Perzische studenten
ageren tegen het
regime van de sjah
Weense besprekingen
lijken te vorderen
Kennedy
bewijzen
nieuwe
Mao bedankt Le Doec Tho
Proces tegen politieke spionnen leverde meer vragen dan antwoorden op
mm
I
Pereira gekozen
als opvolger van
Amilcar Cabral
mm
Nixon: geloofwaardigheid
VS in wereld versterkt
Üsl#
SU
TROUW/KWARTET ZATERDAG 3 FEBRUARI 1973
BINNENLAND
T7/K9
Kissinger over bombardementen op Noord-Vietnam:
door Ralph Harris
WASHINGTON President Nixons adviseur Henry Kissinger heeft in een televisie-interview licht
geworpen op de redenen waarom Nixon eind vorig jaar de massale bombardementen op Noord-Viet
nam net uitvoeren. Die bombardementen waren volgens Kissinger enerzijds bedoeld om verandering
te brengen in het starre standpunt van de regering-Thieu, en anderzijds om Noord-Vietnam tot serieuze
onderhandelingen te dwingen.
'Er was besloten', zei de adviseur van
Kalb, diplomatiek correspondent van
Nixon in een interview met Marvin
de omroep CBS, 'om beide Vietname
se partijen tot het inzicht te brengen,
dat de oorlog niet zonder grote verlie
zen kon worden voortgezet'. De beslis
sing, Hanoi en Haiphong met B-52's
te bombarderen, toen de bestandsbe-
sprehingem in Parijs op dood spoor
waren geraakt, was 'de pijnlijkste, de
moeilijkste en zeker de eenzaamste'
die president Nixon ooit had moeten
nemen. Dat de keus op de B-52's was
gevallen, en niet op toestellen van
een ander type, verklaarde Kissinger
door op te meuken, dat de reusachtige
strategische bommenwerpers geschik-
Ambassadeur wil niet praten
AMSTERDAM De ambassadeur van Perzië in ons land heeft gis
teren geweigerd een brief in ontvangst te nemen waarin een aantal
studenten- en jongerenorganisaties protesteren tegen de onderdruk
king en uitroeiing van politieke gevangenen wat, volgens de brief,
op grote schaal in Perzië gebeurt.
De ambassadeur liet een delegatie van
de organisaties, waaronder de Confe
deratie van Iraanse Studenten, weten
dat zij de brief aan de Nederlandse
politie konden geven of achterlaten
voor zijn secretaris. Said Mirhardi, se
cretaris-generaal van de Iraanse Stu
dentenbeweging heeft gistermiddag op
een persconferentie in Amsterdam
verteld, dat ze nu de brief per post
zullen sturen. Hij en anderen hadden
de ambassadeur inlichtingen willen
vragen over het lot van de arts dr.
Abbas Shibani, die onlangs in Perzië
achter gesloten deuren door een mili
tair tribunaal ter dood is veroordeeld.
Over de aanklacht tegen dr. Shibani
is niets bekend.
Gefusilleerd
Bij de brief is een lijst gevoegd met
namen van 68 mensen die tussen
maart 1971 en januari van dit jaar in
Perzië zijn gefusilleerd. In de brief
staat ondermeer, dat er thans in Per
zië 25.000 politieke gevangenen zijn,
die onder onmenselijke omstandighe
den gevangen worden gehouden. Tij
dens de verhoren zou er regelmatig
gemarteld worden. Verschillende ver
zoeken van erkende internationale or
ganisaties als Amnesty International
om toegelaten te worden tot de pro
cessen, zijn afgewezen.
In het buitenland studeren ongeveer
40.000 Perzische studenten. Twintig
duizend in Amerika, de rest voorna
melijk in Europa. Zij zijn, volgens de
studentenleider Said Mirhardi, voor 70
procent aangesloten bij de Confedera
tie van Iraanse Studenten. Deze bewe
ging heeft zich onder meer ten doel
gesteld in hetb uitenland de publieke
opinie te organiseren tegen de 'onder
drukking en terreur' in Perzië. In de
eerste plaats willen ze proberen in
het buitenland hulp te organiseren
voor de talloze politieke gevangenen.
Said Mirhardi vertelt, dat er volgens
de gegevens die zijn organisatie uit
Perzië krijgt gemiddeld iedere tien
dagen een politieke gevangene in zijn
land wordt terechtgesteld, zonder dat
hij een eerlijk proces heeft gekregen.
