Boutique uit Clara niet weg te denken Perzisch koperwerk in R'dams souterrain lokt vele kopers Jumbotankers Maas-Waalkanaal wordt verbeterd. m wa het oude^Qotterclcim! §yj| D' S iltini-winkeleentra breken de sleur Teut Rietveld: 99 Moeten er voor knokken - eerst vertrouwen WAGNER-CUITUS IN 1907 Seheepvaari- overeenkomst met Polen ,DÉ ROTTERDAMMER PAGINA 3 ZATERDAG 12 (DECEMBER 1970 BFir .C - iïüMÊmmmesÊBËB, ,#-S«aÖfiiKSfc B-'b'rJ .«jüHfe saus» feiwtewi -M J t^ïSf1 - i 'O1- -mi' -'Wl va-®! lis' fö ,E ziekenhuizen moeten leefbaarder worden. Ze moeten er, in ieder geval in de ontvangsthal, gezellig en huiselijk uitzien, en minder het karakter hebben van hele grote cleane operatiezalen. Hoewel hij het niet met deze woorden zegt, is dat toch wel het uit gangspunt van de heer Tom Rietveld die nu al twee jaar, sinds de opening van het ziekenhuis, zijn „Clara Boutique" drijft in de hal van het gelijknamige ziekenhuis in Rotterdam-Zuid. ENTHOUSIAST ALS HOBBY ,RIE scheepvaartdeskundi gen hebben de waarschu wing geuit dat de super-tankers van een miljoen toen en een lengte van 537 meter zeer ge vaarlijke -dingen kunnen wor den. Zulke reuzen kunnen nergens heen als zij in moei lijkheden verkeren. Het risico dat zij lopen als zij op zee moeten worden .gesleept is formidabel. OM het achterland te vrijwaren van de zoute invloed van het opdrin gende zeewater legt rijks waterstaat een drempel in de Niéuwe Maas.'Het uit diepen van de Maas en ook het Geul-effect heeft tot gevolg dat de grens tussen zoet en zout water steeds verder landinwaarts komt te liggen. Een zand- en grintdrempel moet dit probleem een halt toe roe pen. Een vaartuig van Bos en Kalis is hier ter hoogte van de Van Brienenoord- brug mee bezig. "MINISTER drs. J. A. Bakker -TA van verkeer en waterstaat heeft de plannen voor de ver betering van het Maas-Waal kanaal en de Maas beneden strooms van Mook vastgesteld. ct De kosten van dit werk- wor den geraamd op 117 miljoen gulden. Als eerste in de rij.van; vernieuwingen en .aanpassin-. gen komt de gemeente Grave, aan de beurt, waar bij' de stuw een tweedesluis wordt ge bouwd. 'Rijkswaterstaat wil in. 1971 met de bouw van deze sluis beginnen, een karwei dat over drie jaar gereed zal moe ten zijn. Hl LEEFBAARHEID VOOR ZIEKENHUIS NODIG T~^E heer Tom Rietveld (voorgrond) met op de achtergrond de Clara Boutique waar bezoekers, patiënten en personeel veel „bezoeken" afleg gen. -{ .1 rf'llf t ji! A' "ra tmM r --r-fc-b' 'W i. I ;kap;r=i ï.Mh;; -ei'-1 J-lWti j -i r «_■-1 j_-ji.tSjkf'i' psj5«" - I- „1(- pi-'Ölu'pt'ii'i-C.4! A ft .",j %Hi%fi(?,pr,;ifcïEi.'r' -tui R 11 6- ifffi 'M SMs Vandaar dat vele moderne zieken huizen hun ontvangsthal liever in richten als een hotel-lobby dan als een nuchtere, kille en voor velen zo verontrustende ziekmhuisruimte." En daar in passen dan de boetieks van Tom Rietveld heel goed. ZEVENDE JARGANG ur. 48 Teksten van Zettie Leeuwen burgh, Aad Begemann, Jan Ladenius, J. va Rhijn Illustraties van Ary Groeneveld, Ger- cofolo, J. v. Rhijn Onder redatctie van Kees Cornelisse. Sindsdien heeft hij niet stilgezeten. Met een groot gevoel voor public re- lations (Tom Rietveld studeert „pr" in zijn spaarzame vrije tijd) heeft hij ziekenhuizen, architecten e.d. in Ne derland benaderd. In een fraai uit ziende folder heeft hij aan deze vak mensen zijn meningen uiteen gezet onder de titel „breken met de sleur". Tom Rietveld is voldoende zakelijk ingesteld dat (hij hoopt in een aan tal ziekenhuizen eveneens mini-win telcentra te mogen inbouwen. Het was in feite enkele jaren gele- i den zijn idee. Het bedrijf Rietveld, vader en twee zoons, is op het gebied van de voorziening van fruit, bloe- fmen en delicatessen geen onbekende. Wat de ziekenhuizen betreft begon let met een fruitstailetje voor het St. Ctara-ziekenhuis. Het stalletje werd «n houten gebouwtje vlak bij het askenhuis. „Ik heb een hekel aan tobben. In zc'n stalletje ben je zo van het weer afhankelijk. Dat was voor mij het be gin. Men was toen het St. Clara-zie- kenhuis aan het bouwen. Ik ben met de directie gaan praten. En die direc tie was meteen al enthousiast." De geregelde bezoekers van het Ciara-ziekenhuis, de patiënten en niet te vergeten het personeel, zijn allen enthousiast over het mini-winkelcen trum. In eenkleurige aangepaste en tourage wordt er door speciaal perso neel vele zaken verkocht. Eruit, bloe men. dranken, lektuur, rookartike len, cosmetica, snoep, luxe artikelen en panties. Dan is er een koffieshop met heer lijke Italiaanse expressokoffie, een kapsalon en een schoonheidssalon die i alleen na afspraak geopend is. Overi- fens is de koffie van een speciale soort waaruit talrijke schadelijke be standdelen eerst zijn verwijderd. I „Ons personeel werkt in twee pioe- iren omdat we van negen uur 's mor- fens tot negen uur 's avonds open ■moeten zijn. Je kunt er bovendien niet alle personejsl voor gebruiken. Ze moeten zich instellen op de klanten, patiënten die zenuwachtig zijn mis schien, mensen die een afspraak heb ben met een dokter enzo," aldus Tom Rietveld. Hij heeft al talrijke reacties gehad. >,Het is toch duidelijk dat iemand die uit het ziekenhuis ontslagen wordt, Staag goed gekapt naar huis gaat. Bovendien kunnen bezoekers nu eerst naar boven aan -de patiënten vragen j)E kleine kapsalon is goed geoutil leerd. wat die willen hebben om dat vervol gens beneden te kopen. Overigens profiteren ook zusters en doktoren van deze service. Al zijn activiteiten om dergelijke winkeltjes-in .andere ziekenhuizen te krijgen, hebben tot op dit ogenblik nog niets concreets opgeleverd. Het adviesbureau dat do nieuwbouw van het St. Franciscus Gasthuis voorbe„ reidt voelt wel voor een dergelijk plan. Maar Tom Rietveld heeft nog geen definitieve toezegging. Verder heeft hij contact met de. bouwheren van het Dijkzigtzieken- huis waar de hal wordt gemoderni seerd en sterk vergroot. Ook uit andere delen van ons land heeft men contact gezocht met Tom Rietveld voor zijn plannen. Deze week heefthij reeds besprekingen gevoerd met de leiding van een nieuw te bouwen ziekenhuis in Haar lem (over een jaar gereed). „De architecten zijn allemaal erg enthousiast. De ziekenhuisdirecties zijn zeer voorzichtig.Misschien den ken ze aan mogelijke rommel van bloembladeren en veilingkisten, mis schien aan te luidruchtige verkoop sters enzo." Te constateren is dat' daarvan in de Clara Boutique geen sprake is. „We moeten er voor knok ken. Je moet eerst vertrouwen wek ken" zegt Tom Rietveld die nog steeds even enthousiast met zijn idee werkt, en even optimistisch. Tenslotte nog deze zin uit de reeds genoemde folder die Tom Rietveld heeft 'verspreid: „Gelukkig beseft men meer en meer dat een ziekenhuispatiënt niet alleen een meer of minder