M. A. Kolster:gewoon dienstverlening Eenheidsl adin Lumière-leider Van Doorn: bioscoop met tijd Publiek weet veel te weinig I m IlSMïiiiiffg iüsw Jubileumfeest Toni Boltini Rapport. over verpakking 1 GRAAFSTROOM f9| 1 e r k BOTTERDAM „We zitten met het buurt- en clubhuiswerk aan de grens van ons kunnen", zegt directeur M. A. Kolster van de Ka tholieke Stichting voor Gezin en Jeugd, een wat aangepaster naam voor het van ouds bekende Sint Franciscus Liefdewerk. Later in het gesprek, dat toch wel min of meer zijn wortels vindt in dé gerucht makende paniek uit april van dit jaar toen het gehele Rotterdamse club- en buurthuiswerk aan de noodklok hing en in een verder ver schiet alleen nog maar faillissementen dreigden, gaat de heer Kol ster nog verder: „als je mij in mijn hart kijkt, dan zou ik nog het Hefst zeggen: wij weten niet meer wat we nog met onze deskundig heid aan moeten, we zullen het samen moeten doen, samen moeten ontdekken wat het clubhuis voor de buurtbewoners kan doen." - So'n uitspraak zou alleen niet :o eerlijk zijn tegenover onze *igen mensen in het veld. Ze zijn met de staf van het centraal bu reau aan het Emmaplein druk bezig om na te gaan hoe het ver der moet met het clubhuiswerk, maar ik geloof dat zo'n stelling nu net wat te ver gaat". I I I melk heertijk boter vers kaas kostelijk i M. A. KOLSTER EEN rijk geïllustreerd boekje, getiteld „Unitised Trans port" heeft tot thema het ver lagen van de kosten door toe passing van het unit-load sys teem bij overslag. Het is ge schreven door J. I. Lamain, chef transport van de Rotter damse maatschappij voor vrachtvervoer D. Burger Zoon. S'U mmm iii ROTTERDAM „Terwijl de heren bij een pilsje voor de televisie zaten te kijken naar de cupwedstrijden, boden wij de dames hier in de foyer gratis koffie aan. Daar keken ze wel van op. Ik heb nu al een lijstje van de avonden, waarop Europaeupwedstrijden worden gespeeld. Ook daar heb ik weer plannen voor". Bedrijfsleider T. W. J. van Doom van het Lumièretheater pro beert zijn bioscoop bij de tijd te laten zijn. Hij bruist van ideeën en praat over dat publiek dat hij van de ene kant graag alle service wil verlenen, welke hij pas kan geven door een ander, klein, stukje publiek als een soort natuurlijke vijand tegemoet te treden. Een behoorlijke dosis psychologie, zakelijk.inzicht en technische kennis zijn de wapens om het gevecht om het behoud van dit stuk uitgaan. I „Het publiek weet zo weinig van een bioscoop af. Ik kreeg pas nog een jonge kerel hier die zonder kaartje was binnengeslo pen en die we eruit wilden zet ten. Hij zei toen tegen me: „De jeugd van Rotterdam heeft niks. Daarom kom ik zonder kaartje binnen. Dat lukt me bijna over al. Ik vind het waanzin dat je moet betalen. Dat geld moet he lemaal de wereld uit. Dan zou er minder narigheid in de wereld zijn", „Ja, maar in het stadion be taal je toch ook?". „Nee, want daar kom ik ook zo naar binnen". „Soms geef ik een portier een knaak en dan lukt dat best". „Dat is toch omkoperij?". „Toen had ik 'm. Hij moest er kennen dat-ie scheef zat. Maar diezelfde jongen .geeft wel f 1,10 voor een pilsje uit". OUVREUSE-VAK VAN ALLES EN NOG WAT WENSEN Hing versterkt Seatrain-vïoot PAGINA 3 2 ZAT.fiRiDiAiG 3! JUL! 19711 Fl r s, I™ Club- en buurthuiswerk heeft schoonmaak Voorlopig springen een paar feiten In het oog. Om te beginnen is dankzij üiet werk van gemeenteraad en wet houder Van der Ploeg het faillisse ment van in het bijzonder de Katho lieke Stichting voor Gezin en Jeugd wei afgewend. Sterker nog: