Dagje aan
water kan
ook
t
Kraiingen biedt veel sportmogelijkheden
academie
öe coutuae
Oase ram stilte em rust
ut id den is» tie sjrate statl
1 -
„HOE MAAIT
DIE BOERE...9'
lil
Zeilen, zwemmen, vissen...
9
JONG EN OUR
GENIETEN
VAN FLORA
EN FAUNA
SER ene RUST
VISITEKAARTJE
DOOR
Xettie
Leeutvenburgh
m
piffli
DE KRAAL
MÉai
"W/TE HET over het Kralingse
Bos heeft, noemt vrijwel in
een adem de Kralingse Plas, een
stuhje natuur in Rotterdam, dat
minstens even bekend en min
stens even aantrekkelijk is als
het bos.
Jaarlijks zwemmen, zeilen en
vissen hier duizenden water
sportliefhebbers en dag-toeris
ten.
HERTENKAMP
mmmê
PAUW. PAUW!
WAAROM?
-w
DE ROTTERDAMMER
DUIZENDEN
PAGINA 3
2 A
ZATERDAG 23 AUGUSTUS-190*
OEKEN KRALINGSE BO
BOTTERDAM Temidden van razende auto's, pijlsnelle brom
mers met rinkelende fietsbellen, stinkende uitlaatgassen en voorbij
snellende treinen ligt een stukje groen, waar de koekoek zijn roep
laathoren en de specht zijn berichten doorzendt.
Onder de rook van fabrieken en schoorstenen van raffinaderijen,
jie nog steeds vuil spuwen boven 's werelds grootste haven, ligt een
o3Se van stilte en rust, waar de mens zijn dagelijkse beslommerin
gen enkele uren kan vergeten en kan genieten van „alles wat leeft
en groeit".
Dt Kralinger Hout. een kunstmatig
.«„gelegd bos. dat niet onder doet
Lor welk „natuurlijk" bos <lan ook.
ujer beleeft de stadsmens de natuur
purende alle jaargetijden met de
Llwisseiende weersomstandigheden.
Spoedig staat de herfst weer voor
je dcwr; de september en oktober
nachten, die een vochtige, zilveren
sluier op bomen en struiken leggen,
ga In de vroege ochtendschemer
glinstert de dauw als de eerste zon
nestralen aarzelend tussen het groen
ea koperkleurige loof dringen.
In deze tijd is het in het Kralingse
gos een drukte en spektakel van be
lang. Kieviten trekken in groten ge
tale naar het westen, de Tjiftjaf geeft
yin afscheidsconcert: de winter is op
komst. De vogeltrek tot half okto-
bgj. is een van de hoogtepunten
van het vogelleven in het bos.
Instinctmatig vluchten zij voor hagel,
sneeuw en vorst naar warmere oor
den om in het voorjaar weer terug te
Keren en hun broedplaats op te zoe
ken.
In de wintemaanden heerst er een
serene rust; bevroren spinnewebben
getuigen hiervan, terwijl de inkt-
rwam en de vliegenzwam hun wit-
besneeuwde hoed schudden als kra
kende voetstappen over de witte pa
den lopen. De zilversparren en den
nen laten hun takken hangen en
zuchten onder de zware last, die ko
ning winter op hun schouders legde.
Het voorjaar daarentegen geeft een
juichende bedrijvigheid. De knoppen
botten en bij de eerste zomerse zon
nestraaltjes komen de eerste groene
lenteboden een kijkje nemen. De vo
gels bouwen hun nest; de bejaarden
van Crooswijk en Kraiingen zoeken
hun geliefde houten bankjes weer op
waar zij gezellig een spelletje harten
jagen, een kaartspel waar veel
toeschouwers graag naar kijken.
Ook de jongere hartenjagers rich
ten hun schreden weer naar de Kra-
linger Hout, waar zij onder het toe
ziend oog van de maan een zwijgen
de wandeling maken, terwijl de wil
de roos zijn zoete geuren verspreidt,
's Zomers zien wij de moeders met
de kinderwagens verschijnen. Jon
gens vissen, of leven zich uit met een
voetbal op de speelweiden.
Wie meeleeft met de seizoenen
vindt in het Kralingse Bos een
pracht gelegenheid om vogels, bo
men, bloemen, mossen en paddestoe
len te leren kennen.
Geen wonder dat er door alle jaar
getijden heen duizenden bezoekers
komen uit Rotterdam en omgeving.
