GAB-directeur A.J. de Jong:
Feijenoord en
favorieten van oudste
inwoonster
Altijd vraag naar
loodgieters en
elektromonteurs
TV-cofflmentaar
Vr achtenmarkt
sterk gedaald
fclV#
Ontmaskering
Prijswinnaars
Piet Smit
Embassador
Eclio
Haven
Gastarbeiders
Sluitingen
Omscholing
Verjaardag
P
Itf,#* J..
fl 4
OE ROTTERDAMMER
PAGINA 3
ZATERDAG 22 JANUARI 1972
Niet erg enthousiast over
situatie werkgelegenheid
RO fTERDAJU, j.Wij staan wat tussen werkgever en werk
nemer in. Onze moeilijkste positie is die van tussenpersoon tus
sen twee partijen die op vrijwillige basis met ons moeten samen
werken. Want daar gaat bet om." Zeer voorzichtig omschrijft de
directeur van het Gewestelijk Arbeidsbureau district Rotterdam,
de achtenvijftigjarige heer A. J. de Jong de problematiek waar
voor bij en zijn honderdentien medewerkers op de vijf verdie
pingen hoge kantoorflat aan de Schiedamsevest staan.
Bijna dagelijks zijn er berichten over bedrijfssluitingen en in
krimpingen van fabrieken en bedrijven. Hij meet zichzelf een bij
na Spartaanse mentaliteit aan waardoor hii de zaken kan blijven
overzien. Met zijn adjunct-directeur, de cl rfënvijtigjarige J. G.
Schumacher houdt hij hij de met de dag toenemende werkloos
heid bet hoofd zoveel mogelijk koel.
Aan een prognose over een nog
groter aantal werklozen in Botterdam
jan nu waagt hij zich niet. Het blijkt
een delicaat onderwerp te zijn dat
niet tot zijn stiel behoort maar tot
dat van het Directoraat voor de Ar
beidsvoorziening. Toch moet hij een
oordeel op tafei kunnen leggen omdat
hij niet gisteren in dienst is gekomen
bij het arbeidsbureau. Met de nodige
fierheid meldt hij: Ik doe dit werk al
zesendertig jaar. Ik heb ongeveer in
het heie land gezeten. Tien jaar ben
ik directeur. Vijf jaar in Dordrecht,
anderhalf jaar in Den Haag en nu
drieëneenhalf jaar in Rotterdam,
werkloosheidswet en heeft de werklo
ze een recht en is het geen gunst.
Hij is bereid toch een relatie te
leggen tussen de jaren dertig en nu.
„De werklozen hebben vandaag ten
minste een redelijk bestaan. Toen
was het overal brandhout". Hij wijst
er op dat vergeten wordt dat we een
tijd gehad hebben waarin de werken
de mensen aan elke vinger tien ba
nen kon krijgen. Dat is voorbij.
Iemand die een goed beroep
heeft zoals bijvoorbeeld een metaal-
draaier zit vrijwel nooit zonder werk.
Hij probeert ieder die het geloven
wil optimistische geluiden over be
trekkelijke werkloosheid in Rotter
dam als een echo te laten weerklin
ken, maar wat dieper met hem over
het onderwerp sprekend blijkt hij het
voor dit jaar althans ook niet hele
maal te zien zitten. Relatief gezien is
het allemaal juist. Maar alles is nog
relatiever ais je geen baan kan vin
den. In bepaalde bedrijfstakken is er
altijd vraag en aanbod. Er is altijd
meer vraag dan aanbod naar bijvoor-
De teruggang van de werkgelegen
heid in de haven wijt hjj aan de ver
beterde vervoersmethoden. „Mis
schien", zegt hij, „is de oorzaak een
conjuncturele, maar er is ook een
structurele ontwikkeling aan de gang,
die niet helemaal gunstig werkt. Dat
zal nog doorgaan. Op een miljoen ton
zijn meen ik op het ogenblik nog
maar duizend man nodig". Over de
toekomst van de havenarbeider
maakt hij zich geen zorgen.
Directeur De Jong ziet een aanwij
zing dat het in Rotterdam met de
/tvKk-WvC
eens om gevraagd. Ze zijn niet duur.
„Wij hebben er een markt voor".
beeld loodgieters en elektromonteurs.
Bij het G-A3.-Rotterdam is er voor
deze beroepstakken zelfs een wacht
lijst omdat deze vaklieden zoveel ge
vraagd worden.
Maar hoe staat fiet in het algemeen
met de werkgelegenheid in Rotter
dam? In december 1970 waren er 2296
mannen en 437 vrouwen, die via het
GAB. naar een job zochten. Een jaar
later, hoewel een maand geleden, wa
ren dat 5055 mannen en 627 vrouwen.