interessant medisch geval is, maar een mens blijft met alle kleine menselijke noden, lasten en verlangens, en behoefte aan gezel ligheid. De meeste patiënten zijn bij hun opname angstig en gespannen, de fa milie maakt zich zorgen en is ner veus. Een koele, onpersoonlijke, witte ziekenhuissfeer werkt er dan niet be paald aan mee om de patiënt en later het bezoek op hun gemak te stellen. "HEN rood, ietwat versleten, matje op ■*-' de straat straalt een welkom uit voor iedere bezoeker, koper of alleen maar kijker, die het'sousterrain aan de Boezemsingel 138 wil binnengaan. Hier vindt men. de meest vreemdsoor tige collectie antiek, bijeengegaard uit Nederland, uit verscheidene lan den in Europa en uit Perzië. In het sousterrain ernaast ontdekt men een uitgebreide sortering Perzische tapij ten en Perzische sieraden en curiosa zoals lampen en waterpijpen. Helemaal onbekend is de Firma Derag in Rotterdam niet, gezien het feit dat zij op vrijwel elke beurs of dat nu een antiekbeurs is of een huishoudbeurs - vertegenwoor digd zijn en daar met kwistige hand kleurige visitekaartjes uitdelen aan de bezoekers. Zeven jaar geleden droeg 'de heer S. A. Derakhshan het beheer van zijn constructiebedrijf in Teheran over adn zijn broers 'en kwam naar Rot terdam, waar ihij een cursus binnen huisarchitectuur volgde aan de Aca demie voor (Beeldende Kunsten. Oor spronkelijk plan was terug te keren naar Perzië en daar niet alleen hui zen te bouwen, maar ook in te rich ten. Zover is het echter niet gekomen, want ondertussen begon hij hier met het maken van Perzische lampen. De vraag naar deze koperen lampen was groot en niet lang daarna startte de heer Derakhshan een eigen zaak in. zijn huis aan de Boezemsingel. De uitbreiding hiervan, die deze maand gereed kwam, werd noodzake lijk toen hij niet meer alleen de ty pische Perzische import verkocht, maar ook -Europees antiek. "Veel aan trekkingskracht oefent het Perzische antiek op de Nederlanders uit. Geen wonder als men de kolossale vazen, kruiken en olielampen van koper be kijkt, die bijzonder fraai zijn be werkt. Nauwelijks voorstelbaar is het dat dit stuk voor stuk met de hand werd gemaakt, evenals de opvallende siera den. Als men de uren die aan deze Perzische specialiteiten zijn besteed, zou omrekenen naar het Nederlands loonbeleid, zouden zij onbetaalbaar zijn. De kans dat ingeval zich een on geluk of een defect voordoet met zo'n schip, het hele vaartuig of de hele lading verloren gaat 'is dus groter geworden. Dit staat te lezen in een rapport opgesteld door Arnold Emerson verbonden aan de universiteit van Newcastle. Aan het rapport werk ten verder mee Leslie Simclair van de Stone Manganese Company en Peter Milne van de werf Swan Hunter. De schrijvers van het rapport zijn van oordeel dat bij de nieuwe gigantische schepen dingen zijn die het zwaarst zullen tellen: Dat zij zich kunnen bewegen zonder hulp van andere vaartuigen, dat zij vei lig zijn, dat alle belangrijke onder delen betrouwbaar zijn en alle no-, dige apparatuur in reserve is. Voor naamste ipunt is echter dat het schip te controleren .en dat het wendbaar is. Miljoentons-reuzen zijn wellicht een niet te verre toekomst, aldus het rapport. Ze zullen een meter of 80 breed zijn en meer dan 30 meter diep steken. De voortstuwing ge schiedt door drievoudige schroeven met een diameter van 15 meter