Jammer is het daarom, dat zoveel
van de rust nog wordt verstoord door
auto's en brommers. Vooral op de
laatste schijnen de enkele wegen en
de 'stille paden zonder verkeersbor
den en stoplichten veel aantrek
kingskracht uit te oefenen.
Veel van het snelverkeer en zeer
zeker van het vrachtverkeer heeft
zich in de afgelopen jaren verplaatst
naar bredere wegen, zodat de
Plaszoom en de verharde wegen door
het bos van al te grote drukte wer
den ontheven.
-mK.
l-ié
m i.|
De Bosdreef, waa-rop in eerste
instantie veel kritiek werd uitgeoe
fend, blijkt een „visitekaartje" voor
Rotterdam te zijn. De brede bosstro-
ken langs deze weg, die van de Boe
zembocht naar de Hoofdweg loopt,
dempen het ergste lawaai en onttrek
ken de weg voor het grootste gedeel
te aan het spiedend oog van de na
tuurliefhebber.
Een jarenlange attractie van het
bos, de pauwenkolonie, verdween
grotendeels met de aanleg van het
fietspad langs de 's-Gravenweg. De
pauwen, die gewend waren rustig
over het talud te kunnen lopen,
maakten het fietsers en bromfietsers
nogal eens moeilijk. Na een ongeluk,
waarbij een bromfietser ernstig werd
gewond, is de pauwenkolonie, die
toen zo'n veertig dieren telde, gro
tendeels overgeplaatst naar het her
tenkamp.
Spijtig, vooral als men bedenkt dat
veel kleuters juist voor deze pron
kende vogels naar het bos kwamen.
Op het ogenblik vindt men naast de
ingang van het bos vlak bij de
manege nog een zevental pauwen.
Het gevaar voor ongelukken op het
fietspad is veel minder geworden, nu
de wilde roos langs het pad hoog en
dicht is geworden. Meer dan een stuk
of vijftien pauwen zal men echter
ook in de toekomst op het „pauwen-
weidje" niet vinden.
Boswachter c. *t Mannetje
maakt dagelijks een praatje met
de „dieren uit het Grote Bos", 't Eek
hoorntje Keesje krijgt hier zijn snoep
je van de week.
dat de
weid.
dieren kunnen worden ver-
Of er ook nog plannen bestaan om
de duidelijke borden die de voeder
enthousiasten onder de bezoekers
waarschuwen dat er geen plastic zak
jes aan de herten mogen worden ge
geven, nog duidelijker te maken, is
niet bekend.
Vast staat iij elke geval, dat .er yeel
Herteh' sterven aan de onbedacht
zaamheid of gewoon rstommiteït?:
van de mensen, die- he, toch zo,
goed met die „armedieren" n.„.,cn.
Een veelbezochte plaats in het bos
is ook de kinderboerderij De Kraal,
die vooral deze zomer honderden
ruiters van de manege, die een rit
maken over de vele ruiterpaden, die
kris-kras door het bos lopen.
Op woensdagmiddagen en zaterdag
ochtenden gedurende de zomer
maanden is ook de Gemeentekweke
rij te bezichtigen. Hier wordt ook de
lagere tuinbouwschool gebouwd. In
oktober hoopt men met de bouw te
kunnen beginnen.
Verder vindt men in het Kralingse
Bos tal van schilderachtige doorkijk
jes, terwijl er bovendien een
fietsroute door het hele bos loopt.
Een belevenis apart voor stadskin
deren en -mensen vormen de eek
hoorns, die zo tam zijn dat zij uit de
hand van de bezoekers eten. Probeer
hen echter niet te pakken, daar zijn
zij te schichtig voor; bovendien bij
ten zij tamelijk hard, dat is hun eni
ge verdediging,
ThE echte stadsmens zal zich wel
eens afvragen hoe het leven en
het werk op'het platteland is. Voor
velen zijn zeis, sikkel of hooimachine
onbekende werktuigen. Geen won
der, want wie gebruikt ze in de grote
stad, waar men hooguit een gras
veld in de tuin hoeft te maaien.
Een beeld van het boerenbedrijf
geeft het Kralingse Bos, waar het
gras op de speelweiden en picknick-
weide volgens de regelen der kunst
wordt gemaaid, gehooid en tot bun
dels hooi gebonden.
Het gras in het bos wordt ook
nooit helemaal kaal geschoren. Ten
eerste zou dit bijzonder slecht zijn
voor de grasmat, maar ten tweede
neemt het het aspect van het bos
weg.
Komt daar nog bij dat de mensen
en zeker de kinderen het hoge
gras, waar bovendien allerlei soor
ten „onkruid" in staan leuker vinden.