Hoeveel werkgevers hebben in die
lijd via het G.A.B. om personeel ge
vraagd?
Eind 1970 zocht het G.A.B. 8325
mannen en 2824 vrouwen om de aan
geboden banen te vullen. Maar in de
cember van het afgelopen jaar moes
ten zij slechts 4808 mannen en 1788
vrouwen opsporen. Alle cijfers zijn
binnen een jaar bijna gehalveerd,
wat zelfs in de ogen van de meest
ondeskundigen een behoorlijke stag
natie in de werkgelegenheid oproept.
De cijfers, zelfs die in Rotterdam, lie
gen er niet om. Hoewel men elders
hoort dat het angstbeeld van de jaren
dertig ook in Rotterdam stof tot ge
sprek is beweert de heer De Jong dat
er in Rotterdam niet over gesproken
wordt. In de jaren dertig waren er
vierhonderdduizend werklozen over
hot hele land tegen nu honderdvijf
entwintigduizend. De gehuwden kre
gen steun. De ongehuwden kregen
niets. Nu hebben we een
werkloosheid allemaal wel meevalt in
het feit dat de ambtenaren van het
Rotterdamse G.A.B. hun werk goed
aankunnen. Af en toe staan er
's-morgens enige tientallen mensen
voor de deur aan de Schiedamsevest
te wachten. Vaak komt dat niet voor,
aldus de heer De Jong. Een enkele
keer gebeurt het dat mensen een uur
of vijf kwartier moeten wachten
voordat ze geholpen worden. Tussen
half tien en half twaalf komen de
meeste. De piek ligt rond half elf.
Zijn er wel mensen zonder werk
die het de bemiddelingsambtenaren
moeilijk maken omdat zij per se
werk willen? Op deze vraag reageert
de heer De Jong onmiddellijk met
een „Was het maar waar!".
Druk op de ambtenaren om werk
zou hij graag willen zien toenemen.
Het gebeurt naar zijn zin te weinig.
Een enkele keer komt het voor dat
iemand zegt „als ik in vredesnaam
maar werk heb". Dat komt zelden
voor hjj jongere werklozen. Van de
genen, die om bemiddeling voor een
baan voor de loketten verschijnen en
die enige druk uitoefenen op de be
middelingsambtenaren zijn de
meesten tussen de veertig en vijfen
zestig jaar oud.
Bij vijfenzestig houdt het niet op.
Met enige geestdrift in zijn stem zegt
directeur De Jong dat zijn bureau
ook bemiddelt voor werk voor vijfen
zestig-plussers. Daar wordt nog al
Van de werklozen in Rotterdam is
een deel gastarbeider. Het percentage
Nederlanders is 2,6 procent. De bui
tenlanders die in de werkloosheids
wet vallen vormen een percentage
van 3,5 procent. Veel verschil is er
dus niet. Er wordt geen enkel onder
scheid gemaakt tussen Nederlanders
en buitenlanders, die officieel in Rot
terdam werken. Nadrukkelijk ontkent
directeur De Jong dat er enig verschil
wordt gemaakt zoals sommigen wel
willen beweren.
Als een buitenlander wordt ontsla
gen tenzij hij een kortlopend con
tract heeft heeft hij recht- op be
middeling.' Er zit een maar aan. Want
«-.volgens de GA.B.-directeur zal een
w.erkgever nu hij gemakkelijker een
Nederlander in dienst kan nemen
minder snel een contract met een
buitenlandse werknemer verlengen.
Uit de praktijk van de laatste maan
den is intussen gebleken dat mensen
geen baan accepteren als het salaris
ver beneden het vroegere salaris,
uitsluitend omdat ze niet stil willen
zitten. Wel zijn sommigen geneigd
met iets minder genoegen te nemen
dan ze voorheen verdienden. En ze
gaan zeker niet aan een baan begin
nen waarvoor minder betaald wordt
dan het bedrag van de werkloos
heidsuitkering.
De mensen in bedrijven boven de
zestig hebben de speciale aandacht
van het G.A.B. „Het mag geen ver
kapte vervroegde pensionering wor
den. Dat willen werkgevers nog wel
eens proberen bij inkrimping van
personeel. Er zijn ook bedrijven die
bij inkrimping ouderen ontslaan
maar voluit tot hun vijfenzestigste
blijven betalen. Dat is elegant".