de voor genomen sluiting van niet minder dan zes ciubhuizen om tot sanering van de gehele instelling te komen is nog niet nodig gebleken. Van over- heidszijde is zelfs enige druk uitge oefend om toch én geen geval tot een dergelijk harde maatregel over te gaan. Aan de andere kant komt het gehe le clubhuiswerk volledig op de hel ling. Misschien mag men niet zeggen, dat de financiële bemoeiingen van Se gemeente daar toe geleid hebben, maar zij hebben op hun minst de he le zaak in een stroomversnelling ge bracht. Het boterde allang niet meer zo best in het gehele club- en buurt huiswerk. Ook in de Katholieke Stichting voor Gezin en Jeugd was men via de vraag van de medewerkers of zij ook eens niet over het beleid mochten i w 1' K tlUf tiaMnHfmt 01S4S.24S meepraten tot het inzicht gekomen, dat club- en buurthuiswerk ook een zaak van de buurtbewoners ls. En op dat punt ontbrak er nog al wat De heer Kolster: „Mlsscihien wat zwart-wit gesteld, maar er ls zo'n statische toestand ontstaan, die zich nog het best laat samenvatten met clubjes draaien, eventueel een maat schappelijk werkster paraat om pro bleempjes op te lossen en op zijn best dan ook nog een crèche beschikbaar. De mentaliteit was zo van: we doen een aantal dingen en je kunt komen of je kunt weg blijven. En die instel ling kan nu natuurlijk niet meer. De mensen zijn mondiger geworden en zullen dat ln de toekomst nog veel meer worden. Bij de mensen van vandaag kun je niet aan komen met een curatieve zorg. Je zult ala beroepskracht hoog uit mee mogen, doen als het er om gaat problemen uit de wereld helpen. De tijd van beleid door beroeps krachten maken is voorbij. Nu is het de buurt èn de vakkunddgen, die sa men een programma zullen moeten opstellen. Dat betekent dan weer dat de functie van de clubhuisdirecteur heel anders wordt. Hij maakt samen met de buurt een werkplan en een begroting en zal dan bij een alge meen bureau zoals dit het geld bij elkaar moeten zien te krijgen. Met argumenten. En september van dit jaar zouden we zo al widen werken. De voor de hand liggende vraag is, wat er dan in de clubhuizen van de stichting zal (moet) veranderen? De heer Kolster zegt: „We moeten wel reëel blijven en geen wonderen ver wachten. De echte resultaten komen op de lange termijn als de buiten wacht werkelijk kans ziet zijn in vloed op het beleid uit te oefenen. En of het werkterrein veranderen zal? Ja, we zijn tenminste zo ver dat wij ons bezinnen op wat we eigenlijk aan het doen zijn. Was het vroeger dat we zeiden: hier zijn we, kom naar ons toe, nu zijn we zover, dat we durven te zeggen: we zijn er nog, kunnen we misschien iemand ergens mee van dienst zijn?" Veel later in het gesprek wanneer naar de boodschap gevraagd wordt, die de Katholieke Stichting voor Ge zin en Jeugd op dit moment heeft, ;zegt de heer Kolster: „We willen de mensen, die -de clubhuizen bezoeken en de beroepskrachten, die er werken op één vlak brengen. De beroeps krachten hebben een deskundigheid, maar de bezoekers hebben ook des kundigheden. De stafleden van het clubhuis zijn zeker rdet de totale des kundigen, die het weten. Waar ik dan persoonlijk naar zoek is hoe ln een organisatie als de onze de mogelijk heden van onze deskundigen en van de bezoekers zo verantwoord moge lijk ten goede komen aan de gehele bevolking. We willen af van de ima go, van dat zeer traditionele beeld van die clubhuizen die maar pro grammaatjes afdraaien. Wat de pio niers gedaan hebben (lees: pater Kwanten) was geweldig. Nu staan we echter voor de taak aan