Het geeft een beetje een Brabants
idee, waar men op de grasvelden
midden in de bossen ook nog koeien
aantreft.
Die ontbreken in het Kralingse
Bos gelukkig want vele stadskin
deren zijn een tikkeltje angstig voor
deze grote beesten het gras echter
wordt onderhouden door een „echte
boer".
lAws mim
DE Kralingse Plas levert een waar
waterfestün voor zeilers,
voor
naers, roeiers en vissers.
zwem
bootjes en menseu. Langs de
Plaszoom zijn veel zonaanbidders te
vinden, die een dagje aan het water
willen doorbrengen. Bovendien heb
ben zij hier een pracht gelegenheid
om hun auto te wassen.
En wat is een leuker gezicht dan
de tientallen bootjes, die op het wa
ter dobberen? Vooral tijdens de war
me weken van de laatste tijd, heeft
het hier gekrioeld van de boten.
VANAF het terras van de Thee-
scbenkertj De Nachtegaal heef!
men een boeiend uitzicht op de Prins
Alexander Polder.
Wie denkt, dat er in het Kralingse
Bos alleen maar bomen, vogels en
bloemen zijn, heeft het mis. Daar is
om te beginnen al het Hertenkamp,
die dix jaar een prachtig nieuw hek
kreeg. Toch is men met dit hek niet
helemaal tevreden. Het ontneemt de
mensen voor een groot deel de kans
EB Blijft altijd nog %vel iets te
wensen over, ook in een uniek bos
de Kralinger Hout. Moculijk blijkt
bet nog steeds om kinderen alleen een
dag naar bet bos fe sturen.
Niet alleen moeilijk, maar zelfs on
mogelijk, ook voor moeders, die daar
alleen willen gaan wandelen, 't Is dan
zaak, nier te diep het bos in te gaan, en
vooral niet te smalle, donkere, verafge
legen paadjes te nemen. Gluurders en
toonders verblijven nog veel in het bos,
ook al wordt bier scherp door boswach
ters en politie op gelet.
Een
wens van velen blijven ile toilet-
gebouwen. Langs liet strandbad is er
v°or gezorgd, maar tvaarom nu ook niet
een paar in het bos. Ook dit is een
geldkwestie: in liet Kralingse Bos loopt
geen waterleiding, die zou dus moeten
worden aangelegd en dat loopt natuur
ijs aardig in de papieren.
Is dit echter voor een bos als de
Kralinger Hout, dat jaarlijks duizenden
bezoekers krijgt, teveel gevraagd? Het
nou heel wat hygiënischer zijn, dan de
Sreppels, waar de mensen nu ten einde
raad maar inkruipen.
rustig op een bank het doen en laten
van de dieren gade te slaan.
Vandaar ook het plan om bij de
inhammen, waar ook tafels komen,
het hek voor een gedeelte te vervan
gen door gaas, vooral bij de voer
plaatsen. Bovendien wordt er vol
gend jaar een hertenhuis gebouwd en
wordt het kamp zelf gehalveerd, zo-
kinderen heeft ontvangen. Hier spe
len zij met konijnen, marmotten, rij
den op een pony, voeren de eendjes.
Kortom zij maken kennis met het
gewone huis tuin en keukendier, dat
stadskindeten gewoonlijk alleen
maar van een plaatje kennen. Met de
huifkar kunnen zij bovendien een rit
je door het bos maken. De toegang
tot de boerderij is gratis.
Ook hier bestaan uitbreidingsplan
nen: een zaaltje waar de kinderen
terecht kunnen met slecht weer,
waar zij naar levend voorbeeld kun
nen tekenen of boetseren, en waar de
opstellen die veel scholieren over de
kinderboerderij maken, kunnen wor
den opgehangen. Kostelijk zijn zij
vaak, en zeker de moeite waard te
worden gelezen.
Begin volgend jaar zal het Kra
lingse Bos weer een trekpleister erbij
hebben: de Heemtuin. Vele planten
inheemse kunnen dan woeden
bekeken en bestudeerd door planten
liefhebbers. Gewapend met bota
niseertrommel en flora kunnen zij er
terecht.
Veel is er dus te doen in de Kralin
ger Hout, naast de bomen en vogels,
naast de zandbakken en speelweiden.
Behalve rustende en kaartende be
jaarden, zonnende moeders en spe
lende kinderen, vindt men er ook de
DE Heemtuin er wordt wel eens
van gezegd, dat hjj speciaal voor
mensen met sandalen en botaniseer
trommels is gaat volgend jaar open.