Wat de jongeren aangaat is het
G.A.B. vaak eerder op de hoogte van
een aanstaand ontslag dan de betrok
kene. De heren De Jong en Schu
macher vinden dat een moeilijke
zaak. Zij staan de gedachte voor dat
een werknemer zo snel mogelijk moet
•Leerlingen van de lagere school ko
men regelmatig naar het voorlich
tingscentrum van het G.A.B. zonder
veel weet te hebben van werkloos
heid. Integendeel, op de foto kijken
zij naar poppen, die een beroep voor
stellen. Het is moeilijk kiezen of je
kapster, journalist of loonadministra-
teur wil worden.
weten waar hij aan toe is dan bestaat
er voor het .GA.B. de mogelijkheid
hem niet werkloos te laten worden.
Wat verlangen de ambtenaren, in het
bijzonder de directie van het G.A.B,
van de mensen met wie zij té maken
hebben? Directeur De Jong: Geen
pressie. Vrijheid-blijheid. En vooral
graag begrip.
De bedrijven zijn sinds fc_, begin
van de recessie en de toenemende
werkloosheid kieskeuriger geworden
in het kiezen van personeeL De voor
keur blijkt uit te gaan naar de jonge
ren. Dat is een beetje triest voor de
ouderen. Vanuit het standpunt van de
werkgever gezien vindt de heer De
Jong het begrijpelijk. Het zijn de be
kende gronden waarom die voorkeur
bestaat: verzekeringszaken, ziekterisi
co's kleiner en de jongeren zijn ge
makkelijker in te passen in een be
drijf. - Het moeilijker aanpassen van
een-oudexe geldt niet voor-een tim
merman of een metaaldraaier van
vijftig. In deze handvaardlgheidsbe-
roepen zijn nauwelijks problemen.
Aar. de werkloosheid zitten vele
aspecten. Een daarvan is het omscha
kelen op een ander beroep of anders
gezegd herscholing. Er wordt een re
delijk gebruik van gemaakt. Ket
Centrum Vakopleiding (met een fi
liaal) van het Rotterdamse GA.B.
heeft een capaciteit om tegelijkertijd
ongeveer tweehonderdzestig man via
snelle cursussen in een andere rich
ting te duwen. Er is vrij grote be
langstelling voor, maar voordat een
cursus begint zijn er rjjj een voorse
lectie al zoveel afgevallen. Bovendien
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM „U bent te
laat. U heeft een standje ver
diend!". Dreigend zweeft haar
wijsvinger in onze richting. Aan
het woord is Rotterdams oudste
inwoonster: mevrouw J. Leeu
wenburg-Hordijk, die maandag
105 jaar hoopt te worden. Deze
hoogbejaarde vrouw, die op 24
januari 1867 in Charlois werd
geboren, woont bij haar schoon
zoon aan de Beijerlandselaan 48 b.
Even kras als deze bestraffende
uitlating over het verdiende
standje is haar vitale verschij
ning: slechts met moeite kan men
zich indenken oog in oog te staan
met een 105-jarige.
Mevrouw Leeuwenburg beschikt
nog over een uitermate goede gezond
heid.
„Alleen m'n gehoor wil niet meer zó
best" zegt ze verontschuldigend,
wanneer we naar haar gezondheid
vragen.
Rotterdams oudste inwoonster heeft
twee belangrijke favorieten: voetbal
club Feijenoord en de t.v. star Lucy
Ball.
En wanneer de televisieprogramma's
op een avond het bekijken niet waard
zijn en ook op sportgebied niets te
beleven valt, dan is er nog altijd wel
tijd voor een fris spelletje klaverjas.
En het moet gezegd worden, dat de
kleinzonen veel moeite hebben om het
van hun grootmoeder niet te verlie
zen.
Van haar echt kinderen, die zij
heeft groot gebracht, heeft mevrouw
Leeuwenburg er zes overleefd.
Ook haar oudste zoon, die vieren
zeventig jaar werd, is enige tijd gele
den overleden. Alhoewel ze meer dan
vijfendertig kleinkinderen heeft, kan
ze zich nog precies namen en ver
jaardagsdata herinneren.
Bijzonder geïnteresseerd is Rotter-
zijn er ook hier mensen die het op
het laatste moment laten afweten.
Directeur, De Jong laat weten dat
er duizend-en-een mogelijkheden
als was het een sprookje zijn voor
bedrijfsscholing. Za zijn er bijvoor
beeld kansen om van het G.A.B. een
studiebeurs te krijgen. En dan de
trots van de heer De Jong: Nog bijna
geen van de door ons geschoolde
mensen is werkloon'geworden. Vorig
jaar voltooiden 199 cursisten in de
metaal en 32 in de bouw hun om
scholingsstudie.