Verzet
Volgens Mirhardi is het verzet van de
bevolking in Perzië tegen het regime
van de sjah de laatste jaren steeds
toegenomen. De mensen nemen het
niet langer dat ruim veertig procent
van het staatsbudget opgaat aan het
leger, terwijl er in Perzië maar één
arts op 10.000 mensen is en het loon
van de arbeider vier gulden per dag
is. Niettemin moet die arbeider in
het armste deel van het land altijd
nog zo'n vijftig gulden in de maand
huur betalen voor een schamele wo
ning.
De Perzische studenten betichten de
sjah ervan, dat hij steeds meer geld
nodig heeft voor zijn eigen hofhou
ding zij herinneren aan het miljoe
nen verslindende feest, dat de vorst
enige tijd geleden heeft gegeven.
ter waren voor dit soort operaties in
het Vietnamese regenseizoen dan an
dere vliegtuigen,
andere vliegtuigen.
De luchtmacht had zich ingespannen
om het bombarderen van bewoonde
gebieden te vermijden. De Noordviet-
namese verliescijfers ongeveer dui
zend doden lekem dat volgens Kis
singer ook te bevestigen. Maar toch
waren er bewoonde gebieden getrof
fen 'en ik zou niet willen zeggen, dat
dit niet een erg pijnlijke zaak was'.
Het was Kissinger opgevallen, dat
niet algemeen was ingezien, dat de
reis die generaal Haig in december
naar Saigon maakte, te maken had
met de bombardementen op Noord-
Vietnam. Nixon had Haig naar Thieu
gestuurd om de Zuidvietnamese presi
dent duidelijk te maken, dat de VS
niet zouden aarzelen, de oorlog te
beëindigen op voorwaarden die Ame
rika redelijk vond. 'Met de bombarde
menten voerden we actie naar beide
kanten', zei Kissinger.
Nixons adviseur bevestigde, dat hij
van 10 tot 13 februari Hanoi zal
bezoeken. 'Het eerste probleem is het
openen van een dialoog', zei hij. Het
aanknopen van diplomatieke betrek
kingen lag volgens hem nog in de
verre toekomst, al zouden de VS in
principe bereid zijn, de mogelijkheid
te onderzoeken.
Ook president Thieu van Zuid-Viet-
nam werd donderdagavond (Ameri
kaanse tijd) door CBS geïnterviewd.
Hij opperde de mogelijkheid, dat hij
om terugkeer van de Amerikaanse
WASHINGTON (Reuter) President
Nixon heeft het Amerikaanse volk
gisteren gezegd, dat de vrede met ere
die in Vietnam is bereikt, de geloof
waardigheid van de Verenigde Staten
in de wereld en het geloof in hun
bereidheid plechtige aangegane ver
plichtingen na te komen, heeft ver
sterkt
In een jaarlijkse State of the Union-
boodsehap aan het Congres zei hij:
'Wij zijn door een van de moeilijkste
perioden uit onze geschiedenis gegaan
zonder overgave aan wanhoop en zon
der onze idealen als volk te onteren'.
'Een Amerika welks woord wordt ge
loofd en welks kracht wordt gerespec
teerd is noodzakelijk voor de voortdu
ring van vrede en begrip in de we
reld'.
Nixon verwierp beweringen van zijn
critici, dat hij de oorlog te lang heeft
laten duren en dat hij de gijzelaar
van president Thieu van Zuid-Viet-
nam is geworden.
'De vrede met ere, die wij in Vietnam
hebben bereikt heeft deze fundamen
tele Amerikaanse geloofwaardigheid
versterkt'.
luchtmacht (niet van grondtroepen)
zou vragen, als Hanoi het bestand
negeerde. Naar zijn mening hierover
gevraagd zei Kissinger, dat het juri
disch gezien juist was te zeggen, dat
er geen beletselen zijn voor het inzet
ten van de luchtmacht, maar dat alles
afhing van de omvang van de commu
nistische uitdaging en de aard van de
bedreiging. Hij weigerde meer over dit
onderwerp op te merken, maar zei
nog wel, dat de Noordvietnamezen,
zelfs als ze het bestand schonden, niet
in staat zouden zijn tot een verplette
rende aanval op het zuiden.