dat alles werkelijk gevolg te geven, het werk aansluiting te geven op de nieuwe tijd". In de gesprekken binnen het kader van de stichting staat het woord dienstverlening op dit moment sterk voorop. Of om met de heer Kolster zelf te spreken. „Ik voel mij wel ver want met Albert Heyn, waarover ik pas nog een verhaal heb gelezen. Hij heeft zijn zaak helemaal op de consu ment afgestemd. Hij wil dienstbaar zijn. Zo zie ik het voor dit bedrijf (want dat zijn we voor de wet, we moeten zelfs een ondernemingsraad oprichten omdat we meer dan 10(1 werknemers hebben) ook dienst baar zijn"'. Het boekje is onlangs verschenen bij de Unit Load Council te Oslo en berust op de eivaringen van de aangesloten maatschappijen over de afgelopen 20 jaar, waarin het „mo derne vervoer tot een waanzinnige race van het ene knelpunt naar het andere" en handkracht tot „de duurste vorm van energie" gewor den is. Door het omhoog schietende ar beidsloon is het van vitaal belang geworden het overladen van goede ren te mechaniseren bij elke scha kel in de keten van het vervoer, vanaf het fabrieksmagazijn. per vrachtauto, trein, schip en vliegtuig naar de detaillist of het warenhuis in overzeese gebieden. Op die weg kan het voorkomen, dat de goede ren 12 tot 16 keer overgeladen moe ten worden en het arbeidsloon daarvoor kan meer dan 60 pet. van de totale kosten uitmaken. Het antwoord hierop is de unit- load, zegt de heer Lamain. Hieron der verstaat hij een colio van exac te afmetingen, vorm en sterkte, die voordelig met een mechanische standaard-uitrusting kan worden verwerkt. Hij toont verder aan hoe dozen, in karton verpakte artikelen, zakken en drums van al of niet aan bederf onderhevige waren op pal lets van goede constructie of platte laadborden opgestapeld kunnen worden voor een. vlug en veilig vervoer over de gehele wereld. Zelfs grote containers of de bakken van kangoeroeschepen kunnen economischer worden aangewend, indien ze d.m.v. een vorkheftruck met unit-lading worden volge- stuwd. Bakstenen, bulbijzer, schuitjes, chemicaliën, verf, houten wandpla ten, spijkers en electromotoren, al les kan goedkoper en gemakkelij ker worden overgeladen, Indien men ze bij elkaar zet op pallets en met plastic folie overtrekt, 'vast plakt of afdekt, een folie dat bij verhitting krimpt en zich om lading en pallet samen vasthecht. Deze methode, de krimpfolie verpak kingsmethode, is als verpakking voor elke vorm te gebruiken, zelfs bij dakpannen en sanitair aarde werk. Maar standaardisatie is een eer ste vereiste, vooral wat de pallets betreft. De afmetingen van vracht auto's en treinen worden bepaald door de breedte van tunnels, wegen en spoorwegen en men mag aanne men, dat ze zo blijven. Derhalve dienen de pallets aangepast te wor den en de beste standaardmaat er voor is 1000 x 12"00 mm, omdat der gelijke pallets zowel in de lengte ais in de breedte of gecombineerd deels in de lengte en deels in de breedte in de .meeste huidige voer tuigen passen. Zakken van polytheeu zijn" goed koper en schoner eti bieden een be tere bescherming dan jute, zakken. Chemicaliën kunnen in palletdozen worden vervoerd, zodat ze dichter op elkaar kunnen worden gestuwd. Ook kan men gebruik maken van zakken van zeer grote afmetingen, met een inhoud van Pf:2 m3, (zie foto). De jongste ontwikkelingen in de toepassing van krimpfolie wor den beschreven. ''1' L- ut - J 'f.c- a-u' f», Li wl t 3-i 3_ J.i. li mfS"T n/*' V jm. tem Km mm -i fi.1 r.