Een karakteristiek bruggetje vormt
de toegangsweg (onder).
T5AUW, PAUW, zei je veren op! Een
kreet, die men hij de pauwenko-
ionie vaak boort. Trotse dieren zijn het,
en zo ijdel als het maar kan. Mooi zijn
ze wet, het mannetje in elk gevat als
hij in tie pronkt ij tl zijn verentooi uil-
waaiert om het vrouwtje van zijn jkeuze
te hekoren.
Daar staat tegenover, Bat pauwen he
lemaal niet slim zijn. Ze zijn zelfs uit
gesproken dom. Zodra zij iets zi-en dat
glimt, een auto, die net is opgepoetst
bijvoorbeeld, willen zij het kaal pikken.
De eiigenaar van de auto heeft in zo'n
geval gewoon pech gehad.
Lief zijn pauwen ook niet. Zeker
moeder pauw niet, die haar kinderen
rustig in de steek laat, zodat deze zelf
maar moeten zien hoe ze» mm eten ko
men. Meer belangstelling heeft moeder
pauw voor mensenkinderen, die zij in
een agressieve bui wel een» aan wil vlie
gen.
Hoemooi deze trotse pronkers dus ook
zijn, voorzichtigheid is in dit geval de
„moeder van de pauwenkolome".
SPORT, zoals zeilen, zwemmen,
vissen en roeien, vinden wij
dus op de Kralingse Plas. Er zijn
echter veel meer soorten sport,
die men in het recreatiegebied
in Kralingen kan beoefenen.
Daar is om te beginnen de paar-
desport. Veel ruiters doorkrui
sen 's zomers en 's winters het
Kralingse Bos.
Het is een dure sport, dat wel.
Jaarlijks wordt het Concours Hippi-
que gehouden, dat niet alleen de rui
ters zelf lokt, maar ook honderden
toeschouwers.
Daarnaast is er de mogelijkheid tot
het beoefenen van het golfspel, dat
vaak ten onrechte? het stempel
krijgt, alleen een sport voor de „hoge
pieten" te zijn. Jammer is het, dat
het golfveld naast het Kralingse Bos
zo klein is. Het telt maar negen ho
les, zodat bij wedstrijden de afstand
tweemaal moet worden gespeeld.
IHet Kralingse Bos biedt verder ve
le mogelijkheden, z.elfs voor de wie
lersport. Organisatoren van wieler
wedstrijden krijgen ook altijd toe
stemming en waarom ook niet
er wordt immers niets vernield
zelfs al geeft dit nog wel eens
moeilijkheden.
Met de vernielingen valt het trou
wens heel erg mee. 't Grappige is dat
zodra de kinderen zich kunnen uitle
ven en dat kunnen zij op de vele
speelweiden, waar zij kunnen voet
ballen, enz zij niets vernielen.
Pas als een kind zich verveelt, gaat
het aan takken rukken of struiken
uit de grond trekken. Een groot suc
ces bleek dan ook in dit geval de
toestemming om overal te mogen vis
sen.
Wie rustig van een drankje of een
„lekker hapje" wil genieten in het
bos kan terecht bij de Nachtegaal,
vanwaar men een mooi uitzicht heeft
op Alexander Polder, of in Blokhut
De Big, het pannekpekenhuis. Beide
zaken hebben het de afgelopen
maanden druk gehad, wat betekent
dat zij dus wel in een behoefte
voorzien.
Het restaurant de Plasmolens heeft
het in deze tijd druk gehad met de
vele dorstige kelen, die gesmeerd
wilden worden. Ook voor een wande
ling is de Plaszoom bij uitstek
geschikt. De molens de Ster geheel
.gerestaureerd en de Lelie trekken
nogal wat toeristen, terwijl ook de
villa's langs de weg de moeite waard
zijn.
Overbekend is het strandbad, dat
op een snikhete zomerdag eerder één
grote mensenmassa lijkt dan een
strandbad. Om het beeld van deze
drukte te accentueren, is het goed te
weten dat dagelijks twee karre- dzactw n ftp t ir,,,
vrachten met papierafval en achter- "AAK „wKAJPJJh
gelaten flessen worden weggereden. 1 'T'
zijn schreeuwend duur. Maar dat is
lang niet alles, daar komt het liggeld
bij plus de contributie van de vereni
gingen. Noodzakelijk is dit alles wel.
Ook een vereniging moet haar in
vesteringen doen, wil de vereniging
als zodanig blijven bestaan.