Hoewel hij tevoren gezegd
heeft geen prognose te willen
geven over de ontwikkeling in
de werkloosheidssituatie ont
valt directeur De Jong aan het
eind'van het gesprek dat hij 'niet
vreselijk enthousiast is over de
situatie'. 'Wij bieden passend
werk aan en maken van een kok
geen havenarbeider en van een
havenarbeider geen kok.' 'Het
is duidelijk', besluit hij, 'wij zit
ten hier niet alleen te registre
ren.'
O
De Kluizenaar van Laela, een
NCRV-documentaire van Henk. Mo
ei: el over pater Piet van der Ven en
zijn leprakolonie in Tanzania was in
de eerste plaats een bittere aanklacht
Het is eigenlijk verschrikkelijk dat
zo'n uitzending nodig is, en dat er
vrijdagavond banken open moeten
blijven waar we wat geld naar toe
kunnen brengen om de vijftien mil
joen leprapatiënten te helpen. De
grote waarde van Mochel's film was
de ontmaskering in die ene zin van
dokter Van der Ven: Lepra is een
arme-mensen-ziekte; als het een rij-
ke-mensen-ziekte was, zou er wel
eerder veel meer geld in research zijn
gestoken om een middel te vinden te
gen knobbelmelaatsheid. Je moet er
voor betalen dat je arm bent, zei hij
ook nog.
Stichting wereld Lepradag Neder
land, Den Haag giro 343600. Daar
kunt u geld storten.
Hier en Nu sprak met minister Ne-
lissen, die minister-president Bies
heuvel verving. Van hem werden we
niet veel wijzer. De regering zou een
goede kans verknoeien als ze dat we
kelijkse kwartiertje voor de televisie
regelmatig misbruikt door in mooie
volzinnm niets te zeggen. Sr kunnen
natuurlijk best vragen gesteld wor
den waarop de minister-president of
diens vervanger geen antwoord kun
nen geven, maar laten ze dan zeggen
waarom dat niet kan. Zinnen als: Het
is nog niet opportuun daar nu concre
te mededelingen over te doen en an
dere formules zouden achterwege
moeten blijven.
dams oudste in haar meer dan twintig
achterkleinkinderen, waarvan ver
schillende uitgevlogen zijn naar Ame
rika en Canada.
Mevrouw Leeuwenburg, die al ne
genendertig jaar weduwe is, heeft
met een onderbreking van 1880 tot
1894 steeds in Rotterdam gewoond.
Het belooft zondag, wanneer haar
verjaardag gevierd wordt, bijzonder
druk te worden!
Zeker meer dan tachtig familiele
den, vrienden en belangstellenden
worden dan 'verwacht en men heeft
dan ook maar voor alle zekerheid een
zaaltje afgehuurd.
Ook de echtgenote van Rotterdams
eerste burger, mevrouw Thomassen,
hoopt de oudste inwoonster van de
Maasstad te komen gelukwensen. En
wat mevrouw Leeuwenburg zelf van
het, bereiken van deze enorme mijl
paal vindt:
„Ik hoop nóg maar een poosje te
mogen blijven leven. Ik vind, dat we
het zó goed hebben!"
Christelijke Schoolvereniging
Vdndelweg 87-89, R'dam-Centrum
INSCHRIJVEN VAN
NIEUWE LEERLINGEN
uw kind gaat niet op in da massa
gelegenheid tot overblijven-
«goed bereikbaar met openbaar vervoer
Voor oriënterend gesprak en/óf
documentatie:
BASISONDERWIJS hoofd hr. B. RWeistra
MESJESMAVO W.010-1407S3
directrice me|. G. J. Schteuder
48X.010-1341S8
De prijswinnaars van de puzzel
uit ons Zondagsblad van 15 ja
nuari zijn: A. Wielard, Meerdijk
14, Rotterdam-2S ƒ10; C. ten Ka-
te, Van Goghlaan 46, Fapen-
drecht, ƒ5; F. Slingerland, Biezen
3, Boskoop 5.
TJE slechte vrachtenmarkt, zo-
wel in de kustvaart als in de
grote vaart, heeft volgens de Rot
terdamse scheepsmakelaar „Super
vision" het vorig jaar geleid tot een
sterke daling van de prijzen voor
tweedehands schepen. In 1971 wer
den slechts 37 Nederlandse kust
vaartuigen naar het buitenland
verkocht. Dat is ongeveer de helft
van het aantal in 1970. Het aantal
kopers van Nederlandse kustvaar
tuigen is zeer klein, terwijl het
aanbod toeneemt. Het bureau ver
wacht, dat door het achterwege
blijven van hogere vrachten dit
aanbod nog verder zal gaan stijgen.