%j --j v i tBjwyim „M.V 4 T" h hi?f !j L 1 tftjr h&iVv T. '3 4-t' r.S# MattgSHBSMfflaB 5sj23§6&! n'S-'rSnrH ?j» 'v3 -—T-msgMj «L rfcinA-. id- V-hr - ''j pul''- I f Het bioscoopbedrijf draait om het publiek, om de films die worden aan geboden, maar ook om de entourage. Het is ondoorzichtig, want de heren van de Nederlandse Bioscoopbond la ten niet graag het achterste van hun tong zien. De simpele, alledaagse, fflaar onbekende ervaringen van een bioscoopbedrijfsleider die het klappen van de zweep kent, wijzen al op een enorm tekort aan voorlichting aan net publiek. „Een jongen hier die ik op zijn nummer had gezet wilde na afloop met me vechten. Ik- heb hem toen meegenomen naar de lege zaal vol rommel. Ik heb hem ook ergens de opslagplaats latenn zien van vernielde fauteuils. Zo'n reparatie kost tussen de 25 en 35. En jullie betalen 2,25 Per plaats, zei ik. Daar had-ie nog nooit aan gedacht. De mensen weten gewoon niet wat er tot zofti bioscoop aan de hand is". Het publiek: „Dat is enorm ver anderd. Vroeger was men echt een avondje uit. De'jongen liet een meisje voorgaan. Nu komt hij het eerst bin- ben en de jongen houdt nog geen deur voor haar open. Het meisje zegt dat ze haar jas uit wil doen, maar de jongen vraagt daar niet yeer naar. Ik heb wel eens gedacht hat da n^isjes tegenwoordig voor de jongens betalen. Maar dat had ik verkeerd begrepen. Omdat de jongens van die strakke broeken dragen, kun nen ze er geen portemonnaie in be waren. Vandaar dat die in de tas van de meisjes verdwijnt", De portier: overbodige man, die alleen maar fooien incasseert, zeggen ze. „Elke cassa zit in een tochthoek zodat elk papieren bankbiljet dreigt weg te waaien. Hij zorgt ervoor dat dat niet gebeurt. Maar voor alles di rigeert hij het publiek in flink tempo naar binnen. Hij vraagt of groepjes bij elkaar horen zodat ze bij elkaar komen te zitten. Maar hij geeft ook inlichtingen en zorgt dat bijvoorbeeld doktoren, verloskundigen of ver pleegsters op kunnen worden geroe pen, We hebben naast het projectie scherm een rood of groen licht dat gaat flikkeren als er iemand plotse ling weggeroepen wordt. Dat kan zo'n dokter van tevoren afspreken. Ook daar bemiddelt de portier. De ouvreuse, iemand die als een soort goed geklede slavin aan haar meesters diensten bewijst, zeggen ze. „Ouvreuse zijn Is een vak. Ze moet er goed uitzien en met publiek kun nen omgaan. Ze moeten snel in de pauze kunnen serveren. Dat is cgk de reden waarom wij maar één soort bier verkopen en een ijsje van één prijs. Anders gaat het publiek zoeken en dat duurt te lang. Geen zakjes chips die kraken, wel pinda's in ge luidloze zakjes. Geen kauwgom die plakt. Ik let er op of -de koffie goed is. Dat kun je na de pauuze zien: als de kopjes half vol staan, is ie niet goed geweest. Dat kan natuurlijk niet. Bij een jeugdfilm moeten ze veel kleingeld als wisselgeld bij zich heb ben. Ook aan het eind van de maand bij films voor achttienjarigen. Op an dere dagen moeten er guldens en briefjes van 5 als wisselgeld zijn bij films boven de achttien. Stroopwafels zijn een rage. Dat komt omdat er steeds meer van buiten komen of met brommers van langere afstanden. Dan hebben ze meer honger. Koeken laten ze voor de helft liggen. Daar houd ik niet van. Ik zou hier wel het-dogs willen verkopen, maar geen kroketten. Die ruik je teveel. Maar ouvreuses zijn moeilijk te krijgen. De jongeren willen van vrij dagavond tot zondagavond vrij heb ben. Schakel je dan weekendkrachten in, dan klagen de vaste ouvreuses te recht dat juist die profiteren van de fooien die tijdens de weekenden veel groter z'jn dan door