscheidene terrei nen. van zeilverenigingen. Daar is om, te beginnen de Zeilvereniging Rotter J dam, die onlangs haar steigers nieuwde volgens een heel nieuw sy steem. Jarenlang heeft mem daar veel last gehad met het wegrotten van de pa- Jen onder de steigers, een normaal verschijnsel als men bedenkt dat - $èt gedeelte onder watér niet wegrot, maar het gedeelte boven water, dat aan de lucht is blootgesteld, wel. De palen zijn nu onder water af ge-, zaagd. Daar bovenop is een betonnen' stuk geplaatst, dat de bodem vormt voor. de steigers. Een unieke oplqs-f sing, die veel narigheid zal besparen.- Een deur verder vinden wij Hlë Kralingse Zeil Vereniging, die nog niet zolang geleden.' een nieuw club- huis heeft gebouwd. Hierbij is ufei' mogelijkheid geschapen voor indoör-' training, terwijl er ook een aantal douches zijn gekomen. ■'toto- De actie „Schoon Schip" schijnt tot de duizenden bezoekers nog niet te zijn doorgedrongen. Een ergernis voor de zeilers zijn en -blijven de speedboten. Hoe weinig vergunningen er ook worden uitgege ven, het blijven er te veel. Natuurlijk kunnen zij begrip opbrengen voor de mensen, die graag willen wa- terskieën, maar oh, die herrie en die golfslag. Verwonderlijk iS'dézë ergernis niet, als men vanaf de Kralingse Plasïaan de manoeuvres van de „stuurlui" in de speedboten eens,, gadeslaat. Liefst vlak voor een zeilboot langs, of deze nu volgens dëzeiireglementen voorrang heeft of niet. Logisch dat dan de vraag rijst zelfs van een leek is dit nu inder daad onwetendheid of is het een kwestie van treiteren. Hoe dan ook, leuk is het niet. Er is trouwens nog iets waarover de leden van de vele watersport- en zeilverenigingen langs de plas niet erg te spreken zijn. Waarom, zo vra gen zij zich af, moeten wij het tame lijk hoge liggeld voor onze 'boten be talen, als andere zeilboten van buiten de stad midden in de plas of zelfs langs de Piaslaan of de Plaszoom voor anker gaan? Waarom doen wij als Rotterdam mers ons best de plas gezellig te hou den als de „visite" fietsen, kin derspeelgoed en zelfs afval op de oe vers deponeert? Het zijn maar vra gen; misschien dat zij er nog eens een antwoord op krijgen. Een goedkope sport is de wa tersport in geen geval meer. De boten Allemaal dingen die geld kosten; veel -geld. Dat was ook het geval rféti de beschoeiingen, die langs alle zeil verenigingen tot aan het strandbad: zijn gemaakt van Djatti-hout. Een kostbaar „grapje", dat echter noodza kelijk was om de druk van de mod-; der in de plas te kunnen' weerstaan. Nog steeds tast men in het duister over de juiste datum/waarop hetufb.', baggeren van de 'plas gaat beginnen. Eigenlijk had het al klaar moéten zijn: als eerste datum was immers april'69 genoemd. De ringdijk bij de noordelijke picknicfcweide ligt er al. Ook zijn er dijken rond de bomen, die daar staan geslagen om deze te kunnen behou den. Een feit is het overigens, dat «fë pïeknickweide na de ophoging met de modder uit de Kralingse Plas nog een jaar wf twee onbruikbaar zal zijn voor pïcknickers. (De bagger moet zich eerst „zetten"). Wie urenlang naar een dobbertje- wil staren, treft In de Kralingse Plas. een waar vissen-dorado aan. Om maar even iets te noemen: paling, brasem, kolbïiek en rietvoorn. De kinderen, die zich aan deze vorm van recreatie wagen, zijn al gauw tevre den met een heleboel stekelbaarsjes, die zij trots mee naar huis nemen. Zie Ipagina 12 SOMS kan men. zich afvragen: wie bekijkt wie? De herten in De Hertenkamp amuseren zich met het bekijken van de vele bezoekers, waar zij bovendien vaak iets lekkers van krijgen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1969 | | pagina 1