Kissinger herhaalde zijn voorspelling
van een week geleden, dat er ook in
Laos formeel een bestand 2al worden
uitgeroepen (maar hij liet er geen
misverstand over bestaan, dat de VS
tot aan dit bestand door gaan met het
bombarderen van de Ho-Tsji-Minh-
route in Laos) en stelde vast, dat er
in Cambodja de facto een bestand
heerst
Nixons raadsman bevetigde, dat de VS
economische hulp blijven bieden aan
Zuid-Vietnam, en ook die militaire
bijstand die het bestandsakkoord toe
laat. (Het akkoord beperkt de leveran
ties aan Saigon en de Viet Cong tot
de vervanging van materieel en van
wapens die vernietigd, beschadigd of
versleten zijn). Kissinger dacht, dat
de regering-Thieu de meeste uitdagin
gen die Nixon kon voorzien, zelf de
baas kon.
Rusland en China
Kissinger werd ook gevraagd, of hij
zich bezorgd maakte over de mogelijk
heid, dat Rusland en China met el
kaar in een gewapend conflict verwik
keld raken. Dat zou, zei hij, zelfmoord
zijn, maar hij kon niet geloven, dat
Rusland en China geweld zouden ge
bruiken oan hun ideologische strijd of
om hun grensgeschillen te beslechten.
'Het meest dwaze dat Amerika zou
kunnen doen, zou zijn, in het geschil
tussen deze landen tussenbeide te ko
men', merkte Kissinger verder op,
'het enig mogelijke beleid voor ons is,
open en eerlijk met elk van hen om
te gaan op basis van gemeenschappe
lijke belangen of problemen'.
Kissinger gaf ook zijn visie op het
verschil in persoonlijkheid tussen de
Chinese premier Tsjoe En-lai en de
Russische partijleider Breznjew, man
nen met wie hij uitgebreid heeft
gesproken, Tsjoe en Breznjew verte
genwoordigen volgens hem verschil
lende fasen van de communistische
evolutie. Tsjoe behoort tot de eerste
generatie van communistische leiders
in China, is een overlevende van de
moeilijke 'Lange Mars' en is meer een
missionair en profetisch type van een
Russische communist Kissinger noem
de Tsjoe ook fijnbesnaard. Bréznjew
heeft zich opgewerkt in de bureaucra
tie van een gevestigd systeem en leidt
een staat die ingewikkelder is dan
China. Hij is natuurlijker dan Tsjoe.
Maar beiden zijn grote persoonlijkhe
den, vond Kissinger: 'Niemand komt
aan de top van de communistische
leiding door zwak te zijn'.
Ralph Harris is correspondent van het
persbureau Reuter in Washington.
hRn
sHKra
mm
lïiï#
De Chinese partijleider Mao Tse-toeng (links) heeft donderdag de Noordvlel-
namese toponderhandelaar Le Doec Tho (midden) en de Noordvietnamese
minister van buitenlandse zaken, Trinh, In Peking ontvangen. Beiden zijn,
volgens radio-Peking, naar Mao gekomen om hem en zijn partij 'hartelijk te
danken voor de grote hulp, die Noord-Vietnam mocht ontvangen in de strijd
tegen de Amerikaanse agressie'. Mao antwoordde echter, dat 'de hulp, die wij
u hebben geboden, erg klein Is geweest. Wij zouden juist u moeten bedanken,
want u heeft ons geholpen. U heeft meer dan tien jaar lang gestreden tegen
het Amerikaanse imperialisme'.
WENEN, HELSINKI (UPI, Reuter, AP, ATP) Bij het Weense
voorbereidend overleg over troepenverminderingen in Europa is
volgens delegaties van westerse landen enige vooruitgang gemaakt
bij het bespreken van procedure-kwesties, met name van de vraag
welke landen aan het overleg moeten deelnemen.
Op een bijeenkomst van de delegaties
der NAVO-lanclen brachten diploma
ten gisteren in Wenen verslag uit
over hun bilaterale contacten met de
delegaties van de Warsehaupact-lan-
den. Er bestaat nog steeds een 'voor
zichtig optimisme' dat een compromis
zal worden bereikt, zodat volgende
week het plenaire overleg kan begin
nen.