de week. Bedrijfsleider, een man van onbe stemde opleiding die filmpjes kan kijken en verder elke ochtend vrjj heeft, zeggen ze. „Met deze warmte moet ik er elke dag zijn van half tien 's morgens tot twaalf uur 's nachts. Bovendien moet je kunnen invallen voor de operateur die met een gezwollen kaak naar de dokter moet tijdens de voorstelling, voor een garderobejuffrouw die er niet is, een caissière of iemand die koffie zet. Want het publiek is onge duldig. Als het bij de televisie hapert, gaan de mensen een kop thee drin ken. In de bioscoop beginnen ze me teen te fluiten. Binnen de dertig se conden moet een storing verholpen zijn. In Lumière draait de laatste de Fu- nèsfilm. „Het Rotterdamse publiek lacht graag. Maar er zijn niet zoveel lach films. Als het publiek een westem ziet vol actie, hoor je ze niet. Maar het is mis als de actie pas in het laatste half uur komt of in het begin en dan niet weer. Dan gaan ze zich vervelen. Bij films boven de achttien, gangsters en sexfilms moeten we op extra bierverkoop rekenen. Bij lief- desfilms waar de paartjes op komen, schenken we veel koffie. Bij alle-leef- tijdenfilms doen de goedkope con sumpties het vooral zoals drop, pe permunt, fruitrollen en ijs. Daar moet je met je inkopen rekening mee hou den, ook bij lange films waarin de pauzes uitlopen. De jongens waar je het meeste last van hebt komen in groepjes van acht of twaalf. Die hebben vaak de hele dag dat lawaai van de fabriek ln hun oren gehad en schreeuwen van jewelste. De meesten ken je wel. Die mogen we ook de toegang weigeren. Ze knoeien ook graag met de leeftijden. Dat gaat altijd zo: de jongen die achttien is, koopt de kaartjes, de rest volgt. De laatste heeft dan meestal een grote zonnebril op en rookt een sigaretje. Als je die dan vraagt naar zijn ge boortedatum raakt hij vast. Ik heb eens een stel gehad dat vertelde twee broers te zijn van boven de veertien. De ene was op 13 maart geboren, de andere zei: „op 23 april" van datzelf de jaar. Toen ik vroeg of .ze dan twee moeders hadden, begrepen ze het niet. Ze kwamen er niet in. Gastarbeiders zeggen je graag goe dendag, vooral als je wat Spaans of Italiaans tegen ze spreekt. Daar heb ik nooit last mee. Ze zeggen „adios" of ..arrivcderci" als ze weggaan. Als we eens mensen weigeren om dat ze aangeschoten of agressief zijn, doen we dat alleen om het andere deel van het publiek service te bezor gen. Ik zorg altijd in de buurt te blijven van zo'n ploeg herrie schoppers. Als ze de trap op gaan of naar het toilet, ben ik altijd net even in de buurt. Siechts een enkele keer moe ten we de politto er bij halen. We kunnen het meestal zelf -wel redden, niet met de harde hand. Ik hoorde laatst dat zo'n schreeuwerd te horen kreeg: „Hé, Willem, kom eens hier". Toen hij het in de pauze nogal bont maakte, sprak ik hem ook met „Wil lem" aan. Hij was zo verbouwereerd dat ik hem precies kon vertellen wat ik wilde en dat nam-ie nog aan ook. Nee. als ze weten dat er op ze gelet wordt, heb je er geen moeite mee. Met de meisjes hebben we nooit last. Er zijn twee van die we kennen, die achter de jongens aan zitten. Die ge ven de ouvreuses dan wel een onge vaarlijke plaats. Wat te doen om de bioscoop aan trekkelijker te maken? „Ik zou er wat meer sfeer in willen brengen. Ik heb in Spanje en België gezien dat ze bijvoorbeeld een sherrybar inbouw den. Daar kunnen de bezoekers dan van te voren even gezellig zitten. Ik heb al wat plantenbakken laten neer zetten en grote zitbanken in plaats van tafels en stoeltjes. Dan