Neem bijvoorbeeld de laatste ver
nieuwingen op verscheidene terrei
nen. van zeilverenigingen. Daar is om,
te beginnen de Zeilvereniging Rotter J
dam, die onlangs haar steigers
nieuwde volgens een heel nieuw sy
steem.
Jarenlang heeft mem daar veel last
gehad met het wegrotten van de pa-
Jen onder de steigers, een normaal
verschijnsel als men bedenkt dat - $èt
gedeelte onder watér niet wegrot,
maar het gedeelte boven water, dat
aan de lucht is blootgesteld, wel.
De palen zijn nu onder water af ge-,
zaagd. Daar bovenop is een betonnen'
stuk geplaatst, dat de bodem vormt
voor. de steigers. Een unieke oplqs-f
sing, die veel narigheid zal besparen.-
Een deur verder vinden wij Hlë
Kralingse Zeil Vereniging, die nog
niet zolang geleden.' een nieuw club-
huis heeft gebouwd. Hierbij is ufei'
mogelijkheid geschapen voor indoör-'
training, terwijl er ook een aantal
douches zijn gekomen. ■'toto-
De actie „Schoon Schip" schijnt tot
de duizenden bezoekers nog niet te
zijn doorgedrongen.
Een ergernis voor de zeilers zijn en
-blijven de speedboten. Hoe weinig
vergunningen er ook worden uitgege
ven, het blijven er te veel. Natuurlijk
kunnen zij begrip opbrengen voor de
mensen, die graag willen wa-
terskieën, maar oh, die herrie en die
golfslag.
Verwonderlijk iS'dézë ergernis niet,
als men vanaf de Kralingse Plasïaan
de manoeuvres van de „stuurlui" in
de speedboten eens,, gadeslaat. Liefst
vlak voor een zeilboot langs, of deze
nu volgens dëzeiireglementen
voorrang heeft of niet.
Logisch dat dan de vraag rijst
zelfs van een leek is dit nu inder
daad onwetendheid of is het een
kwestie van treiteren. Hoe dan ook,
leuk is het niet.
Er is trouwens nog iets waarover
de leden van de vele watersport- en
zeilverenigingen langs de plas niet
erg te spreken zijn. Waarom, zo vra
gen zij zich af, moeten wij het tame
lijk hoge liggeld voor onze 'boten be
talen, als andere zeilboten van buiten
de stad midden in de plas of zelfs
langs de Piaslaan of de Plaszoom
voor anker gaan?
Waarom doen wij als Rotterdam
mers ons best de plas gezellig te hou
den als de „visite" fietsen, kin
derspeelgoed en zelfs afval op de oe
vers deponeert? Het zijn maar vra
gen; misschien dat zij er nog eens
een antwoord op krijgen.
Een goedkope sport is de wa
tersport in geen geval meer. De boten
Allemaal dingen die geld kosten;
veel -geld. Dat was ook het geval rféti
de beschoeiingen, die langs alle zeil
verenigingen tot aan het strandbad:
zijn gemaakt van Djatti-hout. Een
kostbaar „grapje", dat echter noodza
kelijk was om de druk van de mod-;
der in de plas te kunnen' weerstaan.
Nog steeds tast men in het duister
over de juiste datum/waarop hetufb.',
baggeren van de 'plas gaat beginnen.
Eigenlijk had het al klaar moéten
zijn: als eerste datum was immers
april'69 genoemd.
De ringdijk bij de noordelijke
picknicfcweide ligt er al. Ook zijn er
dijken rond de bomen, die daar staan
geslagen om deze te kunnen behou
den. Een feit is het overigens, dat «fë
pïeknickweide na de ophoging met de
modder uit de Kralingse Plas nog een
jaar wf twee onbruikbaar zal zijn
voor pïcknickers. (De bagger moet
zich eerst „zetten").
Wie urenlang naar een dobbertje-
wil staren, treft In de Kralingse Plas.
een waar vissen-dorado aan. Om
maar even iets te noemen: paling,
brasem, kolbïiek en rietvoorn. De
kinderen, die zich aan deze vorm van
recreatie wagen, zijn al gauw tevre
den met een heleboel stekelbaarsjes,
die zij trots mee naar huis nemen.
Zie Ipagina 12
SOMS kan men. zich afvragen: wie
bekijkt wie? De herten in De
Hertenkamp amuseren zich met het
bekijken van de vele bezoekers, waar
zij bovendien vaak iets lekkers van
krijgen.