Belang hecht men aan het feit, dat de
Sowjet-TJnie naar het schijnt niet lan
ger vasthoudt aan haar eis, dat alle
Europese landen, plus Canada en de
Verenigde Staten, op voet van gelijk
heid aan* cle besprekingen moeten-
kunnen deelnemen. Dit betekent, dat
de zgn. neutrale landen, die niet
rechtstreeks bij de troepenverminde
ringen betrokken zullen zijn, geen pro
bleem hoeft op te leveren.
Of dat ook het geval is met Roemenië
en Bulgarije, die evenmin direct bij
een akkoord zijn betrokken, is nog
niet bekend. Tn*-,,conferentiekringen
meent men, dat de Sowjet-Unie pro
beert, Roemenië af te brengen van
zijn eis, op voet van gelijkheid aan de
besprekingen mee te doen. Ook de
NAVO-landen, die als waarnemers
zijn uitgenodigdomdat zij eveneens
niet onmiddellijk bij de troepenver
minderingen betrokken zijn, proberen
Roemenië over te halen, zijn houding
te herzien,
Turkije heeft de vrees uitgesproken
dat een troepenvenmnderiing in Euro
pa er toe kan leiden, dat die Russische
troepen die eventueel vrijkomen, ge
plaatst worden tegenover de zuidelij
ke -flank van de NAVO, waar Turkije,
Griekenland en Italië zijn gelegen.
De tweede zitting van de conferentie
in Helsinki over Europese veiligheid
en samenwerking, zal op 9 februari
eindigen. De derde ronde begint op
27 februari. De voorzitter van de
voorbereidende conferentie, de Fin
Toetterman, moet een 'werkplan' op
stellen.
.CONAKRY (Reuter) De bevrijd
dingsbeweging van Guinee-Bissao en
de Kaapverdische eilanden (PAIGC)
heeft Aristide Pereira aangewezen als
opvolger van de vermoorde secretaris
generaal dr. AmilcarCabral, die na
'n staatsbegrafenis.ter aarde is besteld
in het '28 september stadion' in Co
nakry, de hoofdstad van Guinee.
Vorige week is bericht, dat een ande
re leidende figuur in de PAIGC, Mon-
teira, tot Cabrais opvolger "was geko
zen. Dit bericht is tegengesproken
door Radio Conakry, die het versprei
den van deze informatie betitelde als
een 'manoeuvre van het imperialisme
om verdeeldheid te zaaien'.
Nixon-Nobelprijs
OSLO (Reuter) President Nixon
behoort tot de 69 mensen, die kandi
daat zijn gesteld voor de Nobelprijs
voor de vrede, die in oktober wordt
uitgereikt. Dit liet August Schou, de
directeur van het Nobelinstituut, gis
teren in Oslo weten. Andere kandida
ten zijn onder meer de Joegoslavische
president Tito en de Braziliaanse
aartsbisschop Helder Camara.
Kruisiging
SANTO DOMINGO (UPI, Reuter)
De 33-jarige Fransman Patrice Tamao,
die zich woensdag vrijwillig aan een
houten kruis had laten nagelen, is er
donderdag na 24 uur, weer af gehaald
op last van zijn artsen. Tamao die in
India 20 jaar yoga heeft beoefend
zei, dat hij rich nooit weer aan zo'n be
proeving zal onderwerpen. Hij had rich
laten kruisigen als 'offer voor de
wereldvrede', beter begrip tussen de
mensen en om aan te tonen dat de
'geest macht heeft over de stof.'
Linkse voorsprong
PARUS (UPI) Een maand voor de
Franse parlementsverkiezingen heeft
de coalitie van communisten en socia
listen nog een flinke voorsprong op
de gaullisten. Volgens een opiniepei
ling van het dagblad l'Aurore zal 47
procent van de kiezers zijn stem uit
brengen op de partijen van Mitterand
en Marchais, en slechts 37 procent
kiest de gaullisten van president Pom
pidou. De Centrumgroepen krijgen 17
procent van de stemmen.
Het stemmenpercentage van de linkse
coalitie Is met vier procent gestegen
sinds de opiniepeiling van een maand
geleden.