kunnen de groepjes elkaar beter vinden. Kin dermatinees gaan moeilijk omdat we vaak met filmeontracten vast zitten. Maar in Rex bijvoorbeeld lopen ze geweldig, bij verjaardagspartijtjes of zo. Die matinees zijn zalig. De kinde ren klappen al ais het licht langzaam uitgaat. Voor alles moet er service verlening zijn". Het bioscoopbedrijf is ondoorzich tig. Het speelt zich niet in de open baarheid af. Er zitten veel kneepjes in die het tot een echt vak maken dat moeilijk in urentellerij is onder te hrengen. En de tijden veranderen, goals het publiek verandert. „Toen ik nog in Metropole Den Haag werkte, kon de cassière elke week vijftig plaatsen reserveren voor de vaste klanten die allemaal hun vasle plaatsen hadden. Daar kreeg ze dan twee kwartjes extra voor. Die begon de dag zo al met ƒ25 of 35 gulden. Ook Drees sr. had zijn vaste plaats op het balcon..." ROTTERDAM Van 19 augustus tot 9 september zal het Circus Toni Boltini weer in Rotterdam zijn. Boltini reist nu een kwart eeuw door West-Europa en naar aanleiding van dit jubileum is er een speciaal jubileumprogramma. Verder is de ge hele outillage zowel tent als fa- Cade helemaal vernieuwd. Circus Toni Boltini zal aan de Hof dijk staan er er zullen elite middag en avond voorstellingen zijn. BE Unit Load Council te Oslo Noorwegen, heeft kortgelede- een rapport samengesteld betref fende^ de tegenwoordige en toe komstige rol van houten kisten als verpakking voor te verschepen goe deren. Het doel van de studie, uitge voerd door Industrikonsulent A.S. te Oslo, in samenwerking met Car gopack te Hamburg, was om vast te stellen welke besparingen op het gebied van produktie, transport en verscheping verkregen konden worden door het ontwerp van de tot nu toe gebruikte kisten zodanig te wijzigen dat zich minder ver voersproblemen voordoen. De mo gelijkheid om beschadiging van da goederen door deze methode te ver minderen, werd tevens onderzocht. Het rapport bevat feiten, "statis tieken, ontwikkelingsdetaüs en af beeldingen van de nieuwi ontwer pen en voorbeelden van specifieke besparingen in de praktijk. Volgens het rapport zijn ruimtebesparingen mogelijk van 510 pet. terwijl ma- teriaalbesparingen zeifs 20 pet. of meer kunnen bedragen. Uit een ty pisch voorbeeld blijkt dat een kist voor middelzware machines zodanig gewijzigd kan worden dat het ver plaatsen en vervoeren geheel op mechanische wijze kan plaatsvin den waarbij een besparing van 11 pet. op materialen en 10 pet. op het totale volume wordt v erkregen. DOOR .Seatrain is onlangs een containerschip in de vaart ge bracht op de aanvoerdienst van De nemarken, Zweden en Noorwegen naar Bremerhaven. Hiertoe werd besloten ter verkrijging van een grotere containercapaciteit, die be nodigd is voor de toenemende con- tainerladingen, die vanaf Scandi navië via de transatlantische con- tainerdienst verscheept worden. Het nieuwe schip biedt een transportcapaciteit van 72 contai ners van 40 ft. Ket ms Ring kwam in Helsingborg in de vaart en de dienst wordt volgens tijdcharter onderhouden. De ms Birka wordt hiermee op deze routes vervangen, en er wordt een wekelijkse dienst onderhouden van Bremerhaven naar Kopenha gen, Helsingborg, Gothenburg, Oslo, Kopenhagen en terug. De introductie van het ms Ring is do laatste ontwikkeling in de ge plande uitbreiding van de rederij - capaciteiten. Seatrain verzorgt nu ongeveer 15 procent van het totale containertonnage transport op de Noord-Atlantische oceaan.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1971 | | pagina 1