Er is het vorig jaar in de Neder
landse kustvaart nauwelijks sprake
geweest van vlootvemieuwing door
nieuwbouw of aankoop. Bleef in
1970 het totale tonnage nog op peil,
het vorig jaar was er een duidelijke
vermindering waar te nemen, Het
aantal schepen en derhalve de
werkgelegenheid in de kustvaart
nam in 1970 belangrijk af, aldus
„Supervision".
Voor grote-vaartschepen is de
markt in 1971 eveneens zeer scherp
"gedaald. Een sterk verslechterde
vrachtenmarkt, gepaard gaande
met een betrekkelijk grote oprui
ming bij de lijnrederijen waren
daar de oorzaak van. Ook de valu
ta-onrust heeft hierbij een belang
rijke rol gespeeld, aldus „Supervi
sion". Vooral de conventionele
schepen van 10.000 tot 12.000 ton,
gebouwd in de jaren 1946-1960, zijn
aanzienlijk in waarde verminderd.
Voor zeer grote tankers werden
het vorig jaar nog hoge prijzen ge
boden. De oorzaak daarvan was het
geringe aantal schepen dat beschik
baar kwam voor verkoop.
TJET passagiersschip dat bij de
scheepswerf Piet Smit jr. in
Rotterdam in aanbouw is voor Tra-
fa.' ga r-house, een groot consortium
dat de Cunard-rederij heeft over
genomen, heeft nu al een naam ge
kregen. In tegenstelling tot de Cu-
nard Adventurer, het zusterschip
dat bij de Rotterdamse Droogdok
Maatschappij is gebouwd, is er
geen prijsvraag aan te pas gekomen
om het tweede vaartuig aan een
naam te helpen.
De Cunard rederij brak met de
Adventurer met een jarenlange
traditie door af te stappen van de
traditionele Cunardnamen. Nadat
de naam Cunard Islander was ver
worpen is uiteindelijk de keus ge
vallen op Cunard Embassador, on
der welke naam het schip eind
maart te water gelaten zal worden.
Wie als doopster zal optreden is
nog niet bekend. Bij de fusie tussen
Cunard en Trafalger-house zijn
nogal wat topfunctionarissen uit de
Cunard-directie van het toneci ver
dwenen. Zo zal de komende stapel
loop bij Piet Smit niet bijgewoond
worden door Lord en Lady Man-
croft. Lady Mancroft doopte de Cu
nard Adventurer.
Bij die gdegenheid merkte zij op
de motor adhter het project van
Overseas National Airways geweest
te zijn. ONA deed de belangen over
aan Cunard: Trafalgar-house lijkt
de laatste stap om tot een mam
moet-concern te komen.
T-TET grootste schip dat ooit op
de Verolme-werf in Heusden
werd gebouwd, de ruim 26.000 ton
d.w. metende bulkcarrier „Pega
sus", die zaterdag jl. in de nieuwe
stapelloophaven te water ging kan
door vorst deze week niet naar de
Verolme Machinefabriek in IJssel-
monde worden veTsleept.
wiwp immrn
x v^v
Tg 'A
Z sr* "ki
«tósSgjS?
"tv'
«X'i' *X<
xt S
V-tót?"
8JET havenpersoneel moet vaak vreemde capriolen maken om hun werk naar
behoren te kunnen verrichten. Het innen van het havengeld is zo'n dagetijksv
bezigheid en de foto laat zien dat het behoorlijk schotsje springen is.
Willen de 5 A-sleepboten van P.
Smit het stuurloze, 175 meter lange
en 22 meter brede gevaarte met
succes onder de bruggen van Heus
den, Kcizersveer, Baanhoek, Paoen-
drecht en Alblasserdam door kun
nen slepen, dan moeten eerst de
dubbele bodem en twee ruimen
volgepompt worden met 15 miljoen
liter water uit de rivier.
De moeilijkste hindernis op dc 85
km. lange tocht, die men in 24 uur
hoopt te 'voltooien, levert de vaste
brug bij Keizersveer op waar men
voor het duikende schip een. 6010
meter lange en 40 meter brede gecji
"heeft gebaggerd tot op 7 meter min
NAP.
De enige beweegbare brug op de
ze route, die bij Alblasserdam,' moet
ook duikend genomen worden, om
dat de klap van deze brug te veel
aan een kant zit. Men is bang dat
er schepen aan die kant gemeerd
liggen en vreest windvlagen bij
manoeuvreren.
Het spectaculaire verslepen zal
begin volgende week gebeuren.