Vuurwapens verboden
DJAKARTA (Reuter) De politie
van de Indonesische hoofdstad heeft
voor de periode van 11 februari tot 31
maart het dragen van vuurwapens
verboden. Dit verbod geldt zowel voor
militairen als voor burgers. Alleen
ministers, diplomaten en militairen
en politie van de veiligheidsdienst
zijn uitgezonderd. In het genoemde
tijdvak is het Volkscongres bijeen; dat
naar verwacht wordt president
Soeharto voor een tweede ambtter
mijn van vijf jaar zal herkiezen.
Roemenië in de kou
BERLIJN (AP) Voortdurende
vorst en zware ijsgang hebben in
Roemende de naar de Doom lopende
kanalen geblokkeerd. Hierdoor is een -
aantal dorpen geïsoleerd. Al het sic-
gelijke wordt gedaan om de ijsbarriè-l
res te breken. De afgesloten gebieden
worden van belangrijke zaken als
voedsel en medicamenten voorzien
met behulp van helikopters, hetgeen'
nu en dan belemmerd wordt door
zware sneeuwval.
l
door Jelte Rep
Het "Watergate-proces tegen de zeven mannen, die in juni 1972
werden betrapt in het hoofdkwartier van. de Amerikaanse Demo
cratisch partij, is voorbij. Maar de stank is blijven hangen. Het
proces heeft meer vragen opgeroepen dan het beantwoord heeft.
En met name is deze kardinale vraag gebleven: handelden de ze
ven mannen op eigen bontje of met mede-weten van hogere func
tionarissen in de regering-Nixon of van Nixons herverkiezingsstaf
Het proces is een vreemde vertoning van politieke spionage tegen de De-
geworden. Aanvankelijk zag de jury moeraten, ondermeer door het afluis-
de zeven mannen in het verdachten- teren van telefoongesprekken, die ge-
bankje staan, die beschuldigd werden voerd werden vanuit hun hoofdkwar-
WASHINGTON (UPI, Reuter)
Senator Edward Kennedy heeft gis
teren bekend gemaakt dat hij gege
vens ontdekt heeft, die er op duiden
dat het Witte Hols betrokken is
geweest bij grootscheepse spionage-
en sabotage-activiteiten tegen de De
mocratische partij. Eén van de sleu
telfiguren b!J de activiteiten had
herhaaldelijk contact hierover met
het Witte Huls. De activiteiten wer
den in ieder geval gedeeltelijk gefi
nancierd door een naaste medewer
ker van de president.
Kennedy noemde de 'sleutelfiguur'
en de 'naaste medewerker* niet bij
name. Maar aangenomen wordt dat
de sleutelfiguur Donald Segretti is,
een advocaat uit California, die door
een secretaris van Nixon zou zijn
gehuurd als agent-provocateur. Met
de financier zou Herbert Kalmbach,
de persoonlijke advocaat van Nixon,
bedoeld zijn. Kennedy is voorzitter
van een subcommissie voor toezicht
op de praktijken van de overheid.
K4
Senator Edward Kennedy
tier in het zogenaamde 'Watergate'-
complex in Washington. Alsof ze ver
tegenwoordigers waren van het radi
cale Amerika, had de Amerikaanse
pers hen de 'Zeven van Watergate'
gedoopt. Maar korte tijd later moes
ten ze herdoopt worden in de 'Zes
van Watergate'.
Oud-CIA-agent E. Howard Hunt, die
tot voor kort werkzaam was op het
Witte Huis en één van de leiders van
het groepje spionnen was, verklaarde
zich schuldig aan alle zes aanklachten.
Hij voorkwam daarmee een kruisver
hoor. De rechter ging akkoord met
deze manoeuvre, op voorwaarde dat
Hunt later zou getuigen voor een
grand jury. De aanklager liet weten
dat hij pas daarna zijn eis zou stellen.
Met andere woorden: hoe meer Hunt
te vertellen heeft, hoe lichter zijn
straf kan worden. Maar toen Hunt
eenmaal op borgtocht vrij was, sloeg
hij alle hoop de bodem in dat hij
opzienbarende onthullingen zal doen.
Hij verklaarde tegenover de pers, dat
hij niet wist of er hogere functiona
rissen bij de affaire waren betrokken
en dat hij evenmin iets wist van
spionage op grote schaal tegenover de
Democraten.
Familiezaken
Maar waarom verkoos Hunt een kans
op 30 jaar gevangenis boven een
kruisverhoor? Volgens zijn advocaat
was het alleen maar om in de nabije
toekomst uit de gevangenis te blijven.