elk. Kernkracht is wellicht de bron van de voortstuwing. fflWBafas iajf HF T ANG te voren en lang daarna is er in Rotterdam gesproken over de grote bijzondere muzikale gebeurtenis van het jaar 1907, de feestelijke op voering van de volledige „Ring Der Nibelungen" van Wagner; dc opera s „Das Rheingold", „Die Walkure", „Siegfried" en „Götterdammerung" door het Stadttheater van Elberfeld. De gala-voorstellingen werden in de Groote Schouwburg gegeven op vrij dag 3 mei, zaterdag 4 mei, maandag 6 mei en woensdag 8 mei Aan de voorstellingen ging de nodi ge ruzie vooraf. De Nederlandse Wagner-Vereniging stelde zich name lijk op het standpunt dat de eer van zulk een Wagner-feest alleen aan de hoofdstad beschoren mocht zijn. Zij beschouwde het als een soort onthei liging van haar idool als de „werk stad" Rotterdam zich indringend met de werken van de door haar leden zo zeer vereerde „maestro" zou gaan be moeien. De door de vereniging gedane pogingen om het Rotterdamse mu ziekfeest onmogelijk ie maken, geluk ten echter niet. Men bepaalde zich nu tot het zoveel mogelijk zwart maken van het gezelschap uit Elberfeld. Rotterdam dankte de opvoering van „de Ring"' aan het bestuur van de Maatschappij De Groote Schouwburg en aan een aantal muziekvrienden. Terwijl de Wagner-Vereniging niet- ieden van haar voorstellingen placht uit te siuiten, was „de Ring" in de Maasstad voor een ieder toegankelijk, al waren de toegangsprijzen natuur lijk niet aan de lage kant. DE Rotterdamse muziekliefheb bers zagen in deze opvoeringen een herleving van dë grote muziekre- putatie, die Rotterdam in het midden der negentiende eeuw genoot (Er is in deze rubriek al verscheidene malen de aandacht op gevestigd). In de dag bladen werd er aan herinnerd, dat Richard Wagner zelf één keer op het punt had gestaan om naar Rotterdam te komen voor het leiden van een voorstelling van de beroemde Hoog- duitsche Opera. Aan de vooravond van de reeks voorstellingen werd in de pers gere detwist over de vraag of het licht in de zaal tijdens de voorstelling moest branden of niet. De voorstanders vroegen om dat licht, omdat zij dan de opera's met het tekstboekje in de hand konden volgen; de tegenstan ders prefereerden een duistere zaal teneinde niet door het omslaan der bladzijden gestoord te worden... Het bleef tenslotte donker. Voor de voorstellingen kreeg het Duitse gezelschap versterking van een aantal vooraanstaande kunsten- naars uit andere landen. Onder hen was niemand minder dan de grote Nederlandse tenor Jacques Urlus. Het orkest stond onder leiding van de nog jeugdige dirigent Albert Coates. De vioioncel-soli werden gespeeld door de oud-Rotterdammer Henry Son. VAN de technische staf van de Schouwburg werd voor de opvoe ring van de spectaculaire godendra- ma's het uiterste gevergd. Achter de schermen stonden regenmachines, dondermachines, vuurmachines, stormmachines en lichtmachines op gesteld. Twintig meter boven het to neel was een „snoerbodem" opgehan gen, waaraan de touwen van de ach terdoeken, bos-stukken, zijkoelissen, hemels, wolken, enz. bevestigd wa ren De Wagner-vereerders kwamen met deze feestvoorsteilingen,waar voor de Holiandsche IJzeren Spoor weg Maatschappij extra-treinen liet rijden wel in alle opzichten aan hun trekken, al was er dan ook kri tiek op bepaalde onvolkomenheden van het koor. Op de vier voorstellingen volgde een