Zijn vrouw was in december bij een
vliegtuigongeluk om het leven geko
men. Hunt heeft vier kinderen om
voor te zorgen en moest dringend
allerlei familiezaken regelen. 'Nie
mand heeft me de afgelopen zes
maanden ergens voor uitgenodigd',
klaagde Hunt. 'Mijn gezin wordt
dwarsgezeten, mijn kinderen worden
geplaagd en getreiterd op school. De
meeste van mijn oude CIA-vrienden,
mensen met wie ik jaren heb gewerkt
en van wie ik dacht dat ze me
nastonden, laten me links liggen. Ik
heb dikwijls gewenst, dat ik in plaats
van mijn vrouw in dat vliegtuig had
gezeten. Dan zou de Watergate-zaak
voor mij afgelopen zijn. Mijn gezin
zou financieel zeker zijn geweest. En
de vier kinderen zouden een moeder
hebben gehad in plaats van een vader,
die wegteert in de gevangenis.'
De 'Zes van Watergate* werden' de
'Twee van Watergate', toen de vier
uit Miami afkomstige verdachten zich
eveneens schuldig verklaarden. Drie
van hen Bernard Barker, Frank
Sturgis en Eugenio Martinez zijn
oud-CIA-agenten, die hadden deelge
nomen aan de mislukte invasie in de
Cubaanse Varkensbaai in 1961. De
vierde Virgilio Gonzales is slo
tenmaker van beroep en werd waar
schijnlijk om zijn vakkennis geron
seld. Bij het kruisverhoor hadden ze
niet veel te onthullen. Ze vertelden
alleen dat Hunt Barker had gerecru-
teerd en dat Barker op rijn beurt de
resterende drie had benaderd. Barker
had laten doorschemeren dat hun op
dracht iets te maken had met de strijd
tegen het communisme en castroïsme,
Sturgis zei heftig, dat hij 'alles zal
doen om dit land te beschermen'
tegen Cuba of 'een communistische
samenzwering'. Toen het proces voor
hen voorbij was, vernam het week
blad Newsweek uit 'betrouwbare
bronnen' dat de vier ervan overtuigd
waren dat rij 'zonder twijfel' voor
John Mitchell en Maurice Stans
twee van Nixons naaste medewerkers
hadden gewerkt.
Wie betaalde?
Wie betaalde hen, had de rechter
willen weten. Barker kon daar tot
zijn spijt geen antwoord op geven,
want het geld voor hun uitgaven
bereikte hem altijd in een enveloppe
zonder afzender. 'Het spijt mij, maar
ik geloof u niet', reageerde de rech
ter.
De vier ontkenden, dat zij een finan
ciële vergoeding kregen voor hun
schuldig-verklaringen, zoals de kran
ten schreven. Volgens deze berichten
zouden de vier mannen 1.000 dollar
per maand krijgen als ze in de gevan
genis zouden ritten. Maar wie hun
weldoener was, werd niet duidelijk.
Het kon iemand zijn uit de Cubaanse
kolonie in Miami, het kon de sponsor
van de operatle-Watergate zijn, het
geld kon ook van een Republikein
tóp?
MS?3
ppawaM
Bk»
Howard Hunt: Zwijgen is goud Alfred Baldwin: slecht geheugen
komen, die verdere anti-reclame vöor
zijn partij wilde voorkomen. Volgens
de berichten had Hunt de vier overge
haald zich schuldig te verklaren met
de 1.000 dollar per maand en een
presidentiële gratiëring, als de publi
citeit weggestorven zou zijn, in het
vooruitricht.
De uiteindelijke 'Twee van Watergate'
bestond uit oud-CIA-agent James
McCord en oud-FBI-agent en voorma
lig Wïtte-Huis-medewerker Gordon
Liddy. Maar hun kruisverhoor en de
verklaringen van getuigen leverden
meer vragen op dan antwoorden. Zelfs
oud-FBI-agent Alfred Baldwin, die
ook in het komplot had gezeten, maar
van rechtsvervolging was ontslagen in
ruil voor zijn getuigenis, liet geen
licht schijnen op de kardinale vragen.
Baldwin had vanuit een hotelkamer
tegenover het Watergate-complex in
zes weken tijd zo'n 200 gesprekken
afgeluisterd van de Democraten, maar
had daar niets verkeerds in gezien,
omdat McCord hem het had gevraagd.
En McCord was immers de veilig
heidsfunctionaris van Nixons verkie-
zmgsstaf. 'Werd u niet achterdochtig,
toen u opgedragen werd een valse
naam te nemen?', vroeg de rechter.
'Wekte dat niet de Indruk dat er iets
onregelmatigs aan de hand was?'
Maar Baldwin was zich van geen
kwaad bewust.
Naam vergeten
Baldwin kon zich ook maar niet her
inneren hoe de functionaris van
Nixons verkiezingsstaf heette, aan wie
hij eens verslagen van afgeluisterde
telefoongesprekken had moeten afdra
gen. Meestal gaf hij de verslagen aan
McCord, maar één keer moest hij ze
aan iemand anders geven. De naam
van die persoon had hij op de enve
loppe geschreven, maar nu wist hij
die niet meer. De man had hij niet
gezien, want hij had de enveloppe
afgegeven aan een bewaker op Nixons
verkiezingsstaf. De rechter schudde
moedeloos het hoofd, want hij kon
beide uitspraken niet geloven.
Nog wazif»r was het getuigenis van
Hugh Sloan, die een maand nadat de
Watergate-affaire was ontdekt, ontslag
nam (of kreeg) als penningmeester
van Nixons verkiezingsstaf. Hij vertel
de dat een paar uur, nadat de spion
nen waren betrapt bij de inbraak bij
de Democraten, bij Gordon Liddy had
ontmoet. De gehaaste Liddy zei tegen,
hem: "Mijn jongens zijn vannacht ge
pakt Ik heb de fout gemaakt iemand
van hier te gebruiken (Hunt waar
schijnlijk- jrp.), hoewel ik hen be
loofd had dat ik dot nooit zou dom.
Ik ben bang dat ik mijn baan kwijt
raak'. Op de vraag wie hij met 'l .en
bedoelde, werd niet ingegaan.
Verder vertelde Sloan, dat hij eens
naar oud-minister Maurice -Sians
eveneens lid van Nixons verkiezings
staf was gelopen om te vragen of
een andere functionaris gemachtigd
was zoveel geld over te maken aan
Liddy (het ging om 199.000 dollar).
Stans vroeg het oud-minister John
Mitchell, leider van het verkieringsco-
mité en een dikke vriend van Nixon.
Het antwoord was 'ja'. Maar Sloan
kon niet vertellen of Mitchell wist
waarvoor Liddy het geld nodig had.-
Zelf had hij ook geen idee; hij bad
Liddy daar nooit vragen over gesteld.
Twee schuldig
De jury had cnaar anderhalf uur no
dig om het 'schuldig' over de uitein
delijke 'Twee van Watergate* op
schrift te stellen. McCord en Liddy
kunnen tot 60 en 50 jaar gevangenis
veroordeeld worden. Maar daarmee is
de Watergate-affaire nog niet verdwe
nen. Want vele vragen zijn nog niet
beantwoord. Wie bedacht de operatie?
Welk doel had ze? Politieke sabotage?
Wie kregen de ingewonnen inlichtin
gen en wat werd ermee gedaan? Het
dagblad Newsday heeft gemeld, dait de
Watergate-verdachten ook drie Ameri
kaanse senatoren geschaduwd hebben,
die tegen Nixons Vietnam-politick wa
ren, en dat ze ingebroken hebben in
de Chileense ambassade. Binnenkort
gaat een senaatscommissie, onder lei
ding van de Democraat Sam Ervin,
zich met het schandaal bezig houden.
Maar het Amerikaanse publiek gelooft
zo langzamerhand niet meer dat het
ooit de waarheid zal horen, hoewel de
affaire alles te maken heeft met de
integriteit van het Amerikaanse ver
kiezingsproces en van de Amerikaanse
democratie zelf.
B-52's moesten ook
Thie i tot rede brengen
«Mi!»
lip
ifïn
muMiilflldtót
J
I
4
SS
VATERGATE-MYSTERIE WORDT STEEDS IROTIR
fci£r.ii
■•r» -ij
'f j
E-1 lillifi
li të»
illSuirfjjtit
lil wil i
(r/'tfM'i'lV'' t
-Laiullaiurii» 'tri-Jbu. t li