week later een herhaling van nog eens de volledige „Ring". Ook nu was onze voortreffelijke Schouwburg aan de Aerfc Van Nesstraat tot de nok ge vuld met in avondkleding gestoken Wsgner-vereerders. Voor de Duitse gasten was er nog een afscheidsavond In het gebouw van de Duitse „Verein" aan de Witte de Witbstraat. Op de foto's, die toen genomen werden, herkenden wij twee bekende figuren uit het Rotterdamse muziekleven van toen; de koorleider Bernard Diamant en de criticus Wil lem Landré, (de vader van de direc teur van de Tros!).... VfAN OLDENBARNEVELT - v maand is het een halve Deze eeuw geleden, dat het door het raadslid Mr. Samuel Mullergeschonken stand beeld van Johan van Oldenbamevelt in een nis van het stadhuis onthuld werd. De goede man staat nu al vijf tig jaar in weer en wind op de Cool- singel.. Het i totale verbeteringswerk zal omstreeks 1976 gereed komen. Het Maas-Waalkanaal zal dan op de waterspiegel 92 meter 'breed zijn en een waterdiepte van 4.80 meter hebben. Het kanaal, aangelegd in de twintiger jaren, is thans rond'60 meter breed en heeft een diepte van 4 meter in het midden. De verruiming van. het kanaal en onder meer de'bouw van de tweede sluis bij Grave vormen bet sluit stuk in de verbetering van dé scheepvaartroute van Maastricht naar Nijmegen. Van 1960 tot 1868 steeg bet verkeer door de sluizen Samfoeek, Weurt, Grave en Lith ge-' middeld met vier procent Door de verbetering zal een verdere groei van dit'verkeer mógelijk worden. De gemeente 'Nijmegen .heeft plannen voor een tweede haven 'aan het Maas-Waalkanaal. iHavens zijn reeds aangelegd in Oss, Niftrik en Cuyk. Tijdens de voorbereiding voor de verbetering van het Maas- Waalkanaal is ook het vroeger ge lanceerde 'plan onderzocht 'om eventueel een tweede verbinding tussen de Maas en de Waal .te schoppen. De verbetering van het Maas-Waalkanaal zou dan achter wege kunnen blijven. Dit plan voor een nieuw kanaal, in zeker opzicht een verlenging van het Amsterdam-Rijnkanaal, bleek minder aantrekkelijk. Met de thans voor ogen staande verbetering'van het Maas-Waalkanaal hangen, de volgende werkzaamheden "samen: Vervangingivan Hatertse en Graafse bruggen door nieuwe en bredere alsmede de bouw van een nieuwe Bukenburgse- brug. Vervan ging van de spoorbrug bij Grave en de 'bouw van sluizen bij Weurt en Grave. NA een inleidends bespreking over de afsluiting van een scheep en Poien In Den Haag Is dezer dagen volledige overeenstemming bereikt. Het ontwerp Is in feite een aanvulling op het uit 1924 daterende Nederands- Poolse handelsverdrag, waarin ook en kele bepalingen tot de zeescheepvaart voorkomen. Het thans overeengekomen verdrag beoogt een verdere ontwikke ling van de handeisscheepvaart tussen beide landen te bevorderen. Verder zal de overeenkomst bij moeten dragen in een ontwikkeling van de Internationale zeevaart op basis van de beginselen van vrijheid en non- discriminatie. Een gemengde commissie zal worden ingesteld welke tot taak zal hebben, mogelijke geschillen voort- vloelende uit de tenuitvoerlegging van het verdrag te bespreken en uit de weg te ruimen. Polen is na Rusland het tweed® land van het oostblok, waarmee een dergelijks overeenkomst tot stand komt. Voor Poien betekent het de eer ste scheepvaartovereenkomst met een Westeuropees land. - ■fff

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1970 | | pagina 1